فهرست مطالب

علوم آبزی پروری ایران - سال چهارم شماره 1 (پاییز و زمستان 1395)

نشریه علوم آبزی پروری ایران
سال چهارم شماره 1 (پاییز و زمستان 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/12/22
  • تعداد عناوین: 6
|
  • مقاله پژوهشی
  • بهمن مکنت خواه، پریسا حق پرست، مهدی رحمتی، محدثه باقری، بهرام فلاحتکار صفحات 1-11
    این مطالعه به منظور تعیین فاکتورهای اندازشی و شمارشی هیبرید ماهی ماش ماده × ماهی سفید نر (Leuciscus aspius ♀ × Rutilus frisii ♂)و مقایسه آن با نسل خالص هر یک از والدین انجام شد. ماهیان مورد مطالعه در این تحقیق حاصل تلاقی مصنوعی ماهی ماش ماده و ماهی سفید نر در فروردین سال 1391 بود. برای این کار 54 عدد ماهی به طور تصادفی صید گردیده و 16 ویژگی اندازشی و 6 ویژگی شمارشی برای نمونه ها مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت و شاخص های مورد نظر بین هیبرید حاصله و نمونه های والد با توجه به منابع موجود مقایسه شد. نتایج نشان داد که این ماهیان دارای میانگین طول کل 0/51 ± 22/80، طول استاندارد 0/49 ± 18/55 و طول چنگالی 0/46 ± 20/36 سانتی متر می باشند. همچنین میانگین طول سر 0/08 ± 4/46، عرض سر 0/05 ± 2/11، قطر چشم 0/02 ± 0/96، فاصله بین چشمی 0/03 ± 1/06، بیشترین ارتفاع بدن 0/12 ± 3/95، طول باله پشتی 0/08 ± 3/25، طول باله سینه ای 0/09 ± 3/27، طول باله شکمی 0/08 ± 2/62، طول باله مخرجی 0/06 ± 2/38، طول ساقه دمی 0/08 ± 4/28، ارتفاع ساقه دمی 0/06 ± 1/59، فاصله بین باله های پشتی- سینه ای 0/14 ± 5/71، فاصله بین باله های پشتی- مخرجی 0/16 ± 5/41 سانتی متر تعیین شد. میانگین تعداد فلس های روی خط جانبی 68-60، فلس های بالای خط جانبی 10، فلس های پایین خط جانبی 5، شعاع های سخت باله های پشتی و مخرجی 2 عدد، شعاع های نرم باله پشتی 9 عدد و مخرجی 11-10 عدد بدست آمد. همچنین بیشترین تعداد دندان حلقی متعلق به فرمول 1.5-5.1 و 1.5-5.2، هریک با فراوانی 23/53 درصد بود. به طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که هیبرید مذکور با والدین از نظر شاخص های اندازشی و به ویژه شاخص های شمارشی یکسان نیست و دارای صفات حد واسط و بعضا متفاوت می باشد.
    کلیدواژگان: مورفومتریک، مریستیک، دورگه، ماهی ماش، ماهی سفید
  • حامد غفاری فارسانی، سید حسین حسینی فر، پگاه قشلاقی، سعید شهبازی ناصرآباد صفحات 12-23
    هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات سطوح مختلف مکمل غذایی پروبیوتیک پریمالاک بر عملکرد تولید مثلی مولدین، بقای لارو و همچنین پارامترهای رشد و بهره وری غذایی و بازماندگی بچه ماهیان سورم طلایی بود. آزمایش با استفاده از طرح کاملا تصادفی در قالب 1 گروه شاهد و 3 تیمار آزمایشی شامل سطوح 1، 5/2 و 5 گرم پروبیوتیک پریمالاک در هر کیلوگرم جیره در دو فاز جداگانه، که فاز اول بر روی مولدین و لاروها حاصل از تولید مثل آنها و فاز دوم آزمایش که بررسی اثر پروبیوتیک بر فاکتورهای رشد، بهره