فهرست مطالب

فصلنامه آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران
سال سی و هشتم شماره 4 (پیاپی 96، زمستان 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/12/13
  • تعداد عناوین: 7
|
  • مقاله اصیل
  • محمدرضا کامرانمنش *، علیرضا جعفری، ناصر شخص سلیم، هستی حسنی، بابک قرایی صفحات 13-20
    مقدمه
    سیستوسکوپی یک متد موثر مطمئن و آسان برای تشخیص و پیگیری در بیماران با هماچوری، نشانه های راه ادراری تحتانی و تومورهای مثانه است و یکی از شایع ترین آزمونها در بیماران سرپایی اورولوژی در کلینیکها است . در مقایسه با سیستوسکوپی انعطاف ناپذیر ، سیستوسکوپی انعطاف پذیرسبب دردکمتری می شود و با علائم کمتری بعد از انجام پروسه همراه است . اگر چه سیستوسکوپی انعطاف پذیرمعمولا به خوبی تحمل می شود ولی بعضی از بیماران به خصوص در لحظه ورودسیستوسکوپ احساس ناراحتی می کنند. (3،2،1)روش های متعددی برای کاهش درد بعد از عمل سیستوسکوپی وجود دارند که هر یک کارآیی و اثربخشی خاص خود را دارند و لذا نیاز به انجام مطالعات مختلف جهت تعیین و مقایسه میزان اثربخشی روش های مختلف وجود دارد. در این مطالعه به مقایسه اثر متوکسی فلوران و ژل لیدوکائین بر روی درد بعد از سیستوسکوپی پرداختیم.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مداخله ای که به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی غیر کور انجام شد، بیماران بین 20 تا 55 سال تحت سیستوسکوپی پس از اخذ رضایتنامه کتبی (بعد از ادای توضیحات لازم) وارد مطالعه شدند. در ادامه بیماران به صورت تصادفی ساده (یکی در میان) در دو گروه قرار گرفتند که یک گروه 15 دقیقه قبل از انجام عمل cc 20 ژل لیدوکائین 2 درصد گرفته و یک گروه 10-8 نفس عمیق از متوکسی فلوران استنشاق کردند. در ادامه ضربان قلب، فشار خون، اشباع اکسیژن شریانی ودرد (براساس نمره عددی دردازصفرتا100) قبل از مداخله،هنگام تجویز دارو،هنگام ورود دستگاه، هنگام بررسی داخل مثانه،بلافاصله بعدازعمل و15 دقیقه بعد از عمل بررسی و در دو گروه مقایسه شدند.در هر مقطعی از مطالعه در هر گروه اگر بیمار درد با نمره بیشتر از30 پیدا کرد (براساس مقیاس دیداری درد استاندارد شده) الفنتانیل ده میکروگرم درهرکیلوگرم تجویزشد و میزان مصرف الفنتانیل در دو گروه مقایسه شدند.برای تجویز متوکسی فلوران ازPENTHROX inhaler همراه باactivated charcoalscavenging chamber استفاده کردیم. ( غلظت متوکسی فلوران %7/0-5/0)به هر بیمار حداکثر 1 ویال ( معادل 3ml ) بدون همراهی با اکسیژن مکمل تجویز شد(4) . دو هفته بعدBUN،Cr،SGPT،SGOT ،Alkaline phosphatase بیماران اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میزان نمره عددی درد به صورت واضحی در گروه متوکسی فلوران در تمامی مراحل اندازه گیری پایین تربود( .(p<0/0001 میزان علاقه بیمار برای تکرار مجدد روش بکار رفته به صورت معنی داری در گروه متوکسی فلوران بالاتر بود (P<0/0001). 30/28 فردر گروه متوکسی فلوران درمقابل30/ 18 نفر در گروه لیدوکایین علاقه برای تکرار مجددروش بکار رفتهداشتند .میزان مصرف مخدر به صورت معنی داریدر گروه متوکسی فلوران پایین تر بود .(p<0/0001) فشار خون سیستولیک در دو زمان لحظه ورود سیستوسکوپ و معاینه داخل مثانه بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت.
    نتیجه گیری
    متوکسی فلوران یک مسکن موثر برای دردهای مرتبط با سیستوسکوپی انعطاف ناپذیردر مردان کمتر از 55 سال است که اثر کاهش مصرف مخدر در طی ورود سیستوسکوپو مشاهده داخل مثانه داشته است.
    کلیدواژگان: متوکسی فلوران، لیدوکائین، درد، سیستوسکوپی
  • فرهاد صفری، کامران متقی، پریسا سزاری، مینوش دیانت، علیرضا حمزه لو، مسعود نشیبی * صفحات 21-30
    مقدمه
    اسپاینال آنستزی به دلیل سادگی و سرعت انجام، یکی از روش های شایع در جزاحی اندام تحتانی است. در بیماران معتاد به مواد مخدر، مدت اثر اسپاینال آنستزی نسبت به افراد عادی، کاهش می یابد. به منظور افزایش طول مدت آنستزی و بهبود کیفیت بی دردی، افزودنی های گوناگونی در آنستزی اسپاینال به همراه لوکال آنستتیکها استفاده می شوند که هریک عوارض ناخواسته ای نیز دارند. در این مطالعه بر آن شدیم تا اثر دکسمدتومیدین را بر طول مدت آنستزی و بی دردی بوپی واکایین اسپاینال در بیماران معتاد کاندیدای جراحی اندام تحتانی، مورد بررسی قرار دهیم.
    مواد و روش ها
    شصت بیمار معتاد کاندیدای جراحی اندام تحتانی به دو گروه سی نفره ی مورد و شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد، اسپاینال آنستزی با 15 mg بوپی واکایین و 5 μg دکسمدتومیدین و در گروه شاهد با تنها 15 mg بوپی واکایین انجام گرفت. سرعت آغاز بلوک حسی و حرکتی و زمان بازگشت بلوک حسی و حرکتی و طول زمان بی دردی در دو گروه ثبت و مقایسه گردید.
    یافته ها
    بلوک حسی و حرکتی در گروه مورد نسبت به گروه شاهد سریعتر آغاز شد و بازگشت حس و حرکت نیز در گروه مورد با درنگ طولانی تری همراه بود. مدت بی دردی در گروه مورد طولانی تر از گروه شاهد بود.
    نتیجه گیری
    دکسمدتومیدین به عنوان یک افزودنی در آنستزی اسپاینال می تواند طول اثر بوپیواکایین را در بیماران معتاد افزایش دهد.
    کلیدواژگان: معتاد، آنستزی اسپاینال، دکسمدتومیدین
  • فرهاد صفری، مسعود نشیبی، محمدرضا کامران منش، پریسا سزاری، کامران متقی* صفحات 31-39
    مقدمه
    الکتروشوک تراپی به عنوان یکی از روش های درمانی بیماری های روانپزشکی در طی سالهای گذشته تغییرات بسیاری یافته است. امروزه استفاده از داروهای بیهوشی و شل کننده عضلانی از اجزای مهم الکتروشوک درمانی میباشد. تغییرات همودینامیک بیماران پس از انجام الکتروشوک درمانی گاهی آن چنان زیاد است که باعث عوارض قلبی عروقی و حوادث مغزی به ویژه در سالمندان می گردد که در این باره پژوهشهای بسیاری انجام گرفته است؛ لذا محققان به دنبال یافتن روش هایی برای کنترل همودینامیک بیماران پس از الکتروشوک درمانی میباشند به گونه ای که پیامدهای ناخوشایند آن مانند کاهش مدت زمان تشنج که هدف نهایی در الکتروشوک درمانی میباشد را به همراه نداشته باشد. در این میان داروهای بسیاری مورد مطالعه قرار گرفته اند. باتوجه به بروز حداکثر تغییرات همودینامیک در دقایق نخست پس از الکتروشوک درمانی، دارویی ایده آل است که سریع اثر باشد، با زمان تشنج و زمان ریکاوری بیماران تداخل نداشته باشد و همودینامیک بیماران را به خوبی کنترل نماید. در این پژوهش بر آن شدیم تا اثر اسمولول (Esmolol) را در بیماران کاندیدای الکتروشوک درمانی از جهت کنترل همودینامیک ، زمان تشنج و زمان ریکاوری بررسی نماییم.
