فهرست مطالب

فصلنامه مدیریت پرستاری
سال چهارم شماره 4 (پیاپی 16، زمستان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1395/02/12
  • تعداد عناوین: 7
|
  • مصیب مظفری*، ساناز اعظمی صفحه 9
    ضرورت حفظ حیات و سلامتی بیماران و از سویی لزوم حمایت از عملکرد پزشکان و پرستاران منصف و با اخلاقی که به درمان بیماران می پردازند ایجاب می نماید تا ضمن تعیین قواعد حاکم بر عملکرد متصدیان درمان، میزان و شرایط مسئولیت و یا عدم مسئولیت آنان تبیین شود. در قانون مجازات سابق، پزشک بر خلاف اصل برائت به عنوان مسئول مطلق شناخته می شد. قانون مجازات جدید (1392) با اختصاص 4 ماده (158، 495، 496، 497) به تنظیم مقررات حاکم بر کار پزشکان و پرستاران و میزان مسئولیت آنان پرداخته است. قانون مجازات جدید، مسئولیت مطلق پزشک را تنزل داده است به طور مثال در تبصره 1ماده 496، که مورد بحث این مقاله است، قانونگذار در رویه ای جدید که در قانون قبلی به چشم نمی خورد پرستاران را در مورد آسیب های وارده به بیمار، ناشی از دستورات اشتباه پزشک به شرط آنکه از اشتباه آگاه بوده باشند ضامن دانسته است. حکم بیان شده در این تبصره تاکنون سابقه نداشته و از طرفی سبب برخی تنش ها در جامعه پرستاران شده و می تواند سبب ترک دستور درمانی توسط پرستاران و بروز عوارض جدی برای سلامت بیماران و نیز تهدید امنیت شغلی پرستاران شود. لذا در این مقاله سعی گردیده است حکم مندرج در تبصره 1 ماده 496 مورد بررسی قرار گیرد تا از این طریق درک بهتری از آن و راهکارهای پیش رو ایجاد گردد.
    کلیدواژگان: قانون مجازات اسلامی ایران، مسئولیت های قانونی پرستاران، تبصره 1 ماده 496
  • زینب چاوشی*، معصومه نیکبخت، هادی مخترع، آیت الله اکبری، فاطمه میربازغ صفحه 18
    مقدمه
    یادگیری کارکنان به عنوان کلید اصلی توسعه و یکی از ارکان مهم هر سازمان در جهت پویایی و اثربخشی آن محسوب می شود. پرستاران به عنوان یکی از منابع بزرگ دانش سازمانی و از عناصر مهم انتقال دانش در بیمارستان ها می توانند نقش اصلی در فرآیند یادگیری سازمانی را ایفا نمایند که باید توسط مدیران پرستاری تسهیل گردد.
    هدف
    این مطالعه به منظور تعیین رابطه بین ابعاد یادگیری فردی و گروهی در پرستاران بیمارستان فارابی تهران انجام شده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی تحلیلی در طی سال های ( 1393- 1392 ) انجام شده که در آن( 205 ) پرستار شاغل در بیمارستان فارابی تهران به صورت تمام شماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد شده یادگیری فردی و گروهی بود. پایایی پرسشنامه یادگیری فردی (911/0) و یادگیری گروهی (904/0) از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و روش های آماری توصیفی-تحلیلی تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان دادند که میزان یادگیری در ابعاد فردی و گروهی در این بیمارستان در سطح متوسط بوده، طوری که میانگین نمره کل قابلیت یادگیری در بعد فردی (78/11±78/65) و میانگین کل قابلیت یادگیری در بعد گروهی (12/8±56/43) بوده است. ارتباط بین آن ها بر اساس ضریب همبستگی پیرسون مستقیم است(556/0=r ) و برازش رگرسیون خطی نشان داد که ( 31% ) نمره یادگیری در بعد فردی توسط نمره یادگیری در بعدگروهی افراد تبیین می شود (31/0=R Square ).
    نتیجه گیری
    مدیران پرستاری و بیمارستان می توانند با توسعه یادگیری پرستاران در بعد گروهی، میزان یادگیری را در بعد فردی آنها افزایش دهند. لذا، به آنها پیشنهاد می شود به اتخاذ روش های گروهی در آموزش و یادگیری پرستاران در دوره های آموزشی ضمن خدمت مبادرت شود.
    کلیدواژگان: یادگیری فردی، یادگیری گروهی، پرستار
  • حسین سحرخیز، منیره انوشه* صفحه 28
    مقدمه
    در راستای اصلاحات در نظام سلامت و جهت کاهش تصدی گری و رفع مشکل کمبود نیرو در ارائه خدمات پرستاری، دولت هشتم اقدام به برون سپاری بخشی از خدمات پرستاری بصورت تامین خدمات پرستاری از طریق شرکتهای خصوصی نمود، اما این برنامه در عمل موفق نبود. لذا، بررسی موانع آن میتواند در فعالیتهای اتی پرستاران راهگشا باشد.
    هدف
    بررسی موانع خصوصی سازی در پرستاری بیمارستانهای شهر تهران بوده است .
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی مقطعی در سال (1392) انجام شده که در آن کلیه پرستاران شرکتی 2 بیمارستان از کل 3 بیمارستانی که در تهران بخشی از خدمات پرستاری خود را برون سپاری نموده بودند در آن شرکت نمودند.(71= n) . ابزار گردآوری داده ها عبارت بود از پرسشنامه ای روا و پایا با 40 گویه. که روایی ان با بررسی روایی محتوی و اعتبار آن با محاسبه الفای کرونباخ در حد (9/0) تایید گردید. داده ها با نرم افزار SPSS10 با استفاده از آمار توصیفی و آزمون من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. .
    یافته ها
    بالاترین امتیازات مربوط به نگرانی پرستاران در مورد امنیت شغلی(93%)، فقدان مجموعه قوانین جامع برای توسعه بخش خصوصی در پرستاری(90 %)، تبعیض قابل توجه بین پرسنل شرکتی با دیگران(90%)تعیین گردید. ضعف برنامه ریزی(37%)، ضعف کنترل و نظارت(32%)و ضعف اجرا (31%)، به عنوان بخش دیگری از موانع خصوصی سازی در پرستاری شناخته شدند.
    نتیجه گیری
    با توجه به این موانع پیشنهاد می شود مدیران پرستار ی در راستای همراهی با سیاستهای کلان کشوری با ارائه طرح های سنجیده به رفع مسائل عدم مشارکت یا ضعف در آن برای پرستاران در تمامی مراحل فرایند برون سپاری بویژه امنیت شغلی و تسهیل مشارکت بدون نبعیض پرستاران همت گمارند.
    کلیدواژگان: خصوصی سازی، واگذاری خدمات، پرستاری، موانع
  • محبوبه صفوی، فخرالدین تقی نژاد *، علی اکیر اقایی نژاد، یونس تقی نژاد، علی اکیر شیخی صفحه 37
    مقدمه
    کمبود نیروی کار حرفه ای پرستاری به چالشی جدی در کشور ما تبدیل شده است ، لذا حفظ کادر پرستاری متعهد و وفادار ، عرصه رقابت مدیران پرستاری و مسئولان بیمارستانی است.
    هدف
    بررسی متغیرهای پیش بین تعهد سازمانی در پرستاران ، هدف این مطالعه بوده است .
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی – همبستگی،400پرسشنامه به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای ، در بین پرستاران شاغل در 15 بیمارستان دانشگاهی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، در سال 1391توزیع گردید. ابزار گردآوری داده ها «پرسشنامه تعهد سازمانی لینز» (2003)، « پرسشنامه رضایت شغلی آلترمن و همکاران» (2007) و «مقیاس عدالت سازمانی نیهوف و مورمن » (2005) بودند که روایی به روش محتوا وپایایی درونی ار طریق آلفای کرونباخ بترتیب (75/0، 77/0، 88/0 ) مورد تایید قرار گرفت. با استفاده از آمار توصیفی ،ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه گام به گام در قالب نرم افزار SPSS نسخه18 ،در سطح خطای (05/0 < &alpha) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که رضایت شغلی 28 درصد و عدالت رویه ای 11 درصد (در مجموع 39درصد) از واریانس تعهد به بیمارستان را در پرستاران تبیین می کند که هر دوی این مقادیر از نظر آماری معنادار بود(001/>P). البته عدالت سرپرستاران و مدیران پرستاری در اجرای رویه ها از دیدگاه پرستاران در سطح « نسبتا نامطلوب » و پایین تر از میانگین (96/0±85/2) و میانگین رضایت شغلی (76/0±37/3)و تعهد سازمانی(8/0±36/3) در سطح « نسبتا مطلوب » بود . همبستگی مثبت و معنادار آماری بین رضایت شغلی(52/0=r) و عدالت رویه ای(53/.=r) با تعهد سازمانی مشاهده گردید. (01/0>p).
    نتیجه گیری
    به مسئولان و مدیران بیمارستانی به منظور حفظ کادر پرستاری پیشنهاد می شود که زمینه های رضایتمندی بهتر پرستاران را فراهم نموده و با برخورد و عملکرد منصفانه تر در عرصه ها و موقعیت های مختلف ، درک پرستاران از وجود عدالت در سازمان را بهبود بخشند .
    کلیدواژگان: رضایت شغلی، عدالت، پرستاری، تعهد سازمانی
  • مهدیه آرین، حامد مرتضوی *، محبوبه طباطبایی چهر، حسن ناوی پور، زهره ونکی، زکیه امینی، آزاده کمالی صفحه 45
    مقدمه
    ایفای ضعیف نقش آموزشی پرستاران، رایج ترین منبع شکایات بیماران است ، از این رو در سیستم های بهداشتی و درمانی جهت برنامه ریزی و نهادینه سازی نقش آموزشی پرستاران باید از مدل های مدیریتی مناسب و پویا که هم راستا با چرخه ممیزی بالینی است ، استفاده گردد.
    هدف
    نهادینه سازی نقش آموزشی پرستاران به روش چرخه مدیریتی دمینگ (PDCA) مبتنی بر سنجش رضایت بیماران است.
    روش اجرا: این مطالعه اقدام پژوهی یک ساله (1393-1392) بوده و بر اساس مدل دمینگ با همکاری دانشکده پرستاری بجنورد و دو بیمارستان آموزشی به اجرا در آمده است. در ابتدا محققین بر اساس تکنیک (5Whys) مشکلات آموزش به بیمار را شناسایی نمودند، سپس مراحل برنامه ریزی و حل مشکل بر اساس اصول PDCA برای بهبود آغازشد. در این مدل برای ارزیابی از فرم ها و ابزار (سنجش رضایت، تعیین موانع، تعیین سطح خوانایی با فرمولSMOG و PEMAT ) استفاده گردید. طی پژوهش ارزیابی رضایت بیماران از آموزش های ارائه شده در 5 مرحله، موانع آموزش به بیماراز دیدگاه پرستاران و دانشجویان در دو مرحله وتعیین سطح سواد 500 بیمار بستری قبل از تغییر و تعیین سطح خوانایی آنها در پمفلت های آموزشی قبل وبعد از تغییرانجام شد. در گام بعدی تغییرات بر اساس شناسایی موانع اجرا شد. پس ازبرنامه ریزی ، تنظیم تغییر و اجراء مجددا بررسی سطح رضایت بیماران در 5 نوبت که هر کدام شامل 200 بیمار بود انجام گردید. برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 20 و آزمون های آماری ANOVA و T-test استفاده شد.
    یافته ها
    از دیدگاه پرستاران ومدیران کمبود آگاهی در زمینه اصول آموزش به بیمارو از دیدگاه دانشجویان بالا بودن سطح محتوی پمفلتها های آموزش به بیمار مهم ترین موانع بودند. میانگین سطح سواد 500 بیمار (34/4 ±72/6) بدست آمد . سطح خوانایی پمفلت ها قبل وبعد از اصلاح سازی طبق شاخص SMOGوPEMAT تفاوت قابل توجهی کرد که طبق آزمون تی زوجی با (p<0/05) معنا داربود. میانگین سطح رضایت مندی بیماران در رابطه با آموزش به بیمار در طی 5 مرحله به ترتیب (2±33/10 ) ، ( 25/3±52/11) ، ( 41 /4±11/14 ) ، ( 78/3±59/16 ) و (1/4±94/16) بود که آزمون ANOVA با (05/0p< ) بهبود را نشان داد.
    نتیجه گیری
    استفاده از مدل دمینگ وایجاد تغییر در محیط آموزش بالینی به مدیران آموزش و بالینی پرستاری پیشنهاد میگردد زیرا که اثر مستقیمی بر آموزش دانشجویان و آمادگی آنها بر پذیرش نقش آموزشی در آینده دارد و محیط های آموزشی هم توانمند شده سبب پیشرفت و شایستگی در اعضای هیات علمی ، پرسنل بیمارستان و از همه مهم تر تاثیر بسیار زیادی بر افزایش رضایت آنان خواهد داشت.
    کلیدواژگان: مدل دمینگ، فرمول اسموگ، آموزش به بیمار
  • سیمین شرفی، حمید چمنزاری *، علی بزی، سید رضا مظلوم، شاهرخ ممقصودی، محمد رجب پور صفحه 58
    مقدمه
    کیفیت مراقبت از بیمار به واسطه ارتباط موثر پرستار ارتقاء می یابد. یکی از مهمترین راهکارهای مدیریتی در افزایش کیفیت مراقبت پرستاران، بکارگیری صحیح روش های تقسیم کار در ارایه مراقبت پرستاری توسط مدیران پرستاری خصوصا سرپرستاران است.
    هدف
    هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر روش های تقسیم کار پرستاری پرایمری و موردی بر کیفیت ارتباط پرستار- بیمار در بخشهای ویژه قلبی است.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که به صورت همزمان در چهار بخش سی سی یو بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1393 انجام گردید. دو بخش به گروه روش تقسیم کار پرایمری (33بیمار) و دو بخش به گروه روش تقسیم کار موردی(26 بیمار) تخصیص تصادفی شدند .ابتدا پرستاران با اجرای استاندارد هر دوروش آشنا شدند. در روش پرایمری به هر پرستار (3) بیمار اختصاص داده می شد که تا زمان ترخیص مسول انها بود و در شیفتهای عصر وشب نظارت مستقیم بر همکاران خود داشت..در روش موردی هم در هر شیفت (3) بیمار برای پرستار در نظر گرفته می شد. کلیه خط مش های بخش با همکاری سرپرستار تدوین شده بود. هر دو روش در هریک از بخش ها به مدت (2) ماه اجرا شد. پرسشنامه استاندارد کیفیت مراقبت: QUAL-PAC: Quality of patient care) ) بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (89/0)تعیین شد. داده ها از طریق نرم افزار SPSS16 با استفاده از آزمون من- ویتنی یو، کای اسکوئر و آمار توصیفی تجزیه تحلیل گردید.
    یافته ها
    نتایج مطالعه نشان داد بین دو گروه تقسیم کار پرایمری و موردی برحسب میانگین نمره کیفیت مراقبت در بعد ارتباطی تفاوت معنی داری وجود داشت بطوریکه در گروه پرایمری، میانگین نمره کیفیت دربعد ارتباطی مراقبت بالاتر(3/8±3/35) از تقسیم کار موردی(7/5± 4/24) بود (P<0/0001). همچنین بین میزان سابقه کارپرستار و میانگین نمره بعد ارتباطی کیفیت مراقبت ارتباط معناداری وجود نداشت (17/0p=).
    نتیجه گیری
    با توجه به اثربخشی روش پرایمری در ارتقاء کیفیت ارتباطی بین پرستار – بیمار به مدیران پرستاری پیشنهاد می شود که از الگوی اجرایی این مطالعه برای بهبود ارتباط پرستار و بیماران در بخش های ویژه استفاده نمایند.
    کلیدواژگان: تقسیم کار در ارایه مراقبت پرستاری، سازماندهی مراقبت پرستاری، کیفیت مراقبت از بیمار، مدیریت پرستاری، ارتباط پرستار، بیمار
  • محمد مهدی سپهری *، فاطمه جلالی فر صفحه 67
    مقدمه
    فرآیند دارودهی و دارو دادن به بیمار نقش به سزایی در فرآیند درمان بیمار در بیمارستان دارد که از چهار مرحله ی نسخه نویسی، نسخه برداری از دستورات پزشک، توزیع و پخش دارو و در نهایت مصرف یا تزریق دارو تشکیل شده است. خطای این فرآیند از چالش های مهم تهدیدکننده ی ایمنی بیمار در تمام کشورهاست که بروز اشتباهاتی در آن، مشکلات جدی برای بیمار ایجاد می کند.
    هدف
    این مطالعه با هدف بررسی و مرور مقالات انجام شده در زمینه ی بروز خطا و طبقه بندی آن ها و همچنین شناسایی عوامل اصلی ایجاد کننده ی خطاهای فرآیند دارودهی انجام شده است.
    روش
    در مطالعه ی حاضر، مرور نظامندی از مطالعات مربوط به خطای فرآیند دارودهی با استفاده از پایگاه های داده همچون Embase، Medline و Pubmed انجام شده است. معیارهای ورود در این تحقیق، بررسی مطالعاتی بوده است که خطاهای فرآیند دارودهی را ارزیابی و یا در مورد خطاهای این فرآیند بحث کرده اند و همچنین عوامل ایجادکننده ی این خطاها را در طول فرآیند درمان در بخش نوزادان و یا بزرگسالان شناسایی و بررسی کرده اند. به این ترتیب پژوهش های انجام شده در زمینه ی معیار مطالعه ی حاضر و همچنین اقدامات انجام شده برای کاهش خطاهای فرآیند دارودهی مورد جستجو و بررسی قرار گرفته و به صورت سیستماتیک در تحقیق مروری حاضر طبقه بندی گردیده است.
    یافته ها
    در این تحقیق 70 مطالعه مورد بررسی قرار گرفت که در آن 17 مطالعه(24%) خطای مرحله ی نسخه نویسی، 5 مطالعه(7%) خطای مرحله ی نسخه برداری از دستورات پزشک، 9مطالعه(13%)خطای مرحله ی توزیع و پخش دارو، 9 مطالعه ی دیگر(13%) خطای مرحله ی مصرف یا تزریق دارو را بررسی کرده اند و در 30 مطالعه(43%) هم به بررسی اقدامات انجام شده در زمینه ی کاهش خطاهای فرآیند دارودهی پرداخته شده است. رایج ترین خطاهای مرحله ی نسخه نویسی در این مطالعات، اشتباه در دوز دارو، فراوانی دارو و اشتباه در انتخاب دارو بوده است.
    نتیجه گیری
    از بین روش های استفاده شده برای کاهش خطاهای فرآیند دارودهی، ثبت کامپیوتری دستورات پزشک و استفاده از سیستم های پشتیبان تصمیم بیشترین اقدام انجام شده بوده است. کمبود دانش دارویی در ایجاد خطا توسط پزشک(در مرحله ی نسخه نویسی) و پرستاران(در مرحله ی مصرف یا تزریق) از عوامل موثر خطاهای ایجاد شده بوده است.
    کلیدواژگان: فرآیند دارودهی، کاهش خطا، طبقه بندی خطا، بیمارستان
|
  • Dr Mosayeb Mozafari*, Dr Sanaz Aazami Page 9
    The importance of preserving life, maintaining patients’ health as well as supporting fair and ethical functions of health care worker call for determining legislations that clarify terms, responsibilities and obligations of physicians and nurses. Within the former Iran Penal Code physician was known as the absolute guarantor, contrary to the presumption of innocence. The new Penal Code (1392-2013) has allocated 4 material (158, 495, 496, and 497) to set up rules governing the work of physicians and nurses and their responsibilities. The absolute physician’s responsibilities have been degraded in the new Penal Code. For example, the clause 1 of Article 496, which is discussed in this article, nurse is recognized as the absolute guarantor in the case of patient harm resulting from physician errors that was done by informed nurses. Mandate expressed in the clause 1 of Article 496, may cause tensions, dereliction of medical orders by nurses, serious complications for patient's health and lead to job insecurity nursing profession. In this article, we discussed about clause 1 of Article 496 to understand it and recommend solutions for the future.
    Keywords: Iran penal code (1392)_Nurse Liabilities_Clause 1 of Article 496
  • Zeinab Chavoshi*, Masoomeh Nikbakht, Hadi Mokhtare, Ayat, Allah Akbari, Fatemeh Mirbazegh Page 18
    Introduction
    Employee learning and development are as an important key in the dynamics and effectiveness of any organization. Nurses as a great source of organizational knowledge and knowledge transfer can play a major role in the process of organizational learning. That would be facilitate by nurse managers.
    Aim: This study was done for assessing relationship between levels of group and individual learning in clinical nurses'' organizational learning in Farabi Hospital in Tehran.
    Methods
    This was descriptive –analytical study that was done in (2013-2014) in Farabi hospital in Tehran. And all of clinical nurses (250) participated. Data gathered by standard questioner that had two domains: individual and group learning levels. Its reliability was (0.911) for individual domain and (0.904) for group domain that estimated by &alpha-Choronbach. All of data analyzed in SPSS19 by statistical descriptive tests.
    Results
    findings showed that levels of two learning domains in nursing staff were average. So¡ the mean capability in individual learning was (65.78 ± 11.78) and in group learning was (43.56±8.12). Also¡ two domains in organizational learning had direct correlation (r= 0.556) based on Pearson correlation and linear regression showed that 31% learning in individual domain explained by group learning(R Square =0.31).
    Conclusion
    Nurse managers would be developed organization learning by developing group domain learning because it could be enhanced individual learning domain. So¡ it is suggested to them implement all of the in- service education by group strategies and develop these methods.
    Keywords: Individual learning, Group learning, Nurse
  • Hosein Saharkhizn, Monireh Anoosheh* Page 28
    Introduction
    In order to reform in health system and downsizing and compensate employment in nursing¡ the 8th government outsourced the nursing services to private companies; but it wasn''t a successful policy in practice. Though study of obstacles could be useful for further activities of nurses.
    Aim: Assessing the obstacles of outsourcing in nursing in teaching.
    Method & Material: This study took place in 2013¡ which through it the cases was consisted whole nurses of two hospitals from total of three (n=71). Questioner was made of 40 items¡ (0/9) and validity assessed by faculty members and reliability computed by Alpha Cronbach (0. 90). The data was analyzed by SPSS and descriptive statistics and «Manwithney» test.
    Results
    Nurse''s concern about job safety had the top score (%93). Lack of rules for improvision privatization (%90). prejudice between private session nurses and employees. Lack of planing (%37). Lack of supervision (%32) and execution (%31). Mentioned above¡ are the main factors for prevention of improvision in privatization.
    Conclusion
    with the obstacles ahead¡ to get matched with the main plicies of country¡ by providing logical concepts¡ must compensate the lack of compensation or it''s abscence for nurses¡ through the process of outsourcement; Specially job safety and ease of cooperation without discrimination of nurses
    Keywords: nursing services, outsource, privatization
  • Mahbobeh Safavi, Fakhredin Taghinezhad*, Aliakbar Aghaeinejad, Yones Taghinezhad, Aliakbar Shiekhi Page 37
    Background
    Shortage of professional nursing staff has become a serious challenge in our country so, retaining committed nurses is a competition between hospital managers and nurse managers.
    Aim: This study was done to determine predictors of organizational commitment among nurses.
    Materials And Methods
    In this descriptive – correlational study, 400 questionnaires were distributed among nurses employed in 15 hospitals affiliated to Tehran University of Medical Sciences in Tehran, through multi-stage cluster sampling in 2012. Data collecting tools were, Linz’s organizational commitment questionnaire(2003), Alterman’s job satisfaction questionnaire(2007) and Niehoff and Moorman’s organizational justice scale(2005) .In this regard, validity, internal consistency coefficient were approved through content method and confirmed Cronbach’s Alpha, respectively(0.75, 0.77, 0.88). Data were analyzed using SPSS18 software by regression coefficient, stepwise regression and descriptive statistics (&alphaFindings: findings from multiple regression showed that job satisfaction and procedural justice explained 28 and 11 percent (totally 39 percent) of nurse's commitment variance respectively, which was statistically significant (P
    Conclusion
    It is suggest to nurse managers and health-care managers for retaining committed nurses provide conditions for better satisfaction. And they promote organizational justice in nurse's perception by performance appraisal and feedback to nurses fairly in variety situations.
    Keywords: Job satisfaction, Justice, nursing, organizational commitment
  • Mahdiyeh Arian, Hamed Mortazavi *, Mahbubehtabatabaichehr, Hassan Navipour, Zohreh Vanaki Page 45
    Background
    The common patient's complaints is the educational role of nurses. So, the health system should be used appropriately and dynamic management model that is aligned with the clinical audit cycle for planning and institutionalizing the educational role of nurses.
    Aims: The purpose of this study was to institutionalization the educational role of nurses by Deming management cycle (PDCA) based on the patients satisfaction.
    Materials And Methods
    This study was an action research that was done with collaboration between nursing school and two teaching hospitals in Bojnord in one year (2013-2014). At first problem's patient education was identified by (5Whys) technique and then planning for solving those problems based on PDCA started. Based on the PDCA for assessing used forms and tools (eg., patient satisfaction, barrier identification form, SMOG formula and PEMAT). In implementation phase patient satisfaction from the training provided in 5 steps, barriers to patient education from nurse's and student's viewpoint in the 2 steps, patient's literacy levels in 500 patients before change and readability level of educational pamphlets before and after change according to the SMOG formula and PEMAT measured. The next step implemented changes based on past step identified problems and barriers. After change implemented, again patients satisfaction measured in five steps with (200) patients in each steps. Data were analyzed by SPSS 20 software and using statistical tests ANOVA and T-test.
