فهرست مطالب
نشریه آفت کش ها در علوم گیاه پزشکی
سال یکم شماره 1 (بهار و تابستان 1393)
- تاریخ انتشار: 1393/06/25
- تعداد عناوین: 7
-
صفحات 1-7سفیدک پودری درختان سیب در تمام مناطق سیب کاری جهان وجود دارد و در غالب کشورها از جمله ایران روی بعضی ارقام به عنوان یکی از بیماری های مهم محسوب می شود. به منظور ارزیابی کارایی قارچ کش تتراکونازول در کنترل بیماری سفیدک پودری سیب درختی آزمایشی در دو استان اصفهان و خراسان رضوی روی رقم حساس گلاب و در باغ هایی که سال های قبل سابقه آلودگی داشته و درختان از نظر سن، پایه و شرایط رشدی تقریبا مشابه بودند اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار بود. تیمارها شامل قارچ کش های کروزاکسیم متیل (استروبی® WG 50%) 2/0 در هزار، تری فلوکسی استروبین (فلینت® WG 50%) 2/0 در هزار و تتراکونازول (دومارک® EC 100) به نسبت های 2/0، 25/0 و 3/0 در هزار و شاهد بود. سم پاشی در 3 نوبت شامل صورتی شدن جوانه ها، اواسط گلدهی و بعد از ریزش کامل گل ها انجام شد. 20 روز بعد از آخرین سم پاشی 5 شاخه حاصل رشد سال جاری، از هر درخت تیمار شده برداشته و در یک کیسه پلاستیک گذاشته شد. کل برگ های مربوط به هر تکرار پس از جدا نمودن از شاخه، در ظرفی ریخته و مخلوط کرده، بعد 100 برگ به صورت تصادفی انتخاب و از نظر درصد (تعداد آلوده از 100 برگ) و شدت بیماری با توجه به مقیاس های در نظر گرفته شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس در استان های اصفهان و خراسان رضوی نشان داد که اثر تیمار (قارچ کش) بر کاهش درصد و شدت آلودگی به سفیدک پودری معنی دار است. مقایسه میانگین تیمارها از نظر درصد و شدت آلودگی نشان داد که تمامی قارچ کش ها نسبت به شاهد توانسته اند کاهش معنی داری را از نظر شدت و درصد آلودگی ایجاد کنند. نتایج حاصل از آنالیز داده های دو استان نشان داد که قارچ کش دومارک 3/0 در هزار تاثیر مطلوبی روی کنترل بیماری دارد. بنابراین بر اساس نتایج حاصل از تجزیه داده ها، قارچ کش دومارک 3/0 در هزار برای کنترل بیماری سفیدک پودری سیب قابل توصیه می باشد.کلیدواژگان: استروبی، دومارک، شدت آلودگی، فلینت، کنترل شیمیایی
-
صفحات 8-18کرم خوشه خوار انگور (Lobesia botrana Den. & Schiff.) و سفیدک سطحی (پودری) موUncinula necator (Schw.) Burr.، یا Erysiphe necator Schwein. ، از مهم ترین آفت ها و بیماری های اغلب تاکستان های دنیا و ایران می باشند. در حال حاضر موثرترین روش کنترل این آفت و بیماری استفاده از آفت کش های شیمیایی است. در این پژوهش، مقایسه اثر کنترلی اختلاط حشره کش لوفوکس (لوفوکس® EC 10.5%) (5/1 در هزار) و فوزالون (زولون® EC 35%) (5/1 لیتر در هکتار) با اختلاط قارچ کش پنکونازول (توپاس® EW 20%) (125 میلی لیتر در 100 لیتر آب) درسه مرحله سم پاشی، علیه سه نسل آفت کرم خوشه خوار و سفیدک سطحی مو بررسی شد. عوامل مورد بررسی درصد خوشه ها و حبه های آلوده در هر خوشه نسبت به آفت و بیماری بود. تحقیق حاضر بر اساس طرح بلوک های کامل تصادفی در 6 تیمار (5 تیمار از آفت کش ها با یک تیمار شاهد) و 3 تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که اختلاط بین لوفوکس و توپاس برای کرم خوشه خوار با میانگین 34/0±51/1 خوشه آلوده در 520 خوشه (29/0 درصد آلودگی برای هر خوشه) نسبت به اختلاط فوزالون با توپاس با میانگین 66/0±89/4 خوشه آلوده در411 خوشه (19/1 درصد آلودگی برای هر خوشه) وضعیت بهتری داشته و برای سفیدک سطحی، اختلاط بین لوفوکس و توپاس با میانگین 06/0±32/0 خوشه آلوده در 520 خوشه (06/0 درصد آلودگی برای هر خوشه) نسبت به اختلاط زولون با توپاس با میانگین 06/0±59/0 خوشه آلوده در بین 411 خوشه (14/0 درصد آلودگی برای هر خوشه) وضعیت بهتری داشته است. با توجه به نتایج اختلاط بین حشره کش لوفوکس با قارچ کش توپاس در کنترل هم زمان آفت و بیماری برای کم کردن تعداد سم پاشی ها و نیز محافظت بیشتر از محیط زیست در انگور کاری های کشور توصیه می گردد.کلیدواژگان: انگور، توپاس، زولون، سفیدک پودری، کرم خوشه خوار، لوفوکس
-
صفحات 19-29پسیل آسیایی(Diaphorina citri Kuwayama.) یکی از مهم ترین ترین آفات مرکبات در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا می باشد. این حشره ناقل باکتری (Candidatus liberibacter asiaticus) مولد بیماری خطرناک گرینینگ در مرکبات است. این آفت در سال های اخیر در باغات مرکبات جنوب ایران به شدت گسترش یافته است. در تحقیق حاضر تاثیر تعدادی حشره کش برای کنترل پسیل مرکبات با بکارگیری روش های محلول پاشی شاخ و برگ درختان مرکبات، تزریق به تنه درخت و کاربرد در خاک در سال های 1389 و 1390 مورد ارزیابی قرار گرفت. حشره کش های مورد استفاده در روش محلول پاشی شامل آزادیراختین (نیمارین® EC 1500)، آزادیراختین (نیم آزال® EC 1%)، تیامتوکسام (آکتارا® WG 25%)، تیامتوکسام (مموری® SC 24%)، تیاکلوپراید (کالیپسو® SC 480)، تیاکلوپراید (بیسکایا® 240 OD)، آسپیروتترامات (مونتو® SC 100)، لوفنورون+فنوکسی کارب (لوفوکس® EC 105)، ایمیداکلوپراید (کونفیدور® SC 350) و دیمتوآت (EC 40%) و در روش تزریق به تنه درختان شامل آکتارا، مموری و کونفیدور و در روش کاربرد در خاک شامل آکتارا و مموری بود. نتایج نشان داد در محلول پاشی اندام های هوایی حشره کش های آکتارا، مموری، کونفیدور و دی متوآت به ترتیب با 9/89، 0/87، 2/83 و 1/80 درصد بیشترین و نیم آزال و نیمارین با 8/70 و 4/65 درصد کمترین تلفات را بر جمعیت آفت پس از 3 روز داشتند. در روش تزریق حشره کش به تنه درخت، حشره کش های آکتارا، مموری و کونفیدور در 7 روز به ترتیب با میانگین 4/63، 6/62 و 2/59 درصد در کنترل آفت تلفات ایجاد کردند. در روش کاربرد در خاک حشره کش های آکتارا و مموری در 7 روز به ترتیب با میانگین 2/49 و 3/48 درصد در کنترل آفت تلفات داشتند. مقایسه تاثیر حشره کش ها در 3 روش نشان داد محلول پاشی اندام های هوایی نسبت به تزریق به تنه درخت و کاربرد در خاک از کارایی بیشتری در کنترل آفت برخوردار است.کلیدواژگان: پسیل آسیایی مرکبات، حشره کش، روش کاربرد
-
صفحات 30-40در این مطالعه اثرات کشندگی حشره کش های لوفنورون (مچ® EC 5%) و پیریدالیل (سومی پلو® EC 50%) روی مراحل زیستی بالتوری سبز شامل تخم، لارو سن اول و سوم و شفیره در آزمایشگاه بررسی شدند. تیمار لاروها با روش زیست سنجی تماس با باقی مانده در ظروف پتری شیشه ای و تیمار تخم و شفیره به روش غوطه ورسازی در محلول سمی انجام گرفت. مرگ و میر مرحله لاروی بعد از 72 ساعت، مرحله تخم پس از طی دوره جنینی (4 روز) و شفیرگی بعد از 7 روز ثبت شد. آزمایش-ها در دمای 1 ± 26 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 5 ±60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که هر دو حشره کش تا غلظت 5000 پی پی ام تاثیری روی تخم نداشتند. همچنین تاثیر حشره کش ها روی شفیره با همین غلظت تنها سبب مرگ و میر 66/16 و 33/8 درصدی به ترتیب توسط لوفنورون و پیریدالیل گردید که با شاهد اختلاف معنی داری نداشت. لوفنورون سبب مرگ و میر قابل توجه ای در لاروهای سن اول بعد از 72 ساعت شد و مقدار LC50 به دست آمده برای این حشره کش ai/l mg 102/23 بود، این حشره کش تاثیر کمی روی لاروهای سن سوم داشت. مشاهدات نشان داد که پیریدالیل روی لارو سن اول و سوم اثر کشندگی ندارد.کلیدواژگان: اثرات کشندگی، بالتوری سبز، پیریدالیل، زیست سنجی، لوفنورون
-
صفحات 41-50امروزه پرورش، تولید و مصرف قارچ خوراکی دکمه ای (Agaricus bisporus L.) در ایران جایگاه ویژه ای را در کنار سایر فعالیت های کشاورزی دارد. بیماری پوسیدگی خشک یا حباب خشک با عاملLecanicillium fungicola از جمله بیماری های کلیدی قارچ خوراکی دکمه ای است. در این تحقیق، کارایی مقادیر مختلف (3/0، 6/0، 9/0، 2/1 و 5/1 گرم در متر مربع) قارچ کش جدید پروکلراز (اکورد® WP 50%) در مقایسه با قارچ کش پروکلراز (اسپورگون® WP 50%) (به مقدار 9/0 گرم در متر مربع) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش طی سال های 1390 و 1391 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و هر تیمار در 4 تکرار در سالن پرورش قارچ خوراکی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور اجرا شد. مایه زنی بسترها با سوسپانسیون جدایه منتخب L. fungicola به غلظت 105× 6 اسپور در