فهرست مطالب

مجله علمی شیلات ایران
سال بیست و ششم شماره 3 (پیاپی 101، امرداد و شهریور 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/05/26
  • تعداد عناوین: 18
|
  • آمنه یاری، مصطفی نعمتی، فاضل پوراحمد صفحات 1-10
    استرپتوکوکوزیس(Streptococcosis( و لاکتوکوکوزیس (Lactococcusis) از جمله بیماری های باکتریایی ماهیان هستند که انواع مختلف ماهیان وحشی و پرورشی به ویژه قزل آلای رنگین کمان را به صورت انفرادی و همه گیر در معرض خطر قرار داده و خسارات اقتصادی قابل توجهی را به دنبال دارند. در تحقیق حاضر، تعداد 60 قطعه ماهی با علائم استرپتوکوکوزیس/ لاکتوکوکوزیس جمع آوری و از آن ها نمونه برداری و کشت میکروبی انجام شد. هویت باکتری های جداسازی شده با استفاده از روش های بیوشیمیایی تعیین و با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز(PCR) تایید گردید. بدین منظور، تکثیر بخش هایی از ژن های tuf (کد کننده فاکتور امتداد Tu) جهت شناسایی جنس استرپتوکوکوس و 16S rRNA برای تعیین گونه استرپتوکوکوس اینیایی (Streptococcus iniae) و لاکتوکوکوس گارویه (Lactococcus garvieae) مورد استفاده قرار گرفت. آزمایشات مولکولی نشان داد که 90 جدایه متعلق به جنس استرپتوکوکوس بودند، که از میان آن ها 35 جدایه در آزمایش PCR، گونه استرپتوکوکوس اینیایی، 55 جدایه متعلق به گونه لاکتوکوکوس گارویه و 20 جدایه متعلق به جنس استافیلوکوکوس تشخیص داده شدند. در آزمون PCR با هدف تکثیر حضور ژن های مقاوم به آنتی بیوتیک، از 39 مورد مقاومت فنوتیپی نسبت به استرپتومایسین، 30 مورد و از 26 مورد مقاومت فنوتیپی در برابر اریترومایسین 20 مورد، و از 35 مورد مقاومت فنوتیپی در برابر اکسی تتراسایکلین، 27 مورد تایید واقع شدند. این مطالعه علاوه بر معرفی عوامل باکتریایی بوجود آورنده عفونت های همه گیر در بین استخرهای پرورش قزل آلای منطقه، خطر استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها را که منجر به ایجاد کوکسی های مقاوم به درمان شده اند را نیز نشان می دهد.
    کلیدواژگان: ماهی، استرپتوکوکوس، لاکتوکوکوس، واکنش زنجیره ای پلیمراز، مقاومت آنتی بیوتیکی
  • ماریا اصغرنیا، سکینه یگانه، سیدعلی جعفرپور، رضا صفری صفحات 11-22
    هدف از این تحقیق آبکافت شیمیایی (اسیدی و قلیایی) امعاء و احشاء ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys moltirix) و استفاده از پپتون های تولیدشده به عنوان منبع ازت برای کشت باکتری Listeria monocytogenes بوده است. برای این منظور، امعاء و احشاء ماهی فیتوفاگ، از بازار ماهی فروشان شهرستان ساری تهیه شده و در مجاورت یخ به آزمایشگاه منتقل گردید. پس از انجمادزدایی امعاء و احشاء در دمای 4 درجه سانتی گراد، آبکافت اسیدی و قلیایی به ترتیب در pH3/3 و 12 در دو دمای 70 و 85 درجه سانتی گراد انجام شد. در پایان آبکافت، درجه آبکافت و میزان پروتئین محلول تعیین گردید. سپس از پپتون های تهیه شده از این 4 تیمار (هر کدام با 3 تکرار) به عنوان محیط کشت باکتری در مدت 48 ساعت استفاده و با محیط کشت تجاری BHI مقایسه شد. بیشترین و کمترین مقدار پروتئین به ترتیب مربوط به آبکافت قلیایی در دمای 85 درجه سانتی گراد و آبکافت اسیدی در دمای 70 درجه سانتی گراد بود (05/0P<). بیشترین و کمترین درجه آبکافت به ترتیب مربوط به آبکافت قلیایی در دمای 85 درجه سانتی گراد و آبکافت قلیایی در دمای 70 درجه سانتی گراد بود (05/0P<). رشد باکتری لیستریا مونوسیتوژنز در تیمارهای اسیدی و قلیایی در دمای 70 درجه سانتی گراد به جز زمان 48 ساعت، با تیمار شاهد تفاوت معنی داری نداشتند (05/0P>)، اما در دمای 85 درجه سانتی گراد در تمام زمان های مورد بررسی، آبکافت اسیدی و قلیایی با تیمار شاهد (BHI) اختلاف معنی دار داشتند (05/0P<). با توجه به تحقیق انجام شده می توان گفت که آبکافت قلیایی در دمای بالا بهتر از آبکافت اسیدی می باشد و رشد باکتری ها در پپتون تولیدی به خوبی رشد آن در محیط کشت تجاری می باشد و با توجه به استفاده از امعاء و احشاء ماهی و کم هزینه بودن روش قلیایی، از نظر اقتصادی مناسب می باشد.
    کلیدواژگان: روش شیمیایی، پروتئین آبکافت شده، امعا و احشا، فیتوفاگ، محیط کشت
  • فاطمه انصاری فرد، هومن رجبی اسلامی، مهدی شمسایی مهرجان، مهدی سلطانی صفحات 23-32
    هدف از این تحقیق، بررسی اثر جلبک اسپیرولینا (Arthrospira platensis) به عنوان مکمل غذایی در جیره ماهی کوی(Cyprinus carpio) و تاثیر برفاکتور های خونی و ایمنی این ماهی می باشد.. در این بررسی تعداد 150 عدد ماهی کوی با میانگین وزن07/0 ±30 گرم با جیره های غذایی به ترتیب حاوی0 ، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد اسپیرولینا، تغذیه شدند و گروه شاهد، با جیره فاقد جلبک اسپیرولینا تغذیه گردیدند، نتایج نشان دادند که ماهیان تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی اسپیرولینا در فاکتورهای ایمنی و شیمیایی سرم خون نسبت به گروه شاهد در شرایط بهتری بودند، به طوری که بیشترین بالاترین درصد هماتوکریت ، ایمنوگلبولین (IgM) ، لایزوزیم،آلبومین و C4 (کمپلمان) مربوط به تیمار 10 درصد اسپیرولینا مشاهده شد و این تیمار تفاوت معنی داری با سایر تیمارهای آزمایشی نشان داد (05/0P<). در خصوص میزان هموگلوبین تعداد گلبول های سفید و قرمز شمارش شده نیز نتایج مشابهی مشاهده شد (05/0P<).بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از 10 درصد پودر جلبک اسپیرولینا در جیره غذای ماهی کوی می تواند به عنوان مکمل غذایی موثر بر سیستم ایمنی و بهبود برخی از فاکتور های شیمیایی سرم خون استفاده گردد.
