فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 497 (هفته اول آذر ماه 1397)

  • تاریخ انتشار: 1397/09/04
  • تعداد عناوین: 5
|
  • بررسی اثربخشی پیلینگ اسکار آکنه با اسید سالیسیلیک 30 درصد در پایه ی پلی اتیلن گلیکول
    علی اصیلیان ، گیتا فقیهی ، ذبیحاللهشاهمرادی ، مینا صابر ، حسین حافظی، بهشته پورواحدی * صفحات 1116-1121
    مقدمه
    اسکار آکنه، یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است و با این که درمان های زیادی برای آن وجود دارد، اما این درمان ها، با عوارض و مشکلات زیادی همراه است. بنابراین، هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثربخشی پیلینگ (Peeling) اسکار آکنه با اسید سالیسیلیک 30 درصد در پایه ی پلی اتیلن گلیکول (Polyethylene glycol یا PEG) بود.
    روش ها
    در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی، 32 بیمار مبتلا به اسکار آکنه وارد مطالعه شدند. بیماران به دو گروه شاهد (تنها تحت درمان پزشکی) و مورد (تحت درمان پزشکی و پیلینگ با فرمول اسید سالیسیلیک 30 درصد در پایه ی PEG برای 4 جلسه طی 6 هفته) قرار گرفتند. قبل از مداخله، درجه ی (Grade) ضایعات با استفاده از Weighted scale و بعد از درمان میزان بهبودی با استفاده از Quartile grading scale بررسی شد.
    یافته ها
    قبل از مداخله، بین دو گروه اختلاف معنی داری بر اساس عمق اسکار (Weighted scale) وجود نداشت (37/0 = P). بعد از مداخله بین دو گروه اختلاف معنی داری بر اساس Quartile grading scale وجود داشت؛ به طوری که میزان بهبودی در گروه مورد بهتر از گروه شاهد بود (01/0 = P). در گروه مورد 25 درصد از بیماران دچار عارضه ی مصرف دارو شدند که بین دو گروه اختلاف معنی داری بر اساس میزان عوارض وجود داشت (03/0 = P).
    نتیجه گیری
    سالیسیلیک اسید، نه تنها در درمان آکنه موثر است، بلکه در بهبود اسکار به جای مانده از آکنه نیز کاربرد و تاثیر به سزایی نیز دارد.
    کلیدواژگان: آکنه، اسکار، سالیسیلیک اسید، مواد مورد استفاده در پیلینگ پوست
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر پیش گیرانه ی غرغره ی سولفات منیزیم، غرغره ی کتامین یا تزریق دگزامتازون وریدی بر گلودرد پس از عمل جراحی در بیماران تحت بیهوشی عمومی و مقایسه ی آن با گروه شاهد
    محمدرضا صفوی ، عظیم هنرمند ، فرید یقینی صفحات 1122-1128
    مقدمه
    گلودرد بعد از عمل، یک عارضه ی شایع به دنبال عمل جراحی است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پیش گیرانه ی غرغره ی سولفات منیزیم، غرغره ی کتامین یا تزریق دگزامتازون وریدی بر گلودرد پس از عمل جراحی در بیماران تحت بیهوشی عمومی و مقایسه ی آن با گروه شاهد انجام گرفت.
    روش ها
    در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 4 گروه 35 نفره از بیماران تحت اعمال جراحی، به ترتیب تحت غرغره ی 40 میلی گرم کتامین حل شده در 30 میلی لیتر نرمال سالین، 40 میلی گرم سولفات منیزیم حل شده در 320 میلی لیتر نرمال سالین، تزریق وریدی 8 میلی گرم دگزامتازون و غرغره ی 320 میلی لیتر نرمال سالین در
    30 دقیقه قبل از عمل قرار گرفتند و بروز و شدت گلودرد بعد از عمل بین چهار گروه مقایسه شد.
