فهرست مطالب

فصلنامه تغذیه آبزیان
پیاپی 1 (بهار و تابستان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/06/20
  • تعداد عناوین: 6
|
  • ساره قیاسی، بهرام فلاحتکار صفحات 1-14
    به منظور بررسی اثر تیامین (ویتامین B1) بر تغییرات فیزیولوژیک و عملکرد تولید مثلی ماهی استرلیاد (Acipenserruthenus) ، تعداد 30 مولد ماده (15 ± 698 گرم) که در مرحله 4 رسیدگی جنسی بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو تیمار و سه تکرار در 6 تانک فایبرگلاس (حجم آبگیری 3/1063 لیتر) توزیع شدند. تیمار اول (تیامین) با جیره ای حاوی mg/kg 10 تیامین هیدروکلراید و تیمار دوم (آنتی تیامین) با جیره ای حاوی g/kg 1 آمپرولیوم هیدروکلراید در جیره خشک به مدت 5 ماه تغذیه شدند. پس از این مدت، ماهیان با تزریق هورمون LHRH-A2تکثیر شدند. در انتهای دوره، پارامترهای رشد تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد (05/0P>). میزان هماتوکریت و هموگلوبین در تیمار تیامین افزایش معنی داری داشت (05/0P<) ، اما تعداد گلبول قرمز، تعداد گلبول سفید، شاخص های خونی و درصد افتراقی گلبول های سفید تفاوت معنی داری نداشتند (05/0P>). شاخص قطبیت هسته در سه مرحله (روزهای صفر، 75 و 150) اندازه گیری شد که در وسط و انتهای دوره کاهش معنی داری در تیمار تیامین مشاهده شد (05/0P<). گلوکز شش فسفات دهیدروژناز و استرادیول تفاوت معنی داری نشان ندادند (05/0P>) ، اما تستوسترون افزایش معنی داری در تیمار تیامین داشت (05/0P<). تعداد تخمک در هر گرم و زمان پاسخ به القای هورمونی افزایش معنی داری به ترتیب در تیمار آنتی تیامین و تیامین داشت (05/0P<) ، اما هماوری و تیامین تخم تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>). با توجه به نتایج این مطالعه، حضور تیامین در جیره می تواند منجر به بهبود برخی شاخص های فیزیولوژیک و تولیدمثلی در مولدین ماهی استرلیاد شود و یک ماده ضروری در فصل تکثیر ماهیان محسوب می شود.
    کلیدواژگان: ویتامین B1، فیزیولوژی، تولیدمثل، استرلیاد
  • رضا عسگری، سهیل ایگدری، غلامرضا رفیعی، هادی پورباقر، ناصر آق صفحات 15-23
    در این تحقیق روند تغییرات فعالیت پروتئازی معده (پپسین) و لوزالمعده (تریپسین و کیموتریپسین) از زمان تخم‏گشایی تا روز پنجاهم پس از تخم‏گشایی در نوزاد فیل ماهی (Huso huso) مطالعه شد. نوزادان فیل ماهی تازه تخم‏گشایی شده از مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی (گرگان، ایران) تهیه شدند. نمونه برداری بلافاصله پس از تخم‏گشایی و در روزهای 7، 14، 18، 23، 28، 35، 42 و 50 پس از تخم‏گشایی انجام شد. نتایج نشان داد که نوزاد فیل ماهی در زمان شروع تغذیه خارجی دارای غدد معدی فعال، با توجه به افزایش فعالیت پروتئازی معده می‏باشد، در حالی که فعالیت پروتئازی لوزالمعده پس از جذب کیسه زرده کاهش می‏یابد که نشان دهنده اهمیت آنزیم های پروتئازی لوزالمعده در مراحل جذب کیسه زرده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که نوزاد فیل ماهی بلافاصله پس از اتمام کیسه زرده دارای دستگاه گوارش تکامل یافته برای هضم پروتئازی غذای دستی است.