    کلیدواژگان: ماهی کوی، اسپیرولینا، سیستم ایمنی، Arthrospira platensis
  • مهرنوش نوروزی، مصطفی باقری توانی صفحات 33-39
    هدف این مطالعه، بررسی پروفیل اسیدهای چرب فیله جنس های نر و ماده ماهی کفال طلایی (Liza aurata) در حوضه جنوبی دریای خزر بود. تعداد 100 قطعه ماهی (55 قطعه نر و 45 قطعه ماده) در 10 ایستگاه از 3 استان ساحلی دریای خزر صید شد. آنالیز لاشه با استفاده از روش های استاندارد AOAC و سنجش اسیدهای چرب با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی انجام گردید. میانگین محتوای درصد پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر ماهی کفال طلایی به ترتیب 1/98±22/18، 1/21±3/08، 2±78/02، 0/43±1/40 بود. تعداد 28 اسید چرب شامل 10 اسید چرب اشباع (SFA)، 8 اسید چرب تک غیر اشباع (MUFA) و 10 اسید چرب چند غیر اشباع (PUFA) شناسایی شد. میزان کل اسیدهای چرب SFA، MUFA و PUFA در ماهیان نر به ترتیب 27/63، 24/95 و 36/02 و در ماهیان ماده به ترتیب 30/39، 30/26 و 29/42 گرم در 100 گرم چربی بود و این اختلاف معنی دار بود. پالمیتیک اسید (C16:0)، اولئیک اسید (C18:1 n-9cis)، دکوزاهگزانوئیک اسید (C22:6 ω3) به ترتیب فراوان ترین اسیدهای چرب از گروه SFA، MUFA و PUFA در عضله ماهی بودند. مجموع اسیدهای چرب امگا3، امگا6 و امگا9 ماهی کفال طلایی به ترتیب 29/61، 3/31 و 11/17 درصد از کل اسیدهای چرب بود و بطور معنی داری میزان آن در ماهیان نر بیشتر بود. نسبت شاخص ω-3/ω-6 و PUFA/SFA به ترتیب 9/22 و 1/2 درصد بود. مجموع دو اسید چرب مهم و ضروری DHA و EPA در ماهی کفال طلایی 21/64 درصد بود که برای ارتقای سلامتی، پیشگیری و بهبود بیماری در انسان مهم است.
    کلیدواژگان: اسید چرب، کفال طلایی، دریای خزر
  • مسعود حقیقی، سید محمد اسماعیل فخار زاده، سلطنت نجار لشگری، بهنام پور مولایی صفحات 41-50
    هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد باکتری عصاره آبی- الکلی سرشاخه های گیاه مرزنگوش و نانو عصاره آن روی باکتری استرپتوکوکوس اینیایی، Streptococcus iniae، عامل استرپتوکوکوزیس در ماهیان و مقایسه آن با اثر فلورفنیکل و نانو فلورفنیکل بود. نتایج نشان داد که غلظت مهار رشد و کشندگی با عصاره مرزنگوش 1000 میکروگرم در میلی لیتر بود، در حالی که غلظت مهار رشد نانو عصاره مرزنگوش، 250 میکروگرم در میلی لیتر و غلظت کشندگی آن 500 میکروگرم در میلی لیتر بود. این نتایج نشان می دهد که اثر مهار رشد و باکتری کشی عصاره مرزنگوش ضعیف تر از نانو عصاره مرزنگوش بود. غلظت مهار رشد و باکتری کشی فلورفنیکل 5/2 میکروگرم در میلی لیتر بود. غلظت مهار رشد نانوفلورفنیکل 625/0 میکروگرم در میلی لیتر و غلظت باکتری کشی آن 25/1 میکروگرم در میلیلیتر بود. نتایج نشان دادند که اندازه قطر هاله عدم رشد باکتری استرپتوکوکوس اینیایی با عصاره مرزنگوش، 6/0±7/21 میلی متر، با نانو عصاره مرزنگوش، 7/0±06/26 میلی متر، با فلورفنیکل، 4/0±63/31 میلی متر و با نانو فلورفنیکل1/1±80/32 میلی متر بود. در مجموع، نتایج این تحقیق نشان می دهند که عصاره مرزنگوش دارای اثر ضد باکتری است، ولی اثر ضد باکتریایی آن ضعیف تر از نانو عصاره مرزنگوش و نیز دو داروی فلورفنیکل و نانو فلورفنیکل است. در تحقیق حاضر، نانو فلورفنیکل بیشترین اثر را در کنترل عفونت استرپتوکوکوس اینیایی نشان داد و این مواد می توانند مبنای پایش گونه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها قرار گیرند.
    کلیدواژگان: عصاره مرزنگوش، فلورفنیکل، استرپتوکوکوس اینیایی، قزل آلای رنگین کمان، نانو
  • علی جعفرپور، فرزانه یزدانپرست، رضا صفری صفحات 51-63
    در این مطالعه اثر تلقیح ترکیبی دو سوش باکتریایی Pediococcus pentosaceus و Lactobacillus plantarum در دمای 35 درجه سانتی گراد روی سوسیس تخمیری تهیه شده از ماهی کپور معمولی، به عنوان یک مدل، مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تولید سوسیس تخمیری ماهی کپور معمولی از گوشت چرخ شده ماهی، نمک (3%)، گلوکز (3%) و ترکیبی از باکتری های مذکور (Log CFU/g 6) استفاده شد که به مدت 48 ساعت در انکوباتور قرار گرفتند تا تخمیر صورت گیرد. پارامترهای pH، پپتیدهای محلول، شمارش میکروارگانیسم های سرمادوست و باکتری های اسید لاکتیک، آنالیز تقریبی (پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر)، آنالیز پروفیل بافت و رنگ سوسیس تخمیری در زمان های 0، 24 و 48 ساعت پس از تخمیر مورد اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، باکتری های اسید لاکتیک بعد از 48 ساعت گرمخانه گذاری بسرعت رشد کرده که این امر کاهش معنی دار pH را بویژه در سوسیس های تلقیح شده با کشت ترکیبی بدنبال داشت، بگونه ای که در پایان تخمیر، مقدار pH از مقدار اولیه 9/6 به 4/4 رسید (05/0>P) که در نتیجه، سبب کاهش معنی دار رشد و تکثیر جمعیت باکتری های سرمادوست سودوموناس گردید (05/0>P). مقادیر پپتیدهای محلول نیز به طور معنی داری در سوسیس های تلقیح شده با کشت ترکیبی نسبت به نمونه های سوسیس فاقد کشت آغازگر افزایش یافت (05/0>P). در مورد بافت، سوسیس های تلقیح شده دارای سختی و قابلیت جویدن بالاتری نسبت به شاهد بودند. از لحاظ پارامترهای رنگ، هر دو نوع سوسیس بعد از گرمخانه گذاری دارای روشنی (L*) و قرمزی (a*) بیشتر بودند اما زردی (b*) کمتری نسبت به همان نمونه در شروع آزمایش داشتند (05/0>P). در نهایت می توان نتیجه گیری نمود که سوسیس های تخمیری تلقیح شده با کشت ترکیبی از ویژگی های فیزیکوشیمیایی و خواص بافتی مطلوب تری نسبت به شاهد برخوردار بودند.
    کلیدواژگان: سوسیس تخمیری، کپور معمولی، باکتری های اسید لاکتیک، کشت آغازگر
  • سیدمحمدوحید فارابی، عباس متین فر، علی اکبر صالحی، منصور شریفیان صفحات 65-75
    در این مطالعه اثر تراکم های مختلف (45، 50، 55 و 60 قطعه در متر مربع) ذخیره سازی اولیه پست لارو میگو وانامی (PL12) بر میزان رشد و بازماندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای پرورش، آب لب شور (psu 43/0±52/10) از دریای خزر تامین شد. آزمایشات در 12استخر مدور بتنی با بستر ماسه ای (به مساحت 78 متر مربع) در 4 تیمار آزمایشی و هر تیمار شامل 3 تکرار انجام شد. دوره پرورش 75 روز بود و میانگین دمای آب در طول دوره پرورش 79/1±4/27 درجه سانتی گراد بود. نتایج نشان داد که تغییر تراکم ذخیره سازی باعث ایجاد اختلاف معنی دار آماری پارامتر های رشد و بازماندگی در تیمار های آزمایشی شد (05/0>P). بدین ترتیب که با افزایش تراکم، میزان افزایش وزن و نرخ بازماندگی (SR)، ضریب رشد ویژه (SGR) و میانگین رشد روزانه (ADG) کاهش یافت. البته، ضریب تبدیل غذایی در همه تیمار ها متفاوت بود (05/0>P) و به تراکم ذخیره سازی اولیه پست لارو بستگی نداشت. بیشترین میزان رشد (04/0±11=SGR و 01/0±25/0=ADG گرم در روز) و درصد بازماندگی (1/5±3/65 =SR) و میزان تولید در واحد آزمایشی (3/3±6/43 کیلوگرم در 78 متر مربع) در پایین ترین تراکم (45 قطعه در متر مربع) مشاهده گردید.
    کلیدواژگان: میگو وانامی، آب لب شور، دریای خزر، تراکم
  • آناهیتا فرهودی، ایمان سوری نژاد، محمود نفیسی بهابادی، میرمسعود سجادی، سالارزاده صفحات 77-89
    اثر تغذیه ای ماکروجلبک قرمز گراسیلاریا (Gracilaria pygmaea) بر عملکرد رشد، شاخص های خونی و بیوشیمیایی سرم خون ماهی باس دریایی آسیایی (Lates calcarifer) با وزن اولیه 9/5±28 گرم در یک دوره شش هفته ای بررسی شد. جیره های آزمایشی شامل دو جیره کنترل مثبت (آرد ماهی) و منفی (آرد ماهی-پودر سویا) و سه جیره حاوی جلبک گراسیلاریا با جایگزینی در سطوح 3، 6 و 9 درصد بود. نتایج نشان داد که جایگزینی سطوح متفاوت جلبک قرمز گراسیلاریا در جیره غذایی باس دریایی آسیایی بر میزان رشد روزانه، ضریب تبدیل غذایی و وزن نهایی تاثیر منفی نداشته و حتی وزن نهایی در تیمار نغذیه شده با 6% گراسیلاریا، بیشتر از سایر تیمارها بود. شاخص وضعیت در تیمار کنترل منفی (تیمار شاهد) و نرخ رشد ویژه در تیمار تغذیه شده با 6% گراسیلاریا بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0>p). در بین تیمارهای مختلف از نظر میزان هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد گلبول های سفید و شمارش افتراقی آن اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0p). مقادیر آلبومین در تیمار گراسیلاریا 6% و پروتئین کل، تری گلیسیرید و کلسترول در تیمار گراسیلاریا 3% پایین ترین سطح را داشتند. در مجموع، بنظر می رسد جایگزینی منبع گران آرد ماهی با ماکروجلبک قرمز گراسیلاریا در جیره غذایی ماهی گوشتخوار باس دریایی آسیایی تاثیر منفی بر شاخص های رشد و ایمنی ندارد و حتی موجب بهبود برخی شاخص های رشد و پارامترهای خونی و بیوشیمیایی سرم خون در سطح جایگزینی 6% می شود.
    کلیدواژگان: باس دریایی آسیاییLates calcarifer، جلبک گراسیلاریا، جیره غذایی، نرخ رشد ویژه، ایمنی غیر اختصاصی
  • سمیرا حمزه، یزدان کیوانی، نصرالله محبوبی صوفیانی، خسرو آیین جمشید صفحات 91-104
    ویژگی های تولیدمثلی 639 نمونه ماهی کوپر (Argyrops spinifer)، از شانک ماهیان تجاری خلیج فارس، طی خردادماه 1389 الی اردیبهشت ماه 1390 به صورت ماهانه (50-60 عدد) مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری در آب های بوشهر و بوسیله تور ترال توسط صیادان انجام گرفت. طول کل نرها در دامنه 61-15 سانتی متر (میانگین±انحراف معیار) (6/6±24) و ماده ها در دامنه 64-13 سانتی متر (9/7±6/24) بود. وزن کل نرها 3450-77 (319±6/323) و ماده ها 4162-52 (465±370) گرم بود. طول کل (Lm50) و سن (Am50) در اولین بلوغ جنسی در نرها بترتیب 1/30 سانتی متر و 5 سال و در ماده ها 3/31 سانتی متر و 6 سال بود که نشان دهنده صید این ماهی با اندازه کمتر از اندازه متوسط بلوغ است. نسبت جنسی در بین کل نمونه های صید شده 1نر:25/1 ماده بود که با نسبت مورد انتظار اختلاف معنی داری را نشان داد (p<0.01). طول کل در ابتدای بلوغ در ماده ها 8/23 سانتی متر بدست آمد. کمینه و بیشینه و میانگین هم آوری مطلق (±انحراف معیار) بترتیب برابر 79000، 2375000 و 528000±683000، در ماده های با طول 47-17 سانتی متر و وزن 1666-5/117 گرم بدست آمد. رابطه بین هماوری مطلق و طول کل ماهی به صورت F= 54417L–92699 (r= 0.77) و رابطه بین هماوری مطلق و وزن ماهی به صورت F= 1165W+41595 (r= 0.81) بدست آمد. بررسی قطر تخمک ها نشان داد که سه گروه تخمک به قطر 800-25 میکرون در تخمدان رسیده وجود دارد. این ماهی دارای تخمدان چندبخشی یا متناوب است و دسته های مختلفی از تخمک در مراحل مختلف رسیدگی در هر زمان در آن قابل مشاهده است و دوره تخم ریزی طولانی دارد. با توجه به شاخص گنادی (GSI)، قطر تخمک، توزیع ماهانه فراوانی مراحل مختلف رسیدگی تخمدان و بررسی های بافت شناسی، دوره تولیدمثل این گونه از آذر تا فروردین برآورد گردید. فصل تخم ریزی طولانی مدت نشان می دهد که این ماهی تخم ریز چندباره (Multiple spawner) با تخمدان غیرهمزمان (Asynchronous) است. با توجه به نتایج این مطالعه احتمال می رود که این ماهی دارای استراتژی پروتوجینی (Prtogyny) و هرمافرودیت ابتدایی (Rudimentary hermaphroditism) باشد.
    کلیدواژگان: Argyrops spinifer، خلیج فارس، تولیدمثل، شانک ماهیان
  • عبدالصمد کرامت، آزاده ابولفضلی صفحات 105-118
    هدف این تحقیق بررسی کارکرد کارنتین درکنار متیونین در بهبود کارآیی متابولیسم چربی ها و در نتیجه آن بهبود پارامترهای رشد در ماهی قزل آلا می باشد. برای بررسی اثرات متقابل متیونین و ال کارنتین : متیونین در سه سطح 5/0 و 1 و 5/1 درصد و ال کارنتین هم در سه سطح 5/0 و 1 و 5/1 گرم به ازای هر کیلوگرم به غذا های آزمایشی اضافه شد و بر این اساس نه تیمار آزمایشی در این تحقیق وجود داشت. نتایج نشان داد که افزودن اسید آمینه متیونین پارامترهای رشد در این ماهی را مانند وزن نهایی ، ضریب تبدیل و سرعت رشد ویژه را تحت تاثیر قرار داد ( p<0.05)، ولی افزودن ال کارنتین تنها موجب تغییر در وزن نهایی شده و سایر پارامترهای رشد در ماهی قزل آلا تحت تاثیر قرار نگرفت ( p>0.05). نتایج همچنین نشان داد که به طور کلی، ماهیان تغذیه شده از غذاهای حاوی ال کارنتین و متیونین رشد بهتری نسبت به غذای کنترل (سطح صفر الکارنتین و متیونین) نشان دادند. افزودن هردوماده افزودنی متیونین و ال کارنتین موجب کاهش میزان گلوکز خون در مقایسه با غذای کنترل شد (p<0.05). وجود دو ماده افزودنی متیونین و ال کارنتین در جیره موجب بالارفتن پروتئین لاشه در مقایسه با غذای کنترل شده است ( p<0.05). بر خلاف میزان پروتئین افزودن هر دو ماده متیونین و ال کارنتین موجب کاهش میزان چربی لاشه در مقایسه با غذای کنترل شده است. به طورکلی، ترکیب این دو ماده در سطوح پایین تر اثرات بهتری بر پارامترهای رشد و کاهش میزان چربی فیله دارد.
    کلیدواژگان: اسید آمینه، رشد، ضریب تبدیل غذایی، چربی، ماده افزودنی
  • سامان ضیایی، خدیجه ثمره هاشمی، سید امجد ثمره هاشمی صفحات 119-127
    تحقیق حاضر عوامل موثر بر مصرف ماهی تازه در ایران را بررسی نموده است. اطلاعات مورد استفاده، شامل داده های هزینه و درآمد 38252 خانوار شهری و روستایی می باشد که در سال 1394 توسط مرکز آمار ایران جمع آوری شده است. با توجه به ماهیت داده ها، ابتدا از بین مدل های توبیت، هکمن و دابل هاردل براساس آزمون های نسبت راستنمایی و وونگ همچنین علامت ضرایب و معناداری آن ها، مدل دابل هاردل به عنوان مدل مناسب انتخاب گردید. نتایج نشان داد متغیرهای سن و تحصیلات سرپرست، وضعیت درآمدی و جنسیت سرپرست، منطقه زندگی و نزدیکی به دریا تاثیر مثبت و معناداری در مشارکت (تصمیم به مصرف ماهی تازه) دارد و سن سرپرست، تحصیلات سرپرست و همسر، بعد خانوار، درآمد ماهانه خانوار و شاخص قیمت گوشت قرمز و مرغ تاثیر مثبت و قیمت ماهی تاثیر منفی و معناداری بر میزان مصرف ماهی دارد. از اینرو افزایش آگاهی و گسترش مراکز دسترسی می تواند در افزایش مصرف موثر باشد.
    کلیدواژگان: ماهی تازه، مدل دابل هاردل، مصرف، ایران
  • کاوس نظری، مهدی شمسایی مهرجان، نیما ایلا، عیسی شریف پور، ابوالقاسم کمالی صفحات 129-138
    این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر سطوح مختلف سلنیوم آلی و معدنی بر نرخ رشد و بازماندگی، عوامل خونی و آسیب شناسی کبد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با جیره های آزمایشی حاوی سلنیوم، انجام گرفت. در این آزمایش 9 جیره شامل سلنیوم آلی و معدنی با مقدار 0 (شاهد)، 15/0 (تیمار 1)، 3/0 (تیمار 2)، 45/0 (تیمار 3) و 6/0 (تیمار 4) گرم بر کیلوگرم جیره غذایی ساخته شد و ماهیان به مدت 60 روز تغذیه شدند. میانگین وزن اکتسابی در تیمار 3 آلی (6/18±214 گرم) نسبت به شاهد (25±6/154 گرم) افزایش معنی داری نشان داد (05/0P<). میانگین نرخ رشد روزانه در تیمارهای 2، 3 و 4 آلی و تیمار 2 معدنی (005/0±05/0) نسبت به شاهد (009/0±03/0) دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0P<). مقدار IgM در تیمار 1 آلی بالاترین مقدار (6/11±05/55 میلی گرم بر دسی لیتر) نسبت به شاهد (6/6±9/46 میلی گرم بر دسی لیتر) بود (05/0P<). فعالیت لیزوزیمی در تیمار 3 آلی (5/24±7/1066 واحد در گرم) نسبت به شاهد (11±5/838 واحد در گرم) افزایش معنی داری یافت (05/0P<). بالاترین مقدار C3 در تیمار 4 آلی (4/28±8/34 میلی گرم بر دسی لیتر) و بیشترین مقدار C4 در تیمار 4 آلی (3/7±1/31 میلی گرم بر دسی لیتر) بود (05/0P<). نتایج نشان دادند که افزودن سلنیوم آلی تا 45/0 میلی گرم در کیلوگرم غذا، نسبت مناسبی از عوامل رشد، پاسخ های ایمنی و ویژگی های پاتولوژیک کبد ماهیان قزل آلا را بهمراه خواهد داشت.
    کلیدواژگان: سلنیوم، رشد، خون شناسی، آسیب شناسی، قزل آلا رنگین کمان
  • فریده چناری، محمد باقر نبوی، محمدعلی سالاری، احمد سواری، حسین ذوالقرنین صفحات 139-148
    بر اساس مطالعات مورفولوژی، Leptodius exaratus تنها گونه شناخته شده از جنس Leptodius است که تاکنون در سواحل صخره ای خلیج فارس یافت شده است. از آنجایی که وجود گونه های مخفی در میان سخت پوستان دریایی بسیار رایج است، هدف مطالعه حاضر، بررسی احتمال شناسایی گونه های مخفی در میان 8 مورفوتایپ رنگی است که در مطالعات مورفولوژیک به عنوان گونه Leptodius exaratus شناسایی شده بودند. بدین منظور، از 8 الگوی رنگی منسوب به گونه Leptodius exaratus از سواحل صخره ای استان بوشهر نمونه برداری انجام شد. سپس اولین گونوپودهای جنس نر، جداسازی شده و با میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ SEM عکسبرداری شدند. جهت مطالعات مولکولی DNA نمونه ها با استفاده از روش فنل-کلروفروم استخراج و قطعه ژنی زیر واحد یک سیتوکروم اکسیداز میتوکندری COI تکثیر و توالی یابی شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که توالی نوکلئوتیدی این قطعه ژنی میتوکندریایی COIدر تمام مورفوتایپ های رنگی بر هم منطبق نمی باشند و این نتایج در توپولوژی درختان تکاملی برای هر دو آنالیز Maximum likelihood، Bayesian منعکس شد. مطالعه فراساختار قسمت راسی اولین گونوپود جنس نر نیز نشان داد، تفاوت هایی اساسی در قسمت راسی این اندام در برخی مورفوتایپ های رنگی دیده می شود. این نتایج نشان می دهد که تمامی نمونه ها احتمالا متعلق به یک گونه نمی باشند و در میان آنها گونه های پنهان وجود دارند. شواهد مولکولی همچنین نشان داد، توالی 8 مورفوتایپ رنگی Leptodius exaratus از خلیج فارس و توالی ثبت شده این گونه از اندونزی در کلادهایی جداگانه قرار گرفته اند. شناسایی بر اساس مورفولوژی اولین گونوپود جنس نر توسط میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ SEM و ژن COI روش های تحقیق کارآمدی در مطالعه حاضر بودند.
