نشریه بهائی شناسی
پیاپی 1 (تابستان 1395)

تعداد و جمعیت بهائیان در مناطق مختلف جهان ، معمایی است که تاکنون پاسخی در خور نیافته است. علی رغم وجود سیستم های دقیق آمارگیری در میان بهائیان، تشکیلات بهائی از اظهار نظر در مورد تعداد بهائیان هر منطقه در طول سال های گذشته طفره رفته است.هرچند که برخی از سایت های تبلیغی بهائی، جمعیت بهائیان دنیا را 5 تا 7 میلیون نفر اعلام کرده اند، اما با توجه به چگونگی رشد جمعیت در جوامع مختلف ، صحت این رقم به شدت محل تردید است. به نظر می رسد تشکیلات بهائی از مبهم بودن تعداد پیروان خود، در جهت کسب رسمیت در نقاط مختلف جهان، بهره برداری می کند و تعداد پیروان خود را بیش از رقم واقعی اعلام می نماید.

بهائیت از جمله آیین های منشعب شده از آیین بابی در قرن نوزدهم میلادی است. بنیان گذار این آیین ، میرزا حسینعلی نوری ملقب به بهاءالله، از روش های مختلفی برای اثبات آیین خود استفاده کرده است. از جمله این روش ها، استفاده از منابع اسلامی، آیات و روایات است. مهم ترین کتاب بهاءالله ، کتاب ایقان است. با توجه به اهمیت این کتاب نزد بهائیان ، این پژوهش، به روش شناسی بهره برداری بهاءالله از آیات و روایات در استدلال به مبانی آیین بهائی در کتاب ایقان پرداخته است.با پژوهش بر روش های استدلال به آیات و روایات در این کتاب،روش های بحث شده در این مقاله عبارتند از:مغالطه، تطبیق آیات بر مصادیق خودخواسته، تضمین آیات و روایات، تفسیر به رای، نقل ناصحیح، نقل ناکامل، جعل روایت و استفاده از احادیثی با مشکل سندی. در این پژوهش ، با مروری بر هریک از روش های فوق ، به ارائه نمونه هایی از هر روش پرداخته شده است.

:از جلوه های اعجاز قرآن کریم،ارائه آن توسط پیامبری بود که تا پیش از نبوت، هیچ گاه سابقه خواندن و نوشتن نداشت و مطالب قرآن را در هیچ مدرسه ای نیاموخته بود. محیط مکه نیز محیط علم و دانش نبود. با این وجود قرآن در آن دوران برای هدایت بشر در آن سرزمین ضلالت و گمراهی درخشید و چراغ راه هدایت انسان ها گردید. بهائیان با تقلید از این جلوه ی اعجاز قرآن کریم و ویژگی های خاص پیامبر اکرم(ص) کوشیده اند تا باب و بهاءالله ، دو مدعی پیامبری را نیز به وصف امیت متصف کنند. این در حالی است که مدارک متعدد تاریخی نشان می دهد هر دو مدعی پیش گفته، سابقه ی درس خواندن در مکاتب عادی بشری را داشته اند و هرگز در این ویژگی، شباهتی با حضرت خاتم الانبیاء(ص)ندارند.