فهرست مطالب

مجله تولیدات دامی
سال بیستم شماره 2 (تابستان 1397)

  • تاریخ انتشار: 1397/05/09
  • تعداد عناوین: 12
|
  • مهدی نورانی، عبدالحسین شاهوردی، محسن شرفی ، شعبان رحیمی * صفحات 203-212
    هدف از این مطالعه، همسانه سازی زیرواحد بتای هورمون گونادوتروپین جفت انسانی در ناقل مناسب بود که بتواند از طریق اسپرم در تولید طیور تراریخت به کار گرفته شود. به این منظور زیرواحد بتای این هورمون به کمک یک جفت آغازگر اختصاصی تکثیر و درناقل T همسانه سازی شد. فرآیند ترانسفورماسیون پلاسمید نوترکیب در سلول های مستعد اشریشیاکلی انجام گرفت و کلونی های دارای پلاسمید نوترکیب به وسیله PCR انتخاب شدند. صحت تخلیص پلاسمید ابتدا توسط هضم آنزیمی و نهایتا به روش توالی یابی بررسی شد. پس از آن، زنجیره بتا از ناقلT جداسازی شد و مجددا در ناقل بیانی pcDNA3. 1+ همسانه سازی شد. نتایج آنالیز آنزیمی و تعیین توالی نشان داد که پلاسمید نوترکیب hCGβ / pCDNA3. 1+ با توالی صحیح ساخته شد و تطابق کامل با ژن زیرواحد بتای هورمون گونادوتروپین جفت انسانی داشت. می توان نتیجه گرفت که پلاسمید نوترکیب حاوی زیر واحد بتای گونادوتروپین جفت انسانی ساختار مناسبی برای انتقال به اسپرم خروس دارد که می تواند در تولید جوجه های تراریخت به کار گرفته شود.
    کلیدواژگان: اسپرم، پلاسمید، توالی یابی، جوجه تراریخت
  • سمیه زمانی افشار، عباس بهاری، محمدحسین شهیر، طاهر هرکی نژاد * صفحات 213-224
    انتخاب دام های زنده دارای حداقل چربی لاشه در جهت اصلاح گله های داشتی به افزایش تولید گوشت کشور کمک می کند. اعضای خانواده ژن Wnt از عوامل موثر در تمایز سلو ل های چربی هستند. این پژوهش به منظور بررسی ارتباط چندشکلی ژن های Wnt10a و Wnt10b با صفات لاشه در 96 راس گوسفند آمیخته افشاری-برولامرینو انجام شد. از نمونه خون گوسفندان آمیخته به روش فنول کلروفرم DNA استخراج شد و واکنش زنجیره ای پلی مراز برای تکثیر قطعه های 663 جفت بازی از اگزون سوم و قسمتی از اینترون دوم ژن Wnt10aو 512 جفت بازی از اگزون سوم ژن Wnt10b انجام شد. یک چندشکلی و سه تک شکلی (مشاهده آللی متفاوت از توالی رفرنس) در جایگاه ژن Wnt10a مشاهده شد اما تفاوتی بین نمونه ها برای ژن Wnt10b وجود نداشت. یک تک شکلی در ناحیه اینترون و یک تغییر تک نوکلئوتیدی از نوع هم معنی و دو تک شکلی در ناحیه اگزون درژن Wnt10a مشاهده شد که یکی از این تک شکلی ها در کدون 139بود. پس از هضم با آنزیم برشی HpaII در کدون 139، مشخص شد که تمامی افراد در مقایسه با توالی رفرنس دارای ژنوتیپ هموزیگوت موتانت هستند. این SNP علاوه بر گوسفندان آمیخته در تعدادی از گوسفندان افشاری (دنبه دار) و زل (بدون دنبه) نیز بررسی شد و مجددا همان نتایج مشاهده شد. براساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد در این جایگاه از ژن در نژادهای مورد بررسی آلل اصلی G باشد.
    کلیدواژگان: تغییر تک نوکلئوتیدی، چندشکلی، ژن Wnt، صفات لاشه، گوسفند افشاری
  • رخساره نجم الدینی، مهدی وفای واله، نصرالله مرادی کر، غلامرضا داشاب * صفحات 225-241
    استرس گرمایی یکی از مهمترین عوامل استرس زای محیطی است که تولید طیور در دنیا به خصوص در مناطق گرم همانند استان سیستان و بلوچستان در ایران را با چالش همراه کرده است. استرس گرمایی موجب افزایش تولید رادیکال های آزاد در بدن پرندگان می شود. گلوتاتیون پراکسیداز نقش مهمی به عنوان آنتی اکسیدان سلولی در استرس گرمایی ایفا می کند. هدف از انجام این پژوهش، تجزیه تکاملی و فیلوژنتیک توالی نوکلئوتیدی GPX-1 در دو جمعیت راس 308 و خزک بود. نمونه های خون از 10 پرنده از دو جمعیت خزک و راس 308 به طور تصادفی جمع آوری شد (پنج قطعه از خزک و پنج قطعه راس 308). DNA از خون کامل استخراج شد. تکثیر PCR قطعه 800 جفت بازی از GPX-1 با استفاده از یک جفت پرایمر اختصاصی انجام گرفت. سپس محصول تکثیر برای توالی یابی DNA ارسال شد. همردیفی توالی قطعات GPX-1 در مجموع نه هاپلوتیپ و 13 ناحیه متغیر را نمایان ساخت. از 13 ناحیه چندشکل، پنج ناحیه جهش های نقطه ای بودند. ترسیم درخت فیلوژنتیک تشابه ژنتیکی بالایی را در بین دو جمعیت مورد مطالعه نشان داد، اما تفرق در درون جمعیت ها نشان می دهد که امکان بهبود، تغییرات ژنتیکی و افزایش مقاومت به استرس های محیطی در نتیجه انتخاب وجود دارد. نتایج فاصله ژنتیکی و نواحی چند شکل GPX-1 در گونه های مختلف درخت فیلوژنتیک را تایید نمودند. مطالعه فرآیندهای انتخاب مثبت نشان داد که انتخاب و تکامل نقش مهمی در فهم نقش زیستی این ژن دارند.
    کلیدواژگان: تکامل، جهش، فیلوژنتیک، گلوتاتیون پراکسیداز، همولوگ
  • حسن فضائلی، مجتبی زاهدی فر، پیروز شاکری * صفحات 243-255
    تانن ها توانایی کاهش تجزیه پذیری پروتئین در شکمبه و افزایش پروتئین عبوری به روده کوچک را دارند. این آزمایش با هدف بررسی تاثیر عصاره تاننی استخراج شده از محصول فرعی پسته با حلال های آب، اتانول 70 درصد و متانول 80 درصد بر تجزیه پذیری پروتئین کنجاله سویا در شکمبه انجام شد. مقادیری از عصاره ها به کنجاله سویا اضافه شد تا غلظت تانن اضافه شده به مخلوط به 5/0 و یک درصد رسید. در کنجاله سویای بدون عصاره (شاهد) و کنجاله های سویای عمل آوری شده با غلظت های 5/0 و یک درصد از سه نوع عصاره (شش تیمار) ، میزان ناپدیدشدن شکمبه ای و پس از شکمبه ای و همچنین تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک و پروتئین خام با سه تکرار اندازه گیری شد. برای تعیین میزان ناپدیدشدن و تجزیه پذیری نمونه ها در شکمبه، از سه راس گاو نر اخته شده تالشی با فیستولای شکمبه ای، و برای تعیین میزان ناپدیدشدن پس از شکمبه ای از دستگاه شبیه ساز هضم استفاده شد. فرآوری کنجاله سویا با یک درصد تانن از عصاره آبی، 5/0 و یک درصد تانن از عصاره های اتانولی و متانولی سبب کاهش ناپدیدشدن شکمبه ای پروتئین خام گردید (01/0> P) ، بدون آن که میزان ناپدیدشدن ماده خشک و پروتئین خام در کل دستگاه گوارش را تغییر دهد. فرآوری کنجاله های سویا با 5/0 و یک درصد تانن استخراج شده با آب، اتانول و متانول، غلظت پروتئین های با تجزیه پذیری سریع را کاهش داد (01/0> P). به طور کلی تانن عصاره های آبی، اتانولی و متانولی محصول فرعی پسته می توانند تجزیه پروتئین کنجاله سویا در شکمبه را کاهش دهند، هرچند استفاده از عصاره آبی محصول فرعی پسته اقتصادی و کاربردی تر است.
    کلیدواژگان: پروتئین محافظت شده، تجزیه پذیری، عصاره محصول فرعی پسته، کنجاله سویا، in situ
  • نادر پاپی * صفحات 257-268
    این پژوهش به منظور بررسی تاثیر جایگزین کردن سیلاژ ذرت با سطوح مختلف سیلاژ علوفه آرتیچوک (سیب زمینی ترشی) بر مصرف خوراک، گوارش پذیری جیره و تولید پروتئین میکروبی، با استفاده از 20 راس گوسفند نر شال با میانگین وزن زنده 3/2± 3/65 کیلوگرم انجام شد. چهار جیره با انرژی و پروتئین برابر با نسبت علوفه به کنسانتره 64 به 36 تهیه شد که در آنها سیلاژ علوفه آرتیچوک با نسبت های مختلف صفر، 180، 360 و 540 گرم در کیلوگرم ماده خشک جایگزین سیلاژ ذرت گردید. جیره ها به چهار گروه دام آزمایشی برای مدت 31 روز در قالب طرح کاملا تصادفی تغذیه شد. ماده خشک مصرفی و گوارش پذیری ماده خشک در گوسفندان مصرف کننده جیره فاقد سیلاژ آرتیچوک (شاهد) به ترتیب برابر 2139 گرم در روز و 699 گرم در کیلوگرم و در جیره حاوی 540 گرم سیلاژ علوفه آرتیچوک به ترتیب 2095 گرم در روز و 697 گرم در کیلوگرم بود. جایگزین نمودن سیلاژ آرتیچوک به جای سیلاژ ذرت تاثیری بر مصرف روزانه ماده خشک و مواد مغذی جیره نداشت. گوارش پذیری مواد مغذی تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت. با جایگزین کردن سیلاژ آرتیچوک به جای سیلاژ ذرت، تغییر معنی داری در تولید پروتئین میکروبی مشاهده نشد. با توجه به نتایج حاصل، جایگزینی سیلاژ ذرت توسط سیلاژ علوفه آرتیچوک تا سطح 540 گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره گوسفند، تاثیر منفی بر مصرف خوراک روزانه و گوارش پذیری ندارد. بنابراین می توان از بخش هوایی علوفه آرتیچوک به صورت یک سیلاژ در تغذیه گوسفند استفاده نمود.
    کلیدواژگان: پروتئین میکروبی، سیلاژ علوفه آرتیچوک، گوارش پذیری، گوسفند، مصرف خوراک
  • مریم باقری ورزنه* صفحات 269-281
    اثر عصاره گیاه تشنه داری (Scrophularia striata) به عنوان یک افزودنی برای بهبود بازده تجزیه پذیری مواد مغذی در شکمبه، غلظت کل ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی و فعالیت آنتی اکسیدانی در یک سیستم شبیه ساز شکمبه (رزیتک) بررسی شد. به همین منظور از 12 فرمانتور در دو دوره آزمایشی که هر یک 10 روز به طول انجامید استفاده شد و پنج روز پایانی هر دوره از مایع درون فرمانتور نمونه برداری شد. تیمارها شامل: گروه بدون افزودنی (شاهد) ، گروه دریافت کننده 10 میلی گرم در روز موننسین (موننسین) ، گروه دریافت کننده 480 میلی گرم در روز عصاره گیاهی و گروه دریافت کننده 960 میلی گرم در روز عصاره گیاهی بودند. افزودن عصاره گیاهی در هر دو سطح به طور معنی داری تولید متان به ازای هر گرم ماده مغذی تجزیه شده را در مقایسه با گروه شاهد کاهش داد (05/0> P). تولید کل اسیدهای چرب فرار به ازای هر گرم ماده خشک و آلی تجزیه شده در تیمارهایی که عصاره گیاهی دریافت کرده بودند در مقایسه با شاهد و موننسین بالاتر بود (05/0P<). آمونیاک تولیدی به ازای هر واحد پروتئین خام تجزیه شده در گروهی که 960 میلی گرم عصاره دریافت کرده بود، پایین تر از گروه شاهد بود (05/0P<). تیمار دریافت کننده 960 میلی گرم عصاره، بالاترین غلظت کل ترکیبات فلاونوئیدی، فنلی و فعالیت آنتی اکسیدانی را نسبت به سایر تیمارها داشت (05/0P<). بر اساس نتایج این آزمایش، عصاره گیاه تشنه داری رامی توان برای بهبود راندمان تجزیه پذیری، افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی مایع شکمبه و کاهش تولید متان به جای آنتی بیوتیک مورد توجه قرار داد.
    کلیدواژگان: تجزیه پذیری، ترکیبات فایتوژنیک، سیستم شبیه ساز شکمبه (رزیتک)، فعالیت آنتی اکسیدانی، گیاه تشنه داری، متان
  • محمدحسین آبادی، ابوالفضل زالی زالی، مهدی دهقان بنادکی * صفحات 283-292
    برای بررسی اثرات تغذیه زیست یار مخمری در شیر یا استارتر بر رشد، امتیاز قوام مدفوع، وضعیت سلامت و پارامترهای خونی و شکمبه ای، 30 راس گوساله ماده هلشتاین با میانگین وزن تولد 8/1 ± 4/40 در مزرعه گاو شیری تلیسه نمونه از 14-65 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند. گوساله ها به صورت تصادفی به سه تیمار اختصاص یافتند که شامل: یک: شاهد (بدون افزودن زیست یار مخمری) ، دو: زیست یار مخمری در استارتر، سه: زیست یار مخمری در شیر جایگزین. میانگین اضافه وزن روزانه، وزن بدن و بازده خوراک، تفاوتشان بین تیمارها معنی دار نبود. مصرف ماده خشک در تیمار دو به طور معنی داری کمتر از تیمار کنترل بود (05/0 > P). قابلیت هضم مواد مغذی خوراک، غلظت نیتروژن آمونیاکی، اسیدیته مایع شکمبه و پارامترهای خونی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. امتیاز قوام مدفوع و سلامت در تیمار دو و سه بهتر از تیمار کنترل بود. به صورت کلی گوساله هایی که با زیست یار مخمری در شیر تغذیه شده بودند بهترین وضعیت قوام مدفوع و سلامت را داشتند (05/0 > P).
    کلیدواژگان: زیست یار مخمری، سلامت، عملکرد، فراسنجه های خونی، گوساله های شیرخوار
  • هادی سریر، مسعود دیدارخواه * صفحات 293-304
    هدف از اجرای این آزمایش بررسی تاثیر مکمل هایپروبیوتیکی و پری بیوتیکی بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین بود. به همین منظور تعداد 40 راس گاو شیری نژاد هلشتاین با تولید شیر روزانه 8/0 ± 33 کیلوگرم و وزن اولیه 40 ± 700 کیلوگرم در چهار گروه در قالب طرح کاملا تصادفی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) گروه شاهد (جیره پایه) ، 2) گروه پروبیوتیک (جیره پایه چهار گرم پروبیوتیک به ازای هر راس در روز) ، 3) گروه پری بیوتیک (جیره پایه 14گرم پری بیوتیک به ازای هر راس در روز) ، 4) گروه سین بیوتیک (جیره پایه چهار گرم پروبیوتیک 14 گرم پری بیوتیک به ازای هر راس در روز) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد، میانگین مدت زمان جویدن، نشخوارکردن و خوردن بین جیره های مختلف آزمایش اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0> P). بیشترین مدت زمان جویدن، نشخوار کردن و خوردن متعلق به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروه ها اختلاف معنی داری داشت (05/0> P). با مصرف پروبیوتیک مقدار تولید شیرخام روزانه، تولید شیر با 5/3 درصد چربی و تولید شیر با چهار درصد چربی افزایش پیدا کرد و اختلاف معنی داری (05/0P<) با گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودنی) داشت. بازده غذایی در جیره های مکمل شده با توجه به افزایش تولید شیر خام افزایش یافت. شاخص های سلامتی، قوام و سیالیت مدفوع در جیره های مکمل شده بهبود یافت. بنابر این مصرف پروبیوتیک در تغذیه گاهای شیری عملکرد و شاخص های سلامتی را بهبود می بخشد.