    مواد و روش ها
    تعداد 40 بیمار کاندیدای الکتروشوک درمانی در دو گروه 20 تایی نمونه و کنترل پس از اطمینان از سلامت عمومی در مطالعه کارآموزی بالینی به صورت دوسوکور مورد بررسی گرفتند. تکنیک آنستزی در هر دو گروه یکسان بود و تنها در گروه مورد 100mg از داروی اسمولول و در گروه شاهد به همان حجم از نرمال سالین به صورت بولوس وریدی پیش از ECT تزریق می گردید. تغییرات فشار خون، نبض ، زمان تشنج و زمان ریکاوری تمام بیماران در دقایق مختلف ثبت و مورد مقایسه قرار گرفت.
    نتایج
    پس از بررسی و آنالیز یافته ها به این نتیجه رسیدیم که اسمولول در دقایق 1،3و5 بطور معناداری(P<0.05)باعث کاهش ضربان قلب بیماران و کنترل همودینامیک بیماران گردید.همچنین در تحقیق حاضر اسمولول تاثیری برمدت زمان تشنج بیمار نداشت و زمان ریکاوری بیماران در دو گروه مورد و کنترل اختلاف معناداری نداشتند (P>0.05).
    نتیجه گیری
    اسمولول در بیماران تحت ECT سبب ثبات همودینامیک در دقایق نخست شده و اثر ناخوشایندی بر مدت زمان تشنج و ریکاوری ندارد.
    کلیدواژگان: الکتروشوک درمانی، اسمولول، طول مدت تشنج، زمان ریکاوری، همودینامیک
  • بررسی تاثیر پیگیری تلفنی بر خودکارآمدی رفتارهای تغذیه ای و فعالیت بدنی در بیماران پیوند عروق کرونر در بیمارستان نمازی شهر شیراز در سال 1394
    حکیمه حسین رضایی صفحات 40-48
    زمینه و هدف
    افزایش توانمندسازی بیماران مبتلابه بیماری کرونر در جهت ارتقای رفتارهای بهداشتی آنان نقش بسزایی دارد، یکی از راه های افزایش این مهارت در بیماران ارتقا خودکارامدی است که می تواند در بهبود وضعیت بیماری و پیشگیری از بروز عوارض و همچنین بستری مجدد در بیمارستان موثر می باشد. این مطالعه باهدف پیگیری تلفنی بر میزان کارآمدی در بیماران با پیوند عروق کرونری انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه کارازمایی بالینی 80 بیمار مبتلابه بیماری عروق کرونر بستری در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب بیمارستان نمازی شیراز به شیوه نمونه گیری تصادفی در دسترس با توجه به معیار ورود و خروج انتخاب و پس از کسب رضایت آگاهانه از شرکت کنندگان در مطالعه به طور تصادفی به دو گروه مداخله و آزمایش (هر گروه 40 نفر) تقسیم گردیدند. مداخله تلفنی جهت پیگیری تبعیت از رژیم غذایی و فعالیت بدنی در گروه آزمایش به مدت 12 هفته انجام شد. قبل و بعد از مداخله پرسش نامه خودکارامدی تغذیه ای و خودکارامدی فعالیت بدنی توسط شرکت کنندگان در مطالعه تکمیل گردید. داده ها با نرم افزار spss و با استفاده از آزمون آماری تی، کای دو ویل کا کسون و من ویتنی در سطح معنی داری مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه نمره میانگین رفتار تغذیه ای و فعالیت بدنی در دو گروه کنترل و آزمایش قبل از مداخله ازنظر آماری معنادار نشده است. ولی اختلاف میانگین رفتار تغذیه ای و فعالیت بدنی در دو گروه بعد از مداخله ازنظر آماری معنادار شده است (05/0>p).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه می توان نتیجه گرفت پیگیری تلفنی توسط پرستار، منجر به بهبود خودکارامدی بیماران در تبعیت از رژیم غذایی و فعالیت بدنی می گردد.
    کلیدواژگان: بیماری عروق کرونر، پیگیری تلفنی، خودکارآمدی
  • امیر اسدی فخر *، سیدعلی مهدیون، سمیه نصیری راد صفحات 66-72
    مقدمه
    یکی از مشکلات اداره راه هوایی بیماران در بخش مراقبت های ویژه، نحوه دهانشویه و ساکشن تراشه است زیرا که ترشحات راه هوایی می تواند مخاطرات زیادی از نظر آلودگی ایجاد نماید . هدف از مراقبت از راه هوایی بیمار جلوگیری از ابتلا به عفونت ها ی راه هوایی فوقانی و انتقال آن به راه هوایی تحتانی است . از موارد مهمی که در ارائه مراقبت از راه هوایی بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه نقش دارد دانش ، نگرش و عملکرد پرستاران در مورد مراقبت های دهانی و راه هوایی است. این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی و عملکرد کارکنان از نحوه مراقبت از راه هوایی بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی شهر همدان انجام گرفته است .