    کلیدواژگان: فیل ماهی (Huso huso)، فعالیت پروتئازی، تکوین
  • ام البنین طاهری کندر، میر مسعود سجادی، ایمان سوری نژاد، فرشته خادمی صفحات 25-36
    به منظور بررسی تاثیر ال-کارنیتین در جیره غذایی بر روند رشد و ترکیب شیمیایی بدن ماهی صبیتی، آزمایشی با 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 03/0 ± 01/3 گرم به مدت 10 هفته طراحی و انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح صفر، 500، 1000 و 1800 (به ترتیب شاهد، 500L-C، 1000L-C و 1800L-C) میلی گرم ال-کارنیتین در هر کیلوگرم جیره، با سه تکرار در قالب یک طرح کاملا تصادفی بودند. غذادهی در طول دوره به صورت دستی و بر اساس سیری، روزانه در سه نوبت انجام شد. در پایان دوره، رشد و ترکیب شیمیایی لاشه شامل سطوح پروتئین خام، چربی خام، درصد رطوبت و خاکستر بررسی شد. تفاوت معنی داری در شاخص های رشد نظیر وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، نسبت کارایی پروتئین، سرعت رشد روزانه و درصد افزایش وزن بدن در بین تیمارها مشاهده گردید (05/0P<) و بیشترین عملکرد رشد در سطح 1000 میلی گرم ال-کارنیتین در کیلوگرم جیره غذایی تعیین شد. سطح پروتئین خام در تیمار آزمایشی 1000L-C، در مقایسه با گروه شاهد افزایش داشته و دارای اختلاف معنی دار آماری بود (05/0P<). درصد چربی خام لاشه در تیمارهای آزمایشی 500L-C و 1000L-C در مقایسه با گروه شاهد کاهش داشت و کمترین مقدار آن در تیمار 1000L-C مشاهده شد (05/0P<). درصد رطوبت بدن، در تیمار آزمایشی 1000L-C و همچنین درصد خاکستر لاشه در تمام تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت و دارای اختلاف معنی دار بود (05/0P<). بر اساس نتایج مطالعه حاضر، سطح 1000 میلی گرم ال-کارنیتین در کیلوگرم جیره غذایی اثرات مثبتی بر رشد و ترکیبات شیمیایی لاشه بچه ماهی صبیتی دارد.
    کلیدواژگان: ال، کارنیتین، رشد، آنالیز لاشه، ماهی صبیتی (Sparidentex hasta)
  • حکیمه سرگزی، حجت الله جعفریان صفحات 37-47
    در این تحقیق اثرات باسیلوس های پروبیوتیکی بر کارایی تغذیه و کیفیت لاشه نوزاد ماهیان قزل آلا (Oncorhynchus mykiss) ، با به کارگیری محصول تجاری پروتکسین آکواتک شامل مخلوط پنج گونه از باسیلوس های پروبیوتیکی (Basilus licheniformis ،B. subtilis، B. polymyxa، B. laterosporusو (B. circulans از طریق مکمل سازی جیره به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. نوزادهای ماهی قزل آلا با وزن متوسط 32 ± 463 میلی گرم تهیه شده و جیره آن ‎ها با مخلوط پنج باسیلوس ذکر شده، در غلظت های 106 × 1 (تیمار 1D) ، 107 × 1 (تیمار 2D) و 108 × 1 (تیمار 3D) در هر 100 گرم غذا مکمل سازی شد و اثر تیمارهای پروبیوتیکی با تیمار شاهد که دارای جیره فاقد پروبیوتیک بود مقایسه شد. تغذیه از 5 تا 8% وزن بدن متغیر بود. تیمار 2D بطور معنی دار رشد بهتری را با ضریب تبدیل غذایی کمتر نسبت به گروه شاهد و تیمار 1D نشان داد. نتایج نشان داد که در تیمارهای آزمایشی، پروبیوتیک ها روی نسبت کارایی پروتئین، نسبت کارایی چربی و ارزش تولید پروتئین در مقایسه با تیمار شاهد، تاثیرات مثبت و معنی داری داشتند (05/0P<). سطوح ماده خشک لاشه، پروتئین خام و چربی خام لاشه نیز در تیمار 2D به طور معنی دار افزایش یافت (05/0P<). نتایج این مطالعه نشان داد که پروبیوتیک های باسیلی باعث افزایش کارآیی تغذیه و بهبود کیفیت لاشه نوزاد قزل آلا می شوند.
