فهرست مطالب
نشریه آینه پژوهش
سال سی و یکم شماره 1 (پیاپی 181، فروردین و اردیبهشت 1399)
- 296 صفحه، بهای روی جلد: 160,000ريال
- تاریخ انتشار: 1399/04/15
- تعداد عناوین: 11
-
صفحات 5-12
- مقاله
-
صفحات 13-53
در دوره صفوی، صدها شاعر برجسته هستند که افزون بر سرایش غزل، در قالب قصیده یا شکلهای دیگر و حتی ترجیع بند، به سرایش شعر تاریخی هم پرداختهاند. بخشی از آن اشعار مشتمل بر وقایع تاریخی مثل فتحنامهها و مانند آن است و بخشی دیگر، اشعاری در ستایش شاهان و دیگران که ضمن آن وقایع تاریخی را به اشارات یا صراحت گفتهاند. نویسنده در نوشتار پیش رو، مروری بر اشعار حفظی بغدادی از شاعران دوره شاه عباس اول، داشته است. نویسنده در راستای این هدف، نخست برخی توضیحات از جمله توضیحات باستانی راد را درباره حفظی و نسخه دیوان وی، اظهار میدارد. در ادامه، شعر حفظی درباره پدرش را بیان و از باورهای او از جمله باور به مهدویت و شعری در این زمینه، سخن به میان میآورد. سپس، چند مورد از اشعار حفظی در ستایش شاه عباس اول را که در دیوان او آمده، پیش روی خوانندگان قرار میدهد. در نهایت، نوشتار را با بیان شعرهایی از مشرقی شیرازی در ستایش شاه عباس، به پایان میرساند.
کلیدواژگان: حفظی بغدادی، شاه عباس اول، شاه صفوی، دوره صفوی، شعر ستایشی، مدح شاهان، ستایش شاهان، شعر تاریخی، شاعران صفوی، قاسم بن احمد حفظی، مشرقی شیرازی، وقایع تاریخی -
صفحات 55-80
برخی واژگان در کتاب شاهنامه فردوسی، در معانی و کاربردهایی رخ مینمایند که با تصور ابتدایی یک فارسیزبان امروزین، تفاوتهای معنیدار و بااهمیت دارد و بدون توجه به آنها، مفاد پارهای از بیتها و عبارتهای شاهنامه، روشن نمیشود. نویسنده در نوشتار پیش رو میکوشد تا معانی دو واژه «پهلوان» و «خادم» را که از واژگان پرکاربرد و کلیدی در شاهنامه فردوسی هستند، مورد مداقه قرار دهد. از این رو، به ذکر شاهدمثال هایی از متن شاهنامه میپردازد. سپس معنای مصرع «ورا پیش من رفتن آیین بود» و مقصود فردوسی از «وی» در «ورا» را بررسی میکند. نویسنده در راستای این هدف، پس از بیان دیدگاه برخی از شاهنامه پژوهان، دیدگاه خود را عرضه داشته و بیان میدارد که «ورا پیش من رفتن آیین بود» یعنی: نزد من و به باور من که سیاووشم، روان شدن فرمان شاه، آیین و عین صواب است. / صواب آن است که حکم شاه نفاذ یابد و من سیاووش، فرمان شاه را امتثال کنم. به این ترتیب، وی در ورا به فرمان شاه برمیگردد. در نهایت، با بررسی معنای واژه بهتری در بیت گذشتم ازین سد اسکندری / همه بهتری باد و نیکاختری، نوشتار را به پایان میرساند.
کلیدواژگان: شاهنامه، فردوسی، متون کهن، خوانش متون، زبان شاهنامه، متن خوانی، متون حماسی، معنی واژگان، معنی عبارات، ادبیات حماسی، معنی ابیات، پهلوان، خادم -
صفحات 81-134
با وجود نقد و بحثهای متعدد درباره منظومههای جعلی و منسوب به عطار نیشابوری (627ق)، هنوز هویت واقعی سرایندگان اصلی هیچ یک از آنها شناسایی نشده است. از میان این منظومهها، دو منظومه مظهر العجایب و لسان الغیب سروده شاعری شیعی از قرن نهم هجری است که برای تمایز از عطار نیشابوری او را با نام عطار تونی میشناسیم. در این مقاله هویت واقعی او با توجه به دو نسخه خطی بهدستآمده به خط او شناسایی شده است (کتابخانه ملی روسیه، ش IV.2.57؛ کتابخانه موسسه لغتنامه دهخدا، ش 6). نظامالدین احمد بن حسین بن محمد شاه غفاری تونی در سده نهم میزیست و نسب خود را به ابوذر غفاری میرساند. او در انجامه دو نسخه مذکور اطلاعات مهم و قابل توجهی درباره شرح حال خود به دست داده که جزییات آنها در مقاله به دقت بررسی و ارزیابی شده است. غفاری به دلیل کتابت نسخهای از مظهر العجایب که شامل تفضیل علی(ع) بر صحابه بود در 883ق در سمرقند محکوم به اعدام شد؛ ولی با وساطت خواجه عبیدالله احرار و شیخالاسلام هرات از مرگ رهید. در این واقعه کتاب مظهر العجایب در مدرسه سلطان الغ بیگ در سمرقند سوزانده شد. بعد از این اتفاق از سمرقند به هرات رفت و در پی آن سفرهای متعددی کرد. به طوری که در 883ق در سمرقند، 884ق در هرات، 894ق در زاویه بسطامیه قاهره، 896ق در مراغه و تبریز و 899ق در کاشان بود. او در حله نقارهخانهای برای مقام صاحب الزمان(ع) و در مراغه زاویهای برای اقامت فقرا و مسافران به نام غفاریه ساخت و وقف کرد. این اطلاعات تنها اطلاعات قطعی و غیر قابل خدشه درباره زندگی غفاری است و به اشعار او در این خصوص در اغلب موارد نمیتوان استناد کرد. چون انتساب منظومه مظهر العجایب به عطار باعث جدالهای پردامنهای درباره مذهب عطار در دوره صفویه و حتی شک در انتساب تذکره الاولیاء به او شد، این جدالها در ادامه گزارش شده است. در پایان مقاله هم سایر آثار منسوب به عطار دستهبندی و تاریخ احتمالی سرایش بعضی از آنها بررسی شده است.
کلیدواژگان: عطار نیشابوری، عطار تونی، مظهر العجائب، لسان الغیب، تذکره الاولیاء، شعرای شیعی قرن نهم، شعرای فارسی زبان قرن نهم -
نسخه شناسی مصاحف قرآنی 8: الکافی فی التفسیر، اثر گمشده السید الامام ضیاءالدین ابوالرضا راوندی (م حدود 571 ق)، و نسخه قرآن 4129 کتابخانه مجلس شورای اسلامیصفحات 107-149
نسخه قرآن به شماره 4129، مورخ 583 هجری در کتابخانه مجلس شورای اسلامی (تهران)، درواقع حاوی یکی از تفاسیر مهم شیعی است که تاکنون ناشناخته باقی مانده است. در برخورد اولیه با این نسخه، ظاهر آن را متفاوت از سایر نسخههای قرآنی مییابیم، اما در حقیقت، این نسخه را باید اثری مرکب از متن قرآن، اختلاف قرایات عشره و تفسیر قرآن به شمار آورد، هرچند فهرستنویس کتابخانه، آن را در شمار قرآنها ثبت کرده و در معرفیاش به توصیفی ظاهری بسنده کرده است. از آنجا که این نسخه همواره در میان قرآنهای کتابخانه مجلس جای گرفته، تاکنون کسی به اهمیت حواشی اطراف این نسخه قرآن که حاوی تفسیری بسیار مهم و مفقود از میراث شیعه در قرن ششم هجری است، توجه نکرده بود. در سالهای اخیر کوشیدهام، با بازخوانی دقیق این حواشی، متنی مصحح و پژوهش شده از این تفسیر شیعی آماده کنم. بر این اساس، نوشته حاضر به معرفی نسخه و کشف هویت مولف احتمالی آن یعنی ضیاءالدین ابوالرضا، سید فضلالله راوندی (زنده در 571 ق) میپردازد. ازجمله ویژگیهای منحصربهفرد این اثر آنکه در پایان آن و در میان شماری از ملحقات علوم قرآنی، قدیمترین نقد از سوی یک دانشمند شیعی در قرن ششم هجری بر روایت رسمی جمع قرآن به دست زید بن ثابت و در زمان ابوبکر آمده است.
کلیدواژگان: ضیاءالدین ابوالرضا فضل الله الراوندی، الکافی فی التفسیر، تفسیر شیعه در قرن ششم، تفسیر کلامی شیعه، کتابت شیعیان از قرآن، معتزله، قرائات عشره، اختلاف قرائات، کاشان، مدرسه مجدیه، السید الامام، جمع و تدوین قرآن، نسخه 4129 کتابخانه مجلس شورای اسلامی -
صفحات 137-174
اهمیت اخبار تاریخ طبری درباره واقعه عاشورا، از دیرباز توجه بسیاری از جویندگان تاریخ واقعه کربلا را به این کتاب کهن معطوف داشته است. بخشی از اهمیت اخبار عاشورایی طبری، به بهرهوری گستره طبری از روایات ابومخنف ازدی بازمیگردد. ابوالقاسم پاینده از جمله مترجمانی است که تاکنون بنابر بر روایت طبری از ابومخنف به ترجمه مقتل امام حسین (ع) دست یازیده است. حسین انوری پور در کتابی تحت عنوان استشهاد الحسین (ع) (مقتل الحسین (ع) از تاریخ طبری) که در سال 1397 توسط انتشارات شرکت چاپ و نشر بینالملل به زیور طبع آراسته شده است، ترجمه پاینده را برگرفته و به همراه متن عربی مقتل حسینی تاریخ طبری به صورت عربی به فارسی متقابل، منتشر کرده است. هدف نویسنده در نوشتار پیش رو، نقد این کتاب می باشد. وی در راستای این هدف، نخست پس از بیان مطالبی درخصوص طبری و کتاب تاریخیاش، نقدهای مطرحشده بر آن را مورد بحث قرار میدهد. سپس، موضوع ترجمههای ابوالقاسم پاینده از جمله ترجمه تاریخ طبری را مطرح میسازد. در نهایت، با هدف نقد کتاب انوری پور، ترجمهای را که انوری پور در کتابش به نام ترجمه پاینده به چاپ رسانده با آنچه از پاینده در ترجمه تاریخ طبری به چاپ رسیده، مورد مقایسه قرار داده و شاهدمثالهایی ارایه کرده است.
کلیدواژگان: ابوالقاسم پاینده، کتاب استشهاد الحسین، مقتل الحسین، تاریخ طبری، محمدبن جریر طبری، حسین انوری پور، تاریخ اسلام، نقد کتاب، تاریخ صدر اسلام، واقعه عاشورا، مقتل حسینی، کتابسازی - نقد و بررسی کتاب
-
صفحات 175-204
سخه قرآنی به شماره Is1435 در کتابخانه چستربیتی (ایرلند)، به سبب یادداشتی که در انتهای آن آمده است، در میان نسخه پژوهان غربی به «قرآن ابونعیم بیهقی» شناخته میشود. کسانی که این نسخه یا تصاویر آن را بررسی کردهاند، گمان بردهاند که ابونعیم بیهقی کاتب این نسخه در سال 592 هجری بوده است. اما درواقع این نسخه یکی از هفت سبع از قرآنی 7پاره است که سایر بخشهای آن اکنون در کتابخانه آستان قدس رضوی در مشهد نگهداری میشود. تمام این اجزای هفتگانه را ابوالحسن زنگی [زنکی] بن محمد بن علی الجشمی در سال 561 هجری بر حرم رضوی در مشهد مقدس وقف کرده بوده است. بررسی این نسخهها نشان میدهد که ابونعیم بن حمزه البیهقی، دانشمند کمتر شناخته شده شیعی، هنگام اقامت در مشهد رضوی، در محرم سال 592 هجری، در انتهای یکی از این هفت جزء، یادداشتی کوتاه (دعای ختم قرآن به روایت امام علی علیه السلام) را نوشته، اما وی کاتب متن قرآن نبوده است. این قرآن افزون بر جایگاهش در شناخت تاریخ کتابت و تذهیب مصاحف دوران سلجوقی، اطلاعات مهمی از شیوه رسم کلمات قرآن و نوع قرایت رایج در خراسان قرن ششم هجری را به ما ارایه میدهد.
