فهرست مطالب

دانشکده پزشکی اصفهان - پیاپی 478 (هفته دوم تیر 1397)

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 478 (هفته دوم تیر 1397)

  • تاریخ انتشار: 1397/04/14
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • بررسی مقایسه ای امتیاز دو سیستم نمره دهی SOFA و APACHE II در بدو پذیرش در تعیین پیش آگهی بیماران دچار ترومای بستری در بخش مراقبت های ویژه
    پرویز کاشفی، محمود سقایی، داود دهقانی میبدی * صفحات 460-465
    مقدمه
    پس از وقوع تروما، معاینات بالینی و روش های آزمایشگاهی در جهت ارزیابی تروما می توانند یک نمای کلی از پیش آگهی بیماران را نشان دهند که در جهت مدیریت بهینه ی بیماران اهمیت زیادی دارد. این طرح پژوهشی، با هدف بررسی و مقایسه ی دو سیستم نمره دهی Sequential organ failure assessment (SOFA) و Acute physiology and chronic health evaluation II (APACHE II) از نظر توان پیش بینی مرگ و میر بیماران دچار ترومای بستری در Intensive care unit (ICU) انجام شد.
    روش ها
    در این مطالعه ی مقطعی- توصیفی از نوع گذشته نگر، 100 بیمار دچار تروما که در ICU بستری شده بودند، به دو گروه فوت شده و گروه زنده تقسیم بندی شدند. اطلاعات دموگرافیک جهت محاسبه ی امتیازهای APACHE و SOFA از پرونده ی بیماران استخراج شد و اطلاعات این تحقیق در دو گروه بررسی و مقایسه گردید.
    یافته ها
    میانگین سیستم نمره دهی SOFA در گروه زنده و فوت شده به ترتیب 19/6 و 56/15 و میانگین APACHE II در گروه زنده و فوت شده به ترتیب 26/21 و 87/46 بود و همچنین، میانگین نمره ی SOFA و APACHE II در گروه فوت شده به صورت معنی داری بالاتر از گروه زنده بود (001/0 > P). میزان حساسیت (Sensitivity) APACHE II و SOFA به ترتیب 4/97 و 4/97 درصد و میزان ویژگی (Specificity) آن ها به ترتیب 1/36 و 4/16 درصد بود.
    نتیجه گیری
    استفاده از دو سیستم SOFA و APACHE II در جهت پیش بینی مرگ و میر در بیماران دچار ترومای بستری در ICU بسیار خوب و موثر است، اما میزان حساسیت APACHE II و SOFA شبیه به هم و میزان ویژگی APACHE II بهتر از SOFA است.
    کلیدواژگان: تروما، بخش مراقبت های ویژه، APACHE II، SOFA
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • مقایسه ی دز دریافتی اعضای در معرض خطر بعد از پرتودرمانی سمینوما در دو روش دو بعدی مرسوم و سه بعدی تطبیقی
    حمید غزنوی، زینب صالحی، حمید امامی، پروانه شکرانی * صفحات 466-471
    مقدمه
    هدف از انجام این مطالعه، پیش بینی و مقایسه ی توزیع دز در اعضای حیاتی سالم در پرتودرمانی سرطان بیضه از نوع سمینومای مرحله ی 1 برای دز یکسان به حجم هدف در دو روش دو بعدی (2 Dimensional) مرسوم و سه بعدی (3 Dimensional) تطبیقی بود.
    روش ها
    درمان دو بعدی بر اساس آناتومی استخوانی و درمان سه بعدی بر اساس آناتومی عروقی و غددی برای 10 بیمار با پرتو فوتون 6 مگاالکترون ولت و دز 25 گری طراحی شد. توزیع دز در اعضای داخل و خارج میدان به ترتیب محاسبه (با سیستم طراحی درمان) و اندازه گیری (با سیستم پروفایلر) شد.
    یافته ها
    برای اعضای داخل میدان تابشی، میانگین دز کلیه ها در درمان دو بعدی و سه بعدی به ترتیب 58/5 و 16/7 گری و به همین ترتیب برای پانکراس 67/20 و 29/19، کبد 20/5 و 19/3، معده 73/9 و 43/6 و کولون 96/5 و 6/7 گری بود. برای اعضای خارج میدان تابشی، میانگین دز دریافتی کلیه ی راست 55/1 گری و کلیه ی چپ 48/1 گری بود. همچنین، میانگین دز بیضه برای درمان دو بعدی 7 سانتی گری و برای درمان سه بعدی 6 سانتی گری به دست آمد.
