مجله مدیریت نوآوری در سازمان های دفاعی
پیاپی 2 (زمستان 1397)

توسعه شرکت ها و موسسات دانش بنیان بنیازمند فراهم سازی زیرساخت های مورد نیاز توسط دولت است. این پژوهش با هدف تعیین عوامل موثر و میزان تاثیر گذاری آنها در اجرای موفق خط مشی عمومی حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان انجام شده است. 

روش شناسی:

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و با رویکرد کمی به شیوه پیمایشی مقطعی و علی انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل وزارتخانه و سازمان عمومی متولی اجرای «قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان» منتخب در تهران بوده که با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 270 پرسشنامه قابل بهره برداری از آنها جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است.

 یافته ها:

میزان موفقیت در اجرای خط مشی حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان در سطح مطلوب نبوده است و همچنین نه عامل اثرگذار بر اجرای موفق خط مشی مورد مطالعه شناسایی شد که در قالب دو عامل «نظام یافتگی فنی و اجتماعی اجراء» و «پشتوانه محتوایی و عینی اجراء» تجمیع شدند که عامل اول بر اجرای موفق خط مشی حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان تاثیر داشته است.

 نتیجه گیری:

 برطرف ساختن موانع شناسایی شده با استفاده از راهکارهای پیشنهادی این پژوهش می تواند زمینه را برای توسعه بیش از پیش شرکت ها و موسسات دانش بنیان فراهم سازد.

بهسازی نظام نوآوری کشور می تواند توسعه و پیشرفت کشور را تسهیل و تسریع کند. از این رو این پژوهش به شناسایی مشکلات و شکاف های موجود در نظام ملی نوآوری و ارایه پیشنهادهای کاربردی برای رفع آنها می پردازد. 

روش شناسی:

پژوهش حاضر پژوهشی کاربردی و توصیفی- پیمایشی است. گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مبتنی بر روش های میدانی، پیمایشی و کتابخانه ای است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته بوده است. جامعه آماری پژوهش مدیران ارشد بخش تحقیق و توسعه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است که 214 نفر آنها به عنوان نمونه آماری مورد نظرسنجی قرار گرفته اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل عاملی سلسله مراتبی استفاده شده است.

بر اساس خروجی تحلیل عاملی مرتبه اول 16 عامل شناسایی شد که با در نظر گرفتن 4 عامل موثر دیگر سرمایه گذاری مخاطره آمیز، شدت نوآوری، شدت تحقیق و توسعه و نسبت کارکنان دانشی، تعداد این عوامل به 20 مورد ارتقاء یافت. سپس عوامل مستخرجه متناسب با حوزه های مورد بررسی در فرایند تحلیل عاملی مرتبه دوم مورد ارزیابی قرار گرفت.

مرتفع نمودن شکاف های موجود در نظام ملی نوآوری کشور، نیازمند ارتقاء منابع دانش فناورانه، توسعه ی آزادی در نوآوری و همچنین ایجاد زمینه هایی در خصوص کاهش ریسک و افزایش جذابیت برای سرمایه گذاران به منظور سرمایه گذاری بر روی نوآوری های فناورانه است.

نوآوری از جمله پیش نیازهای اساسی بهره وری پایداری در سازمان است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر انعطاف پذیری منابع انسانی بر رفتارهای کاری نوآورانه با نقش میانجی سرمایه روانشناختی می پردازد. 

روش شناسی: 

این پژوهش کاربردی و توصیفی از نوع همبستگی است. ابزار گردآوری داده ها  پرسشنامه بوده است. نمونه آماری این تحقیق 105 نفر از مدیران و کارشناسان پارک علم و فناوری استان سمنان است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS و SMART PLS انجام شده است.

یافته ها:

بین انعطاف پذیری و رفتارهای کاری نوآورانه ارتباط مثبت و معنادار ضعیفی وجود داشته است. همچنین بین انعطاف پذیری با سرمایه روانشناختی و همچینن سرمایه روانشناختی با رفتارهای کاری نوآورانه ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد. افزون بر این سرمایه روانشناختی بین انعطاف پذیری و رفتارهای کاری نوآورانه توانست نقش میانجی گری ایفا کند. 

نتیجه گیری:

 توسعه سرمایه روانشناختی کارکنان می تواند زمینه مناسبی برای ارتقای انعطاف پذیری منابع انسانی فراهم سازد و در نتیجه با توسعه قابلیت های منابع انسانی توانایی و تمایل برای رفتارهای کاری نوآورانه را ارتقا دهد.

با تبلور دوره خردورزی، استعدادها به عنوان نوعی سرمایه دانشی در جهت کسب مزیت رقابتی و توسعه روزافزون سازمان ها محسوب می شوند و مدیران منابع انسانی همواره در پی شناسایی دقیق استعدادهای برتر داخلی یا خارجی بوده اند. بر این اساس، این پژوهش به ارایه الگوی شیوه های استعدادیابی در مراکز نخبگانی نیروهای مسلح  می پردازد. 

روش شناسی:

 تحقیق حاضر از نظر هدف، مطالعه ای اکتشافی- توصیفی و با رویکردی توسعه ای-کاربردی است که در آن از راهبرد پژوهش آمیخته استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان علمی و مدیران ارشد مراکز نخبگانی نیروهای مسلح است. نمونه آماری شامل 22 نفر به روش قضاوتی هدفمند انتخاب شدند. گردآوری داده ها به دو روش کتابخانه ای و میدانی (مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان و پرسشنامه خبره مبنا) انجام شد. برای تحلیل داده ها در مرحله کیفی از طریق کدگذاری داده ها و در مرحله کمی، از رویکرد تصمیم گیری چندمعیاره با روش تیوری اعداد خاکستری استفاده شد. 

یافته ها:

نتایج بخش کیفی، به طراحی الگوی شیوه های استعدادیابی در مراکز نخبگانی نیروهای مسلح منتهی شد. یافته های بخش کمی نشان داد که در بین روش های استعدادیابی فعالانه، روش جستجوگرانه با ضریب مطلوبیت (947/0) و در بین روش های استعدادیابی منفعلانه، روش خوداظهارانه با ضریب (891/0) دارای بالاترین اولویت برای مراکز نخبگانی نیروهای مسلح بودند.

 نتیجه گیری:

استفاده از روش های استعدادیابی پژوهش حاضر موجب حفظ و نگهداشت و توسعه اثربخش نخبگان در مراکز نخبگانی نیروهای مسلح می شود.

هدایت صحیح، به موقع و کارآمد اقتصادی، مستلزم پرورش شایستگی های اقتصادی فرماندهان است. بر این اساس،  این پژوهش به تدوین الگوی شایستگی های اقتصادی مورد نیاز فرماندهان نظامی می پردازد. 

روش شناسی:

 این مطالعه از نظر نوع استفاده پژوهشی کاربردی است که با روش آمیخته اکتشافی انجام شده است. در تدوین ادبیات شایستگی ها، از روش بررسی اسنادی استفاده شد. در ادامه با استفاده از داده های حاصله، مصاحبه عمیق حضوری در چندین نوبت با 15 نفر از خبرگان نظامی دانشگاهی به عمل آمد. پس از ثبت مصاحبه ها، داده ها به روش تحلیل محتوا مورد تحلیل کیفی قرار گرفت و در نهایت، الگوی تحقیق طراحی شد و جهت وزن دهی و اولویت بندی ابعاد و مولفه ها از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد.

 یافته ها: 

مولفه های ارتقاء بهره وری، تامین نیازهای رفاهی، تداوم پشتیبانی رزمی، توسعه اقتصاد دانش بنیان، برقراری عدالت اقتصادی و رعایت الگوی مصرف، به ترتیب بیشترین تاثیر را در شایستگی های اقتصادی فرماندهان نظامی دارند.

نتیجه گیری:

انتصاب، به کارگماری و آموزش فرماندهان بر اساس الگوی شایستگی های اقتصادی پژوهش حاضر موجب عملکرد بهینه سازمان می شود.

هدف از پژوهش حاضر مواجهه با مشکل عدم توازن داده ها به عنوان یک مسئله نهادینه شده در حوزه تحقیقات علوم انسانی است. عدم توازن در بین داده های متعلق به کلاس اقلیت و اکثریت باعث تمایل الگوریتم های طبقه بند به سمت کلاس اکثریت می شود.

روش شناسی:

 در این پژوهش پس از بررسی داده های اولیه و ملاحظه ضعف و مشکل الگوریتم های پیش بینی برای این داده ها، از روش های مختلف متوازن سازی داده ها و تقویت قدرت پیش بینی الگوریتم ها بر اساس مدل های فرااکتشافی استفاده شده است. 

یافته ها:

نتایج نشان داد که با استفاده از داده های اولیه به هیچ وجه نمی توان به یک پیش بینی قابل اتکا و قابل استفاده دست یافت. به کارگیری روش های نمونه گیری مجدد با استفاده از خوشه بندی مشتریان و ترکیب کلاس های اقلیت و اکثریت به روش های مختلف و مطابق با الگوریتم ارایه شده می تواند توان پیش بینی طبقه بند ها را به طرز شگفت انگیزی افزایش داده و در موقعیت های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. 

نتیجه گیری:

 این پژوهش با استفاده از نتایج حاصل از کدهای XML استخراج شده در هر مرحله به شناسایی هر چه دقیق تر مشتریان بالقوه پرداخته و نیز با ترکیب معیارهای مختلف ارزیابی مدل به روشی ابتکاری در جهت تغییر خروجی مدل های پیش بینی از حالت باینری به فازی، گامی فراتر از یافته ها و نتایج پژوهش های پیشین برداشته شده است.