فهرست مطالب

طب جنوب - سال بیست و دوم شماره 2 (خرداد و تیر 1398)

مجله طب جنوب
سال بیست و دوم شماره 2 (خرداد و تیر 1398)

  • تاریخ انتشار: 1398/02/31
  • تعداد عناوین: 5
|
  • ارزیابی روند بهبود آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی و پرفیوژن مجدد در موش صحرایی با استفاده از دستگاه اسپکت حیوانات کوچک
    زهرا صداقت*، حسین فاطمی کیا، کاوه تنها، مجید اسدی، ماریا ظهیری، بهجت سیفی، خلیل پورخلیلی صفحات 77-89
    زمینه
    آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی/ پرفیوژن مجدد، پدیده کلینیکی شایعی است که می تواند سبب شروع بیماری های کلیوی پیشرونده شده و نهایتا منجر به آسیب مزمن کلیوی گردد. هدف این مطالعه ارزیابی نتایج حاصل از تصویربرداری غیرتهاجمی به وسیله ی دستگاه اسپکت، جهت بررسی روند ترمیم در مدل حیوانی ایسکمی/ پرفیوژن مجدد کلیوی می باشد.
    مواد و روش ها
    موش های صحرایی نر جهت ایجاد مدل آسیب ایسکمی/ پرفیوژن مجدد یک طرفه کلیوی استفاده شد. پدیکل کلیوی چپ به مدت 120 دقیقه مسدود شد و به دنبال آن حیوانات در سه زمان 24 ساعت، یک هفته و 3 هفته پرفیوژن مجدد بررسی شدند. در هر کدام از این زمان ها، رادیوداروی 99mTc-DMSA به صورت وریدی تزریق و با استفاده از دستگاه اسپکت، اسکن انجام شد. همچنین نمونه خون و بافت کلیوی برداشته شد.
    یافته ها
    پس از 24 ساعت، میزان اکتیویته تجمع یافته در کلیه ایسکمیک نسبت به کلیه سالم مقابل بسیار پایین بود؛ همچنین، تغییرات شدید بافتی کلیوی نیز مشهود بود. پس از یک و سه هفته، نسبت جذب رادیودارو کلیه ایسکمیک به کلیه سالم در مقایسه با 24 ساعت افزایش یافته و اکتیویته جذب شده به صورت متعادل تری میان دو کلیه تقسیم شده بود که با نتایج هیستولوژیک نیز همخوانی قابل ملاحظه ای داشت. در تمامی زمان ها، میزان اوره و کراتینین تغییر معنی داری نسبت به حالت پایه نشان نمی داد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می دهد که در ارزیابی پیگیرانه طولانی مدت ترمیم کلیه در مدل های آسیب ایسکمیک کلیوی جوندگان، تصویربرداری غیر تهاجمی با استفاده از رادیوداروی 99mTc-DMSA توسط دستگاه اسپکت حیوانات کوچک، ابزار مناسبی را در اختیار محققین قرار می دهد و نتایج آن با مطالعات تهاجمی بافت شناسی هم خوانی قابل توجهی نشان می دهد.
    کلیدواژگان: آسیب ایسکمی و پرفیوژن مجدد کلیوی، ترمیم بافتی، اسپکت حیوانات کوچک، تکنسیم -DMSA
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی خصوصیات فیتوشیمیایی، فعالیت های مهارکنندگی آنزیم های آلفا آمیلازی و آلفا گلوکوزیدازی و اثرات آنتی اکسیدانتی جوشانده، دم کرده و عصاره هیدروالکلی گیاه دارویی پونه سای البرزی (Nepeta racemosa)
    محمد مهدی ضرابی، بهور اصغری*، عمار مریم آبادی، غلامحسین محبی، سعید رشوند صفحات 90-105
    زمینه
    گیاه پونه البرزی (Nepeta racemosa)، یکی از مهم ترین گیاهان متعلق به جنس پونه سا است که در طب سنتی استفاده های فراوانی از آن گزارش شده است. در این مطالعه، محتوای فیتوشیمیایی و پتانسیل های آنتی اکسیدانتی و ضد دیابتی جوشانده، دم کرده و عصاره هیدروالکلی این گیاه مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    محتوای فنلی تام نمونه ها، از روش فولین- سیوکالتو، با اندکی تغییرات تعیین گردید. برای فعالیتهای آنتی اکسیدانی و محتوای ساپونینی عصاره ها، به ترتیب از روش های قدرت مهاری رادیکال های آزاد (DPPH) و وانیلین- سولفوریک اسید استفاده گردیدند. همچنین، میزان فعالیت مهارکنندگی آن ها بر روی دو آنزیم آلفا- آمیلاز و آلفا-گلوکوزیداز)، بر اساس روش استاندارد انجام گرفتند.