    نتیجه گیری
    در درمان سه بعدی، به علت طراحی دقیق تر حجم هدف، احتمال عود بیماری کمتر و احتمال آسیب به کلیه و کولون بیشتر پیش بینی شد.
    کلیدواژگان: عضو حیاتی، دز، آسیب پرتوی، پرتودرمانی تطبیقی، سمینوما
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی اثر زخم پوش مهندسی بافت شده حاوی یون مس در بهبود زخم تمام ضخامت موش کوچک
    اکرم علیزاده، سمیرامیس پورمتعبد، گلناز خراسانی زاده، مریم انجم شعاع، اسماعیل شریفی صفحات 472-477
    مقدمه
    یکی از حیطه های مهندسی بافت، ساخت جایگزین ها و زخم پوش های پوستی است. از آن جایی که یون مس یکی از مهم ترین عوامل مورد نیاز در تولید ماتریکس خارج سلولی پوست است، در این تحقیق اثر زخم پوش کلاژن- ژلاتین- شیشه ی زیستی حاوی مس در تسریع روند بهبود زخم تمام ضخامت در موش بررسی شد.
    روش ها
    این مطالعه بر روی 12 سر موش کوچک آزمایشگاهی در دو گروه انجام شد که بر پشت هر یک 2 زخم یکسان (با قطر 5 میلی متر و تمام ضخامت) ایجاد گردید. یک زخم به عنوان شاهد بدون هیچ درمانی و زخم دیگر در یک گروه با زخم پوش کلاژن- ژلاتین- شیشه ی زیستی و در گروه دیگر با زخم پوش کلاژن- ژلاتین- شیشه ی زیستی حاوی مس پانسمان شد. 14 روز پس از ایجاد مدل زخم، میزان بهبودی ماکروسکوپی و میکروسکوپی (پس از بیوپسی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین) بررسی شد.
    یافته ها
    زخم پوش ها ساختاری متخلخل داشتند و زیست سازگار بودند و باعث بهبود ترمیم زخم تمام ضخامت موش گردیدند. میزان ترمیم در زخم پوش حاوی مس با گروه دیگر معنی دار بود (05/0 > P).
    نتیجه گیری
    از آن جایی که زخم پوش زیست سازگار کلاژن- ژلاتین- شیشه ی زیستی حاوی مس به بهبود فرایند ترمیم زخم در مدل حیوانی (موش) منجر شده است، می تواند به عنوان راهبرد جدیدی در طراحی و ساخت زخم پوش با کاربرد انسانی پیشنهاد شود.
    کلیدواژگان: زخم پوش، مهندسی بافت، شیشه ی زیستی، مس
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی و مقایسه ی روش های هم صفحه و غیر هم صفحه ی پرتودرمانی با شدت تعدیل یافته (IMRT) در تومور مغزی Glioblastoma Multiforme
    رویا پرهیزکار کلنادانی، کیوان جباری *، سید ربیع مهدوی، گلبرگ اسمعیلی صفحات 478-484
    مقدمه
    این مطالعه با هدف مقایسه ی چهار روش هم صفحه (Coplanar) و غیر هم صفحه (Noncoplanar) با روش پرتودرمانی تعدیل یافته (Intensity modulated radiation therapy یا IMRT) در تومورهای Glioblastoma multiforme جهت دستیابی به یک روش بهینه ی درمان، انجام شد.
    روش ها
    کانتورینگ و طراحی درمان بر روی Computed tomography scan (CT scan) 20 بیمار در دو مرحله ی جداگانه انجام شد. چهار روش هم صفحه و غیر هم صفحه ی IMRT در دو انرژی 6 و 15 مگاولت با هم مقایسه شدند. سرانجام، با مقایسه ی پارامترهای دزیمتری همانند شاخص انطباق و شاخص یکنواختی و دز بیشینه و میانگین، طراحی درمان بهینه ارایه گردید.
    یافته ها
    نتایج حاصل از چهار روش نشان داد که دز دریافتی اعضای بحرانی در روش های غیر هم صفحه نسبت به روش های هم صفحه کاهش معنی دار و قابل توجهی می یابد. افزایش انرژی در روش های غیر هم صفحه تفاوت قابل توجهی ایجاد نکرد.
    نتیجه گیری
    دز دریافتی تمام اعضای بحرانی در روش غیر هم صفحه ی IMRT با انرژی 6 مگاولت کاهش قابل توجه و معنی داری یافت و همچنین، در این روش به دلیل استفاده از انرژی 6 مگاولت، آلودگی نوترونی وجود نداشت.
    کلیدواژگان: برنامه ی درمان، Glioblastoma multiforme، پرتودرمانی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار- خانواده در بین کارکنان مرکز آموزشی درمانی الزهرای (س) شهر اصفهان
    ریحانه ماهر، زهرا یوسفی *، سرور آرمان صفحات 485-493
    مقدمه
    هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار- خانواده کارکنان مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) شهر اصفهان بود.
    روش ها
    این مطالعه به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری و همراه با گروه شاهد انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه کارکنان مرکز آموزشی- درمانی الزهرای (س) شهر اصفهان تشکیل داد. نمونه ها شامل 30 نفر از کارکنان مرکز آموزشی- درمانی الزهرا (س) بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و شاهد (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 9 جلسه 90 دقیقه ای، آموزش کیفیت زندگی درمانی را دریافت کردند؛ در حالی که گروه شاهد در لیست انتظار قرار داشت. داده ها با کمک پرسش نامه های روابط با همکاران و تعارض کار- خانواده جمع آوری گردید و سپس با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون Repeated measures ANCOVA) در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    آموزش کیفیت زندگی درمانی در بهبود نمرات روابط همکاران (198/33 = F، 001/0 > P) و تعارضات کار- خانواده (480/10 = F و 001/0 > P) گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه شاهد در طول زمان موثر بود.
    نتیجه گیری
    کیفیت زندگی درمانی تاثیر معنی داری بر بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار- خانواده کارکنان دارد. بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی درمانی جهت بهبود روابط با همکاران و کاهش تعارضات کار- خانواده موثر است.
    کلیدواژگان: روابط با همکاران، کار، خانواده، تعارضات، کیفیت زندگی درمانی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
|
  • Comparison of Sequential Organ Failure Assessment and Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II Scoring Systems on Detection Prognosis of Mortality in Patients with Trauma Admitted to the Intensive Care Unit
    Parviz Kashefi, Mahmoud Saghaei, Davood Dehghani-Meibodi * Pages 460-465
    Background
    After trauma, clinical examinations and laboratory tests to assess trauma can provide an overview of patient's prognosis, which is important for the optimal management of patients. In this research project, we decided to compare two scoring systems of Sequential Organ Failure Assessment (SOFA) and Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II (APACHE II) for predicting the mortality rate of patients with trauma hospitalized in intensive care unit (ICU).
    Methods
    In this retrospective cross-sectional descriptive study, 100 patients with trauma admitted to the intensive care unit were divided into two groups of death and living patients. Demographic data were extracted from patient's records for calculating APACHE and SOFA scores. The data of this study were compared between the two groups.
    Findings: The mean SOFA score was 6.19 and 15.56, and mean APACHE II score was 21.26 and 46.87 in living and death groups, respectively; the mean scores of SOFA and APACHE II in the death group was significantly higher than the living group (P
    Conclusion
    The SOFA and APACHE II systems are good and effective to predict mortality in patients with trauma hospitalized in intensive care unit. The sensitivity of APACHE II and SOFA scoring systems is similar, but the specificity of APACHE II is better than SOFA.
    Keywords: Trauma, Intensive care unit, Acute physiology, chronic health evaluation, Sequential organ failure assessment scores
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Comparison of Organs at Risk Dose in Conventional (2-Dimensional) and Conformal (3-Dimensional) Radiotherapy of Seminoma
    Hamid Ghaznavi, Zainab Salehi, Hamid Emami, Parvaneh Shokrani * Pages 466-471
    Background
    The aim of this study was to predict and compare the dose received by normal critical organs in radiotherapy of stage one seminoma in conventional (2-dimensional or 2D) and conformal (3-dimensional or 3D) methods.
    Methods
    Conventional treatment was designed based on bony anatomy, and conformal treatment based on vessels and nodal anatomy, for 10 patients with 6-MV photon and total dose of 25 Gy. Dose distribution of inside and outside of field was measured (with the profiler system) and calculated (with a treatment planning system).
    Findings: Mean received dose was 5.58 and 7.16, 20.67 and 19.29, 5.20 and 3.19, 9.73 and 6.43, 5.96 and 7.60 Gy for kidneys, pancreas, liver, stomach, and colon in conventional and conformal methods, respectively. For organs out of the field, mean received dose was 1.55 and 1.48 Gy for right and left kidneys in conventional and conformal methods, respectively. Moreover, the mean received dose by testis was 7 and 6 cGy in conventional and conformal methods, respectively.
    Conclusion
    In conformal treatment method, due to more accurate design of target volume, probability of recurrence was less, and the damage to kidneys and colon was predicted more.
    Keywords: Organs at risk, Radiotherapy dosage, Radiation injuries, Radiotherapy, Seminoma
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • The Effect of Tissue-Engineered Wound Dressing Comprising Copper, on the Healing Process of Full-Thickness Wound in Mouse Model
    Akram Alizadeh, Samiramis Pourmotabed, Golnaz Khorasanizadeh, Maryam Anjomshoa, Esmaeel Sharifi Pages 472-477
    Background
    Production of skin dressings or substitutes is one of the most important tissue engineering fields. Since copper is an important agent in skin extracellular matrix synthesis, we investigated the effect of collagen-gelatin-bioglass scaffolds containing copper in accelerating the healing process of full-thickness skin wound in mouse model.
    Methods
    We used 12 mice with two identical skin wounds on their back (with 5 mm diameter, circular, and full-thickness), one wound as control, second dressed with collagen-gelatin-bioglass scaffold, and third dressed with collagen-gelatin-bioglass scaffold containing copper. After 14 days, the wound healing process was analyzed using both macroscopic and microscopic (after hematoxylin and eosin staining) methods.
    Findings: The wound dressings had porous structure, and were biocompatible. They improved the healing process of full-thickness wound in mouse model. This process was statistically much better in the dressings comprising copper (P
    Conclusion
    Since wounds dressed with collagen-gelatin-bioglass scaffold containing copper improved wound healing in animal models, it can be suggested as a new approach in design and synthesis of wound dressings for human.
    Keywords: Wound dressing, Tissue engineering, Bioglass, Copper
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Investigation and Comparison of Coplanar Versus Noncoplanar Intensity-Modulated Radiation Therapy (IMRT) Techniques in Glioblastoma Multiforme Tumors
    Roya Parhizkar-Kalnadani, Keyvan Jabbari *, Seyyed Rabie Mahdavi, Golbarg Esmaili Pages 478-484
    Background
    This study aimed to make a comparison among 4 coplanar and noncoplanar intensity-modulated radiation therapy (IMRT) techniques in glioblastoma multiforme (GBM) tumors, to achieve an optimal treatment technique considering the absorbed doses of organs at risk.
    Methods
    Treatment planning and contouring were performed on 20 patients with glioblastoma multiforme tumors in 2 phases based on Radiation Therapy Oncology Group (RTOG) protocol. Four coplanar and noncoplanar intensity-modulated radiation therapy techniques at 6 and 15 MV energy levels were compared. Finally, comparing the conformity and homogeneity indices, and maximum and mean doses (using dose volume histogram), the optimal treatment technique was proposed.
    Findings: The absorbed doses of critical organs in the cases of noncoplanar techniques reduced drastically compared with the cases of coplanar techniques. Increase in energy levels in noncoplanar techniques did not impose any significant changes.
    Conclusion
    The absorbed doses of all critical organs in noncoplanar technique with 6 MV energy level reduced significantly. Besides, in this technique, there was no neutron contamination, because of the employment of 6 MV energy.
    Keywords: Treatment protocols, Glioblastoma multiforme, Radiation therapy
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • The Effectiveness of Quality of Life Therapy on Improving Relationships with Coworkers, and Reducing Work-Family Conflicts among the Personnel in Alzahra Medical Education Center, Isfahan, Iran
    Reyhaneh Maher, Zahra Yousefi *, Soroor Arman Pages 485-493
    Background
    The main objective of this study was to evaluate the effectiveness of quality of life therapy on improving relationships with coworkers, and reducing work-family conflicts among the personnel in Alzahra Medical Education Center, Isfahan Iran.
    Methods
    This was a quasi-experimental study with pretest, posttest, and follow-up method and control group. The statistical population of this research included all employees of Alzahra in Isfahan. The sample consisted of 30 employees who were selected non-randomly, and randomly assigned to two equal groups of experimental and control. The experimental group received 9 treatment sessions of one and a half hours, under the training of quality of life therapy, while the control group did not receive any treatment. In the pretest, posttest, and follow-up period, both groups completed the relationships with coworkers scale, and the 18-item questionnaire on work-family conflict. The collected data were analyzed using descriptive (means and standard deviations) and inferential statistics (repeated measures analysis of variance).
    Findings: The quality of life therapy significantly improved the relationships with coworkers (F = 33.198; P
    Conclusion
    The results showed that quality of life therapy has an effect on improving relationships with coworkers, and reducing work-family conflicts.
    Keywords: Personal communication, Work, Family, Conflict, Quality of life
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian