فهرست مطالب
نشریه مهار زیستی در گیاه پزشکی
سال پنجم شماره 2 (پاییز و زمستان 1396)
- تاریخ انتشار: 1396/10/20
- تعداد عناوین: 7
-
-
اثر آنتاگونیستی جدایه های قارچی و ترکیبات زیستی در کنترل نماتود سیستی چغندرقند Heterodera schachtiiصفحات 1-12برای بررسی کنترل بیولوژیک نماتود سیستی چغندرقند Heterodera schachtii، اثر جدایههای قارچی Trichoderma harzianum، Talaromyces flavus، Fusarium solani وPochonia chlamydosporia var. chlamydosporia جدا شده از سیستهای آلوده در استان اصفهان، و ترکیبات زیستی تجاری ماری گلد (محصول شرکت ABPL کشور هندوستان) و تریکومیکس اچ. وی. TRICHO-MIX H. V. ) با ماده موثره T. harzianum T39 محصول شرکت فنآوران حیات سبز)، در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار و پنج تکرار در گلخانه، طی سالهای 93-1392 مورد بررسی قرار گرفت. یک نمونه از هر یک از جدایههای قارچ تکثیر یافته روی گندم سترون، به میزان 10 گرم و ترکیبات زیستی ماری گلد و تریکومیکس اچ. وی. به ترتیب به میزان 2/0 و 2 گرم، به گلدانهای حاوی خاک مزرعه با آلودگی 67/0عدد سیست و 12 عدد تخم و لارو سن دو نماتود در یک گرم خاک افزوده و در دمای 2±25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 10±70 درصد به مدت 90 روز نگهداری شد. تجزیه واریانس با نرم افزارSAS 9. 1 و میانگین صفات مورد مطالعه در مقایسه با خاک سترون، بهوسیله آزمون چند دامنهای دانکن ارزیابی شد. نتایج نشان داد که از نظر جمعیت نهایی بین تیمارها در مقایسه با تیمار نماتود به تنهایی، تفاوت معنیداری وجود دارد. به طوریکه جدایه T. harzianum 128، ماری گلد، T. harzianum 93، TRICHO-MIX H. V. ،F. solani، T. flavus 94، T. flavus 134 و P. chlamydosporia بهترتیب به میزان 08/65، 72/60، 08/53، 99/47، 81/45، 17/42، 45/41 و 35/20 درصد، جمعیت نهایی نماتود سیستی چغندرقند را کاهش دادند. بوتههای چغندرقند کشت شده در خاک سترون و مزرعه، از نظر شاخصهای رشدی طول، وزن تر و خشک ریشه و اندامهای هوایی، دارای اختلاف معنیداری بودند. قارچهای فوزاریوم و پوکونیا، نسبت به سایر تیمارها، باعث رشد بیشتر بوتههای چغندرقند شدند.کلیدواژگان: تریکومیکس اچ، وی، ماریگلد، Pochonia chlamydosporia، Trichoderma harzianum، Talaromyces flavus
-
صفحات 13-26در میان باکتری های زیست مهارگر، باکتری Bacillus subtilis در تولید طیف وسیعی از ترکیبات ضدمیکروبی مطرح می باشد که از این میان، بیوسورفکتانت ها از جمله سورفکتین از اهمیت ویژه ای برخورد است. سورفکتانت هایی که بهوسیله میکروارگانیسم ها تولید می شوند به دلیل سمیت پایین و خواص منحصر به فرد، کاربردهای متعددی دارند اما به دلیل هزینه بالای تولید و خالصسازی، تولید در بازده بالا هنوز میسر نشده است. در این تحقیق بهمنظور ارزیابی تولید سورفکتین در جدایه مذکور، شناسایی ژن تولید کننده آن (srf) و تعیین مقدار سورفکتین تولید شده به ترتیب از روش های متلاشی شدن قطره (Drop collapse) ، روش مولکولی واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) و آنالیز کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) استفاده شد. بررسی مولکولی با آغازگر اختصاصی نشان داد که این جدایه دارای ژنsrf می باشد. برای بهینه سازی شرایط عملیاتی، اثر شرایط فیزیک وشیمیایی و القا کننده های مختلف بر میزان زیست توده و سورفکتین خام تولیدی بررسی شد. شرایط بهینه فیزیکی و شیمیایی به دست آمده شامل: مدت زمان نگهداری کشت 96 ساعت، دمای 30 درجه سلسیوس، اسیدیته 7 و دور شیکر rpm 250 می باشد. از میان القاکننده ها که شامل منابع کربن، منابع نیتروژن و اسیدهای آمینه، بیشترین مقدار تولید سورفکتین پس از تیمار محیط کشت با گلوکز به مقدار 243/1 گرم بر لیتر محیط کشت می باشد. پس از آن تاثیر عناصر القاکننده ای که بیشترین تاثیر را در افزایش تولید سورفکتین داشته اند، بهصورت توام بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین مقدار تولید سورفکتین mg/l 055/5 در حضور یون های آهن، منیزیم و منگنز بهصورت توام می باشد. همچنین مقدار و نوع منابع غذایی تاثیر بهسزایی در بازده تولید سورفکتین دارد. بنابر این تغییر در مقدار و ترکیب القا کننده ها روشی اقتصادی برای تولید تجاری این ماده محسوب می شود.کلیدواژگان: سورفکتانت، فرمانتاسیون، ژن srf، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
-
صفحات 27-42انتخاب میزبان به وسیله پارازیتوییدها اثرات حیاتی روی شایستگی آن ها دارد. زنبور پارازیتوییدTrissolcus vassilievi (Mayr) (Hym. , Platygastridae) ، یکی از گونه های با پتانسیل زیستی بالا در کنترل سن گندم می باشد. بررسی ها نشان داده است که تفاوت های جزئی بین جمعیت های مختلف میزبان می تواند موجب برتری نسبی پارازیتوییدهایی شود که در میزبان های بزرگ تر نشوونما می نمایند. در این تحقیق، ترجیح میزبانی و رفتار سوئیچینگ دو جمعیت زنبور T. vassilievi به دو جمعیت میزبان در نسبت های 5:1، 4:2، 3:3، 2:4 و 1:5 دسته تخم بررسی شد. جمعیت های تبریز و ورامین هم برای میزبان و هم برای زنبور به کار رفتند. اندازه گیری قطر و وزن تخم سن گندم نشان داد که وزن تخم به طور معنی داری در جمعیت تبریز کمتر از جمعیت ورامین بود. هم چنین زنبورهای ورامین بزرگ تر از زنبورهای تبریز و زنبورهای حاصل از تلاقی آن ها، نزدیک به جمعیت مادری بودند. تجزیه داده های ترجیح میزبانی و بررسی سوئیچینگ نشان داد که با توجه به مقادیر c1 (شاخص ترجیح سن گندم تبریز) و c2 (شاخص ترجیح سن گندم ورامین) ، جمعیت ورامین زنبور T. vassilievi ترجیح منفی به تخم سن تبریز و ترجیح مثبت به تخم سن ورامین دارد، اما آزمون t مشخص کرد که این ترجیح معنی دار نیست. تجزیه رگرسیون خطی نیز نشان داد که تغییرات c با نسبت دو میزبان در هر دو مورد معنی دار است که موید وجود سوئیچینگ می باشد. در مجموع می توان گفت که زنبور تفاوتی بین تخم های دو جمعیت قائل نشده و تفاوت های بین جمعیتی میزبان درحدی نیست که ترجیح میزبانی پارازیتویید را تحت تاثیر قرار دهد.کلیدواژگان: سن گندم، شاخص ترجیح، رفتار سوئیچینگ، اندازه تخم، اندازه زنبور
-
صفحات 43-54به منظور ارزیابی تاثیر تیمار جدایههای باکتری Pseudomonas fluorescens بر ویژگیهای فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و شدت بیماری غدههای بذری سیبزمینی در حضور عامل بیماریزا Rhizoctonia solani، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای این پژوهش شامل سه جدایه P. fluorescens UTPF5 (P5) ، P. fluorescens UTPF68 (P68) و P. fluorescens UTPF74 (P74) ، قارچ بیمارگر R. solani AG3 و ارقام سیبزمینی شامل آگریا و سانته بود. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل وزن خشک ریشه، طول استولون، وزن خشک استولون، وزن خشک غده، وزن تر غده، تعداد غده و تعداد استولون، شدت بیماری در غده های بذری و فعالیت آنزیم های GPX و β-1, 3-glucanase و محتوای پرولین، مالون دی آلدهید و قند محلول بود. نتایج نشان داد که استفاده از تیمار باکتری توانست در حضور عامل بیماریزا تاثیر معنی داری بر صفات اندازه گیری شده داشته باشد و هم چنین شدت بیماری را نسبت به شاهد بهطور معنی داری کاهش دهد. ترکیب تیماری P5 و رقم سانته نسبت به سایر ترکیبات بر صفات اندازهگیری شده تاثیر بیشتری داشت، به طوری که بیشترین وزن خشک ریشه، طول استولون، وزن خشک استولون، وزن خشک غده، وزن تر غده و تعداد استولون در این تیمار به دست آمد و نسبت به شاهد به ترتیب افزایش 62/0، 86/0، 40/1، 31/2، 37/1 و 63/0 برابری مشاهده شد. استفاده از تیمار P5باعث افزایش فعالیت سیستم آنتیاکسیدانی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و بتا 1 و 3 گلوکاناز (β-1, 3-glucanase) ، محتوای پرولین و قند محلول به ترتیب به میزان 32/1، 61/0، 2 و 6/2 برابر و از طرف دیگر کاهش پراکسیداسیون لیپید به میزان 57 درصد نسبت به شاهد در شرایط حضور عامل بیماریزا شد.کلیدواژگان: کنترل بیولوژیک، سیبزمینی، شوره سیاه، مقاومت
-
صفحات 55-63با توجه به این که دوبالان پوسیده خوار از آفات دائمی سالن های پرورش قارچ خوراکی هستند، به ناچار بهره بردارن از سموم شیمیایی به طور مکرر استفاده می کنند. کارگران سالن های پرورش قارچ و مصرف کنندگان قارچ خوراکی همواره در معرض تهدید سموم شیمیایی هستند، لذا معرفی روش های غیرشیمیایی و بیولوژیک ضروری است. این پژوهش در قالب دو آزمایش در شرایط آزمایشگاه و مزرعه انجام شد. در آزمایشگاه فرمولاسیون تجاری بایوفلش با ماده موثرهBacillus thuringiensis subsp. israelensis با تعدادی از حشره کش های رایج روی کمپوست استفاده شد. این آزمایش در آزمایشگاه در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار شامل دیفلوبنزورون 75/0 و یک در هزار، بایوفلش یک و دو در هزار، اسپینوساد (Tracer®) 3/0 و 6/0 در هزار و شاهد (آب) با 10 تکرار در روزهای مختلف انجام شد. در شرایط مزرعه با توجه به نتایج آزمایشگاه، آزمایش در سه مرحله، محلول پاشی بایوفلش (Bti) یک در هزار روی کمپوست هم زمان با تلقیح اسپان، محلول پاشی بایوفلش به میزان 60 میلی لیتر در مترمربع روی کمپوست قبل از خاک دهی و کاربرد بایوفلش به میزان 60 میلی لیتر در مترمربع همراه با آب آبیاری شش روز پس از خاک دهی انجام شد. هر سه مرحله در قالب آزمون t، بایوفلش با شاهد (روش معمول) مقایسه شد. نتایج آزمایشگاه نشان داد که همه حشره کش ها می توانند در کاهش جمعیت دوبالان خسارت زا موثر باشند، به طوری که میانگین کارایی حشره کش های دیفلوبنزورون (یک در هزار) ، اسپینوساد (6/0 در هزار) و بایوفلش (دو در هزار) روی دوبالان 15 روز پس از تیمار به ترتیب 9/67، 2/74 و 9/79 درصد بود که تفاوت معنی داری باهم نداشتند. نتایج مزرعه نشان داد که کاربرد بایوفلش همراه با آب آبیاری شش روز پس از خاک دهی با 3/79 درصد کارایی، بیشترین تاثیر را دارد.کلیدواژگان: دوبالان، قارچ خوراکی، Bacillus thuringiensis subsp، israelensis
-
صفحات 65-74کفشدوزکCryptolaemus montrouzieri مهمترین شکارگر شپشکهای آردآلود در باغات مرکبات و چای شمال ایران میباشد. به منظور در اختیار داشتن تعداد کافی از این کفشدوزک و رهاسازی آن در زمانهای مناسب، ذخیرهسازی آن در دماهای پایین ضروری میباشد. در این پژوهش برای بررسی امکان ذخیرهسازی این کفشدوزک، حشرات کامل نر و ماده برای مدت زمانهای 5، 7، 10، 14 و 30 روز درون یخچال (دمای 1±5 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±60 درصد و تاریکی مطلق) نگهداری شدند و پس از سپری شدن مدت زمان مورد نظر، مرگ و میر آنها شمارش و با شاهد مقایسه شد. سپس، کفشدوزکهای زنده مانده درون ظروف پتری جفت شدند و در داخل یک دستگاه ژرمیناتور (دمای 2±26 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره روشنایی به تاریکی 16 به هشت ساعت) قرارگرفتند و تا زمان مرگ آخرین فرد، تعداد تخمهای گذاشته شده در هر روز شمارش و یادداشت شد. نتایج نشان داد ذخیرهسازی در دمای پایین زندهمانی، طول عمر و میانگین تخم گذاری روزانه کفشدوزک را به طور معنیداری کاهش میدهد. با افزایش طول مدت ذخیرهسازی، درصد مرگ و میر حشرات نر و ماده افزایش یافت و به ترتیب از 2/5±39/29 و 8/4±78/25 درصد در تیمار 5 روز به 100 درصد در تیمار 30 روز رسید. در همین حال، طول عمر کفشدوزکهای ماده از 2/2±8/99 روز در تیمار شاهد به 3/2±5/51 روز در تیمار 14 روز و میانگین تخم گذاری آنها از 06/0± 99/4 تخم/ ماده/ روز در تیمار شاهد به 07/0±51/4 تخم/ ماده/ روز در تیمار 14 روز کاهش یافت. بهطور کلی، حشرات کامل این کفشدوزک نسبت به دمای پایین حساس بودند و ذخیرهسازی بلندمدت آنها (بیش از هفت روز) در دمای پایین (پنج درجه سلسیوس) توصیه نمیشود.کلیدواژگان: انسکتاریوم، پرورش انبوه، کفشدوزک کریپتولموس، سرمادهی، شپشکهای آردآلود
-
صفحات 75-83دو آزمایش مزرعه ای برای ارزیابی تاثیر شش فرمولاسیون زیستی جدید در مهار بیماری پوسیدگی سفید سیر ناشی از قارچ Scleotium cepivorum ، در سال های 1394 و 1395 به اجرا درآمدند. فرمولاسیون های زیستی به کارگرفته شده با استفاده از سه گونه قارچ آنتاگونیست (Trichoderma asperellum، T. harzianumوTalaromyces flavus) و یک حامل ارگانیک (سبوس برنج) تهیه شدند. ملاک انتخاب این فرمولاسیون ها برای آزمون مزرعه ای عملکرد موثرشان در مهار پوسیدگی سفید سیر در شرایط گلخانه در مطالعه قبلی بود. آزمایش های مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار (شش فرمولاسیون زیستی، تیمار قارچ کش کاربندازیم و تیمار شاهد) در چهار تکرار به اجرا درآمدند. اعمال تیمارها قبل از کاشت و به روش پوشش بذر (سوخچه) سیر با هر یک از فرمولاسیون های زیستی، قارچ کش یا حامل ارگانیک (برای تیمار شاهد) صورت گرفت. برای اطمینان از وجود آلودگی یکنواخت، علاوه بر این که از زمین آلوده به S. cepivorum برای کاشت آزمایش استفاده شد، هنگام کاشت بذور، مقداری مایه بیماری (تکثیر شده روی دانه گندم) نیز به بستر کاشت اضافه شد. نود روز پس از کاشت، ارزیابی تیمارها با تعیین میانگین وقوع بیماری و شاخص شدت بیماری در هر تیمار، صورت گرفت. نتایج نشان داد که در سال اول آزمایش اغلب فرمولاسیون های زیستی مورد آزمون در مقایسه با تیمار شاهد، هر دو فاکتور بیماری را به طور معنی داری کاهش دادند. فرمولاسیون های زیستی R. B-T. h-1 وR. B-T. h-2 به ترتیب با داشتن 11/9 درصد و 5/13 درصد بوته بیمار موثرترین فرمولاسیون ها در مهار پوسیدگی سفید سیر بودند که از لحاظ آماری به اندازه تیمار قارچ کش بیماری را کاهش دادند. در سال دوم به دلیل تراکم بالاتر مایه بیماری در خاک، از شش فرمولاسیون زیستی مورد استفاده، چهار فرمولاسیون به طور موثری بیماری را مهار کردند. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان می دهد که این فرمولاسیون های زیستی جدید می توانند در مدیریت بیماری پوسیدگی سفید در مزارع سیر، جایگزین قارچ کش های شیمیایی زیان بار شوند.کلیدواژگان: بیوکنترل، قارچ آنتاگونیست، Sclerotium cepivorum، ایران
-
Pages 1-12The biological control of Heterodera schachtii, was investigated using Trichoderma harzianum, Talaromyces flauvs, Fusarium solani and Pochonia chlamydosporium antagonistic fungi isolated from sugar beet cyst nematode in Isfahan Province of Iran. Their effects were compared to those of two commercial bioproducts including Marigold (Amit Biotech Pvt. Ltd., India) and TRICHO-MIX H.V. (Fanavaran Hayat-e Sabz Co., Iran) in a completely randomized design greenhouse experiment with five replicates. Fungal isolates grown on sterile wheat seeds were added to the field soil and or pasteurized soil at the rate of 10 grams per pot along with Marigold and TRICHO-MIX H.V. at 0.2 and 2 grams per pot respectively. Pots were kept in a greenhouse at 25±2°C, with 70±10% RH for 90 days. Analysis of the variance of the results was first performed and comparisons of the means were done using Duncan's multiple range test by SAS 9.1 statistical software. The results showed that there were significant differences in final population density between treatments compared with nematode alone. T. harzianum128, Marigold, T. harzianum 93, TRICHO-MIX H.V., F. solani, T. flavus 94, T. flavus 134 and P. chlamydosporium reduced final population by 65.08, 60.72, 53.08, 47.99, 45.81, 42.17, 41.45 and 20.35%, respectively. Fresh and dry weight of the above and below ground and length of the stem and the root of sugar beet plants were significantly different in the pasteurized and field soil. Plants treated with Fusarium and Verticillium showed higher growth compared to the other treatments.Keywords: Marigold, Pochonia chlamydosporia, Talaromyces flauvs, TRICHO-MIX H.V., Trichoderma harzianum
