فهرست مطالب

نشریه علوم و فنون شیلات
سال دوم شماره 1 (پیاپی 2، بهار 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/03/23
  • تعداد عناوین: 6
|
  • مقاله پژوهشی
  • سحر بیوکانی، علی صفرپوراملشی، بهرام فلاحتکار صفحات 1-12
    فون ماهیان رودخانه گاماسیاب در محدوده استان کرمانشاه در سه ایستگاه به مدت 9 ماه بررسی شد. نمونه ها به کمک دستگاه الکتروشوکر و تور سالیک با چشمه 1/5 سانتی صید و سپس 30 عامل زیست سنجی (20 ویژگی اندازشی و 10 ویژگی شمارشی) از هرگونه اندازه گیری و شمارش شد. در مجموع 23 گونه و زیرگونه در 14 جنس از 5 خانواده کپورماهیان (Cyprinidae)، گربه ماهیان سیسوریده (Sisoridae)، سگ ماهیان جویباری (Balitoridae)، گربه ماهیان باگریده (Bagridae) و مارماهیان خاردار (Mastacembelidae) شناسایی گردید. از بین ماهیان صید شده، 10 جنس (71/4 درصد) و 18 گونه (78/3 درصد) متعلق به خانواده کپورماهیان (Cyprinidae)، 1 جنس (7/1 درصد) و 2 گونه (8/7 درصد) متعلق به خانواده سگ ماهیان جویباری (Balitoridae) بود و از هرکدام از 3 خانواده دیگر فقط یک جنس (7/1 درصد) و یک گونه (4/3 درصد) شناسایی شد. کمترین ترکیب گونه ای (9 گونه) در ایستگاه علیای رودخانه و بیشترین ترکیب گونه ای (16گونه) در ایستگاه سفلی رودخانه مشاهده گردید. در بین ماهیان شناسایی شده تنها 1 گونه (Pseudorasbora parva) غیربومی و بقیه گونه ها بومی ایران تشخیص داده شدند.
    کلیدواژگان: ماهی شناسی، کپورماهیان، گاماسیاب، Capoeta، Barbus، Pseudorasbora parva
  • معصومه پورافراسیابی*، زهره رمضانپور، جاوید ایمانپور نمین، مرجان صادقی راد صفحات 13-23
    تراکم سلولی و نرخ رشد Dunaliella salina Teodoresco ، در شدت نور50 و150 میکرومول فوتون بر متر مربع در ثانیه در درجه حرارت های 5/0± 25 و 5/0± 31 درجه سانتی گراد بررسی شد. این جلبک از دریاچه ارومیه جداسازی و در تیمارهای مختلف (12n=) کشت داده شد. شمارش سلولی در سه تکرار با استفاده از لام توما و به صورت روزانه انجام شد. منحنی رشد جلبک با استفاده از نرم افزار اکسل ترسیم گردید. نرخ رشد ویژه2 (d-1) پس از محاسبه، توسط آزمون آنالیز واریانس دو طرفه بین تیمار ها مقایسه شد. بیشترین تراکم سلول ها (106 × 3/1± 8/4 سلول در هر میلی لیتر) در شدت نور 150 میکرومول در درجه حرارت 25 درجه سانتی گراد بود. کمترین آن (106 × 5/0± 8/2 سلول در هر میلی لیتر) در شدت نور50 میکرومول در درجه حرارت 31 درجه سانتی گراد ثبت شد. نرخ رشد ویژه اختلاف معنی داری در تیمارهای مختلف داشت (P<0/05). بیشترین میزان رشد (0/38 در روز) در شدت نور 150 میکرومول در دمای بیست و پنج درجه سانتی گراد و حداقل آن (0/16 در روز) در سی و یک درجه سانتی گراد و 50 میکرومول ثبت شد. افزایش دما از بیست و پنج به سی و یک درجه سانتی گراد سبب کاهش تراکم سلولی و میزان رشد جلبک گردید، اما افزایش شدت نور از پنجاه به صد و پنجاه میکرومول در هر دو دما سبب افزایش این دو عامل گردید.
    کلیدواژگان: نرخ رشد، درجه حرارت، شدت نور، Dunaliella salina
  • مجتبی پولادی، امیدوار فرهادیان، امیر وزیری زاده، محسن نوری نژاد صفحات 25-41
    تنوع زئوپلانکتون در مصب رودخانه حله واقع در استان بوشهر، خلیج فارس، و ارتباط آن با برخی از خصوصیات کیفی آب با نمونه برداری در اواسط هر فصل از تابستان 1390 تا بهار 1391 و استفاده از تور پلانکتون چشمه 140 میکرون با تورکشی عمودی از 5 ایستگاه معین بررسی شد. میانگین (± خطای استاندارد) شاخص های سیمپسون، شانون-وینر و مارگالف به ترتیب 0/10±0/84، 0/20±3/01 و 0/10±1/90 در تابستان، 0/06±0/63، 0/20±2/20 و 0/08±1/87 در پاییز، 0/04±0/73، 0/10±2/22 و 0/10±1/43 در زمستان، 0/01±0/87، 0/30±3/44 و 0/30±2/38 در بهار به دست آمد. شباهت زئوپلانکتونی فصلی براساس ضرایب جاکارد و سورنسن به ترتیب 0/61 و 0/76 در فصول تابستان-پاییز، و 0/56 و 0/72 در فصول پاییز- بهار بیشترین میزان بود؛ در حالی که این مقادیر از شباهت به ترتیب در زمستان- پائیز 0/27 و 0/43 و در بهار - زمستان 0/30 و 0/47 در کمترین میزان بود. علاوه بر این، همبستگی معناداری بین تراکم زئوپلانکتون با شوری، اکسیژن محلول و کلروفیل a مشاهده گردید، در حالی که تنوع سیمپسون و شانون با دمای آب و تنوع مارگالف با pH همبستگی معناداری نشان داد.
    کلیدواژگان: زئوپلانکتون، تنوع زیستی، مصب رودخانه حله، خلیج فارس
  • رودابه روفچایی، سید حسین حسینی فر، عباسعلی زمینی، محمد صیاد بورانی، حسن مقصودیه کهن، مریم فئید صفحات 43-54
    در این مطالعه اثرات استفاده از مکمل غذایی تجاری هاپلایت به عنوان محرک ایمنی و رشد با ماده موثر گلوکان (10/5% آلفا، 23/6% بتا) به نسبتهای صفر، 0/5، 1، 1/5 و 2% در جیره بچه ماهی سفید بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و میکروبیوتای روده ای بررسی شد. 25 عدد بچه ماهی با میانگین وزنی 0/06± 1/15 گرم به مخازن 100 لیتری که تا80 لیتر آبگیری شده بود، منتقل شد. طول دوره بررسی 60 روز بود و هر 15 روز یک بار زیست سنجی می شدند. غذا دهی سه بار در روز و تا حد سیری انجام می شد. میانگین اکسیژن، pH و دما طی بررسی بترتیب 0/1± 0/5 میلی گرم بر لیتر، 0/2± 7/8، 0/11±24/4 درجه سانتیگراد بود. نتایج بررسی عوامل رشد نشان داد بچه ماهیان تیمار 0/5 و 1% بالاترین افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و وزن نهایی را داشتند که اختلاف معناداری با تیمار شاهد داشت (0/05>P). همچنین تعداد کل باکتری ها و لاکتوباسیل های روده ای در تیمار 0/5% افزایش معناداری در مقایسه با سایر تیمارها داشت (0/05>P). نتایج این مطالعه بیانگر این است که استفاده از گلوکان در دوران اولیه زندگی با میزان مناسب، سبب بهبود رشد و تغییر ترکیب میکروبیوتای روده ای بچه ماهی سفید می شود.
    کلیدواژگان: ماهی سفید، گلوکان، رشد، میکروبیوتای روده
  • میرحامد سیدحسنی، محمود محسنی*، حمیدرضا پور علی، محمد علی یزدانی ساداتی صفحات 55-70
    آزمایشی در قالب طرح آماری کاملا تصادفی متعادل به روش فاکتور‏یل (4×4) با 4 سطح پروتئین (35، 40، 45 و 50 درصد) هر یک با 4 سطح کربو‏هیدرات به چربی (1/7، 1/4، 1/1 و 0/8) به مدت 108 روز بر رشد و ترکیب شیمیایی لاشه فیل ماهی جوان (4/33±891/9 گرم) انجام شد. در پایان دوره آزمایش اختلاف معناداری در شاخصهای رشد (متوسط وزن و ضریب رشد ویژه) ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی 35، 40 و 45 درصد پروتئین مشاهده نشد (0/05P). همچنین بالاترین چربی لاشه در ماهیان تغذیه شده از نسبت کربوهیدرات به چربی 0/8 مشاهده گردید (0/05>P). مقایسه تیمارهای 1/4 و 1/1 نشان داد ماهیان تغذیه شده از تیمار 1/4 از مقادیر بالاتر NPU (درصد پروتئین خالص جذب شده) نسبت به ماهیان تغذیه شده از تیمار 1/1 برخوردار بودند (0/05>P). براساس نتایج حاصل می توان اذعان کرد که جیره غذایی حاوی 35% پروتئین، 26% کربوهیدرات و 18% چربی با نسبت کربوهیدرات به چربی 1/4 جهت دستیابی به حداکثر رشد، در تغذیه فیل ماهی 891 تا 2000 گرم نسبت به سایر تیمارها مطلوب تر می باشد.
    کلیدواژگان: فیل ماهی، پروتئین، نسبت کربوهیدرات به چربی، رشد، ترکیب لاشه
  • اردوان فرهادی امیری*، وحید یاوری، محمد علی سالاری علی آبادی صفحات 71-80
    مطالعه ی حاضر به منظور اندازه گیری و مقایسه میزان تجمع فلزات سنگین سرب، کادمیوم، آهن، روی، نیکل و مس در بافت های آبشش، کبد و عضله ماهی کیجار بزرگ (Saurida tumbil) انجام گردید. به منظور انجام این مطالعه تعداد 30 عدد ماهی کیجار بزرگ در فروردین سال 1391 از منطقه صیادی بندر هندیجان صید گردیدند. پس از انجام زیست سنجی جهت استخراج فلزات سنگین از روش هضم استفاده گردید و مقادیر فلزات سنگین به وسیله دستگاه جذب اتمی شعله ای GBC مدل Savanta AA تعیین گردید. در میان فلزات سنگین بالاترین میزان تجمع به ترتیب مربوط به Fe>Zn>Cu>Ni>Pb>Cd می باشد. میانگین میزان تجمع فلزات سنگین در بافت های آبشش، کبد و عضله دارای اختلاف معنی دار می باشد ( P<0/05)، به طوری که بافت کبد بالاترین میزان تجمع و بافت عضله پایین ترین میزان تجمع را دارا بود. میزان تجمع فلزات سنگین در ماهی کیجار بزرگ از حد مجاز استانداردهای جهانی NHMRC، FAO، WHO و MAFF پایین ترین بود. بنابراین به نظر می رسد مصرف ماهی کیجار بزرگ خطری برای سلامتی انسانی در بر ندارد.
    کلیدواژگان: کیجار بزرگ، فلزات سنگین، هندیجان
|
  • Sahar Biukani, Ali Safarpour, Bahram Falahatkar Pages 1-12
    Fish fauna at three stations along the Gamasiab River, Kermanshah Province, were investigated for 9 months. Samples were caught using electroshocker and cast net of 1.5 cm mesh size and had their 20 morphometric and 10 meristic characteristics recorded. Twenty three species and subspecies in 14 genera and 5 families were identified, including: minnows (Cyprinidae), sisorid catfishes (Sisoridae), bagrid catfishes (Bagridae), river loaches (Balitoridae) and spiny eels (Mastacembelidae). The highest number of species (18, 78.3%) and genera (10, 71.4%) belonged to Cyprinidae, while 2 species (8.7%) in 1 genus (7.1%) belonged to Balitoridae; the other three families each contained 1 genus and 1 species (4.3%). The lowest species diversity (9 species) was observed in upstream station while the highest diversity (16 species) was in downstream station. Among the identified fish, only Pseudorasbora parva was recognized as exotic and the others were native.
    Keywords: Ichthyology, Cyprinidae, Capoeta, Barbus, Pseudorasbora parva
  • Masoumeh Pourafrasiabi*, Zohreh Ramezanpour, Javid Imanpoure Namin, Marjan Sadeghie Rad Pages 13-23
    Cell concentrations and growth rate of Dunaliella salina Teodoresco in light intensities of 50 and 150 μmol. photons.m-2.s-1 and temperatures 25 ± 0.5 and 31 ± 0.5 oC (mean ± SD) were studied. The algae was isolated from the Urumieh Lake and cultured in various treatments (n = 12). Algae cells were counted regularly using Thoma counting chamber in 3 replicates on daily basis. The curve of changes in population was plotted. The highest cell concentration (mean ± SD) of 4.8 ± 0.6 × 10 6 cell.ml-1 was observed in light intensity of 150 μmol. photons.m-2.s-1 and temperature 25 ±0.5 oC. The minimum cell concentration (2.8 ± 0.3 × 10 6 cell.ml-1) was observed in light intensity of 50 μmol. photons.m-2.s-1 and temperature 31 ± 0.5 oC. The maximum growth rate (0.38 d-1) was recorded in light intensity of 150 μmol.photon.m-2.s-1 and temperature 25 ± 0.5 oC and the minimum (0.16 d-1) in 50 μmol.photon.m-2.s-1 at temperature 31 ± 0.5 oC Increase in temperature from 25 to 31 oC was found to be correlated with decrease in cell concentration and growth rate in D. salina., but increase in light intensities from 50 to 150 μmol. photons.m-2.s-1 resulted in increase of these factors.
    Keywords: Growth rate, Temperature, Light intensity, Dunaliella salina
  • Mojtaba Pouladi, Omidvar Farhadian*, Amir Vaziri Zade, Mohsen Nouri Nezhad Pages 25-41
    The zooplankton diversity of Helleh estuary, Busheher, Persian Gulf, and its relationship with some characteristics of water quality was investigated. Samples were taken using plankton net (mesh size of 140 µm) with vertical towing from 5 fixed-stations in mid-season from summer 2011 to spring 2012 for one year period. The mean (±SE) of biodiversity indices of Simpson, Shannon-Wiener, and Margalef were, respectively 0.84±0.10, 3.01±0.20, and 1.90±0.10 in summer; 0.63±0.06, 2.20±0.20 and 1.87±0.08 in autumn; 0.73±0.04, 2.22±0.10 and 1.43±0.10 in winter; and 0.87±0.01, 3.44±0.30, and 2.38±0.30 in spring. The seasonal zooplankton similarity based on Jaccard’s and Sørensen’s coefficients were highest (0.61 and 0.76) for summer-autumn, 0.56 and 0.72 for autumn-spring while these value were lowest for winter-autumn (0.27 and 0.43) and spring-winter (0.30 and 0.47). In addition, there were significant correlation between zooplankton density with salinity, dissolved oxygen and chlorophyll a, Simpson and Shannon- Wiener with temperature, and Margalef with pH.
    Keywords: Zooplankton, Biodiversity, Helleh River estuary, Persian Gulf
  • Rudabeh Roufchaie*, Seyed Hossein Hoseinifar, Abbsali Zamini, Mohammad Saiad Borani, Hassan Maghsodie Kohan, Monire Faied Pages 43-54
    The effects of adding a commercial dietary supplement (Hoplite) containing α and β glucan at 0, 0.5, 1 and 2% levels on the growth performance, body composition and intestinal microbiota of kutum roach, Rutilus frisii kutum, was investigated. The fingerlings (mean weight = 1 ± 0.15 g) were stocked in100 litre PVC tanks (25 individuals per tank) and fed experimental diets 3 times a day to apparent satiation for 60 days at constant water parameters. Biometry was performed every two weeks. At the end of the trial period, growth parameters, body composition and intestinal microbiota were studied. Fish fed 0.5 and 1% Hoplite exhibited highest weight gain, specific growth rate and final body weight, which were significantly different (P
    Keywords: Rutilus frisii kutum, Glucan, Growth factors, intestinal microbiota
  • Mir Hamed Sayed Hassani, Mahmoud Mohseni*, Hamid Reza Pour Ali, Mohammad Ali Yazdani Sadati Pages 55-70
    A 4 × 4 factorial design was conducted to quantify the optimum carbohydrate ⁄ lipid ratio to minimize the dietary protein level in growing beluga, Huso huso (initial weight 891.9 ± 33.4 g, mean ± SD). Fish were fed with sixteen experimental diets formulated to contain four protein levels (35, 40, 45 and 50%) and four dietary carbohydrate ⁄ lipid ratios of 0.8, 1.1, 1.4, and 1.7 for 108 days. At the end of trial, there were no significant differences in growth parameters among fish fed with 35, 40 and 45% protein levels. No significant difference in growth parameters and feed efficiency (FE) was also observed when dietary carbohydrate ⁄ lipid ratios decreased from 1.7 to 1.1 within the same energy level (P > 0.05). The highest carcass protein content was observed in fish fed 0.8 and 1.4 carbohydrate to lipid ratio (P
    Keywords: Huso huso, Carbohydrate to lipid ratio, growth, Body composition
  • Ardavan Farhadi*, Vahid Yavari, Mohammad Ali Salari Aliabadi Pages 71-80
    Accumulation of heavy metals (Pb, Cd, Fe, Z, Ni, Cu) in gill, liver and muscle of 30 individuals of greater lizardfish (Saurida tumbil), collected from Hendijan fishing area in April 2012, was assessed. Metals were extracted by digestion method and their levels were measured by atomic absorption spectrophotometr (AAS- model GBC Savanta AA ). Levels of the heavy metals from maximal to minimal were Fe>Zn>Cu>Ni>Pb>Cd. Mean of heavy metals accumulation in gill, liver and muscle were significantly different (P
    Keywords: Greater lizardfish (Saurida tumbil), Heavy metal, Hendijan