نشریه تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا)
پیاپی 3 (بهار 1389)

آشنایی عمیق مولانا با معارف اسلامی (قرآن و تفاسیر و احادیث رسول) و غور ایشان در آن ها، باعث شده است که در مثنوی از داستان پیامبران، به ویژه از سیرت حضرت رسول (ص) با تنوع و گستردگی فراوان بهره ببرد. پیامبر از نور حق است و هم جنس ملک و عقل، کردار و گفتارش در حیطه ی قدرت و تصرف حق است و از غیب آگاه. علت های درونی (نفس) انسان را می شناسد و پیروی از ایشان موجب بیداری انسان ها از خواب غفلت و کمال انسان هاست. ثنای او، ثنای خداست، بدین جهت ممدوح حقیقی عارفان است. عشق حق با او همراه است و در همه جا، وجه االله را می بیند. آیینه ای است که هر کس چه کافر و چه مومن، در او بازتاب حال و آینده خویش را مشاهده می کند. یاریگر و شفیع مسلمان و غیر مسلمان است. سنت ایشان در زندگی فردی و اجتماعی الگوی حسنه ی معتقدان به اوست. عاطفی ترین قسمتی که مولانا در مثنوی به حضرت رسول (ص) پرداخته، زمانی است که حضرت به کودکی در نزدیکی مکه گم شده است و حلیمه، دایه پیامبر، با اضطراب مادرانه در جستجوی او از پیر بت پرست و سپس از عبدالمطلب استمداد می جوید

دیوان ملا محمد بن سلیمان بغدادی در آنکارا چاپ شده است و اغلب کتابخانه های جدید الاحداث آن را ندارند و بدین سبب در ایران خواننده ی اندک داشته است ما در این مقاله سیری در دیوان فضولی می کنیم و نکات برجسته از آن را یادآوری می نماییم، او شاعر قرن دهم و ت دارد. فرط علاقه شیعی مذهب است و ارادت خاص ی به حضرت علی علیه السلام و خاندان نبو و شدت ارادت او را بظاهر علی اللهی و از خرقه ی غالیه نشان می دهد تا نظر شما چه باشد؟

قبل از حمله ی اعراب (مسلمان) به ایران عصر ساسانی، سنت کارنامه و اندرزنامه نویسی یکی از ریشه دارترین سنتهای ملی ایرانی در زمینهی نثر محسوب می شود ونمونه های بارز آن نامه ی تنسر وکارنامه ی اردشیر بابکان ،اندرزنامه ی مهر اسپندان، بزرگ مهر و خسرو قبادان است . این سنت دیرینه بعد از اسلام نیز مورد توجه قرار گرفت و یکی از ارزنده ترین آثار دوره ی اسلامی دربارهی سیاست نامهی خواجه نظام الملک است. دراین تحقیق به تاثیر پذیری اثر خواجه از سنت اندرزنامه نویسی ایران قبل از اسلام خصوصا آثار باقی مانده ی نامه ی تنسر و کارنامه ی اردشیر بابکان پرداخته میشود