    یافته ها
    فراوانی گلودرد بعد از عمل در چهار گروه سولفات منیزیم، کتامین، دگزامتازون و شاهد به ترتیب 4/21، 1/16، 2/24 و 9/42 درصد بود و بین گروه ها اختلاف معنی داری وجود داشت (024/0 = P) ، اما شدت گلودرد بین گروه ها اختلاف معنی داری نداشت (210/0 = P).
    نتیجه گیری
    استفاده از غرغره ی سولفات منیزیم در قبل از عمل، باعث کاهش بروز گلودرد بعد از عمل، کاهش دریافت مخدر و همچنین، افزایش اولین زمان دریافت مخدر در مقایسه با غرغره ی کتامین و تزریق دگزامتازون می گردد. از این رو، به نظر می رسد استفاده از غرغره ی سولفات منیزیم نسبت به تزریق دگزامتازون و کتامین ارجح باشد.
    کلیدواژگان: گلودرد بعد از عمل، سولفات منیزیم، کتامین، دگزامتازون
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی شیوع مخفی علایم مجاری تحتانی ادرار در خانم های کارمند و دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
    عباسعلی پورمومنی، مهسا سلطان محمدی * صفحات 1129-1135
    مقدمه
    شیوع علایم مجاری تحتانی ادرار و تاثیر آن بر روی کیفیت زندگی در بین جمعیت های مختلف متفاوت است. با این حال، همه ی افراد با شکایت ادراری به پزشک مراجعه نمی کنند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی شیوع مخفی علایم مجاری تحتانی ادرار در جامعه ی خانم های کارمند و دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است که شکایتی از علایم ادراری نداشته و به ظاهر سالم بوده اند.
    روش ها
    تعداد 312 کارمند و دانشجوی خانم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که از نظر خودشان مشکل ادراری نداشتند، وارد مطالعه شدند. همه ی آن ها پرسش نامه ی علایم مجاری تحتانی ادرار را که به زبان فارسی اعتبارسنجی شده بود، تکمیل کردند.
    یافته ها
    7/90 درصد از افراد حداقل یکی از علایم مجاری تحتانی ادرار را داشتند. شایع ترین علامت، اضطرار در ادرار (6/35 درصد) و پس از آن، بی اختیاری استرسی (8/9 درصد) بود. تخلیه ی ادرار شبانه یک بار یا بیشتر در شب نیز 2/39 درصد شیوع داشت. بالاترین میزان آزاردهندگی به اضطرار در ادرار با میانگین 21/2 مربوط بود.
    نتیجه گیری
    در یک جمعیت سالم احتمالی از زنان به نسبت جوان، شیوع علایم مجاری تحتانی ادرار بالا بود، اما میزان آزاردهندگی به نسبت پایین بود.
    کلیدواژگان: علایم مجاری تحتانی ادرار، شیوع، زنان
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی شکستگی باز نوع 3 اندام تحتانی در مرکز اصلی تروما در اصفهان، مرکز ایران
    شیروان رستگار ، گلچهره توکل ، آرش هوایی، بابک حسین زاده صفحات 1136-1141
    مقدمه
    از شایع ترین دلایل ارتوپدی مراجعه به اورژانس، آسیب های تروماتیک به اندام تحتانی می باشند. شکستگی های باز اندام تحتانی به سه گروه تقسیم می شوند که پیچیده ترین آن ها نوع 3 است که با آسیب عروقی همراه است. در مطالعه ی حاضر، به بررسی اپیدمیولوژیک شکستگی های نوع IIIC در اصفهان پرداخته شد.
    روش ها
    مطالعه ی حاضر، از نوع اپیدمیولوژیک، توصیفی و مقطعی بود که بر روی 26 بیمار با شکستگی نوع IIIC بر اساس سیستم طبقه بندی Gustilo-Anderson در مرکز ترومای سطح I اصفهان طی سال های 95-1393 انجام شد. عروق درگیر (بر اساس تصویربرداری اولتراسوند Doppler) ، نوع مدیریت برای بازسازی شکستگی، نوع روش بازسازی زخم (بستن اولیه یا تاخیری زخم) و مدت زمان از شروع آسیب تا بازسازی عروق بررسی شد.
    یافته ها
    26 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. آسیب سمت راست اندام در 2/46 درصد، شکستگی تیبیا 4/65 درصد و شکستگی های ران در 6/34 درصد دیده شد. شایع ترین شریان آسیب دیده، شریان Popliteal در 2/69 درصد موارد بود. ثابت سازی خارجی (External fixation) رایج ترین روش درمان در بیماران (9/76 درصد) بود. 9/76 درصد تحت ترمیم زخم تاخیری و 07/23 درصد تحت ترمیم زخم اولیه قرار گرفتند. 6/34 درصد طی 6 ساعت اول تحت ترمیم عروقی قرار گرفتند و 6/34 درصد از بیماران به عفونت اندام تحتانی مبتلا شدند.
    نتیجه گیری
    طبق یافته های مطالعه ی حاضر، شکستگی تیبیا و آسیب شریان Popliteal، شایع ترین آسیب های باز اندام تحتانی بودند و بیشترین مورد ترمیم ارتوپدی به صورت ثابت سازی خارجی صورت گرفت.
    کلیدواژگان: شکستگی باز، آسیب عروقی، اندام تحتانی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی پیامد بارداری در مادران مبتلا به دیابت حاملگی با و بدون سابقه ی ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک
    اکرم همتی پور ، سیده مینا شفیعی ، شهرام براز ، شقایق عیدی وندی ، سیدعلی موسوی صفحات 1142-1148
    مقدمه
    دیابت بارداری و سندرم تخمدان پلی کیستیک (Polycystic ovary syndrome یا PCOS) ، شایع ترین اختلال در دوران باروری است که موجب بروز عوارض در مادر و جنین می گردد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین عوارض مادری و نوزادی در مادران مبتلا به دیابت حاملگی با و بدون سابقه ی ابتلا به (PCOS) بود.
    روش ها
    این مطالعه، یک مطالعه ی مورد- شاهدی بود که طی آن، 134 زن باردار مبتلا به دیابت حاملگی با یا بدون سابقه ی ابتلا به PCOS بستری در بخش
    زایمان بیمارستان امام خمینی اهواز طی سال های 96-1395 انتخاب و به دو گروه 67 نفر مورد (با سابقه ی ابتلا به PCOS) و شاهد تقسیم شدند. اطلاعات مورد نیاز
    شامل اطلاعات جمعیت شناختی، عوارض مادری (پره اکلامپسی، پارگی کیسه ی آمنیوتیک، آب ریزش و غیره) و نوزادی (کاهش رشد داخل رحمی، بستری در
    Neonatal intensive care unit یا NICU) از پرونده ها استخراج و در پرسش نامه ها ثبت شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آماری با نرم افزار SPSS استفاده شد.
    یافته ها
    از بین پیامدهای بارداری در زمینه ی نوزاد، کاهش رشد جنین در داخل رحم (360/0 = P) و بستری در بخش NICU (473/0 = P) و در زمینه ی مادر نیز پارگی زودرس کیسه ی آمنیوتیک (530/0 = P) و آب ریزش (610/0 = P) در دو گروه مورد و شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت، اما از نظر پره اکلامپسی بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری دیده شد (001/0 > P). با استفاده مدل Logistic regression، متغیرهای وزن مادر (007/0 = P) ، سابقه ی دیابت بارداری (018/0 = P) و سن مادر (040/0 = P) توانستند حدود 25 درصد از متغیر وابسته را پیش بینی کنند.
    نتیجه گیری
    نتایج، نشان دهنده ی تاثیر سابقه ی ابتلا به PCOS در حضور Gestational diabetes mellitus (GDM) در ایجاد عارضه ی پره اکلامپسی، زایمان زودرس و افزایش زایمان سزارین در مادران است، اما این سندرم، بر سایر عوارض مادری و نوزادی مورد مطالعه بی تاثیر است.
    کلیدواژگان: سندرم تخمدان پلی کیسیتیک، دیابت حاملگی، عوارض بارداری
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
|
  • Evaluating the Effectiveness of Acne Scar Peeling with Salicylic Acid 30% in Polyethylene Glycol Vehicle
    Ali Asilian, Gita Faghihi, Zabihollah Shamoradi, Mina Saber, Beheshteh Pourvahedi *, Hosein Hafezi Pages 1116-1121
    Background
    Acne scar is one of the most common skin diseases, and although there are many treatments available, these treatments have complications and problems. Therefore, in this study, we aimed to investigate the effectiveness of acne scar pealing with salicylic acid 30% in polyethylene glycol vehicle.
    Methods
    In this randomized clinical trial study, 32 patients with scar following acne that did not respond to medication therapy were included. Patients were divided into two groups of placebo (not treated with peeling and received only medication) and intervention (under peeling with 30% salicylic acid at polyethylene glycol vehicle for 4 sessions over a period of 6 weeks). Weighing the severity of their lesions was done before the intervention, using weighted scale, and after treatment using the quartile grading scale. Findings: There was no significant difference in the depth of the weighted scale before the intervention between the two groups (P = 0.37). After intervention, there was a significant difference between the two groups based on quartile grading scale, so that the recovery rate in the intervention group was better than placebo (P = 0.01). In the intervention group, 25% of the patients had at least one drug complication that had a significant difference with placebo group (P = 0.03).
    Conclusion
    Salicylic acid is not only effective in the treatment of acne, but has also been used to improve the acne scar.
    Keywords: Acne, Scars, Salicylic acid, Skin-peeling agents
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • The Preemptive Effect of Magnesium Sulfate Gargle, Ketamine Gargle or Dexamethasone Intravenous Injection on Sore Throat Following Surgery in Patients undergoing Surgery with General Anesthesia
    Mohammadreza Safavi , Azim Honarmand , Farid Yaghini Pages 1122-1128
     
    Background
    Sore throat is a common complication following surgery. The aim of this study was to determine the preventive effect of magnesium sulfate gargle, ketamine glucose gargle or dexamethasone intravenous injection on postoperative sore throat in patients undergoing general anesthesia and to compare it with the control group.
    Methods
    In a clinical trial study, four groups of 35 patients undergoing surgery were treated with gargling 40 mg ketamine dissolved in 30 ml normal saline, gargling 40 mg of magnesium sulfate dissolved in 320 ml normal saline, or intravenous injection of 8 mg dexamethasone and gargling 320 ml normal saline half an hour before the surgery. The incidence and severity of postoperative sore throat were compared between the four groups. Findings: The frequency of postoperative sore throat was significantly different in four groups of magnesium sulfate (21.4%), ketamine (16.1%), dexamethasone (24.2%), and control (42.9%) (P = 0.024). But the severity of sore throat did not differ significantly between the groups (P = 0.210).
    Conclusion
    The use of preoperative magnesium sulfate as gargle reduces the incidence of postoperative sore throat, decreases drug intake, and increases the first time of drug intake compared with ketamine gargle and intravenous dexamethasone. Therefore, the use of magnesium sulfate gargle seems preferable to dexamethasone injections and ketamine.
    Keywords: Sore throat, Magnesium sulfate, Ketamine, Dexamethasone
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • The Prevalence of Lower Urinary Tract Symptoms among Employee and Student Women in Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
    Abbas Ali Pourmomeny, Mahsa Soltan, Mohamadi * Pages 1129-1135
    Background
    The prevalence of lower urinary tract symptoms and their impacts on women’s quality of life vary among different populations. However, not all individuals with urological complaints seek medical advice. The purpose of this study was to investigate the prevalence of lower urinary tract symptoms, and their degree of bother in among employee and student women in Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran, as a sample of presumably healthy population of women.
    Methods
    The study participants included 312 presumably healthy population of employee and student women in the Isfahan University of Medical Sciences. They completed a self-filled validated Persian version of the lower urinary tract symptoms questionnaire. Findings: 90.7% of the group reported some kinds of lower urinary tract symptoms. The most common symptom was urgency (35.6%) and then, stress urinary incontinence (9.8%). Nocturia once or more at night was reported in 39.2% of cases. The highest bother score was of urgency with mean of 2.21.
    Conclusion
    In a presumably healthy population of relatively young women, the prevalence of lower urinary tract symptoms was high, but with relatively low bother score.
    Keywords: Lower urinary tract symptoms, Prevalence, Women
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Assessment of Type III Lower Extremity Open Fractures in Trauma Center of Isfahan Province, Center of Iran
    Shirvan Rastegar , Golchehreh Tavakol , Arash Havaei, Babak Hosseinzadeh Pages 1136-1141
    Background
    Lower extremity traumatic injury is of most prevalent cause of orthopedic refer to emergency department. Lower extremity open fractures are divided into three subtypes that the most complex one is type III accompanied with vascular injury. This was an epidemiological study about type IIIC open fractures in Isfahan Province, Center of Iran.
    Methods
    This was an epidemiological, descriptive, and cross-sectional study on 26 patients with type IIIC fracture based on the Gustilo-Anderson classification referred to level-I traumatic center of Isfahan during the years 2014-2016. Vascular injury (based on Doppler ultrasonography), management of fracture reconstruction, type of wound restoration (primary or delayed), and the duration between injury and vascular reconstruction were assessed. Findings: 26 cases were assessed. Right-sided injury was detected in 46.2%, tibia fracture in 65.4%, and femoral fracture in 34.6%. The most common injured artery was popliteal artery in 69.2%. External fixation was the most common technique (76.9%) of reconstruction. 76.9% and 23.07% of cases underwent delayed and primary wound restoration, respectively. 34.6% of cases underwent vascular reconstruction at first 6 hours and 34.6% of cases experienced lower extremity infection.
    Conclusion
    According to the findings of this study, tibia fractures and popliteal artery injury were the most common injuries in open lower limb fractures. Most cases were treated with external fixation
    Keywords: Fractures, Open, Vascular injuries, Lower extremity
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Pregnancy Outcomes in Mothers with Gestational Diabetes Mellitus with and without Polycystic Ovary Syndrome
    Akram Hemmatipour , Seyedeh Mina Shafiee , Shahram Baraz , Shaghayegh Edivandi , Syed Ali Mosavi Pages 1142-1148
    Background
    Gestational diabetes mellitus and polycystic ovary syndrome (PCOS) are the most common disorders during fertility period, which causes complications in mother and fetus. The purpose of this study was to determine the maternal and neonatal complications in mothers with gestational diabetes mellitus (GDM) with and without PCOS.
    Methods
    This was a case-control study on 134 pregnant women with gestational diabetes mellitus in Imam hospital, Ahvaz, Iran during the years 2016-2017 were selected and divided into two groups of 67 cases with or without PCOS. Required information including demographic information, and maternal (preeclampsia, amniotic membrane rupture, runny nose, and others) and infant [intrauterine growth retardation, and hospitalization in neonatal intensive care unit (NICU)] complications were extracted from the records and recorded in questionnaires. Data were analyzed using SPSS software. Findings: Among the complications of pregnancy, there was no significant difference between the case and control groups in cases the growth of the fetus in the uterus (P = 0.360) and hospitalization in NICU (P = 0.473) in neonates, and premature rupture of the amniotic sac (P = 0.530), waterlogging (P = 0.610) in mothers. However, there was a significant difference in preeclampsia between the two groups (P < 0.001). Using logistic regression model, maternal weight variables (P = 0.007), gestational diabetes mellitus (P = 0.018), and maternal age (P = 0.040) were able to predict approximately 25% of dependent variables
    Keywords: Polycystic ovary syndrome, Gestational diabetes, Pregnancy complications
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian