مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
پیاپی 190 (آبان 1399)

سلول های دندریتیک، سلول های حرفه ای عرضه کننده آنتی ژن هستند که آغازگر و تعدیل کننده پاسخ های ایمنی می باشند. ماده شیمیایی epigallocatechin gallate (EGCG) چای سبز یکی از عوامل سرکوبگر تومور شناخته شده است. از آن جایی که اینترلوکین4 (IL-4) تولید سایتوکاین های پیش التهابی را مهار می کند و EGCG نیز دارای اثر ضد التهابی و تعدیل کننده ایمنی می باشد، لذا هدف از این مطالعه، بررسی اثر EGCG در تمایز مونوسیت ها به سلول های دندریتیک به عنوان جایگزینی مناسب برای IL-4 بوده است .

مواد و روش ها: 

در این مطالعه تجربی، سلول های تک هسته ای خون محیطی با استفاده از فایکول جداسازی و سلول های مونوسیت CD14+ به روش MACS جمع آوری شدند. EGCG در دو غلظت µmol/l 5 و µmol/l 10 اضافه شد. سلول ها درروز ششم و هشتم از جهت شاخص های تمایزی CD83، HLA-DR  و  CD11bبه روش فلوسیتومتری ارزیابی شدند. IL-23 و IL-35 نیز در مایع رویی کشت سلولی بررسی شدند.

یافته ها: 

مولکول های CD11b و CD83 در سلول های دندریتیک بالغ و نابالغ، تفاوت معنی داری بین دو روش داشت (05/0< P) مولکول HLA-DR در سلول های دندریتیک نیز تفاوت معنی داری داشت(05/0< P). IL-23 و IL-35 در مرحله نابالغ نسبت به سلول های دندریتیک بالغ تفاوت معنی داری نداشتند ولی در مرحله بالغ بین دو روش تفاوت معنی داری دیده شد (05/0< P).

بر اساس نتایج این مطالعه، EGCG درمقایسه با IL-4 توانایی تمایز مونوسیت ها به سلول های دندریتیک نابالغ را دارد و به نظر می رسد این مولکول باعث تولید سلول هایی دندریتیک با خاصیت تولروژنیک نسبت به روش کلاسیک می شود.

امروزه به علت ماشینی‏شدن کارها، افزایش بی‏تحرکی از مشکلات در حال گسترش در جوامع مختلف است که خطر بروز بیماری‏هایی مانند کبد چرب، چاقی و دیابت را در افراد افزایش می‏دهد. مطالعات تاثیر تمرینات ورزشی را بر سطوح شاخص های آنزیمی کبد گزارش کرده اند. به‏ نظر می رسد محصولات گیاهی در مدیریت انواع بیماری ها نظیر کبد چرب مفید باشند.

مواد و روش ها: 

پژوهش تجربی با نمونه حیوانی و گروه بندی تصادفی حاضر به بررسی پاسخ شاخص‏های آنزیمی آسپارتات آمینوترانسفراز(AST)، آلانین آمینوترانسفراز(ALT)، آلکالین فسفاتاز(ALP) و گاما گلوتامیل ترانس پپتیداز(GGT) و نیم رخ لیپید(تری گلیسرید و کلسترول تام) کبد موش‏های صحرایی پیرو 8 هفته تمرین استقامتی و مصرف عصاره گل نسترن پرداخته است. تعداد 36 سر موش به چهار گروه: کنترل-سالین، تمرین-سالین، کنترل-نسترن و تمرین-نسترن تقسیم شدند. در پایان دوره سطوح آنزیم های کبدی، تری گلیسرید و کلسترول اندازه‏گیری شد.

یافته ها: 

تحلیل سطوح آنزیم های AST و ALT با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که سطوح این دو آنزیم در گروه‏‏های تمرین-سالین (024/0=P) (002 /0P) و کنترل- نسترن (004/0=) (001/0P=p) نسبت به کنترل- سالین کاهش یافته بود. اثر تعاملی تمرین و عصاره نسترن توانست کاهش معنی‏داری را در آنزیم‏های AST و ALT  نسبت به تمامی گروه‏ها ایجاد کند (001/0=p). سطوح ALP در گروه های تمرین- سالین (008/0=p)، کنترل-نسترن (002/0=p) و تمرین-نسترن (001/0=p) نسبت به گروه کنترل-سالین کاهش یافت. تحلیل سطوح GGT عدم اختلاف معنی دار را بین گروه ها نشان داد (172/0=p). تمرین استقامتی و عصاره گل نسترن موجب بهبود مقادیر تری گلیسرید و کلسترول تام کبدی شدند.

اجرای تمرین استقامتی همراه با مصرف عصاره گل نسترن می تواند تاثیر بسزایی بر کاهش شاخص‏های آنزیمی، تری گلیسرید و کلسترول تام کبدی داشته باشد.

مطالعات در زمینه ارتباط بین فعالیت بدنی با بروز بیماری مزمن کلیوی (CKD) نتایج متناقصی گزارش کرده اند. هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط فعالیت بدنی با بروز بیماری مزمن کلیوی در زنان و مردان در یک مطالعه مبتنی بر جمعیت است.

مواد و روش ها:

 در مطالعه آینده نگر حاضر، 4226 شرکت کننده (1872 مرد و 2354 زن) بدون CKD در قالب مطالعه قند و لیپید تهران به مدت 6 سال از فاز3 (1386-1384) تا فاز 5 (1394-1391) پیگیری شدند. اطلاعات پایه فعالیت بدنی برای اندازه گیری معادل متابولیکی (MET) بر حسب ساعت در هفته مورد بررسی قرار گرفت. تخمین فیلتراسیون گلومرولی با استفاده از معادله اصلاح رژیم غذایی در بیماری های کلیوی (MDRD) محاسبه وCKD به صورت
eGFR < 60 ml/min/1.73 m2 تعریف شد. برای بیان ارتباط بین بروز CKD با طبقه بندی های معادل متابولیکی، شانس خطر و 95 درصد فاصله اطمینان با استفاده از رگرسیون لجستیک محاسبه شد.

یافته ها: 

میانگین MET در مردان و زنان به ترتیب 913 و 683 دقیقه در هفته و بروز  CKDبه ترتیب برابر 7/10 و 4/15 درصد بود.پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده، در مردان با فعالیت بدنی سنگین تر نسبت به مردان با فعالیت بدنی سبک تر شانس بروز CKDبه میزان 30 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 95/0-51/0) کاهش یافته بود (012/0=P). هیچ رابطه معنی داری بین سطوح مختلف فعالیت بدنی و بروز CKD در زنان ملاحظه نشد (059/0=p).

فعالیت بدنی بیش تر با خطر بروز کم تر بیماری مزمن کلیوی بین مردان پس از 6 سال پیگیری در ارتباط است.

سندرم گیلن باره یک اختلال اتوایمیون است که واجد یافته های متفاوت بالینی و پاتولوژیک است و تشخیص آن بر اساس یافته های بالینی استوار است. در این مطالعه به بررسی مشخصات بالینی و آزمایشگاهی مبتلایان به این بیماری در منطقه ای از شمال ایران پرداخته شده است.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه توصیفی تحلیلی ده ساله، پرونده کودکان زیر 15 سال مراجعه کننده به یک مرکز ارجاع سطح 3 در شمال ایران که با تشخیص سندرم گیلن باره بستری شده بودند، بررسی شد. خصوصیات دموگرافیک، بالینی، آزمایشگاهی، بررسی های الکتروفیزیولوژیک، سیر بیماری و درمان های انجام شده، ثبت شد.

یافته ها: 

در طی این بررسی 37 مورد بیمار گیلن باره وارد مطالعه شدند. میانه سن 4 سال با صدک 25 و 75 درصد به ترتیب 5/2 و 7 سال بود. تعداد پسران 27 (73 درصد) نفر و از دختران بیش تر بود (005/0=P). میانه سن پسران (4 سال) از دختران (7 سال) کم تر بود (034/0=P). در زمستان 1/35 درصد، پاییز 7/29 درصد، بهار 9/18 درصد و در تابستان 2/16 درصد از موارد بیماری ثبت شد (05/0<P). شایع ترین بیماری های شناخته شده شامل عفونت مجرای هوایی فوقانی (46/59 درصد) 22 نفر و سپس اسهال (3/24 درصد) 9 نفر بود و 1/54 درصد بیماران فاقد تب بودند. از میان علایم عصبی شایع ترین یافته ها به ترتیب ضعف عضلات اندام ها (3/97 درصد) 36، لنگش (7/75 درصد) 28 و آتاکسی (8/37 درصد) 14 مورد بودند. شایع ترین فرم بیماری نوع دمیلینیزان 9/64 درصد و سپس نوع اکسونال حسی- حرکتی 6/21 درصد و اکسونال حرکتی 5/13 درصد بودند. در نوع دمیلینیزان 79 درصد بیماران به بهبودی کامل رسیدند.

در مطالعه حاضر پسران بیش تر از دختران به علت سندرم گیلن باره بستری شدند و سن ابتلا در پسران کم تر بود. فرم دمیلینیزان بیماری شایع ترین فرم آن بود و نیز با بهترین پیش آگهی نورولوژیک همراه بود.

بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد به علت عدم تبعیت از درمان در معرض عود بیماری و پیشرفت ناتوانی هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بازخوردمحور بر تبعیت از درمان بیماران با سندرم کرونری حاد انجام شد.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه نیمه تجربی که درسال 1398 انجام شد، 70 بیمار با سندرم کرونری حاد در بخش های قلب بیمارستان های آموزشی زاهدان با نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار مطالعه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه تبعیت از درمان ضیایی بود. مداخله به صورت آموزش بازخوردمحور طی سه جلسه انفرادی 45-30 دقیقه ای و به صورت یک روز در میان و از 24 ساعت بعد از پذیرش بیمار انجام شد. یک و سه ماه بعد از مداخله، ابزار تبعیت از درمان در مورد هر دو گروه تکمیل شد. سپس داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: 

نمره تبعیت از درمان بیماران گروه مداخله یک ماه بعد از مداخله 98/12±22/56 بود که سه ماه بعد به 51/11±22/61 افزایش یافت و این افزایش معنی دار بود (05/0< P). در گروه کنترل میانگین نمره تبعیت از درمان در اندازه گیری یک ماه بعد 64/11±97/46 و سه ماه بعد 36/12±61/45 بود و تفاوت نمره یک و سه ماه بعد از مداخله معنی دار بود، اما میانگین نمره تبعیت از درمان کاهش یافته بود (04/0= P).

آموزش بازخوردمحور می تواند باعث بهبود تبعیت از درمان بیماران سندرم کرونری حاد شود و پرستاران می توانند از این شیوه آموزشی در جهت ارتقاء تبعیت و متعاقبا بهبود پیامدهای بیماری استفاده نمایند.

کووید-19 یک بیماری عفونی است که بر اثر ویروس کرونای جدید، ایجاد می شود و پاندمی آن موجب مرگ و میر و خسارات زیادی در دنیا شده است. این پژوهش با هدف تعیین پیش بینی کنندگی سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در انجام رفتارهای پیشگیرانه از کووید 19 در استان مازندران انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه توصیفی تحلیلی (مقطعی) بر روی 400 نفر از مردم استان مازندران با سن 18 سال و بالاتر در سال 1399 انجام شد. نمونه ها به صورت دردسترس و از طریق رسانه های اجتماعی جمع آوری شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر الگوی اعتقاد بهداشتی به صورت آنلاین جمع آوری شد. داده ها با استفاده از محاسبه فراوانی، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شدند.

یافته ها: 

بین رفتارهای پیشگیرانه از کووید-19 و سازه های حساسیت (2/0=r ، 000/0P=)، منافع (127/0=r ، 011/0P=)، موانع (189/0= r ، 000/0P=) و خودکارآمدی (302/0= r ، 000/0P=) همبستگی مثبت و معنی داری مشاهد شد. سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی در مجموع توانستند 26 درصد از واریانس رفتارهای پیشگیرانه از بیماری کووید-19 را پیش بینی کنند که سازه خودکارآمدی (220/0= β) قوی ترین پیش بینی کننده بود.

بر اساس نتایج، نقش پیش بینی کنندگی مفهوم خودکارآمدی را برای رفتارهای پیشگیری کننده از کووید-19 بر طبق الگوی اعتقاد بهداشتی تایید می کند، بنابرا ین از شیوه های افزایش خودکارآمدی از قبیل ترغیب کلامی، افزایش آگاهی نسبت به توانایی های افراد و ارایه الگوهای مناسب برای آن ها می توان به عنوان عوامل ارتقادهنده رفتارهای پیشگیرانه از کووید-19 استفاده کرد.

دیستوشی شانه یک اورژانس مامایی است و با شناسایی عوامل پیش بینی کننده آن می توان اقدامات کارآمدتری جهت پیشگیری عوارض ناشی از دیستوشی انجام داد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط عوامل مادری و مداخلات حین زایمان با دیستوشی شانه انجام شد.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی 6520 پرونده زایمان سال های 97-96 در بیمارستان شهیدان مبینی شهر سبزوار مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه بین دو گروه با (212 زایمان) و بدون دیستوشی شانه (6308 زایمان) انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست محقق ساخته بود. نمونه گیری به روش سرشماری بر روی کلیه زایمان های واژینال 37 تا 42 هفته با پرزانتاسیون سفالیک انجام شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های من ویتنی، کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شد.

یافته ها: 

نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین سن (001/0> P)، شاخص توده بدنی (001/0> P)و وزن مادر (002/0=P)، لیبر خودبخود (001/0>P)، تقویت زایمان با اکسی توسین (001/0 =P) و واکیوم (001/0> P) تفاوت آماری معنی داری در دو گروه با و بدون دیستوشی شانه دارند. در آنالیز رگرسیون لجستیک چندگانه تنها فاکتور خطر مستقل دیستوشی شانه، واکیوم (52/2=OR، 95 درصد فاصله اطمینان: 978/3-596/1، 001/0>P) بود.

براساس یافته های مطالعه می توان دیستوشی شانه را در زایمان های انجام شده با واکیوم پیش بینی نمود. بنابراین با کاهش انجام زایمان واژینال با واکیوم و استفاده از روش های جایگزین مانند سزارین می توان از عارضه زایمانی دیستوشی شانه پیشگیری نمود.

امروزه با گسترش استفاده از دستگاه های خودپرداز، احتمال آلوده شدن دست در اثر تماس با سطوح دستگاه افزایش یافته است، لذا بر آن شدیم تا این مطالعه را با هدف بررسی فراوانی آلودگی باکتریایی صفحه کلید دستگاه های خود پرداز شهر ساری و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جداشده از آن ها انجام دهیم.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، از 200 صفحه کلید دستگاه خودپرداز شهر ساری در مدت زمان 3 ماه در سال 1398 به وسیله سوآب استریل نمونه گیری انجام و به آزمایشگاه منتقل شد. نمونه ها در محیط TSB تلقیح و بعد از 24 ساعت انکوباسیون در دمای 37 درجه سانتی گراد، بر روی محیط های کشت اختصاصی جامد کشت و انکوبه شدند. سپس باکتری های ایزوله شده شناسایی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها به روش دیسک آگار دیفیوژن بررسی شدند.

یافته ها:

 آلودگی باکتریایی در 97 درصد نمونه های تهیه شده مشاهده شد، بیش ترین فراوانی باکتری های جدا شده مربوط به کلبسیلا پنومونیه (08/36 درصد) و کم ترین آن ها مربوط به باسیلوس سریوس (54/1 درصد) بود. در مورد کلبسیلا پنومونیه، بیش ترین میزان مقاومت (42/91 درصد) در مقابل تتراسایکلین و کم ترین میزان مقاومت (85/2 درصد) نسبت به ایمی پنم مشاهده شد.

ضدعفونی کردن منظم صفحه کلید خودپرداز نقش به سزایی در کاهش آلودگی باکتریایی آن دارد. همچنین با توجه به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده، می توان با نظارت دقیق تر بر سیاست های مصرف آنتی بیوتیک گامی مهم در مبارزه با این مشکل برداشت.

شکستگی های دیستال استخوان تیبیا در شرایط بد پوست، بافت نرم و جریان ضعیف خون، احتمال بروز عوارض پوستی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات وریدی پوستی بدنبال درمان شکستگی تیبیا و عوامل موثر بر آن بود.

مواد و روش ها: 

مطالعه مقطعی بر روی140 بیمار(103 مرد، 37 زن)، با شکستگی تیبیا که از سال 1396-1391 با یکی از روش های اینترامدولاری نیل، پلاک و یا اکسترنال فیکساتور در بیمارستان شهید بهشتی بابل درمان شدند، انجام گرفت. بیماران به طور دقیق معاینه شدند و با پرونده خوانی اطلاعات جمع آوری شد. تعداد سال های گذشته از تروما، جنسیت، سن، زمان تروما، سابقه خانوادگی (از نظر وریدهای واریسی)، روش جراحی،شدت انرژی تروما (زیاد، کم)، نوع شکستگی (باز، بسته) بررسی و مقایسه شد.

یافته ها: 

میانگین سنی بیماران در زمان تروما1/16± 85/38 سال بود.از کل افراد،50 درصد در گروه بدون تعییرات پوستی قرار گرفتند. بیش ترین درصد از نارسایی وریدی در گروه رتیکولار (3/39 درصد) و کم ترین (1/2 درصد) در آتروفی پوست وجود داشت. در شکستگی باز و ترومای با شدت زیاد و در زنان، بیش ترین اختلال وریدی پوستی مشاهده شد. گذشت زمان و سن بالای 40 سال در زمان تروما نیز میزان نارسایی های وریدی پوستی را افزایش داد. اما بین نوع جراحی و بروز نارسایی وریدی ارتباطی یافت نشد.

بر اساس نتایج مطالعه تعداد سال های گذشته از تروما (بیش از 4 سال)، جنس زن، سن بالای40 سال و شکستگی باز با بروز تغییرات وریدی پوستی ارتباط دارد. بنابراین می توان با درمان های حمایتی در سال های اولیه بعد از تروما برای افراد در معرض خطر از درد بیماران و هزینه های درمانی بکاهیم.

عامل نقص در کارکردهای شخصیت (ملاک A) به عنوان یکی از دو ملاک ضروری تشخیص گذاری اختلالات شخصیت در DSM-5، شامل مولفه های خود (هویت و خود جهت دهی) و بین فردی (همدلی و صمیمیت) می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کارکردهای شخصیت در مشکلات بین فردی و هیجانی، انجام شده است.

مواد و روش ها: 

پژوهش مقطعی تحلیلی حاضر در سال 1398 روی 245 نفر از زنان و مردان واجد شرایط ورود به مطالعه، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، در تهران انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، فرم کوتاه مقیاس سطوح کارکردی شخصیت (LPFS-BF 2.0)، مشکلات بین فردی (IIP-32) و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) گردآوری و با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی سلسله مراتبی تحلیل شدند.

یافته ها: 

بر اساس نتایج، همبستگی مثبت و معنی داری در رابطه بین تمامی کارکردهای شخصیت با مشکلات بین فردی و هیجانی به دست آمد (01/0 <p). همچنین بر اساس نتایج حاصله از رگرسیون سلسله مراتبی، کارکردهای بین فردی شخصیت (01/0 <p) و زیرمقیاس همدلی با توان بیش تری قادر به پیش بینی مشکلات بین فردی بودند (01/0 <p). همچنین تنها رابطه میان کارکردهای بین فردی شخصیت با مشکلات هیجانی مثبت و معنی دار بود (01/0 <p) که کارکرد صمیمیت نسبت به همدلی، سهم پیش بینی کنندگی قوی تری داشت (01/0 <p).

با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد تلاش در جهت اصلاح و تغییر مهارت های ارتباطی و همدلی، در حیطه کارکرد بین فردی شخصیتی همدلی و صمیمیت از طریق تهیه و تدارک برنامه های آموزشی و مداخله ای، کمک بسیار موثری برای فایق آمدن بر مشکلات بین فردی و هیجانی است.

شیوع بالای دیابت و نیاز به مراقبت منظم بیماران دیابتی منجر به تولید روزانه حجم قابل توجهی از پرونده های الکترونیکی سلامت شده است. شاخص های هموگلوبین گلیکوزیله  (HbA1c)و قندخون ناشتا (FBS)، دو معیار تشخیصی دردسترس جهت ارزیابی وضعیت مراقبتی بیماران دیابتی تلقی می شوند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عملکرد پزشک خانواده و بررسی روند تغییرات این دو معیار در آزمایشات قندخون مراجعین به آزمایشگاه صورت پذیرفت.

مواد و روش ها: 

پایگاه داده مورد استفاده در این مطالعه مقطعی، 12761پرونده الکترونیک سلامت حاوی نتایج آزمایشات قندخون مراجعین به آزمایشگاه مرجع دانشگاه علوم پزشکی مازندران بین سال های 1391 تا 1397 بود که پس از پردازش بیش از 250 هزار پرونده باقی ماند. هر یک از رکوردها به دو گروه HbA1c زیر 7 درصد (نرمال) و 7 درصد یا بالاتر (غیرنرمال) تقسیم شدند. اجرای مدل رگرسیون لجستیک یک- متغیره با استفاده از نرم افزار R نسخه 1/6/3 و افزونه و افزونه مصورسازی ggplot2 صورت گرفت.

یافته ها:

 به طور میانگین 6/35 درصد از مردان، 1/37 درصد از زنان و 7/36 درصد ازکل شهروندان سطح HbA1c، 7 درصد و بالاتر داشتند. تاثیر متغیرهای سن، نوع بیمه، طرح پزشک خانواده، نوع برنامه مراقبتی پزشک خانواده و همچنین سال انجام تست آزمایشگاهی روی سطح HbA1c شهروندان معنی دار بود (001/0<p)، اما اثر متغیر جنسیت معنی داری نبود (05/0>p).

به رغم افزایش نرخ شیوع دیابت در کشور، روند تغییرات قندخون طی سال های مورد بررسی، نوسان سطح HbA1c شهروندان زیر استاندارد 7 درصد را نشان می دهد. همچنین افزایش معنی دار خودمراقبتی در مراجعین نسبت به سال های گذشته بیان می کند که تشخیص و مراقبت از شهروندان در معرض خطر ابتلا به دیابت بهبود یافته است.

سابقه و هدف:

 گونه Centaurea virgate Lam. با نام فارسی گل گندم بوته ای یا ترکه ای از خانواده ی Astraceae یکی از گیاهان دارویی مورد استفاده در مناطق متعدد از جمله نواحی غربی ایران می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر سمیت سلولی و اندازه گیری ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره های مختلف گیاه C.virgata می باشد.

عصاره های پترولیوم اتری، دی کلرو متانی، اتیل استاتی و متانولی به ترتیب از اندام هوایی گیاه به روش خیساندن تهیه و با استفاده از روش تقطیر در خلاء خشک شدند. سپس با استفاده از آزمون MTT (3-[4,5-dimethylthiazol-2-yl]-2,5 diphenyl tetrazolium bromide) اثر سمیت سلولی آن ها در غلظت های متفاوت بر رده های سلولی سرطانی نظیر HepG2، MCF7، A549 و HT-29 مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین ظرفیت آنتی اکشسیدانی عصاره ها به وسیله ی دو روش DPPH (2,2-Diphenyl- Picrylhydrazyl) و FRAP (Ferric Reducing Antioxidant Potential) اندازه گیری شد.

در آزمون DPPH عصاره اتیل استاتی گیاه اثر بهتری نسبت به سایر عصاره ها از خود نشان داد. هم چنین از میان نتایج آزمون MTT بر رده های سلولی مورد بررسی، بیش ترین اثر سمیت سلولی مربوط به تیمار رده ی A549 با عصاره ی دی کلرو متانی C.virgata با مقدار IC50 معادل/ml  μg 44/54 بود. در حالی که سایر عصاره ها سمیت سلولی چشم گیری از خود نشان ندادند.

 استنتاج:

 با توجه به گزارش های متعدد آثار سمیت سلولی و آنتی اکسیدانی چشم گیر از اغلب گونه های جنس Centaurea، لازم است آزمایشات تکمیلی فیتوشیمیایی و فارماکولوزیکی جهت تفسیر این نتایج به کار گرفته شود.

در سال 2019، جهان شاهد ظهور ویروسی تنفسی در انسان بود که سبب بروز سندرم حاد تنفسی با میزان مرگ و میر بالا شد. SARS-CoV-2 به سرعت در جهان منتشر شد و تاکنون درمان موثری برای آن پیدا نشده است. در این مطالعه، ما قصد داریم یک واکسن مولتی اپی توپ با ترکیب چندین اپی توپ سلول T و سلول B ویروس COVID-19 طراحی کنیم.

مواد و روش ها:

 جهت بررسی های ایمنوانفورماتیکی، اپی توپ های سلول B و سلول T با استفاده از سرور IEDB پیش بینی شدند. سپس اپی توپ های برتر به وسیله لینکر مناسب به یکدیگر متصل شدند و توالی مولتی اپی توپ حاصل به عنوان کاندید ساخت واکسن علیه SARS-CoV-2 پیشنهاد شد.

یافته ها:

 در این مطالعه، 28 اپی توپ سلول B و 33 اپی توپ سلول T پیش بینی شدند، سپس برای طراحی واکسن مولتی اپی توپ از 5 اپی توپ با بیش ترین میزان ایمنوژنیسیتی در ناحیه خارج ویریونی پروتئین Spike و یک اپی توپ از هر کدام از پروتئین های Envelope، Membrane، Nucleocapsid  که در ناحیه داخل ویریونی قرار داشتند، انتخاب شده و با استفاده از لینکرهای انعطاف پذیرگلایسینی به هم متصل شدند.

براساس نتایج ایمنوانفورماتیک بiدست آمده به نظر می رسد اپی توپ های مختلفی از پروتئین های ساختاری SARS-CoV-2 توانایی بالایی در تحریک پاسخ های ایمنی هومورال و سلولی داشته باشند، لذا واکسن مولتی اپی توپ طراحی شده با این اپی توپ ها می تواند کمک شایانی در تسریع تولید واکسن موثر علیه COVID-19 داشته باشد

افسردگی پس از زایمان یک اختلال شایع روانی و رفتاری است. این کارآزمایی بالینی، تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی PRECEDE در ترغیب مادران باردار به استفاده از رایحه درمانی برای پیشگیری از علایم افسردگی پس از زایمان پرداخته است.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه، زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان کمالی شهر کرج درسال 1397 بودند. در گروه مداخله (154 نفر)، برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی PRECEDE و در گروه کنترل (154 نفر) برنامه آموزشی روتین اجرا شد. ابزار سنجش داده ها، پرسشنامه مشخصه های جمعیت شناختی و محقق ساخته مبتنی بر مولفه های الگوی PRECEDE بود. شرکت کننده ها قبل و دو هفته بعد از مداخله پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. آنالیز آماری با نرم افزار 19SPSS انجام شد.

یافته ها: 

علیرغم همگن بودن دو گروه قبل از مداخله، پس از انجام مداخله، دو گروه از نظر آگاهی، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی به استثنای نگرش، اختلاف معنی داری با هم داشتند. فراوانی استفاده از رایحه درمانی در گروه مداخله از 18/18 درصد به 100 درصد و در گروه کنترل از 48/19 درصد به 72/22 درصد رسید و میانگین نمره افسردگی پس از زایمان در گروه مداخله از 25/ 14 به 34/10 کاهش یافت.

الگوی PRECEDE، الگوی مناسبی جهت آموزش استفاده از رایحه درمانی در خانم های پرخطر از نظر افسردگی پس از زایمان می باشد.

هیداتیدوز یکی از شایع ترین بیماری های انگلی دنیا می باشد که در ایران نیز اندمیک است. در مناطق روستایی احتمال مواجهه بیش تری با این عفونت وجود دارد و به دلیل این که تاکنون هیچ مطالعه سرمی در شهرستان قایم شهر انجام نشده بود، این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع سرمی هیداتیدوزیس انسانی و عوامل خطر آن در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشت روستایی قایم شهر به روش سرولوژی الایزا انجام شد.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه توصیفی مقطعی در مجموع 403 نمونه سرم جمع آوری و بعد از تکمیل پرسشنامه، بررسی آنتی بادی ضد اکینوکوکوس گرانولوزوس با استفاده از روش سرولوژی الایزا سنجیده شد. نتایج پس از ثبت در نرم افزار SPSS 24، با استفاده از رگرسیون لجستیک تجزیه تحلیل شد.

یافته ها:

 از نظر آنتی بادی ضد اکینوکوکوس گرانولوزوس 11مورد (73/2 درصد) مثبت بودند. از نظر مثبت بودن سرمی بین جنس، مصرف سبزیجات خام و آب غیرکلرینه، ارتباط با خاک و نگه داشتن سگ اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0>P)، اما درد شکم و مصرف سبزیجات وحشی با وجود آنتی بادی ضد اکینوکوکوس گرانولوزوس ارتباط معنی داری داشتند (05/0< P).

میزان شیوع در این منطقه با سایر مناطق ایران مطابقت دارد. باتوجه به نتایج به دست آمده، سبک زندگی و متغیرهای موجود در روستاهای قایم شهر، مطالعات تکمیلی در دیگر مناطق مازندران که اقلیم مشابهی دارند پیشنهاد می شود.

امروزه جمعیت سالمندان در کشورهای مختلف رو به افزایش بوده و بخش عمده ای از آن ها از بیماری های مزمن رنج می برند. بسیاری از سالمندان به بیماری های مزمن متعدد همزمان مبتلا هستندکه نیازمند توجه ویژه می باشند. این مطالعه با هدف، شناخت وضعیت بیماری های مزمن در افراد سالمند انجام پذیرفت.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه مقطعی، داده های ثبت شده 610 فرد سالمند مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی سازمان تامین اجتماعی شهر کرمان مورد بررسی قرار گرفت. داده های استخراج شده در فرم مربوطه وارد شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: 

میانگین سنی شرکت کنندگان (58/7± 98/66) سال بوده است. فراوان ترین بیماری های مزمن در بین افراد مورد بررسی به ترتیب پرفشاری خون، دیابت، اختلالات لیپید و بیماری های قلبی عروقی بود. 208 نفر (2/34 درصد) از سالمندان تنها به یک بیماری مزمن و 8/65 درصد به دو بیماری مزمن و بیش تر مبتلا بودند.

بیماری های مزمن در سالمندان شایع بوده و ابتلای همزمان به چند بیماری نیز از فراوانی بالایی برخوردار است و نیازمند توجه ویژه می باشند.

کاهش محرک های محیطی مانند بینایی و شنوایی از روش های غیر دارویی پیشنهادی برای کاهش درد است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر گوش پوش و چشم پوش بر درد ناشی از تعبیه لوله دهانی- معدی در نوزادان انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است که در سال 1397 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران بر روی 76 نوزاد که به روش در دسترس انتخاب شدند و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند، انجام شد. محقق از 4 ساعت قبل از گذاشتن لوله دهانی- معدی و در خلال انجام کار، از گوش پوش و از 2 ساعت قبل از انجام پروسیجر از چشم پوش استفاده کرد. جهت ثبت اطلاعات دوربینی تظاهرات چهره را ضبط می کرد و به طور هم زمان ضربان قلب، اشباع اکسیژنی از روی مانیتور نوزاد برای 15 ثانیه در وضعیت استراحت قبل از انجام، حین و 30 ثانیه پس از اتمام کار ثبت می شد. درد در هنگام انجام رویه با استفاده از ابزار نشان گر درد نوزاد در هر دو گروه سنجیده شد. یافته ها با آزمون های توصیفی میانگین، انحراف معیار و فراوانی و آزمون های استنباطی T-test و من ویتنی، فریدمن، ویلکاکسون و کای اسکویر مقایسه شدند.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که میانگین نمره درد حین و بعد از گذاشتن لوله دهانی- معدی در گروه مداخله (حین  67/2±29/4، بعد 26/0±16/1) تفاوت معناداری با گروه کنترل (حین 80/1±11/9، بعد 55/2±24/4) داشت (001/0= P).

با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از گوش پوش و چشم پوش برای کاهش درد قبل از گذاشتن لوله دهانی- معدی پیشنهاد می شود.

فرمالدهید در اتاق عمل ها جهت ضدعفونی کردن و استریلیزاسیون ابزار جراحی استفاده می شود. استنشاق گاز فرمالدهید باعث بروز عوارض در افراد می شود. افزایش آگاهی درباره استفاده از آن، می تواند از بروز از عوارض جلوگیری نماید. این  مطالعه با موضوع بررسی میزان آگاهی، عملکرد و عوارض ناشی از مواجهه با گاز فرمالدهیددر پرسنل و دانشجویان اتاق عمل مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1398انجام شد.

مواد و روش ها:

 این مطالعه یک مطالعه توصیفی مقطعی است که 120 نفر از پرسنل و دانشجویان اتاق عمل، درسال 1398، پرسشنامه ی مربوط به آن را تکمیل نمودند. این پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن تایید شده است، شامل 6 سوال درباره اطلاعات دموگرافیک، 9 سوال آگاهی، 13 سوال عملکرد و 18 سوال عوارض بود. آگاهی و عملکرد در سه حیطه خوب، متوسط و ضعیف تقسیم شد. از آزمون chi-square جهت آنالیز داده ها استفاده شد.

یافته ها:

 با توجه به این که پاسخ به 4 تا 6 سوال درست از سوالات آگاهی نشان دهنده آگاهی در حیطه متوسط است 3/77درصد از پرسنل اتاق عمل و 3/73درصد از دانشجویان در این حیطه قرار گرفتند. 64درصد پرسنل و7/66درصد از دانشجویان عملکرد خوبی داشتند. بیش ترین عارضه در پرسنل اتاق عمل، سردرد (6/83درصد) و در دانشجویان سوزش چشم (7/60درصد) گزارش شد. نتایج  نشان دادکه 2/74درصد از پرسنل و 93درصد از دانشجویان هیچ گونه استانداردی درباره مواجهه با فرمال دهید مطالعه نکرده بودند.

باتوجه به خطرات مواجهه با گاز فرمالدهید، به بیمارستان ها و مراکزدرمانی توصیه می شود، دوره های آموزشی جهت افزایش میزان آگاهی و کاهش عوارض حاصل از مواجهه با آن برگزار کنند.

مطالعات بسیاری در زمینه اثربخشی درمان توانبخشی کودکان مبتلا به فلج مغزی انجام شده است. یکی از جنبه های مهم و مورد تاکید در درمان این کودکان تحرک کارکردی می باشد. این پژوهش با هدف مرور نظام مند و فراتحلیل مطالعات انجام گرفته در زمینه اثربخشی رویکرد درمانی آموزش تکلیف مدار بر تحرک کارکردی کودکان مبتلا به فلج مغزی انجام گرفت.

مواد و روش ها: 

با هدف مرور نظام مند و فراتحلیل تمامی مطالعات صورت گرفته در زمینه تاثیر رویکرد آموزش تکلیف مدار بر تحرک کارکردی کودکان مبتلا به فلج مغزی به زبان انگلیسی و فارسی با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Medline, Embase, CINAHL, PubMed, PsychInfo, ISI web of science, magiran, ISC, SID جمع آوری گردید. جستجو تا تاریخ بهمن ماه سال 1398 (ژانویه سال 2020 میلادی) به زبان فارسی و انگلیسی انجام گرفت. پس از غربالگری و ارزیابی کیفیت مقالات با استفاده از معیارهای ورود و خروج پژوهش، داده های بدست آمده با استفاده از "نرم افزار جامع فراتحلیل" تحلیل شد.

یافته ها:

 از بین 345 مقاله اولیه بدست آمده، 8 مقاله واجد شرایط تحلیل قرار گرفت. فراتحلیل بر روی این مقالات نشان دهنده تاثیر معنی دار رویکرد آموزش تکلیف مدار در مقایسه با رویکردهای مرسوم بر تحرک کارکردی کودکان مبتلا به فلج مغزی بود(000/0=P).

رویکرد درمانی آموزش تکلیف مدار می تواند به عنوان یک روش درمانی بر روی کودکان مبتلا به فلج مغزی به هدف بهبود تحرک کارکردی انجام شود.

با ورود بیماری Covid-19 اساتید دانشگاه ها موظف شدند تا کلیه فعالیت های تدریس و ارزیابی دانشجویان را به صورت آنلاین برگزار نمایند. در نتیجه تمامی کلاس های تیوری و بخشی از کلاس های تیوری- عملی برای محیط آموزش مجازی (سامانه نوید) تطبیق داده شد. این اولین باری بود که برای کاردرمانی کلاس های آنلاین برگزار می شد و تجربیاتی برای اساتید و همچنین برای دانشجویان به همراه داشته است و بدون شک از دیدگاه سازمانی، هر دانشگاه به دنبال درک تجربه دانشجویی و کشف آن چه می تواند به عنوان یادگیری آنلاین در آینده حفظ شود، خواهد بود.از دیدگاه دانشجویان چنان چه تمامی دروس تیوری و تیوری- عملی در همان ساعات برنامه درسی که از قبل زمانبندی شده بود، به صورت آنلاین انجام می شد در مدیریت زمان و انگیزه آنان می توانست تاثیرگذار باشد.  در زمینه برگزاری واحدهای عملی به ویژه تکنیک های حرکت درمانی و مداخلات درمانی در اختلالات روان قطعا چنان چه ما قادر به برگزاری کلاس های شبیه سازی شده برای بیمار و انجام تمرینات و ارزیابی ها می بودیم درپیشبرد مهارت های بالینی دانشجویان موفق تر بودیم. به عنوان مثال یک کلاس آنلاین را با پنج اتاق تصور کنید. در هر اتاق یک بازیگر وجود دارد که یک بیمار شبیه سازی شده است. هر بیمار شبیه سازی شده در هر جلسه 20 دقیقه ای یک دانشجوی کاردرمانی ملاقات می کند. دانشجو موظف است ضمن انجام ارزیابی خود، برنامه درمانی همراه با استدلال بالینی را ارایه دهد. بی تردید برگزاری چنین نمونه ای نیاز به زیر ساخت های مناسب دارد(1). در دروسی از قبیل ارزیابی قدرت عضلانی هر چند وجود تصاویر در نحوه انجام ارزیابی مناسب است ولی فقدان وجود یک نرم افزار آموزشی و یا ویدیو تصویری کاملا مشهود بود.   در خصوص برگزاری واحدهای "کارآموزی در عرصه" نیز با توجه به استقبال کم خدمت گیرندگان بهتر است هر چه سریع تر به سمت کلاس های شبیه سازی شده یا استفاده ازخدمات سلامت از دور (Telehealth) و توانبخشی از دور (Telerehabilitation) حرکت نماییم(2، 3). چراکه با وجود پاندمی، توانخواه از حضور در کلینیک های توانبخشی امتناع ورزیده و از سوی دیگر نیز درمان چهره به چهره هم برای توانخواه و هم تراپیست حتی با رعایت پروتکل های بهداشتی ریسک بالایی خواهد داشت. آن چه در زمینه" کارآموزی های در عرصه" در آینده نیاز است که مطرح شود، استفاده از یادگیری ترکیبی (Blended Learning) می باشد که رویکردی ارجح به حساب می آید(4). از آن جایی که اکثر آموزش های" کارآموزی های در عرصه" دانشجویان در مراکز وابسته به بهزیستی صورت می پذیرد و با وجود بیماری Covid-19 مراکز بهزیستی نیز یا تعطیل اعلام شده اند یا موظفند با 10 درصد ظرفیت فعالیت نمایند، بنابراین ادغام آموزش آنلاین با آموزش حضوری و سنتی می تواند در افزایش مهارت و کفایت دانشجویان کاردرمانی موثر باشد(1). از آن جاکه این تغییرات در کاردرمانی در یک بازه زمانی کوتاه و تحت شرایط خاص انجام شده است باید برای تصمیم گیری در آینده، تاثیر محیط یادگیری و نتایج یادگیری را در نظر بگیریم، تا متوجه شویم که تعمیم پذیری برای دانشجویان کاردرمانی صورت پذیرفته است. از سویی دیگر باید در جهت از بین بردن نابرابری ها گام برداریم. به عنوان مثال دانشجویان کاردرمانی که به رایانه یا اینترنت درخانه دسترسی ندارند از آموزش محروم می شوند، این موضوع به ویژه در بحران Covid-19 هنگامی که اکثر گزینه های جایگزین برای دسترسی به رایانه و اینترنت در دسترس نباشد، مانند کتابخانه های عمومی، پردیس های دانشگاه یا کافی نت ها قابل توجه است. همچنین ممکن است دانشجویان کاردرمانی در این شرایط با چالش هایی چون مهارت های خود تنظیمی، مدیریت زمان و انگیزه مواجه شوند چرا که با وجود تعطیلات زیاد، روتین ها و برنامه ریزی ها دچار مشکل خواهد شد و به نوعی جدایی و دوری از درس پدیدار می گردد. چالش هایی از قبیل سواد فناوری و شایستگی، کفایت تکنولوژیکی و پیچیدگی تکنولوژیکی برای دانشجوی کاردرمانی و نیز اساتید کاردرمانی از نکات مهم است(5). زیرا هر اندازه شناخت و مهارت استفاده از تکنولوژی بیش تر باشد علاوه بر افزایش رغبت به آموزش مجازی، استفاده از انواع نرم افزارهای آموزش مجازی بیش تر و به دنبال آن ارایه محتواهای آموزشی نیز بهتر خواهد بود. در پایان، آموزش کاردرمانی در دوره ای به صورت مجازی پیش رفته است. اساتید و دانشجویان کاردرمانی نشان داده اند که می توانند دوره ها و برنامه ها را با قالب مجازی و آنلاین تطبیق دهند و بدون شک هر دو گروه مهارت های قابل انتقال را در این محیط کسب کرده و خواهند کرد و این امر در صورتی محقق می شود که مطالب بیان شده فوق و زیرساخت های لازم فراهم شود. شاید لازم است تغییراتی در کوریکولوم های آموزشی ایجاد گردد و یا کوریکولوم های آموزش مجازی برای کاردرمانی طراحی شود. همچنین در خصوص دروس عملی، طراحی و ساخت نرم افزارها و ویدیوهای بومی سازی شده می تواند بسیار کمک کننده باشد. با این حال، لازم است به یاد داشته باشید که این تغییر به صورت بسیار سریع اتفاق افتاد، بنابراین لازم است در آموزش، رویکرد مبتنی بر شواهد را در پیش بگیریم، چرا که امکان آموزش عملی وکسب مهارت برای دانشجو در چنین شرایطی با کاستی هایی مواجه است. تحقیقات متعددی لازم است تا مشخص شود چه مولفه های مجازی و آنلاینی می تواند درحمایت از پیشرفت دانش، مهارت ها و کفایت های بالینی در کاردرمانی موثر باشد. از بیماری Covid-19آموختیم باید انعطاف پذیرباشیم و هر چه سریع تر باید به سمت توانبخشی از دور حرکت نماییم.