فهرست مطالب

مجله علوم و فنون باغبانی ایران
سال نوزدهم شماره 3 (پاییز 1397)

  • تاریخ انتشار: 1397/07/09
  • تعداد عناوین: 10
|
  • نوید نوریان، ایمان روح اللهی*، مهناز کریمی صفحات 267-276
    بحران گیاه مهاجم سنبل آبی (Eichhornia crassipes) در تالاب های شمال کشور روندی افزایشی و خطرناک به خود گرفته است. با هدف استفاده از کود آلی (کمپوست و ورمی کمپوست) آن در بستر کاشت گل سوسن در 11 سطح با نسبت های (پرلایت 35% + پیت ماس 65% - کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 10% + پرلایت 35% + پیت ماس 55% - کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 20% + پرلایت 35% + پیت ماس 45% - کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 30% + پرلایت 35% + پیت ماس 35% - کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 40% + پرلایت 35% + پیت ماس 5% - کمپوست یا ورمی کمپوست سنبل آبی 65% + پرلایت 35%) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار به اجرا در آمد. بیشترین ارتفاع ساقه گل دهنده (80/77 سانتی متر) در تیمار شاهد و کمترین ارتفاع ساقه گلدهنده (41 سانتی متر) در بستر حاوی 65% ورمی کمپوست سنبل آبی مشاهده شد. بیشترین عمر گلجایی (9 روز) گل های شاخه بریده در بستر 20% کمپوست سنبل آبی مشاهده شد. در نهایت افزون بر فواید زیست محیطی ناشی از جمع آوری زیست توده حاصل از سنبل آبی، نتیجه های این پژوهش نشان داد که آمیخته کود آلی حاصل از سنبل آبی همراه با پیت ماس و پرلایت با درصدهای پایین، بستر مناسبی برای رشد گل سوسن فراهم خواهند آورد.
    کلیدواژگان: سنبل آبی، کمپوست، ورمی کمپوست، محیط کاشت
  • معصومه مرزوقی ستوده، حمید زارع* صفحات 277-292
    انجیر یکی از میوه های مهم خشکباری می‎باشد که مصرف تازه آن نیز رو به افزایش است. یکی از دشواری های انجیر تازه‎، کوتاهی عمر انبارداری آن می‎باشد. اما، تاکنون عمر انبارمانی میوه تازه رقم های انجیر ایران مشخص نشده است. برای این منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه فاکتور، رقم انجیر (سبز، سیاه، متی و شاه‎انجیر)، مرحله برداشت میوه (بلوغ تجاری، رسیدگی و پس از رسیدگی) و دمای نگهداری (4 و 22 درجه سلسیوس) در قالب طرح کامل تصادفی اجرا شد. شاخص های انبارمانی میوه تازه انجیر مثل کیفیت ظاهری، سفتی بافت، کاهش وزن، پوسیدگی، ماده های جامد محلول، اسید قابل تیتر، شاخص طعم و عمر پس از برداشت بررسی شدند. نتیجه ها نشان داد که میوه تازه انجیر رقم های سبز و شاه انجیر بیش ترین سفتی بافت در مدت انبارداری را داشتند، اما عمر پس از برداشت آن ها کوتاه بود. بالاترین شاخص طعم میوه در رقم شاه انجیر وجود داشت، اما قابلیت انبارمانی آن ضعیف بود. با وجود بازارپسندی میوه تازه انجیر رقم متی، شوربختانه در مدت انبارداری پوسیدگی قارچی شدیدی مشاهده شد. فقط میوه تازه انجیر رقم سیاه با برداشت در مرحله بلوغ تجاری و نگهداری در دمای چهار درجه سلسیوس به دلیل داشتن کمترین پوسیدگی، بهترین کیفیت ظاهری و بیش ترین عمر انبارداری، مناسب مصرف تازه خوری بود.
    کلیدواژگان: رقم های انجیر، زمان برداشت، شاخص‎های انبارمانی
  • مهدی محسنی آذر، کورش وحدتی* صفحات 293-314
    یکی از راه های افزایش عملکرد در باغ ها، افزایش تعداد نهال کاشته شده در هکتار یا افزایش تراکم کاشت است. این مهم مستلزم داشتن رقم های با رشد کم و یا پایه های پاکوتاه کننده است. توسعه پایه پاکوتاه ، برای گردو در مرحله های ابتدایی پژوهش قرار دارد. این پژوهش با هدف شناسایی و انتخاب نژادگان های گردوی پاکوتاه یا نیمه پاکوتاه و زودبارده انجام گرفت. برای این منظور بذر نژادگان های کم رشد با باردهی خوشه ایگردو از 21 منطقه در سطح کشور شناسایی در خزانه کشت شدند و دانهال های حاصل با اندازه گیری 28 ویژگی ریخت شناسی به مدت دو سال (1393 و 1394) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه های به دست آمده نشان داد که خانواده های مختلف به طور معنی داری از نظر ویژگی های ریخت شناسی با هم اختلاف داشتند. تجزیه کلاستر، نژادگان های مورد بررسی را در سه گروه پررشد، کم رشد و متوسط رشد قرار داد. از 351 نژادگان مورد بررسی، به ترتیب 1/46، 3/37 و 5/16% کل نژادگان ها کم رشد، نیمه پررشد و پر رشد بودند. تجزیه به مولفه ها ی اصلی نشان داد سه عامل اول 37/61% از تغییرهای کل در خانواده را توجیه می کنند. هم چنین مشخص شد که ارتفاع نهال در سال دوم با ویژگی های قطر ساقه، تعداد گره و طول میانگره در سال اول همبستگی مثبت و معنی دار داشت.
    کلیدواژگان: انتخاب، پایه پاکوتاه، تنوع ژنتیکی، ریخت شناسی، زودبارده، گردو
  • حسن زمانی، محمد جواد آروین*، عبدالحسین ابوطالبی جهرمی، وحید عبدوسی، علی محمدی ترکاشوند صفحات 315-324
    به منظور بررسی برهمکنش متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد و اجزای آن در گیاه و میوه گوجه فرنگی رقم دافنیس تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 مشاهده انجام شد . آزمایش در گلدان های حاوی 8 کیلوگرم خاک ماسه ای در یک گلخانه تجاری و به مدت 11 ماه اجرا شد. عامل اصلی، شوری آب آبیاری در 3 سطح با قابلیت هدایت الکتریکی (صفر، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر)، متیل جاسمونات به عنوان عامل فرعی، در 3 سطح (صفر، 5 و 5/7 میکرومولار) و سیلیس به صورت سیلیکات سدیم در 3 سطح (صفر، 4 و 8 میلی مولار) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتیجه ها نشان داد که با افزایش غلظت شوری آب آبیاری از صفر به 6 دسی زیمنس بر متر، و با افزایش سطح متیل جاسمونات از صفر به 5/7 میکرومولار، و با افزایش سیلیکات سدیم از صفر به 8 میلی مولار، عملکرد کل به ترتیب از 1/145به 5/133، 2/144 به 2/136 و3/141 به 0/136 تن در هکتار کاهش یافت. بیشترین عملکرد میوه، 7/147 تن در هکتار بود که با استفاده از 4 میلی مولار سیلیکات سدیم و 5/7 میکرومولار متیل جاسمونات در شرایط غیرشور حاصل شد.
    کلیدواژگان: متیل جاسمونات، سیلیکات سدیم، دافنیس، شوری
  • آرزو شقاقی، محمد مهدی جوکار*، ابولفضل علیرضالو، محمد امیدی قلعه محمدی صفحات 325-340
    ورد چینی (Rosa chinensis) یکی از مهم ترین گونه های ورد کشت شده در فضای سبز شهری می باشد. مسئله شوری و بیش بود کلرید سدیم در آب و خاک یکی از اصلی ترین دشواری های پیش روی گسترش فضاهای سبز شهری در بیشتر مناطق کشور می باشد. بنابراین در این پژوهش تاثیر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و زیست شیمیایی ورد چینی رقم اولد بلاش در قالب طرح به طورکامل تصادفی در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان با آب آبیاری معمولی (به عنوان شاهد) و آب شور 4، 8 و 12 دسی زیمنس برمتر به مدت 40 روز تیمار شدند. سپس شاخص های فیزیولوژیکی شامل مقدار آب نسبی برگ ها، مقدار رنگدانه های کلروفیل (a، b و کل) و کارتنوئید ها و هم چنین میزان فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و گایاکول پراکسیداز و مقدار فنول در برگ گیاهان تنش یافته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار آب نسبی برگ دراثر تنش شوری کاهش یافت. هم چنین مقدار رنگدانه های کلروفیل و کارتنوئید برگ گیاهان تنش یافته نیز با تنش شوری کاهش یافت. از سوی دیگر تنش شوری موجب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی هم چون کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و گایاگول پراکسیداز شد. مقدار فنول برگ های گیاهان تنش یافته نیز همسو با آنزیم های دخیل در تنش اکسیداتیو، با افزایش سطح تنش، افزایش یافت.
    کلیدواژگان: کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، گایاکول پراکسیداز، تنش اکسیداتیو، مقدار کلروفیل، مقدار فنول
  • خسرو پرویزی*، عزیز باقری صفحات 341-352
    به منظور تولید پایه های سیب زمینی مقاوم به قارچ عامل بیماری خال سیاه (Colletotrichum coccodes) ابتدا ژوخه های (غده) بذری سالم از دو رقم مارفونا و آگریا انتخاب شده و پس از تشکیل جوانه های نوری و قطعه های گرهی ساقه از آن ها به طول 5 تا 7 میلی متر، درشرایط سترون به ارلن های حاوی محیط کشت های موراشیگی و اسکوک (MS) و نیچ و نیچ در آمیخته با عصاره  قارچ خالص سازی  شده  از  C. coccodes منتقل شدند. ظرف های کاشت در اتاقک کشت با دمای 18 تا 25 درجه سلسیوس و دوره نوری 14 ساعت با نور کافی از لامپ های فلورسنت تا زمان باززایی شاخساره قرار گرفتند. از آزمایش فاکتوریل با طرح پایه به طورکامل تصادفی شامل نوع رقم در دو سطح (مارفونا و آگریا)، غلظت عصاره قارچ در سه سطح غلظت کم (شش سی سی عصاره خالص قارچ همراه هم حجم آن آب مقطر سترون) غلظت میانگین (شش سی سی عصاره خالص قارچ همراه یک سوم حجم آن آب مقطر سترون) و غلظت زیاد (شش سی سی عصاره خالص قارچ) و آب مقطر سترون (تیمار شاهد) و نوع محیط کشت در دو سطح (MS و نیچ ونیچ) استفاده شد. پس از باززایی و تولید گیاهچه های جدید، آلودگی و سلامت آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه های آزمایش نشان داد که در قطعه های جوانه نوری در هر دو نوع محیط کشت و در هر دو رقم و با هر سه غلظت از عصاره قارچ، باززایی صورت نگرفت و تنها در تیمار شاهد قطعه های گرهی جوانه قادر به باززایی شدند. اما در قطعه های گرهی ساقه در هر دو رقم و با غلظت کم و میانگین عصاره قارچ، باززایی صورت گرفت. ضمن این که تفاوت معنی داری از نظر تولید گیاهچه در تیمار شاهد (آب مقطر سترون) و تیماری که عصاره قارچ با غلظت کم استفاده شده بود، وجود نداشت. در مجموع مشخص شد که امکان باززایی و تولید پایه مقاوم از بیماری خال سیاه در محیط کشت بافت و در مخلوط با غلظت های میانگین و پائین از عصاره فعال قارچ از قطعه های گرهی ساقه سیب زمینی وجود دارد. اما این قابلیت در زمانی که ریز نمونه مورد استفاده قطعه های جوانه باشد، در هیچ غلظتی از عصاره قارچ وجود ندارد.
    کلیدواژگان: تک گره، جوانه نوری، عصاره قارچ، کشت بافت
  • ملیکا بارزمان، سید حسین میردهقان*، فاطمه ناظوری صفحات 353-364
    حفظ ویژگی های ظاهری میوه پسته تر پس از برداشت نقش مهمی در افزایش ارزش اقتصادی این فرآورده دارد. در این پژوهش، درختان پسته رقم اکبری با غلظت 1 میلی مولار پوتریسین، اسپرمین و اسپرمیدین بیست روز پیش از برداشت محلول پاشی شدند. محلول پاشی با آب مقطر به عنوان شاهد درنظر گرفته شد. پس از برداشت، میوه ها با پوشش کیتوزان یا بدون آن در انبار با دمای 1±2 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±90%  قرار گرفته و در زمان های صفر، 20 و 40 روز ویژگی های کیفی میوه ها اندازه گیری شد. نتیجه ها نشان داد که سفتی میوه و مغز و رطوبت پوست نرم پسته، شاخص درخشندگی پوست نرم و پوست استخوانی، شاخص کرومای پوست نرم پسته و پوست استخوانی، شاخص هیو پوست نرم پسته و مقدار کلروفیل با افزایش مدت زمان انبارمانی کاهش پیدا کرد و پلی آمین ها سبب حفظ این ویژگی ها نسبت به تیمار شاهد شدند که کاربرد پوتریسین تاثیر بهتری نسبت به اسپرمین و اسپرمیدین بر این ویژگی ها داشت. هم چنین، نتیجه ها حاکی از آن است که کاربرد هم زمان یک درصد کیتوزان به همراه پوتریسین سبب حفظ بیشتر شاخص های یادشده، گردید.
    کلیدواژگان: اسپرمین، اسپرمیدین، پوتریسین، پوشش خوراکی
  • فاطمه کرم نژاد، نورالله معلمی، اسمعیل خالقی* صفحات 365-380
    نیتروژن نقش مهمی در مدیریت تغذیه درخت در مرکبات ایفا می کند. در این آزمایش اثرات سه غلظت اوره  (صفر، 75/0% و 5/1 %) و سه زمان محلول پاشی (یک، 15 و 30 دی ماه) بر ویژگی های زیست شیمیایی گیاه نارنگی رقم کینو ارزیابی شد. آزمایش به صورت فاکتوریلی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال های 1396-1394 انجام شد. در این آزمایش از برگ و گره در، 1، 3 و 5 هفته بعد از محلول پاشی نمونه برداری انجام شد. عملکرد و ویژگی های زیست شیمیایی مانند قند، نشاسته، پروتئین، کلروفیل کل و پرولین اندازه گیری شد. نتیجه های این پژوهش نشان داد، 5 هفته بعد از محلول پاشی 15 دی ماه، بیشترین مقدار کربوهیدرات، نشاسته، پروتئین برگ و نشاسته گره مربوط به گیاهان محلول پاشی شده با اوره (هر دو غلظت 75/0% و 5/1%) در سال کم محصول بود. در حالی که 3 هفته بعد از محلول پاشی 30 دی ماه، بیشترین مقدار پرولین برگ و گره (به ترتیب 5/348 و 3/383 میکرومول بر گرم بافت تر) مربوط به گیاهان محلول پاشی شده با غلظت 75/0% اوره در سال پر محصول بود. بیشترین مقدار کربوهیدرات و کلروفیل گره (به ترتیب 88/85 و 6/1 میلی گرم بر گرم بافت تر) در گیاهان محلول پاشی شده در 30 دی ماه با غلظت 5/1% اوره در سال کم محصول گزارش شد. با توجه به نتیجه های این پژوهش می توان محلول پاشی اوره در 15 دی ماه را به منظور افزایش عملکرد و کنترل تناوب باردهی در درختان نارنگی کینو پیشنهاد کرد.
    کلیدواژگان: کربوهیدرات، نشاسته، غلظت اوره، محلول پاشی
  • خیرمحمد محمدی، علی عبادی*، محمدعلی عسکری سرچشمه، محمدرضا فتاحی مقدم نوق آبادی، حسین حکم آبادی صفحات 381-390
    شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که می تواند رشد گیاه را زیر تاثیر قرار دهد. با توجه به تفاوت حساسیت رقم های مختلف پسته نسبت به شوری، تعیین مقاوم ترین رقم ها، غیرقابل اجتناب به نظر می رسد. به این منظور، تلاقی های کنترل شده بین رقم ایتالیا و پایه های بادامی ریز زرند، قزوینی، سرخس و آتلانتیکا به عنوان والد مادری با پایه انتیگریما به عنوان والد پدری انجام شد. دانهال های به دست آمده، والدین آن ها وUCB1، در سال دوم به مدت نه هفته مورد آزمون شوری

    (شاهد، 75، 150 و 225 میلی مولار) قرار گرفتند. نتیجه ها نشان داد که پایه های بادامی ریز زرند، قزوینی و دورگه بادامی ریز زرند× انتیگریما دارای تحمل نسبی بیشتری به شوری بودند. هم چنین نشان داده شد در رقم های متحمل به شوری با افزایش شوری، قطر و طول ساقه، تعداد برگ، تعداد برگ سوخته (بافت مرده)، سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه کاهش یافت، هم چنین مقدار کلسیم و پتاسیم برگ به دلیل ویژگی ضدیت با سدیم کاهش یافت اما مقدار سدیم و کلر ریشه و اندام های هوایی افزایش نشان داد. هم چنین، با افزایش کلرید سدیم، شاخص کلروفیل، کلروفیل های a، b و کل کاهش یافت.
    کلیدواژگان: پسته، تلاقی کنترل شده، پایه های مقاوم، کلروفیل
  • سمیه جعفری، حسن ساری خانی*، ابراهیم احمدی، سید مرتضی زاهدی صفحات 391-402
    پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر برخی از تنظیم کننده های رشد گیاهی بر تغییر ویژگی های کمی و کیفی انار رقم یوسف خانی و با تاکید بر تاثیر آن ها بر کاهش سفتی هسته انار صورت گرفت. در این پژوهش از غلظت های مختلف کاینتین (10 و 20 میلی گرم در لیتر)، جیبرلیک اسید (10 و 40 میلی گرم در لیتر) و پاکلوبوترازول به عنوان یک  ضدجیبرلین (10، 50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. محلول پاشی درختان چهار هفته پس از تشکیل میوه صورت گرفت. نتیجه ها نشان داد کاربرد کاینتین به ترتیب در غلظت 10 و 20 میلی گرم در لیتر سبب افزایش طول و وزن میوه شد. در مقابل کاربرد پاکلوبوترازول در غلظت 200 میلی گرم در لیتر سبب تشکیل میوه های ریز نسبت به بقیه تیمارها و شاهد گردید. بیشترین درصد بخش خوراکی میوه در تیمار کاینتین و جیبرلیک اسید 10 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. تیمارهای تنظیم کننده های رشد در مقایسه با شاهد روی سفتی هسته اثر معنی داری نشان دادند. کمترین سفتی هسته در تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. محلول پاشی با تنظیم کننده های رشد مختلف بر ویژگی های شیمیایی میوه تاثیر داشت. اگرچه تیمارهای دیگر سبب کاهش مقدار آنتوسیانین کل شدند ولی این کاهش در تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی گرم در لیتر مشاهده نشد.
    کلیدواژگان: جیبرلیک اسید، کاینتین، پاکلوبوترازول، سفتی دانه
|
  • Navid Norian, Iman Rohollahi* Pages 267-276
    The crisis of water hyacinth (Eichhornia crassipes) as invasive plant rise in dangerous upward trend in north of Iran wetlands. Therefore, organic fertilizer (compost and vermicompost) of water hyacinth as Lilium culture medium in 11 levels (Perlite 35%+Peat Moss 65%, Compost or Vermicompost 10%+ Perlite 35% +Peat Moss 55%, Compost or Vermicompost 20%+ Perlite 35% +Peat Moss 45%, Compost or Vermicompost 30%+ Perlite 35% +Peat Moss 35%, Compost or Vermicompost 10%+ Perlite 35% +Peat Moss 55%, Compost or Vermicompost 40%+ Perlite 25% +Peat Moss 55%, Compost or Vermicompost 65%+ Perlite 35%) in a completely randomized design with 5 replications were investigated. Results showed that the highest height of flower stem (77.87 cm) was observed in control and the lowest height of flower stem (41 cm) was achieved in 65% water hyacinth vermicompost. The highest flower vase life (9 days) was observed in flowers that were grown in 20% compost of water hyacinth. In addition to considering the environmental impact of water hyacinth biomass collecting, results of our experiment showed low percentage of Water hyacinth compost and vermicompost as organic fertilizer with other organic substrates such as Peat Moss is appropriate for Lilium growth.
    Keywords: Compost, Flower substrate, Vermicompost, Water hyacinth
  • Masoumeh Marzoughi Sotoudeh, Hamid Zare* Pages 277-292
    Fig is one of the most important of dried fruits, whose fresh consumption is also increasing. One of the problems with fresh figs is the short storage life. However, the storage life of Iranian figs has not been evaluated yet. For this purpose, a factorial experiment with three factors; fig cultivar (Sabz, Siah, Shahangir and Mati); fruit harvest stage (commercial maturity, ripening and overripe); and storage temperature (4 and 22 ºC) was conducted based on a complete randomized design. Storage indices of fresh fruit such as overall quality, tissue firmness, weight loss, decay, TSS, TA, flavor index and postharvest life of fig fruits were investigated. The results showed that the fresh fruit of Sabz and Shahangir cultivars had the most tissue firmness during storage, but showed a short postharvest life. The fresh fruit of ‘Shahanjir’ the highest flavor index, but its storage capacity was weak. Despite the popularity of the fresh fruit of Mati cultivar, unfortunately, severe fungal rot was observed during the storage period. Only, fresh fruit of Siah cultivar that was harvested at the commercial maturity stage and kept at 4° C, with the least decay, the best overall quality and the most postharvest life, was suitable for fresh consumption.
    Keywords: Fig cultivars, Harvesting time, Storage index
  • Mehdi Mohseniazar, Koroush Vahdati* Pages 293-314
    One of the ways to establish high density orchards is using dwarf varieties and rootstocks. This entails having dwarf varieties or rootstocks. Dwarf rootstocks are available for most pome and stone fruits but it is still under development in walnut (Juglans regia). Selection of dwarf /semi dwarf and precocious genotypes of walnut was the main objective of this research. For this purpose, seeds of dwarf and cluster bearing walnut genotypes were collected from 21 locations all around the country and planted in a nursery and 28 morphological traits were recorded and evaluated for 2 years. A significant morphological difference was observed between half-sib families. Clustering of all genotypes appears three dwarf, semi-dwarf, and vigorous groups. More than 65% of families belong to dwarf and semi-dwarf clusters. Cluster analysis insert all the genotypse in three groups including dwarf, semi-dwarf, and vigorous. Results showed that 46.1% of all 351 genotypes are dwarf, 37.3% are semi-dwarf, and 16.5% are vigorous. According to the PCA analysis, three first principal components could explain 61.37% of the total variation. Also results showed that seedling height have significant correlation with some traits like stem diameter, node number, and internode length.
    Keywords: Correlation, Dwarf, Genotype, Juglans regia, Morphological, Rootstock
  • Hassan Zamani, Mohammad Javad Arvin*, Abdol Hossein Abutalebi Jahromi, Vahid Abdoosi, Ali Mohamadi Torkashvand Pages 315-324
    In order to investigate the interaction of Methyl Jasmonate (MeJA)and silicon on the yield and its components in tomato plant ‘Dafnis’ cultivar under salinity stress, an experiment as split-plot design was carried out using the Randomized Complete Block design (RCB) and with 3 replications contained 4 observations.  Experiment was done in pots containing 8 kg of sandy soil in a commercial greenhouse for 11 months. The main factor, irrigation water Salinity, was assessed in 3 levels with electrical conductivity (EC) of 0.4 and 6 ds.m-1, MeJA as a sub-factor at 0.5 and 7.5 µM and silicon in the form of sodium silicate in 3 levels of 0.4 and 8 mM. The results showed that with increasing in salinity of irrigation water from 0 to 6 ds.m-1, MeJA level from 0 to 7.5 µM and sodium silicate from 0 to 8 mM, the total yield decreased from 145.1 to 133.5, 144.2 to 136.2 and 141.3 to 136 t. ha-1, respectively. The highest yield was obtained as 147.7 t. ha-1, using 4 Mm sodium silicate and 7.5 µM MeJA in non-saline conditions.
    Keywords: Dafnis, Methyl Jasmonate, Salinity, Sodium silicate
  • Arezo Shaghaghy, Mohammadmahdi Jowkar*, Aboulfazl Alirezalu, Mohammad Omidi Ghaleh Mohammadi Pages 325-340
    Rosa chinensis is one of the most important urban landscape plants. One of the main important uprising problem facing urban landscape development and extension is salinity stress caused by excess NaCl in water and soil. Therefore, in the present study the impacts of NaCl salinity stress on some physiological and biochemical features of Rosa chinensis were studied in a factorial experiment based on completely randomized design. Plants were irrigated by saline water (4, 8, and 12 dS m-1) and irrigation water (EC of 0.8 dS m-1, as control) for 40 days. After the mentioned period, some physiological features such as leaf relative water content (RWC), leaf photosynthetic pigment (such as chlorophyll a, chlorophyll b, and carotenoids), beside activity of some enzymes involved in plant resistance to salinity stress (such as catalase, guaiacol peroxidase and superoxide dismutase) and phenol content were measured. Results indicated that leaf relative water content reduced by salinity stress and the reduction was significant at 12 dS m-1. Leaf chlorophyll and carotenoid pigments also showed a significant reduction at 12 dS m-1 salinity level. Salinity stress increased the activity of antioxidant enzymes such as catalase, guaiacol peroxidase and superoxide dismutase. Similarly leaf phenol content of stressed plants increased accordingly as level of salinity stress increased. Catalase and superoxide dismutase activity significantly increased at 12 dS m-1 salinity level, while guaiacol peroxidase and phenol content increment was significant at 8 dS m-1.
    Keywords: Catalase, chlorophylls content, guaiacol peroxidase, oxidative stress, phenol content, superoxide dismutase
  • Khosro Parvizi*, Aziz Bagheri Pages 341-352
    In order to screen and induce the resistance of the potato stocks to the Colletotrichum coccodes, firstly, healthy seed tubers from two potato cultivars (Marfona and Agria) were placed in suitable conditions to produce sprout and single node. Then, segments of sprouts and single node of 5 to 7 mm were prepared. These segments were transferred to sterilized culture media containing MS and Nitsch & Nitsch mixed with three-dosage mixture of the fungus extract. Flasks of sprouts and nodal segment cuttings transferred into the chamber growth under appropriate temperature and light period until shoots were regenerated. This test arranged by factorial experiment based on randomized complete design with four replications. The factors were selected by cultivar in two level (Agria, Marfona), three concentration of fungus extract; low concentration (Six cc pure fungus extracts plus one volume of sterilized distilled water), Medium concentration (Six cc pure fungus extract plus one third volume of distilled sterilized water) and high concentration (Six cc pure fungus extract), distilled water as control treatment and culture medium in two levels (MS and Nitch & Nitch). After regeneration and production of new plantlets, their contamination and their health were evaluated. The result of the experiment showed that regeneration was not observed in sprout segments in both culture media and in both cultivars with all three concentrations of fungal extract, and only in the control treatment, the sprout segments were able to regenerate. However, regeneration was performed in the single nodes in both cultivars with a low concentration and average fungus extract.
    Keywords: Fungus extract, Single node, Sprout, Tissue culture
  • Melika Barzaman, Seyed Hossein Mirdehghan*, Fatemeh Nazori Pages 353-364
    Keeping fresh pistachio appearance after harvest had important role in economic value of this produce. In this research, pistachio trees were sprayed with 1 mM of putrescine, spermidine and permine 20 days before harvest. Foliar spraying by distilled water was considered as control. Harvested fruits were coated by chitosan (0 and 1%) and stored at 2±1 oC and 90±5% R.H. The fruits were evaluated at 0, 20, and 40 days of storage. The results showed that hull and kernel firmness, hull and fruit water content, L* index in hull and shell, hue angle and chroma indices, chlorophyll content were decreased during storage but application of polyamines maintained these traits in comparison with control. The results also indicated that combined application of putrescine and chitosan improved these characteristic than alone application of each.
