فهرست مطالب

فصلنامه سالمند
پیاپی 58 (تابستان 1399)

  • تاریخ انتشار: 1399/09/16
  • تعداد عناوین: 10
|
  • مراد اسماعیل زالی، محمد عرب، عباس رحیمی فروشانی، فرشته فرزیانپور* صفحات 130-143
    اهداف

     ارزیابی وضعیت سبک زندگی سالمندان به دلیل وجود عوامل متعدد موثر بر سبک زندگی یک موضوع چالش برانگیز است. پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی پرسش نامه سبک زندگی سالم در بین سالمندان ایرانی گیرنده خدمات درمانی در منزل طراحی شد.

    مواد و روش ها

     مطالعه حاضر از نوع ترکیبی و متوالی اکتشافی، با هدف ساخت ابزار سنجش سبک زندگی در بین سالمندان شهر تهران در سال 1396، در چهار گام شامل 1. بررسی متون و مصاحبه های نیمه ساختاریافته (سالمندان و متخصصین)؛ 2. استخراج حیطه ها و گویه های مرتبط با سبک زندگی؛ 3. انجام روایی؛ 4. ارزشیابی نهایی بر روی جامعه هدف (پایایی) انجام شد. به منظور انجام روایی از شاخص روایی محتوایی (CVI) و نسبت روایی محتوایی (CVR) توسط پانل متخصصین (20 نفر در هشت رشته تخصصی متفاوت و مرتبط با مسایل بهداشتی و درمانی حوزه سالمندی) و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ (40=n) استفاده شد. تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.

    یافته ها

    حد مورد توافق برای نسبت روایی محتوا (CVR) با توجه به تعداد متخصصین (n=0/42) انتخاب شد. بر این اساس از 130 سوال استخراج شده، فقط امتیاز نسبت روایی محتوا (CVR)، برای 69 سوال بالاتر از حد توافق به دست آمد (0/42).

    نتیجه گیری

     پرسش نامه سبک زندگی سالم سالمندان (EHLSQ) به منظور ارزشیابی سبک زندگی سالمندان، پایایی و روایی مناسب دارد و می تواند جهت ارزیابی وضعیت سبک زندگی سالمندان مقیم جامعه در مطالعات مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

    کلیدواژگان: سلامتی، سبک زندگی، پرسش نامه، روایی و پایایی، سالمندان
  • مجید صدوقی*، فاطمه حسامپور صفحات 144-159
    اهداف

     امروزه مراقبت های روان شناختی از سالمندان به دلیل قرار داشتن در معرض تهدیدات بالقوه ناشی از بالارفتن سن، احساس تنهایی، کاهش تدریجی فعالیت های جسمی و افزایش شیوع بیماری های مزمن، انزوای اجتماعی و ناتوانی های جسمی و ذهنی، مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است. رویکرد جدید روان شناسی مثبت به سلامت روانی، تلاش دارد تا از طریق شناسایی و پرورش توانایی ها و شایستگی های روانی به ارتقای بهداشت روانی افراد کمک کند. پژوهش حاضر در زمستان 1395 با هدف پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان بر اساس مولفه های روان شناسی مثبت شامل معنویت، قدردانی از خدا و حمایت اجتماعی ادراک شده انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. در این پژوهش 211 سالمند در دامنه سنی 60 تا 75 سال شامل 109 مرد (51/6) و 102 زن (48/4) غیرمقیم خانه سالمندان در شهرستان کاشان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به سوالات جمعیت شناختی (سن، جنس، تحصیلات، وضیت تاهل و وضعیت اقتصادی) و مقیاس های سلامت معنوی پالوتزین و الیسون، قدردانی از خدای امونس و همکاران، حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران و بهزیستی روان شناختی ریف پاسخ دادند. داده ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی از طریق آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

     میانگین و انحراف استاندارد بهزیستی روان شناختی 10/68±77/1، معنویت 51/36±90/22، قدردانی از خدا 2/41±14/90، حمایت اجتماعی خانواده 4/2±21/6، حمایت اجتماعی دوستان 5/8±16/5 و حمایت اجتماعی افراد مهم 5±20/32 بود. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که به ترتیب، معنویت (0/001=P، 02/62=209,1F، 22/0= ∆R2 و 0/47=β)، حمایت اجتماعی خانواده (0/001=P، 06/11=208,1F، 039/0=∆R2 و 0/21=β)، قدردانی از خدا (001/0=P، 80/4=207,1F، 0/017=∆R2 و 0/16=β) در طی سه گام توانستند 27 درصد از واریانس بهزیستی روان شناختی سالمندان را به طور معناداری تبیین کنند. 

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش حاضر نشان داد افزایش معنویت، قدردانی از خدا و حمایت اجتماعی ادراک شده به ویژه از جانب خانواده موجب افزایش بهزیستی روان شناختی در سالمندان می شود. از این رو، تقویت و توجه به نیازهای معنوی و حمایت اجتماعی ادراک شده سالمندان در سیاست گذاری و برنامه ریزی مراقبت های بهداشتی برای آنان می تواند به افزایش بهزیستی روان شناختی در سالمندان کمک کند.

    کلیدواژگان: بهزیستی روان شناختی، معنویت، قدردانی از خدا و حمایت اجتماعی، سالمند
  • غلامرضا انصاری، احمد دلبری، مهرداد کریمی*، احمدعلی اکبری کامرانی، سیران محمدی، رباب صحاف صفحات 160-175
    اهداف

     استیوارتریت یا آرتروز یکی از شایع ترین بیماری های مزمن سالمندان است که از علل بسیار مهم ناتوانی در سالمندان و باعث بار سنگین اقتصادی و اجتماعی برای آن ها و جامعه می شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر روغن موضعی ناخنک در مقایسه با ژل دیکلوفناک بر درد و خشکی مفصل استیوارتریت اولیه زانو در سالمندان بود.

    مواد و روش ها

    مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی از نوع شاهددار دو سو کور با کد IRCT2016082129461N1 بودکه روی 62 نفر افراد بالای 60 سال ساکن یکی از خانه های سالمندان شهر تهران انجام شد. 35 (57/2 درصد) زن و 26 (43/3 درصد) مرد با میانگین سنی 78 (±7/79)، دارای استیوارتریت خفیف تا متوسط که توسط پزشک متخصص ارتوپدی تشخیص داده شده بودند، بر اساس معیارهای خروج و ورود وارد مطالعه شدند و فرم رضایت نامه را امضا کردند، انجام شد. اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه شدت ارتروز WOMAC (برای درد و خشکی مفصل) از نمونه ها دریافت شد. شرکت کنندگان بر اساس balanced - block randomization روغن گیاه ناخنک و ژل دیکلوفناک بر اساس جدول رندومیزاسیون به گروه های آزمایش که روغن ناخنک دریافت کردند و یا گروه کنترل که ژل دیکلوفناک دریافت کردند اختصاص داده شدند. داده ها در بدو مطالعه، دو و چهار هفته بعد از شروع مداخله جمع آوری و جهت تحلیل وارد نرم افزار SPSS نسخه 23 شدند.

    یافته ها

     در شروع مطالعه شرکت کنندگان دو گروه آزمایش و گروه کنترل از نظر سن، جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل، سواد، وضعیت اشتغال، مصرف سیگار، سطح فعالیت فیزیکی، بیماری مزمن و مصرف دارو تفاوت معناداری نداشتند. بر اساس نتایج این مطالعه درد F1،58=119/07 ،P<0/01 و خشکی مفصل F1،58=19/9 ،P<0/01 به طور معناداری در هر دو گروه آزمایش و گروه کنترل بهبود یافت. شدت بهبودی در همه موارد در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود. عوارض جانبی خاصی در طول مطالعه گزارش نشد.

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که روغن موضعی ناخنک در مقایسه با ژل دیکلوفناک بر کاهش درد و خشکی مفصل استیوارتریت ضعیف تا متوسط اولیه زانو موثر است. بر اساس نتایج این مطالعه روغن موضعی ناخنک بر کاهش درد و خشکی مفصل استیوارتریت ضعیف تا متوسط اولیه زانو پیشنهاد می شود. مطالعات آینده جهت تعیین دز دقیق و مکانیسم اثر روغن ناخنک بر درد و خشکی زانو در استیوارتریت توصیه می شود.

    کلیدواژگان: ناخنک، دیکلوفناک، درد، خشکی، مفصل زانو، استئوارتریت اولیه، سالمند
  • رویا مرسا، سید جلال یونسی*، سمیه برکتی، مریم رامشینی، حامد قیاسی صفحات 176-187
    اهداف

     افزایش جمعیت سالمند در کشور همراه با انواع بیماری ها و مشکلات تهدید کننده جسم و روان آن ها از یکسو و از سوی دیگر، تحولات اجتماعی اقتصادی و تغییر شیوه زندگی فردی و خانوادگی، باعث افزایش تعداد موسسات نگهداری سالمندان شده است. پژوهش حاضر با در نظر گرفتن اهمیت تاثیر محیط زندگی بر جنبه های مختلف سلامت روان، به بررسی و مقایسه میزان استرس، اضطراب، افسردگی سالمندان ساکن آسایشگاه و ساکن منزل پرداخته است.

    مواد و روش ها

    این پژوهش نوعی مطالعه توصیفی مقایسه ای بود که به صورت مقطعی در سال 1396 انجام شد، جامعه آماری، کلیه سالمندان شهر تهران بودند. با استفاده از فرمول کوکران، 436 سالمند (218 سالمند ساکن آسایشگاه و 218سالمند ساکن منزل) در تهران، با روش نمونه گیری غیرتصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه (DASS-21)، توسط پژوهشگران به صورت رودررو تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون تی مستقل پردازش شدند.

    یافته ها

    میانگین سن سالمندان ساکن آسایشگاه 72/1 و سالمندان ساکن منزل 68/8 بود. همچنین میانگین و انحراف معیار اضطراب، استرس، افسردگی سالمندان ساکن آسایشگاه (11/34±37/75)، بیش از سالمندان ساکن منزل (5/64±26/68) بود و این تفاوت ها در سطح (05/ P≤0) معنی دار است.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد استرس، اضطراب و افسردگی در سالمندان ساکن آسایشگاه بیشتر از سالمندان منزل است. بنابراین مشارکت خانوادگی در جهت تدارک رفاه و آسایش روانی سالمند، حمایت مسیولان با پوشش بیمه ای مناسب برای سالمندان، ایجاد مراکز مراقبتی و خدمت رسانی روزانه و حمایت از مراقبت کنندگان خانوادگی برای رسیدن به سطح بالاتری از بهداشت روان در این گروه، می تواند موثر واقع شود.

    کلیدواژگان: سالمند، ساکن منزل، ساکن آسایشگاه، استرس، اضطراب، افسردگی
  • مرتضی طاهری*، خدیجه ایران دوست صفحات 188-199
    اهداف

     سبک زندگی در دوره سالمندی و عواملی همچون فعالیت بدنی، کیفیت خواب و الگوهای تغذیه ای از موضوعاتی هستند که بر کیفیت زندگی تاثیر می گذارند. از این رو، هدف از این پژوهش، تعیین رابطه کیفیت خواب با فعالیت بدنی سازمان نیافته سالمندان بود.

    مواد و روش ها

    روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بود که در آن 130 زن سالمند با میانگین سنی 3/1±65/3 سال در شهر قزوین به صورت مقطعی در سال 1397 در مرکز مشاوره ورزشی و سلامت اداره کل ورزش و جوانان استان قزوین به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آنالیز غذایی آزمودنی ها قبل از آزمون ها، به منظور کنترل اثر غذای مصرفی بر نتایج، با استفاده از نرم افزار N4 انجام شد. رفتار فعالیت بدنی و افسردگی افراد جهت همگن سازی به عنوان معیارهای ورود به تحقیق در نظر گرفته شد. از دستگاه ثبت رفتار خواب و فعالیت بدنی (Actiwatch-8) به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج تحقیق نشان داد ارتباط معنی داری بین فعالیت بدنی با مدت زمان حرکت در خواب (0/04=P)، وهله های بیداری (0/038=P)، خواب واقعی (0/003=P) و مدت زمان سپری شده در رختخواب (0/035=P) وجود دارد. 

    نتیجه گیری

    نتایج تحقیق نشان داد الگوهای رفتاری خواب ارتباط مستقیمی با رفتار فعالیت بدنی دارند؛ بنابراین توصیه می شود افزایش مدت زمان فعالیت در جهت افزایش کیفیت خواب در سالمندان در دستور کار قرار گیرد.

    کلیدواژگان: سبک زندگی، سالمندی، خواب
  • مرضیه محمدزاده، وحید راشدی*، میترا هاشمی، وحیدرضا برهانی نژاد صفحات 200-211
    اهداف

     از عوامل خطر مهم بروز افسردگی در سالمندان، ناتوانی جسمی آن ها در انجام فعالیت های معمول است و از سوی دیگر افسردگی با عواقبی همچون از بین رفتن علاقه در انجام فعالیت های روزمره و عدم استقلال همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی در انجام فعالیت های روزانه زندگی در سالمندان و ارتباط آن با میزان افسردگی در شهرستان مانه و سملقان در سال 1396 انجام شده است.

    مواد و روش ها

    مطالعه از نوع بررسی مقطعی در سال 1396 انجام شده است. جامعه پژوهش کلیه سالمندان (60 سال و بالاتر) شهرستان مانه و سملقان بود. نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای بود و حجم نمونه 148 نفر تعیین شد. داده ها از طریق پرسش نامه های فعالیت های روزانه زندگی (ADL و IADL) و افسردگی سالمندان (GDS-15) جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های کای اسکویر، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون صورت گرفت.

    یافته ها

    از میان شرکت کنندگان 86 نفر (58/1 درصد) زن و 62 نفر (41/9 درصد) مرد بودند. 109 نفر (73/6 درصد) در گروه سنی 60 تا 75 سال و مابقی بیشتر از 75 سال سن داشتند. از لحاظ افسردگی، 71 نفر (48 درصد) دارای افسردگی متوسط یا شدید بودند و از نظر فعالیت های روزمره زندگی 4 نفر (2/7 درصد) 2 نفر مرد و 2 نفر زن بودند سن آنها 68 و بالاتر بود. محل سکونت روستا، و میزان درآمد ماهیانه آنها کمتر از 200 هزار تومان بود. 3 نفر (75%) با همسر و 1 نفر با فرزند زندگی می کرد. از نظر فعالیت های روزمره با استفاده از ابزار 61 نفر (41/2 درصد) وابسته یا نیازمند به کمک بودند. میان افسردگی و فعالیت های روزانه زندگی با 0/001>r=0/304) ، P) و بدون ابزار0/01>r=0/193) ، P) و در سالمندان رابطه منفی و معناداری وجود داشت؛ بدین معنا که با افزایش یکی دیگری کاهش می یافت یا بالعکس.

    نتیجه گیری

    توانایی سالمندان در انجام فعالیت های روزانه زندگی (با و بدون ابزار)، پیشگویی کننده خوبی برای ابتلا به افسردگی در آن ها است. می توان با بررسی سلامت و توانایی سالمندان در انجام فعالیت های روزانه، توسط تیم های بهداشتی و درمانی و اعضای خانواده سالمند، از پیشرفت ناتوانی آن ها در انجام فعالیت های زندگی و ابتلای آنان به افسردگی پیشگیری کرد.

    کلیدواژگان: سالمند، افسردگی، فعالیت روزانه زندگی
  • مهدی قزلسفلو*، مژگان میرزا صفحات 212-223
    اهداف

     با توجه به رشد جمعیت سالمندان، توجه به سلامت روان شناختی آن ها حایز اهمیت است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خود دلسوزی در پیش بینی احساس تنهایی و خودکارآمدی سالمندان بود.

    مواد و روش ها

    این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی سالمندان مقیم شهر گنبد کاووس بودند که 120 نفر (70 زن و50 مرد) آن ها به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس احساس تنهایی (راسل، 1996)، مقیاس خودکارآمدی (شرر و مدوکس، 1982) و مقیاس خود دلسوزی (نف، 2003) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد که بین خودمهربانی، اشتراکات انسانی، ذهن آگاهی و خود دلسوزی کل با احساس تنهایی رابطه منفی معنادار و بین قضاوت خود، انزوا و فزون همانند سازی با احساس تنهایی رابطه مثبت معنی دار مشاهده می شود. همچنین یافته ها بیانگر ارتباط مثبت معنادار بین مهربانی با خود، اشتراکات انسانی، ذهن آگاهی و خود دلسوزی کل با خودکارآمدی و ارتباط منفی معنادار بین قضاوت خود، انزوا و فزون همانند سازی با خودکارآمدی است 0/001≤P. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودمهربانی، قضاوت خود، اشتراکات انسانی، انزوا، ذهن آگاهی و خود دلسوزی کل قادر به پیش بینی 43 درصد از واریانس احساس تنهایی است و متغیرهای مهربانی با خود، قضاوت خود، ذهن آگاهی، انزوا و خود دلسوزی کل، 38 درصد از واریانس خودکارآمدی را پیش بینی می کنند. 

    نتیجه گیری

    براساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که خود دلسوزی نقش موثری در کاهش احساس تنهایی و افزایش خودکارآمدی دارد.

    کلیدواژگان: خود دلسوزی، احساس تنهایی، خودکارآمدی، سالمندی
  • فاطمه شعاعی، امیر شمس*، رباب صحاف، پروانه شمسی پور دهکردی، مجمد شوریده یزدی صفحات 224-235
    اهداف

     مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی (پایایی و روایی) نسخه فارسی آیتم های قدرت و استقامت قلبی عروقی آزمون ارزیابی عملکردی در سالمندان ایرانی انجام شد. 

    مواد و روش ها

    روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی پیمایشی و در زمره تحقیقات استانداردسازی ابزار است. نمونه آماری تحقیق حاضر شامل 200 سالمند (100 مرد و 100 زن) با میانگین سنی 5/21±68/05 سال بود که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از شهر تهران انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل آیتم های قدرت و استقامت قلبی عروقی آزمون ارزیابی عملکردی برای افراد بالای 60 سال (FFAA) بود. برای ارزیابی روایی از روش های محتوا، سازه و هم زمان استفاده شد. در بخش روایی هم زمان برای ارزیابی قدرت عضلات دست از دستگاه قدرت سنج دستی و برای سنجش استقامت قلبی عروقی از دستگاه تردمیل استفاده شد. برای ارزیابی پایایی آزمون نیز از روش های ثبات زمانی و همسانی درونی استفاده شد.

    یافته ها

     یافته ها نشان داد روایی محتوای آیتم های قدرت و استقامت قلبی عروقی آزمون FFAA در حد بالایی (90 تا 95 درصد) مورد تایید است. نتایج مربوط به روایی سازه نشان داد ضریب همبستگی پیرسون بین سن سالمندان، با هریک آیتم های قدرت و استقامت قلبی عروقی ارتباط (0/71 تا 0/75) معنی داری دارد. همبستگی به دست آمده در این زمینه نشان دهنده روایی سازه این آزمون است. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد همبستگی میان آیتم های قدرت و استقامت قلبی عروقی و آزمون آزمایشگاهی مربوط به هریک در سطح بالایی قرار دارد (0/90 تا 0/96)؛ به طوری که این ضرایب همبستگی در سطح P<0/05 معنی دار بود؛ بنابراین همبستگی به دست آمده نشان دهنده روایی هم زمان این آزمون برای نمونه های مورد ارزیابی است. نتایج نشان داد مقادیر ضرایب همبستگی درون طبقه ای حاصل از آزمون و آزمون مجدد با فاصله یک هفته، قابل قبول بودن ثبات زمانی آیتم های مورد ارزیابی (0/81 تا 0/85) را تایید می کند. همچنین نتایج ضریب آلفای کرونباخ نشان داد همسانی درونی هریک از آیتم های مورد بررسی در حد مطلوب و قابل قبول قرار دارند (α>0/75).

    نتیجه گیری

    نتایج نشانگر این نکته است که آیتم های قدرت و استقامت قلبی عروقی در نمونه مورد مطالعه دارای روایی و پایایی مورد قبولی است و می توان از آیتم های نسخه فارسی آزمون آمادگی عملکردی در افراد بالای 60 سال (FFAA) در سالمندان استفاده کرد.

    کلیدواژگان: روایی، پایایی، آمادگی جسمانی، آزمون های آزمایشگاهی
  • حامد ارغوانی، وحید ذوالاکتاف*، شهرام لنجان نژادیان صفحات 236-245
    اهداف

     بهبود تعادل و تحرک عملکردی برای پیشگیری از افتادن و عواقب جبران ناپذیر آن در سالمندان توجه بسیاری از محققین حیطه سالمندی را به خود جلب کرده است؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر تاثیر تمرینات متمرکز بر مکانیسم پیش بین کنترل قامت بر تعادل و عملکرد حرکتی سالمندان بود.

    مواد و روش ها

    در این پژوهش تجربی که در سال 1396 انجام شد، جامعه آماری را سالمندان مرد با سابقه افتادن حداقل یک بار در شش ماه گذشته شهر اصفهان تشکیل دادند. پس از در نظر گرفتن معیارهای تحقیق، چهل نفر از واجدین شرایط انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. از این میان هجده نفر از گروه آزمایش با میانگین سنی 3/2± 70/4، قد 6/2± 165/3، وزن 4/2± 65/3 و 15 نفر از گروه کنترل با میانگین سنی 3/1± 6/669، قد 5/5± 167/0 و وزن 6/8± 67/3 در تحقیق وارد شدند. گروه آزمایش در برنامه مداخله تمرینی متمرکز بر مکانیسم پیش بین کنترل قامت شرکت کردند. برای اندازه گیری کنترل قامت سالمندان از دستگاه فوت اسکن و برای اندازه گیری عملکرد حرکتی آن ها از آزمون زمان برخاستن و رفتن استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون آنووای تکراری در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد. از آنووا با اندازه گیری تکراری برای بررسی هم زمان اثر زمان و اثر گروه استفاده شد.

    یافته ها

    اعمال مداخله تمرینی باعث بهبود معنادار میانگین کنترل قامت سالمندان گروه آزمایش در شاخص های قدامی خلفی از 6/2±28/1 در پیش آزمون به 2/4±20/5 در پس آزمون 8/2=F و P≤0/05، داخلی خارجی از 5/1±17/1 در پیش آزمون به 2/9±13/2 در پس آزمون  31/4=F و P≤0/05)، و کل از 21/2±312/4 در پیش آزمون به 17/5±285/8 در پس آزمون (10/0=F و P≤0/05) و بهبود میانگین نمره آزمون برخاستن و رفتن از 2/1±13/3 در پیش آزمون به 1/0±10/1 در پس آزمون (0/16=F و P≤0/05) شده بود. همچنین گروه آزمایش در میانگین نمره آزمون زمان برخاستن و رفتن و شاخص های کنترل قامت نسبت به گروه کنترل بعد از مداخله تمرینی، عملکرد معنادار بهتری نشان دادند (P≤0/05).

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه حاضر نشان داد هشت هفته برنامه تمرینی متمرکز بر مکانیسم پیش بین کنترل تعادل می تواند در بهبود کنترل قامت و عملکرد حرکتی سالمندان موثر باشد.

    کلیدواژگان: تعادل، مکانیسم پیش بین، تمرین، سالمندان
  • فاطمه یوسفی، فاطمه محمدی*، سیده آمنه مطلبی، سعید پهلوان شریف صفحات 246-254
    هدف

    سالمندی موفق احساس درونی مثبت و رضایت از زندگی گذشته و حال است. یکی از عواملی که ممکن است با سالمندی موفق ارتباط داشته باشد، سلامت معنوی است. معنویت به عنوان یک نیروی قوی در مرکز زندگی انسان، سلامت فیزیولوژیکی و روانشناختی را تعدیل کرده و به زندگی معنا و هدف بخشیده و با رضایت از زندگی پیوند خورده است. از این رو این مطالعه با هدف تعیین نقش سلامت معنوی در پیشگویی سالمندی موفق سالمندان شهر قزوین انجام شد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 291 سالمند شهر قزوین که با نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند، انجام گرفت. جمع آوری داده ها به کمک برگه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه سالمندی موفق و پرسشنامه سلامت معنوی پولتزین و الیسون انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی (درصد، فراوانی، اخص های مرکزی و پراکندگی)، و آزمون های آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چند متغیره انجام شد.

    یافته ها

    نمونه مورد مطالعه را 291 سالمند با میانگین سنی 6/7 ± 68/3 تشکیل می دادند. نتایج نشان دادند سلامت معنوی 81/1% از سالمندان در سطح قوی بود و اکثر سالمندان سطح خوبی از سالمندی موفق داشتند و سلامت معنوی یکی از عوامل پیشگویی کننده سالمندی موفق محسوب می شود و با توجه به ابعاد سلامت معنوی، بعد سلامت وجودی اثر مثبت و معنی داری بر سالمندی موفق دارد .(B: 70.315, p< 0.000) همچنین نتایج نشان می دهند که سالمندان شاغل نسبت به سالمندان خانه دار و سالمندانی که میزان درآمد بالایی داشتند در مقایسه با سالمندانی که میزان درآمد متوسط و پایینی داشتند و سالمندانی که سابقه بیماری های جسمی و روحی روانی را گزارش نکرده اند اثر مثبت و معناداری را بر سالمندی موفق داشته و قابلیت پیشگویی کنندگی بیشتری را بر سالمندی موفق دارند.

    نتیجه گیری

    بعد وجودی سلامت معنوی یکی از عوامل پیشگویی کننده ی سالمندی موفق می باشد که با توجه به اهمیت و حساسیت مسایل مربوط به سالمندان می توان با مداخلات متمرکز بر آموزش معنویت این دوره را غنی تر و پرکیفیت تر نمود.

    کلیدواژگان: سالمندی، سالمندی موفق، سلامت معنوی
|
  • Morad Esmaeil Zali, Mohammad Arab, Abbas Rahimi Foroushani, Fereshteh Farzianpour* Pages 130-143
    Objectives

     Investigating the elderlychr('39')s lifestyle conditions is a challenging issue, due to various factors influencing lifestyle. The current study was developed to explore the construct and validity of the Healthy Lifestyle Questionnaire (HLQ) among the Iranian elderly who receive home care services.

    Methods & Materials:

     This combinatory, sequential exploratory study was conducted for creating a lifestyle measuring tool among the elderly in Tehran City, Iran, in 2018. The research was performed in 4 steps including the following: studying semi-structured texts and interviews (the elderly & specialists); extracting fields and factors related to lifestyle; validity examination, and the final assessment on the target community (reliability). To check the validity, ratio tests were implemented by the expertchr('39')s panel (n=20 in 8 different specialty fields related to the elderlychr('39')s treatment). Besides, Cronbachchr('39')s alpha coefficient was implemented to check the scale’s reliability (n=40). SPSS was also used for the statistical analysis of the collected data.

    Results

     The agreed limit for the Content Validity Ratio (CVR) was selected as 42% according to the specialistchr('39')s number. Accordingly, out of 130 extracted questions, only 69 questions, CVR point was more than the agreed limit (CVR≥0.42). Thus, the remained questionchr('39')s CVR point equaled 52.5, by dividing it by the number of remained questions. CVI was calculated to be 0.76 for the whole questionnaire. Moreover, CVI was more than the agreed limit for all the questions in 11 fields (CVI≥0.76). Lifestyle’s Cronbachchr('39')s alpha coefficient (0.979) was >0.7.

    Conclusion

     The Elderlychr('39')s Healthy Lifestyle Questionnaire (EHLSQ) has appropriate reliability and validity for assessing lifestyle in the elderly. It can be used to evaluate lifestyle among the elderly in various studies.

    Keywords: Health, Lifestyle, Questionnaire, Validity, reliability, Elderly
  • Majid Sadoughi*, Fatemeh Hesampour Pages 144-159
    Objectives

     Today, psychological care for the elderly has received increasing attention due to potential threats posed by aging, loneliness, gradual decline in physical activity, increase of chronic diseases, social isolation, and physical and mental disabilities. The positive psychology approach to mental health seeks to promote the mental health of people by identifying and developing mental abilities and competences. The present study aimed to predict psychological well-being of the elderly based on the components of positive psychology including spirituality, gratitude to God, and perceived social support.

    Methods & Materials: 

    This is a descriptive correlational study conducted on 211 elderly people aged 60-70 years (109 males and 102 females) who were selected randomly. Data collection tools were a demographic form (surveying age, gender, education, marital status, and socioeconomic status), and Paloutzian and Ellisons’ Spirituality Well-Being Scale, short form of Ryff’s Psychological Wellbeing Scale, Emmons and Crumpler’s Gratitude to God Questionnaire, and Zimet’s Multidimensional Scale of Perceived Social Support. Collected data were analyzed in SPSS software V. 22 by using descriptive (Mean and Standard Deviation), Pearson correlation test, and stepwise regression analysis.

    Results

     Mean and Standard Deviation of different study variables were reported as follows: Psychological well-being =7.1±10.68; Spirituality =90.22±15.36; Gratitude to God =14.09±2.41; Social support from family members =21.6±4.2; Social support from friends =16.5±5.8; and Social support from significant others =20.23±5. The results of stepwise regression analysis indicated that spirituality (F1,209=62.02, P=0.001), social support from family members (F1,208=11.06, P=0.001), and gratitude to God (F1,207=4.80, P=0.001) could significantly explain 27% of the psychological well-being variance in the elderly. 

    Conclusion

     Increased spirituality, gratitude to God, and perceived social support especially from family members can improve psychological well-being of the elderly. Hence, Strengthening and paying special attention to their spiritual needs and perceived social support as well as planning health care for them can help increase their psychological well-being.

    Keywords: Psychological well-being, Spirituality, Gratitude to God, Social support, Elderly
  • Gholamreza Ansari, Ahmad Delbari, Mehrdad Karimi*, AhmadAli Akbari Kamrani, Siran Mohammadi, Robab Sahaf Pages 160-175
    Objectives

     Osteoarthritis is one of the most common diseases among older people which is one the most important causes of disability and heavy socio-economic burden on the elderly and society. This study aimed to investigate the effect of melilotus officinalis oil on knee joint pain and stiffness among older adults with mild to moderate primary knee osteoarthritis.

    Methods & Materials: 

    This is a double-blind randomized controlled clinical trial (registration code: IRCT2016082129461N1). Participants were 61 eligible older adults (35 females and 26 males with a mean age of 78±7.79 years) residing in one of the nursing homes in Tehran, Iran who had mild to moderate knee osteoarthritis clinically diagnosed by an orthopedic physician. Then they were assigned randomly into two groups of intervention and control received melilotus officinalis oil and diclofenac gel, respectively, using a randomization table based on balance block randomization. The data were collected using a demographic form and the Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) for evaluating knee joint pain and stiffness at baseline, 2 weeks and 4 weeks after the intervention. Collected data were analyzed in SPSS V. 23 software. 

    Results

     There was no statistically significant different between the intervention and control groups in terms of sociodemographic variables (age, education, marital status, occupation, smoking, physical activity, chronic illness, and medication) at baseline. Knee pain (F1,58=119.07, P<0.001) and joint stiffness (F 1,58=19.9, P<0.001) reduced significantly in both groups, where the effect size was higher in the intervention group. No considerable side effect reported during the study.

    Conclusion

     Compared to diclofenac gel, melilotus officinalis oil can reduce knee joint pain and stiffness in older people with mild to moderate knee osteoarthritis. Therefore, it is suggested for treatment of people with knee osteoarthritis. Further studies are recommended to investigate the mechanism of melilotus oficinalis oil in reducing knee pain and stiffness and determine its effective dosage.

    Keywords: Melilotus officinalis, Pain, Stiffness, Knee joint, Primary osteoarthritis, Older adults
  • Roya Marsa, Seyed Jalal Younesi*, Somaye Barekati, Maryam Ramshini, Hamed Ghyasi Pages 176-187
    Objectives

     The increase in the aging population along with a variety of diseases and problems threatening their health and, on the other hand, socio-economic developments and changes in individual and family lifestyles, has increased the number of nursing homes. Considering the importance of the impact of living environment on various aspects of mental health, this study aimed to compare stress, anxiety and depression of the elderly living in nursing homes and those living at home.

    Methods & Materials:

     This is a descriptive comparative study with a cross-sectional design conducted in 2017. Using a convenience sampling method, 436 elderly people in Tehran including 218 home dwellers and 218 nursing-home residents were selected. Participants were evaluated through interview by the short-form version of Depression Anxiety Stress Scale (DASS-21). Comparisons between the two groups were made using independent t-test in SPSS v.20 software.

    Results

     Mean and standard deviation of the DASS-21 score in elderly residents of nursing homes (37.75±11.34) was higher than in home dwellers (26.68±5.64). There were statistically significant differences in stress, anxiety and depression between the two groups (P≤0.05).

    Conclusion

     Stress, anxiety and depression in the elderly living in nursing homes are more than in those living at home. Family participation in providing welfare and mental health care, supporting with appropriate insurance coverage, establishing day care centers, and supporting family caregivers can be very helpful to enhance their mental health.

    Keywords: Elderly, Home-dwelling, Nursing homes, Stress, Anxiety, Depression
  • Morteza Taheri*, Khadijeh Irandoust Pages 188-199
    Objectives

     Elderly lifestyle and factors such as physical activity, sleep quality, and nutritional patterns affect quality of life. The purpose of this study was to determine the relationship between sleep quality and elderly lifestyle with an emphasis on physical activity.

    Methods & Materials: 

    A descriptive-analytic research method was used in which 130 elderly women aged 60-70 years old in Qazvin City in 1397 at the Sports and Health Consultation Center of Sports and Youth Department of Qazvin Province were selected by available sampling method. The nutritional analysis of the subjects was evaluated before the tests to control the effect of food intake on the results using N4 software. The sleep and physical activity recording device (Actiwatch-8) was used to collect data. Pearson correlation coefficient was used for data analysis.

    Results

     The results of the study showed that there was a significant relationship between physical activity with sleep duration (P=0.04), awakening bouts (P=0.038), actual sleep (P=0.003) and time in bed (P=0.035). 

    Conclusion

     According to the results, the sleep patterns have a direct relationship with physical activity behavior; therefore, it is recommended to increase the duration of activity in order to improve the quality of sleep in the elderly.

    Keywords: Life style, Aged, Sleep
  • Marzieh Mohamadzadeh, Vahid Rashedi*, Mitra Hashemi, Vahidreza Borhaninejad Pages 200-211
    Objectives

     Physical disability to perform daily living activities is one of the major causes of depression in the elderly people. On the other hand, depression is associated with loss of interest in daily activities and lack of independence. The present study aimed to assess the relationship of depression with the ability to perform Activities of Daily Living (ADL) and Instrumental Activities of Daily Living (IADL) in older adults in Iran.

    Methods & Materials: 

    This cross-sectional study was performed on 148 elderly people aged ≥60 years who were selected by multi-stage cluster sampling method. Data were collected by using ADL, IADL, and 15-item Geriatric Depression Scale (GDS-15) questionnaires and were then presented by using descriptive statistics and analyzed by Chi-square test, Pearson correlation coefficient, and regression analysis.

    Results

     Participants were 86 female (58.1%) and 62 male (41.9%); 109 (73.6%) aged 60-75 years, and the rest were older than 75 years; 71 (48%) had moderate or severe depression; 4(2.7%) and 61(41.2%) were dependent or in need of help performing ADL and IADL, respectively. Statistical analysis showed that depression has a significant negative correlation with ADL (r= -0.304, P<0.001) and IADL (r=-0.193, P>0.01); i.e. by increasing one of them, the depression decreases.

    Conclusion

     The ability of the elderly people to perform ADL and IADL can be a good predictor of depression in them. With early assessment of their health and ability by health teams and family members, it is possible to prevent the development of their disability and depression.

    Keywords: Older adults, Depression, Activities of daily living
  • Mehdi Ghezelseflo*, Mozhgan Mirza Pages 212-223
    Objectives

    Giving the growing population of the elderly, it is important to pay attention to their psychological health. The purpose of this study was to examine the role of self-compassion in predicting loneliness and self-efficacy in the elderly.

    Methods & Materials:

     This is a descriptive correlational study. Study population consisted of all elderly residents of Gonbad Kavous County in Iran. Of these, 120 (70 women and 50 men) were selected using a convenience sampling technique. Data collection instruments were University of California, Los Angeles (UCLA) Loneliness Scale of Russell et al. (1966), General Self-efficacy Scale of Scherer et al. (1982) and Self-Compassion Scale of Neff (2003). Data analysis was performed by using Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis.

    Results

     Loneliness had a significant negative relationship with self-compassion dimensions of self-kindness, common humanity, mindfulness and its overall score, and a significant positive relationship with self-judgment, isolation and over-identification. Moreover, self-efficacy had a significant positive relationship with self-kindness, common humanity, mindfulness and overall self-compassion score, and a negative significant relationship with self-judgment, isolation and over-identification (P≤0.001). Self-kindness, self-judgment, common humanity, isolation, mindfulness and overall self-compassion score can predict 43% of loneliness variance and self-kindness, self-judgment, mindfulness, isolation and overall self-compassion score can predict 38% of self-efficacy variance.

    Conclusion

     Self-compassion have an effective role in reducing loneliness and increasing self-efficacy in the elderly.

    Keywords: Self-compassion, Loneliness, Self-efficacy, Elderly
  • Fatemeh Shoaei, Amir Shams*, Robab Sahaf, Parvaneh Shamsipour Dehkordi, Mohammad Shurideh Yazdi Pages 224-235
    Objectives

     The present research was conducted to evaluate the psychometric properties (validity and reliability) of Persian version of strength and cardiovascular endurance items of functional fitness assessment test in Iranian elderly.

    Methods & Materials:

     The statistical sample consisted of 200 elderly (100 males and 100 females) with mean aged 68.05±5.21 years old that were selected by random cluster sampling in Tehran city. The tools used included strength and cardiovascular endurance items of Functional Fitness Assessment test for adults over 60 years (FFAA). Content, structure and concurrent methods was used to evaluate validity. For evaluation of concurrent validity, the hand grip and treadmill tools were used. In order to assess the reliability, the temporal and internal consistency methods were used.

    Results

     The results showed that the content validity of strength and cardiovascular endurance items were confirmed (90%-95%). Results of construct validity showed that the Pearson correlation coefficient between age with strength and cardiovascular endurance items is meaningful significant (0.71-0.75). Results of Pearson correlation coefficient test showed that the correlation between strength and cardiovascular endurance items and laboratory tests related to each of them were obtained for high levels (0.90-0.96). Therefore, the correlation obtained indicates the concurrent validity of this test items. Also, results showed that the test-retest interclass correlation test with a one-week interval, indicate that the temporal stability is acceptable (0.81-0.85). Furthermore, the results of Cronbachchr('39')s alpha coefficient showed that the internal consistency of each item was acceptable (α>0.75).

    Conclusion

     Results indicate that the strength and cardiovascular endurance items in elderly sample are valid and reliable, and the Persian version of these items can be used to assess the functional fitness among Iranian elderly people.

    Keywords: Validity, Reliability, Physical fitness, Laboratory tests
  • Hamed Arghavani, Vahid Zolaktaf*, Shahram Lenjannejadian Pages 236-245
    Objectives

    Improving balance and motor function in the elderly for preventing falling and its irreparable consequences has attracted the attention of many researchers in the field of aging. The purpose of the present is to investigate the effect of an exercise program based on Anticipatory Postural Adjustments (APAs) on postural control and motor function of the elderly.

    Methods & Materials:

     In this experimental study conducted in 2017, the study population consists of 38 eligible male elderly people with a history of falls at least once in the last six months living in Isfahan, Iran in two groups: 18 in the test group (mean age =70.4±3.2, mean height=65.3±6.2 cm, mean weight= 65.3±4.2 kg) and 15 in the control group (mean age =69.6±3.1 years, mean height =167±5.5 cm, mean weight =67.3±6.8). A foot-scan device was used to measure their postural control, and the Timed Up and Go (TUG) test was taken to measure their motor function. Data were analyzed in SPSS v. 20 software using repeated measures ANOVA at the significance level of P≤0.05.

    Results

     The exercise program significantly improved the mean postural control scores in anterior/posterior direction from 28.1±6.2 to 20.5±2.4 (F=8.21, P≤0.05), in medial/lateral direction from 17.1±1.5 to 13.2±2.9 (F=13.4, P≤0.05), and in overall from 312.4±21.2 to 285.8±17.5 (F=10.02, P≤0.05); It also improved the mean TUG test score from 13.3±2.1 to 10.1±1.0 (F=16.02, P≤0.05). The experimental group showed a better performance than the control group after exercise in TUG test and postural control parameters (P≤0.05).

    Conclusion

     An 8-week exercise program focused on APAs can be effective in improving postural control and motor function of the elderly.

    Keywords: Balance, Anticipatory postural adjustments, Exercise, Elderly
  • Fatemeh Yousefi, Fatemeh Mohammadi*, Seyedeh Ameneh Motalebi, Saeed Pahlevan Sharif Pages 246-254
    Objectives

    Successful aging is a positive, inner feeling and satisfaction with the past and present lives. Thus, the study was conducted to determine the predicting factors of the successful aging in a sample of Iranian elderly.

    Materials and methods

    This cross-sectional and descriptive-analytic study was conducted on 291 elderly people in Qazvin in 2018 selected using two-stage cluster sampling method. Data collection was done using the demographic characteristics checklist, successful aging questionnaire and Paloutzian and Ellison Spiritual Health Questionnaire. Data analysis was conducted using descriptive tests (percentage, frequency, central and dispersion indices) and hierarchical regression model.

    Results

    The sample was 291 elderly with a mean age of 68.3 (6.7). The results indicated that spiritual health of 81.1% of the elderly was strong and most of the elderly had a good level of successful aging and spiritual health was a predictor of successful aging. Regarding the aspects of spiritual health, the existential health has a positive and significant effect on successful aging (B= 0.65, p <0.001). Furthermore, the results showed that employed elderly (B:4.29) compared to housewives (B:-4.25), those with high financial status compared to those with a moderate (B:-3.44) and low (B:-7.332) level, and the elderly with no history of physical (B:-4.55) and mental (B:-2.54) conditions obtained significantly higher scores in successful aging.

    Conclusion

    the existential aspect of spiritual health is one of the predictors of successful aging. Given the importance and sensitivity of the issues related to the elderly, by interventions focused on spiritual education one can increase the quality of this period and make it richer.

    Keywords: Aging, Successful aging, Spiritual health