فهرست مطالب

علوم و فنون شیلات - سال ششم شماره 2 (پیاپی 19، تابستان 1396)

نشریه علوم و فنون شیلات
سال ششم شماره 2 (پیاپی 19، تابستان 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/06/30
  • تعداد عناوین: 10
|
  • مقاله پژوهشی
  • مهدی طبرسا، نیلوفر جوکار برازجانی، مسعود رضایی صفحات 1-16
    در این مطالعه ترکیبات ثانویه جلبک قهوه ای S. angustifoliumو خواص ضداکسیدانی آنها ارزیابی شد. عصاره خام جلبک با اتانول 80 درصد به مدت 4 ساعت استخراج و سپس به ترتیب به وسیله حلال های هگزان، کلروفرم، اتیل استات و آب جزء گیری گردید. بازده استخراج برای عصاره خام 4 درصد و فراکسیون های به دست آمده بین 81/2 تا 43 درصد متغیر بود. ارزیابی فعالیت ضداکسیدانی نشان داد که جزء گیری حلال- حلال به خوبی توانست ترکیبات ضداکسیدانی را جداسازی کند. در میان فراکسیون های مختلف، فراکسیون اتیل استات بیشترین قابلیت را در مهار رادیکال DPPH (78/75 درصد)، ABTS (92/88 درصد)، کاهندگی آهن (54/67 درصد) و ضداکسیدانی کل (34/0) نشان داد. بیشترین میزان ترکیبات فنولی در فراکسیون اتیل استات (86/277 میلی گرم تانیک اسید در عصاره) و کمترین در فراکسیون آبی (36/21 میلی گرم تانیک اسید در عصاره) مشاهده گردید. فعالیت ضداکسیدانی کل با میزان ترکیبات فنولی همبستگی بالایی (88/0R2=) را نشان داد. به طورکلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عصاره اتانولی جلبک S. angustifolium دارای ترکیبات زیست فعال عمده بوده و می تواند به عنوان ضداکسیدان در صنایع غذایی مطرح باشد.
    کلیدواژگان: ترکیبات فنولی، آنتی اکسیدان، استخراج، جلبک قهوه ای، Sargassum angustifolium
  • مازیار یحیوی، وحیده جهان جو، رضا اکرمی، امیر هوشنگ بحری صفحات 17-29
    اثرات مجزا و توام پودر سیر و زنجبیل بر شاخص کبدی، ترکیب شیمیایی لاشه، فعالیت آنزیم های گوارشی و مقاومت بچه ماهی صبیتیSparidentex hasta)) در برابر تنش هایpH و دمای بالا بررسی شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 1درصد پودر سیر، 1 درصد پودر زنجبیل و ترکیب 1 درصد پودر سیر و 1 درصد پودر زنجبیل (سیر/زنجبیل) در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی و به مدت 8 هفته اجرا گردید. تعداد 240 عدد بچه ماهی صبیتی با وزن متوسط31/0 ±08/3 گرم در 12 تانک توزیع شدند. نتایج نشان داد که در شاخص کبدی بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معناداری وجود داشت (05/0p<) و بیشترین میزان این شاخص مربوط به تیمارهای سیر/ زنجبیل و زنجبیل بود. نتایج آنالیز لاشه حاکی از وجود اختلاف معناداری در بین تیمارهای آزمایشی بود (05/0p<). بیشترین میزان پروتئین لاشه در تیمار سیر/ زنجبیل و بیشترین مقدار چربی لاشه در تیمار زنجبیل مشاهده شد. میزان فعالیت آنزیم های گوارشی در پایان آزمایش اختلاف معناداری در بین تیمارهای آزمایشی نشان داد(05/0p<). بیشترین میزان فعالیت لیپاز در تیمارهای سیر/ زنجبیل و زنجبیل و بیشترین میزان فعالیت آمیلاز نیز در تیمار زنجبیل مشاهده شد. تفاوت معناداری در آزمایش تنش اسیدی، قلیایی و حرارتی بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0p<). بیشترین میزان مقاومت در برابر آزمایش تنش pH در تیمار سیر/ زنجبیل و در برابر تنش حرارتی در تیمار زنجبیل مشاهده شد. در مجموع، ترکیب سیر/ زنجبیل باعث بهبود ترکیب شیمیایی لاشه، افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی و افزایش مقاومت به تنش های محیطی در این ماهی شد.
    کلیدواژگان: کلمات کلیدی: شاخص کبدی، ترکیبات شیمیایی لاشه، آنزیم های گوارشی، استرس
  • حبیب سرسنگی علی آباد، محمد محمدی، نسرین مشایی، فرهاد رجبی پور، احمد بیطرف، مرتضی علیزاده، جلیل معاضدی صفحات 31-40
    برای بررسی اثر تراکم ذخیره سازی بر رشد و بازماندگی تیلاپیای نیل دراستخر خاکی، بچه ماهی با وزن اولیه 13 گرم در سه تیمار تراکمی 3، 6 و 9 قطعه در متر مربع، هر یک با 2 تکرار رها سازی شده و طی یک دوره 105 روزه با استفاده از غذای تجاری قزل آلا پرورش یافتند. تغذیه ماهی ها براساس جدول و در ساعت های روشنایی انجام شد. نتایج نشان داد برخی شاخص های رشد مانند وزن نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه، افزایش وزن و بازماندگی با افزایش تراکم به طور معناداری کاهش یافت، درحالی که با افزایش تراکم ضریب تبدیل غذایی افزایش معناداری را نشان داد (05/0p<). بالاترین میزان رشد و بازماندگی و نیز پایین ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تراکم 3 قطعه در متر مربع حاصل شد و از این رو با توجه به نتایج حاصل از بررسی شاخص های رشد و نیز میزان بازماندگی برای دستیابی به بالاترین سود دراستخر خاکی تراکم 3 قطعه در متر مربع مناسب تر بود.
    کلیدواژگان: تیلاپیای نیل، تراکم، استخر خاکی، آب لب شور
  • کیوان علی عسگری رنانی، سکینه یگانه، سیدعلی جعفرپور، رضا صفری صفحات 41-55
    در این پژوهش، بهینه یابی پروتئین آبکافتی سر و بازوی ماهی مرکب ببری (Sepia pharaonis) بررسی شد. برای این منظور، اثر شرایط مختلف بر تولید پروتئین آبکافت شده سر و بازوی ماهی مرکب ببری با استفاده از آنزیم آلکالاز با روش پاسخ سطحی (RSM) مدنظر قرار گرفت. طرح باکس-بنکن با سه عامل و 3 سطح، به منظور بهینه یابی روند آبکافت و بررسی اثر فردی و متقابل عوامل آزمایش استفاده گردید. عوامل این آزمایش شامل نسبت آنزیم به سوبسترا (درصد)، دما (C ̊) و pH بود. درجه آبکافت به عنوان پاسخ در نظر گرفته شد. مدل ریاضی، برازش خوبی با داده های آزمایش داشت. براساس نتایج به دست آمده، شرایط بهینه از لحاظ دما، pH و نسبت آنزیم به سوبسترا به ترتیب عبارت بودند از 33/54 درجه سانتی گراد، 49/8 و 97/1 درصد که منجر به درجه آبکافت معادل 5/14درصد گردید. عامل نبود برازش در این مطالعه معنادار نبود که نشان دهنده قابلیت الگو در پیش بینی دامنه های استفاده شده در این آزمایش بود. برای تایید شرایط بهینه پیش بینی شده، پروتئین آبکافت شده با شرایط پیشنهاد شده الگو تولید گردید که درجه آبکافت آن 8/16 درصد به دست آمد، که مطابق با هدف این تحقیق یعنی تولید پروتئین آبکافت شده با حداکثر درجه آبکافت بود. سپس خواص کارکردی پروتئین حاصل از شرایط بهینه اندازه گیری شد. بررسی خواص کارکردی نشان داد که این پودر پروتئینی از نظر حلالیت مناسب، ولی از نظر ظرفیت امولسیون کنندگی و کف کنندگی ضعیف است.