کلیدواژگان: کتابت قرآن در قرن ششم، قرآن های سلجوقی، ابوالحسن زنگی بن محمد بن علی الجشمی، ابونعیم بن حمزه البیهقی، فاطمه ستی بنت علی بن الحسن الجشمی -
صفحات 205-224
رساله ذکریه یکی از آثار معروف میر سید علی همدانی ملقب به علی ثانی و شاه همدان، از عرفای نامدار قرن هشتم است که تاکنون این رساله چندین بار بهصورت مستقل یا همراه با دیگر آثار همدانی به چاپ رسیده است. نگارندگان در خلال تصحیح زاد آخرت اثر ابوحامد محمد غزالی (450- 505 ق.)، به نسخهای از این اثر که در کتابخانه دانشگاه لیدن (شماره 600 از مجموعه وارنر) نگهداری میشود، دست پیدا کردهاند. این دستنویس مجموعهای است از چند اثر که مهمترین آنها رساله ذکریه است، چراکه تاریخ کتابت این دستنویس سال 811 ق. و بسیار نزدیک به دوره حیات میر سید علی همدانی (714- 786 ق.) است. همچنین بر اساس فهرستها، قدیمیترین دستنویس کامل از این اثر به شمار میرود. از میان چاپهای مختلف این رساله، دو چاپ محمد ریاض و فریدون تقیزاده، مهمتر و منقحتر هستند که اولی در ضمن کتاب احوال و آثار و اشعار میر سید علی همدانی و شش رساله از وی و دومی بهصورت مستقلبه چاپ رسیده است. نگارندگان در این جستار ضمن معرفی کامل چاپهای قبلی، این نسخه را با هر دوی این چاپها مقایسه کرده و اهمیت و ویژگیهای نسخه لیدن را بهویژه در راستای تصحیح رساله ذکریه نشان دادهاند.
کلیدواژگان: رساله ذکریه، میر سید علی همدانی، تصحیح انتقادی، متن شناسی، نسخه های فارسی کتابخانه دانشگاه لیدن -
صفحات 225-254
-
صفحات 255-278
گزیده اشعار سبک هندی اثر علیرضا ذکاوتی قراگزلو که مرکز نشر دانشگاهی در سال 1372 منتشر کرد نخستین گزیده سبک هندی در ایران بود. اثری که دایره منتخبات سبک هندی را از سرودههای صایب و کلیم فراتر برد و از دیگر گویندگان و سخنورانی ناشناختهتر در این شیوه شعرهایی درخشان ارایه داد. در این نوشتار سخن بر سر چاپ دوم و صورت مفصل و بازنگریسته کتاب گزیده اشعار سبک هندی یعنی کتاب مجموعه خیال است؛ برگزیده غزلیات چهلوشش شاعر از بابا فغانی شیرازی تا صفاءالحق همدانی که در سال 1397 از سوی انتشارات فرهنگ نشر نو منتشر شد. در نوشتار پیش رو نخست به مخالفان و موافقان سبک هندی پرداخته شده و سپس به معرفی گزیدهها از سرودههای شاعران سبک هندی از کتاب منتخبات اشعار صایب تبریزی اثر حیدرعلی کمالی اصفهانی (تاریخ نشر: 1305) و دیگر منتخبات تا سال 1397 و نقد و ارزیابی کتاب مجموعه خیال. در این بخش ضمن تبیین اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران پس از حمله مغول و استیلای صفویان، ویژگیهای اسلوب هندی و اوج و فرود این سبک به بحث گذاشته شده است. از مهمترین مزیتهای مجموعه خیال در مقایسه با دیگر گزیدههای سبک هندی این است که بینش فلسفی مولف سنجه اصلی در برگزیدن شعرها بوده و مولف کوشیده با تامل و تاکید ویژه بر تفکر فردی و اجتماعی هر شاعر، «فردیت» و خصیصههای سبکی و فکری آنان را آشکار کند.
کلیدواژگان: مجموعه خیال، گزیده سبک هندی، سبک هندی، صائب تبریزی، معرفی کتاب -
صفحات 279-296
کتاب «ساختار علیت مخلوق بر اساس دیدگاه ابوالحسن اشعری» برگردانی است فارسی از مقالهای به قلم ریچارد ام. فرانک، یکی از برجستهترین محققان غربی در حوزه کلام اسلامی، که به بررسی دیدگاه ابوالحسن اشعری در کتاب اللمع در خصوص نقش و نحوه علیت انسان در صدور افعالش میپردازد. در نوشتار پیشرو، نخست آثار مهم فرانک در زمینه کلام اشعری و معتزلی بهاختصار معرفی شده است و به اهمیت پژوهشهای وی در این عرصه اشارت رفته و سپس ترجمه فارسی به طبع رسیده از مقاله مزبور در معرض نقد و سنجش قرار گرفته است. این جستار انتقادی نشان میدهد که ترجمه یادشده، گذشته از آشفتگیهای ظاهری ناظر به نحوه چاپ کتاب، با اشکالات و نقایص چندگانه و چندگونه چشمگیری همراه است که از آن جمله است: خطاهای فاحش در خوانش و نگارش اسامی و عبارات، ترجمههای نادرست، گزینش معادلهای مغلوط یا مرجوح، اغلاط املایی و حروفنگاشتی قابلتوجه، حذف و سقطهای پر شمار خرد و کلان، و سهوها و سهلانگاریها در استفاده از نشانههای ویرایشی و نگارشی.
کلیدواژگان: ساختار علیت مخلوق بر اساس دیدگاه ابوالحسن اشعری، نشر علم.ساختار علیت مخلوق بر اساس دیدگاه ابوالحسن اشعری، ریچارد ام. فرانک، کلام اشاعره، علیت، حانیه مفیدی، نقد ترجمه، نشر علم
-
Pages 5-12
-
Pages 13-53
In the Safavid period, there are hundreds of prominent poets who, in addition to composing ghazals, also composed historical poems in the form of qaside or other forms and even tarji'band. Some of those poems contain historical events such as conquests, and others include poems praising kings and others while implicitly or explicitly referred to historical events.In the following article, the author has reviewed Hafzi Baghdadi's poems, one of the poets who lived during the reign of Shah Abbas I. Regarding this, he, first of all, presents some information including Bāstāni Rad's explanation about Hafzi and his collection of poems. Following this, he writes Hafzi's poem about his father, and talks about his beliefs such as his belief in Mahdism and a poem about this. Then, he presents some of Hafzi's poems in praise of Shah Abbas I, which are mentioned in his divan, to the readers. Finally, he concludes the article by presenting some of Mashreqi Shirazi's poems in praise of Shah Abbas.
Keywords: Hafzi Baghdadi, Shah Abbas I, Safavid King, Safavid era praising poem, praising the kings, historical poem, safavid poets, Qasem bin Ahmad Hafzi, Mashreqi Shirazi, historical events -
Pages 55-80
Some words in Ferdowsi's Shahnameh have meanings and applications that have significant and meaning-oriented differences from the initial idea of a modern Persian language user; and if we don't pay enough attention to them, the contents of some of the verses and phrases of Shahnameh are not clarified. In the following article, the author tries to examine the meanings of the two words "Pahlavan" and "Khadem", which are among the most used and key words in Ferdowsi's Shahnameh. Therefore, he cites examples from the text of the Shahnameh.
