فهرست مطالب
نشریه یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی
سال دوم شماره 2 (تابستان 1392)
- تاریخ انتشار: 1392/05/30
- تعداد عناوین: 6
-
-
صفحات 103-117به منظور تطبیق نتایج موفق حاصل از مطالعات انجام شده بر روی گیاهان علوفه ای یک ساله در استان زنجان، با شرایط اقلیمی مناطق سرد کشور، دو گونه برتر انتخابی این گیاهان به اسامی خلر(Lathyrus sativus L.) و ماشک معمولی(Vicia sativa L.) به مدت یک سال در 28 ناحیه از 11 استان کشور در شرایط کشت آیش تابستانی، از نظر عملکرد و کیفیت محصول مورد ارزیابی قرار گرفتند. در تجزیه واریانس داده های مناطق، بین میانگین عملکرد علوفه خشک و پروتئین خام خلر(33/5 و 31/1تن در هکتار) و ماشک (64/5 و 19/1 تن در هکتار) تفاوت معنی دار نبود. به دلیل بالا بودن غلظت نیتروژن در بافت اندام های هوایی خلر ( 93/3 گرم در صد گرم ماده خشک ) میانگین عملکرد پروتئین خام این گونه 10 درصد بیشتر از ماشک معمولی به دست آمد. دامنه تغییرات ماده خشک و پروتئین خام خلر و ماشک در مناطق اجرای طرح به ترتیب 78/8-48/2، 16/2-61/0 و 73/11-76/1، 56/2-39/0 تن در هکتار بود. جمع بندی نتایج، توفیق کشت خلر و ماشک را به عنوان گیاهان جایگزین آیش تابستانی در مناطق سرد کشور مورد تایید و توصیه قرارداد.کلیدواژگان: تجمع نیتروژن، خطر، ماده خشک و ماشک معمولی
-
صفحات 119-128به منظورتولید رقم جدید ارزن دم روباهی، برنامه تحقیقاتی طی سال های 1382-1376 در مزرعه 400 هکتاری موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج و ایستگاه های تحقیقاتی عراق محله گرگان و صفی آباد دزفول انجام شد. متعاقب انتخاب های مقدماتی در ژرم پلاسم بومی ارزن ریز، در سال های1380 الی 1382، پتانسیل تولید 10 ژنوتیپ انتخاب شده ارزن دم روباهی درسه منطقه فوق، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی برای مدت سه سال بررسی شد. صفات مختلفی چون پر برگی، پنجه دهی، اندازه برگ، قطر ساقه، وزن هزاردانه، ارتفاع گیاه، طول دوره رویش، فرم بوته، عکس العمل به عوامل بیماری های قارچی (در شرایط آلودگی طبیعی)، عکس العمل به ورس، خسارت پرندگان، شدت ریزش بذر و سایر اجزایی که به عملکرد دانه و علوفه مربوط بود مدنظر قرار گرفت. در سه منطقه اجرای تحقیق و در مجموع 10 ژنوتیپ مورد مطالعه، ژنوتیپ های شماره 1، 3، 6، 9 و 10 برترین بودند، ولی ژنوتیپ شماره 9 (KFM9) با توجه به مطلوبیت و برتری در مجموعه ای از صفات مورد بررسی در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها به عنوان ژنوتیپ برتر مشخص شد. این ژنوتیپ ضمن داشتن عملکرد مطلوب، از صفاتی چون زودرسی، تحمل به ریزش طبیعی و حمله پرندگان و به ویژه تحمل مطلوبی به ورس برخوردار بود. این ژنوتیپ با متوسط عملکرد دانه 51/2 تن در هکتار و عملکرد علوفه خشک 3/3 تن در هکتار (قصیل20 تن در هکتار) به عنوان یک ژنوتیپ دو منظوره انتخاب شد و در ادامه و در فرآیند معرفی رقم، تحت نام باستان انتخاب و نامگذاری شد. قبل از معرفی رقم طی اجرای پروژه های تحقیقی- ترویجی در مناطق ارزن کاری یزد و زابل، رقم باستان با تولید کمی (بیوماس خشک، کاه، دانه و علوفه قصیل) بالا، از برتری قابل توجهی نسبت به ارقام بومی این مناطق برخوردار بود.کلیدواژگان: ارزن دم روباهی، رقم باستان، زودرسی، عملکرد دانه، عملکرد علوفه و مقاوم به ورس
-
صفحات 129-142به منظور معرفی درخت پکان (Carya illinoensis (Wagenh.) K. Koch) و ارقام برتر آن، این پژوهش در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول در سال های 1391-1390 اجرا گردید. ارقام شامل گراتکس(Gratex)، پرکیو (Peruque)، شش ام (6M)، کومانچ (Comanche)، 10 جی (10J)، ویچیتا (Wichita)، موهاک (Mohawk)، ماهان (Mahan)، استوارت (Stuart)، گراکینگ (Graking)، چوکتا (Chocta)، آپاچی (Apache) و سه جی (3J) بودند که از نظر ویژگی های مورفولوژیکی، فنولوژیکی و برخی صفات کمی و کیفی میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رکود جوانه های ارقام آپاچی و موهاک در هفته آخر اسفند و در ارقام شش ام و گراتکس، در اواسط فروردین رفع شده و شکوفا شدند. پرکیو تنها رقم پیش نر (protandrous) است و سایر ارقام، از نظر گرده افشانی، پیش ماده (protogynous) بودند. ارقام گراکینگ، موهاک، سه جی و ویچیتا، تنها بین یک تا سه روز همپوشانی گرده افشانی داشتند و سایر ارقام ناهمرسی گلها را به طور کامل نشان دادند. گراکینگ درشت ترین و آپاچی ریزترین میوه و گراتکس و ماهان به ترتیب بیشترین و کمترین درصد مغز میوه را داشتند. جدا شدن مغز از پوست میوه در ارقام چوکتا، 10جی و گراتکس، بسیار راحت و در ارقام شش ام و موهاک بسیار سخت بود. میزان روغن در مغز میوه رقم کومانچ با 78 درصد بالاترین و در استوارت با 60 درصد کمترین بود. در نهایت پنج رقم گراتکس، گراکینگ، ویچیتا، 10جی و چوکتا، به عنوان ارقام برتر و دو رقم پرکیو و گراکینگ به عنوان گرده زا، برای همه ارقام توصیه شدند.کلیدواژگان: ارقام، پکان و گرده افشان
-
صفحات 143-153با اجرای طرح های تحقیقاتی به نژادی به مدت 7 سال در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی و جنوبی و موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، اولین رقم چاودم (تریتیکاله) به نام سناباد معرفی و نامگذاری شد. رقم سناباد قبل از نامگذاری با کد لاین ET-82-15 در سال زراعی80-1379، 81-1380 و 82-1381 به ترتیب در آزمایشات بین المللی مقایسه عملکرد، مقدماتی یکنواخت و پیشرفته یکنواخت مقایسه عملکرد دانه لاین ها و ارقام چاودم در ایستگاه های تحقیقاتی مشهد، کرج، بیرجند، مغان و زابل مورد ارزیابی قرار گرفت و به دلیل برتری عملکرد نسبت به شاهد (جوانیلو 92) برای بررسی نهایی گزینش شد. در نهایت در دو سال زراعی 83-1382 و 84-1383 آخرین مرحله ارزیابی لاین مذکور در کنار دیگر لاین های امید بخش چاودم در قالب آزمایش یکنواخت سازگاری و مقایسه عملکرد دانه لاین ها و ارقام چاودم در دو ایستگاه تحقیقاتی مشهد و بیرجند انجام شد. رقم سناباد با میانگین عملکرد 7233 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را طی دو سال اجرای آزمایش و در هر دو مکان به خود اختصاص داد و نسبت به شاهد جوانیلو 92 معادل 6/16 درصد و نسبت به گندم مرودشت 7/27 درصد برتری داشت. این لاین با خصوصیاتی چون پتانسیل عملکرد بالا، متوسط رس، مقاوم به خوابیدگی و مقاوم به بیماری های رایج گندم به نام سناباد معرفی و نامگذاری شد و برای کاشت در مناطق معتدل و معتدل سرد خراسان و مناطق مشابه آن در سطح کشور پیشنهاد می شود.کلیدواژگان: اراضی حاشیه ای، استفاده دو منظوره، چاودم و عملکرد دانه
-
صفحات 155-164به منظور دستیابی به هیبرید ذرت با عملکرد بالا و تحمل به تنش خشکی یک برنامه به نژادی از سال 1378 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد آغاز گردید و در سال 1384 تعدادی لاین S6 از این برنامه بدست آمد. سپس ترکیبات متقابل ایجاد و به مدت دو سال در آزمایشات مقدماتی و نیمه نهایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بعد از بررسی های مقدماتی 9 هیبرید گزینش گردید که در سال های 1388-1387 در مناطق گرمسیری خوزستان، جیرفت و ایلام به صورت آزمایش نهایی و تحقیقی- تطبیقی ارزیابی شدند. در نهایت تلاقیMO17×SLD45/1/2-1 (هیبرید کارون701 ) با برخورداری از خصوصیات فاصله زمانی کوتاه بین ظهور گل تاجی و ابریشم مادگی، 7-5روز زودرسی نسبت به شاهد (هیبرید 704)، افزایش عملکرد دانه 1300-500 کیلوگرم در هکتار و تحمل به تنش خشکی انتخاب گردید. در حال حاضر این هیبرید در سطح حدود 20000 هکتار کشت می شود و در حال گسترش است.کلیدواژگان: تحمل به تنش خشکی، ذرت، عملکرد دانه و هیبرید کارون 701
-
صفحات 165-176خربزه و طالبی از جمله گیاهان جالیزی هستند که بیشتر در مناطق گرم و معتدل جهان و ایران کشت می شوندو عوامل بیماریزا از جمله قارچ عامل ساق سیاه (Macrophomina phaseolina) در مراحل مختلف رویشی خسارت قابل توجهی به محصول آن وارد می کند. کنترل ساق سیاه با روش های شیمیایی کارایی چندانی نداشته و در کنترل بیولوژیک آن هم موفقیت زیادی بدست نیامده است. تنها روش موثر و مطمئن مبارزه با این بیماری بکارگیری ژنوتیپ های مقاوم می باشد. به منظور تعیین واکنش ژنوتیپ های خربزه و طالبی رایج در ایران نسبت به این بیماری، آزمایشی در سال 1390 در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در ورامین انجام شد. ابتدا جدایه های قارچ عامل بیماری از مناطق آلوده استان تهران جداسازی و پس از اثبات بیماریزایی روی طالبی حساس سمسوری دو جدایه 146Mp- و 123Mp- به عنوان جدایه های پرآزار انتخاب و روی 45 ژنوتیپ خربزه و طالبی در یک طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه مایه زنی شدند. 28 روز بعد از مایه زنی،شدت بیماری هر ژنوتیپ براساس مقیاس1 تا 9 پیشنهاد شده توسط ابوی و پاستور-کورالس یادداشت برداری و پس از محاسبه شاخص آلودگی، واکنش ژنوتیپ ها تعیین شد. بر اساس نتایج ارزیابی ها، شاخص آلودگی و واکنش ژنوتیپ ها نسبت به هر دو جدایه تقریبا مشابه بود. هیچکدام از ژنوتیپ ها به بیماری مقاوم نبودند ولی ژنوتیپ های Ananas Meanh MN1 و خربزه محلی مازندرانی کمترین شاخص آلودگی را داشتند. خربزه حاج ماشاللهی، شاه آباد، جاجو، سوسکی سبز ایوانکی و طالبی سمسوری ورامین و خشکه رود با شاخص شدت آلودگی بین 71/5 تا 9 به عنوان ژنوتیپ های حساس ارزیابی شدند. بقیه ژنوتیپ ها نیز نیمه مقاوم تا نیمه حساس بودند. با توجه به نتایج این بررسی می توان به کشاورزان جالیزکار در مناطق آلوده توصیه کرد که از کاشت ژنوتیپ های حساس خودداری و حتی الامکان از ژنوتیپ های نیمه مقاوم و نیمه حساس مناسب مناطق خود استفاده کنند.کلیدواژگان: بیماری ساق سیاه، خربزه، شدت بیماری و مقاومت
-
Pages 103-117In order to adapt the results of previous researches on annual forage legumes in Zanjan province to cold regions condition of Iran, yield and quality characters of two outstanding species namely grass pea (Lathyrus sativus L.) and common vetch (Vicia sativa L.) were evaluated in summer fallow cultivation condition for one year in 28 locations over 11 provinces of the country. In the variance analysis of regions, although no significant difference was observed between grass pea (5.33 and 1.31 t ha-1) and common vetch (5.64 and 1.19 t ha-1) in terms of average dry matter and crude protein yields. For the reason of higher nitrogen accumulation in the above ground organ tissues of grass pea (3.96 gr/100gr dry matter), the average crude protein yield of this species was 10% higher than common vetch. Range of average dry matter and protein yield was variable from 2.48 to 8/78 and 0.61 to 2.16 t ha-1 for grass pea and from 1.76 to 11.73 and 0.39 to 2.56 kg ha-1 for common vetch, respectively. In conclusion, planting of grass pea and common vetch was successfully confirmed as an alternative to summer fallow in cold regions of the country.
-
Pages 119-128In order to select and release of Bastan a new cultivar of foxtail millet, after preliminary selections in small millet germplasm a research was carried during 1997-2003 in Karaj, Golestan and Dezful. During these years production potential of 10 foxtail millet genotypes was determined in a randomized complete block design for 3 years. The different characteristics include, leaf size, stem diameter, plant height,1000 seed weight, growth period, plant type, response to fungal diseases (in terms of natural inoculation), respond to lodging, Birds damage, seed falling and finally seed and forage yield was recorded. Result showed, genotypes No. 1, 3, 6, 9 and 10 are the best, but the genotype No. 9 (KFM9) the superiority to other genotypes. These genotypes, while has been the desirable traits such as earliness, tolerance to the natural losing, tolerance to birds damage and no lodging. Its mentioned also having yield 2.5t h-1, dry forage yield 3.3 h-1 and fresh forage yield 20 t h-1, as a dual purpose genotype was released, and introduced and named as Bastan.Before the releasing of the Bastan it was evaluated and compared to local varieties at two locations (Yazd and Zabol). Bastan showed higher yield (dry matter, fresh and dry forage and grain yield) than local varieties.
-
Pages 129-142This investigation was carried out in Safiabad Agricultural Research Center (Dezful-Iran) for two years in order to introduce adapted pecan cultivars in subtropical regions of Iran. Gratex, Peruque, Comanche, 10J, Wichita, Mohawk, Mahan, Stuart, Graking, Choctaw, Apache, 6M and 3J cultivars were evaluated for some of their morphological and phenological characteristics. Among cultivars evaluated in this study, bud break was observed in Apache and Mohawk at mid-March and in 6M and Gratex at early April. Evaluation of flowering in these cultivars showed that Peruque was the only protandrous cultivar and all the other cultivars were protogynous. Pollination overlap was observed in Graking, Mohawk, Wichita and 3J cultivars just for 1-3 days while the other cultivars were completely dichogamous. Graking had the biggest and Apache had the smallest fruit among cultivars in this study. Gratex and Mahank had the highest and lowest percentage of kernel, respectively. Peeling was very easy in Choctaw, 10J and Gratex cultivars and very hard in M6 and Mohawk. Comanche and Stuart had the highest and lowest kernel oil content of 78% and 60%, respectively. Finally, five cultivars including Gratex, Graking, Wichita, 10J and Choctaw were recommended as superior cultivars while Peruque and Graking were recommended as pollinators for all the other cultivars in this study.