    کلیدواژگان: بهینه یابی، پروتئین آبکافت شده، آلکالاز، ماهی مرکب، خواص کارکردی
  • بهروز محمدزاده، مسعود رضایی، مرضیه حسینی نژاد، محسن برزگر بفرویی صفحات 57-74
    فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان به دو روش غوطه وری و اشباع تحت خلا با آلژینات سدیم حاوی سطوح 10، 30،20 و 40 درصد اینولین پوشش داده شدند. سپس مقدار فروکتان در نمونه های پوشش داده شده، سنجش و به ترتیب سطوح 20 و 40 درصد اینولین از روش اشباع تحت خلا و غوطه وری به منظور تعیین عمر ماندگاری انتخاب گردیدند. در ادامه، تغییرات شیمیایی و میکروبی در نمونه های شاهد و تیمارشده طی 16 روز نگه داری در یخچال (0c2±4) به فاصله هر 4 روز یکبار تعیین و بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان فروکتان طی دوره نگه داری در نمونه های پوشش داده شده به هر دو روش تغییرات معناداری نداشت (05/0p≥)، همچنین میزان فروکتان در نمونه های با پوشش حاوی 20 درصد اینولین در روش پوشش دادن اشباع تحت خلا بیشتر از روش غوطه وری بود که حاکی از کارایی بیشتر این روش در انتقال اینولین به فیله ماهی بود. پراکساید ابتدا افزایش و سپس در پایان دوره به طور معناداری (05/0p≤) کاهش یافت. شاخص های pH، تیوباربیتوریک اسید، مجموع بازهای نیتروژنی فرار، شمار باکتری های هوازی مزوفیل و سرمادوست به طور معناداری (05/0p≤) همراه با گذشت زمان افزایش یافتند و در تمامی نمونه ها میزان تیوباربیتوریک اسید در روز 12، مجموع بازهای نیتروژنی فرار در روز 16، شمار باکتری های مزوفیل هوازی و سرمادوست در روز 12 از حد قابل قبول برای گوشت ماهی تجاوز کردند. در مجموع میزان فروکتان فیله های پوشش داده شده طی نگهداری در یخچال (0c2±4) تغییر قابل توجهی نکرد، علاوه بر این، عمر ماندگاری فیله پوشش داده شده حاوی اینولین به هر دو روش پوشش دهی در شرایط نگهداری یخچال (0c2±4) کمتر از 12 روز ب... .
    کلیدواژگان: فیله، اینولین، روش پوشش دهی، عمر ماندگاری
  • محمد محمدی، حبیب سرسنگی علی آباد، نسرین مشایی، احمد بیطرف، فرهاد رجبی پور، محمود حافظیه صفحات 75-93
    شاخص های رشد (WG و SGR)، کارایی غذا (FCR، FI و PI) و پروتئین (PER و PCE) ماهی تیلاپیای نیل انگشت قد (Oreochromis niloticus)به طور هم زمان در سه آزمایش طی 12 تیمار و هر یک با سه تکرار ارزیابی شد. تیمار شاهد و سطوح جایگزینی 25، 50، 75 و 100 درصد کانولا و 15، 25، 35 و 45 درصد پنبه دانه به جای منابع پروتئینی گران قیمت (پودر ماهی و سویا) و سطوح 13، 21 و 29 درصد آزولا بررسی شدند. میزان شاخص های رشد، برداشت غذا و مصرف پروتئین در جیره شاهد به طور معناداری بیشتر از تمامی جیره های محتوای منابع پروتئین گیاهی بود (05/0p<). با افزایش میزان منابع پروتئین گیاهی به جیره ها، شاخص های فوق در تمامی تیمارهای جایگزینی منابع پروتئین گیاهی کاهش معناداری نشان دادند. در ضریب تبدیل غذایی و شاخص های کارایی پروتئین بین جیره شاهد و جیره های حاوی کانولا (25 و 50 درصد جایگزینی)، پنبه دانه (15، 25 و 35 درصد جایگزینی) و آزولا (13 و 21 درصد) اختلاف معنادار مشاهده نشد (05/0p>). با توجه به نتایج به نظر می رسد در تمامی اقلام غذایی بررسی شده نکته مشترک عدم خوش خوراکی غذا برای ماهیان تیلاپیا بود که به دنبال آن کاهش برداشت غذا، پروتئین مصرفی و در نهایت رشد ایجاد شد. در صورت رفع مشکل خوش خوراکی خوراک می توان انتظار داشت کنجاله کانولا و پنبه دانه به ترتیب تا سطوح 50 و 35 درصد جایگزینی و آزولا تا سطح 21 درصد جیره قابلیت استفاده در جیره غذایی دوره رشدی تیلاپیای نیل را داشته باشند.