    کلیدواژگان: Leptodius exaratus، مولکولی، COI، گونوپود، خلیج فارس
  • سحر ارکیا، سیامک یوسفی سیاه کلرودی، ندا خردپیر، اعظم کرمی صفحات 149-158
    شیرونومیده ها یکی از مهم ترین گروه های منحصربفرد در اکولوژی اکوسیستم های آبی را تشکیل می دهند. این حشرات از فراوان ترین لاروهای مناطق کم عمق دریاچه ها، استخرها و جویبارهایی هستند که پوشش متراکمی از گیاهان آبزی دارند. این پژوهش با هدف شناسایی لاروهای خانواده Chironomidae در رودخانه حبله رود انجام شد. نمونه برداری به صورت فصلی از چهار ایستگاه انتخابی (زرین دشت، سمسین دشت، خمده و انزها) در رودخانه با استفاده از توری نمونه برداری Dredge با سه تکرار در هر ایستگاه در سال 1394 انجام شد. نمونه ها پس از جمع آوری در محل نمونه برداری در الکل اتانول 70 درصد نگه داری شدند. در آزمایشگاه، ابتدا لاروهای Chironomidae از سایر نمونه ها و اجزای بستر جداسازی، شفاف سازی و پس از تهیه لام دایمی با میکروسکوپ های نوری و فاز کنتراست و کلیدهای شناسایی موجود تا سطح جنس شناسایی شدند. نتایج بررسی حاضر از خانواده شیرونومیده، وجود 3 جنس Chironomus، Polypedilum و Stictochironomus از یک زیرخانواده Chironominae را در بخش های مختلف این رودخانه نشان داد.
    کلیدواژگان: فونستیک، شیرونومیده، رودخانه حبله رود، تهران
  • غلامرضا دریانبرد، سیدمحمدوحید فارابی، حسن فضلی، عباس متین فر، کامیار غرا صفحات 159-169
    جانمایی مکان های مناسب برای استقرار قفس های پرورش ماهیان نقش بسیار مهمی در توسعه آبزی پروری و موفقیت در سرمایه گذاری دارد. در ایران به دلیل محدودیت منابع آب شیرین، تمایل و توجه به استفاده از آب دریا برای توسعه آبزی پروری معطوف شده است. در این تحقیق از برخی پارامترهای زیستی و غیرزیستی موثر در پرورش ماهیان در قفس که طی مطالعات هیدرولوژی و هیدروبیولوژی طی سال های 89-1387 گردآوری شده اند، استفاده شد. محدوده مطالعه آب های ایرانی دریای خزر از نوار ساحلی تا عمق 100 متر بود و با نرم افزارهای GIS مدل سازی و تحلیل زمین آماری انجام شد. نزدیک بودن مکان پرورش به نوار ساحلی، دارا بودن حداقل عمق محل استقرار 20 متر، عدم تداخل با سایر فعالیت های دریایی، خارج بودن از حریم 5 کیلومتری از دهانه رودخانه ها و دارا بودن بیشترین همپوشانی دامنه مطلوب پارامترهای محیطی از معیارهای جانمایی بود. براین اساس منطقه مرکزی در حد فاصل شهرستان های خشت سر تا کیاشهر با طول تقریبی 245 کیلومتر در اولویت اول و مناطق غربی و شرقی بترتیب در اولویت های دوم و سوم توسعه آبزی پروری قرار گرفتند. در منطقه مرکزی، مقدار تطابق معیارها برای استقرار قفس های شناور در دامنه 5/97-0/80 درصد بود و از شرق به غرب بر مقدار مطلوبیت شرایط محیطی افزوده شد. از 15 نقطه ای که دارای بهترین و مناسب ترین شرایط و مطلوبیت برای استقرار قفس های شناور بودند، 14 نقطه در مناطق حدفاصل چابکسر تا غرب رودخانه سپیدرود و یک نقطه در منطقه تنکابن قرار گرفت.
    کلیدواژگان: دریای خزر، پرورش در قفس، پارامترهای محیطی، مکان یابی، GIS
  • محمود محسنی، محمد پورماظمی، رضوان الله کاظمی، رضا طاعتی صفحات 171-183
    این تحقیق به منظور بررسی اثر سطوح مختلف ال–کارنیتین جیره غذایی (50، 150، 350، 650، 950، 1250 میلی‏گرم در هر کیلوگرم غذا) بر عملکرد رشد، ترکیب لاشه و وضعیت آنتی‏اکسیدانت (Oxidative stress) در فیل‏ماهی (Huso huso) جوان پرورشی (6/15±1247 گرم، میانگین، mean± SD) طراحی و انجام شد. نتایج با جیره شاهد (خوراک بیومار فرانسه) مقایسه شدند. ماهیان در 21 وان فایبرگلاس (10 عدد ماهی در هر وان) با یکی از 7 جیره غذایی به مدت 17 هفته تا حد سیری تغذیه شدند. در پایان دوره پرورش، متوسط وزن کسب شده کارایی غذا، میزان کارایی پروتئین و ضریب چاقی ماهیان تغذیه شده با تیمار محتوی 350 میلی گرم ال–کارنیتین در کیلوگرم جیره غذایی به میزان قابل توجهی بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 50، 150،950 و 1250 میلی‏گرم ال–کارنیتین بود (P<0.05). همچنین متوسط افزایش وزن، کارایی غذا، میزان کارایی پروتئین و ضریب چاقی در فیل‏ماهیان تغذیه شده با تیمار 650 میلی‏گرم و جیره شاهد، به طور معنی داری بالاتر از ماهیان تغذیه شده با جیره های 50، 950 و 1250 میلی‏گرم ال–کارنیتین، بودند. مقادیر پروتئین بافت ماهیچه و لاشه ماهیان تغذیه شده با جیره شاهد، تیمارهای 350 و 650 میلی گرم در کیلوگرم جیره بطور معنی‏داری نسبت به ماهیان تغذیه شده با تیمارهای 50، 950 و 1250 میلی گرم ال–کارنیتین، بالاتر بود. فعالیت های سوپراکسید دسیموتاز (SOD)، گلوتاتیون (GSH) و پراکسیداز گلوتاتیون (GPX) در ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی 350 و 650 میلی‏گرم در کیلوگرم ال-کارنیتین، به طور معنی‏داری نسبت به سایر تیمارها حتی نسبت به جیره شاهد بالاتر بود، در صورتیکه کمترین مقادیر متوسطTBARS ((Thiobarbiturice acid reactive substances در ماهیان تغذیه شده با جیره 350 میلی‏گرم ملاحظه گردید که به استثناء تیمار 650 میلی‏گرم با سایر تیمارها دارای اختلاف معنی‏دار آماری بود. با توجه به نتایج حاصله می‏توان اذعان نمود سطح ال-کارنیتین در جیره به میزان 350 میلی‏گرم در کیلوگرم می‏تواند باعث بهبود عملکرد رشد، مصرف غذا، صرفه جویی در مصرف پروتئین به واسطه منابع چربی، کیفیت بافت ماهیچه و لاشه، سیستم دفاعی و آنتی اکسیدانت در فیل‏ماهی جوان پرورشی شود.
    کلیدواژگان: وضعیت آنتی اکسیدانت، فیل ماهی، ترکیب بدن، عملکرد رشد، ال-کارنیتین
  • مهرنوش امینی سرتشنیزی، علی اصغر خانی پور، احمد نوری، احسان کامرانی صفحات 193-196
|
  • Pages 1-10
    Streptococci and lactococci are among bacterial diseases of wild and farmed fish especially rainbow trout and accounted for significant economical losses in the aquaculture industry. In this study, 60 fish from rainbow trout farms in Ilam, were collected and sampled for bacterial and molecular analyses. Identification of the isolated bacteria was determined using biochemical tests and confirmed by polymerase chain reaction (PCR). For this purpose, using primer sets targeting portions of the tuf (code along factor Tu) and 16S rRNA gene sequences were performed to determine the genus Streptococcus and Streptococcus iniae, respectively. In total, 110 isolates belonging to the genus Streptococcus, Lactococcus and Staphylococcus were detected. Molecular tests showed that 90 isolates were Streptococcus genus, of which 35 isolates tested by species-specific primers were identified as Streptococcus iniae and the rest (55 isolates) belonged to the species Lactococcus garvieae. Subsequently, phenotypic and genotypic evaluations of antibiotic-resistance of the isolates were performed, using disk diffusion method and PCR targeting tet, erm and str genes. The results showed that of the 110 isolates of Gram-positive cocci, 39 isolates were resistant against streptomycin (35%), 26 to erythromycin (23%), 35 to oxytetracycline (31%), 30 to enrofloxacin (27%), 21 to florfenicol (19%) and 33 isolates were resistant to penicillin G (30%). The presence of streptococcosis / lactococcosis was confirmed among fish farms in Ilam within this study. Moreover, it seems that the indiscriminate use of antibiotics has led to stablish resistant against such infectious agents.
    Keywords: Fish, Streptococcus, Lactococcus, Polymerase Chain Reaction, Antibiotic Resistance
  • Asgharnia M., Yeganeh S.*, Jafarpour S.A., Safari R Pages 11-22
    The aim of this study is to chemically hydrolyze of silver carp (Hypophthalmichthys moltirix) viscera and the effect of obtained peptones as a nitrogen source for culture of Listeria monocytogenes. Silver carp viscera were provided by a local market in Sari, Northern Iran. After freeze-thawing of Viscera at 4 °C was used for hydrolysis. Acidic and alkaline hydrolysis was done at two pH 3.3 and 12, and two temperatures of 70 and 85 °C. At the end of hydrolysis DH% (hydrolysis degree) and protein content were measured. Then obtained peptones from these 4 treatments (three replicates for each treatment) used as Listeria monocytogenes culture media at 48 hours and compared with BHI culture media. Results showed that maximum and minimum protein concentration were related to alkaline hydrolysis at 85 °C and acidic hydrolysis at 70 °C, respectively (P
    Keywords: chemical method, protein hydrolysate, viscera, Silver carp, culture media
  • Ansari Fard Fatemeh, Hooman Rajabi Eslami, Mehdi Shamsaie Mehrjan, Mehdi Soltani Pages 23-32
    This study evaluated the effect of diets containing 0, 2.5, 5, 7.5 and 10% Arthrospir platensis on the hematological and immune parameters of Koi carp (Cyprinus carpio). A completely randomized experimental design was developed with five treatments and three replicates for 8 weeks. At the end of experiment, the hematological and, immune system parameters were measured and analyzed. The results revealed that supplementation of Arthrospira platensis in diets results in higher percentage of Hb, Hct, RBC and WBC. In addition, a significant increasein the levels of IgM, lysozyme and C4 complement levels were found in fish fed with 10% Arthrospira platensis (p
    Keywords: Cyprinus carpio carpio, Spirulina, Immune system, Arthrospira platensis
  • Mehrnoush Norouzi, Mostafa Bagheri Tavani Pages 33-39
    The present study aimed to assess fatty acid profile in filet of male and female gray mullet from the southern region of the Caspian Sea. A total of 100 fish (55 male and 45 female) were caught from 10 stations in three coastal provinces of the Caspian Sea. Carcasses were analyzed according to the standard AOAC methods, and fatty acids were measured using gas chromatography. Mean protein, fat, moisture, and ash in golden gray mullet were 22.18±1.98, 3.08±1.21, 78.02±2, 1.40±0.43 respectively. A total of 28 fatty acids were identified, including 10 saturated, 8 monounsaturated, and 10 polyunsaturated fatty acids. Total amount of SFA fatty acids were 27.63, 24.95, 36.02 grams per 100 grams fat, respectively in male fish, and 30.39, 30.26, 29.42 grams per 100 grams fat respectively, in female fish, with a significant difference between them. The most prevalent SFA fatty acids included palmitic, oleic, and docosahexaenoic in fish muscles. Omega 3, omega 6, and omega 9 fatty acids in golden gray mullet comprised 29.61, 3.31, 11.17 percentage of total fatty acids respectively, and were significantly higher in the male species. ω-3/ω-6 and PUFA/SFA ratios were 9.22 and 1.2%, respectively. The sum total of two essential fatty acids in gray mullet (DHA and EPA) was 21.64%, which is important to promotion of health and prevention and recovery from illness in humans.
    Keywords: Fatty Acids, Golden Mullet, Caspian Sea
  • Masoud Haghighi, Sayed Mohammad Esmaeel Fakharzadeh, Saltanat Najar Lashgari, Behnam Pourmolaee Pages 41-50
    The aim of this study was to evaluate in vitro the antibacterial effects of hydro-alcoholic extract of aerial parts of Origanum vulgare and nanoform Origanum vulgare extract on Streptococcus iniae, the causative agent of Streptococcosis in fish, in comparison with the effects of florfenicol and nonoform florfenicol on this bacteria. The results showed that the Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and the Minimum Bactericidal Concentration (MBC) of Origanum vulgare extract was 1000 µg/ml whereas, the MIC and MBC of nanoform Origanum vulgare extract were 250 and 500 µg/ml, respectively. These results indicated that the inhibitory and bactericidal effects of Origanum vulgare extract was less than the nanoform Origanum vulgare extract. The MIC and MBC of florfenicol was 2.5 µg/ml while, the MIC and MBC of nanoform florfenicol were 0.625 and 1.25 µg/ml respectively. The results showed that the zones of inhibition for Origanum vulgare extract, nanoform Origanum vulgare extract, florfenicol and nanoform florfenicol were 21.70±0.6, 26.06±0.7, 31.63±0.4 and 32.80±1.1 mm, respectively. These results indicated that Origanum vulgare extract had antibacterial effects which were less than the effects of nanoform Origanum vulgare extract, florfenicol and nanoform florfenicol on Streptococcus iniae. In this study, the nanoform florfenicol was the most effective substance for controlling Streptococcus iniae infection.
    Keywords: Origanum vulgare extract, Florfenicol, Streptococcus iniae, Rainbow trout (Oncorhynchus mykiss), Nano
  • Ali Jafarpour, Farzaneh Yazdanprast, Reza Safari Pages 51-63
    In this study, the effects of inoculation of two lactic acid bacteria including Pediococcus pentosaceu and Lactobacillus plantarum were evaluated on the fermented fish sausages produced from Common carp, as a model, at incubation temperature of 35˚C. Common carp fermented sausages were prepared from minced fish, salt (3%), glucose (3%) and the combination of two starter cultures of bacteria (6 log CFU/g) and fermentation occurred during the 48 h incubation. Soluble peptides, pH, phsycrophilic and lactic acid bacterial counts, proximate composition (protein, lipid, moisture and ash), texture profile analysis and color of fermented sausages were measured and compared to the non-inoculated sausages (the control group) at 0, 24 and 48 h after incubation. According to the results, lactic acid bacteria showed rapid growth after 48 h fermentation which led to the significant decrease in pH from initial values of around 6.9 to 4.4 (P
    Keywords: Fermented sausage, common carp, lactic acid bacteria, starter culture
  • S.M.Vahid Farabi, Abbas Matinfar, Aliakbar Salehi, Mansour Sharifian Pages 65-75
    In this study, the effects of different primary stocking densities (45, 50, 55 and 60 shrimp/m2) of whiteleg shrimp postlarvae (PL12) were evaluated on the growth and survival rates. Brackish water (10.52±0.43 psu) was provided from the Caspian Sea. The experiments were performed in 12 circular concrete ponds with a sandy bed (area: 78m2) with four treatments and three replications for each treatment. The culture period was 75 days and the average water temperature was 27.4±1.79°C. The results showed that different stocking densities caused statistical significant difference in growth and survival rates among various experimental treatments (P
    Keywords: Whiteleg shrimp (Litopenaeus vannamei), Brackish water, Caspian Sea, Density
  • Anahita Farhoudi, Iman Sourinezhad, Mahmoud Nafisi, Mirmasoud Sajjadi, Alireza Salarzade Pages 77-89
    Effects of dietary supplementation of red macroalgae Gracilaria pygmea on the growth performance, hematology and serum biochemistry parameters of Asian Seabass Lates calcarifer with initial fish weight of 28±5.9 g were investigated in a 6-week experiment. The experimental diets were composed of the positive control diet (containing fishmeal), the negative control diet (containing fishmeal-soy protein) and three diets which supplemented with varying leves of red algae (3, 6 and 9%). Results indicated that daily growth rate, feed conversion ratio and final weight of fish not only were not negatively affected by different substitution levels of red algae, but also the final weight of fish fed the diet containing 6% red algae was higher than the other experimental diets. Condition factor of the negative control group and the specific growth rate of the treatment containing 6% red algae were significantly higher than those of the other experimental diets (P0.05). Among the examined serum biochemistry parameters of Asian Seabass, only glucose was not significantly affected by various dietary treatments (P>0.05). The cholesterol levels of the negative control group and fish fed the diet containing 9% red algae were similar with each other and were significantly higher than the other treatments (P
    Keywords: Asian Seabass Lates calcarifer, Gracilaria algae, Diet, Specific growth rate, Innate immunity
  • Samira Hamzeh, Yazdan Keivany, Nasrollah Mahboobi Soofiani, Khosro Jamshid-Aeen Pages 91-104
    The reproductive characteristics of 639 specimens of kingsoldier bream, Argyrops spinifer, a commercial species of Sparidae family in the Persian Gulf were investigated by monthly sampling during June 2010 to May 2011. Samples were caught by local fisherman using trawl net in waters of Bushehr province. Each month, a total of 50-60 specimens of fish were examined, on average. Total length ranged from 15-61 (24±6.6) cm in males and 13-64 (24.0±7.9) cm in females and total weight ranged 77-3450 (323.6±319) g and 52-4162 (370±465) g in males and females, respectively. Total length (Lm50) and age (Am50) at first maturity were estimated as 30 cm and 5 years for males and 31 cm and 6 years for females, this indicate that A. spinifer is exploited below the mean size at sexual maturity. The overall sex ratio was 1.25F:1M and were significantly different from the expected ratio (p
    Keywords: Kingsoldier bream, Argyrops spinifer, Sparidae, Persian Gulf, Reproductive characteristics
  • Abdolsamad Keramat, Azadeh Abolfazli Pages 105-118
    The main goal of the current study is to investigate the effects of L-carnitine supplement mixed with methionine on fat metabolism efficacy and consequently growth performance improvement in rainbow trout. In order to study the interaction effects between methionine and L-carnitine, three levels of methionine (0.5, 1 and 1.5%) and three levels of L-carnitine (0.5, 1 and 1.5 g/kg) were added to a an experimental diet. This led to nine experimental diets. The results showed that growth parameters such as final weight, feed conversion rate and specific growth rate were influenced by addition methionine (p0.05). The result also revealed that in general fish fed diets containing methionine and L-carnitine showed a better growth performance in comparison to control diet (without methionine and L-carnitine). Inclusion of both methionine and L-carnitine reduced blood glucose concentration compared with control diet (P
    Keywords: rainbow trout, Methionine, L-carnitine, fat
  • Saman Ziaee, Khadijeh Samare Hashemi, Seyed Amjad Samare Hashemi Pages 119-127
    The present study has studied factors influencing the consumption of fresh fish in Iran. Information required for the study, included cost-income data of 38252 urban and rural households that has been collected in 2015 by the Statistical Center of Iran. Due to the nature of the data, first from the Tobit, Hackman and double Hurdle models based on likelihood ratio and Wong tests along with sign coefficients and their significance, double Hurdle model was selected as an appropriate model. Results showed that age, education and gender of household head, income status, living area and distance to the sea have a significant positive impact on participation (decision to consume fresh fish) and head`s age, head`s education, wife`s education, family size and monthly income of the household and the price index for meat and poultry have positive effect and the price of fish has a significant negative impact on the consumption of fish. So more awareness and expand access centers can be effective in increasing consumption.
    Keywords: fresh fish, Double Hurdle Model, consumption, Iran
  • Kavous Nazari, Mehdi Shamsaei Mehrjan, Nima Eila, Issa Sharifpour, Abolghasem Kamali Pages 129-138
    The present study was carried out to evaluate the effects of various amounts of organic and mineral selenium supplementation on growth performance (including condition factor (CF), specific growth rate (SGR), and weight gain (WG)), heamatological indices and liver histopathology. Nine dietary treatments were prepared and supplemented with selenium at 0 (control group (T0)), 0.15 (T1), 0.3 (T2), 0.45 (T3) and 0.6 g/kg of fish diet (T4). Fish were fed with formulated diet during 60 days of experiment. The average weight gain of the T3 group that was fed with organic selenium (214±18.6 g) was significantly higher (P
    Keywords: Selenium, Growth, Hematology, Pathology, Rainbow trout
  • F. Chenari, M. B. Nabavi, M.A. Salari, A. Savari, H. Zolgharnein Pages 139-148
    According to morphological studies, Leptodius exaratus is one of the most common brachyuran species and the only known species of this genus which have been found in intertidal rocky shores along the Persian Gulf coast. Since the existence of hidden species among the crustacean species are very common, the aim of this study is to investigate the probability of hidden species identification among eight color morphotypes that were identified as Leptodius exaratus species in morphological studies. For this purpose, eight color morphotypes of Leptodius exaratus species were collected from rocky shores of Bushehr province. Then, the first male gonopods were separated and photographed by Scanning Electron Microscopy (SEM). For conducting molecular studies, DNA was extracted with a phenol-chloroform mixture and mitochondrial Cytochrome Oxidase subunit I (COI) gene was amplified and sequenced. The results showed that mitochondrial COI nucleotide sequences were not identical in all color morphotypes. These results were reflected in topology of evolutionary trees for both analyses (maximum likelihood, bayesian). Studying the ultrastructure of the apical segments of the first male gonopods showed fundamental differences in the apical organs of some color morphotypes. These results indicated that all samples did not belong to a single species and there were hidden species among them. Molecular evidence also showed that mitochondrial COI nucleotide sequences of eight color morphotypes of Leptodius exaratus from the Persian Gulf and the registered sequence of such species from Indonesia were in separate clusters. Identification based on the morphology of the first male gonopods using scanning electron microscopy (SEM) and the COI gene were useful research methods in the present study.
    Keywords: Leptodius exaratus, Molecular, COI, Gonopod, Persian Gulf
  • Sahar Arkia, Siamak Yousefi Siahkalroodi, Neda Kheradpir, Azam Karami Pages 149-158
    Chironmidae is one of the zoo-ecological unique group in the aquatic ecosystem. These insects are among the frequent larvae in shallow areas of the lakes, pools and road which has a dense cover of aquatic plants. This study was conducted to identify the Chironomidae living in Hablehrood stream. Sampling programmed seasonally for four selected pilots (Zarrindasht, Simindasht, KHomadeh and Enzaha) by dredge in three replications for each pilot in 2015. Samples were transferred in ethanol 70% to the laboratory. In the laboratory, larvae were separated from other substrate elements, after calcifying the samples, they were permanently fixed. Identification was done by use of available keys to genus level. The result showed that three genus hironomus, Polypedilum and Stritochironomus belonged to sub-family Chironominae were collected from Hablehrood.
    Keywords: Faunistic, Chironmidae, Hablehrood River, Tehran
  • Gholamreza Daryanabard, Sayed Mohammad Vahid Farabi, Hassan Fazli, Abbas Matinfar, Kamyar Gharra Pages 159-169
    Selecting suitable sites for the establishment of cage based aquaculture has a very important role in aquaculture development and investment success. In Iran, there is a growing tendency for seawater aquaculture development due to the limited resources of freshwater. In the present study, the effective biotic and abiotic factors in cage culture that were collected through the hydrological and hydrobiological studies from 1387 to 1389 were analyzed. Iranian waters of the Caspian Sea from shoreline to the depth of 100 meters were investigated with the use of Geographic Information Systems (GIS). Analysis was carried out based on the site selection criteria including the minimum depth of 20 m, short distance from the beach, no interference with other maritime activities, being at least 5 km far from the river mouth and the most suitable environmental parameters. Results indicated that Iranian waters of the Caspian Sea were appropriate for cage culture in which, central region between the cities of Kheshtsar to Kiashahr with an approximate length of 245 km was the first priority and the western and eastern regions were the second and the third priorities for aquaculture development, respectively. In central region, the match compliance criteria for the establishment of floating cages were 80 to 97.5 percent and the suitability of the environmental conditions were increased from the east to the west. Fourteen sites out of the fifteen suitable sites, which had the most appropriate conditions for the establishment of floating cages, were in a region between Chaboksar and the western part of Sepidroud River and the remaining site was in Tonekabon region.
    Keywords: Caspian Sea, Aquaculture in cage, environmental parameters, Site selection, GIS
  • Mahmoud Mohseni, Mohammad Pourkazemi, Rezvanollah Kazemi, Reza Taati Pages 171-183
    A 17-week feeding trial was carried out to evaluate the effects of dietary L-carnitine level in beluga, Huso huso. A total of fish averaging 1247 ± 15.6 g (mean ± SD) were randomly distributed into 21 fibreglass tanks, and each tank holding 10 fish was then randomly assigned to one of three replicates of seven diets with 50, 150, 350, 650, 950 and 1250 mg L-carnitine kg-1 diet or control diet (Biomar). At the end of 17 weeks of feeding trial, average weight gain (WG), feed efficiency (FE), protein efficiency ratio (PER) and condition factor (CF) of fish fed 350 mg kg-1 diet were significantly (P
    Keywords: Antioxidant status, beluga (Huso huso), body composition, growth performance, L-carnitine
  • A. Mohamadsalhi, M. Velaatzadeh, N. Karami Rd Pages 185-192
    The presence of heavy metals in our environment has been of great concern because of their toxicity when their concentration is more than the permissible level. These metals enter in the environment by different ways e.g. industrial activities. This study was carried out to determine and comparison of heavy metals Cd, Pb and Ni in muscle, liver and caviar of farmed Acipenser baerii from Khuozestan Province, 2014. 30 samples of Acipenser baerii were prepared randomly from five ponds of Hantoshzadeh breeding. Heavy metal levels in fish samples were analyzed by Perkin Elmer 4100 zl atomic absorption. Data analysis was performed with the software SPSS17 and comparison of the mean to T-test. The highest concentration of Ni, Cd and Pb were 1.10±0.23, 0.041±0.002 and 0.35±0.02 µ/Kg in liver of Acipenser baerii. The lowest concentration of this metals were obtained 0.08±0.003, 0.017±0.002 and 0.11±0.02 µ/Kg in caviar this species. Concentration of heavy metals in the liver of Acipenser baerii was higher than muscle and caviar. In this study concentration of Ni, Cd and Pb in muscle and caviar of Acipenser baerii were lower than comparison of WHO, FDA, MAFF and NHMRC standards.
    Keywords: Bioaccumulation, Heavy metals, Nickel, Cadmium, Lead, Acipenser baerii
  • Mehrnoush Amini, Ali Asghar Khanipour, Ahmad Noori, Ehsan Kamrani Pages 193-196
    One of the comparison methods for evaluating fishing gears efficiencies is based on Catch per Unit Effort (CPUE). In this study, we used three different types of traps for catching oriental river prawn (Macrobrachium nipponense). Capture efficiencies and catch rates of cylindrical pot, opera house trap, and Hokkaido pot were compared with each other during the investigation in Anzali Lagoon. The results indicated that there is a significant difference (P˂0/05) among the amounts of CPUE of cylindrical pot (0.24±0.12 gr), opera house trap (4.17±0.84 gr) and Hokkaido pot (1.58±0.41 gr). There was a significant difference between the results of length frequencies of captured prawns that was trapped by cylindrical pot and opera house trap (P
    Keywords: Anzali lagoon, Macrobrachium nipponense, Traps, CPUE