Keywords: Shahname, Ferdowsi, ancient texts, reading texts, Shahname language, epic texts, the meaning of words, the meaning of phrases, epic literature, the meaning of verses, pahlevan khadem _ -
Pages 81-134
Despite numerous critiques and debates about counterfeit poems attributed to Attar Nishapur (627 AH), the true identities of the original poets have not yet been identified. Among these poems, two poems Mazāher al-Ajāeb and Lesān Al-Ghayb are written by a Shiite poet from the ninth century AH, who we know as Attar Tooni to distinguish him from Attar Nishapur. In this article, his true identity has been identified according to the two manuscripts found in his handwriting (National Library, the library of Dehkhoda Lexicon Institute, No. 6). Nezamoddin Ahmad bin Hossein bin Muhammad Shah Ghaffari Tooni lived in the 9th century and traces his lineage to Abudhar Ghaffari. In compiling the two aforementioned manuscripts, he presented important and significant information about his biography, the details of which have been carefully examined and evaluated in the article. Ghaffari was sentenced to death in 883 AH in Samarkand for writing a copy of Mazāher al-Ajāeb which talked of the superiority of Ali (AS) over his companions; however, he escaped death through the mediation of Khaje Obaidullah Ahrar and Sheikh al-Islam. In this incident, the book Mazāher al-Ajāeb was burned in Sultan Alagh Beig School in Samarkand. Afterwards, he travelled from Samarkand to Harat and made several trips, so he was in Samarkand in 883 AH, in Harat in 884 AH, in Cairo in 894 AH, in Maragheh and Tabriz in 896 AH, and in Kashan in 899 AH. He built and dedicated a Naqareh Khane in Hilla, and a place for the residence of the poor and travelers in Maragheh named Ghaffaria. This information is the only definitive and inviolable information about Ghaffari's life, and his poems in this regard cannot be cited in most cases. Due to the fact that the attribution of Mazāher al-Ajāeb to Attar caused widespread controversy about Attar's religion during the Safavid period, and even cast doubt on the attribution of Tazkirat al-Awliya, these controversies are reported below. At the end of the article, other works attributed to Attar are classified, and the possible date of composition of some of them is examined.
Keywords: Attar Nishapur, Attar Tooni, Mazāher al-Ajāeb, Lesān Al-Ghayb, Tazkirat al-Awliya, the Shiite poets of the ninth century, Persian poets of the ninth century -
Pages 137-174
The importance of the news included in History of the Prophets and Kings (Tarikh al-Tabari) regarding the event of Ashura has long attracted the attention of many seekers of the history of Karbala event to this ancient book. Part of the importance of Tabari's Ashura news goes back to Tabari's extensive use of Abu Mekhnaf Azodi's narrations. Abulqasem Payande is one of the translators who has so far translated maqtal of Imam Hossein (AS) according to Tabari's narration of Abu Mekhnaf. Hossein Anvaripoor, in a book entitled Isteshhād al-Hossein (AS) (Maqtal al-Hussein (AS) from the Tarikh al-Tabari)), which was published in 1397 by the International Publishing Company, has used Payande's translation and published it in the form of Arabic to Persian translation along with the Arabic text of maqtal al-Hossein from Tarikh al-Tabari. The author's goal in the following article is to criticize this book. To this end, he first discusses the presented critiques of Tabari and his historical book. Then, he discusses the topics of Abulqasem Payande's translations, including the translation of Tarikh al-Tabari. Finally, in order to criticize Anvaripoor's book, he compares the translation that Anvaripoor published in his book under the name of Payande's translation with what has been published by Payandeh in the translation of Tarikh alTabari and provides examples.
Keywords: Abulqasem Payande, isteshhad al-Hussein, maqtal al-hussein, Tarikh al-Tabari, Muhammad bin jarir Tabari, Hussein Anvaripoor, history of Islam, book review, the history of early Islam, Ashura event -
Pages 205-224
Risaleh Zikryeh is one of the famous works of Mir Seyed Ali Hamedani who is known as Ali Sani and Shah-e Hamedan, one of the most popular mystics in eighth century. Risaleh Zikryeh has been published several times independently or in addition to other his works. Through edition of the Zaad-e Akhirat, the authors have found a manuscript belongs to the Leiden University Library (number 600 from the Warner collection), that consists of several works including Risaleh Zikryeh as the most important one. The date of this manuscript is 811 A.H. which is close to the time of Mir Seyed Ali Hamedani (714-786 A.H.). So, this manuscript is the oldest complete version of this work according to the different catalogues. Two most important corrections of Risaleh Zikryeh are edited by Mohammad Riaz and Fereydoun Taghizadeh. The first one is published in Life and Works of Mir Seyed Ali Hamedani and the other one is published independently. The authors introduced earlier editions and also compared this manuscript with both mentioned editions and indicated the importance of the Leiden's manuscript, especially in the edition of the Risaleh Zikryeh.
Keywords: Risaleh Zikryeh, Mir Seyed Ali Hamedani, critical edition, textology, Persian manuscripts of Leiden University Library -
Pages 225-254
The present paper is the eighteenth paper which focuses on the findings related to the history of literature, textology, and codicology. Some of the introduced sources and provided information are as follows: Two fifth-century suhuf in East Kufic script in Pakistan The relationship between one of Seyyed Hasan Qaznavi's poems and a newspaper from 6th century "Badrqarn" or "Deramzan" from Isfahan Some new information about Zeinoddin Ali Kolah Shirazi Two-volume Persian commentary in Goharshad Mosque Library, dated 897 AH "Jāst", still "Jāst" up to the 10th century AH Allame Qazvini who ate halal food.
Keywords: History of literature, textology, codicology -
Pages 255-278
A Selection of Indian Style Poems by Alireza Zakavati Gharagozlou, published by the University Publishing Center in 1372, was the first selection of Indian style poetry in Iran. A work that in its selection of Indian style poems went beyond Saib and Kaleem's poems, and presented other brilliant poems in this style from some unknown poets. In this article, we are talking about the second edition and the detailed and revised version of A Selection of Indian Style Poems that is Majmoo'eye Khial (a Collection of Fantasies). This new book includes selected ghazals of forty six poets from Baba Faghani Shirazi to Safa' al –Haq Hamedani, and was published by Nashrenow publishing house in 1397. The following article first deals with the opponents and proponents of the Indian style, and then discusses some excerpts from the poems of Indian style poets from the book A Selection of Saib Tabrizi's poems by Heidar Ali Kamali Isfahani (published in 1305) and other selections published up to 1397. Finally it is going to criticize and evaluate the book Majmoo'eye Khial (a Collection of Fantasies). In this section, while explaining the political and social situation in Iran after the Mongol invasion and Safavid despair, the characteristics of the Indian style and the ups and downs of this style are discussed. One of the most important advantages of the this collection compared to other selections of the Indian style is that the author's philosophical insight was the main criteria in choosing the poems, and the author has tried to reveal the "individuality" as well as stylistic and intellectual characteristics of each poet by reflecting on their individual and social thinking.
Keywords: Majmoo'eye Khial (a Collection of Fantasies), a selection of Indian style, Indian style, Saib Tabrizi, book report -
Pages 279-296
The book The Structure of Created Causality According to Abulhassan Ash'ari's Perspective is a Persian translation of an article by Richard M. Frank, one of the most prominent Western scholars in the field of Islamic theology, who examines Abulhasan Ash'ari's views in the book Al-Luma on the role and manner of human causality in doing of his actions. In the present article, first Frank's important works on Ash'ari and Mu'tazilite theology are briefly introduced, and the importance of his research in this field is pointed out, then the Persian translation of this article is criticized and evaluated. This critical essay shows that the mentioned translation, in addition to problems in its appearance which are related to its publication, contains numerous and significant flaws and shortcomings, including: Significant errors in reading and writing names and phrases, incorrect translations, selection of erroneous equivalents, spelling and punctuation errors, omission and numerous small and large misunderstandings, and punctuation errors.
Keywords: The Structure of Created Causality According to Abulhassan Ash'ari's Perspective, Richard M. Frank, Ash'ari's theology, Haniye Mofidi, translation review, Elm publication