    کلیدواژگان: جایگزینی، کلزا، پنبه دانه، آزولا و تیلاپیا
  • راحله میرزایی، سیده صدیقه بابایی، عبدالمحمد عابدیان کناری * صفحات 95-106
    تاثیر ترکیب جیره و گرسنگی بر رشد و متابولیت های پلاسمای قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن 14 گرم بررسی شد. تعداد 240 عدد بچه به طور تصادفی در 12 تانک 150 لیتری توزیع شدند. آزمایش به صورت آزمون فاکتوریل 2×2 با 2 سطح چربی (10 و 18 درصد) و 2 رژیم غذایی (تغذیه و گرسنگی) انجام شد که در 4 تیمار و سه تکرار انجام شد. ماهیان از دو جیره 1 (چربی 10 درصد، کربوهیدرات 29 درصد) و جیره 2 (چربی 18 درصد، کربوهیدرات 19 درصد) با سطح پروتئین (47 درصد) و انرژی یکسان تغذیه شدند. بچه ماهیان به مدت 3 هفته در حد سیری ظاهری تغذیه شدند، سپس دو هفته گرسنه مانده و مجدد 3 هفته غذادهی شدند. زیست سنجی و سنجش شاخص های بیوشیمی پلاسما در روز 21 (پایان 3 هفته غذادهی)، 35 (پس از دو هفته گرسنگی) و 60 (پایان 3 هفته غذادهی مجدد) صورت گرفت. طبق نتایج، جیره با چربی 10 درصد در گروه شاهد (تغذیه کامل) سبب بالاترین میزان رشد در ماهی شد و با اعمال دو هفته محرومیت غذایی در این تیمار غذایی، ماهی قادر به رشد جبرانی کامل نگردید. همچنین نتایج حاصل از ترکیب لاشه نشان داد که گرسنگی و ترکیب جیره تاثیر بیشتری بر میزان چربی بدن نسبت به پروتئین داشت و گرسنگی سبب کاهش محتوای چربی بدن گردید. گرسنگی و نوع جیره تاثیر معناداری بر کلسترول و تری گلیسرید نداشته در حالی که سبب افت سطوح گلوکز خون ماهی شد.
    کلیدواژگان: گرسنگی و غذادهی مجدد، قزل آلای رنگین کمان، رشد، چربی
  • سیدعلی جعفرپور، حسین نورانی، مسعود رضایی صفحات 107-125
    اثر روش های مختلف استخراج (سوکسله، فراصوت، حلالی و پخت) بر بازدهی، کیفیت و ترکیب اسیدهای چرب روغن استخراج شده ازفراورده های جنبی کپور معمولی (سر و امعا و احشا) مقایسه شد. برای تعیین کیفیت روغن استخراجی، شاخص های پراکساید، تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد، مزدوج های دی ان و قهوه ای شدن غیرآنزیمی و همچنین ترکیب اسید چرب اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد روش های سوکسله و فراصوت بالاترین بازدهی را در مقایسه با سایر روش ها داشت. علاوه بر این، روش پخت با بازدهی 22/3 درصد دارای کمترین بازدهی نسبت به سایر روش ها بود (05/0p<). اندازه گیری شاخص های کیفی بیانگر بیشترین و کمترین مقادیر شاخص های پراکساید، تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد و قهوه ای شدن غیرآنزیمی به ترتیب در روغن استخراج شده به روش فراصوت و پخت بود (05/0p<). بر این اساس، بیشترین و کمترین کیفیت روغن استخراجی به ترتیب متعلق به روش پخت و فراصوت بود. در روغن استخراج شده به روش های مختلف از فراورده های جنبی کپور معمولی، مقادیر بالایی از اسیدهای چرب تک غیراشباع وجود داشت. علاه بر این، روغن استخراجی به روش فراصوت دارای مقادیر بیشتری از دو اسید چرب DHA و EPA نسبت به سایر روش ها بود.
    کلیدواژگان: کپور ماهی معمولی، استخراج روغن، روش فراصوت، روش پخت، روش حلالی
  • مریم وفایی، محمود ناصری*، سارا وفا صفحات 127-138
    تاثیر روش های مختلف استخراج چربی با حلال (شامل Bligh and Dyer، Smedes، Bligh and Dye با استفاده از دی کلرومتان، Folch، Roese Gottible، سوکسله با استفاده از اتر و سوکسله با استفاده از ان-هگزان) بر میزان چربی کل و ترکیب اسیدهای چرب قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بررسی شد.. براساس نتایج، بازدهی استحصال چربی با روش Bligh and Dyer بیش از روش های Smedes، Roese Gottible و سوکسله تر بود، ولی با دیگر روش ها اختلاف معناداری مشاهده نشد. مجموع اسیدهای چرب اشباع، تک غیراشباع و چندغیراشباع در چربی استخراج شده با روش های مختلف تفاوت معناداری نداشت. نسبت اسیدهای چرب امگا-3 به امگا-6 در روش های مختلف استخراج بین20/0تا 29/0 بود. بیشترین میزان شاخص پلی ان 34/0بود، اما بین روش های مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد. با توجه به کمیت و کیفیت چربی، بار مالی، سمیت مواد و سهولت بهره برداری، روش استخراج Bligh and Dyer بهینه شده با حلال دی کلرومتان برای استخراج چربی ماهی قزل آلای رنگین کمان پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: چربی کل، ترکیب اسید چرب، ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)، استخراج چربی
  • مقاله کوتاه
  • عالی حسینی، ابراهیم ستوده*، فریده زنده بودی، عباسعلی زنده بودی صفحات 139-144
    این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بسترهای ماسه ای مختلف بر عملکرد رشد، توده زنده و بازماندگی کرم دریایی پرتار پری نرئیس نانتیا (Perinereis nuntia) انجام شد. جهت انجام این پروژه لاروهای کرم پرتار با طول 1 سانتیمتر از پژوهشکده میگوی کشور (بوشهر) تهیه و به مدت 4 ماه بر روی بسترهای ماسه ای مختلف پرورش داده شد. بسترهای مختلف ماسه ای از سواحل بندرگاه بوشهر جمع آوری و با استفاده از الک در 4 تیمار شامل: تیماراول (کمتر از mm 5/0)، تیمار دوم (mm 2-5/0)، تیمار سوم (mm 4-2) و تیمار چهارم (بیشتر از mm 4) سایز بندی گردید. پس از گذشت 4 ماه، کرم ها از کلیه تشت ها برداشت شد و میزان تولید در هر بستر محاسبه گردید. در پایان آزمایش میانگین وزن نهایی و نرخ رشد ویژه (SGR) در تیمار بستر ماسه ای 5/0 mm و میزان بازماندگی در بستر ماسه ای بزرگتر از 4 mm بالاتر بود (p>0.05). در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد تاثیر معنی داری بر عملکرد رشد و بازماندیگی کرم پرتار پری نرئیس نانتیا ندارد.
    کلیدواژگان: کرم های پرتار، رشد، بستر ماسه ای، پرورش، غذای زنده
|
  • Mehdi Tabarsa, Niloofar Jokar Borazjani, Masoud Rezaei Pages 1-16
    The extraction of hydrocolloids from seaweeds is associated with production of secondary metabolites during pretreatment step. In this study, the antioxidant properties were evaluated for secondary metabolites from brown seaweed S. angustifolium. The crude extract obtained by 80% ethanol for four hours and then partitioned using hexane, chloroform, ethyl acetate and water. The extraction yield was found to be 4% for crude extract and varied between 2.8-43% for fractions. The evaluation of antioxidant properties revealed a successful solvent fractionation in portioning antioxidant compounds. Among various fractions, ethyl acetate exhibited the highest activity in DPPH radical scavenging (75.78%), ABTS radical scavenging (88.92%), reducing power (67.54%) and total antioxidant (0.34 Abs) capacities. The highest amount of phenolic contents was found in ethyl acetate fraction (277.86 mg/ TA in extract) while the lowest amount was in aqueous fraction (21.36 mg/ TA in extract). The highest correlation (R2 = 0.88) was observed between total phenolic content and total antioxidant activity. Overall, the results of current study show that ethanol extract of S. angustifolium contains major bioactive compounds suggesting its potential application in food industry as a natural antioxidant.
    Keywords: Phenolic compounds, Antioxidants, Extraction, Brown seaweed, S. angustifolium
  • Vahideh Jahanjoo, Maziar Yahyavi, Reza Akrami, Amir Hooshang Bahri Pages 17-29
    Single or combined effects of medicinal plants, garlic (Allium sativum) and ginger (Zingiber officinale) powders on hepatosomatic index, body composition, digestive enzymes and resistance rate in Sobaity sea bream (Sparidentex hasta) fry were investigated for 8 weeks. Biomar diet (54% protein and 18% lipid) supplemented with 0 (control), 1% garlic, 1% ginger and 1% garlic 1% ginger in a totally randomized design trial in triplicate. A total of 240 fingerlings of 3.80 ± 0.31 (g) average weight were randomly distributed in 12 tanks. Results showed that there were significant differences in hepatosomatic index among treatments (p>0.05). Significant difference was observed in body composition (p>0.05), as protein and lipid contents in the whole body increased in fish fed with garlic/ginger and ginger groups. Lipase enzyme activity increased significantly in garlic/ginger and ginger groups compared to control group. The highest amylase enzymes activity was observed in ginger group (p
    Keywords: Keywords: hepatosomatic index, body composition, digestive enzymes, stress
  • Habib Sarsangi Aliabad*, Mohammad Mohamadi, Nasrin Mashaii, Farhad Rajabipour, Ahmad Bitaraf, Morteza Alizadeh, Jalil Moazedi Pages 31-40
    An experiment was conducted to evaluate the effects of stocking density on growth and survival of Nile tilapia (Oreochromisniloticus) in brackish water earthen pond. Fish with initial weight of 13 g kept in three stocking density 3, 6 and 9 fish/m2 in duplicates and were fed on rainbow trout feed for 105 days during the light period. The results showed significant reduction in final weight, weight gain, daily growth rate, specific growth rate and survival by increasing stocking density, while feed conversion ratio enhanced in higher stocking densities (p
    Keywords: Tilapia, Oreochromis niloticus, stocking density, earthen pond, brackish water
  • Kayvan Ali Asgari, Sakineh Yeganeh*, Seyed Ali Jafar Pour, Reza Safari Pages 41-55
    Optimization of protein hydrolysate from head and arms of cuttlefish (Sepia pharaonis) was examined. For this purpose, response surface methodology (RSM) was employed to investigate the effects of different operating conditions on hydrolysis process of cuttlefish protein by the application of alcalase enzyme. A Box-Behnken design with three factors at three levels was used for hydrolysis optimization and to check any individual or interaction effects between the experimental factors. In this method, the effects of three independent variables, including temperature, pH and enzyme to substrate ratio, were investigated on hydrolysis rate as a surface response. The mathematical model showed a good fitness with experimental data. Optimum conditions for temperature, pH and enzyme quantity were determined as 54.33 ˚C, 8.49 and 1.97 %, respectively, which caused nearly 14.5 % hydrolysis degree. Based on the lack of fitness factor which was not significant, it was deduced that the resulted model was capable of prediction at different studied levels of variables. In this study, in order to confirm the conditions that proposed by mathematical equation, the hydrolyzed protein was produced accordingly at which resulted in a 16.8% hydrolysis degree. This finding was according to the aim of present trial by producing a protein hydrolysate with maximum hydrolysis degree. Then the functional properties of protein hydrolysate powder from optimized conditions were measured. Functional properties of this protein powders indicated a good solubility, but weak levels of emulsifying and foaming capacities.
    Keywords: Optimization, Protein hydrolysate, Alcalase, Cuttlefish (Sepia pharaonis), Functional properties
  • Behrooz Mohammadzadeh, Masoud Rezaei, Marzieh Hosseini Nezhad, Mohsen Barzegar Pages 57-74
    For quality assessment of coated fish fillet with sodium alginate containing inulin, fish fillet were coated with sodium alginate containing 10, 20, 30 and 40 percent inulin using two methods, including dipping and vacuum impregnation. Then fructan were determinate in coated samples. The samples including 20 and 40% inulin in vacuum impregnation and dipping respectively were selected for further study based on their higher fructan content. Therefore, the chemical and microbial changes of selected samples were investigated during 16 days, with 4 days interval in refrigerated condition (40C). Results showed that the fructan content had not changed significantly (p≥0/05) during the storage period. Peroxide in the middle of storage period was increased and then decreased significantly (p≥0/05) by the end of storage time. Quality indexes such as pH, thiobarbitoric acid (TBA), total volatile basic nitrogen (TVB-N), total plate count bacteria, psychotropic bacteria and peroxide increased significantly (p≥0/05) along time. In all of the samples, TBA at the end of 12 day storage, TVB-N at the end of 16 day storage, anaerobic bacteria count and pseudomonas bacteria count at the end of 12 day storage were more than acceptable limit of fresh fish. In the conclusion, fructan of coated fish fillet had not changed significantly during refrigerated storage, as well as shelf life of coated fish fillet by dipping and vacuum impregnation in refrigerated condition storage (40C) was less than 12 days.
    Keywords: Fillet, Coating method, shelf life
  • Mohammad Mohammadi, Habib Sarsangi Aliabad, Nasrin Mashaii, Ahmad Bitaraf, Farhad Rajabipour, Mahmoud Hafeziyeh Pages 75-93
    Growth indices (WG and SGR), food (FCR) and protein efficiency (PER and PCE) of fingerling Nile tilapia, Oreochromis niloticus,were evaluated in 3 synchronous examinations with 12 treatments in triplicates. Groups of control, canola meal (at rates of 25, 50, 75 and 100%), cottonseed meal (at rates of 15, 25, 35 and 45%), as the replacements of expensive protein sources (fish meal and soybean meal), and azolla (at rates of 13, 21 and 29% of diet) were studied. Growth indices, total food intake and protein intake of the control were the highest of all. They decreased with increase in plant protein in every group (p0.05) between control and canola meal (at rates of 25 and 50%), cottonseed meal (at rates of 15, 25 and 35%) and azolla (at rates of 13 and 21%). Total food intake, protein consumption and growth indices decreased, because all plant protein ingredients were unpalatable. If the problem of palatability is solved, it seems that the expensive protein sources replace with canola meal and cottonseed meal at the rates of 50 and 35% respectively, and azolla can be used at the rate of 21% in diets.
    Keywords: substitution, canola, cotton seed meal, azolla, tilapia
  • Raheleh Mirzaei, Sedigheh Babaei, Abdolmohammad Abedian Kenari* Pages 95-106
    The effect of dietary composition and starvation on growth and plasma metabolites in rainbow trout of 14 g average initial weight was investigated. A group of 240 trout juveniles were distributed in 12 of 150 L tanks. The experiment was performed in a 2*2 factorial design with 2 lipid levels (10 and 18%) and 2 feeding conditions (feeding and starvation) with 4 treatments each with 3 replicates. The fish were fed on diet 1 (lipid 10%, carbohydrate 29%) and diet 2 (lipid 18%, carbohydrate 19%) with the same protein level (47%) and energy. The juveniles were fed to apparent satiation for 3 weeks, followed by starving for 2 weeks and then refed for 3 weeks. The biometery and plasma biochemical parameters were analysed in the day of 21 (end of 3 weeks feeding), 35 (after 2 weeks starvation) and 60 (end of 3 weeks refeeding). Based on the result, the best growth performance in the fish occurred in diet with 10% lipid in control group (feeding group) and no compensatory growth occurred in this treatmennt after 2 weeks starvation. Moreover, the result of body composition showed the starvation and diet composition had more effect on body lipid than body protein and body lipid content decreased by starvation. The starvation and diet composition did not have any significant effect on cholesterol and triglyceride, but they induced decreasing plasma glucose level in the trout.
    Keywords: Starvation, refeeding, Rainbow trout, Growth, Lipid
  • Hossein Nourani, Seyed Ali Jafarpour*, Masoud Rezaei Pages 107-125
    The effect of different extraction methods (soxtec apparatus, ultrasound, solvent and wet rendering) on yield, quality and fatty acids composition of oil extracted from the offal of common carp (Cyprinus carpio) was compared. For determination of the oil quality, PV, TBA, FFA, conjugated diene, non-enzymatic browning indexes and fatty acids composition were measured. Results showed that soxtec apparatus had the highest efficiency compared to other extraction methods. In addition, ultrasound extraction had higher yield in comparison to solvent methods. Moreover, the wet rendering method had lower oil yield. The quality indexes of oil extracted with ultrasound had significantly lower quality compared to other extraction methods. Hence, the oil extracted with wet rendering methods had better quality. Oil extracted with all of the methods contained high amounts of MUFA, also oil extracted by ultrasound method had the highest content of DHA and EPA as compared with other extraction methods.
    Keywords: Common Carp, Oil extraction, Ultrasound methods, Solvent methods
  • Maryam Vafaei, Mahmood Naseri*, Sara Vafa Pages 127-138
    The effect of different lipid extraction methods (including, Bligh & Dyer, Smeds, Bligh & Dyer using Dichloromethane, Folch, Roese Gottible, Soxhlet used petroleum ether – dry and wet- and Soxhlet used N-hexane) on total fat and fatty acid composition in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) was investigated. According to the results, the Bligh & Dyer method showed a higher fat extraction efficiency than Soxhlet (wet), Smeds and Roese Gottible, while no significant difference was observed with the other methods. No significant differences were found in total SFA, total MUFA, and total PUFA of different extraction methods. The omega-3/omega-6 ratio ranged between 0.20-0.29. The highest amount of polyene index (PI) was 0.34, but no significant differences were found between different extraction methods. Taking fat quality and quantity, finance, toxicity, and theease of operation, the most efficient method for rainbow trout lipid extraction was the “optimized Bligh & Dyer using Dichloromethane”.
    Keywords: Total fat, Fatty acid composition, Rainbow trout (Oncorhynchus mykiss), lipid extraction
  • Aali Hosseini, Ebrahim Sotoudeh*, Farideh Zendehboodi, Abbas Ali Zendehboodi Pages 139-144
    The growth performance, biomass and survival of the marine polychaete (Perinereis nuntia)reared on different sandy substrates were evaluated. For this purpose, larvae of P. nuntia with initial length of 1 cm were collected and cultured on 4 different sandy substrates for 4-month period. The tested sands were collected from Bandargah Beach (Bushehr provience) and graded by screenings to 4 substrates grain size of 4 mm with 4 replications. At the end of the experiment, the worms grown in the sandy bed of less than 0.5 mm had significantly higher final weight and specific growth rate (p
    Keywords: Polychaete worm, Growth, Sandy substrate, Live food