فهرست مطالب
نشریه مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش
پیاپی 14 (پاییز و زمستان 1398)
- تاریخ انتشار: 1398/07/01
- تعداد عناوین: 12
-
-
صفحات 9-18زمینه و هدف
امروزه یافتن بهترین روش بازیافت برای ورزشکاران اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف تحقیق حاضر بررسی آثار تکرار فعالیت های سرعتی (RSA) و 12 دقیقه غوطه وری در آب سرد (CWI) 14 درجه سانتی گراد بلافاصله بعد از RSA، بر مقادیر سرمی شاخص های التهابی خستگی اینترلوکین-6 (IL-6) و عامل نکروز تومور آلفا (TNF-α) در مردان فعال بود.
روش تحقیقروش تحقیق نیمه تجربی و جامعه آماری مردان فعال با دامنه سنی 20 تا 26 سال بودند. بدین منظور تعداد 20 نفر مرد فعال با دامنه سنی 20 تا 26 سال پس از انجام RSA به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره کنترل استراحت غیر فعال (PAS) و تجربی CWI تقسیم شدند. از هر دو گروه قبل و بعد از فعالیت ورزشی و بلافاصله و 24 ساعت بعد از غوطه وری در آب سرد نمونه خونی گرفته شد. برای بررسی تاثیر RSA بر مقادیر سرمی شاخص های التهابی از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون و برای بررسی تاثیر CWI بر این مقادیر از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد (05/0>p).
یافته هانتایج تحقیق نشان داد که RSA موجب افزایش مقادیر سرمی TNF-α و IL-6 می شود (به ترتیب با 02/0=p و 0001/0=p). CWI پس از RSA موجب کاهش معنی دار مقادیر سرمی TNF-α شد (006/0=p). CWI و PAS پس از RSA هیچکدام مانع افزایش معنی دار مقادیر سرمی IL-6 نشدند، اما در گروه آب سرد این افزایش کمتر بود (001/0=p). CWI پس از RSA باعث کاهش معنی دار مقادیر سرمی TNF-α در 24 ساعت پس از CWI شد (01/0=p). شاخص های CWI و PAS پس از RSA باعث کاهش معنی دار (01/0=p) (01/0=p) مقادیر سرمی IL-6 در 24 ساعت پس از CWI شدند.
نتیجه گیریغوطه وری در آب سرد و سرما با کاهش موضعی نفوذ پذیری عروق خونی موجب محدود کردن یا به تاخیر انداختن تجمع برخی عوامل التهابی می شود.
کلیدواژگان: خستگی، فعالیت سرعتی تکراری، غوطه وری در آب سرد، عامل نکروز تومور آلفا، اینترلوکین -6 -
صفحات 19-30زمینه وهدف
مطالعات نشان داده اند که ورزش هوازی منظم باروری را بهبود می بخشد. با این وجود نتایج تحقیق ها در رابطه با تاثیر تمرین مقاومتی بر باروری متناقض است. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی اثر تمرین مقاومتی با دو حجم متفاوت بر مقادیر سرمی هورمون های جنسی و برخی از پارامتر های سیمن موش های صحرایی نر است.
روش تحقیقبیست و چهار سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن 6/7±7/157 گرم به طور تصادفی به 3 گروه (8 سر در هر گروه) کنترل، تمرین مقاومتی با حجم بالا و پایین تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی شامل بالارفتن از نردبان 3 روز در هفته و به مدت 8 هفته بود. وزن بدن، غلظت سرمی تستوسترون (Ts)، هورمون تحریک کننده فولیکولی (FSH) و هورمون لوتئینی (LH) اندازهگیری شد و تعداد و کل حرکات اسپرم نیز محاسبه گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 05/0>p بررسی شدند.
یافته هابعد از 8 هفته تمرین مقاومتی با حجم بالا سطوح سرمی LHدر مقایسه با گروه کنترل پایین تر بود (03/0=p). مقادیر سرمی FSH در گروه تمرین مقاومتی با حجم پایین به طور معنی داری در مقایسه با گروه تمرین مقاومتی با حجم بالا سطوح بالاتری داشت (009/0=p). در بین گروه ها سطوح سرمی تستوسترون، مقادیر وزن بدن، همچنین تعداد اسپرم و کل حرکات آن تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0
کلیدواژگان: تعداد اسپرم، تمرین مقاومتی، حرکات اسپرم، هورمون های جنسی -
صفحات 31-44زمینه و هدف
تمرین مقاومتی (RT) یکی از موثرترین استراتژی ها برای پیشگیری از تضعیف و تخریب عضلانی ناشی از سن است؛ زیرا قدرت و عملکرد عضلانی را بهبود می بخشد. از آنجایی که کاهش توده عضلانی در ایجاد سارکوپنی مشارکت دارد، اثر تمرین مقاومتی بر هایپرتروفی عضلانی و فرآیندهای میوژنیک آن در سالمندی مهم و بحث برانگیز است. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرین مقاومتی بر قدرت، توده عضلانی و سطوح پروتئین میوژنین در عضلات دوقلوی موش های سالمند بود. روش تحقیق: 16 سر موش صحرایی نر سالمند (24 ماهه) به طور مساوی به دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی تحت هشت هفته تمرین مقاومتی پیشرونده (3 جلسه در هفته) بالارفتن از نردبان با وزنه بسته شده به دم قرار گرفت. 48 ساعت پس از آخرین جلسه، نیروی ایزومتریک، وزن عضله و سطوح پروتئین میوژنین عضلهدوقلو هر دو گروه اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل از آزمون t مستقل در سطح معنی داری 05/0p< استفاده شد.