    Keywords: Edible-coating, Putrisine, Spermine, Spermidine
  • Fatemeh Karamnezhad, Noorollah Moallemi, Esmaeil Khaleghi* Pages 365-380
    Nitrogen plays an important role in managing the nutrition of citrus. In this study effects of three concentrations of urea (0, 0.75%, and 1.5%) and three times of urea foliar application (Dec 22, Jan 5, and Jan 20) on biochemical characteristics of the kinnow mandarin trees were evaluated. the experiment was conducted as factorial based on a randomized complete block design with three replications. Sampling was done from leaves and nodes at 1, 3 and 5 weeks after spraying. The yield and biochemical characteristics such as carbohydrate, starch, protein, total chlorophyll, proline were measured. The results of this study showed that in the five weeks after foliar application, the highest leaf carbohydrate, starch, protein and node starch obtained from plants sprayed with urea on Jan 5 in off year. The three weeks after foliar application, the highest amount of leaf and node proline (respectively 348.5 and 383.3 µmol g-1 FW) were related plants sprayed with urea on Jan 22 in on year. The highest amounts of carbohydrate and total chlorophyll of nodes (respectively 85.88 and 1.6 mg g-1 FW) were reported in off year with 1.5% urea concentration on the 30th January. According to the results of this study, urea foliar application in January 15th, can be advised in order to increase yield and control of alternate bearing in the Kinnow Mandarin trees.
    Keywords: Carbohydrate, Spray, Starch, Urea concentration
  • Khier Mohammad Mohammadi, Ali Ebadi*, Mohammad Ali Askari Sarchishmeh, Mohammad Reza Fattahi Moghaddam, Hossein Hokmabadi Pages 381-390
    Salinity is one of the most important environmental stresses that can affect plant growth. Regarding the sensitivity of different varieties of pistachio to salinity, determining the most tolerant variety is unavoidable. For this purpose, controlled crosses were performed between the Italian cultivar and the rootstocks of Badami Riz-e- Zarand, Qazvini, Sarakhs or Atlantica as the female parent and Pistachio integerrima as the male parent. The seedlings and their parents and UCB1 were tested for salinity (control, 75, 150, and 225 mM) in the second year for nine weeks. Results showed that the rootstocks of Badami Riz -e- Zarand, Qazvini, and Badami Riz-e- Zarand× P. integerrima had a more relative tolerance to salinity as salinity increased, stem diameter and length, number of leaves, number of necrotic leaves, leaf area, fresh and dry weights of root and shoot decreased, and the amount of calcium and potassium decreased due to its antagonistic effects with sodium, but the amount of sodium and chlorine in the roots and aerial parts increased. In addition, with increasing sodium chloride, chlorophyll index, chlorophyll and b and total chlorophyll were decreased.
    Keywords: Chlorophyll, Crosses, Pistachios, Resistant rootstocks
  • Somayeh Jafari, Hassan Sarikhani*, Ebrahim Ahmadi, Seyed Morteza Zahedi Seyed Morteza Zahedi Pages 391-402
    The present study was carried out to investigate the effects of some plant growth regulators on quantitative and qualitative characteristics of pomegranate (Punica granatum cv. Yousefkhani) with emphasis on their effect on reducing seed firmness. In this study, 10 and 20 mg L-1 kinetin, 10 and 40 mg L-1 gibberellic acid, and paclobutrazol, as an anti-gibberellin, at four concentrations (10, 50, 100, and 200 mg L-1) were sprayed four weeks after fruit set. Distilled water was applied as control. Results showed that foliar application of 10 and 20 mg L-1 kinetin increased fruit length and fruit weight, respectively. In contrary, small fruits with lower edible portion were produced after foliar application of 200 mg L-1. The highest percentage of edible portion was observed in fruits treated with 10 mg L-1 kinetin plus 10 mg L-1 gibberellic acid. Foliar application of plant growth regulators showed significant effects on seed firmness compared to control. The lowest seed firmness was observed using 100 mg L-1 paclobutrazol. Foliar application with various plant growth regulators also affected the chemical properties of the fruits. While the other treatments reduced total anthocyanin levels, treatment by paclobutrazol at a concentration of 100 mg L-1 preserved it.
    Keywords: Gibberellic Acid, Kinetin, Paclobutrazol, Seed Firmness