فهرست مطالب

پرستاری گروه های آسیب پذیر - سال چهارم شماره 1 (پیاپی 10، بهار 1396)

مجله پرستاری گروه های آسیب پذیر
سال چهارم شماره 1 (پیاپی 10، بهار 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/04/05
  • تعداد عناوین: 6
|
  • بهادر ایلخانی، مهرداد فتحی*، کیوان حجازی، سید ابوالفضل جعفری قلعه نو صفحات 1-12
    مقدمه
    بین چاقی و عدم تحرک با افزایش خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 ارتباط وجود دارد. بیماری دیابت نوع 2 به عنوان شایع ترین بیماری غدد داخلی محسوب می شود.
    هدف
    هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر تمرین تناوبی هوازی بر سطح سرمی آدیپونکتین، هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص مقاومت به انسولین مردان سالمند دیابتی نوع دو بود.
    روش کار
    در این مطالعه ی نیمه تجربی که در سال 1395 در شهرستان بجنورد انجام شد، 24 مرد دارای دیابت نوع 2 به روش نمونه گیری در دسترس و انتخاب شدند و به صورت غیرتصادفی به دو گروه مساوی مداخله (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله در یک برنامه تمرینی 8 هفته ای (هر هفته پنج جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه با شدتی معادل 65 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه) به صورت تناوبی هوازی به تمرین پرداختند. برای مقایسه ی میانگین های درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از روش آزمون تی استیودنت در گروه های همبسته و مستقل استفاده شد و نتایج در سطح معنی داری 05/0≥p آزمایش شدند.
    یافته ها
    میانگین سن و نمایه توده ی بدن آزمودنی ها به ترتیب 98/1±12/63 سال و 03/4±04/29 کیلوگرم بر مترمربع بود. نتایج نشان داد افزایش غلظت آدیپونکتین از 38/1 به 48/1 نانوگرم بر میلی لیتر (04/0=P)، کاهش سطح هموگلوبین گلیکوزیله از 62/7 به05/7 درصد(001/0=P)، انسولین از 96/24 به 36/23 واحد بین المللی بر میلی لیتر (03/0=P)، گلوکز از 83/150 به 58/147 میلی گرم بر دسی لیتر (001/0=P) و شاخص مقاومت به انسولین از 67/1 به 53/1 واحد(007/0=P) در گروه تمرین تناوبی هوازی معنی دار بوده است. تغییرات میانگین های بین گروهی در متغیرهای آدیپونکتین، هموگلوبین گلیکوزیله، گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین تفاوت معنی داری بین دو گروه مداخله و کنترل نشان می دهد. (p<0.05)
    نتیجه گیری
    هشت هفته تمرین تناوبی هوازی می تواند به عنوان پروتکل تمرینی مناسب برای حفظ سلامتی در این افراد مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می شود که پروتکل های تمرینی جدید و متنوع دیگر نیز به ویژه در افراد سالمند و آسیب پذیر مورد بررسی قرار گیرد.
    کلیدواژگان: تمرین تناوبی هوازی، آدیپونکتین، هموگلوبین گلیکوزیله، سالمند، دیابت
  • پویا فرخ نژاد افشار، فاطمه بهرام نژاد، سید مصطفی علوی، مصطفی مرادی* صفحات 13-23
    مقدمه
    حفظ الگوی خواب پایدار و مناسب، با ارتقا سلامتی بیماران مرتبط است. بروز اختلال خواب و الگوی نامناسب چرخه ی خواب و بیداری در بیماران بخش ویژه بالا است. مجموعه ای از عوامل خارجی و داخلی در بروز اختلال خواب اثرگذار هستند.
    هدف
    هدف از این مطالعه، بررسی عوامل مرتبط با خواب در بیماران بستری در بخش های ویژه ی مرکز قلب شهید رجایی است.
    روش
    مطالعه ی حاضر، مطالعه ای توصیفی-مقطعی با حجم نمونه 175 نفر (133 مرد و 42 زن) از بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه ی مرکز قلب شهید رجایی در سال 1393 انجام شده است. داده ها با استفاده از پرسشنامه ی عوامل موثر بر خواب جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 20 تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین سنی شرکت کنندگان این مطالعه 26/12 ± 85/47 بود. شاخص ترین عوامل موثر برخواب از نظر بیماران بخش مراقبت ویژه قلبی در حیطه عوامل فردی ابعاد جسمانی و روانی به ترتیب: درد (%8/38)، نگرانی از دوری خانواده (1/38%) در حیطه عوامل محیطی: تشک نامناسب (1/32%)، در حیطه عادات قبل خواب: دعا کردن (2/5%) و در حیطه عوامل مراقبتی: اتصال به مانیتورینگ (6/21%) بودند. از نظر بیماران بخش مراقبت ویژه قلب-باز در حیطه عوامل فردی ابعاد جسمانی و روانی به ترتیب: تنگی نفس (%2/52)، نگرانی از ناتوانی جسمی (2/51%)، در حیطه ی عوامل محیطی، تشک نامناسب (3/46%)، در حیطه عادات قبل خواب: گوش کردن موسیقی (8/9%) و در حیطه عوامل مراقبتی: اتصال به مانیتورینگ (1/56%) از شاخص ترین عوامل موثر بر خواب بیماران بوده است.
    نتیجه گیری
    عوامل فردی (جسمی و روانی) از نظر بیماران بیشترین تاثیر را بر خوابشان داشتند. با توجه اهمیت خواب در فرآیند بهبود باید در مراکز درمانی- مراقبتی تمهیدات بیشتری چید تا حتی المکان تاثیر مخرب این عوامل را بر خواب بیماران کاست.
    کلیدواژگان: خواب، بخش مراقبت ویژه، عوامل محیطی، جسمی، عوامل روانی
  • معصومه معصومی، زینب جوکار *، رقیه رزاق زاده، زینب ربیعی صفحات 24-34
    مقدمه
    آوا درمانی یکی از روش های درمانی طب مکمل بوده که در بسیاری از بیماری ها استفاده می شود.
    هدف
    از آنجا که افراد تحت همودیالیز، دچار مشکلات وجودی، احساسی، روانی و معنوی می شوند؛ این مطالعه با هدف مقایسه ی تاثیر آوای قرآن و موسیقی بی کلام بر سلامت معنوی آن ها انجام شده است.
    روش
    مطالعه ی نیمه تجربی حاضر با طرح دو گروهی، بر روی 40 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان امام حسن مجتبی داراب در سال 1394 انجام شد. بیماران به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آوای قرآن و موسیقی قرار گرفتند. بیماران دو گروه مداخله به مدت یک ماه، قرآن یا موسیقی را از طریق اسپیکر گوش می دادند. (هر دو گروه از طریق اسپیکرکه در کل بخش و برای تمام بیماران پخش می شد و بیمارانی که تمایل به شرکت در پژوهش را نداشتند؛ در شیفت بعد ز ظهر قرار داده شد). بنابراین در هر دو گروه افراد تحت همودیالیز، پرسشنامه ی استاندارد سلامت معنوی پالوتزین و الیسون را قبل و بلافاصله بعد از اتمام مداخله تکمیل کردند. اطلاعات با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی زوج تحت نرم افزار آماری SPSS V. 19 تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    میانگین سلامت معنوی بیماران، پس از مداخله در گروه قرآن کریم و موسیقی به ترتیب 79/5±102 و 27/6±20/51 به دست آمد؛ که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود. (0001/0P=) سلامت معنوی بیماران در گروه قرآن کریم از سطح متوسط به سطح بالا ارتقا یافت.
    نتیجه گیری
    استفاده از آوای قرآن کریم جهت ارتقاء سلامت معنوی، با هدف بهبود کیفیت زندگی افراد تحت همودیالیز توصیه می شود.
    کلیدواژگان: قرآن کریم، موسیقی، سلامت معنوی، افراد تحت دیالیز
  • شیرین مددکار دهکردی *، مهدی بصیری مقدم صفحات 35-43
    مقدمه
    خستگی یکی از عمده ترین شکایت های گزارش شده در افراد همودیالیزی است که بر وضعیت جسمی، روانی، عاطفی و شناختی آنان تاثیرات بسیاری می گذارد.
    هدف
    این پژوهش با هدف تعیین میزان خستگی و عوامل موثر بر آن در بیماران نارسایی مزمن کلیه تحت درمان با همودیالیز انجام شد.
    روش
    در این پژوهش توصیفی تحلیلی که در شهرستان های گناباد و یزد در سال 1392انجام شد، 90 بیمار تحت درمان با همودیالیز به روش نمونه گیری آسان در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه شدت خستگی جمع آوری گردید. دادها با نرم افزار SPSS 14 و روش های آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل گردید.
    یافته ها
    مطابق یافته ها میانگین سنی نمونه های مورد مطالعه 13/16±83/56 سال بود. میانگین خستگی در کل نمونه ها 35/2± 2/6 بود. 8/97 درصد افراد خستگی شدید داشتند. با کاهش سطح تحصیلات، افزایش سن و تعداد فرزندان میزان خستگی به طور معنی داری افزایش یافت (001/0>P). زنان نیز خستگی بیشتری نسبت به مردان گزارش کردند) 001/0P=). بین شغل(16/0=(Pو تاهل(13/0=(P با میزان خستگی ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (14/0=(P.
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع بالای خستگی در بیماران لذا آگاهی مراقبان بهداشتی از نحوه تعیین میزان خستگی و عوامل موثر بر آن و آموزش های لازم جهت ارتقاء سطح سلامت و کیفیت مراقبت ضروری است.
    کلیدواژگان: خستگی، نارسایی مزمن کلیه، همودیالیز
  • نوشین نرمایون، محمدحسن جوادی، مرادعلی زارعی پور * صفحات 44-54
    مقدمه
    زنان مجرم بخشی کوچک اما در حال افزایش زندانیان را تشکیل می دهند که بررسی نیازهای سلامتی آنها در اکثر جوامع مورد غفلت واقع شده است
    هدف
    مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه سطح سلامت روان در زنان زندانی و غیر زندانی شهر ارومیه در سال 1395انجام گرفت
    روش
    این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بر روی 300 زن (150 زن زندانی و 150 زن غیر زندانی) انجام گرفت. جهت بررسی سلامت روان از پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی 28 سوالی و همچنین از پرسشنامه دموگرافیک که توسط محققین طراحی شده بود، استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS ویرایش 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین سنی زنان شرکت کننده در مطالعه 9/9± 42/33 سال بودند نتایج نشان داد که سطح نمره سلامت روان کل و ابعاد 4 گانه آن در زنان زندانی از زنان غیر زندانی کمتر بود و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود. همچنین در هر دو گروه کمترین و بیشترین اختلال روانی بترتیب در بعد افسردگی(42/3± 54/3) و کارکرد اجتماعی(06/5± 35/10) بود.
    نتیجه گیری
    زنان زندانی یکی از گروه های آسیب پذیر جامعه هستند که از بعد سلامت روان در سطح پایینی نسبت به زنان عادی قرار دارند بنابراین این موضوع توجه بیش از پیش مسئولان زندان به سلامت روان زنان را می طلبد.
    کلیدواژگان: سلامت روان، زنان، زندانی، غیر زندانی
  • آذر عرب، شرافت اکابریان *، فائزه جهان پور، کامران میرزایی صفحات 55-65
    مقدمه
    سالیانه در دنیا بیش از 14 میلیون کودک در اولین سال زندگی از بین می روند، که بیماری های اسهالی یکی از علل اصلی مرگ و میر در بین این کودکان بشمار می رود. این مطالعه با هدف مقایسه ی رفتار های بهداشتی مادران کودکان زیر یک سال اسهالی و سایر کودکان بستری در بخش اطفال انجام شده است.
    مواد و روش کار
    پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی تحلیلی است، که بر روی 246 شیرخوار زیر یک سال بستری در بخش اطفال با تعداد 123 نفر در هرگروه کودکان اسهالی و غیر اسهالی انجام شد. جهت گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه ای، شامل دو بخش اطلاعات جمعیت شناختی و رفتار های بهداشتی استفاده گردید. برای تعیین اعتبار صوری و محتوا پرسشنامه از 10 نفر اعضاء هیئت علمی نظر سنجی شد. پایایی ابزار با مطالعه پیلوت بر روی 25 نفر در هرگروه و با باز آزمونی مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های(فراوانی(درصد)، میانگین، انحراف معیار و دامنه) و با توجه به عدم تبعیت متغیر رفتار های بهداشتی از توزیع نرمال از آزمون های تحلیلی کای اسکور، من ویتنی یو و کروس کالوالیس در سطح معنی داری05/0 با استفاده از نرم افزار spss v.19 استفاده شده است.
    یافته ها
    در مطالعه حاضر کودکان اسهالی با میانگین سنی 16/ 8 ماه و انحراف معیار 65/2 وکودکان مبتلا به سایر بیماری ها با میانگین سنی 24/6 ماه و انحراف معیار 30/3 شرکت کرده اند. نتایج مطالعه نشان داده که بین اطلاعات جمعیت شناختی با بروز بیماری در کودکان تفاوت معنی داری وجود نداشته و نمره رفتار های بهداشتی در گروه اسهالی با میانگین 8/16 و انحراف معیار 39/2 و در گروه غیر اسهالی ها با میانگین 3/17 و انحراف معیار 06/2 بوده که نشان دهنده عدم تفاوت معنی دار رفتار های بهداشتی در دو گروه کودکان اسهالی و غیر اسهالی با یکدیگر است.
    بحث و نتیجه گیری
    با توجه به عدم تفاوت معنی دار رفتار های بهداشتی در دو گروه کودکان اسهالی و غیر اسهالی، با استفاده از یافته های این پژوهش می توانند به نقاط ضعف و قوت رفتارهای بهداشتی مادران پی برده و نهایت تلاش را در جهت بالا بردن دانش عمومی بخصوص رفتارهای بهداشتی مادران مبذول داشت.
    کلیدواژگان: اسهال حاد، رفتار های بهداشتی، شیرخوارگی، مادر
|
  • B. Ilkhani, M. Fathei *, K. Hejazi, Sa. Jafari Ghaleh No Pages 1-12
    Introduction
    There is a relationship between obesity and inactivity with increases the risk of type 2 diabetes. Type 2 diabetes as the most common endocrine disease is exists.
    Objective
    The purpose of this study was to investigate the effect of 8-week aerobic interval exercise on adiponectin, Hemoglobin A1c and insulin resistance in elderly men with Type 2 Diabetes.
    Method
    In this semi-experimental study that was done in Bojnourd city in 1395 year, 24 overweight male patients with type II diabetes mellitus using by the convenience sampling method. They were none randomly categorized into two equal groups: experimental (n=12) and control (n=12), the experimental group, the volunteers participated in 8 weeks interval aerobic training (5 days/week with 30-45 min duration with 65-70% HRR per session). Data were analyzed using paired and independent sample t-test for comparison of means within and between groups respectively, with level of significance set at p≤0.05.
    The mean age and body mass index of subject’s 63.12±1.98 year, 29.04±4.03 kg/m2 respectively. The results show that the levels of Adiponectin increased from 1.38 to 1.48 ng/ml significantly (p=0.04). The levels of Hemoglobin A1c from 7.62 to 7.05 % (p=0.001), insulin from 24.96 to 23.36 IU (p=0.03) FBS from 150.83 to 147.58 mg/dl (p=0.001) and insulin resistance index from 1.67 to 1.53 IU (p=0.007) in aerobic interval training reduced significantly. The average differences in the Adiponectin, Hemoglobin A1c, FBS, insulin and insulin resistance between experimental and control groups have a statistically significant.
    Conclusion
    Eight weeks of aerobic interval training, can to maintain good health as proper exercise protocol used in these patients. It is recommended that new training protocols and a variety of others, especially at the elderly and vulnerable to be investigated.
    Keywords: Aerobic interval training, Adiponectin, Hemoglobin A1c, Elderly, Diabetes
  • P. Farokhnezhad Afshar, F. Bahramnezhad, M. Alavi, M. Moradi* Pages 13-23
    Introduction
    Maintaining a stable and adequate sleep pattern is associated with the patients’ health promotion. The incidence of sleep disturbance and an abnormal sleepwake cycle is high among patients in intensive care units. Sleep disorders are affected by a series of intrinsic and extrinsic factors.
    Objective
    The present study assessed the sleep-related factors in patients admitted to the coronary care units of Shahid Rajai Heart Center.
    Method
    This descriptive cross-sectional study was conducted on 175 patients (male: 133, female: 42) in coronary care units of Shahid Rajai Heart Center, Iran, in 2014. Data were collected using the Sleep-affecting Factors Questionnaire and then analyzed in SPSS 20.
    Results
    The mean age of the participants was 47.85±12.26 years. Based on the viewpoints of patients in cardiac care units, the most significant factors affecting their sleep were pain (38.8%) and concern for being far from family (38.1%) in the domain of personal factors (physical and psychological dimensions); uncomfortable mattress (32.1%) in the domain of environmental factors; praying (5.2%) in the domain of sleep habits; and being monitored (21.6%) in the domain of care. According to the patients in the critical coronary care unit, the most important factors affecting their sleep were dyspnea (52.2%) and concern over physical disability (51.2%) in the domain of personal factors (physical and psychological dimensions); uncomfortable mattress (46.3%) in the domain of environmental factors; listening to music (9.8%) in the domain of sleep habits; and being monitored (56.1%) in the domain of care factors.
    Conclusion
    Personal factors (physical and psychological) had the greatest effect on patient's sleep. Considering the importance of sleep for the recovery process, health care centers must take measures to reduce the impact of these factors on patient's sleep.
    Keywords: Sleep, Intensive care unit, Environmental factors, Physical factors, Psychological factors
  • M. Masoumi, Z. Jokar*, R. Razaghzadeh, Z. Rabiei Pages 24-34
    Introduction
    Music therapy is a complementary treatment used for many diseases. Since hemodialysis causes existential, emotional, psychological, and spiritual problems in patients, the present study aimed to compare the effects of listening to Quran and instrumental music on the spiritual health of hemodialysis patients.
    Method
    This present quasi–experimental study with a two-group design recruited 40 hemodialysis patients visiting the hemodialysis ward of Imam Hassan Mojtaba Hospital, Darab, Iran, in 2015. Patients were selected through convenience sampling and randomly allocated to two groups: Quran and music. Patients in the two intervention groups listened to Quran or music via speakers for one month. The two groups completed the Paloutzian and Ellison’s Spiritual Well-being Scale before and immediately after the intervention, and the data were analyzed in SPSS 19 using paired- and independent sample t-tests.
    Results
    The mean of spiritual health after intervention in the Quran and music groups was respectively 102±5.79 and 51.20±6.27, showing a significant difference (P=0.0001). The spiritual health of patients in the Quran group was improved from a moderate to a high level.
    Conclusion
    We recommend listening to the Holy Quran in order to enhance spiritual health and, thus, quality of life in hemodialysis patients
    Keywords: Quran. Music, Spiritual health, Hemodialysis patients
  • Sh. Madadkar Dehkordi *, M. Basiri Moghadam Pages 35-43
    Introduction
    Fatigue is a common complaint among patients who undergo hemodialysis, affecting their physical, mental, emotional, and cognitive states.
    Objective
    The purpose of this study was to measure fatigue and the factors affecting it in patients with chronic renal failure undergoing hemodialysis.
    Method
    This descriptive-analytical was conducted in Yazd and Gonabad, Iran, in 2013. A total of 90 patients undergoing hemodialysis were selected using convenience sampling. Data were collected with a demographic information questionnaire and the Fatigue Severity Scale (FSS) and analyzed using descriptive and analytical statistics in SPSS 14.
    Results
    The mean age of the subjects was 56.83±16.13 years. Mean fatigue in the total sample was 6.2±2.35, and 97/8% of subjects suffered from severe fatigue. As the level of education decreased and age and number of children increased, fatigue significantly increased (p
    Conclusion
    Given the high prevalence of fatigue in patients, it is necessary for health care providers to know how to determine fatigue and the factors affecting it. Moreover, training is required for improving health and quality of care.
    Keywords: Fatigue, Chronic renal Failure, Hemodialysis
  • N. Narmayoun, Mh. Javadi, Ma. Zareipour * Pages 44-54
    Introduction
    Women criminals make up a small but rising group of prisoners whose health needs assessment has been neglected in most societies.
    Objective
    The aim of this study was to compare the mental health of female prisoners and non-prisoners in Urmia, Iran, in 2016.
    Method
    This descriptive-analytical study recruited 300 women (150 prisoners and 150 nonprisoners). We employed the GHQ-28 questionnaire and a researcher-made demographic questionnaire to evaluate mental health. The data were analyzed in SPSS 16.
    Results
    The mean age of the women in this study was 33.42 ± 9.9 years. The results showed that the total score and four subscales of mental health were significantly lower in female prisoners than non-prisoners. In both groups, the least and most frequent mental disorders were depression (3.54±3.42) and social functioning (10.35±5.06), respectively.
    Conclusion
    Women prisoners are a vulnerable social group whose mental health is lower than that of other women. Therefore, women's mental health requires further attention from prison officials.
    Keywords: Mental health, Women, Prisoner, Non-prisoner
  • Azar Arab, Sherafat Akabarian *, Faezeh Jahanpour, Kamran Mirzaei Pages 55-65
    Introduction
    More than 14 million infants die in the first year of life, and diarrhea is the major cause of mortality among these infants.
    Objective
    This study aimed to compare the health behaviors of mothers of infants under 1 year with diarrhea and other infants in pediatric wards.
    Method
    This descriptive-analytical study recruited 246 infants under one year old hospitalized in the pediatric ward (123 infants with diarrhea and 123 without diarrhea). We collected the data using a questionnaire consisting of two parts: demographic information and health behaviors. To determine the face and content validity of the questionnaire, we surveyed 10 faculty members. Test-retest reliability was checked by a pilot study on 25 patients in each group. Data were analyzed using frequency (percentage), mean, standard deviation (SD), and range. As the health behavior variable was non-normal, we performed chi-squared, Mann-Whitney U, and Kruskal -Wallis test in SPSS 19, with the significance level of 0.05
    Results
    In this study, 123 infants with diarrhea had the mean age of 8.16 months and the standard deviation of 2.65 and 123 infants with other diseases had the mean age of 6.24 months and SD of 3.30. Results showed that there was no significant relationship between demographic information and the incidence of disease in infants. The health behavior score was 16.8 (SD: 2.39) in the group with diarrhea and 17.3 (SD: 2.06) in the group without diarrhea, indicating no significant difference in these infants’ health behaviors.
    Conclusion
    Given the lack of a significant difference in health behaviors among these children, we conclude the positive and negative aspects of mothers’ health behavior and can attempt to increase general knowledge, especially the mothers’ health behaviors.
    Keywords: Acute diarrhea, Health behaviors, Infancy, Mother