    یافته ها
    بررسی محتواهای فنلی و فلاونوئیدی نمونه ها نشان داد که جوشانده آن، به ترتیب با دارا بودن 8/222 میلی گرم معادل گالیک اسید بر گرم خشک عصاره و 8/87 میلی گرم معادل کوئرستین بر گرم خشک عصاره می باشد. در مورد محتوای ساپونینی، عصاره هیدروالکلی با مقدار 9/41 میلی گرم معادل ساپونین کوئیلاجا بر گرم خشک عصاره، دارای بالاترین محتوا بود. بررسی خواص آنتی اکسیدانتی گیاه با روش های DPPH و FRAP، پتانسیل بالای جوشانده را در مقایسه با نمونه های دیگر نشان داد. بررسی اثرات مهاری آن ها بر فعالیت دو آنزیم آلفا- آمیلاز و آلفا- گلوکوزیداز، نشان دهنده قدرت بالاتر جوشانده گیاه و به ترتیب برابر 45/9 و 57/33 میکرومول معادل آکاربوز بر گرم خشک عصاره بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به این نتایج مشخص گردید که گیاه پونه البرزی دارای قدرت آنتی اکسیدانتی و ضد دیابتی بالایی است و میزان این خواص نسبت مستقیمی با مقدار محتوای فنلی و فلاونوئیدی آن دارد.
    کلیدواژگان: پونه البرزی، خصوصیات فیتوشیمیایی، اثرات آنتی اکسیدانی، مهارکننده آلفا آمیلاز، مهارکننده آلفا گلوکوزیداز
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی سطح سرمی اینترفرون گاما در بیماران دیابتی مبتلا به درگیری شبکیه
    مهرداد آفرید، مریم حیدری، مهسان اسدی* صفحات 106-118
    زمینه
    دیابت یکی از شایع ترین بیماری های متابولیکی در جهان است که عوارض متعددی دارد، یکی از شایع ترین عوارض آن درگیری چشمی و یکی از عوارض چشمی آن آسیب شبکیه یا رتینوپاتی دیابتی می باشد. مکانیزم ایجاد کننده این عارضه با تولید عروق جدید در شبکیه و التهاب ناشی از آن اتفاق می افتد که عواملی مانند فاکتور رشد عروق جدید (VEGF) نقش بسیار مهمی در پیشروی و شروع این فرآیند دارند. در سال های اخیر در مطالعات متعددی نقش سایر عوامل خصوصا اثرات سیستم ایمنی در ایجاد این بیماری مورد مطالعه قرار گرفته و از آنجایی که اینترفرون ها در تنظیم فعالیت های سیستم ایمنی نقش دارند. در این مطالعه ارتباط بین سطح سرمی اینترفرون گاما و رتینوپاتی دیابتی مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 42 بیمار دیابتی نوع 2 مبتلا به رتینوپاتی دیابتی و 41 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 فاقد رتینوپاتی که از نظر جنسی و سنی همسان بودند به عنوان گروه های مورد و شاهد انتخاب شدند. این افراد در 3 ماه گذشته سابقه ابتلا به عفونت های شدید باکتریایی، ویروسی و یا انگلی، انجام عمل جراحی چشمی و غیرچشمی و استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی را نداشتند. پس از گرفتن فشارخون سیستولی و دیاستولی از بیماران نمونه خون و ادرار از آنان تهیه شد و آزمایشات برای شمارش کامل سلول های خونی، LDL، HDL، تری گلیسیرید، کلسترول توتال، پروتئین ادراری، قندخون ناشتا، هموگلوبین A1c،ESR ، CRP، BUN، کراتینین و اینترفرون گاما انجام شد و داده ها توسط نرم افزار SPSS ویرایش 18 مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    از 83 بیمار با دیابت نوع 2، 42 بیمار در گروه مورد و 41 نفر در گروه شاهد یا کنترل بودند و بازه سنی بیماران بین 78-41 سال بود. میانگین سنی در گروه مورد 866/6±69/59 و در گروه کنترل410/7±71/58 سال به دست آمد. هر دو گروه از نظر سن و جنس طبق روش های آماری همگن بودند. سطح سرمی اینترفرون گاما با وجود اینکه در گروه مورد بیشتر از گروه کنترل بود اما از نظر آماری معنادار نبود (05/0P>). تعداد گلبول های سفید خون، LDL، کلسترول توتال، قندخون ناشتا،CRP ، کراتینین، HDL و فشارخون دیاستولی، هیچ کدام اختلاف معناداری میان دو گروه نداشتند (05/0P>). بر اساس مدل رگرسیون لجستیک، شانس ابتلا به رتینوپاتی در مصرف کنندگان انسولین حدودا 8 برابر بیشتر از مصرف کنندگان داروهای خوراکی بود.
    نتیجه گیری
    تحلیل آماری به طور کلی ارتباطی معنادار میان سطح سرمی اینترفرون گاما و رتینوپاتی دیابتی حتی در مدل رگرسیونی نشان نداد. یکی از فاکتورهایی که بین دو گروه تفاوت معناداری داشت مصرف انسولین بود. البته مطالعات بیشتری جهت یافتن نقش عوامل ایمیونولوژیک در ایجاد رتینوپاتی دیابتی لازم است.
    کلیدواژگان: دیابت، رتینوپاتی دیابتی، اینترفرون گاما، ESR
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی تبعیت دارویی از قطره های کاهنده فشار چشم و عوامل تعیین کننده آن در بیماران مبتلا به گلوکوم مراجعه کننده به درمانگاه های دانشگاه علوم پزشکی شیراز
    معصومه سادات معصوم پور، حمیده مهدوی آزاد* صفحات 119-129
    زمینه
    در این مطالعه سطح تبعیت دارویی و عوامل تعیین کننده آن در بیماران گلوکوم مراجعه کننده به کلینیک شهید مطهری دانشگاه علوم پزشکی شیراز بررسی گردید و همچنین همبستگی بین کیفیت زندگی این بیماران و سطح تبعیت دارویی مورد ارزیابی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. جمعیت تحت مطالعه بیماران مبتلا به گلوکوم می باشند که جهت پیگیری روتین به کلینیک گلوکوم درمانگاه شهید مطهری شیراز مراجعه نموده اند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران شامل: سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت زندگی (تنها/ با خانواده)، وجود یا عدم وجود بیماری های مزمن، نوع گلوکوم، مدت زمان بیماری، نوع داروی مصرفی، تعداد دارو، حدت بینایی، شدت بیماری گلوکوم (بر اساس معاینه سر عصب بینایی) در فرم گردآوری اطلاعات ثبت می گردید. کیفیت زندگی و سطح تبعیت دارویی بیماران با استفاده از پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی بیماران گلوکوم (15 سوالی) و موریسکی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها در نرم افزار SPSS ویرایش 19 وارد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معناداری 05/0 برای تمامی آنالیزها در نظر گرفته شد.     
    یافته ها
    از 94 بیمار گلوکوم شرکت کننده در مطالعه، 54 نفر از بیماران (57 درصد) تبعیت دارویی کامل و 40 نفر (43 درصد) نفر عدم تبعیت دارویی داشتند. بین متغیرهای سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت زندگی، بیماری های مزمن همراه، مدت زمان بیماری گلوکوم، تعداد دارو، دسته دارویی، حدت بینایی و شاخص کیفیت زندگی با تبعیت دارویی رابطه معنی داری از نظر آماری وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    سطح تبعیت دارویی در بیماران گلوکوم مراجعه کننده به مراکز دانشگاهی شیراز در حد مطلوب نمی باشد. آموزش صحیح و موثر در خصوص مصرف صحیح داروها و شناسایی عوامل مرتبط با بیمار، رژیم دارویی و محیطی تاثیرگذار در افزایش سطح تبعیت دارویی از اهمیت بسزایی برخوردار است.
    کلیدواژگان: گلوکوم، تبعیت دارویی، کیفیت زندگی، ایران
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • تاثیر آموزش اصول ارگونومیکی بر وضعیت های کاری دانشجویان دندانپزشکی
    نجمه شورکی، فائزه فخرایی، نجمه سعادتمند، اکرم فرهادی* صفحات 130-140
    زمینه
    حرفه دندانپزشکی یکی از مشاغل پرخطر جهت بروز مشکلات اسکلتی عضلانی می باشد، که آموزش در این زمینه در چارچوب علم ارگونومی می تواند در پیشگیری از این مشکلات موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش ارگونومی در وضعیت کاری دانشجویان دندانپزشکی انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    این مطالعه نیمه مداخله ای بر روی 57 نفر از دانشجویان کلینیک دانشکده دندانپزشکی بوشهر در سال 1396 انجام گرفت. وضعیت های کاری دانشجویان با مشاهده مستقیم توسط دو نفر از مجریان طرح و با استفاده از از روش ارزیابی سریع بدن (REBA) Rapid Entire Body Assessment قبل و بعد از یک دوره آموزش یک روزه در زمینه "آشنایی با انواع اختلالات اسکلتی- عضلانی و اصول ارگونومیکی در دندانپزشکی" مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت توصیف داده ها از آمار توصیفی (فراوانی و فراوانی نسبی) و به منظور تحلیل داده ها از آزمون ویلکاکسون، و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 25 استفاده شد (05/0α=).
    یافته ها
    وضعیت کاری 86 درصد از دانشجویان قبل و 70 درصد بعد از آموزش در سطح خطر متوسط و بالاتر قرار داشت. قبل و بعد از آموزش افراد بدترین وضعیت کاری را به ترتیب در بخش های کودکان و پروتز داشتند. نمرات REBA قبل و بعد از آموزش تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0>P).
    نتیجه گیری
    وضعیت کاری درصد زیادی از دانشجویان دندانپزشکی در محدوده خطر متوسط و بالاتر بود، با توجه به تاثیر معنی دار برنامه آموزشی در این زمینه پیشنهاد می شود، که انجام این گونه دوره ها به شکل مستمر و از شروع کار دانشجویان در کلینیک مورد توجه قرار گیرد.
    کلیدواژگان: دندانپزشکی، REBA، وضعیت بدن، ارگونومی، دانشجویان دندانپزشکی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
|
  • Evaluating the Recovery Process of Renal Ischemia/Reperfusion Injury in Rats Using Small-Animal SPECT
    Zahra Sedaghat*, Hossein Fatemikia, Kaveh Tanha, Majid Assadi, Mariya Zahiri, Behjat Seifi, Khalil Pourkhalili Pages 77-89
    Background
    Renal injuries associated with ischemia/reperfusion are a prevalent clinical phenomenon that can cause the emergence of progressive kidney diseases, eventually leading to chronic kidney injuries. The present study was conducted to evaluate the results obtained from non-invasive imaging using small-animal SPECT and investigate the recovery process in an animal model of renal ischemia/reperfusion.
    Materials and Methods
    Male Wistar rats were used to establish a unilateral model of renal ischemia/ reperfusion injury. After occluding the left renal pedicle for 120 minutes, the animals were investigated in terms of reperfusion at 24 hours, one week and three weeks. At each time point, the intravascular injection of 99mTc-DMSA as well as scanning with the SPECT machine were conducted. Blood sampling and renal biopsy were also performed.
    Results
    After 24 hours, the accumulated activity levels were significantly lower in the ischemic kidney compared to in the contralateral intact kidney. Severe renal histologic changes were also observed. After one and three weeks, the radiopharmaceutical uptake increased in the ischemic compared to both the contralateral kidney and the time point of 24 hours, and the absorbed activity was divided between the two kidneys in a more balanced fashion, which is quite consistent with the histologic results.
    Conclusion
    The present findings suggest that non-invasive imaging with a small-animal SPECT system using 99mTc-DMSA provides researchers with an appropriate tool in rodent models of renal ischemic damage for evaluating the long-term follow-up of kidney recovery. The obtained results also appear to be thoroughly consistent with invasive histological studies.
    Keywords: Renal ischemia, reperfusion injury, tissue recovery, small animal SPECT, Tc-99m DMSA
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Phytochemical Properties and Inhibitory and Antioxidant Effects of the Decoction, Infusion and Hydro-Alcoholic Extract of Nepeta Race-mosa on α-Amylase and α-Glucosidase
    Mohammadmehdi Zarrabi, Behvar Asghari*, Ammar Maryamabadi, Gholamhosseain Mohebbi, Saeid Rashvand Pages 90-105
    Background
    As an important plant belonging to the Nepeta genus, Nepeta racemosa has been reported to be widely used in traditional medicine. The present study was conducted to investigate the phytochemical content and antioxidant and antidiabetic potential of the decoction, infusion and hydro-alcoholic extract of this plant.
    Materials and Methods
    The total phenolic content of the samples was determined using a slightly- modified Folin–Ciocalteu method. The DPPH free radical scavenging method was used to evaluate the antioxidant activities, and the Vanillin-Sulphuric Acid Method for the saponin content of the extract. Moreover, their inhibitory effects on α-amylase and α-glucosidase were investigated based on standard methods.
    Results
    The phenolic content of the plant decoction was found to be 222.8 mg of gallic acid equivalent per gram of dried extract and its flavonoid content 87.8 mg of quercetin equivalent per gram of dried extract. The highest saponin content obtained was associated with the hydro-alcoholic extract of the plant with 41.9 mg of quillaja equivalent per gram of dried extract. The plant decoction also showed the highest potential compared to the other samples in terms of antioxidant properties investigated using the DPPH and FRAP methods. Furthermore, the plant decoction showed great potential in terms of its inhibitory effects on α-amylase with 9.45 µmol of acarbose equivalent per gram of dried extract, and α-glucosidase with 33.57 µmol of acarbose equivalent per gram of dried extract.
    Conclusion
    According to the results, Nepeta racemosa was found to exhibit high levels of antioxidant and antidiabetic abilities, which are directly proportional to its phenolic and flavonoid contents.
    Keywords: Nepeta racemosa, phytochemical properties, antioxidant effects, α-Amylase Inhibitor, α-Glucosidase Inhibitor
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Serum Levels of Interferon-Gamma in Patients with Diabetic Retinopathy
    Merdad Afarid, Maryam Heidari, Mahsan Assadi* Pages 106-118
    Background
    In recent years, numerous studies have addressed the role of other factors, especially the immune system, on developing diabetic retinopathy. Given the role of  interferons in regulating immune system activities, the present study was conducted to investigate serum levels of interferon-gamma in patients with diabetic retinopathy.
    Materials and Methods
    The present research was conducted on 42 patients with type 2 diabetes and diabetic retinopathy in the case group and 41 patients with only type 2 diabetes in the control group. The two groups were matched in terms of age and gender. In the previous three months, the participants had not developed severe bacterial, viral or parasitic infections, not undergone ocular and non-ocular surgeries and not taken immunosuppressants. After measuring the patients’ systolic and diastolic blood pressures, their urine and blood samples were collected for the laboratory analysis of CBC, LDL, HDL, TG, total cholesterol, proteinuria, FBS, HbA1c, ESR, CRP, BUN, Creatinine and interferon gamma. The data collected were statistically analyzed in SPSS-18. 
    Results
    Out of 83 patients aged 41-78 years with type 2 diabetes, 42 patients were assigned to the case group and 41 to the control group. The mean of age of the case group was 59.69±6.866 years and that of the controls 58.71±7.410. Based on statistical methods, the two groups were matched in terms of age and gender. Although serum levels of interferon gamma were higher in the case group compared to in the controls, the difference was statistically insignificant (P>0.05). No significant differences were also observed between the two groups in terms of WBC, LDL, total cholesterol, FBS, CRP, Creatinine, HDL and diastolic blood pressure (P>0.05). According to the logistic regression model, the risk of developing retinopathy was approximately 8 times higher in the insulin users compared to in those using oral medicines.
