فهرست مطالب
فصلنامه سرامیک ایران
سال دوازدهم شماره 4 (پیاپی 48، زمستان 1395)
- تاریخ انتشار: 1395/12/28
- تعداد عناوین: 29
-
- تازه ها: اخبار انجمن سرامیک ایران
- تازه ها: اخبار شرکت ها
- تازه ها: اخبار علمی
-
صفحه 28
- مقالات پژوهشی
-
صفحه 30پوشاننده های دی اکسید تیتانیوم با قابلیت فعل و انفعالات وابسته به نور به خاطر رفتار خود تمیز شونده ی بسیار عالی، معروفند، جاییکه لایه بسیار نازک آب روی سطوح آبدوست تشکیل میشوند، آنها میتوانند به راحتی ذرات آلودگی را بشویند و از بین ببرند. در اینجا ما آماده سازی شفافیت و چسبندگی بصری آب و کاورهای دی اکسید تیتانیوم-دی اکسید سیلیکون را روی سطوح مختلف جهت ویژگی های خود تمیزشوندگی گزارش میکنیم. لایه مرزی سیلیکا روی لایه پلی کربنات با خاصیت فرابنفشی به کار گرفته شد، قبل از اینکه با 2TiO-SiO2 پوشانده شود تاثیر متفاوت دی اکسید سیلیکون در دی اکسید تیتانیوم و اثر آن روی ظاهر سطح، استقامت مکانیکی آن، درجه رطوبت و ویژگی های انفعالات نوری سطح پوشانده شده بطور دقیق مطالعه شد. کاور به دست آمده از دی اکسید سیلیکون با درصد حجمی 7 در دی اکسید تیتانیوم بسیار صاف و صیقلی و بدون هیچگونه خش و ترک در سطح بالایی بود و سختی سطح پایین تر بود نسبت به کاورهای آماده شده از دی اکسید سیلیکونهایی که دارای درصد حجمی بیشتری در دی اکسید تیتانیوم بودند. قطرات آب در این پوشاننده زاویه تماس کمتر از 10 درجه را بدست آورد پس از آنکه اشعه های فرابنفش به مدت سی دقیقه به آن تابانده شد. همه کاورهای آماده شده از حجمهای مختلف دی اکسید سیلیکون (7 تا 20) در دی اکسید تیتانیوم شفافیت بالایی را در محدوده های قابل مشاهده نشان دادند. همچنین دراین مقاله لایه های نازک نانو ساختار دی اکسید تیتانیوم در ضخامت های مختلف بر روی کاشی های سرویس بهداشتی به روش اسپری پیرولیز لایه نشانی شده است.سازو کاررشد،ضخامت ومورفولوژی نانو ذرات با میکروسکوپ الکترونی روبشی و ساختار بلوری آنها با الگوی پراش پرتوxمورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.نتایج نشان داد که لایه دود یا مواد آلاینده قرار گرفته بر روی سطوح کاشی های بهداشتی لایه نشانی شده با نانو ساختار 2TiO میتواند تحت تابش نور مهتابی و شرایط معمولی کارکرد تمیز شوند.کلیدواژگان: خود تمیز شونده، دی اکسید تیتانیوم، آبدوستی، دی اکسید سیلیکون، پلی کربنات، شیشه، TiO2
-
صفحه 40هدف از این پژوهش تولید نانو پودرهای α-Al2O3 با روش سنتز احتراقی محلول می باشد. دلیل انتخاب این روش سرعت، مقرون به صرفه بودن و همچنین تولید مستقیم α-Al2O3 بدون نیاز به یک مرحله آنیل اضافی می باشد. α-Al2O3 ذاتا یک ماده ترمولومینسانس است و ما به دنبال بهبود خواص ترمولومینسانسی آن برای استفاده به عنوان یک دوزیمتر هستیم. در این مقاله به منظور بهبود خواص ترمولومینسانس α-Al2O3 از ناخالصی های مس و لیتیم استفاده شد که بهترین نتیجه متعلق به داپ مشترک مس و لیتیم بود. پس از انجام آنالیز اشعه ایکس مشخص شد که ساختار کریستالی ماده سنتز شده با ساختار کریستالی α-Al2O3 کاملا تطابق دارد، همچنین پس از انجام آنالیزهای TL بر روی نمونه های آنیل شده و آنیل نشده مشخص شد که پس از آنیل پیک برخی از منحنی ها ناپدید می شود. نمونه α-Al2O3:Cu0.5% هم قبل از آنیل و پس از آنیل دارای پیک بود و نمونه α-Al2O3:Li1%،Cu0.5% پس از آنیل دارای شدیدترین پیک بود. برای سنتز نمونه های α-Al2O3 با روش سنتز احتراقی محلول از مواد اولیه آلومینیوم نیترات 9 آبه (Al(NO3)3.9H2O) و اوره (H4N2CO) استفاده شد و برای تهیه نمونه های داپ شده علاوه بر مواد ذکر شده از LiNO3 و Cu(N03)2.3H2O نیز استفاده شد.کلیدواژگان: رفتار ترمولومینسانس، سنتز احتراقی محلول (SCS)، اکسید آلومینیوم داپ شده با لیتیم و مس، دوزیمتر فردی
- مقالات مروری
-
صفحه 50کامپوزیت های زمینه سرامیکی تقویت شده با فیبرهای سرامیکی، به دلیل مقاومت به خوردگی بالا و خواص مکانیکی مطلوبی که می توانند داشته باشند، انتخاب هایی مناسب برای کاربردهای دما بالا هستند. در این کامپوزیت ها انتخاب پوشش مناسب برای فیبرها تقریبا اجتناب ناپذیر است. چنین پوشش هایی به منزله فصل مشترک فیبر/ زمینه بوده و کنترل کننده خواص مکانیکی کامپوزیت هستند. کربن در کامپوزیت های اکسید/اکسید (که اعمال آن به طرق مختلف انجام می گیرد) در صورتی که بین فیبر و زمینه قرار گیرد، با ایجاد فصل مشترکی ضعیف بین آن دو، بهبود چقرمگی شکست کامپوزیت را سبب می شود. در این مطالعه، به بررسی رفتار تعدادی از کامپوزیت های زمینه سرامیکی تقویت شده با فیبرهای اکسیدی پرداخته و در ادامه بطور خلاصه کامپوزیت های اکسید/اکسید/کربن مورد بررسی قرار می گیرد.کلیدواژگان: کامپوزیت زمینه سرامیکی، خواص مکانیکی، فیبرهای اکسیدی، نانو تیوبهای کربنی
-
صفحه 59از جمله مشکلات استفاده از قطعات اپتیکی در شرایط آب و هوایی مرطوب و بارانی، تشکیل قطرات کوچک آب بر روی سطح و در نتیجه بروز مشکلاتی از جمله تشکیل مه، کاهش نور عبوری و تاری دید می باشد. یکی از روش های برطرف نمودن این مشکل، استفاده از پوشش های فوق آبدوست می باشد. این نوع از پوشش ها که بر اساس خاصیت فتوشیمیایی و مورفولوژی سطحی استوار می باشند، موجب تشکیل فیلم نازک و یکپارچه ای از آب بر روی سطح می شوند که از تشکیل مه (که متشکل از هزاران قطره کوچک آب است) و در نتیجه پراکندگی نور ناشی از برخورد نور با قطرات آب جلوگیری می کند. در این مقاله به معرفی انواع پوشش های فوق آبدوست، بیان نظریه های حاکم، رویکردها و روش های ساخت و در نهایت کاربردهای آن پرداخته شده است.کلیدواژگان: فوق آبدوست، ضدمه گرفتگی، خواص اپتیکی، لایه نازک
-
صفحه 72کاربید تیتانیوم سیلیسیم (Ti3SiC2) با ساختار بلوری هگزاگونال لایه ای به خانواده ای از ترکیبات سه جزئی جدید به نام مکس فاز تعلق داشته که به دلیل دارا بودن خواص مطلوب سرامیک ها و فلزات، مورد توجه محققین بسیاری قرار گرفته است. اما سنتز نمونه های تکفاز و چگال Ti3SiC2 با مشکلاتی همراه بوده و همواره تلاش ها برای سنتز این ماده به شکل بالک منجر به تشکیل فازهای ناخواسته ی اضافی مانند TiC و SiC شده است. با پیشرفت علم، تکنیک های مختلفی جهت سنتز بالک Ti3SiC2 به کار گرفته شده که یکی از این روش ها، سینتر پلاسمای جرقه ای می باشد. سینتر پلاسمای جرقه ای از اثرگذاری بیشتری برخوردار بوده و در زمان های کوتاه و دماهای پایین تری نسبت به روش های دیگر انجام شده که سبب حصول خواص مکانیکی بهتری در محصول نهایی می شود. یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر سنتز مکس فاز Ti3SiC2 و مقدار ناخالصی در محصول نهایی به دست آمده از سینتر پلاسمای جرقه ای، ترکیب اولیه ی پودری با نسبت های مولی مختلف بوده که سبب انجام تحقیقات زیادی در این زمینه شده است. در این مقاله اثر ترکیب های اولیه ی پودری مختلف از جمله Ti:Si:C، Ti:Si:TiC، Ti:SiC:C، Ti:SiC:TiC، Ti:TiSi2:TiC بر سنتز مکس فاز نانولایه ای Ti3SiC2 و مقدار ناخالصی TiC با استفاده از روش سینتر پلاسمای جرقه ای بررسی شد. نتایج نشان داد که ترکیب اولیه ی پودری Ti:Si:TiC با نسبت مولی 2:2:3، سینتر شده در 1300 درجه سانتیگراد منجر به سنتز محصولی با 99/2 درصد وزنی Ti3SiC2 و کمترین ناخالصی می شود.کلیدواژگان: Ti3SiC2، ترکیب اولیه ی پودر، سینتر پلاسمای جرقه ای، ناخالصی TiC
-
صفحه 79در چند دهه اخیر، مواد معدنی با شکل قابل کنترل به شدت در حوزه علوم نانو مورد توجه بوده است. کنترل شکل ناهمسانگرد و جدید نانو مواد معدنی متفاوت از مواد توده ای می باشد که باعث می شود خواص منحصر به فرد و قابل تنظیم آنها کاربردهای گسترده ای در زیست پزشکی، کاتالیز، سوخت و سلول خورشیدی و ذخیره سازی داده های مغناطیسی داشته باشد. این مقاله مروری بررسی جامعی از نانو مواد معدنی با شکل قابل کنترل از طریق نظریه جوانه زنی و رشد و شرایط آزمایشگاهی کنترل شامل: فوق اشباع، سورفاکتانت و هسته ثانویه با ارائه گزارشی مختصر از کنترل شکل نانو مواد معدنی در طی فرآیند سنتز شیمی تر ارائه می نماید. پس از آن مکانیزم های معمول برای نانو مواد معدنی با شکل قابل کنترل و شکل کلی تشکیل نانو مواد برای هر مکانیزم به تفصیل شرح داده شده است. علاوه بر این مکانیزم های مشابه برای کنترل شکل نانو مواد معدنی نیز به وضوح شرح داده شد.کلیدواژگان: نانوذرات، سنتز، مورفولوژی، مکانیزم کنترل شکل
-
صفحه 100
-
صفحه 108