میلی لیتر بلافاصله بعد از دادن خاک پوششی و تیمار قارچ کش ها 7 روز بعد از دادن خاک پوششی انجام شد. پس از ظهور کلاهک ها، وزن و تعداد آنها و نیز درصد وقوع بیماری به عنوان شاخص های مورد مطالعه، ارزیابی شدند. تجزیه واریانس داده های وزن و تعداد کلاهک های سالم و نیز درصد وقوع بیماری حاصل از آزمایش هر دو سال نشان داد که در سطح احتمال یک درصد بین تیمارها اختلاف معنی دار وجود دارد. همچنین، مقایسه میانگین ها به روش دانکن در سطح احتمال یک درصد در هر دو سال نشان داد که تیمارهای اکورد 50 درصد پودر وتابل به مقدار 9/0 گرم در متر مربع ، 7 روز بعد از دادن خاک پوششی و اسپورگون 50 درصد پودر وتابل (9/0 گرم در مترمربع ، 7 روز بعد از دادن خاک پوششی) با تولید بیشترین محصول قارچ خوراکی از حیث تعداد و وزن کلاهک سالم و کمترین درصد وقوع بیماری نسبت به سایر تیمارها از کارآیی نسبی بالاتری برخوردار بودند.کلیدواژگان: اکورد، بیماری حباب خشک، کنترل شیمیایی، Agaricus bisporus، Lecanicillium fungicola
-
صفحات 51-61تنوع و جایگزینی ترکیبات کنه کش از عوامل مدیریت در جلوگیری از ایجاد مقاومت در جمعیت کنه های تارتن به کنه کش ها محسوب می گردد. بدین منظور در این تحقیق کارایی چهار دز (300، 400، 500 و 600 میلی لیتر در هکتار) حشره/کنه کش جدید اسپیرومسیفن (ابرون® SC 240) علیه جمعیت مراحل فعال کنه تارتن مزارع خیار، خربزه و هندوانه در مناطق مختلف کشور با سابقه مصرف متفاوت کنه کش ها ارزیابی شد. از دزهای توصیه شده کنه کش های بروموپروپیلات (نئورون® EC 25%)، هگزی تیازوکس (نیسورون® EC 10%)، فن پیروکسی میت (اورتوس® %EC 5) و از آب پاشی در تیمار شاهد برای مقایسه کارایی استفاده شد. آزمایشات در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. محلول پاشی در زمانی انجام گرفت که حداقل جمعت مراحل فعال کنه تارتن از پنج کنه در سطح زیرین 20 درصد برگ های نمونه برداری شده بیشتر بود. برای ارزیابی تاثیر تیمارها تعداد 30 برگ از هر تیمار بصورت تصادفی جمع آوری و جمعیت زنده کنه در سطح 4 سانتی مترمربع قسمت میانی سطح زیرین برگ در فواصل 4، 7، 14 و21 روز بعد از سم پاشی توسط میکروسکوپ بینوکولار شمارش شد. نتایج نشان داد میانگین تلفات دزهای اسپیرومسیفن بر جمعیت کنه تارتن خیار مزرعه ای در اصفهان در نوبت های 4 روز ( 36/2±39/75 درصد) و 14 روز (61/13±30/74 درصد) تفاوتی نشان نداد، در حالی که در نوبت 21 روز باعث کنترل کامل (85/0± 15/99) کنه آفت شد. بیشترین تلفات کنه تارتن هندوانه در کرمان برای دز 500 میلی لیتر اسپیرومسیفن به مقدار 16/3±09/91 درصد بدست آمد و حداکثر تلفات در نوبت های 14 و 21 روز برای دز 600 میلی لیتر اسپیرومسیفن به ترتیب به مقدار 54/11±76/78 درصد و 04/5±14/83 درصد مشاهده شد. بر این اساس می توان نتیجه گیری نمود که دز 500 و600 میلی لیتر درهکتار اسپیرومسیفن بیشترین تلفات را برجمعیت فعال کنه تارتن صیفی جات داشته و می توان از این دو دز کنه کش در تناوب با دیگر کنه کش ها استفاده نمود.کلیدواژگان: ابرونSC 240، کنه تارتن، محصولات جالیزی
-
صفحات 62-75اثر بیکربنات پتاسیم (کالیبان® SP 85%) در کنترل بیماری سفیدک پودری جالیز، با هدف گسترش استفاده از مواد بی خطر و سازگار با محیط زیست روی میزبان خیار بررسی گردید. آزمایشات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار در شرایط مزرعه با هیبرید بتا آلفا (βα) و گلخانه با لاین L489 (Adrian) طی دو سال اجرا شد. تیمار های آزمایشات شامل دز های مختلف کالیبان و قارچ کش دینوکاپ (کاراتان® WP 18.25%) به عنوان قارچ کش مرجع همراه با تیمار شاهد بودند. سم پاشی کرت های آزمایشی با مشاهده اولین علائم بیماری آغاز و تا رسیدن آلودگی تیمار شاهد به حداکثر آلودگی (میانگین 87 در مقیاس هورسفال و بارات) ممکن با فاصله 14-5 روز ادامه یافت. ارزیابی اثر تیمارها در کاهش شدت بیماری با تعیین شاخص شدت بیماری (DSI) برای هر کرت آزمایشی بر اساس سطح پوشش بیماری (FPP) طبق الگوی اصلاح شده هورسفال و بارات با نمره دهی 7-1، قبل از هر نوبت سم پاشی انجام گرفت. آخرین ارزیابی 14 روز پس از آخرین سم پاشی انجام