وری غذایی بر روی بچه ماهیان با میانگین وزنی 7/0 گرم اعمال شد. هر تیمار با 3 تکرار و به تعداد 40 عدد بچه ماهی در هر ظرف پلاستیکی انجام شد. در فاز اول مولدین قبل از اولین تخم ریزی تا 5 دوره متوالی تخم ریزی با مکمل پروبیوتیکی پریمالاک تغذیه شدند و شاخص های تولید مثلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در فاز دوم بچه ماهیان به مدت 60 روز با تیمارهای فوق تغذیه شدند و سپس نمونه برداری از تیمارهای مختلف جهت بررسی فاکتورهای - مورد نظر انجام شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که پروبیوتیک پریمالاک عملکرد تولید مثلی از جمله درصد لقاح، هماوری کاری، درصد هچ و بازماندگی لارو را به شکل معناداری افزایش داد (P<0.05). همچنین در ماهیان تغذیه شده با سطوح 5/2 و 5 گرم پریمالاک در هر کیلوگرم جیره پارامترهای رشد از قبیل وزن نهایی، میانگین افزایش وزن، افزایش طول و نرخ رشد ویژه به طور معناداری افزایش یافت (P<0.05). همچنین ضریب تبدیل غذایی (FCR) و بهروه وری پروتئینی به شکل معناداری در گروه های تغذیه شده با پریمالاک بهبود یافته بود. به طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که پروبیوتیک پریمالاک یک مکمل غذایی مناسب جهت استفاده در مولدین و همچنین هچری های ماهی زینتی جهت بهبود پارامترهای رشد و ضریب تبدیل غذایی ماهیان سورم است.
    کلیدواژگان: پروبیوتیک پریمالاک، تولید مثل، هماوری، رشد و بقا، سورم طلایی(Heros severus)
  • رامین شرفی، امیدوار فرهادیان، محسن سلیمانی صفحات 24-38
    در این مطالعه تاثیر جلبک (Scenedesmus quadricauda)، کود (کود مرغی + کود گاوی به نسبت 1:1 وزنی)، سبزی (اسفناج + جعفری + گشنیز به نسبت 1:1:1 وزنی)، جلبک + خاک، کود+ خاک، و سبزی+ خاک بر پرورش آنتن منشعب Daphnia magna بررسی گردید. آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. نتایج نشان داد که بالاترین تراکم جمعیت D. magna (1/627±9/1513 فرد در لیتر) (میانگین± خطای استاندارد) در تیمار جلبک و بالاترین میزان رشد ویژه (03/0±25/0 در روز) و کوتاه ترین زمان دو برابر شدن جمعیت (7/0±0/3 روز) در D. magna تغذیه شده از جلبک + خاک بدست آمد. درصد افراد بالغ و نئونات در جمعیت در تیمارهای مختلف غذایی تفاوت معنی دار داشت (05/0P<). در روز 30 پرورش در تیمارهای کود و کود+ خاک افراد بالغ و در تیمارهای سبزی+خاک، جلبک و جلبک+ خاک افراد نئونات بیشترین درصد جمعیت را داشت. بیشترین طول بدن (3/149±9/2321 میکرون) و بیشترین عرض (8/66±9/1446 میکرون) به ترتیب در تغذیه D. magnaبا مخلوط کود بدست آمد. تراکم، میزان رشد ویژه، درصد بالغین و نئونات در جمعیت D. magna همبستگی معنی داری با پارامترهای pH ، BOD و COD آب نشان داد (05/0P<). به طورکلی ، تیمارهای جلبک و جلبک+ خاک عملکرد مناسب تری بر اساس میزان رشد و تولید آنتن منشعب D. magna و همچنین کاهش قابل ملاحظه ای در میزان BOD و COD در مقایسه با سایر تیمار های آزمایشی نشان داد.