-
Pages 13-26A biocontrol bacterium, Bacillus subtilis is well known for producing wide spectrum of antimicrobial compounds. Among these products, biosurfactant compounds such as surfactin have high importance. Biosurfactants that are produced by the microorganisms are applied in the various aspects of industry, medicine and agriculture because of their low toxicity and individual properties. However, these compounds are not produced in high quantity due to their low production yield and high purification cost. In the current study for investigating the production of surfactin in the isolate (UTB96), recognition of srf gene and determination of the amount of surfactin production, we used Drop collapse, PCR and HPLC methods. Molecular analysis with specific primer indicated that the isolate had srf gene. To optimize the fermentation process, influence of various inducers and physiochemical factors were studied on the biomass and surfactin production. The results indicated that maximum surfactin production occurred after amending the culture medium with glucose (1.243 g/l) solution. After that influence of the combined inducer elements were studied in increasing the amount of surfactin production. Results revealed that maximum production (5.055 g/l) was done in the presence of Fe2+, Mn2+ and Mg2+ mixture in the culture medium. The results also showed that the amount and the type of the food sources had remarkable impact on the surfactin production efficiency. The changes in the amount and composition of the food sources therefore, could be economically considered for the commercial production of this compound.Keywords: biosurfactant, fermentation, srf gene, HPLC
-
Pages 27-42Host selection by parasitoids has vital effects on their fitness. Trissolcus vassilievi (Hym., Platygastridae) is a species with high biological potential in sunn pest control. Those parasitoids that develop in higher quality hosts are more vital and fecund than those develop in lower quality hosts. In this study, host preference and switching behavior of two populations of T. vassilievi (Tabriz and Varamin) was investigated on the same populations of the host at ratios of 5:1, 4:2, 3:3, 2:4 and 1:5 clutches. Host measurements revealed that host eggs was significantly heavier in the Varamin bugs than the Tabriz ones. The Varamin wasps were also larger than the Tabriz wasps and the progeny of the crosses was closer to the maternal populations. Data analysis was done by Murdoch (1969) and Cock (1978) methods. Referring to the values of c1 (preference index for Tabriz sunn pest) and c2 (preference index for Varamin sunn pest), Varamin population of T. vassilievi presented negative tendency to Tabriz host and positive tendency although non-significant to Varamin host. Linear regression analysis also showed significant trend of the parameter "c" over the host ratio in both parasitoids which confirms presence of switching behavior. In general, we can say that difference between host populations is less considerable than what can affect host-preference by the wasp.Keywords: sunn pest, preference index, switching behavior, egg size, wasp size
-
Pages 43-54To evaluate the effects of Pseudomonas fluorescens on potato production in the presence of Rhizoctonia solani, a three replicated greenhouse experiment was conducted in a completely randomized factorial design containing three strains of Pseudomonas fluorescens including UTPF5 (P5), P. fluorescens UTPF68 (P68) and P. fluorescens UTPF74 (P74), Rhizoctonia solani AG3 and Agria and Sante cultivars of potato provided by the seed and plant certification and registration institute. Disease severity, root dry weight, stolon length and dry weight, tubers number, dry weight and fresh weight, Antioxidant activity (GPX, -1, 3-glucanase), proline content, MDA and soluble sugar content were determined in different treatments. The results showed that Pseudomonas fluorescens treatment had a significant effect on all traits in the presence of fungus (pathogeninfected condition). The fungal virulence was also significantly decreased in this treatment compared to the control. P5 and Sante variety combined treatment showed highly significant effect on the measured traits than the other combined treatments, so that the highest amounts of dry weight of root, stolon length and dry weight, tubers dry and fresh weight and the number of stolon were observed in this treatment with 0.62, 0.86, 1.40, 2.31, 1.37 and 0.63 folds increase respectively compared to the control. Results also indicated that in P5 treatment Antioxidant enzyme activity, (GPX, -1, 3-glucanase), proline and soluble sugar content were increased by 1.32, 0.61, 2 and 2.6 and folds respectively and lipid peroxidation was decreased by 53% in comparison with the control.Keywords: biological control, potato, Rhizoctonia solani, induction
-
Pages 55-63As the mushroom dipterans flies are permanent pests of mushroom farms, the growers frequently use the chemical pesticides. Since the mushroom growers and the consumers are always at the risk of chemical pesticides contamination, introducing non-chemical and biological methods is therefore necessary. This research was conducted with two experiments in the mushroom farm conditions. In the first experiment, a commercial formulation (Bioflash®) based on Bacillus thuringiensis subsp. israelensis was tested along with a number of common insecticides on composts. First experiment was carried out in a completely randomized design with seven treatments including Dimilin® 0.75 & 1 g/l, Bioflash® 1 & 2 ml/l, Tracer® 0.3 & 0.6 g/l and the control (the usual method of controlling flies with oreganophosphate insecticides) each with 10 replications. Based on the results of the first assay, an experiment was conducted in the mushroom farm conditions in three stages including Bioflash® incorporated into compost simultaneously with spawn inoculation, Bioflash® spray in precasing and Bioflash® drench into casing in comparison with the control. The results of the first experiment showed that all test insecticides were effective in decreasing the pest population, so that the average efficiencies of Dimilin® (1g/l), Tracer® (0.6 g/l) and Bioflash (2 ml/l) on 15 days after treatment were 67.9%, 74.2% and 79.9%, respectively with no significant difference among them. Farm experiment results showed that the application of Bioflash® drench into casing at six days after casing had the highest efficiency with 79.3% reduction in the population.Keywords: fly pests, mushrooms, Bacillus thuringiensis subsp. israelensis
-
Pages 65-74Cryptolaemus montrouzieri (Col.: Coccinellidae) is the most important predator of mealybugs in citrus and tea orchards in north of Iran. Cold storage is necessary in order to have a sufficient numbers of this ladybird and its release at desired times. This study was therefore carried out to assess the possibility of storing adult stage of this ladybird under refrigerator conditions (5±1˚C, 60±10% RH and full darkness). Male and female adult ladybirds were stored at low temperature for different durations of 5, 7, 10, 14 and 30 days. After each storage period, the adults’ mortality was recorded in each treatment and was compared with the control. Survived ladybirds were then paired and transferred to the separate Petri dishes and kept in a growth chamber (26±2 °C, 60±5% RH, and 16:8 h L: D) and their fecundity data were recorded daily until the death of ladybirds. Results showed that cold storage significantly decreased their survival, longevity and fecundit. Mortality percent of males and females increased with storage duration from 29.39±5.2 and 25.78±4.8 percent in five days treatment to 100 percent in 30 days treatment, respectively. Female longevity ranged from 99.8±2.2 days in control to 51.5±2.3 days in 14-days treatment. Meanwhile, mean of oviposition in female ladybirds decreased from 4.99±0.06 to 4.51± 0.07 eggs/day. In conclusion, the adult stage of this ladybird was more susceptible to low temperatures than other stages and their long-term cold storage (longer than seven days) is not recommended.Keywords: insectarium, mass rearing, Cryptolaemus montrouzieri, cold storage, mealybugs
-
Pages 75-83Two field experiments were conducted and executed during 2015 and 2016 to evaluate the effectiveness of six newly developed fungal bioformulations in controlling garlic white rot disease caused by Sclerotium cepivorum. The bioformulations were developed using three antagonistic fungi including Trichoderma harzianum, T. asperellum and Talaromyces flavus and rice bran as an organic carrier. They were selected based on their performance in the greenhouse conditions in a previous study, where they effectively controlled and reduced the garlic white rot disease. Field trials were conducted in a randomized complete blocks design with eight treatments (six bioformulations, an untreated control and a Carbendazim fungicide) each with four replicates. The garlic seeds (bulbs) were coated with each bioformulation and were sown in the field soil preinoculated with S. cepivorum. The incidence and the index of white rot disease severity were then determined in different treatments 90 days after sowing. Results showed that in the first year field experiment, most bioformulations were effective and reduced both disease factors significantly in comparison with the untreated control. The biofomulations R.B-T.h-1 and R.B-T.h-2, with 9.11% and 13.50% disease incidence, respectively, reduced the disease significantly and were as effective as the fungicide. However, in the second year due to the higher soil inoculum density, four out of the six applied bioformulations performed effectively in controlling the disease. The overall results of this study suggest that these newly developed bioformulations could replace harmful chemical fungicides in managing white rot disease in the garlic fields.Keywords: biological control, Sclerotium cepivorum, fungal antagonists, Iran
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.