    Conclusion
    The statistical analysis and regression model did not suggest significant relationships between serum levels of interferon gamma and diabetic retinopathy. The two groups were significantly different in terms of insulin consumption. Further studies are recommended to be conducted to find the role of immunological factors in developing diabetic retinopathy.
    Keywords: diabetes, Diabetic retinopathy, interferon gamma, ESR
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Compliance with Glaucoma Therapy with Eye Drops and its Determinants in Glaucoma Pa-tients Presenting to Clinics Affiliated to Shiraz University of Medical Sciences
    Massomehsadat Masoumpour, Hamideh MahdaviAzad * Pages 119-129
    Background
    The present study was conducted to investigate medication compliance and its determinants in glaucoma patients presenting to Shahid Motahari Clinic affiliated to Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran. The correlation between quality of life and the level of medication compliance was also evaluated in these patients.
    Materials and Methods
    The present descriptive-analytical and cross-sectional study was conducted on 94 patients with glaucoma presenting to Motahari glaucoma clinic in Shiraz for routine follow-ups. A data collection form was used to record the patients’ demographic and clinical data, including age, gender, level of education, living status (alone/with the family), presence of chronic diseases, type of glaucoma, duration of the disease, type of medication, number of medicines used, visual acuity and degree of glaucoma
    measured through examining the optic nerve. The Morisky medication adherence scale was used to evaluate the patients’ adherence to glaucoma medication, and the glaucoma quality of life-15 questionnaire to assess their quality of life. The data collected were analyzed in SPSS-19. P<0.05 was set as the level of statistical significance in all the analyses conducted.
    Results
    Complete medication compliance was observed in 54 (57%) of the glaucoma patients, and the lack of medication compliance in 40 (43%). The relationships of medication compliance with age, gender, level of education, living status, comorbid chronic diseases, duration of glaucoma, number of medicines used, type of medication, mediation group, visual acuity and quality of life were found not to be statistically significant.
    Conclusion
    The level of medication compliance was found to be suboptimal in glaucoma patients presenting to teaching health centers in Shiraz. Effective programs are recommended to be held to help correctly use medicines and identify the factors associated with the patients and the environment and the medicinal diet.
    Keywords: drug adherence, glaucoma, quality of life, Iran
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Effects of Teaching Ergonomic Principles on Working Status in Dental Students
    Najmeh Showraki, Faezeh Fakhraei, Najmeh Saadatmand, Akram Farhadi* Pages 130-140
    Background
    Dentistry is considered a high-risk profession for developing musculoskeletal disorders, which can be prevented by resorting to ergonomics training. The present study was conducted to investigate the effect of ergonomics training on working status in dental students.
    Materials and Methods
    The present quasi-interventional study was conducted in 2017 on 57 students of a clinic affiliated to the Department of Dentistry of Bushehr University of Medical Sciences, Bushehr, Iran. Before and after holding a one-day training program entitled, “Introduction to different musculoskeletal disorders and ergonomic principles in dentistry", two executive directors of the research project as direct observers used the method of rapid entire body assessment (REBA) to evaluate working status in the students. Descriptive statistics, i.e. frequency and relative frequency, were used to describe the data, and the Wilcoxon test to analyze the data in SPSS-25 (α = 0.05).
    Results
    Working status was found to be at least at a moderate level of risk in 86% of the students before the training and in 70% afterwards. The worst working status was observed in the Department of Pediatrics before the training, and in the Department of Prosthetics after. Significant differences were also observed in REBA scores after compared to before the training (P<0.05).
    Conclusion
    The working status of a large proportion of the dental students was at least at a moderate level of risk. Given their significant effect, training programs are recommended to be consistently held for the students working in clinics from the very beginning of their career.
    Keywords: Dentistry, REBA, posture, Ergonomics, Dentistry students
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian