نشریه تعالی مشاوره و روان درمانی
پیاپی 20 (زمستان 1395)

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش هویت، خودشناسی و تاب آوری در ارضای نیازهای روان شناختی نوجوانان بود.

روش پژوهش همبستگی بود. بدین منظور 480 دانش آموز دختر و پسر مقطع متوسطه در رشته های تحصیلی علوم انسانی، تجربی و ریاضی با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه هویت، خودشناسی انسجامی، تاب آوری و ارضای نیازهای روان شناختی بوده است. داده های به دست آمده با روش های آماری T مستقل برای مقایسه دو گروه، ماتریس همبستگی و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که بین خودشناسی و هویت رابطه مثبت و بین تاب آوری و ارضای نیازهای بنیادی با هویت رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین بین ارضای نیازهای بنیادی با خودشناسی و تاب آوری رابطه مثبت معناداری به دست آمد. بین خرده مقیاس خودمختاری، شایستگی و ارتباط با خودشناسی و تاب آوری رابطه معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که هویت، خودشناسی و تاب آوری واریانس نسبتا خوبی از ارضای نیازهای بنیادی (18/0 = R2) را تبیین می کنند. همچنین بین هویت، خودشناسی، تاب آوری و ارضای نیازهای بنیادی در نوجوانان دختر و پسر تفاوت معناداری به دست آمد.

نتایج حاصل از این پژوهش حکایت از پیش بینی هویت و خودشناسی در تاب آوری و نیازهای بنیادی روان شناختی در نوجوانان است.

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر افسردگی صورت گرفت.

این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی (به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه) بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، از بین دانش آموزان پسر سال چهارم دبیرستان های شهر تبریز در سال تحصیلی 90- 1389 که مشکل افسردگی داشتند، با توجه به نمره بالا در مقیاس افسردگی بک، 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و گواه (12 نفر) قرار گرفتند. سپس، اعضای گروه آزمایشی 8 جلسه روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت را به صورت انفرادی دریافت نمودند، درحالی که اعضای گروه گواه هیچ نوع درمانی را دریافت نکردند.

نتایج تحلیل کوواریانس یک طرفه نشان داد که روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت به طور معناداری (001/0>p) منجر به کاهش افسردگی شده است.

روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر افسردگی تاثیر دارد.

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی آموزش نمایش خلاق بر اختلالات رفتاری و هوش هیجانی کودکان پیش دبستانی بود.

روش پژوهش به صورت نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بوده و نمونه پژوهش شامل 30 نفر از کودکان مراکز پیش دبستانی منطقه 8 شهر تهران در نیمسال اول سال تحصیلی 96-1395 که به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند، بودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه هوش هیجانی «تراویس برادبری» و «جین گریوز» (2005) و پرسشنامه اختلالات رفتاری «مایکل راتر» (1967) و فرم معلم بوده است.

نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش نمایش خلاق بر اختلالات رفتاری و هوش هیجانی کودکان پیش دبستانی تاثیر داشته است؛ به طوری که موجب کاهش اختلالات رفتاری و افزایش هوش هیجانی در آنها شده است.

بنابراین می توان نتیجه گرفت نمایش خلاق بر اختلالات رفتاری و هوش هیجانی کودکان پیش دبستانی تاثیر دارد.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ترتیب تولد و هوش با تیپ های شخصیتی در دانشجویان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.

پژوهش حاضر از نوع علی - مقایسه ای است و جامعه آماری متشکل از دانشجویان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مقطع دکترای عمومی داروسازی مشغول به تحصیل در سال 95-94 بودند. بدین منظور 275 دانشجو با استفاده از روش نمونه برداری تصادفی چندمرحله ای از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده داروسازی انتخاب شدند و به مقیاس هوش کتل و پرسشنامه سنخ نمای مایرز- بریگز پاسخ دادند.

پس از تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری نتایج نشان داد که بین هوش و مولفه های سری ها، طبقه بندی، ماتریس ها و شرایط در بین افراد با ترتیب تولد متفاوت (فرزند اول، فرزند میانی، فرزند آخر و تک فرزند) تفاوت معنادار وجود نداشت. همچنین بین هوش و مولفه های آن، سری ها، طبقه بندی، ماتریس ها و شرایط در بین افراد با تیپ شخصیتی متفاوت (درون گرد و برون گرد) تفاوت معنادار وجود نداشت (05/0<P).

بنابراین می توان نتیجه گرفت که ترتیب تولد در هوش و تیپ های شخصیتی نقشی ندارد.

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش بازی درمانی مادران کودکان اوتیستیک بر بهبود مهارت های ارتباطی زبانی کلامی کودکان اوتیسم بود.

مطالعه حاضر از نوع آزمایشی و کاربردی می باشد که به صورت پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش  شامل کودکان اوتیستیک با درجه متوسط درخودماندگی مراکز نگهداری کودکان اوتیسم بود. از بین مراکز نگهداری کودکان اوتیسم ، 2 مرکز به طور در دسترس انتخاب شد. از هر مرکز 2 کلاس از کودکان دارای اوتیسم  انتخاب شدند. در این مطالعه نمونه عبارت است از 30 نفر از کودکان اوتیستیک  با درجه متوسط درخودماندگی در سال 95-1394 که به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش  جایگزین شدند.

نتایج نشان داد بین میانگین مهارت های ارتباط زبانی کلامی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. با حذف تاثیر نمرات پیش آزمون بین میانگین تعدیل شده مهارت های ارتباطی زبانی کلامی، بر حسب گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت. به طور کلی بر اساس یافته های این پژوهش بازی درمانی در پس آزمون باعث افزایش نمرات مهارت های ارتباطی زبانی کلامی شد. با توجه به اندازه تاثیر می توان گفت این میزان قابل توجه بوده است. در مرحله پیگیری نیز با حذف اثر پیش آزمون همچنان اثر درمان حفظ شده بود.

به طور کلی بر اساس این مطالعه می توان گفت آموزش بازی درمانی مادران باعث افزایش مهارت های ارتباطی زبانی کودکان اوتیسم می گردد.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه با پریشانی روان شناختی و احساس تنهایی در میان دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات بود.

پژوهش حاضر مطالعه توصیفی از نوع هم بستگی بود و جامعه ی مورد مطالعه کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات که در سال تحصیلی 95-96 مشغول به تحصیل بودند ؛ می باشد. حجم نمونه 190 نفر از دانشجویان است که به شیوه غیر تصادفی از نوع در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های، طرح واره های ناسازگار اولیه (یانگ)، پریشانی روان شناختی (کسلر) و احساس تنهایی (دی توماسو، برانن و بست) استفاده شد. نتایج با استفاده از روش های آماری ضریب هم بستگی پیرسون، رگرسیون دو و چند متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتتند.

بررسی نتایج نشان داد که طرح واره های ناسازگار اولیه با پریشانی روان شناختی و احساس تنهایی رابطه مثبت و معناداری دارند و از سویی رابطه طرح واره های محرومیت هیجانی، بی اعتمادی/بدرفتاری و اطاعت، اثر معنادارتری با پریشانی روان شناختی داشته و هم چنین رابطه طرح واره ی محرومیت هیجانی با احساس تنهایی برجسته تر از سایر طرح واره ها در افراد بود.

با توجه به یافته های پژوهش، طرح واره های ناسازگار اولیه با پریشانی روان شناختی و احساس تنهایی در دانشجویان رابطه دارد. شایسته است متخصصان بالینی به عنوان پیشگیری ثانویه در امور مشاوره و روان درمانی به این یافته توجه داشته باشند.