    کلیدواژگان: قزل آلا، تغذیه، پروبیوتیک، مکمل سازی
  • نرگس انوشه، سید ولی حسینی، رسول مدنی، عباس زمانی صفحات 49-57
    آبزیان از جمله منابع مهم جهت استخراج ترکیبات با ارزشی مانند آنزیم می‎باشند. در این پژوهش آنزیم لیپاز از روده ماهی قزل‎آلای رنگین کمان استخراج شد و مورد بررسی قرار گرفت. جهت استخراج این آنزیم، چربی‎زدایی چندین بار با استون انجام شد سپس برای رها‎سازی آنزیم از آمونیوم سولفات (با اشباعیت 60 درصد) استفاده گردید و پس از آن جهت تغلیظ نمونه، اولترافیلتراسیون انجام گرفت. تخلیص نهایی آنزیم نیز با عبور نمونه از ستون کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون سفادکس جی-75 انجام شد. پس از استخراج، اثر دو بازدارنده فنیل ‎متیل سولفونیل فلوراید و اتیلن دیامین تترا استیک اسید بر فعالیت لیپاز مورد بررسی قرار گرفت. سنجش فعالیت آنزیم با استفاده از سوبسترای پارانیتروفنیل پالمیتات انجام شد. نتایج نشان داد که فنیل متیل سولفونیل فلوراید و اتیلن دیامین تترا استیک اسید اثر بازدارندگی معنی‎داری بر فعالیت آنزیم لیپاز تخلیص شده دارند (05/0>P) یون‎های CaCl2، MgCl2 و MnCl2 بطور معنی‎داری فعالیت آنزیم لیپاز را افزایش (05/0>P) و KCl و NaCl نیز به طور معنی داری فعالیت را کاهش دادند (05/0>P). بنابراین در مورد استفاده از لیپاز روده قزل‏آلای رنگین کمان به عنوان افزودنی در صنایع مرتبط، از این بازدارنده ها و فلزات می‎توان جهت بازداشتن یا افزایش فعالیت آنزیم استفاده کرد.
    کلیدواژگان: اثر بازدارندگی، فعاپیت آنزیم، لیپاز، فلزات، ماهی قزل آلای رنگین کمان
  • سیدعلی جوهری، لیلا حبیبی، سیده ژینو حسینی صفحات 59-68
    تولید و استفاده روز افزون نانو ذرات نقره می تواند به رهایش این مواد به بوم سازگان آبی و آثار سمی در آبزیان منجر شود. هنوز به درستی مشخص نیست که آثار سمی مشاهده شده پس از رویارویی آبزیان با کلوئید نانو نقره، ناشی از نانو ذرات نقره موجود در کلوئید بوده یا یون های نقره آزاد موجود در آن و یا ترکیبی از این دو در این امر نقش دارند. در این مطالعه آثار سمیت حاد «کلوئید نانو نقره» (حاوی یون های آزاد و نانو ذرات نقره) در مقایسه با سمیت «نانو ذرات نقره» جدا شده از کلوئید نانو نقره (فاقد یون های آزاد نقره) در ماهی گورخری (Danio rerio) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش های سم شناسی حاد بر اساس استاندارد سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برنامه ریزی و اجرا گردید. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت فاقد اثر سمیت، کمترین غلظت ایجاد کننده سمیت، حداکثر غلظت قابل قبول و غلظت کشنده میانی «کلوئید نانو نقره» به ترتیب 250، 240، 90/248 و 64/300 برابر کمتر از مقادیر مربوط به «نانو ذرات نقره» بود. بنابراین سمیت کلوئید نانو نقره، بیشتر از آن که مربوط به نانو ذرات نقره باشد، ناشی از یون های آزاد نقره موجود در این کلوئید می باشد. در مجموع «کلوئید نانو نقره» و «نانو ذرات نقره» به ترتیب جزو مواد شیمیایی «بسیار سمی» و «سمی» برای آبزیان طبقه بندی می شوند و باید از رهایش این مواد به محیط زیست پیشگیری شود.
    کلیدواژگان: نانو سم شناسی آبزیان، نانو ذرات نقره، کلوئید نانو نقره، نقره یونی، ماهی گورخری
|
  • Sareh Ghiasi, Bahram Falahatkar Pages 1-14
    To evaluate the effects of thiamine (vitamin B1) on physiological changes and reproductive performance of Sterlet sturgeon (Acipenser ruthenus), 30 females (averaged 698 ± 15 g) were selected in maturity stage IV and were randomly distributed in six fiberglass tanks (1063.3 liters) with two treatments and three replicates. The first treatment was fed with a dry diet containing 10 mg/kg thiamine hydrochloride, while second one was fed with 1 g/kg amprolium hydrochloride as an anti-thiamine compound for five months. After this period, fish were induced for spawning by LHRH-A2. At the end of the experiment, the growth parameters showed no significant differences between treatments (P>0.05). In the first treatment (fed with thiamine), the levels of hematocrit and hemoglobin were significantly increased (P0.05). Germinal vesicle migration was measured in three stages (day 0, 75 and 150) which had a significant decrease in thiamine-fed treatment (P0.05) between the treatments, while a significant increase in testosterone were observed in thiamine-fed treatment (P0.05). According to the results, the presence of thiamine in the diet led to improvement in some physiological and reproductive indices in Sterlet sturgeon and it seems to be an essential vitamin in reproduction season for Sterlet broodstocks.
    Keywords: Vitamin B1, Physiology, Reproduction, Sterlet
  • Reza Asgari, Soheil Eagderi, Gholamreza Rafiee, Hadi Poorbagher, Naser Agh Pages 15-23
    The development of proteolysis digestive enzymes from the stomach and pancreas were studied in Beluga, Huso huso from hatching up to 50th day post hatching (dph). Larvae were obtained from ShahidMarjaniSturgeonRearingCenter, Gorgan province, Iran. Sampling was carried out immediately after hatching, 7, 14, 19, 24, 29, 35, 42 and 50 dph. The results showed that at the onset of exogenous feeding, gastric glands were already functional, which was indicated by an increase in proteolitic activity of stomach. In contrast, proteolitic activity of pancreas decreased after the onset of exogenous feeding, showing the importance of these types of enzymes in the cleavage of yolk proteins during the endogenous feeding phase. The present study indicated that larvae of Beluga at the onset of exogenous feeding had an advanced digestive system to accept exogenous food and to digest the formulated diets.
    Keywords: Beluga, Huso huso, Proteolytic enzymes, Larvae
  • Ommolbanin Taheri Kondor, Mir Masoud Sajjadi, Iman Sourinejad, Fereshteh Khademi Pages 25-36
    To investigate the effect of dietary supplementation of L-carnitine on growth and carcass composition of Sobaity fry, an experiment was carried out on 240 pieces of Sobaity Seabream (Sparidentex hasta) averaged 3.01 ± 0.03 g in initial weight for 10 weeks. Experimental treatments consisted of four levels of 0, 500, 1000 and 1800 (control, L-C500, L-C1000 and L-C1800) mg L-carnitine per kg of diet, each with three replicates in a completely randomized design. During the experimental period, feeding was performed by hand and the fish were fed to satiation three times a day. At the end of the experimental period, bodycomposition including crude protein, crude fat, moisture and ash contents were analyzed. Significant differences in growth parameters such as final weight, FCR, SGR, PER, GR and BWI% was observed among treatments (P
    Keywords: L, carnitine, Growth, Carcass composition, Sobaity Seabream (Sparidentex hasta)
  • Hakimeh Sargazi, Hojatollah Jafarian Pages 37-47
    In this study, the effects of probiotics bacilli on the feed efficiency and carcass quality in rainbow trout, Oncorhynchus mykiss, fries were studied using a commercial product Protexin Aquatech. A blend of five strains of probiotic bacilli (Basilus licheniformis, B. subtilis, B. polymyxa, B. laterosporus and B. circulans) was used through the supplementation of diets for 60 days. Fish fry with an average weight of 463 ± 32 mg were used. The experimental diets were supplemented with mixture of the five bacilli at concentrations of 1×106 (D1) 1×107 (D2) and 1×108 (D3), (CFU per 100 g food), and a control (probiotics-free diet). The feeding rate was varied between 5 and 8% of body weight. The results indicated that D2 treatment had significantly better growth and feed conversion ratio than the control group and D1 treatment. Results showed that in the experimental treatments, probiotics had a significant positive effect on protein efficiency ratio, lipid efficiency ratio and protein productive value compared to the control treatment (P
    Keywords: Rainbow Trout, Probiotic, Supplementation, Crude protein, Growth performance
  • Narges Anoosheh, Seyed Vali Hosseini, Rasool Madani, Abbas Zamani Pages 49-57
    Aquatic animals are important resources for extraction of valuable compounds such as enzymes. In this study, lipase was extracted from the intestine of rainbow trout. Samples were defatted with acetone several times; ammonium sulphate (60%) was used for precipitation followed by ultrafiltration for concentrating the samples. The final purification of the enzyme was performed by passing of the samples through G-75 column chromatography. After extraction, effects of two inhibitors were investigated on the activity of the enzyme. The enzyme activity was assayed by p-nitrophenyl palmitate as a substrate. The results showed that Ethylenediaminetetraacetic acid and Phenylmethylsulfonyl fluoride had significant inhibitory effects on the lipase activity (P
    Keywords: Inhibitory effect, Enzyme activity, Lipase, Metals, Rainbow Trout
  • Seyed Ali Johari*, Leyla Habibi, Seyedeh Jino Hosseini Pages 59-68
    Increasing production and utilization of silver nanoparticles can lead to their release into aquatic ecosystems and tend to toxic effects on aquatics. It is not yet clearly specified whether observed toxic effect following exposure of aquatic organisms to colloidal nano-silver is caused by silver nanoparticles contained in the colloid, by free silver ions, or by a combination of both. In this study, acute toxicity of "nanosilver colloid" (containing free ionic silver and silver nanoparticles) compared to the toxicity of "silver nanoparticles" separated from colloidal nanosilver (without free Ag ions) were investigated in zebra fish, Danio rerio. Acute toxicity tests were planned and performed according to standards of Organization for Economic Cooperation and Development. The results showed that No Observed Effect Concentrations (NOECs), Lowest Observed Effect Concentrations (LOECs), Maximum Acceptable Toxicant Concentrations (MATCs), and Median Lethal Concentrations (LC50s) of "nano-silver colloid" were 250, 240, 248.90, and 300.64 times less than those of "silver nanoparticles", respectively. Therefore, toxicity of colloidal nanosilver is mostly due to the free silver ions (Ag) rather than silver nanoparticles present in it. In general "nano-silver colloid" and "silver nanoparticles" are respectively classified as "highly toxic" and "toxic” chemicals for aquatics and the release of these substances into the environment should be prevented.
    Keywords: Aquatic Nanotoxicology, Silver nanoparticles, Nano, silver colloid, Ionic silver, Zebrafish