    Results
    The most important barriers from the nurse's and nurse manager's viewpoint was lack of knowledge of the principles of patient education and from the student's viewpoint was high level of pamphlet' contents. The mean level of patient's literacy (n=500) was (6.72 ± 4.34). Readability level pamphlets had significant difference before and after modification based on the SMOG formula and PEMAT so, the paired t-test was significant (p
    Conclusions
    For changing in clinical education and learning, applying the Deming model suggest to nurse managers and educational managers in nursing, because it has direct effect on student's education and preparing them for adopting educational role in future. Also, clinical learning environments will be enrich that would be promoted faculty staff, clinical nurses competencies and the end improve patients satisfaction.
    Keywords: Deming model, SMOG formula, PDCA cycle, Patient Education
  • Simin Sharafi, Hamid Chamanzari *, Ali Bazi, Seyed Reza Mazloom, Shahrokh Maghsoodi, Mohammad Rajabpour Page 58
    Introduction
    Quality of patient care is enhanced by effective communication between nurses and patients. One of the most important management practices to improve the quality of nursing care is applying nursing care delivery systems by nurse managers; especially by head nurses effectively.
    Aim: This study was done for comparing the effectiveness of primary nursing care and case method on quality of nursepatient interaction in CCU.
    Methods and materials: This study was a quasi-experimental study that was done in four CCU in two teaching in Mashhad in 2014. Two units for case method (n=26 patients) and two units for primary nursing (n=33patients) randomly selected. In implementation, at first all of the nurses trained with two nursing care delivery systems by workshops. And then, in primary system allocated (3) patients to primary nurse who was responsible to their discharge. In other shifts sh/he supervised him/her associate nurse. Also, in case method, head nurse allocate (3) patients to nurses in the shift, only they were here. All of the policies established thatwere needed by head nurse mutually. Both of two nursing care delivery systems implemented for (2) months. Data were gathered by standardized questioner QUAL PAC) Quality of patient care) that its reliability was measured by α-Chronbach (0.89). Data were analyzed by SPSS16 and statistical tests such as Mann-Whitney, 2 and others were used. Applying descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (Pearson moment correlation coefficient and stepwise multiple regression analysis) data were analyzed by SPSS16.
    Results
    findings showed that there is a significant difference between two group (case method and primary nursing) in quality of interaction between nurses- patients (p
    Conclusion
    In order to effectiveness primary nursing care in promotion in quality of interaction between nurse- patients, it is suggests to nurse managers that they apply its model in CCU.
    Keywords: nurse, patient interaction, nursing care delivery systems, nursing care organization, nursing management, quality of patient care, QUAL PAC
  • Mohammad Mehdi Sepehri*, Fatemeh Jalalifar Page 67
    Introduction
    Medication process has a significant impact in treatment of patients. This process includes four stages: Prescribing, Transcribing, Dispensing and Administration. Medication errors are minatory challenges for patient safety in all countries that can cause serious problems for patients.
    Aim: This study has been conducted with the aim of review and classification of the literature related to medication errors and also identification of contributing factors in medication errors.
    Method
    In the present study a systematic review of the literature related to medication process errors was conducted using the following databases: Embase, Medline, Pubmed. Inclusion criteria were that the studies assessed or discussed the incidence of medication errors and contributory factors to medication errors during the medication treatment process in adults or in children. In this way, literature related to criteria has been investigated and classified in the present study.
    Result
    In this paper 70 articles have been examined. 17 of them (24%) focused on prescribing errors, 5 of them (7%) focused on transcribing errors, 9 of them (13%) measured dispensing errors, 9 of them (13%) measured administration errors and finally 30 interventional studies assessed actions for reducing medication errors. It has been found that wrong dose, wrong frequency and wrong drug were the most common errors in prescribing stage of studies.
    Conclusion
    utilization of Computerized Physician Order entry with decision support system was the most action for reducing medication errors. In addition, poor knowledge of medicines was identified as a contributory factor for errors by both doctors (prescribers) and nurses (when administering drugs).
    Keywords: Medication Process, Medication errors, review study