فهرست مطالب

نشریه علوم و فنون شیلات
سال سوم شماره 1 (پیاپی 6، بهار 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/03/28
  • تعداد عناوین: 7
|
  • مقاله پژوهشی
  • احمد حسن پور فتاحی، حجت الله جعفریان، علیرضا خسروی، حسنی قلی پور کنعانی صفحات 1-13
    تاثیر پروبیوتیکی مخمرهای Saccharomyces cerevisiae و Aspergillus niger بر کارایی تغذیه، ترکیب شیمیایی لاشه، نرخ ترشح آمونیاک، آنزیم های سرم خون و میکروبیوتای روده فیل ماهی جوان در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار شامل جیره های غذایی حاوی 106×2، 106×4 و 106×6 (سلول در گرم غذا) و شاهد (جیره پایه بدون پروبیوتیک) بررسی شد. ماهی با میانگین وزنی 81/2±8/31 گرم به صورت تصادفی در 12 حوضچه فایبرگلاس با تراکم 30 قطعه در هر تانک توزیع و به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد که جیره غذایی حاوی 106×6 پروبیوتیک، بر ضریب تبدیل غذایی و دیگر شاخص های تغذیه ای اثرات مثبت و معنا داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0>p). همچنین بهبود معنا داری در میزان فعالیت آنزیم های سرم خون و نرخ ترشح آمونیاک در تیمارهای آزمایشی حاوی سطوح مختلف پروبیوتیک در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد (05/0>p). بررسی تراکم کل قارچ ها و لاکتوباسیلوس های روده نیز موید افزایش معنا دار سطوح این زیست یار ها در تیمارهای آزمایشی بود (05/0>p). این مطالعه نشان می دهد که استفاده از پروبیوتیک های قارچی می تواند دارای اثرهای مثبتی بر کارایی تغذیه و آنزیم های سرم خون فیل ماهی جوان باشد.
    کلیدواژگان: کارایی تغذیه، آنزیم های سرم خون، فیل ماهی، ساکارومایسس سرویزیا، آسپرژیلوس نایجر
  • رامین شرفی، امیدوار فرهادیان، محسن سلیمانی صفحات 15-31
    تاثیر 6 جیره غذایی مختلف شامل جلبک (Scenedesmus quadricauda)، کود مرغی + کود گاوی به نسبت 1:1، اسفناج+جعفری+گشنیز به نسبت 1:1:1، جلبک+ خاک، کود+خاک، و سبزی+خاک در پرورش پاروپای آب شیرین robustusAcanthocyclops در شرایط دمای Co1±23، 12:12ساعت تاریکی: روشنایی و شدت نور 60 میکرومول فوتون بر مترمربع در ثانیه بررسی شد. بالاترین تراکم جمعیت (7/163±6/1282 فرد در لیتر)، بالاترین میزان رشد ویژه (0/0±17/0 در روز)، کوتاه ترین زمان دو برابر شدن جمعیت (10/0±0/4 روز) در تغذیه با جلبک+خاک به دست آمد. تولید ناپلیوس 4/42±3/727، 5/23±3/272، 7/17±6/267، 2/18±0/147، 8/3±6/33 و 1/7±0/25 فرد در لیتر و تولید کپه پودیت 8/26±3/311، 1/11±3/124، 0/13±0/183، 1/7±0/59، 1/8±3/14 و 6/3±6/17 فرد در لیتر به ترتیب در جیرهای جلبک، جلبک+ خاک، سبزی، سبزی+خاک، کود+خاک و کود به دست آمد. همچنین تولید افراد بالغ به ترتیب 8/26±5/208، 5/16±6/51، 7/23±7/192، 4/28±7/91، 6/3±7/8 و 4/5±7/8 فرد در لیتر بود. بیشترین طول (1/29±8/663 میکرون) و عرض بدن (7/23±2/526 میکرون) با تغذیه تیمار سبزی+خاک و سبزی به دست آمد. تعداد ناپلیوس، کپه پودیت، بالغین، طول و عرض بدن در جمعیت robustusA. با BOD، COD وEC آب همبستگی معنادار نشان داد. یافته ها بیانگر پتانسیل مناسب پاروپای robustusA.در پرورش با جیره های جلبکی و غیرجلبکی بر اساس میزان تولید، رشد، اندازه بدن، BOD و COD می باشد، اما عملکرد مناسب تر درتغذیه با جلبک+خاک و سبزی به دست آمد.