گرفت. مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) با استفاده از داده های پنج نوبت ارزیابی محاسبه گردید. تجزیه واریانس مرکب داده های حاصل از هر نوبت ارزیابی در دو سال و نیز مقادیر مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با استفاده از نرم افزار SAS انجام و مقایسه میانگین ها به طریق دانکن انجام گرفت. جداول تجزیه واریانس در تمامی مراحل ارزیابی و مقادیر مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) آزمایشات مزرعه و گلخانه، اختلاف معنی داری را در شاخص شدت بیماری بین تیمارهای آزمایش در سطوح 5 و 1 درصد در دو سال نشان دادند. در آزمایشات مزرعه ای، مقایسه میانگین مقادیر AUDPC به طریق آزمون چند دامنه ای دانکن نشان می دهد که تمامی دزهای قارچ کش کالیبان دارای میانگین آلودگی بالاتری نسبت به قارچ کش کاراتان با دز 5/2 کیلوگرم در هکتار (به عنوان قارچ کش مرجع) بوده و در مقایسه با این قارچ کش دارای تاثیر متوسط در کنترل بیماری هستند. هر چند دز 10 کیلوگرم در هکتار کالیبان میانگین آلودگی کمتری نسبت به دزهای 5 و 7 کیلوگرم در هکتار دارد ولی به دلیل ریسک گیاه سوزی توصیه نمی شود. نتایج آزمایشات گلخانه ای نیز نشان می دهد که قارچ کش کالیبان 5 و 7 درهزار هر چند قادر به رقابت با قارچ کش کاراتان با دز 5/2 درهزار نبوده و در مقایسه با آن دارای تاثیر متوسط می باشد ولی با توجه به تاثیر قابل قبول آن ها در فواصل سم پاشی 10-5 روزه قابل توصیه است. همچنین آزمایش شرایط گلخانه ای نشان داد که کالیبان 10 در هزار دارای خاصیت گیاه سوزی بوده و قابل توصیه نمی باشد.کلیدواژگان: دینوکاپ، کاراتان، کالیبان، Cucumis sativus
-
Pages 1-7Apple powdery mildew is one of the most important fungal diseases in the world and on some cultivars in Iran. In order to evaluate the efficacy of the fungicide tetraconazole for the control of apple powdery mildew an experiment was conducted on a susceptible cultivar (Golab) in the orchards with previous records of the disease on trees with similar age and conditions ofcultivation in Isfahan and Khorasan-Razaviprovinces. The experiment was performed in a randomized complete blocks design with 6 treatments and four replications. Treatments included fungiciedes, kresoxim-methyl (Stroby® WG 50%), 0.2 g/1000 L, trifloxystrobin (Flint® WG 50%), 0.2 g/1000 L and tetraconazole (Domark® EC 100), 0.2, 0.25, 0.3 ml/1000 L and control. Fungicides were applied at three stages of pink buds, mid of blooming and at the end of the flowering period. Five new shoots were collected from each tree in the treated plots twenty days after the last fungicide spraying and were placed in plastic bags. All the leaves from each replication were removed from the branches collected and were mixed in a dish, and hundred leaves were chosen randomly and the percent incidence and severity of the infection was evaluated. The results obtained in Isfahan and Khorasan Razavi provinces were analyzed statistically by analysis of variance and it is observed that the effect of the treatments (fungicides) on the incidence and severity of powdery mildew infection were significant. The results show that all the treatments with the fungicides have decreased the severity and incidence of infection significantly compared with the control. The results obtained in both the regions show that Domark (0.3 ml/1000 L) fungicides had the best effects in controlling apple powdery mildew. Therefore Domark with the concentration of 0.3 ml/1000 Lcould be recommended for control of apple powdery mildew.Keywords: Stroby, Domark, Severity of infection, Flint, Chemical control
-
Pages 8-18Lobesia botrana Den. & Schiff. (Lepidoptera: Tortricidae), and Uncinula necator (Schw.)Burr. (Erysiphe necator) are among the most important pests and pathogens in all vineyards in the world and in Iran. At present the most common method of control used is by chemical pesticides. In the present study, the efficacy of the combination of each insecticide lufox (Lufox® EC 10.5%) (1.5 l/1000 L) and phosalone (Zolon® EC 35%) (1.5 l/ha) separately with the fungicide penconazole (Topaz® EW 20%) (125 ml/100 l water) after three times spraying on three generations of the pest L. botrana and the disease was investigated. Percentage of infected clusters and each single grape in a cluster were the factors evaluated. The present experiment was performed based on a randomized complete blocks design with 6 treatments (5 treatments and a control) with three replications. The results obtained show that combination of Lufox with Topaz treatment for L. botrana with an average infection of 1.15±0.34 of clusters in 520 clusters (0.29% infection in each cluster) was lower compared with the infection resulted when the combination of phosalone with Topaz was used with 4.89±0.66 cluster, in 411 clusters (1.19% infection in each cluster). In powdery mildew disease, combination of Lufox with Topaz showed an average infectionof 0.32±0.06 cluster in 520 clusters (0.06% infection in each cluster),showed more effective control than the combination of Zolon with Topaz with an average infection of 0.59±0.06 cluster in 411 clusters (0.14% infection per cluster). According to the results, the mixture of Lufox insecticide with Topaz (penconazole) fungicide is recommended for the simultaneous control of L. botrana and E. necator in vineyards of the country which may also result in the optimum application of chemical pesticides and therefore safety of the environment.Keywords: Grape, Topaz, Zolon, Erysiphe necator, Lobesia botrana, Lufox
-
Pages 19-29Asian citrus Psyllid (CAP) Diaphorina citri is one of the most important citrus pests in tropical and subtropical regions of the world. This insect is the vector of bacteria (Candidatus liberibacterasiaticus), transmitting serious disease of Greening into citrus. During the recent years, CAP hasbeen spread sharply in citrus orchards of southern parts of Iran. The present study was conducted toevaluate the effect of some insecticides on CAP by 3 application methods including Spraying the citrus foliage, trunk injection, and soil application during the years 1389 and 1390. Insecticides studied in spraying the citrus foliage included: azadirachtin (Neemarin® EC 1500), azadirachtin (Neemazal® EC 1%), thiamethoxam (Actara® 25% WG), thiamethoxam (Memory® SC 24%), thiacloprid (Calypso® SC 480), thiacloprid (Biscaya® OD 240), aspirotetramat (Movento® SC 100), lufenuron緩✚ (Lufux® EC 105), imidacloprid (Confidor® SC 350) and dimethoate, and in trunk injection the insecticides included: Actara, Memory and Confidor, and in the soilapplication the insecticides included: Actara and Memory. The results show that, in foliage spraying, highest morality was caused by Actara, Memory, Confidor, and Dimethoate with 89.9, 87, 83.2 and 80.1% mortality to nymphs population of D. citri respectively while the lowest mortality was caused by Neemazal and Neemarin with 70.8% and 65.4% after 3 days. In trunk insecticide injection method,Actara, Memory and Confidor caused 63.4%, 62.6% and 59.2% mortality after 7 days respectively. In soil application method, Actara and Memory caused an average mortality of 49.2% and 48.3% in 7 days respectively. Comparison of the three application methods of pest control show that, the foliage spraying of the insecticides is more effective than the trunk injection and soil application methods in controlling the pest.Keywords: Citrus Asian Psyllid, Insecticide, Application method