-
Pages 143-153The first triticale cultivar named Sanabad was introduced and nomenclature after 7 years coming out of breeding research activity in Agricultural and Natural Resources Center of Khorasan-e Razavi , Jonoobi, and Seed and Plant Improvement Institute. Sanabad before nomenclature with ET-82-15 code, evaluated in international, preliminary and advanced regional yield trial of triticale lines and cultivars during 2000-01, 2001-02 and 2002-03 growing seasons, respectively, and based on grain yield superiority in comparison with the check (Juanillo 92) were selected for final investigation. The final evaluations of this line in comarison with the other promising triticale lines were done in elite regional triticale yield trial in Mashad and Birjand research stations. Sanabad with 7233 kg ha-1 mean grain yield, had the highest grain yield in the two locations and two experimented years and had 16.6 and 27.7% superiority in comparison with the Juanillo 92 and bread wheat Marvdashat (as checks), respectively. This triticale line with high yielding, moderate early maturity, resistance to lodging and resistance to wheat disease was released as Sanabad and suitable for planting in temperate and cold-temperate of Khorasan province and similar regions in Iran.
-
Pages 155-164In order to obtain high yielded and tolerant to drought stress maize hybrid a breeding program was started in Safiabad Agricultural Research Center in the 1999 and a few S6 lines attained in 2005. Then interactive components were created and evaluated in the preliminary and semi-finals experiment during two consecutive years. After preliminary studies, nine hybrids were selected which they were evaluated in tropical part of Khozestan, Kerman (Jiroft) and Ilam provinces in the final and on farm experiments. Ultimately, MO17 × SLD45/1/2-1 (Hybrid Karun701) cross with having short period anthesis silking interval, 7-5 days early mature than control (SC704), higher grain yield by about 500-1300 kg ha and drought tolerance attributes were selected as superior line. At the present this hybrid is cultivating in about 20,000 hectares and cultivating area still growing.
-
Pages 165-176Melon and musk melon are grown widely in warm and moderate climate regions of the world as well as Iran. These crops are attacked by several fungal pathogens including Macrophomina phaseolina which causes charcoal rot disease at different growth stages and reduces the yield remarkably. Fungicide application and other control methods have not been successful in control of charcoal rot and utilization of resistant cultivars seems to be the most effective way for control of disease. To evaluate the resistance of melon and musk melon genotypes grown in Iran, several isolates of the pathogen were collected from infected fields in Tehran province. After pathogenicity tests, two highly virulent isolates, Mp-123and Mp-146 were selected for resistance evaluation. Forty five local and improved genotypes of melon and musk melon were grown in greenhouse in completely randomized design with three replications and inoculated separately with each isolate. Disease severity and infection index for each genotype were assessed 28 days after inoculation. Based on the results, infection severity and response of genotype to both isolates were similar. None of genotypes was resistant to disease but genotypes Ananas Meanh MNI and melon genotype Mahalli Mazandarani had the lowest infection index. Melon gentyes Haj Mashallahi, Shahabab, Jajoo, Sooski Sabz Eyvanaki and musk melon genotypes Semsoori Varamin and Khoshkerood with high infection indices (5.71-9) were susceptible. The remaining genotypes were moderately susceptible or moderately resistant. Based on these results farmers are recommended to use relatively resistant genotypes which are adapted to their local environmental conditions.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.