فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال هفتاد و چهارم شماره 11 (پیاپی 191، بهمن 1395)
- تاریخ انتشار: 1395/11/11
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحات 751-762تخریب دیسک بین مهره ای بیشتر با درد کمر و گردن همراه است که به عنوان یک نوع معلولیت از آن یاد می شود. با وجود اینکه نتایج شناخته شده ای از فرآیند آبشاری تخریب دیسک بین مهره ای موجود است، اما درمان این بیماری هنوز به عمل های جراحی و روش های پیشگیرانه ای محدود شده است که قابلیت معکوس زایی بیماری و یا حفظ و بازگرداندن بافت دیسک بین مهره ای را ندارند. در طول دهه گذشته، طب ترمیمی با استفاده از تزریق سلول های دیسک بین مهره ای، کندروسیت ها یا سلول های بنیادی، پژوهش های گسترده ای را بر روی مدل های حیوانی مختلف مبتلا به دیسک بین مهره ای انجام داده است که این پژوهش ها، تا مطالعات پیش بالینی بر روی درمان بیماری های مختلف ستون فقرات پیشرفت کرده است. با وجود اینکه نتایج اولیه، تاثیرات مثبت روش تزریق سلولی را در زمینه بازسازی دیسک بین مهره ای نشان داده است، اما پژوهش های پایه ای دقیقی که بر روی سلول های دیسک بین مهره ای و اکوزیست آن ها صورت پذیرفته است حاکی از آن می باشد که سلول های پیوند شده قادر به حیات نبوده و توانایی سازگاری با اکوزیست بدون شریان دیسک بین مهره ای را ندارند. جهت افزایش احتمال موفقیت در این روش درمانی، می بایستی موارد استفاده از این روش ها و بیمارانی که از این روش ها بیشترین بهره را کسب می نمایند به خوبی تعریف شوند. فایق آمدن بر این مشکلات تنها با تمرکز بر روی پژوهش های آزمایشگاهی و بالینی میسر خواهد بود.تخریب دیسک بین مهره ای بیشتر با درد کمر و گردن همراه است که به عنوان یک نوع معلولیت از آن یاد می شود. با وجود اینکه نتایج شناخته شده ای از فرآیند آبشاری تخریب دیسک بین مهره ای موجود است، اما درمان این بیماری هنوز به عمل های جراحی و روش های پیشگیرانه ای محدود شده است که قابلیت معکوس زایی بیماری و یا حفظ و بازگرداندن بافت دیسک بین مهره ای را ندارند. در طول دهه گذشته، طب ترمیمی با استفاده از تزریق سلول های دیسک بین مهره ای، کندروسیت ها یا سلول های بنیادی، پژوهش های گسترده ای را بر روی مدل های حیوانی مختلف مبتلا به دیسک بین مهره ای انجام داده است که این پژوهش ها، تا مطالعات پیش بالینی بر روی درمان بیماری های مختلف ستون فقرات پیشرفت کرده است. با وجود اینکه نتایج اولیه، تاثیرات مثبت روش تزریق سلولی را در زمینه بازسازی دیسک بین مهره ای نشان داده است، اما پژوهش های پایه ای دقیقی که بر روی سلول های دیسک بین مهره ای و اکوزیست آن ها صورت پذیرفته است حاکی از آن می باشد که سلول های پیوند شده قادر به حیات نبوده و توانایی سازگاری با اکوزیست بدون شریان دیسک بین مهره ای را ندارند. جهت افزایش احتمال موفقیت در این روش درمانی، می بایستی موارد استفاده از این روش ها و بیمارانی که از این روش ها بیشترین بهره را کسب می نمایند به خوبی تعریف شوند. فایق آمدن بر این مشکلات تنها با تمرکز بر روی پژوهش های آزمایشگاهی و بالینی میسر خواهد بود.کلیدواژگان: سلول درمانی، دیسک بین مهره ای، سلول های بنیادی، بازسازی دیسک بین مهره ای
-
صفحات 763-770زمینه و هدفسرطان از مهمترین عوامل مرگ ومیر در دنیا می باشد و بنابراین هرگونه مطالعه در زمینه بیولوژی سرطان از اهمیت خاصی برخوردار است. سرطان های سروگردن 5-2% سرطان های بدن را در بر می گیرند که در برخی کشورها حتی بالاتر است. القای آپوپتوز یکی از مناسب ترین درمان های سرطان است. سیکلوفسفامید، ماده آلکیله کننده ای است که باعث توقف تکثیر DNA و در نتیجه توقف تکثیر و بقای سلولی می گردد. بنابراین سیکلوفسفامید برای درمان سرطان ها استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر ضد تکثیری سیکلوفسفامید بر بقای سلول های HN5 و فیبروبلاست ها بود.روش بررسیاین مطالعه تجربی در آزمایشگاه سلولی تکوینی دانشکده علوم دانشگاه شهید چمران اهواز در بهار 1395 انجام گرفت و سلول های HN5 و فیبروبلاست های جنینی در محیط Dulbecco''s modified Eagle''s medium (DMEM) حاوی 10% سرم و پنیسیلین/استرپتومایسین در 37 درجه کشت و رقت های مختلف سیکلوفسفامید بر بقای سلول ها با روش MTT بررسی شد. رنگ DAPI برای تعیین هسته های پیکنوتیک در سلول های آپوپتوزی انجام گرفت. فیبروبلاست ها بر اساس روش های استاندارد از جنین های 13 روزه موش های نژاد NMRI استخراج شدند. در این مطالعه سلول های HN5 و فیبروبلاست ها به مدت 72 ساعت در معرض سیکلوفسفامید قرار گرفتند.یافته هاغلظت های مختلف سیکلوفسفامید بر مرگ سلول های HN5 و فیبروبلاستی اثرگذارند. غلظت μg/ml 1 بیشترین درصد کاهش حیات سلولی را در روز سوم با میانگین 50% و با 001/0P< در بر داشت. به طور جالبی سیکلوفسفامید در غلظت های پایین تر اثرات توکسیک بیشتری در مقایسه با غلظت های بالاتر داشت.نتیجه گیریبه طور کلی سیکوفسفامید اثرات سیتوتوکسیک پایینی بر سلول ها داشته اما به طور معناداری اثرات سیتوتوکسیک آن بر سلول های HN5 بیشتر از فیبروبلاست ها بود. این نتایج نشان می دهد که سیکلوفسفامید می تواند به عنوان عامل ضد سرطان استفاده شود.کلیدواژگان: سرطان، سیکوفسفامید، بقای سلولی، HN5
-
صفحات 771-777زمینه و هدفدر بسیاری از بیماران سیروتیک عوارض قلبی منجر به مرگ می شود. در این مطالعه عملکرد سیستولی قلب در بیماران سیروزی کاندید پیوند کبد در مقایسه با گروه کنترل بررسی شد.روش بررسیاین مطالعه مورد-شاهدی در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران از اول فروردین 1387 تا آخر اسفند 1390 انجام شد. نمونه گیری به روش غیرتصادفی ساده بود. بدین ترتیب که 81 بیمار با سیروز کبدی و کاندید پیوند کبد وارد مطالعه شدند. 32 داوطلب سالم نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. برای دو گروه اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک (دو بعدی، داپلر رنگی و داپلر بافتی) انجام شد. بیماران با هموگلوبین کمتر از g/dl 9، اختلالات عملکرد تیرویید (هیپو یا هیپرتیروییدیسم)، بیماران با ریسک فاکتورهای متعدد بیماری عروق کرونر یا سن بالای 40 سال که شواهد ایسکمی میوکارد یا سایر بیماری های قلبی مانند بیماری دریچه ای قلب (بر اساس یافته های اکوکاردیوگرافیک) داشتند، از مطالعه خارج شدند.یافته هاابعاد دهلیز راست و چپ، سایز بطن راست در قسمت بازال و حجم پایان دیاستولی بطن چپ در گروه بیماران افزایش معناداری داشت (001/0P<). Tei index و فاصله زمانی سیستولیک بطن چپ به طور معناداری در گروه سیروتیک بیشتر بود (001/0P<).نتیجه گیریبه نظر می رسد، اثرات سیروز کبدی بر روی قلب منجر به بزرگی حفرات قلب می شود و بنابراین باید از ایندکس های قلبی غیر وابسته به حجم برای ارزیابی عملکرد سیستولی در بیماران سیروزی استفاده کرد.کلیدواژگان: عملکرد قلبی، سیروز کبدی، پیوند کبد، سیستول
-
صفحات 778-782زمینه و هدفاسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی ناخوشی های مزمن و پیش رونده روانی هستند که هنوز عامل سببی آن ها مشخص نشده، ولی عوامل ویروسی مانند سیتومگالوویروس (CMV) به احتمال در پاتوژنز این اختلالات نقش دارند. هدف از مطالعه کنونی بررسی سطح آنتی بادی اختصاصی سیتومگالوویروس انسانی و نیز پی بردن به بودن یا نبود ژنوم این ویروس در سرم و سلول های تک هسته ای خون محیطی بیماران اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی در مقایسه با گروه کنترل می باشد.روش بررسیاین مطالعه از نوع مورد-شاهدی بوده و از مهر تا اسفند 1392 بر روی نمونه سرم و سلول های تک هسته ای خون محیطی 46 بیمار اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی و 46 نفر به عنوان کنترل سالم، در گروه ویروس شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. ابتدا با تست الایزا تیتر آنتی بادی اختصاصی سیتومگالوویروس در دو گروه مورد مطالعه، سنجش شد. سپس بر روی نمونه های سرولوژی مثبت و سلول های تک هسته ای خون محیطی تست Real-time PCR جهت بررسی حضور ژنوم CMV انجام پذیرفت.یافته هانتایج نشان داد که تیتر آنتی بادی در گروه بیماران روانی نسبت به گروه کنترل سالم به طور معنادارای بالاتر بود (009/0P=)، در حالی که پس از انجام Real-time PCR، ژنوم سیتومگالوویروس در هیچ کدام از نمونه های بیمار و سالم یافت نشد.نتیجه گیریدر این مطالعه مشاهده شد که تیتر آنتی بادی اختصاصی سیتومگالوویروس در گروه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی به طور معناداری بالاتر از این مقدار در گروه کنترل سالم است. بنابراین احتمال می رود که این ویروس در پاتوژنز این اختلالات روانی نقش ایفا کند.کلیدواژگان: اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، سیتومگالوویروس
-
صفحات 783-790زمینه و هدفیکی از عوامل خطرآفرین در بروز سقط، ایجاد التهاب و کاهش ایمنی جنین در نتیجه جهش در پلی مورفیسم ژن FCGR2A می باشد. این گیرنده تنها گیرنده ای است که قادر به میان کنش با آنتی بادی های lgG2 می باشد و تنها راه انتقال این ایمونوگلبولین از مادر به گردش خون جنین اتصال آن به کلاس های Fcgamma receptor (FcγR) می باشد که توسط ژن FCGR2A کد می شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم R/H131 در ژن FCGR2A با خطر ابتلا به سقط مکرر در زنان نابارور می باشد.روش بررسیدر این مطالعه مورد-شاهدی، فراوانی پلی مورفیسم R/H131 در ژن Fcgamma receptor (FcγRIIA) در 150 زن با سابقه سقط مکرر با داشتن کاریوتاپ نرمال و مقایسه آن ها با 150 زن سالم بدون سابقه سقط و داشتن فرزند مراجعه کننده به مرکز ناباروری پژوهشگاه رویان در شهر تهران در اسفند 1393 تا شهریور 1394 صورت گرفت. پس از استخراج DNA ژنومی از لکوسیت های خون محیطی، بررسی پلی مورفیسم به روش Amplification refractory mutation system-polymerase chain (ARMS-PCR) صورت گرفت.یافته هافراوانی ژنوتیپ های AA، AG و GG پلی مورفیسم R/H131 در ژن FCGR2A در بیماران به ترتیب 3/31، 7/54 و 14% و در گروه کنترل به ترتیب 3/27، 2/49 و 5/23% بود. ارتباط معناداری بین پلی مورفیسم این ژن و خطر ابتلا به سقط در این جمعیت مورد مطالعه وجود نداشت (11/0P=)، همچنین تفاوتی میان سن زنان شرکت کننده در هر دو گروه بیمار و کنترل مشاهده نشد (083/0P=).نتیجه گیریارتباط معناداری بین پلی مورفیسم R/H131 با سقط مکرر در زنان نابارور در جمعیت مورد مطالعه مشاهده نشد.کلیدواژگان: سقط مکرر، ژن FCGR2A، پلی مورفیسم R، H131، واکنش زنجیره ای پلیمراز
-
صفحات 791-797زمینه و هدفسپتی سمی باکتریایی از علل عمده مرگ و میر نوزادان به ویژه نوزادان نارس است. هدف از این مطالعه جستجوی عوامل باکتریال سپتی سمی در نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بود.روش بررسییک مطالعه مقطعی-توصیفی طی دو سال به روی 70 نوزاد نارس (کمتر از 37 هفته) مبتلا به سپتی سمی بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) انجام گرفت. نتایج کشت خون استاندارد بر روی محیط آگار گوسفندی و کشت دوباره داده شد (Nima pouyesh، Iran). نوع ارگانیسم باکتریال، زمان بروز سپسیس (زودرس و یا دیررس) و ارتباط با سن پارگی کیسه آب، وزن و سن جنینی محاسبه گردید. 05/0P≤ معنادار در نظر گرفته شد.یافته هااز 70 نوزاد سپتی سمی مورد مطالعه 17 نفر کشت خون مثبت داشتند. در کل ارگانیسم های گرم منفی شایع تر از گرم مثبت بود. عوامل سپتی سمی زودرس با کلبسیلا (%40) اشریشیاکلی (%20) و استافیلوکوک اورئوس (%20) در ایجاد سپتی سمی دیررس همگی به طور یکسان (6/%28) نقش داشتند. کلبسیلا به طور واضح در ایجاد سپتی سمی زودرس (05/0P=) و در نوزادان با وزن کمتر از g 1500 (005/0P=) و پارگی زودرس کیسه آب (05/0P=) ارتباط داشت.نتیجه گیریکلبسیلا، اشریشیاکلی و استافیلوکوک اورئوس سه ارگانیسم شایع سپسیس در نوزادان نارس بودند. وزن پایین نوزاد، سن کم جنینی و سابقه پارگی زودرس کیسه آب از عوامل خطر قابل پیشگیری در سپتی سمی نوزادان نارس هستند. ما توصیه می کنیم آنتی بیوتیک انتخاب شده در سپتی سمی در نوزادان نارس باید پوشش خوبی برای سه ارگانیسم کلبسیلا و اشریشیاکلی و استافیلوکوک داشته باشد.کلیدواژگان: سپسیس، عفونت های باکتریال، بخش مراقبت ویژه نوزادان
-
صفحات 798-906زمینه و هدفدرد بدنی در مولتیپل اسکلروزیس پدیده ای شایع بوده که می تواند به واسطه پارامترهای مختلف بالینی، روانشناختی و جمعیت شناختی ایجاد/تشدید یابد. از این رو پژوهش کنونی با هدف ارتباط پارامترهای بالینی، روانشناختی و جمعیت شناختی با درد بدنی بیماران مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.روش بررسیدر یک پژوهش مقطعی از ماه های تیر تا بهمن 1389 در انجمن مولتیپل اسکلروزیس استان گیلان و کلینیک تخصصی و فوق تخصصی امام رضا (ع) شهر رشت، 162 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس توسط نمونه گیری پیاپی انتخاب و با استفاده از سیاهه متغیرهای بالینی و جمعیت شناختی، خرده مقیاس درد بدنی پرسشنامه زمینه یابی سلامت، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس و مقیاس شدت خستگی به همراه ترازوی یکسان فنری عقربه ای و مترنواری مورد بررسی قرار گرفتند.یافته هابیماران با نمره سه و بالاتر در عود به طور معنا داری درد بدنی بیشتری را نسبت به بیماران با نمره 2-1 بار عود تجربه کردند (031/0P=). در این میان، تفاوت معناداری از نظر میزان درد بدنی در دیگر گروه های عود شناسایی نشد. همچنین تفاوت معناداری از نظر درد بدنی در گروه های مختلف بستری نیز مشاهده نشد. با این حال، اضطراب و خستگی در مجموع توانستند 25% از واریانس مشترک درد بدنی را به طور معناداری تبیین کنند (0009/0P≤).نتیجه گیریاین پژوهش اثر عوامل روانشناختی و بالینی را در تشدید درد بدنی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نشان داد. از این رو لازم است تا پزشکان در مواجهه با این بیماران، شناسایی این عوامل و ارتباط آن ها را با افزایش درد بیماران توجه نمایند.کلیدواژگان: مولتیپل اسکلروزیس، درد، افسردگی، اضطراب، استرس، خستگی
-
صفحات 807-816زمینه و هدفدوکسوروبیسین، یکی از رایج ترین داروهای شیمی درمانی است، که با کاهش آنتی اکسیدان ها و القای آپوپتوز منجر به سمیت کبدی می شود. پژوهش کنونی با هدف بررسی اثرات تعاملی دو شیوه تمرین اجباری و اختیاری و مکمل نانوکورکومین، بر آسیب بافت کبد آزمودنی های مدل سالمندی، انجام شد.روش بررسیاین پژوهش تجربی در آزمایشگاه جانوری گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه مازندران در فروردین 1393 انجام شد. 80 سر رت نر نژاد ویستار، 9 هفته به صورت روزانه در معرض تزریق 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دی گالاکتوز به صورت زیر صفاقی قرار گرفتند و به صورت تصادفی به 10 گروه تقسیم شدند. تمرین اجباری نوارگردان به صورت پیشرونده، 54-25 دقیقه در روز، سرعت 20-15 متر در دقیقه، پنج جلسه در هفته و به مدت شش هفته، و تمرین اختیاری چرخ دوار به مدت شش هفته بود. دوکسوروبیسین، 15روز، روزانه mg/kg 1 به صورت زیر صفاقی تزریق شد. نانوکورکومین 14 روز به صورت روزانه mg/kg 100 به صورت گاواژ خورانده شد. سطوح سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و فاکتور محرک آپوپتوز (AIF) به روش الایزا اندازه گیری شد.یافته هااجرای تمرینات اجباری و اختیاری به همراه نانوکورکومین، به ترتیب منجر به کاهش و افزایش غیرمعنادار SOD، در مقایسه با اجرای این تمرینات به تنهایی، شد (955/0P= و 99/0P=). به دنبال اجرای این تمرینات به همراه نانوکورکومین، AIF، کاهشی غیر معنادار نسبت به اجرای این تمرینات به تنهایی داشت (99/0P= و 99/0P=).نتیجه گیریهر چند اجرای این تمرینات به همراه نانوکورکومین تا حدودی منجر به تعدیل اثرات جانبی ناشی از دوکسوروبیسین می شود، لیکن این سطح از مداخلات جهت حفاظت در مقابل سمیت کبدی ناشی از دوکسوروبیسین، کافی نیست.کلیدواژگان: دوکسوروبیسین، کبد، ورزش، کورکومین، نانوذرات
-
صفحات 817-822زمینه و هدفعقب ماندگی ذهنی با اختلال در توانمندی های ذهنی و ناتوانی در تطابق با محیط و شرایط اجتماعی مشخص می شود. ناهنجاری های کروموزومی مهمترین دسته علل عقب ماندگی ذهنی را تشکیل می دهند. در صورتی که جابه جایی کروموزومی متعادل باشد، فرد از لحاظ فنوتیپی طبیعی است هر چند که ممکن است در معرض خطر ناباروری، سقط مکرر یا تولد نوزاد ناهنجار باشند.
معرفی بیمار: در این مطالعه خانواده دارای سه دختر بیمار مبتلا به عقب ماندگی ذهنی در سنین 24، 18 و 10 سال که در شهریور 1394 به مرکز جامع ژنتیک پزشکی جنوب کشور در شهر شیراز مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. زوجین رابطه خویشاوندی داشتند. کاریوتایپ دو بیمار 46،XX،t(6;12)(q23;q22)،der(9)t(8;9)(q24;p24) و کاریوتایپ بیمار سوم 46،XX،der(12)t(6;12)(q23;q22) بود. کاریوتایپ مادر نشان داد که وی حامل دو نوع جابه جایی دوطرفه متعادل می باشد.نتیجه گیریاگرچه مهمترین علت عقب ماندگی ذهنی در کودکان حاصل از ازدواج های فامیلی، بیماری های ژنتیکی با الگوی توارث اتوزوم مغلوب است، پژوهش کنونی و برخی مطالعات دیگر نشان می دهد که بررسی کروموزومی متداول همچنان در یافتن علت عقب ماندگی ذهنی به عنوان یک تست اولیه جایگاه دارد.کلیدواژگان: عقب ماندگی ذهنی، جابه جایی کروموزومی، ازدواج خویشاوندی -
صفحات 823-827زمینه و هدفخونریزی واژینال از شایع ترین علت مراجعه بیماران مبتلا به بیماری ترفوبلاستیک حاملگی به ویژه کوریوکارسینوم پس از زایمان است. در خونریزی واژینال طول کشیده و دیررس در دوران نفاس احتمال کوریوکارسینوم جفتی هم در لیست تشخیص های افتراقی مطرح است. هدف پژوهش کنونی گزارش یک مورد بیمار با کوریوکارسینوم پس از سزارین بود.
معرفی بیمار: خانم 33 ساله با حاملگی دوم و شکایت ادامه خونریزی واژینال در طی یک ماه پس از سزارین با تشخیص بیماری بدخیم ترفوبلاستیک حاملگی به بخش انکولوژی زنان بیمارستان قائم (عج) در سال 1395 ارجاع شد. بررسی های تکمیلی تشخیص بیماری موید کوریوکارسینوم در مرحله یک بیماری ترفوبلاستیک حاملگی بود. به دلیل عدم پاسخ شیمی درمانی تک دارویی، رژیم چند دارویی تجویز شد که خوشبختانه تیتراژ β-HCG به حد نرمال رسید و درحال حاضر با میزان β-hCG نرمال و بدون هیچ علایمی از عود بیماری تحت پیگیری دوره ای می باشد.نتیجه گیریدرخونریزی دیررس پس از زایمان احتمال کوریوکارسینوم باید مدنظر باشد.کلیدواژگان: کوریوکارسینوم پس از زایمان، شیمی درمانی، خونریزی واژینال پس از زایمان، بیماری ترفوبلاستیک حاملگی
-
Pages 751-762Intervertebral disks (IVD) acts as shock absorber between each of the vertebrae in the spinal column by keeping the vertebrae separated when the shock caused by the action. They also serve to protect the nerves that run down the middle of the spine and intervertebral disks. The disks are made of fibrocartilaginous material. The outside of the disk is made of a strong material called the annulus fibrosus. Inside this protective covering is a jelly-like substance known as mucoprotein gel. This interior is known as the nucleus pulposus. The nucleus pulposus consists of large vacuolated notochord cells, small chondrocyte-like cells, collagen fibrils, and aggrecan, a proteoglycan that aggregates by binding to hyaluronan. Attached to each aggrecan molecule are glycosaminoglycan (GAG) chains of chondroitin sulfate and keratan sulfate. Intervertebral disks degeneration is frequently associated with low back and neck pain, which accounts as a disability. Despite the known outcomes of the Intervertebral disks degeneration cascade, the treatment of IVD degeneration is limited in that available conservative and surgical treatments do not reverse the pathology or restore the IVD tissue. Regenerative medicine for IVD degeneration, by injection of Intervertebral disks cells, chondrocytes or stem cells, has been extensively studied in the past decade in various animal models of induced IVD degeneration, and has progressed to clinical trials in the treatment of various spinal disease. Despite preliminary results showing positive effects of cell-injection strategies for IVD regeneration, detailed basic research on Intervertebral disks cells and their niche demonstrates that transplanted cells are unable to survive and adapt in the avascular niche of the IVD. For this therapeutic strategy to succeed, the indications for its use and the patients who would benefit need to be better defined. To surmount these obstacles, the solution will be identified only by focused research, both in the laboratory and in the clinic. In present paper, the potential utilization of different adult stem cells for intervertebral disc regeneration has been reported. Bone marrow mesenchymal stem cells, adipose tissue derived stem cells, synovial stem cells and committed IVD cells have been studied for this purpose either in vitro or in vivo.Keywords: cell therapy, intervertebral disc, intervertebral disc regeneration, stem cells
-
Pages 763-770BackgroundOne of the major causes of death in the world is cancer and therefore any study in the field of cancer biology is of great importance. Head and neck cancers represent approximately 2-5% of neoplasms which is higher in some countries. The most appropriate therapy for various cancers is identifying effective and efficient ways that contribute to initiation of apoptosis. Cyclophosphamide is an alkylating agent that stops the replication of DNA and then, it stops the cell proliferation and viability. Therefore, cyclophosphamide is used to treat various types of cancer. In this study we evaluate the cytotoxic effects of cyclophosphamide on viability of (head and neck cancer cells) HN5 cell line and compare it with fibroblast cells as noncancerous cells.MethodsThis experimental study was done in cell and developmental laboratory in faculty of science, Shahid Chamran University of Ahvaz in Spring of 2016. HN5 cell line and embryonic fibroblast cells were grown in DMEM supplemented with 10% fetal bovine serum (FBS), penicillin/streptomycin (100 U/ml, 100 µg/ml) at 37 °C, then the effects of different concentrations of cyclophosphamide on cell viability was evaluated by 3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-Diphenyltetrazolium Bromide (MTT) assay. 4',6-diamidino-2-phenylindole (DAPI) staining was performed to determine the proportion of apoptotic cells by manually counting pyknotic nuclei. According to standard procedures from day 13 embryos of outbred strains naval medical research institute (NMRI), fibroblast cells were isolated. In this study HN5 cell line and fibroblasts were exposed to cytostatics for 72 hours.ResultsVarious concentrations of cyclophosphamide were effective in cytotoxicity of HN5 cancer and fibroblast cells. A significant cytotoxicity was observed with the examined concentration of 1 µg/ml of cyclophosphamide with 50% in 3th day and PConclusionTotally cyclophosphamide had low toxicity effects on both of the cell lines but the toxicity effects of cyclophosphamide on HN5 were significantly greater than fibroblast cells. These results indicate that cyclophosphamide can be a potential anticancer agent.Keywords: cancer, cell viability, cyclophosphamide, HN5
-
Pages 771-777BackgroundWe assessed different systolic cardiac indices to describe left and right ventricular dysfunction in cirrhotic patients before liver transplantation.MethodsIn this case-control study, eighty-one consecutive individuals with the confirmed hepatic cirrhosis and candidate for liver transplantation in the Imam Khomeini Hospital between March 2008 and March 2010 were selected. Thirty-two age and gender cross-matched healthy volunteers were also selected as the control group. A detailed two-dimensional and Doppler echocardiography was obtained in all patients and controls performed by the same operator on the day of admission.ResultsDimensions of both left and right atriums as well as left ventricular end-diastolic volume and basal right ventricular dimension in the cirrhotic group were significantly higher than control group. Left ventricular end-systolic dimensions as well as aortic annulus diameter were not different between the two study groups. Left ventricular outflow tract velocity time integral, isovolumic pre-ejection time, isovolumic relaxation time, stroke volume, left ventricular ejection fraction, IVCT⅔司, systolic velocity of tricuspid annulus, systolic velocity of basal segment of RV free wall, systolic velocity of basal segment of septal wall, peak strain of septal margin (base), peak strain of septal margin (midpoint), peak strain of lateral margin (midpoint), strain rate of septal margin (base), strain rate of septal margin (midpoint), strain rate of lateral margin (base), strain rate of lateral margin (midpoint), Tei index (left and right ventricles), systolic time interval and tricuspid annular plane systolic excursion were higher in cirrhotic group, significantly, (PConclusionIn this study, the effects of liver on heart were volume overload, hyperdynamic state and systolic dysfunction in cirrhotic patients. These effects were due to chamber enlargement and we cannot use the most of cardiac indices for evaluation systolic function in cirrhotic patients. So, we suggest that systolic time interval and Tei index are useful indices in evaluation of systolic function in cirrhotic patients.Keywords: cardiac function, liver cirrhosis, liver transplantation, systole
-
Pages 778-782BackgroundSchizophrenia (SC) and bipolar disorder (BD) are two chronic psychiatric illnesses with worldwide distribution. People could be involved at any age, particularly in early adolescence. Main symptoms of SC are non- affective symptoms such as auditory hallucination and illogical thinking. In contrast, BD represents affective symptoms such as depression and mania. Although the main cause of these mood disorders has been remained elusive, there are some potential contributing factors that could be considered in the pathogenesis of mentioned illnesses including, genetic and environmental factors. Cytomegalovirus (CMV) is one of the probable contributing factors in SC and BD. CMV is a prototype of herpesviridae family which may infect different cell types such as endothelial and differentiated hematopoietic cells. CMV infections in immunocompromised patients as well as congenitally infected children represent CNS complication such as microcephaly and hearing loss. This virus has capability to impair the limbic structures in brain.MethodsThis descriptive study was designed to evaluate the role of CMV in these illnesses. We investigated the level of serum IgG antibody and the presence of CMV DNA in serum and peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) samples of 46 SC and BD patients admitted to Iran Psychiatry Hospital Tehran, Iran from 2014 to 2015 as well as 46 healthy control groups at Tehran University of Medical Sciences. First, the level of CMV IgG antibody was evaluated in serum samples, by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Then, DNA extraction conducted by using the high pure viral nucleic acid kit (Roche, Germany). Serologically positive sera along with PBMC samples were tested by Real-time PCR, to investigate the presence of CMV DNA.ResultsResults indicated higher levels of CMV IgG antibody in psychiatric patients, compared with a healthy control group. Afterward, we did not observe the presence of CMV DNA in either case or control groups.ConclusionAccording to the CNS impairment mediated by CMV infection, this virus has been supposed to play an important role in pathogenesis of mental disorders such as SC and BD. We suggest further investigation to be conducted, particularly on other samples such as cerebrospinal fluid.Keywords: bipolar disorder, cytomegalovirus, schizophrenia
-
Association between 497A>G polymorphism in FCGR2A gene with recurrent miscarriage in infertile womenPages 783-790BackgroundThe results indicated that the immunologic and genetic factors play a key role in the susceptibility to this syndrome compared to other risk factors. Immunoglobulin G, representing approximately 80% of Immunoglobulins in humans and the only way that IgG2 can be passed from mother to fetus blood circulation is binding to Fcgamma receptor (FcγR) classes which have been coded by Fcgamma receptor (FcγRIIA) gene. Any changes in the FcγRIIA gene structure such as mutations or polymorphisms can be considered as risk factors on the incidence of abortion through causing the inflammation or decreasing fetus safety. This receptor is the only which can have an interaction with IgG2 antibody and the Therefore, the current study was carried out to assess the association between R/H131 polymorphism in the FcγRIIA gene and susceptibility to recurrent abortions in Iranian women.MethodsFor this reason, a case-control study was confirmed to compare the frequency of FCGR2A gene R/H131 polymorphism in 150 women with recurrent miscarriage history having normal karyotype and 150 healthy women with no abortion history as control which were collected in March 2014 up to September 2015, from Royan Institute for Reproductive, Tehran, Iran. The genomic DNA was extracted from peripheral blood leukocytes and genotyping was performed using amplification refractory mutation system-polymerase chain reaction (ARMS-PCR).ResultsThe frequency of AA, AG, and GG genotypes in case and control groups were 31.3%, 54.7%, 14% and 27.3%, 49.2%, 23.5% respectively. According to the findings, the presence of the risk allele was not associated with increased risk of recurrent miscarriage compared with individuals lacking the risk allele and it statistically was significant (P= 0.11). No significant association was found between the age of participants and risk of abortion in Iranian studied population (P= 0.083).ConclusionThe results of present study do not support the previous findings of an association between R/H131 polymorphism in FCGR2A gene and recurrent miscarriage.Keywords: FCGR2A gene, polymerase chain reaction, recurrent miscarriage, R, H131 polymorphism
-
Pages 791-797BackgroundBacterial sepsis is a main cause of mortality and morbidity especially in preterm newborns. The aim of this study was to search the bacterial etiologies of neonatal sepsis in NICU admitted preterm neonates.MethodsA descriptive cross-sectional study had done in NICU of Ali Asghar Hospital, Tehran, Iran from March 2007 to March 2009. Seventy septicemic preterm newborns (ResultsOf 70 studied septicemic preterm cases, 17 (10.6%) cases had positive blood culture. Overall gram-negative organisms were more frequent than gram-positive organisms, Klebsiella (K.) pneumoniae, Escherichia (E.) coli and Staphylococcus (S.) aureus organisms were the 3 common causes of bacterial sepsis in studied cases. Early onset sepsis produced by K. pneumonia (40%), E. coli (20%) and S. aureus (20%). K. pneumonia, E. coli, S. aureus had equal incidence in late onset sepsis (26.8%). K. pneumonia was more frequent in early onset sepsis (P= 0.05), and in low birth weight (ConclusionThree causes for sepsis in premature newborns were determined: K. pneumonia, E. coli and S. aureus, it is so important for initial antibiotic treatment in admission day. Low birth weight, prematurity, and, PROM were the common risk factors for sepsis in cases. By preventing of low birth weight, low gestational age, and PROM the risk of sepsis could be decreased. We recommend empiric antibiotic in septic preterm newborns which can cover: K. pneumonia, E. coli and S. aureus in our center.Keywords: bacterial infections, neonatal intensive care units, sepsis
-
Pages 798-906BackgroundBody pain in multiple sclerosis (MS) is a common phenomenon that can create or exacerbate by different parameters of clinical, psychological and demographic. The aim of this study was to investigate the relationship between parameters of clinical (fatigue, clinical course, body mass index and duration), psychological (depression, anxiety and stress) and demographic (age, gender, marital status and education) characters with multiple sclerosis patients body pain.MethodsThis cross-sectional study has been performed in the Multiple Sclerosis Society of Guilan Province and Imam Reza Specialized and Sub-specialized Clinic, Rasht City, Iran during June to February 2010. In this study 162 patients with MS were selected by consecutive sampling. We used the clinical and demographic variables inventory, body pain subscale of the health survey questionnaire, depression, anxiety and stress scale and fatigue severity scale along with identical analog-spring balance. The data were analyzed by Pearson correlation coefficient and point bi-serial, one-way analysis of variance, Gabriel test and stepwise multiple regression.ResultsThe findings showed that patients who scored 3 or higher in relapses experienced significantly more body pain than patients who scored 1-2 times of relapses (P= 0.031). In the meantime, significant differences were not found between the two groups of patients with a score of 3 or higher in relapses and non-relapse and between non-relapse patients and with a score 1-2 times of relapses in terms of body pain. Also, significant differences were not found in different groups of hospitalization in terms of body pain. However, anxiety and fatigue together could explain significantly 25% of the shared variance of body pain (F= 26.29, P≤ 0.0009).ConclusionThis study showed the effect of psychological and clinical factors on body pain exacerbation in MS patients. Therefore, it is necessary for clinicians to consider identifying these factors and the relationships of the factors with increasing pain in patients with MS.Keywords: anxiety, depression, fatigue, multiple sclerosis, pain, stress
-
Pages 807-816BackgroundDoxorubicin (DOX) is a commonly used chemotherapeutic agent that causes hepatotoxicity via depletion of anti-oxidants and activation of apoptosis. Present study was aimed to investigate the interactive effects of two forced treadmill running and voluntary wheel running exercise training method and Nanocurcumin supplement on hepatic damage, in aging model subjects.MethodsThis experimental research was performed in animals and exercise physiology laboratory of Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Mazandaran, Iran, in April, 2014. The statistical population was eighty Wistar male rats that, received a daily injection of D-galactose solution for nine weeks (100 mg/kg body weight per day, i.p.) and then, they randomly assigned to 10 groups. The forced treadmill running protocol was progressively between 25 to 54 min/day at the intensity of 15 to 20 m/min for 5 days per week for six weeks and voluntary wheel running exercise was six weeks. DOX was administrated for 15 days (1 mg/mL/kg body weight per day, i.p.). Nanocurcumin supplement was administrated for 14 days (100 mg/kg body weight per day. orally). Superoxide dismutase and apoptosis inducing factor levels were measured by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method.ResultsImplementation of two forced treadmill running and voluntary wheel running exercise with Nanocurcumin supplement, respectively led to insignificant decrease and increase in superoxide dismutase levels in comparison with the implementation of this exercise methods alone (P= 0.955 and P= 1.000, respectively). Apoptosis Inducing Factor levels following these two training method with Nanocurcumin supplement, has insignificant decrease in comparison with the implementation of this exercise methods alone (P= 1.000 and P= 1.000, respectively).ConclusionOur findings suggest that, however implementation of these training methods with Nanocurcumin supplement, partly mitigates the side effects of doxorubicin, but this level of intervention is not sufficient to protect against doxorubicin-induced hepatotoxicity in aging model rats.Keywords: curcumin, doxorubicin, exercise, liver, nanoparticles
-
Pages 817-822BackgroundMental retardation is defined as impaired mental capacity and ability to comply with environmental and social conditions. Chromosomal abnormalities are the most important causes of mental retardation. Carriers of balanced chromosomal translocation are phenotypically normal, although they may be at risk of infertility, recurrent miscarriage or giving birth to mentally retarded children. These abnormalities are caused because chromosomes participated in the reciprocal translocations produce quadrivalents at meiosis. These quadrivalents segregate and lead to several different meiotic outcomes, just two of which are normal or balanced.Case PresentationA consanguineous family with three mentally retarded daughters at the ages of 24, 18 and 10 years was referred to Comprehensive Medical Genetics Centre, Shiraz, Iran in 2015. Family history showed a case of unexplained infant death as well as a spontaneous abortion. Three survived siblings had hypotonia and severe developmental delay during infantile period. In addition, they suffer from primary amenorrhea. Two siblings have vesicoureteral reflux (VUR). Cytogenetic analysis of two patients showed 46,XX,t(6;12)(q23;q22),der(9)t(8;9)(q24;p24) with partial monosomy of chromosome 9 and partial trisomy of 8q24 segment, while the other patient had 46,XX,der(12)t(6;12)(q23;q22) with partial monosomy of 12q22qter and partial trisomy of 6q23qter segment. Their mother had two balanced chromosomal translocations (46, XX, t(6,12)(q21;q22), t(8,9)(q24;p24)).ConclusionThe above presented case is another example for the rare occurrence of double balanced chromosomal translocations in a phenotypically normal person. Although the most important causes of mental retardation in consanguineous marriages are autosomal recessive disorders, the role of chromosomal aberrations in mental retardation in these families must not be neglected. In other words, cytogenetic studies should be performed as a first line test in either situation.Keywords: chromosomal translocation, consanguinity, mental retardation
-
Pages 823-827BackgroundThe most common symptom of patients with gestational trophoblastic neoplasia is abnormal vaginal bleeding. Despite repeated visits of patients with postpartum choriocarcinoma and abnormal postpartum hemorrhage, delayed diagnosis leads to advanced disease with widespread metastasis. Therefore, occurrence of choriocarcinoma with variable patterns in different diagnosis of late onset postpartum hemorrhage should be considered. Early diagnosis of choriocarcinoma after term pregnancy is important that resulted in decrease of maternal morbidity. Therefor late onset postpartum hemorrhage should have an awareness. The aim of this study was to report a case of choriocarcinoma after caesarian section.Case PresentationA 33-years-old woman one month after antecedent caesarian section in her second pregnancy admitted with abnormal vaginal bleeding. Based on raised titer concentration of β-hCG was 187000 u, with clinical suspicious of choriocarcinoma she was referred to oncology department of Ghaem Hospital, Mashhad University of Medical Sciences, Iran, in 2016. Vaginal exam revealed an enlarged uterus about 10 weeks of pregnancy. Transvaginal sonography showed an intracavitary heterogeneous mass with irregular surface in fundus without myometrium invasion. Extra pelvic metastasis excluded via vaginal exam, pulmonary X-ray and, ultrasonography and computed tomography scan. Due to early stage of gestational trophoblastic neoplasia and diagnosis of this condition, single agent chemotherapy (methotrexate) was recommended, but because of unresponsive disease, subsequently, she was treated with combination chemotherapy (etoposide, methotrexate, and actinomycin, followed by cyclophosphamide and vincristine) that led to remarkable response. After three courses of therapy, normal level of β-hCG was observed and now the patient is free of disease and under-serial follow-up visit for choriocarcinoma.ConclusionDiagnosis of choriocarcinoma should be considered in any postpartum woman with abnormal vaginal bleeding.Keywords: chemotherapy, gestational trophoblastic neoplasm, postpartum choriocarcinoma, vaginal bleeding
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.