فهرست مطالب
مجله پژوهشهای جانوری (زیست شناسی ایران)
سال سی و یکم شماره 3 (پاییز 1397)
- تاریخ انتشار: 1397/09/12
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحات 255-272در این مطالعه غلظت جیوه در آب، رسوب و پلانکتون در خور موسی بررسی گردید. نمونه برداری با جمع آوری 9 نمونه آب و رسوب در هر خور و مجموعا 45 نمونه از کل خوریات انجام گردید. نمونه برداری از فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون ها به ترتیب با استفاده از تور 20 و 300میکرون در هر خور انجام گرفت. پس از عملیات آزمایشگاهی غلظت جیوه به روش بخار سرد با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد نتایج نشان داد که سطح غلظت جیوه دامنه ای 82/0 ± 39/4 تا 14/2 ± 66/11 میکروگرم بر لیتر در آب و 03/0 ± 26/0تا 04/0 ± 76/0میکروگرم بر گرم وزن خشک در رسوب داشت . همچنین دامنه غلظت جیوه 01/0 ± 02/0تا 01/0 ± 17/0 در فیتوپلانکتون و 01/0 ± 10/0تا 07/0 ± 47/0 میکروگرم بر گرم برای زئوپلانکتون ها اندازه گیری گردید. بررسی همبستگی بین عوامل نشان داد که بین غلظت جیوه در فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون همبستگی معنی دار و مثبتی (P<0.05) وجود دارد. که با افزایش جیوه در فیتوپلانکتون غلظت جیوه در زئوپلانکتون نیز افزایش می یابد. با توجه به سمیت بالای جیوه، امکان تجمع زیستی و بزرگنمایی زیستی در بدن موجودات آبزی و وجود آلودگی در خور موسی پایش مداوم و منظم این محدوده آبی برای اطمینان از سلامتی اکوسیستم ضروری است. به همین جهت در این مطالعه به منظور آگاهی از میزان جیوه در سطوح پایین غذایی ، غلظت این ماده شیمیایی در آب، رسوب و پلانکتون در منطقه خور موسی سنجش گردید.کلیدواژگان: پایش زیستی، فیتوپلانکتون، زئوپلانکتون، جیوه، خورموسی
-
صفحات 273-285شناسایی و مطالعه تنوع موجود در جمعیت های زنبور عسل یکی از اهداف مهم در اصلاح نژاد زنبور عسل محسوب می شود. این پژوهش به منظور مقایسه ی ویژگی ریخت شناسی جمعیت های زنبورعسل ایرانی در مناطقی از شمال غرب و غرب کشور با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی به اجرا درآمد. برای این منظور زنبورهای کارگر از 111 کلنی متعلق به چهار استان آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل و همدان نمونه برداری شد. از بال جلویی زنبورهای عسل به شیوه استاندارد عکس برداری شد و روی تصاویر دوبعدی حاصل به منظور استخراج داده های شکل بال، با روش ریخت سنجی تعداد 19 لندمارک تعریف و رقومی شد. داده های لندمارک پس از آنالیز پروکراست با استفاده از روش های آماری چندمتغیره ی PCA، CVA و CDA و آنالیز خوشه ایتحلیل گردیدند. نتایج به دست آمده نشان داد که جمعیت های زنبور عسل در امتداد آذربایجان شرقی به سمت آذربایجان غربی تفاوت های معنی-داری را با توجه به تغییرات ایجاد شده در اقلیم و توپوگرافی نشان می دهند. هم چنین آنالیز تحلیل خوشه اینشان داد که جمعیت استان اردبیل و همدان کم ترین تفاوت و جمعیت استان های آذربایجان شرقی و غربی بیشترین تفاوت را از نظر شکل ظاهری باهم دارند.کلیدواژگان: صفات ریخت شناسی، تنوع زیستی، بال، زنبور عسل، ایران
-
صفحات 286-294جنس Ovis از نظر تکامل و سیستماتیک یکی از پیچیده ترین جنس های پستانداران است. فلات مرکزی ایران با دارا بودن رشته کوه های مرتفع و گسترده زیستگاه مطلوب گوسفند وحشی می باشد، بنابراین جمعیت های قابل توجهی از گونه گوسفند وحشی در این منطقه مشاهده می گردد. منطقه حفاظت شده هفتادقله در مرکز این فلات قرار دارد. این مطالعه با استفاده از ویژگی های مورفولوژی شاخ، رنگ و الگوی پوشش بدن گوسفند وحشی که توسط تصاویر ثبت شده از دوربین تله ای، لاشه شکار شده و همچنین مشاهده مستقیم گوسفند وحشی در منطقه هفتادقله انجام شد و اطلاعات بدست آمده از سرشماری این گونه در دو دره چکاب و سیبک منطقه هفتادقله با نرم افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد در منطقه هفتادقله سه زیر گونه از گوسفند وحشی وجود دارد. دو زیر گونه ارمنی (Ovis ammon gmelini) و اصفهان (Ovis orientalis isphahanica) و یک زیر گونه یا هیبرید پیشنهادی جدید بنام گوسفند وحشی اراک (Ovis orientalis arakica) در منطقه مشاهده گردید. پراکندگی گوسفند وحشی اصفهان و گوسفند وحشی ارمنی تا منطقه هفتادقله گسترش یافته است. بیشترین جمعیت گوسفند وحشی به ترتیب مربوط به زیر گونه های اصفهان، اراک و ارمنی می باشد.. مطالعه آینده باید بر روی مورفومتریک تطبیقی و بررسی ژنتیکی به منظور مشخص شدن وضعیت زیر گونه پیشنهادی جدید در منطقه هفتادقله متمرکز شودکلیدواژگان: گوسفند وحشی اراک، ویژگی های مرفولوژیکی، دوربین تله ای، منطقه هفتادقله
-
صفحات 295-306با توجه به مهاجرت گونه ها در فصول معین، مناطق حفاظت شده رسما قادر نیستند تمام قلمروهای موردنیاز گونه را پوشش دهند، به همین دلیل لازم است دالان های بین مناطق حفاظت شده نیز تحت کنترل و حفاظت قرار گیرند. به منظور بررسی دالان های زیستگاهی بین قوچ و میش های مناطق گلپر آباد و آهنگران (لشگردر) و بخش لشگردر منطقه حفاظت شده لشگردر، در ابتدا مطلوبیت زیستگاه گونه مذکور با استفاده از روش های مدل خطی تعمیم یافته (GLM)، شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و شبکه ماشین بردار پشتیبان (SVM) مدل سازی شد و سپس بر اساس حد آستانه 10 درصد نقشه های مطلوبیت زیستگاه گونه به نقشه دوتایی تبدیل شدند. اعتبار سنجی مدل ها نیز بر اساس رویکرد آماری ROC، شاخص حداکثرکاپا (Maximal Kappa) و شاخص TPR انجام گرفت. نتایج حاصل بیانگر مناسب بودن مدل خطی تعمیم یافته (GLM) به نسبت دو مدل دیگر است. حساسیت سنجی مدل خطی تعمیم یافته (GLM) با استفاده از روش حداکثر کاپا محاسبه شد. به منظور شناسایی دالان های ارتباطی بین دو لکه زیستگاهی موجود از معکوس نقشه مطلوبیت زیستگاه به عنوان نقشه هزینه استفاده و شناسایی دالان های موجود با استفاده از تئوری مدار الکتریکی انجام گرفت. نتایج حاصل از حساسیت سنجی مدل خطی تعمیم یافته نشان داد که متغیرهای ارتفاع، طبقات پوشش زمین، فاصله از آبراهه و فاصله از روستا بیشترین تاثیر را در پراکنش گونه داشته اند. بر اساس یافته ها، بهترین محدوده جهت اتصال لکه های زیستگاهی در محدوده 5/1 کیلومتری روستای ازناوله به سمت جوزان در محدوده ای به طول 800 متر قرار دارد.کلیدواژگان: مطلوبیت زیستگاه، مدل خطی تعمیم یافته، قوچ و میش، مدار الکتریکی، لشگر در و گلپرآباد
-
صفحات 307-317هدف از این پژوهش مطالعه اثر مقادیر مختلف تره هالوز و سیستئین بر کیفیت اسپرم گاو بعد از انجماد-یخ گشایی بود. در این مطالعه، نمونه های منی از سه راس گاو نر جمع آوری و پس مخلوط شدن به شش بخش مساوی تقسیم شده و هر بخش با یکی از رقیق کننده های زیر رقیق و منجمد شد. 1- فاقد سیستئین و تره هالوز (T0C0)، 2- دارای 5 میلی مول سیستئین و فاقد تره هالوز (T0C5)، 3- دارای 10 میلی مول سیستئین و فاقد تره هالوز (T0C10)، 4- فاقد سیستئین و دارای 100 میلی مول تره هالوز (T100C0)، 5- دارای 5 میلی مول سیستئین و 100 میلی مول تره هالوز (T100C5) و 6- دارای 10 میلی مول سیستئین و 100 میلی مول تره هالوز (T100C10). پس از یخ گشایی، جنبایی، وضعیت آپوپتوزیس، زنده مانی، یکپارچگی غشای پلاسمایی و آکروزوم مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های بدست آمده در قالب آزمایش فاکتوریل 2×3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان می دهد که سیستئین اثری بر فراسنجه های حرکتی، وضعیت آپوپتوزیس، یکپارپگی غشای آکروزومی و زنده مانی اسپرم گاو پس از یخ گشایی نداشته (P≥0.05) و در همه فراسنجه های فوق در گروه فاقد تره هالوز به طور معنی داری بهتر از گروه دارای تره هالوز بود (P≤0.05). همچنین، بررسی اثرات متقابل تره هالوز و سیستئین در این آزمایش نشان می دهد که تیمار T0C10 بیشترین زنده مانی (P≤0.05) و کمترین میزان اسپرم های آپوپتوز شده را داشت. براساس این نتایج می توان نتیجه گرفت که سیستئین اثری بر اسپرم گاو نداشته و تره هالوز اثر منفی بر کیفیت اسپرم گاو دارد.کلیدواژگان: انجماد اسپرم، محافظت انجمادی، آنتی اکسیدان، منی گاو
-
صفحات 318-328نمونه برداری از ماهی شاه کولی بالغ (Alburnus chalcoides) در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان استخوانی شهید انصاری رشت به صورت تصادفی انجام شد. ابتدا اندازه گیری های لازم جهت مطالعه ریخت شناسی ماهی شاه کولی انجام شده و سپس لوله گوارش این ماهی جهت بررسی های بافتی خارج شد. برای بررسی های بافت شناسی از هماتوکسیلین- ائوزین (H&E) و برای بررسی ترکیبات پلی ساکارید خنثی از اسید پریودیک شیف (PAS) و برای بررسی ترکیبات پروتئینی از برموفنل بلو (BPB) استفاده شد. در بررسی های انجام شده مشاهده شد که لوله گوارش این ماهی شامل مری و روده است. مری کوتاه و دارای چین خوردگی های مخاطی نسبتا بلند بوده و در روده نیز این چین خوردگی های مخاطی دیده شد که فاصله بیشتری از هم داشتند. در خانواده کپور ماهیان معده حقیقی دیده نمی شود. در بخش قدامی روده چین خوردگی ها بیشتر و عمیق تر بوده اما سلول های جامی در بخش خلفی روده بیشتر دیده شد. همچنین سلولهای جامی در هر دو ناحیه مری و روده دیده شد که به دلیل داشتن ترکیبات پلی ساکارید خنثی در رنگ آمیزی با PAS واکنش مثبت نشان دادند. ترکیبات پروتئینی در سلولهای انتروسیت روده و همچنین سلولهای مخاطی مری به ندرت نسبت به BPB واکنش نشان داده اند. واکنش با این دو رنگ در مورد سلولهای کبدی و هپاتوپانکراس نیز مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد در این ماهی تفاوت های خاص گونه ای مربوط به روده و مری نسبت به سایر کپور ماهیان دیگر نیز دیده می شود.کلیدواژگان: مورفولوژی، هیستولوژی، هیستوشیمی، ماهی شاه کولی
-
صفحات 329-341در این تحقیق اثر عصاره گیاه مورد (Myrtus communis L.) بر عملکرد رشد، بقا، فاکتورهای خونی و ایمنی ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این آزمایش تعداد 500 عدد بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزن 981/2±153/16 و در تیمارهای 1 شاهد (فاقد عصاره)، تیمار 2 (500 میلی گرم در کیلوگرم عصاره مورد) و تیمار 3 (700 میلی گرم در کیلوگرم عصاره مورد) مورد بررسی قرار گرفتند. غذادهی به میزان 3 درصد وزن بیوماس و به مدت 60 روز انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که عصاره گیاه مورد سبب افزایش معنی دار پارامترهای رشد، ایمنی، خون و سرمی در دو تیمار دریافت کننده این عصاره در مقایسه با شاهد شد(05/0>p). میزان کلسترول (تیمار 2 و 3 به ترتیب 76/110 و 54/137(mg/di)) و تری گلیسرید (تیمار 2 و 3 به ترتیب 83/263 و 16/282 (mg/di)) در تیمار های 2 و 3 نسبت به شاهد (کلسترول و تری گلیسرید به ترتیب 93/182 و 99/322 (mg/di)) کاهش معنی داری را نشان دادند(05/0>p). در مورد پارامترهای بیوشیمیایی خون فقط کلسیم تحت تاثیر مثبت عصاره مورد قرار گرفت (05/0>p) و کلر، فسفر و منیزیم تحت تاثیر معنی دار قرار نگرفتند (05/0کلیدواژگان: مورد (Myrtus communis L، )، فاکتورهای رشد، ایمنی، خونی، کپور معمولی
-
مطالعه ی مقایسه ای ساختار بافتی کلیه در گونه های مختلف ماهیان از خانواده های غالب شمال غرب خلیج فارسصفحات 342-355در این تحقیق ساختار بافتی کلیه در قسمت های راس و تنه در 21 گونه از ماهیان شمال غرب خلیج فارس معرفی شده است. جهت مطالعه بافتی کلیه در گونه های مختلف، پس از صید ماهیان از صیدگاه های حاشیه ای خلیج فارس و بی هوشی کامل ماهی و انجام بیومتری، بلافاصله کلیه همراه با ستون مهره ها جدا و جهت تثبیت در محلول ثبوتی بوئن قرار داده شد. از نمونه ها به روش معمول پارافینه، برش های میکروسکوپی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه شده و مورد رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین قرار گرفتند. نتایج مطالعات میکروسکوپی نشان داد کلیه در گونه های ماهی مورد مطالعه، از دو ساختار شاخص شامل بافت های خون ساز و دفعی تشکیل شده است. راس کلیه دارای نقش خون ساز می باشد، ولی قسمت های مختلف نفرون نیز در آن مشاهده شد. سلول های خونی در بخش راسی کلیه که شامل گلبول قرمز، لنفوسیت، مونوسیت و گرانولوسیت، همچنین پلاسماسل، سلول های رتیکولار و ماکروفاژ هستند، در این بخش مشاهده گردید. در برخی از گونه ها، در بافت خون ساز کلیه، مراکز ملانوماکروفاژی نیز وجود داشت. بخش دفعی کلیه ی گونه های مورد مطالعه از گلومرول و لوله های ادراری تشکیل شده است. لوله های ادراری شامل قطعه ی گردنی، لوله پروکسیمال شامل قطعات I و II، لوله دیستال و لوله های جمع کننده می باشند. در گربه کوسه لکه دار و ماهی پودوخار که جزء ماهیان غضروفی هستند به علت شرایط تکاملی، بخش های مختلف نفرون بسیار بزرگ تر از ماهیان استخوانی مورد مطالعه بود.کلیدواژگان: ماهی شناسی، بافت شناسی، سیستم دفعی، نفرون، خلیج فارس
-
صفحات 356-368
در بررسی روابط غذایی گاوماهی کورا Ponticola cyrius و خیاطه Alburnoides eichwaldii در سال 1391 توسط دستگاه الکتروشوکر به صورت ماهیانه صید شدند. در آزمایشگاه پس از زیست سنجی اولیه، مواد غذایی هضم نشده موجود در دستگاه گوارش ماهیان بکمک لوپ، شناسایی و شمارش شدند. براساس نتایج به دست آمده از شاخص طول نسبی روده، هر دو گونه دارای رژیم غذایی گوشت خواری بودند (05/0P<) و در دو گونه طعمه تریکوپترا غذای اصلی آن ها بود. براساس شاخص غالبیت کاستلو، شیرونومیده در فصل بهار برای گاوماهی غذای غالب و اختصاصی بود و در خیاطه در همه فصول تریکوپترا طعمه ای غالب و عمومی است و سایر طعمه ها مثل افمروپترا، شیرونومیده، سیمولیده و خرچنگ (فقط در فصل زمستان) طعمه ای نادر اما عمومی می باشند. شاخص انتخابی ماده غذایی ایولو در گاوماهیان نشان داد که در همه فصول برای طعمه تریکوپترا و نیز برای طعمه شیرونومیده (به غیر از فصل بهار) مثبت بود. هم چنین، تعیین این شاخص در ماهی خیاطه در فصول مختلف سال نشان داد که میزان این شاخص برای طعمه ی تریکوپترا در همه فصول مثبت بوده که حاکی از تمایل این ماهی برای تغذیه از این طعمه است. کم ترین میزان هم پوشانی نیچ غذایی در فصل بهار و بیشترین آن در فصل پاییز مشاهده شد. با توجه به تغذیه یکسان این دو گونه بنتوزخوار در برخی فصول سال از تاکسون های مشخص از بزرگ بی مهرگان کفزی، می تواند در زمان های کاهش مواد زنده غذایی، رقابت شدید غذایی بین آن ها ایجاد شود.
کلیدواژگان: رقابت غذایی، عادت غذایی، آشیان اکولوژیک، استان مازندران -
صفحات 369-381
یکصد و هشت قطعه ماهی شانک زردباله با محدوده وزنی 20±100 گرم، پس از گذراندن 14 روز در محیط با شوری 20 قسمت در هزار واحد به منظور سازگاری با شرایط آزمایشگاهی، به طور ناگهانی به شوری های 5، 12 و 34 قسمت منتقل و به مدت 7 روز در محیط جدید نگهداری شدند. نمونه برداری از آبشش در زمانهای صفر، 24، 48 ساعت و 7 روز، پس از آسان کشی ماهی صورت گرفت. آبشش نمونه های زمان صفر دارای ساختاری کاملا طبیعی بوده و تغییری در وضعیت و آرایش اجزای آبشش دیده نمی شد. قرار گرفتن ماهی شانک زردباله در شوری های تغییر یافته با افزایش اندازه سلول های کلراید همراه بود، اما پس از یک هفته در شوری های 12 و 34 قسمت در هزار واحد کاهش اندازه سلول های کلراید ثبت شد. تغییرات متعددی شامل هیپرتروفی و هیپرپلازی اپیتلیوم آبشش، برآمدگی و جداشدن اپیتلیوم آبششی، هیپرتروفی سلول های کلراید، تغییر اندازه سلول های کلراید، چسبندگی تیغه ها و آنوریسم در تمام گروه ها ثبت گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که علیرغم توانایی سازگاری شانک زرد باله با شوری های مختلفی محیطی، تغییرات متعدد بافتی در آبشش این ماهی برای سازگاری با این مقادیر شوری دیده می شود.
کلیدواژگان: بافت شناسی، تنظیم اسمزی، آبشش، Acanthopagrus latus
-
Pages 255-272In the study, the mercury concentrations in water, sediment and plankton in Khor Musa was investigated. The 9 samples of water and sediment were collected from each estuary and a total of 45 samples were taken. Sampling of phytoplankton and zooplankton was collected by net of 20 and 300 µm, respectively. After the concentrations of mercury by cold vapour method was measured using atomic absorption. The results showed that mercury concentrations range from 4.39±0.82 (mean±SE) to 11.66±2.14 µg/L in water and 0.26±0.03 to 0.76±0.04 µg/g of dry weight in sediments. The mercury concentrations 0.02±0.01 To 0.17±0.01 on phytoplankton and 0.10±0.01 to 0.47±0.07 µg/g for zooplankton were measured. The correlation factors showed that mercury concentrations in phytoplankton and zooplankton had significant positive correlation (P <0.05). With the mercury rising mercury concentrations in zooplankton increases in phytoplankton due to the high toxicity of mercury, the possibility of bioaccumulation and bio-magnification in the aquatic organisms and contamination of the waters in the estuary Moses regular monitoring is essential to ensure the health of ecosystems. Therefore, in this study to determine the amount of mercury in low levels of the food, chemical concentrations in water, sediments and plankton were measured in the estuary area of Khor Musa.Keywords: Biomonitoring, Phytoplankton Zooplanktons, Mercury, Khor Musa
-
Pages 273-285The identification and study of diversity in honey bee populations is one of the most important goals in breeding of bees. This study is conducted to compare the morphological characteristics of the Iranian honeybee populations in areas of the North West and West of Iran using geometric morphometric. For this purpose, worker bees were sampled from 111 colonies belonging to the four provinces of East Azerbaijan, West Azerbaijan, Ardebil and Hamedan. The front wings of the bees were photographed in standard mode and to extract the wing shape data 19 landmarks were digitalized and defined by morphometric method on the two-dimensional images. Landmark data were analyzed after the Procrustes analysis by multivariate statistical methods of PCA, CVA CDA and cluster analysis. The obtained results showed that the bee populations present significant differences with respect to changes in climate and topography along the East Azerbaijan to the West Azerbaijan. Also the cluster analysis showed that the populations of Ardebil and Hamedan have the least and the populations of the West Azerbaijan and East Azerbaijan have the most difference in terms of their appearance.Keywords: morphological traits, biological diversity, wings, honey bees, Iran
-
Pages 286-294According to evolutionary and systematic view, Ovis is one of the most complicated species in mammals. The Iran’s central plateau with high and widespread mountains is an ideal natural habitat for wild sheep. The Haftad Gholleh Protected Area is located in the center of this plateau. Consequently, a large population of these wild sheep species can be found in this area. The present study was carried out with respect to morphological features of wild sheep including horn, color and patterns that was obtained using camera trapping records, quarry as well as direct observation of wild sheep in Haftad Golleh area. The collected data was analyzed using SPSS16 software. The research results indicate that there are three sub-species of wild sheep in Haftad Gholleh Protected Area. Two previous described species namely Armenian (Ovis ammon gmelini) and Isfahan (Ovis orientalis isphahanica) species and one new proposed sub-species or hybrid named as Arak wild sheep (Ovis orientalis arakica). The distribution of Isfahan and Armenian species has extended to Haftad Gholleh Protected Area. The highest number of population in wild sheeps belonged to Isfahan, Arak and Armenian species, respectively. Future study should be focused on parallel morphometric and genetic survey to clarify the status of the proposed sub species in Haftad Gholleh Protected AreaKeywords: Ovis orientalis arakica, Morphological characteristics, Camera traps, Haftad Gholleh Protected Area of Arak
-
Pages 295-306Due to the migration of species in the certain seasons, the protected areas are not able to cover all required areas for the species. So, it is necessary that in the wildlife, the corridors between the protected areas be taken under control and protection. In order to study habitat corridors between the wild sheep of Golparabad region and Ahangaran (Lashgardar) and Lashgardar section of Lashgardar protected area, at first the habitat suitability of mentioned specie by GLM, ANN and SVM Was modeled and then based on 10% threshold, the species habitat suitability maps were converted to the binary map. The validation of models was also performed based on the statistical approach ROC, the maximum kappa index, and TPR index. Results show the suitability of the GLM compared to other two models. Sensitivity analysis of GLM was calculated using kappa maximum method. In order to identify the communication corridors between two existing habitat patches, the reverse habitat suitability map was used as the Friction map and identification of existing corridors was performed by using the electrical circuit theory. The obtained results of the sensitivity analysis of GLM showed that the variables of elevation, land cover classes, distance from the river and distance from the village had the greatest impact on the species distribution. According to the findings, the best range for connecting the habitat patches is within 1.5 kilometers of the Eznaveleh village to Jozan in the limited area with the length of 800 meters.Keywords: Habitat suitability, GLM, Wild sheep, electrical circuit theory, Lashgardar, Golparabad
-
Pages 307-317The purpose of this study was to investigate the effect of different doses of trehalose and cysteine on bull frozen-thawed sperm quality. In this study, semen samples were collected from three healthy mature Holstein bulls by an artificial vagina. After primary evaluations, the samples were pooled to eliminate individual effects. Then, semen samples were divided into six equal parts and each part was extended and frozen with one of the following extenders. 1) without cysteine and trehalose (T0C0), 2) Five mM cysteine without trehalose (T0C5), 3) Ten mM cysteine without trehalose (T0C10), 4) A hundred mM trehalose without cysteine (T100C0), 5) Five mM cysteine with 100 mM trehalose (T100C5), 6) Ten mM cysteine with 100 mM trehalose (T100C10). Motility parameters, acrosome and membrane integrity and phosphatidylserine translocation assay were evaluated after thawing. All data were analyzed using a 2×3 factorial trail following data collection. The results of this study showed that cysteine had no effect on motion characteristics, apoptotic status, acrosome integrity and viability (P≥0.05). Also motion parameters, viability, acrosome and membrane integrity, in group without trehalose was higher than group containing that (P≤0.05). Regarding to interactive effects, the T0C10 group had higher amount of viability (P≤0.05) and lower necrotic sperms compared to rest of the groups. Based on the results, it can be concluded that cysteine had no remarkable effect and addition of Trehalose could negatively affects post-thawed bull sperm quality.Keywords: Antioxidants, Bull semen, Cryopreservation, Semen Freezing
-
Pages 318-328Sampling of adult Alburnus chalcoides was conducted randomly in the Bony Fish (Osteichthyes) Center of Shahid Ansari of Rasht. At first, measurements were made to study the morphology of Alburnus chalcoides and then the gastrointestinal tract of this fish was extracted for histological examination. For histological studies, Hematoxylin-eosin staining (H & E), and to investigate the polysaccharide neutralization, Periodic acid Schiff (PAS), and finally for evaluation of the proteins compounds Bromophenol blue (BPB) were used. In the studies, it was observed that the gastrointestinal tract of this fish included the esophagus and intestines. Esophagus was short and has relatively long mucosal shapes and in the intestine, there were also these mucosal shapes with more space apart. Cyprinidae have not real stomach. In the anterior part of the intestine, shapes are more and deeper but the Goblet cells are seen in the posterior part of the intestine. Goblet cells are also observed in both the esophagus and intestinal areas which showed a positive reaction with PAS due to neutral polysaccharide compounds. Protein compounds in the enterocyte cells of the intestine as well as mucosal cells of the esophagus rarely respond to BPB. Reactions with these two colors were also observed in liver cells and hepatopancreas. The results show that the characteristics there are specific variations of species related to the esophagus and the intestines.Keywords: Morphological, Histological, Histochemical, Alburnus chalcoides
-
Pages 329-341The effects of the herbal supplement (Myrtus Communis L.) are studied on growth performance, survival, safety blood and common carp. For this experiment 500 fry carp with an average weight of 2.981 ± 16.153 and in the group of treatment 1 (control) (no additives), treatment 2 (500 ppm) and treatment 3 (700 mm kg) were studied. Feeding at a rate of 3 percent biomass for 60 days. The results of this study showed that supplementation significantly increased plant growth parameters, safety, blood and serum in the two groups receiving the extract compared to the control (p<0.05). Cholesterol parameters (treatment 2 and 3, respectively, 110.76 and 137.54 (mg/di)) and triglycerides (treatment 2 and 3, respectively, 263.83 and 282.16 (mg/di)) in the treatment of the recipient extract compared to the control (cholesterol and triglycerides, respectively, 182.93 and 322.99 (mg/di)) showed a significant reduction (p<0.05). Only calcium on blood biochemical parameters were positively influenced extract (p<0.05) and chlorine, phosphorus and magnesium were not significantly affected (p>0.05).Keywords: Myrtus communis L., Growth Factors, Immunity, haematology, Cyprinus carpio
-
Pages 342-355In this research, histological structures of different parts of kidney (trunk and head kidney) were described in 21fish species from northwest regions of the Persian Gulf. Fishes were anesthetized and then their kidneys with some adjacent vertebral column were collected and fixed in Buin’s solution for histological purposes. Samples were processed according to routin paraffin method sectioned (5 micrometers) and stained (Hematoxylin and Eosin). According to the results, kidneys have two distinct structures including hematopoitic and excretory tissues. Head kidney has more hematopoitic role with nephrons among them. Different types of blood cell such as red blood cell, lymphocytes, monocytes and granolocytes as well as plasmacells, reticular cells and macrophages were observed in head kidney. There were melanomacrophage bodies among hematopoitic tissues in some species. Excretory parts in studied species were included of glomerules and nephric tubules. Neck section, proximal tubule (I and II), distal tubule and collecting tubule were present in nephric tubules. In chondroichthyes such as Grey Bamboo Shark )Chiloscyllium griseum( and stingary )Himantura walga (nephrones have bigger parts in comparison with osteichthyes due to evolutionary aspectsKeywords: Ichthyology, Histology, Excretory system, Nephron, Persian Gulf
-
Pages 356-368
This study, to study the food relationship between Kura goby and Spirlin because feeding both species from benthic invertebrate communities, were performed. Samples were caught on a monthly basis (from April 2012 to March 2013). In laboratory after primary biometry, gastrointestinal systems were removed and using binocular loupe, undigested food in the gut were identified and counted. Based on the results of the index relative length of gut, both species are carnivorous (P<0.05). Food preference index in both species be showed that order of Trichoptera was their main food. Investigation index of Ip with Costello method in Kura goby showed that order of Chironomidae in the spring season was dominant and proprietary prey. Survey this index in Spirlin showed that the Trichoptera in all seasons was public and dominant prey and other prey such as Ephemeroptera, Chironomidae, Simuliidae and crab (only in winter season) were public and rare prey. Food selectivity index (E) in Kura goby in all seasons for Trichoptera and Chironomidae (except spring season) was positive, as well as this index in spirlin in all season for Trichoptera was positive and showed that Spirlin tend to feed of Trichoptera at all seasons of the year. Index of feeding overlap index between showed that the least amount of overlap in the spring and highest of it was in the autumn. Considering to the results it can be stated that because the overlap of these two species in the ecological niche, there is food competition between them
Keywords: Food Competition, Food Habits, Ecological niche, Mazandaran Province -
Pages 369-381
One hundred and eight yellow-fin seabream (Acanthopagrus latus) with approximate weight 110±20g, adapted to salinity 20 ppt for 14 days, then challenged suddenly to salinity 5 ppt, 12 ppt, 34 ppt and kept in these salinities for 7 days. Gill samples were taken at 0, 24, 48 hours and 7 day after transfer. At time 0 structure of gill was normal and no changes were recorded in distribution of gill constitutes. Area of chloride cell increased in all groups after salinity challenge, but after one week at 12 and 34 ppt salinity, area of chloride cell decreased. Gill microscopic structure was normal and no changes was recorded in arrangement of the gill components. Size of chloride cell showed increase in fish kept in changed salinities, but decreased in 12 and 34 ppt groups after one week. Some changes including hypertrophy and hyperplasia of gill epithelium, lifting the gill epithelium, hypertrophy of chloride cells, changes in chloride cells area, adhesion Lamella and had an aneurysm were recorded in all groups. Our findings showed that some structural changes was seen in gills of A. latus to be compatible with different salinities
Keywords: Histology, Osmoregulation, Gill, Acanthopagrus latus