فصلنامه نفس
سال ششم شماره 3 (پاییز 1398)

بیماری آسم شایع‌ترین بیماری در دوران کودکی می‌باشد که می‌توان با روش‌های پیشگیری تا حد زیادی از بروز حملات آسم جلوگیری کرد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات تناوبی و عضلات تنفسی بر روی برخی از شاخص‌های آنتروپومتریک و اسپیرومتری و قدرت و استقامت عضلات تنفسی کودکان مبتلا به آسم صورت گرفت.پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی بود، که روی دانش‌آموزان پسر10 الی12 سال آسمی اجرا شد. نمونه‌های پژوهش 32 بیمار آسمی که به صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. آزمودنی‌ها به چهار گروه آسمی: کنترل، تمرین تناوبی، عضلات تنفسی، ترکیبی و یک گروه کنترل سالم تقسیم شدند. برنامه تمرین تناوبی با استفاده از چرخ کارسنج طی هشت هفته، هر هفته سه جلسه به مدت30 دقیقه بین 50 الی80 وات در دقیقه انجام شد. تمرینات عضلات تنفسی با استفاده از دستگاه تمرینی ویژه عضلات دمی برای گروه‌های عضلات تنفسی و ترکیبی شامل دو ست با 10 تکرار10ثانیه‌ای و 15ثانیه استراحت با بینی بسته یک‌بار در روز با تکرار سه روز در هفته و طی هشت هفته با شدت30 درصد S-Indexانجام شد و هر دو هفته شدت آن به میزان پنج سانتیمتر مکعب افزایش می‌یافت. شاخص‌های آنتروپومتریک، اسپیرومتری، قدرت و استقامت عضلات تنفسی قبل و پس از پایان دوره تمرینی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس ، کوواریانس و tزوجی در سطح خطای05/0 مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد شاخص‌های وزن، توده بدنی و ضربان قلب پس از دریافت هشت هفته تمرین تناوبی، عضلات تنفسی و ترکیبی نسبت به کنترل کاهش معنی‌داری(05/0>P)داشت. در شاخص‌هایFVC،FEV1 و FEV1/FVC نیز پس از مداخله تغییرات افزایشی معنی‌داری(05/0>P)درگروه‌های تمرینی نسبت به پیش‌آزمون و گروه کنترل مشاهده شد. قدرت عضلات تنفسی در گروه‌ تمرین تناوبی، عضلات تنفسی و ترکیبی به ترتیب با 32/18%، 88/25% و 72/36% افزایش معنی‌داری(05/0>P) نسبت به پیش آزمون و گرو.ه کنترل داشتند. استقامت عضلات تنفسی نیز در گروه‌ تمرین تناوبی، عضلات تنفسی و گروه ترکیبی به ترتیب 93/33%، 67/23% و 81/50% افزایش معنی‌داری(05/0>P) نسبت به پیش آزمون و گروه‌های کنترل داشتند(05/0>P). با توجه به یافته‌های پژوهش پیشنهاد می‌شود ترکیب تمرینات عضلات تنفسی و تناوبی سبب بهبود فراسنجه‌های اسپیرومتری و قدرت و استقامت عضلات تنفسی می‌شود.

سرطان ریه مهم ترین عامل مرگ ناشی از سرطان در سراسر جهان می باشد. پیشرفت بیماری،عوارض درمان(اعم از شیمی درمانی، رادیوتراپی ویا جراحی) و علایم اختصاصی بیماری به طور چشمگیری باعث کاهش کیفیت زندگی در چنین بیمارانی می گردد. بعضی مطالعات نشان داده اند که کیفیت زندگی عاملی مهم در میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه است. این مطالعه به منظور ارزیابی کیفیت زندگی ونیز ارتباط آن با بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه در ایران انجام شد.

این مطالعه مقطعی بر روی بیماران مبتلا به سرطان ریه در مرحله پیشرفته انجام شد. ارزیابی کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه های EORTC QLQ-C30 و LQ-LC13 Qصورت گرفت.

از میان 338 بیمار مورد مطالعه،285 بیمار(84.3%) مرد و مابقی را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی بیماران 58.14 سال بود. بقای یک ساله بیماران %14.3 بود که احتمال آن برای زنان بیشتر از مردان بود. هم چنین کمترین احتمال بقا در بازه ی سنی 50-35 سال مشاهده شد. آزمون تحلیل همبستگی نشان می دهد که تنها بین کیفیت زندگی و احتمال بقا رابطه معناداری وجود دارد (سطح معنی داری=0.0001).

با عنایت به رابطه ی معنی دار بین کیفیت زندگی و بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه در مطالعه ی حاضر، فراهم آوردن شرایط ارتقای کیفیت زندگی بیماران برای نیل به بقای طولانی تر این بیماران امری بسیار ضروری می نماید.

بیماری سی اف یکی از بیماریهای مزمن و نسبتا شایع است که درد و رنج و مشکلات زیادی را برای فرد مبتلا و خانواده های آنها بوجود می آورد؛از اینرو در پژوهش حاضر بر آن شدیم که به بررسی تاثیرات روانشناختی این بیماری بر روی افراد مبتلا بپردازیم؛با توجه به اهمیت امید به زندگی و سلامت روان در بیماریهای مزمن و با توجه به اینکه پژوهشی که به بررسی و مقایسه ابعاد روانشناختی در این بیماران بپردازد،یافت نشد،هدف از پژوهش حاضر تعیین تفاوت امید به زندگی و سلامت روانی در بیماران مبتلا به سی اف و افراد غیر مبتلا بود.

روش پژوهش حاضر از نوع مورد شاهدی بود. جامعه آماری این پژوهش،شامل کلیه بیماران مبتلا به سی اف که بیشتر از 15 سال سن دارند و در سال 1398 به درمانگاه سی اف مرکز طبی کودکان مراجعه نموده اند بود.همچنین جامعه آماری افراد سالم هم شامل افراد غیر مبتلا به بیماری سی اف در شهر تهران بود. نمونه پژوهش 60 نفر بود که، شامل 30 نفر از افراد مبتلا به بیماری سی اف و 30 نفر از افراد غیر مبتلا بودکه، به شیوه هدفمند انتخاب شدند؛برای سنجش متغیرهای پژوهش ، از پرسشنامه های سلامت عمومی گلدبرگ و امید به زندگی اشنایدر استفاده شد؛ به منظور تحلیل داده های پژوهش، از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 و آزمون آماری تی مستقل استفاده گردید.

نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد که، افراد مبتلا به بیماری سی اف با 99 درصد اطمینان، از امید به زندگی و سلامت روانی کمتری نسبت به افراد غیر مبتلا به بیماری سی اف برخوردارند.

با توجه به اینکه امید به زندگی و سلامت روانی بیماران مبتلا به سی اف،تحت تاثیر این بیماری کاهش می یاید،پیشنهاد می شود که مداخلات روانشناختی لازم به صورت مستمر در کنار درمانهای پزشکی برای این بیماران صورت گیرد

آلودگی هوا بدلیل اینکه هر انسان روزانه به طور متوسط 10 متر مکعب هوا استنشاق می کند و تاثیر آن بر سلامتی انسان ها اهمیت فراوانی دارد. شهر اهواز مرکز استان خوزستان بدلیل بروز پدیده گرد و غبار در سال های اخیر بعنوان یکی از آلوده ترین شهرهای ایران و جهان به شمار می رود. هدف از این تحقیق برآورد بار دارویی وارد، به علت بیماری تنفسی ناشی از تماس با ذرات معلق کمتر از 10 میکرون در شهر اهواز در سال 1395است.

این مطالعه به صورت گذشته نگر بر بیماران دارای مشکل تنفسی با علت های سل، آسم، آسم کودکان و انسداد مزمن ریوی در بیمارستان های دولتی (امام، رازی، گلستان) شهر اهواز انجام شد. تمام روزهای سال 1395 شهر اهواز از سازمان محیط زیست استان گرفته شد. داده های اداره محیط زیست به صورت اندازه آلودگی در هر ساعت از 24 ساعت جمع آوری شد، هر روز به طور جداگانه میانگین آلودگی اش محاسبه شد و در نهایت روز هایی که میزان آلودگی با گرد و غبار بالای 120 میکرون بود به عنوان روز گرد غباری بنابر استاندارد جهان و روز های بالای 150 میکرون به عنوان استاندارد جهان انتخاب شدند. بعد از تهیه تاریخ این روز ها (153 روز) بیمارانی که در این تاریخ ها به بیمارستان های فوق با علت های مشکلات تنفسی گفته شده، مراجعه کردند (655نفر) به عنوان جمعیت در نظر گرفتیم و به صورت رندوم بر طبق جدول مورگان 246 نفر برای نمونه تحقیق و اطلاعات دارویی اشان در فایل excel وارد شدند.

اپنه خواب انسدادی ، یک اختلال مزمن می باشد که نیازمند مراقبت در کل دوره زندگی می باشد. بیماران مبتلا به سندرم هیپونتیلاسیون چاقی در مقایسه با افرادی با همان درجه چاقی اما بدون ابتلا به سندرم هیپوونتیلاسیون –چاقی هستند نیاز به بستری بیشتر در واحد مراقبت های ویژه و بیمارستان دارند .لذا هدف از این مطالعه مقایسه خصوصیات بالینی بیماران مبتلا به OSA و بیماران با سندرم هیپوونتیلاسیون به اضافه OSA از نقطه نظر عوارض دیابت و عوارض قلبی عروقی و افزایش فشار شریان ریوی می باشد.

روش پژوهش:

این مطالعه از نوع مورد- شاهد با استفاده از اطلاعات پرونده های بیماران مبتلا به OSAدر بیمارستان مسیح دانشوری انجام شد. با استفاده از پلی سومنوگرافی موارد متوسط و شدید تشخیص داده شده و با استفاده از اطلاعات بالینی پرونده ها موارد هیپوونتیلاسیون ناشی از چاقی مورد بررسی قرار گرفت و مواردی که کرایتریای ورود به مطالعه را داشتند در مطالعه شرکت داده شده اند.. در کل 138 نفر با معیارهای OSA متوسط تا شدید مطابقت داشتند. 55 فرد مبتلا به OSA متوسط تا شدید همراه با OHS در یک گروه قرار گرفتند و گروه دیگر شامل 83 فرد مبتلا به OSA متوسط تا شدید بدون OHS بود.

نتایج تحقیق حاکی از اختلاف معنی دار بین دو گروه از نظرافزایش فشار شریان ریوی بود در گروه با هیپونتیلاسیون و OSA این امر شیوع بالاتری داشت. شیوع سکته های مغزی ، حملات قلبی ، فشار خون بالا و دیابت در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت.

با توجه به نتایج مطالعه حاضردر بیماران مبتلا به OSA به تنهایی حتی در عدم حضور هیپوونتیلاسیون شیوع حملات قلبی عروق ،سکته های مغزی و دیابت قابل ملاحظه می باشد و تفاوت معنی داری با حضور هیپوونتیلاسیون ندارد ولی افزایش فشار شریان ریوی در گروه OSA همراه با هیپوونتیلاسیون بیشتر است. احتمالا با توجه به هیپوکسی طولانی تر و شدید تر باعث این واقعه شده است.که این امر اهمیت هیپوکسی را در ایجاد افزایش فشار شریان ریوی نشان می دهد.

در این مقاله، مدلی با استفاده از ابزار اختیار واقعی به جهت تصمیم‌گیری برای یافتن بهترین زمان ممکن اجرای پروژه‌ی گسترش یکی از بخش‌های بیمارستان ارایه می‌شود. به دلیل شرایط خاص سیستم‌سلامت این مدل عدم قطعیت‌های متعددی را در نظر می‌گیرد .سه عدم‌قطعیت هزینه گسترش تجهیزات، نرخ ترخیص بیماران از بخش و نرخ تقاضا برای ورود به بخش، مواردی هستند که با بررسی سیستم سلامت مشخص می‌شود پارامترهای تاثیرگذاری بر روند تصمیم‌گیری هستند. جهت نشان دادن عملکرد مدلی که ارایه می‌شود، یک مثال عددی بررسی می‌شود به طوری که ارزش پروژه در زمان حال و بهترین زمان ممکن جهت اجرای پروژه از خروجی‌های آن می‌باشد.