    مواد و روش کار
    پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی بوده و جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی شهر همدان تشکیل داده بودند . در این مطالعه آگاهی ، نگرش و عملکرد پرستاران ، در ارتباط با مراقبت از راه هوایی مورد بررسی قرار گرفته است . ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خود ساخته همراه با چک لیست عملکرد فردی بوده و پاسخ ها توسط مقیاس لیکرت سنجیده شد . روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده و کلیه 58 نفر پرستار شاغل در بخش مراقبت ویژه حین انجام کار مورد بررسی قرار گرفتند .داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16مورد بررسی قرار گرفت .
    یافته ها
    داده های پژوهش نشان داد که 8/13% کارکنان پرستاری مرد و 2/86% زن بودند و بین 22 تا 45 سال سن داشته اند . 98% از جامعه مورد پژوهش نگرشی مثبت نسبت به مراقبت از راه هوایی داشته اند. 28/98% از جامعه مورد پژوهش دارای میزان آگاهی قابل قبول بودند و 69% افراد جامعه پژوهش در روش ساکشن کردن ترشحات دهان و حلق نیاز به بهبود در روش کار داشته و 31% از آنها روش عملکردشان در این خصوص غیر قابل قبول بوده است . رابطه بین میزان آگاهی جامعه مورد پژوهش و عملکرد آنها در نحوه ساکشن تراکئوستومی ، دهان ، حلق و بینی و دهان شویه با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون p-value به ترتیب 09/0 ، 62/0 ، 09/0 بدست آمد و در نتیجه میزان آگاهی کارکنان با توجه به مقادیر p-value با هیچکدام از عملکردها رابطه معناداری نداشته است .
    بحث و نتیجه گیری
    با توجه به اینکه هیچکدام از متغیرها با یکدیگر ارتباط معنی داری نداشته اند و سطح آگاهی جامعه مورد پژوهش در حد قابل قبول و خوب بوده می توان نتیجه گرفت که نسبت تعداد بیماران بستری به تعداد پرستاران بیشتر از حد استاندارد بوده که خود سبب افزایش حجم کاری و موثر بر نحوه عملکردشان شده است .
    کلیدواژگان: بخش مراقبت ویژه، پرستاران، نگرش، آگاهی و عملکرد، مراقبت از راه هوایی
  • حجت پورفتحی، بهمن نقی پور، عباسعلی دهقانی، هاله فرزین، سولماز فخاری* صفحه 74
    مقدمه
    بیان لزوم عمل جراحی توسط پزشک به بیمار و انتقال بیمار به اتاق عمل فرایندی اضطراب آوراست ، از طرف دیگر مشاهده فضای اتاق عمل، تجهیزات و ابزار آلات نیز مزید بر علت خواهد بود. تعیین شاخص استرس قلبی می تواند بعنوان یک معیار در ارزیابی اثرات استرس قبل از عمل و در طی القا و نگهداری بیهوشی باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 40 نفر در محدوده سنی 80-60 ، مورد مطالعه قرار گرفته و همه آنها تحت پروستاتکتومی از طریق شکم قرار گرفتند. بیماران به دو گروه A و B تقسیم شدند. این مطالعه به صورت یک سو کور انجام گرفت. در گروه A شاخص استرس قلبی (Cardiac Stress Index) و در گروه B تغییرات RPP مورد ارزیابی و اندازه گیری قرار گرفت.
    نتایج
    میانگین CSI در مراحل قبل از القای بیهوشی، بعداز القا، قبل از برش جراحی و در ریکاوری به ترتیب 57/5 ± 25/60، 54/5 ± 05/63، 78/4 ± 75/55 و 83/4 ± 65/67 بوده اند که با هم اختلاف معنی داری نداشته اند. میانگین RPP در مراحل چهار گانه فوق به ترتیب 44/0 ± 15/10، 69/0 ± 9/9، 36/0 ± 8/6 و 61/0 ± 2/9 بود که تفاوت معنی داری بین RPP قبل از القای بیهوشی و قبل از برش جراحی مشاهده گردید ( P< 0001/0 ).
    بحث: در این مطالعه ملاحظه می شود که در عمل جراحی غیر قلبی هم حتی در مرحله قبل از عمل نیز میزان استرس در بیماران بالا بوده است. تست غیر تهاجمی شاخص استرس قلبی یا CSI در 60 % بیماران در محدوده پنجاه الی صد بوده که نیاز به مداخله دارد.این رقم در مورد شاخص RPP بخوبی واضح نبوده و با CSI مطابقت ندارد که این بدان معنی می باشد که شاخص CSI بیشتر و بهتر توانسته است میزان استرس موجود را نشان بدهد.
    کلیدواژگان: برداشتن پروستات، شاخص استرس قلبی، حاصل ضرب ضربان قلب در فشار سیستولیک
|
  • Alireza Jafari, Naser Shakhssalim, Mohammadrezakamranmenesh *, Hasti Hasani, Babak Gharaee Pages 13-20
    Background
    Several methods exist for reducing postoperative cystoscopy pain. This study compared the effects of lidocaine gel and methoxyflurane on cystoscopy pain.
    Materials And Methods
    In this randomized clinical trial patients between 20 to 55 years undergoing cystoscopy were enrolled after obtaining written informed consent. Furthermore, heart rate, blood pressure, arterial oxygen saturation and pain (based on numerical scores from zero to100) before intervention when prescribing medication, when entering the device through the bladder and 15 minutes after the operation. two groups were compared. Methoxyflurane was applied by PENTHROX inhaler. (Methoxyflurane % concentration 0.5-0.7%). For each patient a maximum of 1 vial (about 3ml) was administered. Two weeks later, BUN, Cr, SGPT, SGOT, Alkaline phosphatase were measured.
    Results
    The numerical scores for pain were clearly lower for Methoxyflorane (p
    Keywords: Methoxyflurane, lidocaine, pain, cystoscopy
  • Farhad Safari, Mohammadreza Kamranmanesh, Kamran Mottaghi, Parisa Sezari, Minoush Dianat, Alireza Hamzehlou, Masoud Nashibi * Pages 21-30
    Introduction
    Spinal anesthesia is one of the common methods for lower extremities surgery due to its ease of appliance. However, anesthesia duration is reduced in opium addicted patients. In recent years, different additives have been proposed to lengthen the anesthetic and analgesic duration of local anesthetics albeit each additive has its own side effects. In this study we assessed the effects of Dexmedetomidine on duration of spinal anesthesia in opium addicted patients who were candidates for lower extremities surgery.
    Materials And Methods
    Sixty opium addicted patients, candidate for lower extremities surgery, divided in two groups of 30 patients as case and control. In case group, spinal anesthesia was done using 15 mg of Bupivacaine and 5 µg of Dexmedetomidine and in control group with only 15 mg of Bupivacaine. The time of sensory and motor block induction, duration of blocks and duration of analgesia were recorded and compared.
    Results
    sensory and motor blocks achieved earlier and lasted longer in case group than in control group. Analgesia lasted longer in case group as well.
    Conclusion
    Dexmedetomidine can increase anesthetic duration of Bupivacaine in spinal anesthesia in opium addicted patients.
    Keywords: Opioids addicted, Spinal Anesthesia, Dexmedetomidine
  • Farhad Safari, Mohammadreza Kamranmanesh, Masoud Nashibi, Parisa Sezari, Kamran Mottaghi * Pages 31-39
    Introduction
    Electroconvulsive Therapy (ECT), as a treatment in psychiatric disorders has changed over the years. Nowadays, using hypnotic and muscle relaxant drugs are important part of ECT. Following ECT there are major changes in hemodynamic indices, making the cardiovascular and cerebral events as potential outcomes especially in elderly so the scientist is researching to find better ways to control hemodynamic changes with minimal effect on convulsion duration and recovery time in ECT candidates. The ideal medication is the one which controls hemodynamic indices but does not affect the convulsion and recovery time so different drugs tested. In this study we decided to evaluate the effect of Esmolol.
    Methods and Materials: Forty patient’s candidate for ECT were randomly assigned into two groups of Esmolol (E) and placebo (P). Anesthetic drugs were the same in both groups, in E group patients received 100 mg of bolus intravenous esmolol and in P group they received equal volume of normal saline just before ECT. Patients were under close monitoring during and after procedure and the hemodynamic indices, convulsion time and duration of recovery recorded for each patient.
    Results
    We found a meaningful difference in heart rate and blood pressure in both groups in 1PstP, 3PrdP and 5PthP minutes after ECT (P
    Conclusion
    Esmolol could provide stable hemodynamic indices in ECT candidates without affecting the convulsion time and recovery duration (P>0/05).
    Keywords: Electroconvulsive therapy, Esmolol, Convulsion time, Recovery duration, Hemodynamic
  • Amir Asadi Fakhr, Seyyed Ali Mahdiyoun, Somayye Naseri Rad Pages 66-72
    Objective
    One of the difficulties in all,vay management of patients in intensive care milt., is tracheal suctioning and mouth wasl~ Because ainvay secretions can induce risks for contamillation.The aim from care of the patient's ainvay is to prevention of infection upper airway and transpOlted to lower airway. Of the important items in the care of patients admitted in the reu is knowledge, attitude and perfonllance nurses for care of oral and airway care. This study has been done aimed to assess the knowledge, attitude and perfollnance of ainvay care patients in intensive care units in teaching hospitals in lIamadan city
    Matelials and metbods: This study was a cross-sectional Shldy and the study population were fanned of all the nurses that working in intensive care lUilts at teaching hospita ls in Hamadan city. In tIils study~ evaluated knowledge~ attihldes and pmf0l111anCe of nlU·ses in relation to caring from the ainvay. The research instnunent was consisting a questiol1llaire and indiv idual perfOlll anCe list and answers was measlU"ed by Likert scale. Sampling were obtained from all 58 nurses that works in the intensive care units . Data was analyzed using descriptive statistics by SPSS software version I 6
    Results
    The study data show that the 13/8% nursing staff were male and 86n% female and they had between :::!2 and 45 years old.98% of the population had a positive attitude re lative to the care of the airway. 69% of the study population needs for improvements of oral and pharyngeal secretions by suctioning in work methods and their functions have been3 l % unacceptable. The study on the re lationship between knowledge and performance of the tracheostomy suction~ moutll~ throat~ nose and mouth with llSing the Pearson cOlTelation coefficient p-va lue respectively \vere 0109~ 0/62,0109 therefore the knowledge of the staff with respect to the p value rates had no significant relation.
    Conclusions
    Considering that none of the variables had no significant con-elations with each other and level of knowledge population shldied were well within acceptable ranges, it can be concluded that the ratio of lllu·ses to patients is greater than the standard value, which can cause increase workload and effective on their performance.
    Keywords: Intensive care unit, nurses, attitudes, knowledge, practice, airway care
  • Hojjat Pourfath, Bahman Naghipour, Abbasali Dehghani, Haleh Farzin, Solmaz Fakhari * Page 74
    Background
    The current study is to evaluate cardiovascular effects of anesthetic medications and volatile anesthetics on cardiac stress using cardiac stress index (CSI) and rate pressure product (RPP) and to determine which of them in useful in evaluating cardiac stress after comparing results obtained from each method.
    Materials And Methods
    40 patients, 60-80 years old, who were all performed transabdominal prostatectomy were studied. Patients were divided into two groups, half of patients were placed in group A and the other half in group B. The study was carried out as a blinded study. CSI was measured and evaluated in group A and RPP changes were studied in group B.
    Results
    The mean CSI were 60.25±5.57, 63.05±5.54, 55.75±4.78 and 67.65±4.88 before anesthesia induction, after induction, before surgical incision and in recovery respectively. There was no meaningful difference. RPP mean in four above mentioned stages was 10.15±0.44, 9.9±0.69, 6.8±0.36 and 9.2±0.61 respectively. There was a meaningful difference between RPP in stages before anesthesia induction and before surgical incision (P
    Conclusion
    Considering the obtained results from this study, it can be seen that even in noncardiac surgery, the stress level is high in patients in the stage before surgery. This figure was not clear in RPP index case and was not in accordance with CSI, which means CSI has been able to illustrate existing stress level better and efficiently.
    Keywords: Prostatectomy, Cardiac stress index, Rate pressure product