-
Pages 30-40In this study, lethal effects of two insecticides, lufenuron (Match® EC 5%) and pyridalyl (Sumi Pelo® EC 50%) were investigated on different developmental stages including egg, first and second instar larvae and pupa of the green lacewing, Chrysoperla carnea under laboratory conditions. Treatment of larvae with residual bioassay method was carried out in glass Petri dishes. The eggs and pupae were treated with immersion method in the toxic solution. Mortality of the larval stage after 72 h, the egg stage after the embryonic period (4 days) and pupal stage after 7 days was recorded. The treatments were carried out at 26 ± 1ºC, 60 ± 5 % RH and 16:8 h L:D. The results show that none of the insecticides were effective on the eggs up to the concentration of 5000 ppm. The insecticides, lufenuron and pyridalyl with the same concentration caused 16.66 and 8.33% mortality on the pupae respectively. There were no significant differences between the treatments and the control. Lufenuron caused significant mortality in the 1st instar larval after 72 h and the LC50 value determinred was 23.102 mg ai/l, this insecticide was less effective on the 3rd instar larvae. The results show that pyridalyl had no lethal effects on the 1st and the 3rd instar larvae.Keywords: lethal effects, green lacewing, pyridalyl, bioassay, lufenuron
-
Pages 41-50Nowadays a special attention has been paid to cultivation, production and consumption of button mushrooms (Agaricus bisporus L.) besides the other agricultural activities in the country. Dry rot or dry bubble disease with the causal agent Lecanicillium fungicola is one of the key diseases of button mushrooms. In the present study, the efficacy of different doses (0. , 0.6, 0.9, 1.2 and 1.7 gr/m2) of the new fungicide prochloraz (Accord® WP 50%) was compared with the older brand of prochloraz (Sporgon® WP 50%) (0.9 gr/m2). This experiment was carried out in a completely randomized blocks design with eight treatments and four replicates in Iranian Research Institute of Plant Protection during 2012 and 2013. Substrates were inoculated with selected isolate of L. fungicola at a concentration of 6×105 spore/ml immediately after casing and fungicides treatments 7 days after that. When caps appeared, the weight and number of them and also disease incidence were evaluated as the efficiency indexes. Data analysis of weights and numbers of healthy caps and also disease incidence (%) obtained during the two years of the experiments, show that there is a significant difference between treatments (P=1%). Comparison of the means of both the years by Duncan test (P=1%) show that, Accord WP50%, at a rate of 0.9 gr/m2, 7 days after casing and Sporgon WP 50% (0.9 gr/m2, 7 days after casing) produced the most crops considering average caps numbers and weights and they had the lowest percent of disease incidence. Therefore they showed comparatively better efficacy.Keywords: Accord, Dry bubble, Chemical control, Agaricus bisporus, Lecanicillium fungicola
-
Evaluation of the Efficacy of the Acaricide spiromesifen SC 240 in Control of Vegetable Spider MitesPages 51-61Introduction of new and alternate use of acaricides is an approach in mite management strategy to overcome further mite pests resistance to pesticides. Therefore in the present research the efficacy of the new insecticide/acaricide, spiromesifen (Oberon® 240 SC) in four doses 300, 400, 500 and 600 ml/ha) was tested against active stages of vegetable spider mite (cucumber, melon and water melons) in different parts of the country with the history of acaricide usage. The recommended doses of bromopropylate (Neoron® 25% EC), hexythiazox (Nissoron®10% EC), fenpyroximate (Ortus® 5% SC), and water as control plot were used to compare the efficacies. Experiments were conducted in a randomized complete blocks design with three replicates. Spraying was done when minimum of 5 active mite stages were observed under the 20 of the randomly collected leaves. To evaluate the effect of the treatments, 30 leaves were collected randomly from each treatment, 4, 7, 14 and 21 days after spraying and the number of live mites in an area of 4 squared centimeters in the middle of lower part of the host leaves were counted. The results show that mean mortality caused by various doses of spiromesifen in spider mites of cucumber fields of Isfahan after 4 days (75.39±2.36%) and 14 days (74.30±13.61%) were not significant, whereas after spraying after 21 days (99.15±0.85%) resulted in a complete control of the mites. Maximum mortality of the spider mites recorded on the water melon was with the dose of 500 ml/ha spiromesifen (91.09±3.16%) in Kerman. Maximum mortality 14 and 21 days after spraying were recorded with the dose of 600 ml/ha of spiromesifen which are 78.76±11.54% and 83.14±5.04% respectively. Based on the present findings it is concluded that doses of 500 and 600 ml/ha spiromesifen resulted in maximum mortality of the vegetable spider mites and could be used as the alternate doses with other acaricides.Keywords: Oberon SC 240, Spider mite, Vegetable crops
-
Pages 62-75Controlling effects of Potassium Bicarbonate (Kaliban® SP 85%) on the powdery mildew of cucurbits was investigated on cucumber in order to develpe the use of safe and environmentally friendly fungicides. Experiments were conducted in a randomized complete blocks design (RCB) with 5 treatments and 4 replications under both field (βα hybrid) and greenhouse conditions (Adrian L489) during two years. Treatments included different doses of Potassium Bicarbonate (Kaliban® SP 85%) and Dinocap (Karatane®WP 18.25%) as reference fungicide, along with the control plot. Foliar application of fungicides were made at the onset of the early symptoms in the treated plots and followed until control plot got high infection at 5-14 days intervals. Assessment of the effects of treatments in terms of decreasing Disease Severity Index (DSI) assigned by Foliage Protection Percentage (FPP) was performed using modified Horsfall and Barratt method by giving 1-7 marks, before each spraying.The final assessing was done 14 days after the last spraying. Area under the disease progress curve (AUDPC) was calculated using five separate disease assessments data. Compound analysis of variance of two years data in each separate assessments and AUDPC, were done in Randomized Complete Blocks Design (RCB) by SAS software, and means were compared with Duncan multiple range test.The results of analysis of variance revealed that there were significant differences between treatments in DSI in all assessments and AUDPC at Field and greenhouse conditions (PKeywords: Dinocap, Karatane, Kaliban, Cucumis sativus
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.