فهرست مطالب

دیابت و متابولیسم ایران - سال هفدهم شماره 2 (پیاپی 78، آذر و دی 1396)

مجله دیابت و متابولیسم ایران
سال هفدهم شماره 2 (پیاپی 78، آذر و دی 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/10/30
  • تعداد عناوین: 6
|
  • محمدرضا حامدی نیا *، طیبه امیری پارسا صفحات 57-64
    مقدمه
    هدف مطالعه ی حاضر بررسی مقالات چاپ شده در نشریات علمی – پژوهشی داخل کشور در بخش علوم ورزشی و در حوزه ی متابولیسم ورزشی از سال 1390 تا سال 1394 بود.
    روش ها
    به این منظور از 27 نشریه ی چاپ شده در حوزه ی علوم ورزشی 9 نشریه انتخاب شد و با مراجعه به سایت خود نشریات و پایگاه های جهاد دانشگاهی (SID) و بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) مقالات استخراج شد. در این فرآیند 766 مقاله مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    از 766 مقاله ی مورد بررسی با توجه به شاخص های مورد اندازه گیری، 223 مقاله در حوزه ی متابولیسم ورزشی قرار گرفت. بیشترین مقالات در نشریه ی سوخت و ساز فعالیت ورزشی چاپ شده بود، 57/53 درصد مقالات چاپ شده در این نشریه در حوزه ی متابولیسم ورزشی بود. متوسط نویسندگان هر مقاله 28/3 نفر بود. سهم دانشگاه های دولتی در تولید مقالات 78 درصد به تنهایی و 17 درصد با دانشگاه های آزاد بود. در ارتباط با بیشترین متغیر مستقل مورد استفاده در تحقیقات می توان گفت تمرینات هوازی (استقامتی) 09/29 درصد از کل متغیرهای مورد استفاده در تحقیقات بود. از 223 مقاله ی مورد بررسی 89 مقاله پاسخ به فعالیت های ورزشی و 134 مقاله سازگاری نسبت به تمرینات ورزشی را مورد مطالعه قرار داد. بیشترین آزمودنی های مورد استفاده در تحقیقات دانشجویان و موش ها با 5/16 و 14/16 درصد از کل مقالات بود. تعداد آزمودنی های مورد استفاده در هر مقاله به طور میانگین 62/23 نفر بود. تقریبا 60 درصد مقالات هیچ نوع شاخص عملکردی یا جسمانی را اندازه گیری نکرده بودند. از میان شاخص های متابولیسمی مورد اندازه گیری، شاخص های اکسیدانی و آنتی اکسیدانی با 69/11 درصد در رتبه ی اول قرار داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج فوق هماهنگی، اولویت و سیاست گذاری در حوزه ی پژوهش های متابولیسم ورزشی ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: نشریات پژوهشی ورزشی، متابولیسم ورزشی، بررسی مقالات
  • نسیم آذری، مسعود رحمتی *، محمد فتحی صفحات 65-78
    مقدمه
    تاکنون پژوهش های متعددی در زمینه ی تاثیر فعالیت ورزشی بر عوامل خطرساز مرتبط با بیماری دیابت نوع دو در داخل ایران صورت گرفته است. لذا، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت های ورزشی استقامتی بر برخی متغیرهای وابسته به دیابت نوع دو به صورت مروری نظام مند و متاآنالیز بر مطالعات صورت گرفته در داخل ایران بود.
    روش ها
    در این بررسی پایگاه های اطلاعاتی PubMed،Embase ، Cochrane، ISI، Scopus، Science direct، sid و magiran با هدف یافتن منابع مرتبط با موضوع مورد جستجو قرارگرفتند. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار STATA نسخه ی 12 صورت گرفت.
    یافته ها
    تعداد 242 مقاله به طور نظام مند مرور شدند و از این میان، 24 مقاله به صورت متاآنالیز (در مجموع 592 نفر؛ 294 نفر به عنوان گروه کنترل (96 نفر مرد، 198 نفر زن) و 298 نفر به عنوان گروه تمرین (97 نفر مرد، 201 نفر زن)) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میان ورزش استقامتی و سطوح گلوکز خون (0001/0=P؛ 656/0- الی016/1- 95% CI)، ورزش استقامتی و انسولین (0001/0=P؛ 682/0- الی042/1- 95% CI)، ورزش استقامتی و مقاومت به انسولین (0001/0=P؛ 217/0- الی563/0- 95% CI) ارتباط معنی داری وجود دارد.
    نتیجه گیری
    مطالعه ی مرور سیستماتیک و متاآنالیز پژوهش های صورت گرفته در داخل ایران نشان می دهد که ورزش استقامتی می تواند با بهبود سطوح گلوکز خون، انسولین و مقاومت به انسولین بیماران دیابتی نوع دو همراه باشد. لذا توصیه می شود که متخصصین درگیر در علوم ورزشی و پزشکی، از راهبرد غیردارویی ورزش استقامتی به عنوان یک مداخله ی درمانی در بیماران دیابتی نوع دو استفاده کنند.
    کلیدواژگان: دیابت نوع دو، انسولین، مقاومت به انسولین، گلوکز، ورزش استقامتی، مرور نظامند
  • محسن امیدی، مهرزاد مقدسی * صفحات 79-86
    مقدمه
    عملکرد سلول های بتای پانکراس و حساسیت به انسولین در دیابت نوع دو دچار اختلال می شود. ممکن است تمرینات ورزشی در بهبود این اختلالات موثر باشد؛ هرچند این موضوع هنوز به درستی مشخص نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی 8 هفته تمرین هوازی بر شاخص عملکرد سلول های بتای پانکراس و مقاومت به انسولین در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.
    روش ها
    در این پژوهش 20 زن میانسال با دامنه ی سنی 40 تا 50 سال مبتلا به دیابت نوع دو به عنوان آزمودنی شرکت کردند. آزمودنی ها براساس توان هوازی به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 = n) و تمرین (10 = n) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه روی نوارگردان فعالیت کردند، در این مدت آزمودنی های گروه کنترل تنها به فعالیت های روزانه ی خود پرداختند.
    یافته ها
    پس از 8 هفته تمرین هوازی، سطح گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (05/0>P)؛ در حالی که عملکرد سلول های بتای پانکراس تغییر معنی داری نکرد (2/0=P).
    نتیجه گیری
    به طور کلی به نظر می رسد تمرینات هوازی با شدت به کار رفته در تحقیق حاضر، ورود گلوکز به سلول ها را بهبود می بخشد اما تاثیری بر عملکرد سلول های بتای پانکراس ندارد.
    کلیدواژگان: دیابت، تمرین هوازی، عملکرد سلول های بتای پانکراس، مقاومت به انسولین
  • سپیده رحیمی مشکله، ابراهیم مسعودنیا*، وحید نیک سرشت صفحات 87-96
    مقدمه
    یکی از عوامل خطری که در سبب شناسی بروز دیابت نوع دو توجه اندکی به آن شده است، سبک زندگی است. پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه ی بین مولفه های سبک زندگی و بروز دیابت نوع دو در بین شهروندان شهر رشت انجام شد.
    روش ها
    این مطالعه در قالب یک طرح مورد- شاهدی انجام شد. داده ها از 150 نفر با علائم دیابت نوع دو که به بیمارستان های حشمت و گلسار و انجمن دیابت رشت مراجعه کرده بودند و 150 نفر از افراد فاقد علائم دیابت نوع دو، با سنین 30 الی 60 سال شهر رشت جمع آوری شد. ابزار اندازه گیری عبارت بودند از چک لیست ویژگی های اجتماعی- جمعیت شناختی و بالینی، و فرم کوتاه پروفایل سبک زندگی ارتقاء دهنده ی سلامت. داده ها با استفاده از آماره ی t و c2 و در نرم افزار SPSS نسخه ی 22 تحلیل شدند.
    یافته ها
    تفاوت معناداری بین افراد با علائم دیابت نوع دو و افراد سالم از لحاظ سن، نمایه ی توده ی بدن (BMI)، میزان تحصیلات (01/0 > P)، وضعیت تاهل (05/0 >P)، سابقه ی دیابت در خانواده، سابقه ی مصرف سیگار، سابقه ی فشار خون بالا، سابقه ی بیماری قلبی و وضعیت شغلی (01/0 >P) وجود داشت. همچنین تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر مولفه های رشد معنوی و خودشکوفایی، مدیریت استرس، فعالیت بدنی (01/0 >P)، و مسوولیت پذیری درباره ی سلامت (05/0 >P) وجود داشت.
    نتیجه گیری
    مولفه های سبک زندگی از عوامل موثر در بروز دیابت نوع دو می باشند. بنابراین، مداخله های شناختی و رفتاری با هدف تعدیل و ارتقای سبک زندگی مرتبط با سلامت ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: سبک زندگی، رفتار سلامتی، دیابت ملیتوس، نوع دو
  • سید سعید مظلومی*، میترا مودی، حکیمه ملاکی مقدم، الهه توسلی، زهرا وحدانی نیا، بی بی فاطمه باقرنژاد حصاری صفحات 97-104
    مقدمه
    دیابت نوع دو از جمله بیماری های غیر واگیردار می باشد. در طی سه دهه ی گذشته، تعداد افرادی که به دیابت نوع دو در جهان مبتلا شده اند به بیش از دو برابر رسیده است. در این بیماری بیش از 95 درصد درمان به وسیله ی بیمار انجام می شود و از راه های مهم کنترل بیماری دیابت نوع دو، انجام رفتارهای خودمراقبتی توسط بیمار می باشد. مطالعات مختلف نشان داده اند عوامل زیادی بر انجام رفتار خودمراقبتی در بیماران تاثیر دارد، این مطالعه با هدف تعیین پیش بینی کننده های رفتار خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو شهر بیرجند و یزد انجام شد.
    روش ها
    این مطالعه از نوع توصیفی و تحلیلی می باشد که به صورت مقطعی بر روی 100 بیمار در شهر بیرجند و 100 بیمار در شهر یزد انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای که در 4 قسمت طراحی شده بود (آگاهی، خودکارآمدی، سوالات مرتبط با رفتار خودمراقبتی و سوالات مرتبط با حمایت اجتماعی) جمع آوری شده و پس از ورود داده ها در نرم افزار SPSS16، برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی و تحلیلی رگرسیون با در نظر گرفتن آزمون ها در سطح خطای 5% استفاده شد.
    یافته ها
    مقایسه ی شاخص میانگین آگاهی، خودکارآمدی، خودمراقبتی و حمایت اجتماعی درک شده در دو شهر بیرجند و یزد نشان دادکه بین متغیرها در دو شهر تفاوت زیادی وجود ندارد. اثر حمایت اجتماعی با مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم بر رفتار خودمراقبتی در شهر بیرجند تاثیر بیشتری داشت.
    نتیجه گیری
    با توجه به این که هدف برنامه های آموزشی به بیماران دیابتی نوع دو ارتقاء فعالیت های خودمراقبتی می باشد، می توان با افزایش خودکارآمدی، حمایت اجتماعی درک شده و آگاهی افراد به این هدف دست یافت.
    کلیدواژگان: دیابت نوع دو، خودمراقبتی، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی، آگاهی
  • شیما کیوان، نوشیروان خضری مقدم*، اسدالله رجب صفحات 105-116
    مقدمه
    دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن است که با مشکلات روان شناختی به ویژه استرس رابطه ی زیادی دارد. در این زمینه مداخلات روان شناختی می تواند مفید واقع شود. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) بر سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.
    روش ها
    در این پژوهش از طرح نیمه تجربی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تشکیل دادند که عضو انجمن دیابت ایران شهر تهران محسوب می شدند. برای نمونه ی پژوهش، تعداد 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در نظر گرفته شد که به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری (PAIS) بود.
    یافته ها
    نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) تاثیر معناداری بر سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری داشته است. همچنین یافته ها نشان داد، روش فوق بر نگرش نسبت به بیماری و محیط اجتماعی تاثیر معناداری داشت (05/0>P).
    نتیجه گیری
    یافته ها نشان داد، کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) می تواند بر افزایش سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو موثر باشد. این یافته ها تبیین کننده ی نیازمندی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو به افزایش سازگاری روانی-اجتماعی با بیماری خود می باشد.
    کلیدواژگان: دیابت نوع دو، ذهن آگاهی، استرس، سازگاری روانی، سازگاری اجتماعی
|
  • Mohammadreza Hamedinia *, Tayebeh Amiriparsa Pages 57-64
    Abstract: The purpose of the present study was the investigation of the published articles in sport and Persian peer- reviewed journals in the field of exercise metabolism during 2011 to 2015 years.
    Methods
    In this regard, 9 out of 27 published journals on sport sciences were selected and were extracted by referring to the related websites, Jahad Daneshgahi and the country Information Database for Articles. 766 articles were investigated during the process.
    Results
    According to measured indicators, 223 articles were placed in the field of exercise metabolism. The Most articles have been published in the Journal of Metabolism and Exercise. 53.57% of the published articles in this journal were in the field of exercise metabolism. The average number of authors for each paper was 3.28. State Universities’ share in the production of the articles was 78% alone and 17% in partnership with Azad University. The Most independent variables used in the studies, were aerobic training (endurance) which 29.09% of all variables used in the study were included. From of 223 investigated papers 89 papers have been investigated the responses to exercise and 134 papers have been investigated the adaptation to exercise Training. The most of the study subjects were students and mice, with 16.5 and 16.14%, respectively. The number of the study subjects used in each article was 23.62 people on average. Almost 60% of the articles did not investigate on any performance or physical indicators. Among the measured metabolic markers, the oxidant and antioxidant markers was in the first place (16.69%).
    Conclusion
    Regarding the above-mentioned results, coordination, prioritization and policy making in the field of exercise metabolic researches seems necessary.
    Keywords: Peer, reviewed journals, Exercise metabolism, Papers investigation
  • Nasim Azari, Masoud Rahmati *, Mohammad Fathi Pages 65-78
    Background
    There are many research have been done so far about the effect of exercise training on diabetic type 2 related risk factors. But in this regard there is no study performed in Iran. So, the aim of the present study was to investigate the effect of endurance exercise training on some diabetic type 2 dependent variables in the form of systematic review and meta-analysis of studies that were performed in Iran.
    Methods
    In this research PubMed, Embase, Cochran, Scopus, ISI, Google Scholar, Science direct, Sid and Magiran databases were searched for Persian sources. Data analysis were done using STATA software version 12.0.
    Results
    Generally, 242 articles were founded in primary search, which 24 articles were included in this research. Finally research were evaluated 592 Iranian's peoples which 294 peoples as a control group (96 male and 198 women) and 298 peoples as a training group (97 male and 201 women).The results indicate that there were significant association between endurance exercise and blood glucose levels (P=0.0001,-1.016,-0.656;95%CI), insulin (P=0.0001,-1.042,-0.682;95%CI), insulin resistance (P=0.0001;-0.563,-0.217;95%CI).
    Conclusion
    Generally, this systematic review and meta-analysis study was demonstrated endurance exercise could be related with decrease diabetes type 2 related risk factors. So, it is recommended that sport and medicine experts use endurance exercise as a non- pharmacological intervention for treatment of diabetes type 2 patients.
    Keywords: Diabetes type2, Insulin, Insulin resistance, Glucose, Endurance exercise, Meta, analysis
  • Mohsen Omidi, Mehrzad Moghadasi * Pages 79-86
    Abstract: Pancreatic β-cells function and insulin sensitivity resistance were impaired in type 2 diabetes. Exercise training may improves these impairs, however, this is not well known. The aim of present study was to examine the Effect of 8 weeks aerobic training on pancreatic β-cells function and insulin resistance in female patients with type 2 diabetes.
    Methods
    Twenty middle-aged women (age, 40 -50 years) with type 2 diabetes participated as the subject. The subjects were randomly assign to control group (n=10) or the training group (n=10). The subjects in the training group performed 30 to 45 min aerobic training on the treadmill with 60- 75% of their maximum heart rate, 3 days a week for 8 weeks. The subjects in the control group were instructed to maintain their normal physical activity throughout the study.
    Results
    The results indicated that fasting blood sugar, fasting insulin and insulin resistance index decrease in the training group compare to the control group (P
    Conclusion
    In summary, it seems that aerobic training utilized in this study improves glucose entry into cells but it had not effective on pancreatic β-cells function.
    Keywords: Diabetes, Aerobic training, Pancreatic ?, cells function, Insulin resistance
  • Sepideh Rahimi Moshkeleh, Ebrahim Masoudnia *, Vahid Nik Seresht Pages 87-96
    Background
    One of the risk factors that have been little attention to it in the etiology of type 2 diabetes is lifestyle. The aim of this study was to determine the relationship between components of lifestyle and incidence of type 2 diabetes among people aged 30 to 60 years in Rasht.
    Methods
    This study was conducted with a case-control design. Data were collected from 150 patients with type 2 diabetes symptoms that had been admitted to Golsar and Heshmat hospitals and Rasht Diabetes Association (Cases) and 150 subjects without type 2 diabetes symptoms (controls) aged 30 to 60 years in Rasht. Measuring tools included checklist of socio-demographic and clinical characteristics and short-form Health-Promoting Lifestyle Profile. Data were analyzed using t-test and chi-square statistics and the software SPSS version 22.
    Result
    There was a significant difference between people with type 2 diabetes symptoms (cases) and healthy individuals (controls) regarding to age, body mass index (BMI), education level (P
    Conclusion
    Insufficiency of the lifestyle components, especially spiritual growth and self-actualization, stress management, health responsibility and physical activity are major risk factors for Type 2 Diabetes. Therefore, cognitive and behavioral interventions to modify and improve health-related lifestyles seems necessary.
    Keywords: Lifestyles, Health Behavior, Diabetes Mellitus, Type 2
  • Sayed Mazloomi Seyd *, Mitra Mody, Hakimeh Malakimoghadam, Elahe Tavasoli, Zahra Vahdani Nia, Fatemeh Baghernezhad Hesary Bi Bi Pages 97-104
    Background
    Diabetes types 2 are non- communicable disease. During the past three decades, the number of people who have type 2 diabetes become more than doubled. In this disease more than 95 percent of process curing done by patients. Self – care behaviors are important way of controlling disease. Various studies have shown that many factors affect in self-care behaviors. This study aimed to determine the predictors of self- care in type 2 diabetic patients of Yazd and Brijand.
    Methods
    this study is analytical, descriptive and crosses – sectional. Data collected by using of questionnaire that was designed in 4 parts: Knowledge questionnaire, self- care questionnaire, self – efficacy questionnaire and social support questionnaire. Data analysis by description and regression test.
    Result
    Mean score of Knowledge, self- efficacy, self – care and perceived social support don’t have significant different between two citys. Social support with a total direct and indirect have the most effect.
    Conclusion
    The aim of the training program in type 2 diabetic are promoting in self – care behaviors there for we can achieve this goal by increase perceived social support, self- efficacy and Knowledge.
    Keywords: Diabetes type 2, Predictors self, care, Self, efficacy, Social Support, Knowledge
  • Shima Keyvan, Noshiravan Khezri Moghadam *, Asadollah Rajab Pages 105-116
    Background
    Diabetes is one of the most prevalent chronic illness that is closely associated with some psychological problems, particularly stress. In this case, psychological interventions can be useful. The aim of this study was to investigate effectiveness of Mindfulness Based Stress Reduction (MBSR) on psychosocial adjustment to illness in patient with type 2 diabetes.
    Methods
    In this study, semi-experimental method (pre-posttest) with control group was used. Population of the study included patients with type 2 diabetes that were member of Iranian Diabetes Society of Tehran. For sampling, 60 patients with type 2 diabetes were considered and then divided in two groups based on random sampling method. Psychosocial Adjustment to Illness Scale was used.
    Results
    ANCOVA showed that MBSR significantly effect on psychosocial adjustment to illness. Additionally, the results showed that MBSR significantly effect on attitude towards the disease and the social environment (P
    Conclusion
    Findings revealed that MBSR can be effective on increasing psychosocial adjustment to illness in patients with type 2 diabetes. These findings have been inferred that patients with type 2 diabetes need to increase their psychosocial adjustment to illness.
    Keywords: Type 2 diabetes_Mindfulness_Stress_Psychological Adjustment_Social Adjustment