فهرست مطالب

سوخت و ساز و فعالیت ورزشی - سال ششم شماره 1 (بهار و تابستان 1395)

نشریه سوخت و ساز و فعالیت ورزشی
سال ششم شماره 1 (بهار و تابستان 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/04/24
  • تعداد عناوین: 6
|
  • حمید اراضی*، نازنین دهلوی نژاد صفحات 1-17
    هدف
    به نظر می رسد مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین یا کافئین موجب بهبود عملکرد بی هوازی می شود . اما مصرف متوالی این دو ماده در هاله ای از ابهام و تناقض قرار دارد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مکمل یاری متوالی کراتین و کافئین بر پاسخ لاکتات و هورمون های آدرنالین، کورتیزول و فاکتور رشد شبه انسولینی (IGF1) به آزمون بی هوازی در دختران جوان هندبالیست است.
    روش شناسی: 30 نفر از بازیکنان باشگاهی هندبال به عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در 4 گروه دارونما، کراتین (مصرف20 گرم کراتین در4 وعده g5 در روز به مدت 7 روز)، کافئین (مصرف حاد کپسول حاوی mg/kg6 کافئین) و کراتین-کافئین (مصرف20 گرم کراتین در4 وعده g5 در روز به مدت 7 روز و مصرف حاد کپسول حاوی mg/kg6 کافئین ) قرار گرفتند.50 دقیقه پس از دریافت کپسول (کافئین/ دارونما)، نمونه خونی به میزان ml5 از ورید بازویی آزمودنی ها برای ارزیابی سطوح خونی هورمون های مذکور گرفته شد و مقادیر به عنوان پیش آزمون ثبت گردید. سپس، آزمودنی ها پروتکل آزمون بی هوازی رست را اجرا کردند. بلافاصله پس از اتمام پروتکل مجددا خون گیری انجام شد و مقادیر پس آزمون ثبت شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که غلظت پلاسمایی لاکتات خون گروه کراتین در پس آزمون نسبت به گروه دارونما بیشتر بوده است (05/0>P)، اما تفاوتی در غلظت سرمی کورتیزول بین گروه های پژوهش وجود نداشت و غلظت سرمی آدرنالین گروه کافئین در پس آزمون نسبت به گروه دارونما بیشتر و غلظت سرمی IGF-1 در پس آزمون نسبت به گروه دارونما کمتر بود. همچنین، مقادیر شاخص خستگی و حداکثر توان گروه کافئین نسبت گروه دارونما و سایرگروه ها بیشتر بود (05/0>P).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد مصرف متوالی کراتین و کافئین بر پاسخ لاکتات و هورمون های منتخب آنابولیک-کاتابولیک اثر ارگوژنیک ندارد و صرفا پاسخ لاکتات گروه کراتین و تغییرات هورمونی و عملکرد بی هوازی درگروه کافئین قابل ملاحظه است.
    کلیدواژگان: مواد ارگوژنیک، ورزشکاران، هورمون های استرسی، آزمون بی هوازی
  • حسن فرجی*، سعید دباغ نیکوخصلت صفحات 19-31
    هدف
    اثر تمرین موازی بر سطوح فاکتورهای هورمونی مربوط به اشتها و متابولیسم گلوکز مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر سه ماه تمرین موازی بر سطوح نسفاتین، رزیستین، ویسفاتین و پپتید YY در زنان چاق بود.
    روش شناسی: بیست و شش نفر زن سالم (سن: 38/4±74/24 سال، شاخص توده بدن: 64/3±50/31 کیلوگرم بر متر مربع) چاق به طور تصادفی به عنوان آزمودنی های این تحقیق انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (11 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین به مدت سه ماه و هفته ای 3 جلسه (15 تا 30 دقیقه در هر جلسه) با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه روی چرخ کارسنج در فعالیت استقامتی و شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه با نسبت زمانی مشابه فعالیت استقامتی در فعالیت مقاومتی اجرا شد. سطوح پلاسمایی نسفاتین، رزیستین، ویسفاتین و PYY قبل و پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرینی اندازه گیری شد. برای آنالیز داده ها از آزمون t وابسته و مستقل در سطح 05/0<جp استفاده شد.
    یافته ها
    سطوح نسفاتین و PYY در گروه تمرین به طور معناداری نسبت به گروه کنترل در پس آزمون بالاتر بود (05/0<جp). سطوح رزیستین و ویسفاتین گروه تمرین در پس آزمون، به طور معناداری نسبت به گروه کنترل پایین تر بود (05/0< p).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج، تمرین موازی موجب افزایش سطوح نسفاتین و PYY می شود اما سطوح رزیستین و ویسفاتین را کاهش می دهد. این اثرات تمرین ممکن است بر سرکوب اشتها باشد، همچنین از بروز چاقی و مشکلات دیابت جلوگیری کند.
    کلیدواژگان: تمرین موازی، نسفاتین، رزیستین، ویسفاتین، PYY
  • رحمان سوری*، فاطمه گودرزوند، علی اکبرنژاد، محمد عفت پناه، اعظم رمضان خانی صفحات 33-47
    هدف
    اینترلوکین 13سایتوکاینی است که در طول پاسخ های ایمنی نوع 2 تولید می شوند و به عنوان یک عامل التهابی در اختلال نقص توجه/ بیش فعالی افزایش می یابد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 6 هفته تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) بر سطوح اینترلوکین13 و شاخص مقاومت به انسولین در نوجوان مبتلا به اختلال عدم توجه/بیش فعالی (ADHD) بود.
    روش شناسی: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 30 پسر (میانگین سنی3/5±7/12 سال؛ شاخص توده بدنی2/3±7/25) و 30 دختر نوجوان (میانگین سنی4/5±6/12 سال؛ شاخص توده بدنی8/2±3/26) مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه به صورت تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی پرشدت و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین تناوبی پرشدت به مدت 6 هفته و سه جلسه در هفته پروتکل HII را اجرا کردند. هر جلسه شامل چهار تا شش تکرار دویدن با حداکثر سرعت در یک ناحیه 20 متری با 30-20 ثانیه استراحت بین تکرارها بود. در ابتدا و پایان هفته ششم، شاخص های آنتروپومتریکی، سطح اینترلوکین13 سرم و شاخص مقاومت به انسولین مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با آزمون کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS16 در سطح معناداری 05/0 p< تحلیل شد.
    یافته ها
    یافته های تحلیل آماری نشان داد که اجرای تمرین تناوبی پرشدت، شاخص های آنتروپومتریکی، سطوح اینترلوکین13 سرم و شاخص مقاومت به انسولین را به طور معناداری در گروه های تجربی کاهش داد (05/0p<).
    نتیجه گیری
    به طورکلی، مطالعه حاضر نشان داد که فعالیت تناوبی پرشدت می تواند به عنوان یک روش موثر، تاثیر مثبتی بر کاهش وزن بدن، سطوح اینترلوکین13 و شاخص مقاومت به انسولین در نوجوانان مبتلا به ADHD داشته باشد.
    کلیدواژگان: اینترلوکین13، شاخص مقاومت به انسولین، تمرین تناوبی پرشدت، اختلال توجه-بیش فعالی
  • زهره هاشمی، مهرزاد مقدسی* صفحات 49-57
    هدف
    مطالعات بالینی حاکی از آن هستند که نوع فعالیت ورزشی ممکن است اثرات متفاوتی بر عملکرد قلب و سلامت آن داشته باشد. اثر ورزش های قدرتی و استقامتی بر سلامت قلب به واسطه پروتئین های آزادشده از آن به درستی مشخص نیست. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه سطح گالکتین-3 و NT proBNP در مردان ورزشکار قدرتی و استقامتی نخبه بود.
    روش شناسی: در تحقیق حاضر 15 اندام پرور (میانگین ± انحراف معیار سن 4/1 ± 0/23 و شاخص توده بدن 4/1 ± 1/24 کیلوگرم بر مترمربع) و 15 دونده استقامتی (میانگین ± انحراف معیار سن 0/3 ± 4/21 و شاخص توده بدن 0/2 ± 7/21 کیلوگرم بر مترمربع) مرد نخبه استان فارس با حداقل 3 سال سابقه ورزشی به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. اندازه گیری های مربوط به شاخص های تن سنجی و ترکیب بدن به عمل آمد. به منظور تعیین سطوح گالکتین-3 و NT-ProBNP از آزمودنی ها پس از حداقل 12 ساعت ناشتایی شبانه نمونه خونی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل متغیرهای خونی از آزمون غیرپارامتریک من ویتنی یو و توسط نرم افزار SPSS نسخه 17 در سطح معنی داری حداقل 05/0 استفاده شد
    یافته ها
    نتایج نشان داد سطح گالکتین-3 و NT-ProBNP در ورزشکاران قدرتی نخبه به طور معنی داری نسبت به ورزشکاران استقامتی نخبه بالاتر بوده است (05/0>P).
    نتیجه گیری
    به طورکلی به نظر می رسد نوع ورزش بر سطوح خونی گالکتین-3 و NT-ProBNP موثر است.
    کلیدواژگان: ورزشکاران قدرتی و استقامتی، گالکتین-3، NT-ProBNP، تخریب میوکارد
  • امین فرزانه حصاری*، سید علیرضا حسینی کاخک، محمدرضا حامدی نیا صفحات 59-71
    هدف
    هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر پیش آماده سازی ایسکمی با فاصله های زمانی و در اندام های مختلف قبل از فعالیت بر تغییرات لاکتات خون و میزان درک فشار بعد از فعالیت شدید در جودوکاران بود.
    روش شناسی: 13جودوکار مرد (حداقل 4 سال سابقه تمرین) به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. هر آزمودنی در هفت جلسه مجزا و به صورت تصادفی و موازنه متقابل دو آزمون ویژه جودو متوالی با فاصله 90 ثانیه را در هفت وضعیت بدون ایسکمی، پیش آماده سازی ایسکمی در دست 5 دقیقه قبل فعالیت، ایسکمی دست 20 دقیقه قبل فعالیت، ایسکمی پا 5 دقیقه قبل فعالیت، ایسکمی پا 20 دقیقه قبل فعالیت، ایسکمی هم زمان در دست و پا 5 دقیقه قبل فعالیت و ایسکمی دست و پا 20 دقیقه قبل فعالیت اجرا کرد. پیش آماده سازی ایسکمی در سه دور 5 دقیقه ای انسداد با 5 دقیقه رپرفیوژن (برقراری مجدد جریان خون) متعاقب آن انجام شد. میزان درک فشار بلافاصله بعد هر آزمون و لاکتات خون در زمان های بلافاصله، 5، 10 و 15 دقیقه بعد فعالیت اندازه گیری شد. از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
    یافته ها
    غلظت لاکتات خون در زمان های 10 و 15 دقیقه بعد فعالیت و میزان درک فشار در وضعیت پیش آماده سازی ایسکمی هم زمان در دست و پا 20 دقیقه قبل فعالیت کمتر از وضعیت های دیگر بود و با وضعیت کنترل تفاوت معنی داری داشت.
    نتیجه گیری
    طبق یافته های پژوهش اگر پیش آماده سازی ایسکمی در توده عضلانی بیشتر و 20 دقیقه قبل از فعالیت اجرای شود بر متابولیسم لاکتات و میزان درک فشار اثر بیشتری دارد.
    کلیدواژگان: ایسکمی، رپرفیوژن، آزمون ویژه جودو، لاکتات خون
  • بابک غنی وند، بابک نخستین روحی* صفحات 73-82
    هدف
    کورکومین یک ماده ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مکمل کورکومین بر شاخص های آسیب عضلانی ناشی از فعالیت شدید برون گرا در مردان جوان سالم و فعال می باشد.
    روش شناسی: ده مرد جوان سالم و فعال به طور داوطلبانه در این مطالعه متقاطع شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی و با الگوی دوسویه کور با گروه کنترل به دو گروه دارونما و کورکومین تقسیم شدند. پس از اولین خون گیری، آزمودنی ها یک جلسه فعالیت اسکات شدید انجام دادند. بلافاصله پس از فعالیت، خون گیری دوم انجام شد و سپس آزمودنی ها 150 میلی گرم کورکومین و یا دارونما مصرف نمودند. 24، 48 و 72 ساعت بعد مجددا خون گیری صورت گرفت. پس از یک دوره بازیافت دوهفته ای مراحل ذکرشده مجددا با تعویض مکمل کورکومین و دارونما در آزمودنی ها مجددا انجام پذیرفت. آنزیم های کراتین کیناز (CK) و بیلی روبین خون به عنوان شاخص های آسیب عضلانی اندازه گیری شدند. میزان احساس درد (VAS)، دامنه حرکتی مفصل زانو (ROM) و ادم بافتی نیز در تمامی مراحل مورد اندازه گیری قرار گرفتند.
    یافته ها
    آنزیم CK 24 ساعت پس از فعالیت در گروه کورکومین کاهش معنی داری نشان داد (05/0P<). بیلی روبین 72 ساعت پس از فعالیت نسبت به گروه دارونما کاهش معنی داری داشت (05/0P<). اگرچه در هر دو گروه پس از فعالیت احساس درد به طور معنی داری افزایش نشان داد، اما 48 و 72 ساعت پس از فعالیت در گروه کورکومین کاهش معنی داری نسبت به گروه دارونما ملاحظه گردید (05/0P<).
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد مصرف 150 میلی گرم کورکومین بلافاصله پس از فعالیت برونگرای شدید توانسته است با خواص ضد درد، ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی خود باعث کاهش احساس درد و آسیب عضلانی شود.
    کلیدواژگان: فعالیت برون گرای شدید، کورکومین، کراتین کیناز، بیلی روبین
|
  • H. Arazi *, N. Dehlavinejad Pages 1-17
    Aim: Due to improved Anaerobic performance following creatine or caffeine supplementation and ambiguity and contradiction regarding consecutive effect of creatine and caffeine supplementation, the purpose of this study was to examine the effect of creatine and caffeine consecutive supplementation on lactate and adrenaline, cortisol, insulin like growth factor (IGF-1) hormones response to anaerobic test in young female handball players.
    Method
    30 club female handball players were randomly assigned to 4 groups: placebo, creatine (Cr group consumed 20 g of creatine, 4 doses 5 g per day for 7 days), caffeine (capsule containing 6 mg/kg Caff) and creatine-caffeine (Cr group consumed 20 g of creatine, 4 doses 5 g per day for 7 days and capsule containing 6 mg/kg Caff). 50 minutes following ingestion of the capsules (Caff/Placebo), 5ml blood sample obtained from brachial vein subjects to measure aforementioned hormones and values recorded as pre-test. Then, subjects performed the RAST protocol. Again, blood samplings were taken immediately following the protocol and as post-test values ​​were recorded.
    Results
    Changes of plasma levels of lactate in creatine group at posttest was higher than the control group (P
    Conclusion
    Consecutive consumption of creatine and caffeine on lactate and anabolic-catabolic hormones response likely had not ergogenic effect and only lactate response in creatine group and hormonal changes and anaerobic performance in caffeine group were significant.
    Keywords: Ergogenic substances, Athletes, Stress hormones, Anaerobic test
  • H. Faraji *, S. Dabbagh Nikookheslat Pages 19-31
    Aim: The effect of concurrent training on the levels of hormone factors related to appetite and glucose metabolism are unclear. The aim of this study was to evaluate the effect of three months of concurrent training on Nesfatin, Resistin, Visfatin and peptide YY levels in obese women.
    Method
    Twenty-six healthy obese women (age: 24.74 ± 4.38 years, body mass index: 31.50 ± 3.64 kg/m2) were randomly selected to participate in this study; then randomly assigned in two experimental (n=11) and control (n=10) groups. The training program was performed for three months, three sessions (15 to 30 minutes per session) at 60% of maximum heart rate and intensity endurance exercise on a cycle ergometer at 60% of one repetition maximum endurance exercise in resistance exercise at the same time. Plasma nesfatin, resistin, visfatin and PYY levels were assessed before and 48 hours after the training period. Data were analyzed using depended and independent t test at P≤0.05.
    Results
    Nesfatin and PYY levels in the experimental group significantly were higher in post- test compared to control group (P
    Conclusion
    Based on the findings, concurrent training increases the levels of resistin and PYY, but decreases the visfatin and nesfatin levels. These training effects may have positive on appetite depressing and insulin resistance; also have prevent the incidence of obesity and diabetes problems.
    Keywords: Concurrent training, Nesfatin, Resistin, Visfatin, PYY
  • R. Soori *, F. Goodarzvand, A. Akbarnejad, M. Effatpanah, A. Ramezankhani Pages 33-47
    Aim: Interleukin 13 is a cytokine that can be generated during type 2 immune responses and increased as an inflammatory factor in attention deficit hyperactivity disorder.
    The aim of this study was to investigate the effect of 6 weeks high intensity interval training on interleukin 13 levels and insulin resistance in adolescents with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD).
    Method
    In this quasi-experimental research, thirty adolescent boys (mean age: 12.7±5.3 years; body mass index: 25.7±3.2) and thirty adolescent girls (mean age: 12.6±5.4 years; body mass index: 26.3±2.8) with ADHD were randomly allocated to high intensity interval training and control groups. The high intensity interval group performed three HIIT sessions per week for 6 weeks. Each session consisted of four to six repeats of maximal sprint running within a 20-m area with 20-30s recoveries. At the beginning and end of the sixth week interleukin 13 levels and insulin resistance index were assessed. Data were analyzed with ANCOVA with SPSS16 at the significant levels of p
    Results
    Data analysis showed that high intensity interval training decreased significantly anthropometric indices, interleukin 13 and insulin resistance index in experimental group.
    Conclusion
    The present study revealed that high intensity interval training as an effective method has a positive impact on weight loss, increased level of serum interleukin 13 and insulin resistance index in adolescents with ADHD.
    Keywords: Interleukin 13, Insulin resistance index, High intensity interval training, Attention Deficit Disorder Hyperactivity
  • Z. Hashemi, M. Moghadasi * Pages 49-57
    Aim: Clinical studies indicated that types of exercise might have different effects on cardiac health and function. The effect of strength and endurance exercises-induced cardiac release proteins on its health is no clear. Thus, the aim of the present study was to compare the Galectin-3 and NT-ProBNP levels in strength and endurance elite athletes.
    Method
    Fifteen elite body builders (mean ± SD age of 23.0 ± 1.4 years and BMI: 24.1 ± 1.4 kg/m2) and fifteen elite endurance runners (mean ± SD age of 21.4 ± 3.0 years and BMI: 21.7 ± 2.0 kg/m2) with at least 3 years of tournament playing were participated in this study as the subject. Anthropometric and body composition parameters were measured. Fasting blood sample was taken for galectin-3 and NT-ProBNP measurements. Data were analyzed by Mann-Whitney U test. Data analyses were performed using SPSS software for windows (version 17) and the level of significance in all statistical analyses was set at P≤0.05.
    Results
    The results indicated that galectin-3 and NT-ProBNP were higher in the strength elite athletes than the endurance elite athletes were (P
    Conclusion
    In conclusion, it seems that type of exercise is effective on blood galectin-3 and NT-ProBNP concentrations.
    Keywords: Strength athletes, Endurance athletes, Galectin-3, NT-ProBNP, Myocardial damage
  • A. Farzaneh Hesari *_S. A Hosseini-Kakhk_M. R Hamedinia Pages 59-71
    Aim: The purpose of this study was to determine the effect of ischemic preconditioning (IPC) in different time periods and limbs on lactate and rating the perceived exertion after strenuous exercise in judoists.
    Method
    In a randomized, crossover study, 13 male judo athletes were volunterd (more than 4 years of judo practice) took part in this study and performed two spacial judo fitness test (SJFT) with 90 second between trials in seven conditions: IPC in hands 5 and 20 min before exercise, IPC in legs 5 and 20 min before exercise, IPC in hands and legs 5 and 20 min before exercise and a sham intervention. IPC treatment consisted of 3, 5 min bouts of ischemia, followed each by 5 min of reperfusion. Rating the perceived exertion immediately after each test and lactate response were measureal after 5, 10 and 15 min of exercise. One-way repeated measures ANOVA and Bonferroni post-hoc test used.
    Results
    IPC in hands and legs 20 min before exercise decreased lactate accumulation in 10 and 15 min after exercise and rate of perceives exertion than sham condition.
    Conclusion
    If remote ischemic preconditioning applied in more muscular mass and 20 min before exercise, it improves lactate metabolism and rating of perceived exertion in judo athletes.
    Keywords: Ischemia, Reperfusion, Special Judo Test, Blood Lactate
  • B. Ghanivand, B. Nakhostinroohi * Pages 73-82
    Aim: Curcumin is as an anti-inflammatory and antioxidant agent. The aim of this study was to evaluate the effect of curcumin supplementation on muscle damage indices following intensive eccentric exercise.
    Method
    Ten healthy, nonsmoking, active young men participated in this cross over study. Participants were randomized in a double-blind placebo-controlled fashion in two placebo (P), and curcumin (C) groups. After first blood sampling, subjects did a session of intensive squat exercise. Immediately after exercise, a second blood sampling was collected. Afterward, subjects took 150 mg curcumin or placebo, and sampling was performed 24, 48, and 72h after exercise blood sampling was done again. After a two weeks recovery period and with the change of supplements the test were repeated. Creatine Kinase (CK), and bilirubin were measured as muscle damage markers. Visual Analogue Scale (VAS), Range of Motion of the knee (ROM), and tissue swelling were measured at all time series.
    Results
    CK significantly decreased in C group 24h after exercise compared with the P group (P
    Conclusion
    It seems 150mg curcumin supplementation after a session of intensive eccentric exercise ameliorate pain and muscle damage through its analgesic, anti-inflammatory, and anti-oxidative properties..
    Keywords: Intensive eccentric exercise, Curcumin, Creatine Kinase (CK), Bilirubin