    کلیدواژگان: پروبیوتیک، پری بیوتیک، سین بیوتیک، قوام مدفوع، گاو شیری
  • محمد ملک زاده، حسین عبدی بنمار، میر داریوش شکوری * صفحات 305-314
    اثر عصاره هیدروالکلیدو گونه آویشن و فلاوومایسین برگوارش پذیریمواد مغذی و وضعیت آنتی اکسیدانی جوجه های گوشتی، با استفاده از 128قطعهجوجه یک ر وزهسویهراس308درقالب طرحکاملا تصادفی با چهار تیمار، چهاربررسی شد. تیمارها شامل شاهد، 05/0 درصد عصاره آویشن دنائی، 05/0 درصد عصاره آویشن کوهی و 1/0 درصد فلاوومایسین بودند. جوجه هایی که در جیره خود فلاوومایسین دریافت کردند، افزایش وزن و ضریب تبدیل بهتری داشتند (05/0p<). تغذیه جیره های حاوی آویشن اثری بر افزایش وزن نداشت ولی پرندگانی که جیره حاوی عصاره آویشن دنائی دریافت کردند، ضریب تبدیل بهتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0p<). ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی عصاره آویشن دنائی و یا فلاوومایسین تغذیه شدند، بیشتر بود (05/0p<). سطح پرزها در ژژنوم پرندگانی که با جیره های حاوی افزودنی تغذیه شدند، افزایش یافت (05/0p<). تغذیه جوجه ها با جیره های حاوی عصاره آویشن دنائی و فلاوومایسین سبب کاهش ضخامت لایه ماهیچه ای در ژژنوم آنها شد (05/0p<). گوارش پذیری ماده خشک و ماده آلی با مصرف عصاره آویشن کوهی و فلاوومایسین افزایش یافت (05/0p<). ابقای نیتروژن در پرندگانی که جیره های حاوی افزودنی دریافت کردند، بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0p<). فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز خون پرندگان تغذیه شده با عصاره آویشن بیشتر از پرندگان شاهد بود (05/0p<). میزان مالون دی آلدئید گوشت ران پرندگان دریافت کننده جیره حاوی عصاره آویشن کوهی در مقایسه با سایر تیمارها کاهش یافت (05/0p<). بر اساس نتایج این تحقیق، استفاده از 05/0 درصد عصاره آویشن دنائی در جیره جوجه های گوشتی ضریب تبدیل خوراک، شاخص های ریخت سنجی مخاط روده و وضعیت آنتی اکسیدانی بدن را بهبود می بخشد و می تواند به عنوان یک ترکیب محرک رشد پیشنهاد شود.
    کلیدواژگان: ریخت سنجی، سوپر اکسید دیسموتاز، فلاوومایسین، گلوتاتیون پراکسیداز، مالون دی آلدئید
  • معصومه نوری، احمد طاطار، محمد امین مهرنیا، محمدرضا قربانی * صفحات 315-327
    به منظور بررسی اثرات نانوامولسیون اسانس میخک در جیره های بر پایه گندم بر عملکرد جوجه های گوشتی، آزمایش حاضر با استفاده از 280 قطعه جوجه گوشتی (راس 308، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد، 2) شاهد به همراه آنزیم، 3) شاهد به همراه 200 میلی گرم بر کیلوگرم اسانس میخک و 4 تا 7 به ترتیب شاهد به همراه 200، 150، 100 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک بودند. نتایج آزمایش نشان داد که در کل دوره پرورش، مصرف خوراک و افزایش وزن گروه دریافت کننده 200 میلی گرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمارهای شاهد و آنزیم کاهش یافت (05/0≥ P). در کل دوره آزمایش، ضریب تبدیل خوراک تیمارهای حاوی اسانس میخک و 50 میلی گرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به گروه شاهد بهتر بود (05/0≥ P). غلظت تری گلیسرید سرم در تیمارهای حاوی نانوامولسیون اسانس میخک نسبت به تیمار حاوی آنزیم کاهش یافت (05/0≥ P). وزن نسبی بورس فابریسیوس در تیمارهای حاوی اسانس و 200 میلی گرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در مقایسه با شاهد افزایش یافت (05/0≥ P). استفاده از اسانس و سطوح 200، 150 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجه های گوشتی باعث کاهش جمعیت باکتری های اشریشیاکلای محتویات سکوم شد (05/0≥ P). به طورکلی نتایج آزمایش حاضر نشان داد که استفاده از نانوامولسیون اسانس میخک در جیره جوجه های گوشتی بر پایه گندم ممکن است باعث کاهش جمعیت باکتری های اشریشیاکلای محتویات سکوم گردد.
    کلیدواژگان: جوجه های گوشتی، عملکرد، فلور میکروبی سکوم، گندم، نانوامولسیون اسانس میخک
  • امیرحسین نصیری، ملک شاکری، مهدی ژندی، مهدی دهقان بنادکی، ارمین توحیدی * صفحات 329-337
    مقاومت به انسولین، تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-I خون (محور سوماتوتروپیک) در گاوهای شیری تغذیه شده با مخمر زنده فعال پروبیوساک در شرایط تنش گرمایی (شاخص تنش گرمایی=82) در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. در این آزمایش، تعداد شش راس گاو حداقل یکبار زایش کرده در دو گروه تیمار (دریافت چهار گرم پروبیوتیک روزانه به ازای هر راس با غلظت 109× 15واحد شمارشکلنی/گرم) و شاهد (عدم دریافت پروبیوتیک) از 21 روز قبل از زایش تا هشت هفته بعد از زایش جهت بررسی تغییرات گلوکز، انسولین و IGF-1 خون و تست تحمل گلوکز قرار گرفتند. تفاوت معنی داری بین گروه شاهد و تیمار از نظر سطح گلوکز، انسولین و IGF-I خون در روز 60 پس از زایش وجود داشت و منجر به افزایش غلظت این فراسنجه های خونی در گروه تیمار نسبت به شاهد شد (05/0> P). پروبیوتیک تاثیر بر شاخص های تست تحمل گلوکز نداشت. در نتیجه استفاده از پروبیوتیکپروبیوساک اثر مثبتی بر عملکرد محور سوماتوتروپیک و بهبود کارایی حیوان داشت و می تواند راهکار مناسبی برای افزایش عملکرد گاوهای شیری در شرایط تنش گرمایی باشد.
    کلیدواژگان: تنش گرمایی، تست تحمل گلوکز، دوره انتقال، گاو شیری، مخمر
  • رضا راه چمنی، عبدالله محمدی سنگ چشمه، احسان سیدجعفری، یوسف مصطفی لو، بهناز بگشلوی افشار * صفحات 339-349
    هدف از این مطالعه بررسی امکان جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی اسب و مطالعه بازده تمایز استخوانی این سلول ها در شرایط کشت تک بعدی (در ظرف کشت بافت پلاستیکی) و سه بعدی (روی داربست های پلی-ال-لاکتیک-اسید) بود. بافت چربی به روش بیوپسی از ناحیه قاعده دم اسب تهیه و سلول های بنیادی مزانشیمی با کمک هضم مکانیکی و آنزیمی از بافت چربی جدا شد. سلول ها بنیادی جداشده، در دو شرایط جداگانه شامل شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی (گروه شاهد) و شرایط داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید با سه تکرار، به رده استخوان تمایز داده شدند. در طول 21 روز تمایز آزمون های آلیزارین رد، اندازه گیری آنزیم آلکالین‏ فسفاتاز و اندازه گیری میزان کلسیم رسوبی برای ارزیابی راندمان هر یک از این شرایط در تمایز سلول ها به رده استخوان مورد استفاده قرار گرفت. دادهای حاصل در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه شدند. رنگ آمیزی آلیزارین رد به عنوان یک آزمون کیفی نشان داد در هر دو شرایط سلول‏ های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی اسب می توانند به رده استخوان تمایز یابند. با این حال سلول های بنیادی مزانشیمی کشت داده شده روی داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید در مقایسه با سلول های کشت داده شده در شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی دارای فعالیت آنزیم آلکالین‏ فسفاتاز و مقدار کلسیم رسوبی بیشتری بودند. یافته های این مطالعه نشان داد استفاده از داربست های پلی-ال-لاکتیک-اسید امکان رشد و تمایز بهینه سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی اسب را به رده استخوانی فراهم می سازد.
    کلیدواژگان: بافت چربی، پلی-ال-لاکتیک-اسید، تمایز استخوانی، داربست، سلول های بنیادی مزانشیمی
|
  • Mehdi Noorani, Abdolhoseein Shahverdi, Mohsen Sharafi , Shaban Rahimi* Pages 203-212
    The aim of this study was cloning of the beta subunit of human chorionic gonadotropin in an appropriate vector for production of transgenic chicken trrough sperm mediated gene transfer. In this regard, transgenic chicken production tecnology has taken into consideration for having many advantages such as short generation times, the large number of production of offspring and suitable pattern of protein glycosylation. To date, no study has been conducted on the cloning of the beta subunit of human chorionic gonadotropin for rooster sperm. For this purpose, the hormone beta subunit were amplified by a specific primer pairs, and cloned in T vector. The recombinant plasmid was transformed into Competent E. coli cells and colonies that containing recombinant plasmids were selected by colony PCR.The validity of extracted plasmid were analyzed by enzyme digestion and sequencing. The beta chain of T vector was isolated and was cloned again into pcDNA3.1 + expression vector. The results of enzyme analysis and sequencing indicated that recombinant plasmid pCDNA3.1 +/βhCG were cloned with the correct sequence and completely matched up with human chorionic gonadotropin beta subunit gene that can be concluded that it has sutible stracture for sperm mediated gene transfer.
    Keywords: plasmid, sperm, sequencing, transgenic chicken
  • Somayeh Zamani Afshar, Abas Bahari, Mohammad Hossein Shahir, Taher Harkinezhad* Pages 213-224
    Selection of live animals with minimum carcass fat in animal breeding programs will lead to increase in meat production at national level. The ligands of Wnt genes are of the effective factors in adipocyte cell differentiation. This study was aimed to assess the association between polymorphisms in Wnt10a and Wnt10b genes and carcass traits in 96 Afshari – Booroola Merino male lambs. In this study, DNA was extracted from blood samples using phenol-chloroform extraction method and polymerase chain reaction was performed for amplification a 663 bp fragment of exon III and a part of the second intron of Wnt10a gene and a 512 bp fragment of exon III Wnt10b gene. The results showed a polymorphism and three monomorphisms (a different allele compared to reference sequence of the gene) in the Wnt10a gene but all the sequences of the Wnt10b fragment were the same in studied region of the gene. Results of the sequencing lead to identification of four single nucleotide changes in Wnt10a gene in the studied area when compared to the reference sequence. One of the monomorphisms was in the intron and among other three nucleotide changes identified in exon III one was a missense in codon 139. After digestion with restriction enzymes HpaII at this codon, it was observed that all sampled lambs had mutant homozygous genotype compared to the reference sequence. This site was also evaluated in a number of Afshari (fat- tailed) and Zell (with the least fat tail) but again the same results were observed. Therefore, it seems that in this position the G is the wild type allele in the studied population.
    Keywords: Afshari sheep, Carcass traits, Polymorphism, SNP, Wnt gene
  • Rokhsareh Najadini, Mehdi Vafae Valleh, Nasrollah Moradi, Gholam Dashab* Pages 225-241
    Heat stress is one of the most important environmental stressors challenging poultry production worldwide, especially in warm regions such as Sistan and Baluchestan province of Iran. Heat stress increases the production of free radicals in the chicken’s body. Glutathione peroxidase plays important roles as cellular antioxidants in heat stress. The aim of this study was to conduct an analysis of the evolutionary and phylogenetic of GPX-1 in Ross 308 and Khazak populations. Boold samples were collected from 10 birds selected randomly from two stocks of Khazak and Ross 308 population (5 Ross 308 and 5 Khazak birds). DNA was extracted from whole blood. PCR amplification of 800 bp of GPX-1 was performed using one pairs of special primers. Then, PCR product sent for DNA sequencing. Sequence alignment of the GPX-1 fragment revealed a total of 9 haplotypes and 13 variable sites. Out of 13 polymorphic sites, 5 were singletons. Dendrogram of phylogenetic showing genetic similarity between the two populations, but probably diversity within populations indicate the possibility to improve genetic changes and increase the resistance to environmental stresses using selection. The results of genetic distance and polymorphic site of GPX-1 in different species approved phylogenetic tree findings. Study of positive- selection process showed that selection and evolution are playing major roles in understanding the biological function of this gene
    Keywords: Evolution, Glutathione peroxidase, Hemologous, Mutation, Phylogenetic
  • Hassan Fazaeli, Mojtaba Zahedifar, Pirouz Shakeri* Pages 243-255
    The objective of this study was to evaluate the effects of different doses of pistachio by-products (PBP) tannin extracts obtained by water, ethanol 70 % and methanol 80 % on the soybean meals protein protection from ruminal degradability. Soybean meal supplemented with 0.5 and 1 % tannins of different tannin extracts of PBP. Ruminal degradability and disappearance of dry matter and crude protein in untreated soybean meal (control) and soybean meal treated by tannin extracts (6 treatments) was determined in an in situ trial (three head of castrated Taleshi male calves) and post ruminal disappearance was measured in DaisyII incubator. Soybean meal supplementation with 1 % tannin from water extract, 0.5 and 1 % tannin from ethanol and methanol extracts decreased the ruminal protein disappearance (P<0.01) without any negative effect on total gastrointestinal disappearance of dry matter and crude protein. Also, the addition of all of tannin extracts to soybean meal reduced (P<0.01) the concentration of rapidly degradable proteins. In conclusion, the results showed that tannins of water, ethanol and methanol of PBP extracts could be effective on soybean meals protein's protection from ruminal degradability; however, the use of tannin from water extract of PBP can be more economical and practical.
    Keywords: Degradability, in situ, Pistachio by-product extract, Protected protein, Soybean meal
  • Nader Papi* Pages 257-268
    This study was conducted to evaluate the effects of dietary substitution of different levels of Maize silage (MS) with Jerusalem artichoke aerials part silage (JAAPS) on feed intake, digestibility and microbial protein syntheses in twenty Chall male sheep (live body weight of 65.3±2.3 kg). Four iso-energetics and iso-nitrogenus diets (forage-to-concentrate ratios; 64:36) were formulated in which MS was replaced by different levels (0, 180, 360, or 540 g/kg dietary DM) of JAAPS. The diets were fed to four experimental animals groups in a completely randomized design for a 31-days period. Dry matter intake and dry matter digestibility were 2139 and 699 in control diet and 2095 g/day and 697 g/kg DM in diet contains 540 g/kg DM JAAPS respectively. The replacement of MS by JAAPS did not affect dry matter intake and nutrients intake. Digestibility of dietary nutrients was not affected by experimental diets. By replacing the JAAPS instead of MS, there was no significant statistical change in the microbial protein synthesis. It is concluded that the partial substitution of MS for JAAPS, up to 540 g/kg DM, in diet of sheep has no adverse effect on feed intake and diet digestibility. So the Jerusalem artichoke aerial parts could be used as a silage in sheep diets.
    Keywords: Digestibility, Feed intake, Jerusalem artichoke silage, Microbial protein, Sheep
  • Maryam Bagheri Varzaneh* Pages 269-281
    Extract of Scrophularia striata (ES) was tested as a feed additive for improving the efficiency of ruminal degradation of nutrients, concentration of total phenolic and flavonoid compounds and antioxidant activity using the rumen simulation technique (RUSITEC). Twelve fermentation units (vessels) were set up for 2 experimental runs each lasting 10 d wherein the last 5 days served for sampling. Treated vessels were supplied with no additive (Control), 10 mg/d monensin (Monensin), and 480 and 960 mg/d of ES, respectively. Both levels of ES and monensin decreased methane production expressed per gram nutrients degraded (P<0.05). Production of total volatile fatty acid per gram DM and organic matter degraded was higher in ES treatments in comparison with control and Monensin (P<0.05). The ammonia production expressed per gram CP degraded was lower than control only in the high level of ES supplementation (P<0.05). The latter treatment also resulted in the highest concentration of total flavonoid, phenol lic compounds and antioxidant activity compared to other treatments (P<0.05). Based on the present results, ES could be considered as an alternative to antibiotic for improving the efficiency of degradation, increasing ruminal antioxidant activity and decreasing methane production.
    Keywords: antioxidant activity, Degradability, Methane, Phytogenic compounds, Rusitec, Scrophularia Striata
  • Abolfazl Zali, Mehdi Dehghan Banadaky* Pages 283-292
    To evaluate the effect of feeding yeast probiotic in milk or starter on growth, fecal score, health, blood and rumen parameters, 30 female Holstein calves with average 40.4±1.8 kg birth weight in Taliseh Nemouneh dairy farm used from 14 until 65 days old. Calves randomly divided to 3 treatments including: 1) control (without probiotic) 2) yeast probiotic in starter 3) yeast probiotic in milk. Average daily gain, body weight and feed efficiency were not significantly different between treatments. Dry matter intake was significantly lower in treatment 2 than control (P<0.01). Digestibility of feed nutrients, ammonia nitrogen concentration, rumen fluid pH and blood parameters did not affected by treatments. Fecal score and health in treatment 2 and 3 were better than control. Generally, calves were fed with yeast probiotic in milk had the best fecal score and health
    Keywords: Blood parameters, health, performance, Suckling calves, Yeast probiotic
  • Hadi Sarir, Masood Didarkhah* Pages 293-304
    The purpose of this experiment was to evaluate the effect of probiotic and peribiotic supplements on performance of Holstein dairy cows. For this purpose, 40 Holstein dairy cows with daily milk production of 33 ± 0/8 kg and initial weight 700 ± 40 kg were divided into four groups in a completely randomized design. The experimental treatments consisted: 1- control group (basic diet) 2- probiotic group (base diet + 4 gr probiotic per head per day) 3- prebiotic group (base diet + 14 gr perbiotypes per Ross per day) 4- Synbiotic group (base diet + 4 gr probiotic + 14 gr perbiotic per head per day). The results of this experiment showed that there was a significant difference between the average duration of chewing, rumination and eating among different diets (P <0.05). The most duration of chewing, rumination and eating belonged to the group that consumed probiotics and had a significant difference with other groups (P <0.05). Probiotics consumption increased the amount of daily milk production, milk production with 3.5% fat and milk production with 4% fat, and a significant difference (P <0.05) with the control group (basal diet without additive). Feed efficiency increased in supplementary rations and resulted in a better performance of probiotic diets. Health indicators, consistency and fluidity of stool in supplementary diets have also improved.
    Keywords: Consistency of stool, dairy cows, Milk production, Probiotic, Peribiotic, Synbiotic
  • Mohammad Malekzadeh, Hossein Abdi Benemar, Mir Daryoush Shakouri* Pages 305-314
    The effect of two thyme species hydroalcoholic extracts and flavomycin on nutrients digestibility and antioxidant status of male broilers was assessed in a 42-day trial using 128-day-old Ross 308 chicks by employing a completely randomized design with four treatments and four replicates. The experimental treatments consisted of control, 0.05 percent Thymus daenensis extract, 0.05 percent T. kotschyanus extract and 0.1 percent flavomycin. Throughout the experiment, the chickens on flavomycin diet had a better weight gain and feed conversion ratio (P<0.05). Although thyme diets had no effect on weight gain, the birds on diet containing T. daenensis extract had better feed conversion ratio than those on the control diet (P<0.05). The jejunal villus height and villus height to crypt depth ratio increased in birds fed with diets containing T. daenensis extract and flavomycin (P<0.05). However, villus surface area of jejunum was increased in birds on diets containing the additives (P<0.05). Feeding chickens with diets containing T. daenensis extract and flavomycin decreased the thickness of muscle layer of jejunum (P<0.05). Digestibility of dry matter and organic matter was increased by T. kotschyanus extract and flavomycin (P<0.05).Nitrogen retention was increased in birds fed with all additives (P<0.05). The activity of blood superoxide dismutase and glutathione peroxidase in birds receiving thyme extract was higher than those of the control group (P<0.05). Malondialdehyde of thigh meat declined in birds receiving diets containing T. kotschyanus extract in comparison with other treatments (P<0.05). Based on the results of the study such as improved feed conversion ratio, intestinal mucosal morphometry and body immune status parameters, application of 0.05 percent T. daenensis extract can be suggested as a growth promoter in broiler diets.
    Keywords: Flavomycin, Glutathione peroxidase, malondialdehyde, morphometry, Superoxide dismutase
  • Massome Nouri, Ahmad Tatar, Mohammad Amin Mehrnia, Mohammad Reza Ghorbani* Pages 315-327
    The present study was carried out to investigate the effect of clove essential oil nanoemulsion (CEON) on performance of broiler chickens fed wheat-based diet. A total of 280 day-old broiler chicks (Ross 308, mix sex) were used in a completely randomized design with seven treatments and four replicats. The experimental treatments were; 1- control, 2- control supplemented with enzyme (En), 3- control supplemented with 200 mg/kg clove essential oil (CEO) and 4 to 7 were control supplemented with 200, 150, 100 and 50 mg/kg of CEON, respectively. The results of this experiment showed that in the whole rearing period, the feed intake and body weight gain of birds fed diets supplemented with 200 mg/kg CEON decreased significantly compared with control and En treatments (P≤0.05). In the whole period of experiment, chicks fed diets supplemented with CEO and 50 mg/kg CEON had better feed conversion ratio compared with control group (P≤0.05). Serum triglyceride concentration decreased significantly in chicks fed diets containing different levels of CEON compared to En treatment (P≤0.05). Relative weight of bursa increased in chicks fed diets containing CEO and 200 mg/kg CEON in comparison with control treatment. Supplementation broiler diets with CEO and 200, 150 and 100 mg/kg CEON decreased significantly Escherichia coli populations of cecal content (P≤0.05). According to the results of this experiment, supplementation broiler wheat-based diets with CEON may decrease Escherichia coli populations of cecal content.
    Keywords: Broiler chickens, Cecal Microflora, Clove Essential Oil Nanoemulsion, performance, Wheat
  • Amirhossein Nasiri, Malek Shakeri, Mehdi Zhandi, Mehdi Dehghan Banadaky, Armin Towhidi* Pages 329-337
    The insulin resistance and glucose, insulin, IGF-1 metabolism (somatotropic axis performance) were investigated in cows to receive (4 g yeast/d/head) (Probio-Sacc®, BioChem, GmbH, Germany) or not receive live yeast supplement from 21 d before expected date of calving under the hot months of summer (THI = 82). Two groups of 6 periparturient Holstein cows were fed a diet without or with 4 g yeast/d/head (15*109 CFU/g) starting 21 d prepartum through 8 weeks postpartum to investigate the changes of blood concentrations of glucose, insulin, IGF-1 and glucose tolerance test (GTT). On d 60 postpartum, greater blood levels of glucose, insulin and insulin-like growth factor I were found in cows receiving yeast supplement than those receiving no yeast (P<0/05). Probiotic had not significant effect on GTT test. Overall, it appears that Probiotics would beneficially improve the blood concentrations of glucose, insulin, IGF-1 in day 60 postpartum (on DFS day) and improve somatotropic axis of dairy cows during the heat stress. Probiosac probiotic had positive effects on somatotropic axis and animal performance. It’s can be a good solution to increase dairy cow’s performance in heat stress condition.
    Keywords: dairy cow, Glucose tolerance test, Live yeast, Heat stress, transition period
  • Reza Rahchamani, Abdollah Mohammadi, Sangcheshmeh, Ehsan Seyedjafari, Yussof Mostafaloo, Behnaz Bageshlooyafshar* Pages 339-349
    This study was conducted to investigate the differentiation potential of equine adipose-derived mesenchymal stem cell into bone in single-dimensional culture system (in plastic tissue culture) and in three-dimensional system (on poly-l-lactic acid scaffolds; PLLA). A porous structure that allows use of three-dimensional distribution and provides optimal growth of cells is of great clinical significance in the field of tissue engineering. In current study using equine adipose-derived stem cells (ASCs), we intended to compare the osteogenic differentiation potential of PLLA nanofibrous scaffold with tissue culture plastic (TCP). Adipose tissues were collected from 3 adult horses, and ASCswere isolated by enzymatic digestion. PLLA nanofibrous scaffold was successfully prepared using a phase separation method. Viability and growth characteristics of ASCs on TCP and scaffold were investigated by tetrazolium (MTT) based colorimetric assay. Alizarin Red staining was performed for determination of calcium deposition following osteogenic differentiation. Furthermore, other common osteogenic markers such as alkaline phosphatase (ALP) activity, and calcium content were also analyzed. Our data showed that the PLLA scaffold had no detrimental effect on the cell growth rate as evaluated by MTT assay. However, ASCs that differentiated on PLLA nanofibrous scaffolds indicated higher ALP activity and more calcium content than that on TCP. Adequate proliferation rate and higher expression of osteogenic markers of stem cells cultured on PLLA nanofibrous scaffolds provide this scaffold as a suitable substrate to support proliferation and differentiation of ASCs in equine.
    Keywords: adipose tissue, mesenchymal stem cells, osteogenic differentiation, poly-L-lactic-acid, scaffolds