    کلیدواژگان: Daphnia magna، Scenedesmus quadricauda، خاک، پودر سبزیجات، کود
  • سید حسین حسینی فر صفحات 39-47
    مطالعات انجام شده روی پربیوتیک های مختلف اثرات متفاوتی بر میکروبیوتای روده ای نشان داده است. اثراگذاری پربیوتیک عمدتا متاثر از درجه پلیمریزاسیون است. لذا در این مطالعه اثرات سطوح مختلف دو نوع پربیوتیک اینولین و الیگوفروکتوز با درجه پلیمریزاسیون متفاوت بر میکروبیوتای روده ای لارو کپور مورد بررسی قرار گرفت.این پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 5 تیمار و سه تکرار انجام شد که در آن از سطوح 0 (کنترل)، 5/0 و1درصد پربیوتیک های اینولین و الیگوفروکتوز با درجه ی پلیمریزاسیون بترتیب 23 و 5 با درجه خلوص 92 درصد در جیره غذایی بچه ماهی کپور به مدت 8 هفته استفاده شد. در انتهای دوره تغییرات ایجاد شده در میکروبیوتای روده ای شامل تعداد کل باکتری ها، تعداد باکتری های اسید لاکتیک و نسبت باکتری های اسید لاکتیک در میکروبیوتای روده ای بررسی گردید.افزودن سطوح مختلف پربیوتیک های اینولین و الیگوفروکتوز اثر معنی داری بر تعداد کل باکتری ها نداشت (05/0

    P ). باکتری های اسید لاکتیک در تیمار الیگوفروکتوز افزایش تعداد بیشتری نسبت به تیمار اینولین نشان دادند. همچنین بیشترین میزان نسبت باکتری های اسیدلاکتیک به تعداد کل باکتری های زیست پذیر در تیمار تغذیه شده با 1 درصد الیگوفروکتوز مشاهده گردید(05/0> P). نتایج این مطالعه حاکی از امکان تغییر در جوامع باکتریایی میکروبیوتای روده ای لارو کپور به سمت جوامع باکتریایی مفید از طریق بکارگیری پربیوتیک بود. همچنین مشخص گردید استفاده از پربیوتیک با درجه پلیمریزاسیون پایین کارایی بیشتری در افزایش تعداد باکتری های اسید لاکتیک در مقایسه با اینولین با درجه پلیمریزاسون بالا دارد.

    کلیدواژگان: اینولین، الیگوفروکتوز، میکروبیوتای روده ای، لارو کپور، باکتری های اسیدلاکتیک
  • سمیرا جعفریان، حجت الله جعفریان *، نورمحمد مختومی صفحات 48-61
    تاثیر پرورش فیل ماهیان جوان با پنج بیوماس متفاوت ذخیره سازی، بر مبنای پارامترهای بیوشیمیایی به عنوان شاخص های وضعیت سلامتی عمومی ماهی مورد بررسی قرار گرفت. فیل ماهی یک ساله (52/8±59/48 گرم) برای 35 روز مورد پرورش قرار گرفت. مطالعه حاضر در قالب یک طرح کاملا تصادفی اجراء گردید. ماهیان به صورت سه تکرار در حوضچه های فایبرگلاس تحت بیوماس های ذخیره سازی 1250، 2500، 3750، 5000 و 6250 گرم در هر مترمکعب به ترتیب عنوان تیمار T1، T2، T3، T4 و T5 پرورش داده شدند. آنالیز بیوشیمایی پلاسمای خون نشان داد که افزایش بیوماس ذخیره سازی باعث افزایش معنی داری در مقدار آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) گردیده و حداکثر میزان ALT در تیمار پنجم (6250 گرم در هر مترمکعب) بدست آمد. تفاوت در سطوح ذخیره سازی فیل ماهیان جوان تاثیرات متفاوتی بر مقدار آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) داشت و این آنزیم در تیمارهای T2، T3 و T5 کاهش یافته اما در تیمار T4 افزایش یافت. مقدار آلکالین فسفاتاز (ALP) تفاوت معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد (05/0P>). تفاوت در سطوح ذخیره سازی ماهیان تاثیرات معنی داری را بر مقادیر کمپلمان 4(C4) داشت و این معیار بطور معنی داری در تیمارهای T2، T3، T4 و T5 در مقایسه با تیمار T1 (ذخیره سازی 1250 گرم در هر مترمکعب) افزایش یافت (05/0P<). مقدار ایمونوگلوبولینM (IgM) با افزایش میزان سطوح بیوماس در تیمارها کاهش یافت. کمترین سطح ایمونوگلوبولین (g/l 24/0) در تیمار T4 (ذخیره سازی 5000 گرم در هر مترمکعب) مشاهده گردید. در برخی از تیمارها تغییرات بیوماس ذخیره سازی تاثیر معنی داری را بر سطوح کلسترول، تری گلسرید و آلبومین داشت (05/0 < p). حداکثر کلسترول (50/90 میلی گرم بر دسی لیتر) و تری گلسرید (50/467 میلی گرم بر دسی لیتر) در تیمار T1 بدست آمد. آنالیز بیوشیمیایی پلاسمای خون نشان داد که افزایش بیوماس ذخیره سازی فیل ماهیان جوان باعث افزایش میزان پروتئین پلاسما در تیمارهای T2، T3 و T4 در مقایسه با تیمارهای T1 و T5 گردید. حداقل این معیار (90/1 گرم بر دسی لیتر) در تیمار T5 (ذخیره سازی 6250 گرم در هر مترمکعب) تعیین گردید. این مطالعه روشن ساخت که بیوماس های مختلف فیل ماهیان جوان در تانک های پرورشی تاثیرات متفاوتی بر پارامترهای بیوشیمیایی خون این ماهی داشت.
    کلیدواژگان: فیل ماهی، بیوماس های ذخیره سازی، آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، ایمونوگلوبولین M
  • آرمین عابدیان امیری، قباد آذری تاکامی، محمد افشار نسب، ودود رضویلر صفحات 62-81
    در این مطالعه تاثیرات دو جیره حاوی پروبیوتیک انتروکوکوس فسیوم سویه IR5 بر روی فاکتور های رشد، مصرف غذا، میزان کلونیزه شدن در روده و تاثیراتش بر روی سلامت و زنده مانی در قزل آلای رنگین کمان جوان مورد مطالعه قرار گرفت. 270 قطعه ماهی با میانگین وزنی 8/3 ± 6/35 گرم بعد از 20 روز دوره قرنطینه به 3 گروه کاملا تصادفی (هر گروه 90 قطعه) در سه تکرار (30 قطعه در هر حوضچه) تقسیم شدند. گروه 1 شامل جیره حاوی انتروکوکوس فسیوم سویه IR5 (با لوگ CFU g–1 4/8) به شکل میکروانکپسوله با آلژینات سدیم و گروه 2 شامل جیره حاوی انتروکوکوس فسیوم سویه IR5 (با لوگ CFU g–19) به شکل میکروانکپسوله با آلژینات سدیم و گروه شاهد حاوی جیره پایه بودند. در پایان 4 و 8 هفته تغذیه، میزان وزن نهایی، طول کل، درصد افزایش وزن، نرخ رشد روزانه، نرخ بازده پروتئینی و درصد بازماندگی در گروه های حاوی پروبیوتیک افزایش و ضریب تبدیل غذایی (%) نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. بعد از 4 هفته تیمار 2 بالاترین میزان در شاخص های رشد، کارایی غذایی و سلامت و افزایش درصد باکتری های اسید لاکتیک در روده در بین تیمارهای پروبیوتیک و گروه کنترل را نشان داد. در 8 هفتگی در تیمارهای 1 و 2 میزان بهبود وزن نهایی، درصد افزایش وزن، نرخ رشد روزانه، طول کل، نرخ بازده پروتئینی (%)، درصد باکتری های اسید لاکتیک در روده و زنده مانی (%)افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان دادند (P˂0.05). در 8 هفتگی، میزان وزن نهایی، درصد افزایش وزن و نرخ بازده پروتئینی (%) در تیمار 1 افزایش معنی دار و ضریب تبدیل غذایی کاهش معنی را نسبت به تیمار 2 و گروه کنترل نشان داد (P˂0.05).
    کلیدواژگان: قزل آلای رنگین کمان، انتروکوکوس فسیوم، میکروانکپسوله، شاخص های رشد و سلامت، فاکتور تغذیه
|
  • Bahman Meknatkhah, Parisa Haghparast, Mehdi Rahmati, Mohadaseh Bagheri, Bahram Falahatkar Pages 1-11
    This study was conducted to determine the morphometric and meristic parameters of female Asp × male Kutum (Leuciscus aspius ♀ × Rutilus frisii ♂) hybrid and its comparison with the parents.Fish were produced from artificial reproduction of female Asp and male Kutum in April 2012.For this purpose, fifty-four fish were randomly caught and 16 morphometric characters and 6 meristic characters were evaluated for the samples and the desired parameters were compared between hybrid and parents according to available literatures. The results showed that mean total length, standard length and fork length in this fish were 22.80 ± 0.51, 18.55 ± 0.49 and 20.36 ± 0.46 cm, respectively. Also, mean of head length, head width, eye diameter, inter orbital distance, maximum body height, dorsal fin length, pectoral fin length, ventral fin length, anal fin length, caudal peduncle length, caudal peduncle height, dorsal-pectoral fin distance, dorsal-anal fin distance were measured as 4.46 ± 0.08, 2.11± 0.05, 0.96 ± 0.02, 1.06 ± 0.0 3, 3.95 ± 0.12, 3.25 ± 0.08, 3.27 ± 0.09, 2.62 ± 0.08, 2.38 ± 0.06, 4.28 ± 0.08, 1.59 ± 0.06, 5.71 ± 0.14, 5.41 ± 0.16 cm, respectively. In this fish, mean number of scales on lateral line, scales above the lateral line, scales below the lateral line, branched rays of dorsal and anal fin, soft rays of dorsal fin and soft rays of anal fin were obtained as 60-68, 10, 5, 2, 9 and 10-11, respectively. Also, the most number of pharyngeal teeth was belonged to the formula 5.1-1.5 and 5.2-1.5, each with frequency 23.53 %. In general, results of the present study showed that this hybrid is not as same as with the parents in terms of morphometric parameters and especially meristic, and these are intermediate and even different characteristics.
    Keywords: Morphometric, Meristic, Hybrid, Asp, Caspian Kutum
  • Hamed Ghafari Farsani, Hossein Hosseinifar, Pegah Gheshlaghi, Saeid Shahbazi Naserabad Pages 12-23
    The aim of the present study was to determine the effects of different levels of probiotic feed supplement (Primalac) on reproductive performance, survival of larvae as well as growth performance and feed utilization, body composition and survival rate of Golden Severum, (Heros severus) fry. The study was performed in a completely randomize design with 1 control group and 3 experimental groups include different level (1, 2.5 and 5 g per kg) of Primalac as probiotic. The study was performed in two separate phases: in first phased on spawners and their larvae and in second phase on performance and feed utilization, body composition of fry. Treatments repeated in triplicates with stocking density of 40 fish per experimental unit. In first phase, spawners were fed on primalac before the first spawning till 5 spawning cycle and reproductive performance parameters were measured. In second phase, fry were fed on experimental diets for 60 days and sampled for determination of above mentioned parameters. The results showed that Primalac significantly increased reproductive performance parameters include fertilization rate, absolute fecundity, hatching rate as well as survival of larvae (P
    Keywords: Probiotic, Primalac, Reproduction, Fecundity, Growth, survival, Golden Severum (Heros severus)
  • Ramin Sharafi, Omidvar Farhadian, Mohsen Soleimani Pages 24-38
    In this study, effect green algae (Scenedesmus quadricauda), manure (cattle poultry, 1:1 ratio in weight), vegetable (spinachꖪ岾犊睞,1:1:1 ratio in weight), manure늈, vegetable늈, and algae늈 were examined on culture of freshwater cladocerans, Daphnia magna. The experiment was carried out as completely randomized design with three replications under laboratory conditions. Results showed that the maximum population density (1513.9±627.1 individuals/L) (mean±SE) in algae treatment and maximum specific growth rate (SGR) (0.25±0.03 /day) and minimum doubling time (Dt) (3±0.7days) were obtained when D. magna fed on algae늈. On day 30 of culture, the treatment of manure and manure늈 had highest adult population while the highest neonate percentage was observed at treatments of vegetable늈, algae and algae늈, respectively. The density, SGR, adult and neonate in population of D. magna significantly correlated with pH, BOD and COD. The maximum body length (2321.9 ± 149.3 µm) and width (1446.9 ± 66.8 µm) of D. magna measured when fed with manure. In conclusion, the treatments of algae and algae늈 had better performance based on growth and production as well as considerable decreasing in BOD and COD compared to other treatments.
    Keywords: Daphnia magna, Scenedesmus quadricauda, soil, vegetable, manure
  • Seyed Hossein Hoseinifar Pages 39-47
    Evaluation of different prebiotics showed contradictory results on intestinal microbiota which was mainly depends on the degree of polymerization. Therefore, the present study was performed to investigate the effects of different levels of two prebiotics, Inulin and oligofructose with different degree of polymerization on intestinal microbiota of Carp (Cyprinus carpio) larvae. The study was performed as randomized design with 5 treatments and 3 replications in which carp larvae were fed different levels, 0, 0.5 and 1% of Inulin and oligofructose with different 23 and 5 degree of polymerization, respectively (Purity 92%) for 8 weeks. At the end of the feeding trial culture based analysis of intestinal microbiota include lactic acid bacteria levels count agar media. Administration of different levels of Inulin and oligofructose had no significant effects on total bacteria of intestinal microbiota (P > 0.05). The lactic acid bacteria levels were significantly increased compared following prebiotics administration in diet (P > 0.05). LAB levels in intestinal microbiota of oligofructose fed fish were significantly higher than those in Inulin group. The highest LAB proportion in intestinal microbiota was observed in carp fed diet contains 1% oligofructose (P > 0.05). The results of the present study revealed that prebiotics can be used for modulation of carp intestinal microbiota toward beneficial bacterial communities. Furthermore, administrations of the prebiotic with lower degree of polymerization are more efficient for modulation of intestinal microbiota and elevation of LAB levels.
    Keywords: Oligofructose, Inulin, Intestinal microbiota, Cyprinus carpio, Lactic acid bacteria
  • Samira Jafaryan, Hojatollah Jafaryan *, Normohammad Makhtomi Pages 48-61
    The impact of rearing Beluga (Huso huso) juvenileunder five different stocking biomass was investigated depending on the biochemical parameters as indicators of general health state of fish. One-year old Beluga juvenile (48.59±8.52 g) were reared for 35 days. The present study was conducted in a completely randomized design. Fish were cultured in triplicates of fiberglass tanks under stocking biomass of 1250, 2500, 3750, 5000 and 6250 g/m3 as T1, T2, T3, T4 and T5 respectively. Blood plasma biochemical analyses showed that increasing the stocking biomass caused significant increase for value of alanine aminotransferase (ALT) and maximum of ALT was obtained in T5 (stoking of 6250 g/m3). Different stocking levels of Beluga juveniles had variety effects in value of aspartate aminitransferase (AST) and this enzyme decreased in T2, T3 and T5 but increased in T4. Value of alkaline phosphatase (ALP) showed non-significant difference among treatment (p>0.05). Variety in stocking levels of fish had significant effects on values of complement (C4) and this parameter was significantly increased in treatment of T2, T3, T4 and T5 in comparison with T1 (stoking of 1250 g/m3) (p
    Keywords: Beluga, stocking biomass, alkaline phosphatase, aspartate aminitransferase, immunoglobulin M
  • Armin Abedian Amiri, Ghobad Azari Takami, Mohammad Afsharnasab, Vadood Razavilar Pages 62-81
    This study examined the effects during 56 days of feeding of three dietary probiotics on growth performance and feed utilization, intestinal colonization and related health criteria in Oncorhynchus mykiss (rainbow trout). This study included 3 groups: a control group of fish, and fish fed with a basal commercial diet supplemented with 2.5 × 108 CFU g–1 Enterococcus faecium strain IR5 (group 1) (was micro-encapsulated with sodium alginate) and 1 × 109 CFU g–1 Enterococcus faecium strain IR5 (group 2) (was micro-encapsulated with sodium alginate)singularly in triplicate. 270 rainbow trout with an average weight of 35.6 ± 3.8 g (mean±SD) were obtained. Fish were acclimatized for 20 days. The probiotics groups showed improvement with respect to weight gain (WG), body weight index fish (BWI) (%), total length (TL), specific growth rate (SGR), feed conversion ratio (FCR), protein efficiency ratio (PER), lactic acid bacteria (LAB) (%) in intestinal, intestinal colonization (log CFU g–1) and survival (%). At 28 days, group 2 showed improvement with respect to growth performance and feed utilization, intestinal colonization and related health criteria were higher than other groups. At 56 days, the WG and PER in the group 1 were significantly higher than in 2 and control groups (P
    Keywords: Rainbow trout, Enterococcus faecium, micro, encapsulation, Growth, health performance, feed utilization