یافته هانیروی مطلق و نسبی عضله (نسبت به وزن بدن) در گروه تمرین مقاومتی به طور معنی داری بیش از کنترل بود (05/0p˂). وزن تر دوقلو بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0p>). تحلیل وسترن بلات بافت عضلانی نشان داد که سطوح پروتئین میوژنین تفاوت معنی داری بین دو گروه ندارد (05/0p>). نتیجه گیری: به دنبال تمرین مقاومتی در موش های سالمند ظرفیت تولید نیرو و کیفیت عضلانی (نیرو نسبت به توده عضلانی) از طریق رخدادهایی که به نظر می رسد ناشی از درگیری سازگاری های عصبی- عضلانی باشد افزایش می یابد. علاوه بر این یافته ها پیشنهاد می کنند که افزایش در قدرت عضلانی پس از تمرین مقاومتی در موش های سالمند به وسیله تغییرات توده عضلانی و بیان پروتئین میوژنین قابل توجیه نیست.
کلیدواژگان: تمرین مقاومتی، هایپرتروفی، قدرت عضلانی، میوژنین، سالمندی -
صفحات 45-55زمینه و هدف
کاهش ریلکسین در دوران یائسگی یکی از عواملی است که سبب تغییرات فیزیولوژیک در زنان می شود، با توجه به کمبود اطلاعات در خصوص تاثیر فعالیت ورزشی بر غلظت ریلکسین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر شدت های مختلف تمرین مقاومتی و هوازی بر سطوح غلظت ریلکسین سرم موش های اوارکتومی شده بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی ماده با میانگین وزنی (10±230 گرم) به صورت تصادفی در 6 گروه 10 تایی شامل: اوارکتومی، اوارکتومی+تمرین مقاومتی شدید، اوارکتومی+تمرین مقاومتی با شدت کم، اوارکتومی+تمرین شنا تناوبی شدید، اوارکتومی+تمرین شنا تداومی و گروه شم قرار گرفتند. نخست حیوانات اوارکتومی شدند و یک هفته پس از آن موش های گروه تمرین با تکرار 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته تمرینات ورزشی را انجام دادند. پس از آن سطوح غلظت ریلکسین سرم به روش (ELISA) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در سطح معنی داری (05/0>p) انجام گردید.
یافته هاغلظت ریلکسین سرمی پس از 8 هفته تمرین، در گروه شم (0001/0p=)، گروه تمرین مقاومتی با شدت زیاد (0001/0p=) و گروه تمرین شنا تناوبی با شدت زیاد (002/0p=) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی دار نشان داد و عدم معنی داری در گروه تمرین شنا تداومی (10/0p=) و گروه تمرین مقاومتی با شدت کم (43/0p=) مشاهده گردید.
نتیجه گیریریلکسین آثار مثبتی بر بافت های مختلف بدن دارد، این هورمون در دوران یائسگی کاهش می یابد ولی با انجام فعالیت های ورزشی پر شدت غلظت این هورمون افزایش خواهد داشت.
کلیدواژگان: تمرینات مقاومتی، تمرینات هوازی، ریلکسین، اوارکتومی -
صفحات 57-65زمینه و هدف
پروتئین وابسته به رشد 43 (CAP-43) و پروتئین وابسته به آدنیلات سیکلاز 1 (CAP-1) با ترمیم سلول های عصبی ارتباط دارند. اما هنوز نقش تمرین ورزشی بر این دو پروتئین در مخچه مشخص نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن CAP-43 و CAP-1 در بافت مخچه موش های صحرایی نر نژاد ویستار می باشد. روش تحقیق: 20 سر موش صحرایی سالم نر نژاد ویستار به روش تصادفی به 2 گروه، آزمایش (10 سر)و کنترل (10 سر) تقسیم شدند؛ گروه آزمایش 5 روز در هفته به مدت 6 هفته با سرعت بین 11 تا 18 متر بر دقیقه و بین 10 تا 30 دقیقه تمرین کردند. گروه کنترل هیچگونه تمرین ورزشی نداشتند. از روش کمی سازی Real time-PCR و 2-Δ ΔCTبرای اندازه گیری بیان ژن استفاده شد. از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف طبیعی بودن داده ها استفاده شد و به علت طبیعی نبودن پراکندگی یافته ها از آزمون آماری ناپارامتریک U من-ویتنی استفاده شد. یافته ها: افزایش معنی داری در بیان ژن پروتئین های GAP-43 (002/0= p) و CAP-1 (002/0= p) در گروه آزمایش نسبت به کنترل مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نقش مهم پروتئین های GAP-43 و CAP-1 در ترمیم سیستم عصبی به نظر می رسد تمرین استقامتی با افزایش بیان ژن این دو پروتئین در مخچه به عنوان یک روش غیر تهاجمی در ترمیم یا یا بازسازی سلولی و بهبود عملکرد مخچه موثر می باشد.
کلیدواژگان: تمرین استقامتی، پروتئین CAP -43، پروتئین CAP-1، مخچه -
صفحات 67-79زمینه و هدف
مکمل ورزشی CGT ترکیبی از سه ماده ی کراتین، گلوتامین و تورین می باشد که به ترتیب 50، 30 و 20 درصد محتوای کل مکمل را تشکیل می دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مکمل دهی ترکیبی کراتین، گلوتامین و تورین بر پاسخ شاخص های آسیب عضلانی و کبدی ناشی از فعالیت ورزشی تناوبی شدید در مردان تمرین کرده بود. روش تحقیق: 19 نفر مرد تمرین کرده (سن 73/0±28/22 سال، نمایه توده بدن 66/1±35/22 کیلوگرم بر متر مربع و درصد چربی بدن 93/2±87/8) به صورت تصادفی به دو گروه مصرف مکمل (9 نفر) و دارونما (10 نفر) تقسیم شدند. گروه مکمل به مدت 2 هفته مکمل CGT را به مقدار 12 گرم در روز و گروه دارونما به همان میزان پودر نشاسته مصرف کرد. هر 2 گروه در مرحله قبل و بعد از مکمل گیری پروتکل فعالیت ورزشی تناوبی شدید (HIIE) را انجام دادند. نمونه های خونی در 6 مرحله گرفته شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی و سطح معنی داری 05/0>pمورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته هاتحلیل داده ها نشان داد که سطوح کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز بلافاصه و دو ساعت پس از فعالیت ورزشی منتخب، در هر دو گروه مکمل و دارونما افزایش معنی داری داشته (05/0>p)، ولی سطوح آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز تغییر معنی داری نداشته است (05/0 p). با این حال، مصرف مکمل CGT تاثیر معنی داری بر تغییرات آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز بلافاصله و 2 ساعت پس از HIIE نداشت (05/0
کلیدواژگان: فعالیت ورزشی تناوبی شدید، مکمل ترکیبی کراتین و گلوتامین و تورین (CGT)، شاخص های آسیب عضلائی و کبدی -
صفحات 81-90زمینه و هدف
تحقیقات زیادی نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض اکسیژن زیاد، با تاثیر مثبت بر بازگشت به حالت اولیه عملکرد ورزشی را بهبود می بخشند.هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر استفاده از مکمل اکسیژن در وهله های ریکاوری بر پاسخ لاکتات، اسیدیته و بی کربنات خون در شناگران تمرین کرده جوان بود.
روش تحقیقدر این مطالعه، 20 شناگر تمرین کرده با میانگین سنی 20 تا 28 سال به طور تصادفی به دو گروه (10 نفر گروه تجربی و 10 نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی ها پس از گرم کردن، شنای کرال سینه را با 80 تا 90 درصد رکورد به دست آمده و استراحت 1:30 دقیقه ای طی 12 بار در طول استخر اجرا کردند. پروتکل گروه تجربی شامل استفاده از مکمل اکسیژن با غلظت 40 درصد و 10 لیتر در دقیقه به صورت مکمل و استنشاق توسط ماسک متصل به سیلندر در وهله های ریکاوری (استراحت 1:30 دقیقه ای) و در گروه کنترل وهله های ریکاوری به صورت غیرفعال بود. نمونه خون آزمودنی ها قبل و بعد از تمرین از سیاهرگ ورید بازویی گرفته شد. از آزمون تی مستقل برای مقایسه میانگین بین گروهی و از آزمون تی همبسته برای مقایسه درون گروهی بهره برداری گردید. تمام عملیات آماری پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و سطح معنی داری 05/0>p به اجرا درآمد.
یافته هانتایج نشان داد میانگین میزان لاکتات، PH و بی کربنات خون شناگران دو گروه قبل و بعد از تمرین به لحاظ آماری تفاوت معنی داری داشت (001/0=p) به طوری که پس از فعالیت ورزشی شدید میزان لاکتات خون در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (003/0=p)، همچنین میزان PH بعد از فعالیت ورزشی شدید در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالاتر بود (035/0=p). میانگین میزان بی کربنات خون شناگران نیز در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالاتر بود (000/0=p).
نتیجه گیریبا توجه به یافته های تحقیق حاضر به نظر می رسد، استفاده از مکمل اکسیژن حین فعالیت ورزشی شدید بر لاکتات، اسیدیته و بی کربنات خون موثر است و می تواند به عنوان یک روش مداخله ای تاثیرگذار در بازیابی شرایط فیزیولوژیک بدن طی تمرینات مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژگان: فعالیت ورزشی شدید، مکمل اکسیژن، لاکتات، بی کربنات، PH -
تاثیر دویدن روی نوارگردان با شدت کم بر بیان ژن های PGC-1α، FNDC5 و BDNF درهیپوکامپ موش های صحرایی نرصفحات 91-101زمینه و هدف
مطالعات پیشین نشان داده اند که عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) در القاء اثرات مفید فعالیت ورزشی بر مغز به ویژه هیپوکامپ نقش بسیار حیاتی دارد. با این وجود مسیرهای پیام دهی درگیر در افزایش BDNF ناشی از تمرین ورزشی اجباری در هیپوکامپ به خوبی شناخته نشده است. از این رو، هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین اجباری نوارگردان با شدت کم بر بیان ژن های گیرنده فعال کننده تکثیر پروکسی زوم گاما هم فعال ساز آلفا (PGC-1α)، فیبرونکتین نوع 3 حاوی پروتئین 5 (FNDC5) و BDNFدر هیپوکامپ موش های صحرایی نر بود.
روش تحقیقتعداد 18 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 3 گروه کنترل (6 سر)، شم (6 سر) و تمرین اجباری (6 سر) تقسیم شدند. حیوانات در گروه تمرین ورزشی به انجام 8 هفته تمرین اجباری (5 جلسه در هفته) با شدت پایین (سرعت 15 متر بر دقیقه) بر روی نوارگردان پرداختند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی همه موش ها بی هوش شدند. سر حیوانات جدا شد و هیپوکامپ استخراج گردید و در دمای 80- درجه سانتی گراد برای تجزیه تحلیل های بعدی نگهداری شد. به منظور سنجش میزان بیان ژن ها در هیپوکامپ از روش واکنش زنجیره پلی مراز زمان واقعی (Real-Time-PCR) استفاده شد. داده ها با روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0>p تجزیه تحلیل شد.
یافته هانتایج این تحقیق نشان داد سطوح ژن های PGC-1α (003/0P
کلیدواژگان: تمرین اجباری با شدت پایین، PGC-1α، FNDC5، BDNF، هیپوکامپ موش صحرایی -
صفحات 103-115زمینه و هدف
انفارکتوس میوکارد یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در سرتاسر جهان است که به وسیله ی نکروز ایسکمیک ایجاد می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش تمرین هوازی در بیان پروتئین SDF-1/CXCR4 و آپوپتوز سلول های قلبی به دنبال انفارکتوس تجربی میوکارد در موش های صحرایی نر بود.
روش تحقیق26 سر موش صحرایی نر (وزن 5 ± 235 گرم) به 4 گروه سالم (شم)، کنترل، تمرین هوازی و پایه تقسیم شدند. جهت القاء انفارکتوس میوکارد از تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین (mg/kg 150) در دو روز متوالی بلافاصله 24 ساعت استفاده شد. گروه تمرین هوازی، 48 ساعت پس از القاء انفارکتوس میوکارد برنامه تمرینی را شروع کردند. برنامه تمرین شامل 4 هفته، 5 جلسه در هفته دویدن بر روی نوارگردان با سرعت 16-10 متر در دقیقه و مدت 50-10 دقیقه با شیب 5 درجه بود. جهت بررسی بیان پروتئین و آپوپتوز به ترتیب از رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی (IHC) و رنگ آمیزی تانل استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح 05/0>p تحلیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد که تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین باعث القاء آپوپتوز و افزایش بیان پروتئین عامل مشتق از سلول استرومال آلفا و گیرنده آن در بافت قلب موش های انفارکتوسی گردید. همچنین، نتایج نشان داد که بین گروه تمرین هوازی و گروه کنترل تفاوت معنی داری (001/0p
کلیدواژگان: تمرین هوازی، عامل مشتق از سلول استرومال آلفا، مرگ آپوپتوزی، انفارکتوس تجربی میوکارد -
صفحات 117-127زمینه و هدف
چاقی و اضافه وزن در دوران کودکی و نوجوانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 10 هفته تمرین ترکیبی بر میزان کمرین، آیریزین، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی در دختران دارای اضافه وزن بود. روش تحقیق: تعداد 24 نفر از دانش آموزان دختر دارای اضافه وزن (با میانگین سنی 62/0±23/11 سال و شاخص توده بدن 48/0±97/27 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل (12=n) و تمرین ترکیبی (12=n) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت10 هفته به اجرای برنامه تمرین ترکیبی پرداختند و گروه کنترل نیز بدون مداخله تمرینی به فعالیت های روزانه خود مشغول بودند. اندازه گیری آیریزین، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی (کلسترول، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین با چگالی کم و بالا) قبل و پس از پایان پروتکل تحقیق انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون کوواریانس استفاده شد و سطح معنی داری نیز 05/0 p≤ در نظر گرفته شد.
یافته هانتایج پژوهش حاضر نشان داد که 10 هفته تمرین ترکیبی باعث کاهش معنی دار کمرین، انسولین، کلسترول، تری گلیسیرید و LDL-C شد (001/0>p). با این حال، مقادیر آیریزین، گلوکز و HDL-C تحت تاثیر تمرین ترکیبی قرار نگرفت (به ترتیب، 18/0=p، 37/0=p، 06/0=p).
نتیجه گیریتمرینات ترکیبی می تواند به عنوان بخشی از برنامه ورزشی دختران دارای اضافه وزن توصیه شده و جایگزین مناسبی برای تمرینات مرسوم هوازی باشد.
کلیدواژگان: تمرین ورزشی، اضافه وزن، آیریزین، کمرین، نیمرخ لیپیدی -
صفحات 129-140زمینه و هدف
آدیپوکاین ها در بیماری های وابسته به چاقی نقش دارند و ممکن است نشانه ای از افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی باشند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 10 هفته تمرین سرعتی و استقامتی و یک دوره بی تمرینی بر سطوح سرمی نسفاتین-1، نیمرخ لیپیدی، درصد چربی بدن و شاخص توده بدنمردان سالم غیرفعال بود.
روش تحقیقدر این مطالعه 39 نفر از دانشجویان پسر غیرفعال به صورت تصادفی ساده در سه گروه 13 نفره (تمرین سرعتی، تمرین استقامتی و کنترل) قرار گرفتند. گروه های تمرین (تمرین استقامتی با شدت 60 تا 85 و تمرین سرعتی با شدت 80 تا 100 حداکثر اکسیژن مصرفی) یک برنامه تمرینی 10 هفته ای با تکرار 3 جلسه در هفته را اجرا کردند و پس از آن 4 هفته بی تمرینی را تجربه کردند. خون گیری پس از 12 ساعت ناشتایی در مراحل مختلف و با شرایط مشابه انجام شد و مقادیر سرمی متغیرهای وابسته توسط کیت های تحقیقاتی اندازه گیری گردید. نتایج با استفاده از آزمون های شاپیرو-ویلک، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنی دار در سطح معنی داری 05/0>p استخراج گردید.
یافته هانتایج نشان داد، پس از 8 هفته تمرین در مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری در متغیرهای تحقیق بین گروه های مطالعه مشاهد نشد(05/0p). همچنین در گروه تمرین سرعتی مقادیر کلسترول(TC)، تری گلیسیرید(TG) کاهش معنی دار و HDL-C افزایش معنی داری داشت (05/0>p). پس از 4 هفته دوره کوتاه مدت بی تمرینی، تغییر معنی داری در متغیرهای تحقیق مشاهده نگردید (05/0
کلیدواژگان: تمرین سرعتی، تمیرین استقامتی، بی تمرینی، نسفاتین-1، نیمرخ لیپیدی -
صفحات 141-152زمینه و هدف
عصاره چای سبز به عنوان یک آنتی اکسیدان اثرگذار بر کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از فعالیت مقاومتی معرفی شده است. هدف از این پژوهش بررسی اثر مکمل یاری کوتاه مدت عصاره چای سبز بر شاخص های منتخب اکسایشی و ضداکسایشی پس از فعالیت مقاومتی با دو نوع شدت متوسط و بالا در مردان تمرین کرده بود. روش تحقیق: تعداد 11 مرد کشتی گیر تمرین کرده با وزنه در یک طرح متقاطع دوسوکور کنترل شده با دارونما شامل چهار دوره مکمل یاری یک هفته ای با دارونما یا عصاره چای سبز با دوز مصرفی روزانه 900 میلی گرم شرکت کردند. آزمودنی ها دو وهله فعالیت مقاومتی با شدت متوسط و دو وهله فعالیت مقاومتی با شدت بالا را پس از مصرف مکمل و یا دارونما انجام دادند که این وهله ها توسط دوره های دو هفته ای پاکسازی از هم جدا شدند. وهله های فعالیت مقاومتی با شدت بالا شامل شش حرکت در شش ست و چهار تکرار با شدت 90 درصد یک تکرار بیشینه، و وهله های فعالیت مقاومتی با شدت متوسط شامل شش حرکت در سه ست و ده تکرار با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. پیش و پس از وهله های فعالیت مقاومتی برای اندازه گیری شاخص های اکسایشی و ضداکسایشی خونگیری صورت می گرفت. با توجه به توزیع غیرطبیعی داده ها، برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون کروسکال والیس استفاده و سطح معنی داری کم تر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته هاهیچ گونه تفاوت معنی داری بین استفاده از مکمل یا دارونما، چه در فعالیت مقاومتی با شدت بالا و چه با شدت متوسط، برای متغیرهای مالون دی آلدئید، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و آنزیم سوپراکساید دیسموتاز دیده نشد.
نتیجه گیرییک هفته مصرف مکمل چای سبز اثر معنی داری بر شاخص های اکسایشی و ضداکسایشی پس از فعالیت مقاومتی با شدت متوسط یا بالا در مردان کشتی گیر ندارد.
کلیدواژگان: فعالیت مقاومتی، فشار اکسایشی، مالون دی آلدئید، سوپر اکساید دیسموتاز
-
Pages 9-18Background and Aim
Today, finding the best recovery method for athletes is very important. The purpose of this study wasto measure the effects of repeated sprint activities (RSA) and 12 minutes immersion (CWI) in cold water (14 ₒ C) immediately after performance of RSA on fatigue serum inflammatory biomarkers as Interleukin-6 (IL-6) and Tumor necrosis factor alpha (TNF-α) in active men.
Materials and MethodsThe research adopted a quasi-experimentalmethod and the statistical population was20-26 year-old active men. in this was 20 active males after performance of RSA randomlywere divided into two groups as control passive recovery (PAS) and experimental (CWI) groups. Blood samples were taken from both groups, immediately before and 24 hours after immersion in cold water. For statistical analysistheWilcoxon and Repeated measures and ANOVA tests were used (p
Keywords: Tumor necrosis factor alpha, Interleukin-6, Fatigue, Repeated sprint activity, Cold water Immersion -
Pages 19-30Background and Aim
Previous studies have shown that regular aerobic exercise improves fertility. However, there were conflicting results regarding the effect of resistance training on fertility. The aim of this study was to investigate the effects of resistance training (RT) with two different volumes on some semen parameters and serum levels of sex hormones in male rats.
Materials and MethodsTwenty-four male Wistar rats (157.7±7.6 gr) were randomly divided into 3 groups; Control, High Volume RT, Low volume RT (8 rats in each group). The resistance training program included climbing the ladder for 8 weeks (3 days/week, every other day). Body weight, serum concentrations of testosterone (Ts), Follicle Stimulating Hormone (FSH) and luteinizing hormone (LH) were measured as well as the number and total sperm motility was calculated. Data were analyzed using one-way ANOVA and Bonferroni post hoc tests at the significant level of p
ResultsAfter eight weeks of resistance training serum levels of LH in High volume RT group were lower compared with control group (p=0.03). Higher levels of FSH in Low volume RT group was found compared with High volume RT group (p=0.009). There were no significant differences between groups in serum levels of testosterone, body weight values, number and total sperm motility) P>0.05).
ConclusionAccording to these results, it seems that a disproportionate increase in resistance training volume can lead to decrease the levels of some sex hormones. Therefore, it may lead to disruption of the spermatogenesis.
Keywords: Sperm count, Resistance training, Sperm motility, Sex hormones -
Pages 31-44Background and Aim
Resistance training (RT) is the most effective strategy to prevent age-related muscle wasting and weakness, because it promotes muscle strength and function. As the loss of muscle mass contributes to sarcopenia, the effects of RT on hypertrophy and its myogenic processes is controversial in old age. The purpose of this study was to examine the effects of RT on strength, mass and protein level of myogenin in gastrocnemius muscle of elderly rats.
Materials and MethodsSixteen elderly male Sprague-Dawley rats (24-month age) divided equally to two groups (control and RT). RT group underwent 8weeks (3-days/week) of resistance training by climbing a wooden ladder with weights attached to their tails. 48h after last session, isometric force, muscle wet mass and protein level of myogenin of gastrocnemius muscle were measured in both groups. For statistical analysis, independent sample t-test was used with a significance level of 0.05.
ResultsAbsolute and relative (to body mass) isometric force of RT group were significantly greater than those in control group. There was not any significant difference in wet muscle mass between groups. Western blot analysis of muscle tissue also showed that the levels of myogenin did not significantly differ between two groups.
ConclusionForce production capacity and muscle quality (force to muscle mass ratio) were increased following resistance training in elderly rats through events are likely caused by neuromuscular adaptations. Additionally, the results suggest that increase in strength after resistance training in aged rats cannot be explained in terms of the changing in muscle mass and myogenin expression values.
Keywords: Resistance training, Hypertrophy, Muscle strength, Myogenin, Aging -
Pages 45-55Background and Aim
the reduction of Relaxin in menopause is one of the factors that cause physiological changes in women. Due to the lack of information about the effect of exercise training on the concentration of Relaxin, the aim of this research was to study the effect of different intensities of resistance and aerobic training on serum relaxin levels in ovariectomized rat.
Materials and MethodsIn this experimental study, 60 female rats average weight (230 ± 10 grams) were randomly assigned in to 6 groups of 10, including: ovariectomy, ovariectomy +high intensity resistance training, ovariectomy + low intensity resistance training, ovariectomy + intense intermittent swimming training, Ovariectomy + Continuous swimming training and Sham group. First, the animals became ovariectomized and after a week, the rats in the exercise group performed selected training 3 sessions per week for 8 weeks. Afterwards, the levels of serum relaxin were measured by ELISA method. Data analysis was performed using ANOVA test and the significant level was set at (p
Keywords: Resistance exercises, Aerobic exercises, Relaxin, Ovariectomy -
Pages 57-65Background and Aim
Growth Associated Protein 43 (GAP-43) and Adenylyl cyclase-associated protein 1 (CAP-1) proteins are related to nerve cells restorations. But the role of physical exercise on these two proteins in cerebellum has not been clarified yet. The purpose of present study was investigating the influence of six weeks endurance exercise training on gene expression of GAP-43 and CAP-1 in cerebellar tissue of male wistar rats.
Materials and Methods20 healthy male wistar rats were selected and divided to two groups of experimental (n=10) and control (n=10). Experimental group performed aerobic exercise, five days in a week for six weekswith the speed of 11-18 m/min for 10-30minutes. Control group did not have any exercise training program. Real time-PCR and2-ΔΔCT were used to biochemistry analysis. Statistical test of kolmogorov-smirnov was used for evaluating the data normality, and cosidering the violation of normal distribution, mann whitney u test was used for comparing the groups.
ResultsGene expression of GAP-43 (P=0.002) and CAP-1 (P=0.002) proteins increased significantly in the experimental compared to control group.
ConclusionGiven the important role of GAP-43 and CAP-1 proteins in improving the nervous syetem, it seems that endurance exercise training can play a key role as a non-invasive method in increasing the gene expression of the proteins in cerebellum and so recovering and regeneration of cells and improving cerebelluar function.
Keywords: Endurance exercise, GAP-43 protein, CAP-1 protein, Cerebellum -
Pages 67-79Background and Aim
CGT sport supplement is combined of three creatine, glutamine and taurine supplement that respectively formed 50, 30 and 20 percent of the total content of supplementation. The aim of this study was to investigate the effect of CGT supplementation on response of markers of muscle and liver damage (creatine kinase, lactate dehydrogenase, alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase) to high intensity interval exercise in trained men.
Materials and MethodsNineteen trained men (age: 22.28±0.73 years; BMI: 22.35±1.66 kg/m2; fat percentage: 8.87±2.93 %) were randomly divided into two groups including CGT supplementation (n=9) and placebo (n=10). Supplementation group consumed CGT supplementation for 2 weeks up to 12 grams per day and placebo group consumed starch powder at same dose. Both groups performed HIIE protocol at pre and post-supplementation that contains the sequences. Blood samples were taken in 6 steps included before, immediately and 2 hours after the pre test, and the same steps in the post-test. The collected data were analyzed using descriptive and inferential statistics and significant level of p
ResultsData analysis showed, creatine kinase and lactate dehydrogenase levels significantly increased immediately and two hours after the exercise in both supplement and placebo groups (p˂0.05). But there was no significant changes in alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase levels. (p>0.05). CGT supplementation significantly decreased response of creatine kinase and lactate dehydrogenase to HIIE immediately and 2 hours after the activity (p˂0.05). However, CGT supplementation no significantly affected by changes in alanine aminotransferase and aspartate aminotransferase immediately and 2 hours after HIIE (p>0.05).
ConclusionGenerally, the results indicated that short-term CGT supplementation prevents from muscle damage induced by high intensity interval exercise.
Keywords: High intensity interval exercise, Combining creatine, Glutamine, Taurine (CGT) supplementation, Markers of muscle, liver damage -
Pages 81-90Background and Aim
There are strong evidences that exposure to hyperoxia improves performance during continuous exercise with positive effect on recovery. The aim of this study was to investigate the effect of inhaling oxygen during recovery on lactate response, blood PH and bicarbonate in trained young swimmers.
Materials and MethodsIn this semi experimental study, 20 trained swimmers (20-28 years) were randomly divided into two groups as experimental group (10 people) and control group (10 people). After warming up, subjects performed Crawl swim at 80 to 90% of record achieved during the 12-minutes and 1:30 minutes recovery time in the pool. Protocol of oxygen inhalation was including oxygen inhalation at a concentration of 40% and 10 liters per minute, which was used as supplemented by the mask attached to the cylinder in recovery stage (break 1:30 minutes). The control group performed recovery stage by inactive manner. Fasting blood samples were taken before and after training from vein arm. Data were analyzed with Independent t-test and paired t-test at p>0.05.
ResultsThe results significant difference before and after of the training in two groups (the mean blood lactate and PH in swimmers) (p=0.000). Moreover, significant difference was found between the mean lactate, PH and bicarbonate between two groups after the interval training (p>0.05).
ConclusionAccording to the findings, it seems that Oxygen inhalation is effective during high-intensity exercise on lactate, blood pH and bicarbonate and it can be considered as an effective method of intervention during training.
Keywords: High-intensity exercise, Inhaling oxygen, Lactate, PH, Bicarbonate -
Pages 91-101Background and Aim
Previous studies have shown that brain-derived neurotrophic factor (BDNF) plays a vital role to induce the beneficial effects of exercise on the brain, especially the hippocampus. However, signaling pathways related to increasing BDNF induced by forced exercise in hippocampus not well known. Therefore, the purpose of current study was to investigate the effect of 8-weeks of low-intensity forced treadmill training on genes expression of peroxisome proliferator activated receptor-gamma co-activator 1-alpha (PGC-1α), Fibronectin type III domain containing 5 (FNDC5) and BDNF in hippocampus of male rats.
Materials and MethodsEighteen male Wistar rats were randomly divided into 3 groups: Control (n=6), Sham (n=6) and Forced training (n=6). Animals in the training group performed 8 weeks of forced training (5 sessions per week) with low-intensity (speed: 15 m/min) on the treadmill. Twenty-four hours after last session of exercise, rats were decapitated and the hippocampus were carefully removed and rapidly frozen in liquid nitrogen, and finally stored at -80°C for further analysis. Real-Time-PCR method was used to measure the expression of genes in the hippocampus. Data were analyzed by one way ANOVA and Tukey post hoc test at the significant level of p
Keywords: low-intensityforced Training, PGC-1α, FNDC5, BDNF, Rat Hippocampus -
Pages 103-115Background and Aim
Purpose of this study was to investigate the role of aerobic training in protein expression of SDF-1/CXCR4 and cardiomyocyte apoptosis following experimental myocardial infarction in rats.
Materials and MethodsTwenty six male rats (weight 235 ± 5) were divided into healthy (sham), control, aerobic training and basic group. To induce myocardial infarction subcutaneous injection of isoprenaline (150 mg/kg) on two consecutive days with an interval of 24 hours was used. Aerobic training group started training program 48 hours after induction of myocardial infarction. Training program include 4 weeks, 5 sessions a week running on a treadmill at a speed of 10-16 meters per minute and a period of 10-50 minutes with a slope of 5 degree. To study the protein expression and apoptosis, immunohistochemistry (IHC) and TUNNEL staining was used respectively. Data were analyzed using one-way ANOVA at p
ResultsThe results showed that injection of isoprenaline induced apoptosis and increased protein expression of stromal cell-derived factor-alpha and its receptor in infarcted rat hearts. Also, results showed that there was significant difference (p
Keywords: Aerobic training, Stromal cell-derived factor-alpha, Apoptotic death, Experimental myocardial infarction -
Pages 117-127Background and Aim
Obesity and overweight in children and adolescence is very important. So, the aim of this study was to investigate the effects of 10 weeks of concurrent training on chemerin, irisin, insulin resistance and lipid profile in children girls with overweight.
Materials and MethodsTwenty- four obese children girls (mean age=11.23±0.62 y. and body mass index=27.97±0.48 kg/m2) was divided into control (n=12) and concurrent training (n=12) groups. Training group underwent concurrent training for 10 weeks while control group performed daily activity. Chemerin, irisin, insulin resistance and lipid profile (cholesterol, triglyceride, low- density lipoprotein and high- density lipoprotein cholestrol) were measured before and after study protocol. It is applied the ANCOVA test for statistical analysis at the significant level of p
Keywords: Exercise training, Overweight, Irisin, Chemerin, Lipid profile -
Pages 129-140Background and aim
Adipokines are involved in obesity-related illnesses and may be an indicatior of increase the risk of cardiovascular disease. The aim of this study was to evaluate the effect of 10 weeks speedy and endurance exercises training and a period of detraining on the serum levels of nesfatin-1, lipid profile, body fat percentage, and BMI in non-athlete healthy young men.
Materials and Methods39 non-athletic male students were randomly divided into three groups of (n=13) men (speedy, endurance, and control). Experimental groups included; endurance group at 60 to 85 VO2 max and speedy group of 80 to 100 VO2 max which trained during ten-weeks training program and three sessions per week respectively. Consequently, subjects have continued four weeks of detraining. Blood samples were taken at 12-hour fasting state under similar conditions in different stage. Serum levels of dependent variables were measured by commercial kits. Data were analyzed using SPSS statistical software; including; Shapiro-Wilk test, repeated measurement ANOVA, LSD and one way ANOVA test and post Hoc test. p
ResultsThere was no significant difference according to variable between the groups in the study (p
Keywords: Speed training, Endurance training, Detaining, Nesfatin-1, Lipid profile -
Pages 141-152Background and Aim
Green tea extract has been suggested as an effective antioxidant to reduce the oxidative stress following resistance exercise. The purpose of this study was to investigate theacute effect of green tea extract supplementation onthe oxidative and antioxidant indices after resistance exercise at moderate and high intensities in trained men.
Materials and MethodsEleven male resistance-trained wrestlers participated in a double-blind randomized placebo-controlled crossover design, including four 1-week treatment periods with placebo and green tea extract (900 mg daily). The participants performed two medium-intensity resistance and two high-intensity resistance, which were separated with 2-weak washout periods. The high-intensity exercise sessions included six exercises with six sets and four repetitions with ninety percent of 1RM, and the medium-intensity exercise sessions included six exercises with three sets and 10 repetitions with seventy percentof 1RM.Blood sampling conducted before and after the resistance training sessions for the measurement of oxidative and antioxidant indices. Regarding the non-normal distribution of data, the Kruskal-wallis test was used to statistical analyzes and the significance level was considered lower than 0.05%.
ResultsNo significant effect was observed between using green tea supplementation or placebo for the levels of Malondialdehyde, total antioxidant capacity or superoxide dismutase, neither with high nor with medium intensity exercise sessions.
ConclusionGreen tea supplementation for one weak has no significant effect on oxidative and antioxidant indices after medium or high intensity resistance exercise sessions in male wrestlers.
Keywords: Resistance exercise, Oxidative stress, Malondialdehyde, Superoxide dismutase
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.