    کلیدواژگان: robustus Acanthocyclops، Scenedesmus quadricauda، خاک، سبزیجات، کود
  • داریوش عبداللهی، حجت الله جعفریان، مهدی سلطانی، حسنی قلی پور کنعانی صفحات 33-44
    تاثیر دو پروبیوتیک وارداتی و بومی بر عوامل رشد، تغذیه، بقا و مقاومت نسبت به آزمایشهای تنش زا در پست لارو میگوی پا سفید (Litopenaeus vannamei) با میانگین وزنی 54/6±50 میلی گرم بررسی شد. پست لارو میگو در 4 تیمار آزمایشی به ترتیب، با جیره های مکمل شده با باکتری های پروبیوتیکی وارداتی، بومی- وارداتی (با نسبت برابر)، بومی با غلظت یکسان 106×5/1 (واحد کلنی در گرم غذا) و جیره بدون مکمل (گروه شاهد) به مدت 60 روز تغذیه و در قالب یک طرح کاملا تصادفی بررسی شدند. تغذیه سه بار در روز به میزان 7 درصد توده زنده انجام شد. پست لارو تغذیه شده با غذای حاوی پروبیوتیک عملکرد بهتری در وزن و طول نهایی، ضریب تبدیل غذایی، بازماندگی و مقاومت در برابر شرایط تنش زا در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد (05/0 p<)، و بهترین عملکرد در پروبیوتیک وارداتی مشاهده گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که جیره های مکمل شده با هر دو نوع پروبیوتیک، به ویژه پروبیوتیک وارداتی می تواند رشد و بقای میگوی پا سفید غربی را بهبود بخشد و همچنین باعث افزایش تحمل میگو در برابر شرایط استرس شود.
    کلیدواژگان: پروبیوتیک، میگوی وانامی، مکمل سازی، تست استرس، رشد
  • صونا کلته، ابراهیم علیزاده دوغی کلایی، مصطفی یوسف الهی صفحات 45-55
    تاثیر پوشش خوراکی کیتوزان و کیتوزان-ژلاتین بر کیفیت فیش فینگر کپور نقره ای هنگام نگهداری بررسی شد. فیش فینگرها به طور جداگانه در محلول های پوششی کیتوزان 1% و کیتوزان 1%-ژلاتین 4% غوطه ور و بسته بندی شدند. سپس جهت آزمایش های شیمیایی (TBA، TVB-N، PV) و میکروبی (TVC و PTC) به مدت 30 روز در یخچال (C ̊1±4) نگه داری شدند. کمترین میزان بازهای نیتروژنی فرار در نمونه پوشش داده شده با کیتوزان مشاهده شد در صورتی که میزان تیوباربیتوریک اسید تیمارهای پوشش داده شده تفاوت معنی داری نسبت به هم نداشتند (05/0>p). در بین نمونه های پوشش داده شده، پوشش کیتوزان به طور موثری باعث کاهش بار باکتریائی کل (TVC) و سرما دوست (PTC) گردید که این میزان کاهش در روز 12 به ترتیب برای TVC و PTC به اندازه 2/3 و log10 cfu/g 6/2 نسبت به شاهد بود. بدین ترتیب می توان بیان نمود که فیش فینگرهای پوشش داده شده با محلول پوششی کیتوزان نسبت به پوشش کیتوزان-ژلاتین و نمونه های بدون پوشش موثرتر بود و 18 روز بر ماندگاری فیش فینگرها افزود.
    کلیدواژگان: کیتوزان، ژلاتین، پوشش دهی، کپور نقره ای، فیش فینگر
  • سیدعلی اکبر هدایتی، امید جعفری، مریم نصرالله پورمقدم صفحات 57-67
    شاخص های خونی و بیوشیمیایی ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) در مواجهه با دو غلظت تحت حاد (65/0 میلی گرم بر لیتر) و حاد (25/3 میلی گرم بر لیتر) کادمیوم طی 96 ساعت در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که از میان شاخص های مورد بررسی هموگلوبین، هماتوکریت و گلبول های قرمز و (Mean Corpuscular Volume) MCV، به طور معناداری نسبت به زمان شروع آزمایش (گروه شاهد)، در هر دو غلظت کاهش یافتند (05/0p<) در حالی که تعداد گلبول های سفید، (Mean Corpuscular Hemoglobin) MCH و (Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration) MCHC، گلوکز و کورتیزول نسبت به گروه شاهد افزایش معناداری را در هر دو سطح سمیت کم و زیاد (05/0p<) نشان دادند. بررسی ها نشان داد که غلظت های کادمیوم در مدت کوتاه می تواند سبب تغییرات برخی از شاخص های خونی و بیوشیمیایی در ماهی فیتوفاگ شود و برخی از این شاخص ها از جمله کورتیزول می تواند بیومارکر مناسبی در ردیابی اثرهای کادمیوم در نظر گرفته شود.
    کلیدواژگان: آلودگی، پارامتر های خون شناسی، فلزات سنگین، سم شناسی
  • محمد علی یزدانی ساداتی، میر حامد سید حسنی، محمود بهمنی، محمود محسنی، محمود شکوریبان، حمیدرضا پور علی، محسن پور اسدی صفحات 69-79
    تاثیر جیره های حاوی کولین در سطوح 0، 2، 4 و 8 گرم در کیلوگرم بر روند رشد، شاخص های بیوشیمیایی خون، ترکیب لاشه و چربی کبد تاس ماهی سیبری با وزن ابتدایی67/0± 67/37 به مدت 12 هفته در مخازن 500 لیتری فایبرگلاس بررسی شد. بدین منظور جیره ای نیمه خالص با استفاده از کازئین عاری از ویتامین و گلوتن گندم به عنوان منبع پروتئینی، مخلوط روغن های گیاهی و جانوری به عنوان منابع چربی و دکسترین به عنوان منبع کربوهیدرات تهیه و سه بار در روز به ماهی خورانده شد. چهار جیره آزمایشی از نظر میزان پروتئین (40 درصد) و انرژی (18 مگاژول در کیلوگرم) یکسان بودند. جیره های حاوی کولین تاثیر معنا‏داری بر افزایش وزن، ضریب تبدیل غذا، ضریب رشد ویژه و نسبت بازده پروتئین گذاشت. بهترین شاخص ها در ماهیان تغذیه شده از جیره حاوی 2 و8 گرم در کیلوگرم کولین مشاهده شد ) 05/0(p<. چربی لاشه ماهیان تغذیه شده از جیره حاوی 2 و 4 گرم کولین در کیلوگرم بیشتر از تیمار شاهد بود) 05/0(p<، ولی اختلاف معنا‏داری در پروتئین لاشه مشاهده نشد) 05/0(p>. چربی پلاسما و کبد، کلسترول، تری گلیسرید و فسفولیپید با افزایش سطوح کولین روندی افزایشی را نشان داد، اما فاقد اختلاف معنا‏دار بود) 05/0(p>. با توجه به نتایج، پیشنهاد می شود که به جیره تجاری بچه تاس ماهی سیبری به میزان 2 گرم در کیلوگرم کولین اضافه گردد.
    کلیدواژگان: تاس ماهی سیبری، کولین کلراید، شاخص های رشد، ترکیب لاشه، شاخص های خونی
  • مقاله کوتاه
|
  • Ahmad Hasanpour Fattahi, Hojatollah Jafaryan, Alireza Khosravi, Hosna Gholipour Kanani Pages 1-13
    The probiotic effects of Saccharomyces cerevisiae and Aspergillus niger on the feeding efficiency, body composition, ammonia excretion, blood serum enzymes and the intestinal microbiota of juvenile beluga, Huso huso was investigated. The fish (31.8±2.81g) were randomly allocated into 12 oval tanks at a density of 30 individuals per tank with three replicates for each treatment,. The fish were fed either a basal diet (as control) or the diet supplemented with S. cerevisiae and A. niger (2×106, 4×106 and 6×106 cells g-1) for 8 weeks. The results indicated that the probiotic supplemented diet at 6×106 (cells g-1) significantly improved FCR and other nutritional indicators compared to the control treatment (p
    Keywords: Feeding Efficiency, blood serum enzymes, Huso huso, Saccharomyces cerevisiae, Aspergillus niger
  • Ramin Sharafi, Omidvar Farhadian, Mohsen Soleimani Pages 15-31
    The effect of six diets including Scenedesmus quadricauda), manure (cattleꚋꖶ, 1:1 ratio), vegetable (spinachꖪ岾犊睞, 1:1:1 ratio), algae늈, vegetable늈, and manure늈 were examined on culture of freshwater copepod, Acanthocyclopsrobustus, under the experimental conditions of 23±1ºC, 12 hours dark: 12 hours light photoperiod, and light intensity of 60 µmol photons/m2/s. The maximum population density (1282.6±163.7 individuals/L), maximum specific growth rate (SGR) (0.17±0.0 /day) and minimum doubling time (Dt) (4.0±0.1 days) were obtained when A. robustus fed on algae늈. The nauplii production was 727.3±42.4 (±SE), 272.0±23.5, 267.6±17.7, 147.0±18.2, 33.6±3.8 and 25.0±7.1 ind./L and copepodit production was 311.3±26.8, 124.3±11.1, 183.0±13.0, 59.0±7.1, 14.3±8.1, and 17.6±3.6 ind./L in algae, algae늈, vegetable, vegetable늈, manure늈, and manure, respectively. Correspondingly, the adult production was 208.5±26.8, 51.6±16.5, 192.7±23.7, 91.7±28.4, 8.7±5.4 and 8.7±3.6 ind./L, respectively. The maximum body length (663.8±29.1 µm) and width (526.2±23.7 µm) of A. robustus were recorded when fed with vegetable늈 and vegetable, respectively. The number of nauplii, copepodit, adults, length and width were significantly correlated with EC, BOD and COD. According to results, the A. robustus has suitable potential culture on algal and non-algal diets based on production, growth, body size, BOD and COD, but the better performance obtain on algae늈 and vegetable.
    Keywords: A. robustus, Scenedesmus quadricauda, Soil, Vegetable, Manure
  • Dariush Abdollahi, Hojatolla Jafaryan, Mehdi Soltani, Hosna Gholipour Kanani Pages 33-44
    The effect of an imported and an indigenous probiotics on growth, feeding parameters and survival of whiteleg shrimp (Litopenaeus vannamei) postlarvae (50±6.54 mg) was investigated during 60 days feeding trial. The shrimp was fed three times daily at 7 percent of biomass with three feeds supplemented with probiotics (an imported and an indigenous ones, and an equal amount of both (, plus a blank feed as control. Probiotic supplemented feed brought about a higher final weight and final length, specific growth rate, better feed conversion ratio and a higher resistance to stress (p
    Keywords: probiotic, Litopenaeus vannamei, Supplementation, stress, growth
  • Sona Kalte, Ebrahim Alizadeh Doghikolaee, Mostafa Yousef Elahi Pages 45-55
    The effect of edible chitosan and chitosan-gelatin coating on the quality of fish finger from silver carp during refrigeration was assessed. Fish fingers were immersed separately in coating solutions of chitosan 1% and chitosan 1%-gelatin 4%, packed and stored in refrigerator (4±1˚C) for 30 days, then their chemical (TVB-N, PV, TBA) and microbiological characteristics (TVC and PTC) were analysed. Total volatile basic nitrogen value of coated sample with chitosan was lowest while there was no significant difference between the thiobarbituric acid value of coated treatments (p
    Keywords: Chitosan, Gelatin, coating, Hypophthalmichthys molitrix, Fish finger
  • Aliakbar Hedayati, Omid Jaafari, Maryam Nasrolah, Pourmoghadam Pages 57-67
    The effect of cadmium on hematological and biochemical indices of silver carp (Hypophthalmichthys molitrix) exposed to subacute (0.65ppm) and acute (3.25ppm) concentrations for 96-h test period was assessed. The results showed that Hb, Hct, RBC and MCV significantly decreased in low concentration of cadmium (p
    Keywords: Aquatic ecosystems, Heavy metals, Hematological parameters, Toxicology
  • Mohammad Ali Yazdani Sadati, Mir Hamed Sayed Hassani, Mahmoud Bahmani, Mahmoud Mohseni, Mahmoud Shakorian, Hamid Reza Pourali, Mohsen Pou Asadi Pages 69-79
    A 12-week feeding trial was carried out in 500 L fiberglass tanks to evaluate the effect of dietary choline at 0, 2, 4, and 8 g kg -1 levels on growth rate, body composition and total liver lipid of juvenile Acipenser baerii (37.67±0.67 g). A semi purified basal diet was formulated using vitamin free casein and wheat gluten as a protein source, a mixture of animal and plant oils as a lipid source and dextrin as a carbohydrate source. Four isonitrogenous (40% protein) and isoenergetic (18 MJ kg-1) diets were prepared and fed to the fish three times daily to apparent satiation. Weight gain, feed conversion ratio (FCR), specific growth rate (SGR) and protein efficiency ratio (PER) were significantly affected by dietary choline (p0.05). Total lipid of liver and plasma, plasma cholesterol, triglyceride and phospholipids levels showed an increasing trend with increasing levels of dietary choline, but not significantly different among treatments (p>0.05). Based on the results, we recommend adding a 1.5 gkg-1 choline to commercial diet of juvenile Acipenser baerii.
    Keywords: Acipenser baeri, Cholin Chloride, growth performance, Body composition, Index Blood
  • Mohammad Sadegh Alavi Yeganeh*, Bahram Falahatkar Pages 81-84
    Length-weight relationships and fecundity of 93 individual female Acipenser persicus broodstocks were investigated. The specimens were caught during 2001-2005 from Golestan, Mazandaran and Guilan provinces along the southern coast of the Caspian Sea. Total length and weight of each fish was measured to the nearest 1cm and 100 g, respectively. Age determination was carried out by using transects of the first ray of pectoral fin. The absolute fecundity was assessed by egg count per weight unit of all eggs existed in the body. The specimens were from 13 to 20 years old, of which the 16 years old had the highest proportion with 23.7%. Range of total length and weight were 132.5 to 211 cm and 14 to 42 kg, respectively. Mean absolute fecundity was estimated 267810 ± 92570. Total length, weight and absolute fecundity of fish increased with age in all cases, showed a significant positive correlation (p