فهرست مطالب

مجله بیومکانیک ورزشی
سال ششم شماره 3 (پاییز 1399)

  • تاریخ انتشار: 1399/12/26
  • تعداد عناوین: 6
|
  • تحلیل مقایسه ای سرعت پرش و فرود اسپکرهای نخبه جوان تیم ملی والیبال ایران هنگام اجرای مهارت دفاع روی تور
    علی فتاحی، راضیه یوسفیان ملا*، میترا عاملی صفحه 1
    هدف

     تحلیل دقیق سرعت، در زمان اجرای تکنیک پرش دفاع روی تور انواع اسپکرها امری ضروری است زیرا موجب بهبود عملکرد آن ها و نیز پیشگیری از آسیب خواهد شد. هدف از تحقیق حاضر تحلیل مقایسه ای سرعت پرش و فرود اسپکرهای نخبه جوان تیم ملی ایران هنگام اجرای مهارت دفاع روی تور بود.

    روش ها

    تعداد 21 والیبالیست جوان نخبه مرد تیم ملی والیبال جمهوری اسلامی ایران (11 اسپکر سرعتی و 10 اسپکر قدرتی) با اجرای مهارت پرش دفاع روی تور در پژوهش حاضر به عنوان آزمودنی شرکت کردند. داده های نیرو در جهات X ،Y و Z به طور مستقیم از روی خروجی صفحه نیرو به دست آمد؛ سپس مساحت زیر نمودار نیرو زمان با نام ایمپالس محاسبه شد. از تقسیم داده های ایمپالس در هر جهت، میزان تغییرات سرعت میانگین، حداکثر و حداقل و برایند در هر جهت (X ،Y ،Z) به دست آمد. از آمار توصیفی و از آزمون شاپیرو ویلک (بررسی نرمال بودن توزیع داده ها) و نیز از آزمون تی مستقل برای تحلیل و مقایسه متغیرهای دو گروه استفاده شد.

    یافته ها

    تفاوت سرعت میانگین در صفحه X و Z و نیز برایند میانگین سرعت در بین دو گروه معنادار بوده و سایر متغیرهای سرعت در دو گروه با یکدیگر ارتباط معناداری نداشتند (05/0˂p).

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش حاضر می تواند به مربیان، بازیکنان و متخصصین والیبال کمک کند تا به سرعت اجرای تکنیک دفاع روی تور اسپکرهای قدرتی و سرعتی در جهات گوناگون هنگام مسابقه و طراحی برنامه تمرینی توجه بیشتری کنند.

    کلیدواژگان: سرعت، اسپک، دفاع روی تور، والیبال
  • مقایسه شاخص کف پا، توزیع وزن، عملکرد تعادلی و ناهنجاری های اسکلتی _ عضلانی منتخب در نوجوانان فعال و غیرفعال
    علی فتاحی، هانیه زهتاب اصغری*، زهرا کریلی صفحه 2

    ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی بر وضعیت پاسچر و ثبات افراد تاثیرگذار است. حفظ تعادل و کنترل پاسچر از مهمترین وظایف سیستم حرکتی انسان است. از دیدگاه بیومکانیکی، پا واحدی عملکردی با هدف نگهداری وزن بدن و ایجاد اهرم برای حرکت رو به جلو در هنگام راه رفتن و دویدن است. تغییرات بیومکانیکی در سطح اتکا و اختلال در اطلاعات آوران هر مفصل یا ساختاری که در طول زنجیره حرکتی اندام تحتانی قرار دارد، می تواند بر استراتژی کنترل پاسچر اثر گذارد. کف پای انسان علی رغم سطح اندک خود ، نقش مهمی در حفظ تعادل بدن ایفا می کند. ساختار آناتومیکی قوس های عرضی، طولی داخلی و طولی خارجی موجب شکل گیری عملیات پایداری و تولید نیرو برای حرکت بدن به سمت جلو در کلیه فعالیت های انسان می شود. همچنین دارای سه وظیفه عمده جذب نیرو، انتقال نیرو و تحمل وزن بدن می باشند. وجود قوس های کف پا سبب کاهش خستگی و مصرف انرژی شده و برای جلوگیری از اختلال تعادل در ایستادن روی یک پا هنگام فعالیت های عملکردی مهم است. دوره نوجوانی، به عنوان مرحله ای از بلوغ، وضعیت اسکلتی فرد به دلایل مختلفی که بیان شد تحت تاثیر قرار می گیرد، که در نتیجه می تواند به نوعی در تعادل فرد نیز تاثیر گذار باشد. با توجه به اهمیت نقش تعادل در طیف وسیعی از فعالیت های روزمره تا حرکات و مهارت های ورزشی و انجام صحیح و بهینه آنها ، هدف از مطالعه حاضر مقایسه شاخص قوس کف پا و توزیع وزن،عملکرد تعادلی و نیز ناهنجاری های اسکلتی - عضلانی  نوجوانان فعال و غیرفعال است. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش را نوجوانان شهر تهران تشکیل دادند که به صورت تصادفی هدفمند انتخاب شدند. نمونه آماری این تحقیق را 50 نفر از محدوده سنی 11 تا 14 ساله تشکیل دادند. شاخص های دموگرافیک آزمودنی های گروه غیرفعال شامل 25 نفر با سن (10/1±46/12 سال)، قد (48/8±69/157 سانتی متر)، وزن (45/8±65/46 کیلوگرم) و گروه فعال 25 نفر با سن (13/1±26/12 سال)، قد (09/10±91/153 سانتی متر)، وزن (76/7±52/44 کیلوگرم) بود. به منظور بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و به منظور ارزیابی روابط میان متغیرها از آزمون های اسپیرمن و یو من ویتنی در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.  تمامی آزمودنی ها در زمان انجام تحقیق، سالم بودند و پرسشنامه رضایت فردی برای شرکت در تحقیق را تکمیل نمودند و روند اجرای آزمون برای هر کدام بطور دقیق شرح داده شد. در ابتدا ناهنجاری اسکلتی آزمودنی ها  توسط تست نیویورک به صورت دستی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس این آزمون و با استفاده از روش بصری به همراه بهره گیری از صفحه شطرنجی نسبت به ارزیابی بخش های مختلف بدن اقدام شده و سپس، نتایج به دست آمده در جدول اختصاصی ثبت و درج گردید. برای ارزیابی کف پای افراد، در ابتدا از روش مشاهده ای و سپس با استفاده از فوت اسکنر 3BODY VIEW ساخت امریکا نوع عارضه و INDEX  آزمودنی ها مشخص شد. همچنین برای اندازه گیری تعادل دینامیک از دستگاه ENC ساخت دانش سالار ایرانیان استفاده شد. نتایج نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که دو گروه در عملکرد تعادلی اختلاف معناداری دارند (04/0sig=) اما در پارامترهای توزیع وزن اختلاف معناداری دیده نشد (05/0>p). همچنین نتایج آزمون من ویتنی تفاوت معناداری بین دو گروه در متغیرهای شاخص قوس پا و ناهنجاری های اسکلتی عضلانی نشان نداد (05/0>p). تعادل پویا تنها در عارضه سر به جلو گروه غیر فعال دارای اختلاف معنادار (04/0) بود. ناهنجاری پرونیشن با عارضه سر به جلو دارای همبستگی مثبت است و سطح معناداری (03/0) مشاهده می شود ولی ناهنجاری سوپینیشن دارای همبستگی منفی در گروه فعال دارای عارضه سر به جلو و در گروه غیرفعال همبستگی مثبت می باشد ، این در حالی است که هیچ سطح معناداری دیده نمی شود. همچنین در شاخص قوس کف پا با تعادل پویا و توزیع وزن بر روی پای چپ، سوپینیشن و واروس دارای همبستگی منفی در گروه فعال است، همچنین در گروه غیرفعال این همبستگی منفی فقط توزیع وزن بر روی پا چپ و سوپینیشن مشاهده می شود. علاوه بر این تفاوت معناداری بین شاخص قوس کف پا با پرونیشن گروه فعال(01/0) و واروس گروه فعال (05/0) و والگوس گروه فعال(05/0) و همچنین پرونیشن گروه غیر فعال (01/0) مشاهده می شود. تعادل پویا در گروه فعال دارای همبستگی منفی در توزیع وزن بر پا راست، پرونیشن، واروس و والگوس بود. کایفوز نیز با سایر ناهنجاری های اندام تحتانی دارای همبسنگی منفی است ولی تفاوت معناداری مشاهده نمی شود.  همبستگی بین واروس با والگوس نیز در هر دو گروه فعال و غیر فعال منفی است که تنها تفاوت معناداری در گروه فعال دیده شد (00/0). بحث: ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی در عملکرد مکانیکی افراد نقش بسزایی دارد. وضعیت پاسچر و عملکرد تعادلی در نوجوانان فعال بهتر از نوجوانان غیر فعال است ولی بین شاخص کف پا و توزیع وزن، میزان پرونیشن و سوپینیشن در نوجوانان فعال و غیر فعال تفاوتی مشاهده نشد. بررسی مطالعه انجام شده حاکی از تفاوت تعادل پویا و ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی در  نوجوان فعال نسبت به غیر فعال است اما فاکتور های بسیاری وجود دارد که بر شاخص کف پا و ساختار مچ پا در حین فعالیت و عملکرد تعادلی تاثیر گذار است و موجب برهم خوردن تعادل و کاهش ثبات افراد می شود که در مطالعات آینده می تواند مورد بررسی قرار گیرد.

    کلیدواژگان: قوس کف پا، تعادل، ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی، نوجوان، فعال و غیر فعال
  • محمدرحیم امیری، مسعود گلپایگانی، فریبا مرادی وستگانی، محمد میرقاسمی* صفحات 170-179

    هدف:

     هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرینات حس عمقی بر بازسازی وضعیت مفصل و درد زانوی ورزشکاران مبتلا به ژنووالگوم بود.

    روش ها

    در این پژوهش نیم هتجربی، تعداد سی ورزشکار زن که به زانوی ضربدری و همچنین درد زانو مبتلا بودند، در دامنه سنی 20 تا 30 سال و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند. در پیش آزمون و پس آزمون از پرس شنامه استاندارد درد زانو، برای سنجش میزان درد آزمودنی هاها و سپس از تست تشخیص وضعیت مفصل، برای ارزیابی حس عمقی زانو با کمک تصاویر دیجیتالی بهره گرفته شد. ورزشکاران گروه آزمایش به مدت هشت هفته (هر هفته سه جلسه، هر جلسه 20 دقیقه)، به انجام تمرینات تقویت حس عمقی پرداختند. برای بررسی نرمال بودن و تجزیه و تحلیل داده ها به ترتیب از آزمونی های کولموگروف اسمیرنف و آزمون تی زوجی استفاده شد. محاسبه داده ها با نر مافزار SPSS نسخه 16 و سطح معن یداری (P≤0/05) صورت گرفت.

    یافته ها

    یک دوره تمرینات حس عمقی موجب کاهش خطای بازسازی وضعیت مفصل و درد زانوی ورزشکاران زن مبتلا به ژنووالگوم شد. (P=0/03) 

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج این پژوهش م یتوان اظهار کرد احتمالا تمرینات مذکور بتواند اثر مثبتی بر حس عمقی و درد زانوی این ورزشکاران داشته باشد.

    کلیدواژگان: حس عمقی، درد، مفصل زانو، ژنووالگوم
  • مژگان رکنی نژاد*، سیده هانیه هاشمی صفحات 180-189
    هدف

     سندرم فشار داخلی تیبیا یکی از شای عترین ناهنجاری های عضلانی اسکلتی در ورزشکاران است. عدم تعادل عضلانی در عضلات دورسی فلکسور و پلانتار فلکسوری مچ پا در این سندرم، ممکن است روی توزیع فشار کف پایی در نقاط مختلف پا اثرگذار باشد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی میزان توزیع فشار کف پایی در ورزشکاران دختر مبتلا به سندرم فشار داخلی تیبیاست.

    روش ها

    نمونه آماری این تحقیق که از نوع تحلیلی مقایس های است را هفتاد نفر از ورزشکاران دختر رشته تربیت بدنی شهر تهران، (شامل 35 آزمودنی مبتلا به سندرم فشار داخلی تیبیا و 35 آزمودنی سالم در رده سنی 18 تا 22 سال)، که به صورت تصادفی هدفمند انتخاب شدند، تشکیل می دادند. مقادیر فشار کف پایی طی راه رفتن در بین گروه آزمایش و کنترل، با استفاده از دستگاه اسکن پا در ده ناحیه از کف پا ارزیابی و داد ه های این مطالعه با استفاده از آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج این مطالعه نشان داد که توزیع فشار کف پایی در گروه مبتلا به سندرم فشار داخلی تیبیا در شش متغیر انگشت اول، متاتارس اول، متاتارس دوم، متاتارس سوم، بخش میانی پا و داخل پاشنه نسبت به گروه کنترل بیشتر بوده است (0/05≥P). ولی سایر متغیرهای اندازه گیری شده فشار کف پایی که شامل انگشت دوم تا پنجم، متاتارس چهارم، متاتارس پنجم و بخش خارجی پاشنه است، در هر دو گروه معنی دار نیست. (0/05≤P)

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج این مطالعه، فرضیه ایجاد شده مبنی بر اینکه احتمالا توزیع فشار کف پایی در افراد مبتلا به سندرم فشار داخلی تیبیا بیشتر است، حمایت می شود. این افزایش میزان فشار کف پایی می تواند ناشی از پرونیشن بیش از حد مچ پا باشد. مطالعات آینده باید روی تاثیرات روش های درمانی بر کاهش فشار کف پایی در افراد مبتلا به سندرم تمرکز داشته باشند.

    کلیدواژگان: فشار کف پایی، سندرم فشار داخلی تیبیا، ورزشکاران دختر
  • سیده مهشید هادوی، پریسا صداقتی*، محمد متقی طلب صفحات 190-203
    هدف

     ولگوس داینامیک زانو به عنوان یک ریسک فاکتور رایج برای آسی بهای حاد و استفاده بیش از حد اندام تحتانی شناخته شده است و همچنان مطالعات پیرامون رویکردهای تمرینی نوین در بهبود عملکرد حرکتی و تقویت عضلات اطراف مفصل زانو و ران ادامه دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات مقاومتی مرسوم با و بدون محدودسازی جریان خون بر عملکرد حرکتی زنان دارای ولگوس داینامیک زانو بود.

    روش ها

    این مطالعه نیمه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را زنان فعال با نقص ولگوس داینامیک زانو شهر چالوس در دامنه سنی 18 تا 28 سال تشکیل دادند. 36 نفر به صورت هدف دار از بین زنان دارای ولگوس داینامیک زانو، به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. آزمودنی ها از نظر راستای کشکک با گونیامتر، تعادل ایستا و پویا از طریق آزمون های لک لک و وای و قدرت اندام تحتانی با آزمون پرش سارجنت ارزیابی شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در سه گروه کنترل، تمرینات مقاومتی مرسوم بدون محدودسازی جریان خون و تمرینات مقاومتی مرسوم با محدودسازی جریان خون قرار گرفتند. گروه های تجربی برنامه های تمرینی را به مدت هشت هفته به صورت سه جلسه در هفته انجام دادند.

    یافته ها

     نتایج تحقیق نشان دهنده تاثیر مثبت برنامه های تمرینی بر تعادل ایستا (001/P=0) ، تعادل پویا (001/P=0) ، راستای کشکک و قدرت اندام تحتانی (001/P=0)  زنان دارای نقص ولگوس داینامیک زانو بود. همچنین نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان دهنده وجود تفاوت معنادار بین گروه های کنترل و تمرینی بود.

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده اثر معنادار برنامه تمرینی قدرتی با و بدون محدودسازی جریان خون بر بهبود راستای کشکک، تعادل ایستا و تعادل پویا و قدرت اندام تحتانی زنان فعال بوده که به نظر می رسد زنان فعال می توانند از این برنامه های تمرینی جهت بهبود عملکرد و کاهش خطر ایجاد آسیب استفاده کنند.

    کلیدواژگان: ولگوس داینامیک زانو، کشکک، تعادل، قدرت اندام تحتانی، محدودسازی جریان خون
  • صفورا قاسمی*، ناهید ادیب نژاد صفحات 204-213
    هدف

     وجود تقارن بین پای برتر و غیربرتر از عدم تعادل عضلات جلوگیری م یکند و منجر به پیشگیری از آسیب های ورزشی می شود. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش، پاسخ به این سوال بود که آیا شاخص توده بدن بر شاخص تقارن بین پای برتر و غیربرتر اثرگذار است؟

    روش ها

    44 دختر جوان به صورت هدفمند در دو گروه (شاخص توده بدنی بین 25 تا 30 به عنوان گروه اضافه وزن و شاخص توده بدنی 18/50 تا 24/99 به عنوان گروه دارای وزن طبیعی) در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای کف پایی شامل شاخص تقارن، قوس عرضی، عرض پاشنه، عرض پنجه، خط شاخص، طول پا، شاخص های استاهلی و چیپاکس اسمیراک بودند. متغیرهای کف پایی آزمودنی ها با استفاده از دستگاه پدوسکوپ دوربین دار هنگام حفظ تعادل ایستا ثبت شد. از تی مستقل برای مقایسه نتایج بین گروهی و از تی زوجی برای مقایسه نتایج درون گروهی استفاده شد. تست ها در سطح معناداری 0/05 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد شاخص تقارن پای برتر و غیربرتر گروه اضافه وزن در دامنه بین 0/72 تا 1/41 و در گروه نرمال 0/76 تا 1/43 بود که نتایج دارای اختلاف معناداری نبود (05/P<0). بدین معنا که پای برتر و غیربرتر آزمودنی در هر دو گروه دارای تقارن بود.

    نتیجه گیری

    یافته های پژوهش حاضر نشان داد که شاخص توده بدن بر شاخص تقارن کف پایی اثرگذار نیست. پیشنهاد می شود تحقیقاتی صورت گیرد، تا مشخص شود که آیا چاقی شاخص تقارن را تحت تاثیر قرار می دهد.

    کلیدواژگان: شاخص تقارن کف پا، پای برتر و غیربرتر، شاخص توده بدن
|
  • Comparative Analysis of Jumping and Landing Velocity of the Young Elite Spikers of the Iranian National Volleyball Team While Performing Block Jump
    Ali Fatahi, Razieh Yousefian Molla*, Mitra Ameli Page 1
    Objective

     Accurate velocity analysis is essential when performing the block jumping technique on the net by various spikers because it will improve this performance and prevent injury. This study aimed to compare the jump and landing velocity of the Iranian national team’s young elite spikers when performing block jump skills. 

    Methods

     A total of 21 young elite male volleyball players of the Islamic Republic of Iran (11 wing spikers and 10 middle spikers) participated in the present study. Subjects performed block jumping skills. Force data in the X, Y, and Z directions were obtained directly from the force plate’s output. Then, the area under the force-time curve was calculated as an impulse. The rate of changes in mean, maximum, and minimum velocities and the resultant in each direction (X, Y, and Z) were obtained by dividing every subjects’ impulse data in each direction to his mass. Descriptive statistics, the Shapiro-Wilk test (checking the normality of data distribution), and independent t-test were used to analyze and compare the two groups’ variables (P≤0.05).

    Results

     The difference between the mean velocities on the X and Z planes and the mean rates between the two groups was significant. The other velocity variables in the two groups were not significant (P˂0.05).

    Conclusion

     The results of the present study can help coaches, players, and volleyball professionals to pay more attention to the velocity of execution during block jump technique, especially between middle and wing spikers in different directions during the match and design of the training program.

    Keywords: Velocity, Spike, Block jump, Volleyball
  • A Comparative Study of Plantar Arch Index, Weight Distribution, Equilibrium Performance, and Selected Musculoskeletal Disorders in Active and Non-active Adolescences
    Ali Fattahi, Haniyeh Zehtab Asghari*, Zahra Koreili Page 2
    Objective

    musculoskeletal disorders cause the loss of beauty and decrease the mechanical performance of individuals. The functions of the steps on the floor are the attraction and distribution of forces and the provision of the body’s stability. The study aimed to compare arch index, weight distribution, balance, and selected musculoskeletal disorders in active and non-active adolescents.

    Methods

     The sample consisted of 50 teenagers (28 active and 22 no actives) who were randomly targeted. The subjects demographics included the non-active adolescence with Mean±SD of Age: 12.46±1.10, Mean±SD of Height: 157.69±8.48 cm, and Mean±SD of Weight: 46.65±8.45; the active group with Mean±SD of Age: 12.26±1.13, Mean±SD of Height: 153.91±10.09, and with Mean±SD of Weight: 44.52±7.76. For statistical analysis of data, K-S test for normal distribution of data and used t-test to compare the two groups of active and non-active and U Mann–Whitney at the significance level of 0.05. 

    Results

     The descriptive findings indicate that the mean musculoskeletal system in adolescences is more active than active. The independent t-test for comparing the balance performance among the active and non-active groups showed a significant correlation (P=0.04). Still, there was no significant difference in the foot index parameters and weight distribution. 

    Conclusion

     Musculoskeletal diseases play a critical role in the mechanical function of individuals. The posture and balance performance in the active group was better than in non-active adolescences. Still, no difference was observed between the foot index and weight distribution in active and non-active juveniles. More complex research is needed to test this hypothesis.

    Keywords: Arch index, Balance musculoskeletal, Adolescences, Active, Non-active
  • MohammadRahim Amiri, Masoud Golpayegani, Fariba Moradi Vastgani, Mohammad Mirghasemi* Pages 170-179
    Objective

    The purpose of this study, the effect of strengthening exercises on proprioception athletes with knee joint position sense in Genuvalgum.

    Methods

    A total of 30 athletes with an age range between 20-30 years voluntarily participated in this study and were randomly divided into two groups (experimental and control) groups. Proprioceptive training program for experimental group for 8 weeks (3 sessions per week, 3 times daily, 20 minutes). The pre-test and post-test to detect the joint position (PFPPS) and the knee proprioception were measured via digital pictures using Auto-CAD software. Data analysis software SPSS V. 16 using paired t-test and one-way analysis of variance.

    Results :

    Knee joint proprioception exercises can reduce the reconstruction error.

    Conclusion

    These exercises improve proprioception in athletes with Genuvalgum.

    Keywords: Genuvalgum, Proprioception, Knee joint
  • Mojgan Rokninejad*, Seyyedeh Hanniyeh Hashemi Pages 180-189
    Objective

     Internal tibial pressure syndrome is one of the most common musculoskeletal disorders in athletes. Muscle imbalance in the dorsiflexor and plantar flexor muscles of the ankle in this syndrome may affect the distribution of plantar pressure in different parts of the foot. Therefore, the present study aimed to evaluate plantar pressure distribution in female athletes with tibial internal pressure syndrome.

    Methods

     The statistical sample of this study, a comparative analytical study, consisted of 70 female athletes in the field of physical education in Tehran (including 35 subjects with tibial pressure syndrome and 35 healthy subjects in the age range of 18-22 years), which were randomly selected and purposefully selected. Plantar pressure values during walking between the experimental and control groups were assessed using a foot scan device in ten areas of the sole. The data of this study were analyzed using an independent t-test.

    Results

     This study showed that the distribution of plantar pressure in the group with tibia internal pressure syndrome in 6 variables of the first toe, first metatarsus, second metatarsus, third metatarsus, midfoot, and heel was higher than the control group (P≤0.05). But the other measured variables of plantar pressure, which include the second to fifth toe, fourth metatarsus, fifth metatarsus, and the outer part of the heel, are not significant in both groups (P≥0.05).

    Conclusion

     According to the results of this study, the hypothesis is supported that plantar pressure distribution may be higher in people with tibial internal pressure syndrome. This increase in plantar pressure can be due to excessive pronation of the ankle. Future studies should focus on the effects of therapies on reducing plantar pressure in people with the syndrome.

    Keywords: Plantar pressure, Tibial internal pressure syndrome, Female athletes
  • Seyyedeh Mahshid Hadavi, Parisa Sedaghati*, Mohammad Mottaghitalab Pages 190-203
    Objective

     Dynamic Knee Valgus is a common risk factor for acute lower extremity injuries and overuse. Studies on new training methods to improve motor function and strengthen the knee and thigh joint muscles are also ongoing. The purpose of this study was to compare the effect of conventional resistance training with and without

    Methods

     This study was quasi-experimental. The present study’s statistical population consisted of active women with dynamic valgus deformity of the knee in Chalous (Mazandaran Province, Iran) aged 18-28. Thirty-six women with dynamic knee valgus were purposefully selected as the research Participants. Subjects were evaluated for patellar orientation with a goniometer, static and dynamic balance through stork and y tests, and lower limb strength with the Sargent jump test. Subjects were randomly divided into three groups: control, conventional resistance training without restricting blood flow, and traditional resistance training restricting blood flow. They also gave training sessions for 8 weeks in three sessions per week.

    Results

     The results showed a positive effect of exercise programs on static balance (P=0.001), dynamic balance (P=0.001), patellar alignment, and lower limb strength (P=0.001) in women with dynamic knee defects. Also, the results of covariance analysis showed a significant difference between control and training groups.

    Conclusion

     The present study results show a significant effect of the strength training program with and without restricting blood flow on improving patellar direction, static and dynamic balance, and lower limb strength of active women. It seems that active women can use these exercise programs to improve performance and reduce injury risk.

    Keywords: Dynamic knee valgus, Patella, Balance, Lower limb strength, Restriction of blood flow
  • Safoura Ghasemi*, Nahid Adibnejad Pages 204-213
    Objective

     The presence of symmetry between the superior and non-superior legs prevents muscle imbalance and leads to the prevention of sports injuries. Therefore, this study aimed to answer the question: Does body mass index affect the symmetry index between preferred and non-preferred foot?

    Methods

     A total of 44 young girls were purposefully divided into two groups (Body Mass Index range of 25 to 30 as an overweight group and Body Mass Index range of 18.50 to 24.99 as a normal weight group) participated in this study. Subjects’ foot index data were recorded using a camera pedoscope while maintaining static balance. An independent t-test was used to compare the results between groups and paired t-test was used to compare the results within the group to examine the studied samples. Tests were analyzed at a significance level of 0.05 using SPSS software V. 24.

    Results

     Results show symmetry index of the preferred and non-preferred foot of the overweight group ranged from 0.72 to 1.41 and in the normal group was 0.76 to 1.43, and the results were not significant (P>0.05). This means that the preferred and non-preferred foot of the subject had symmetry in both groups.

    Conclusion

     The present study’s findings showed that body mass index does not affect the foot symmetry index. It is suggested that research be conducted to determine whether obesity influences the symmetry index.

    Keywords: Symmetry, Preferred, non-preferred foot, Body Mass Index