نشریه تعالی مشاوره و روان درمانی
پیاپی 13 (بهار 1394)

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی براساس عوامل بهزیستی ریف و با نقش مداخله گرایانه رضایت از زندگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران و نمونه آماری شامل 466 نفر از دانشجویان این دانشگاه در سال تحصیلی 93- 1392 بود که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. همه آزمودنی ها پرسشنامه های کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی(PWBS) و رضایت از زندگی (SWIS) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج همبستگی نشان داد عوامل بهزیستی ریف با رضایت از زندگی و کیفیت زندگی رابطه مستقیم دارند. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد، بزرگترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر متغیر تسلط  محیطی بر رضایت از زندگیو کوچکترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر متغیر هدفمندی و روابط مثبت بر کیفیت زندگیبود. علاوه بر آن متغیرهای پذیرش خود و تسلط محیطی با کیفیت زندگی معنی دار نبودند. باتوجه به نتایج حاصله می توان کیفیت زندگی و همچنین رضایت از زندگی را با بهبود شاخص های بهزیستی ارتقا داد.

پژوهش حاضر به بررسی رابطه حمایت اجتماعی خانواده با استعداد اعتیاد نوجوانان پرداخته است.
340 نفر دانش آموز پسر نوجوان مدارس شهریار از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند؛ و داده ها با پرسش نامه حمایت اجتماعی خانواده (pss-fr) و استعداد اعتیاد نوجوانان (ASQ)جمع آوری و در تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.
  نتایج نشان داد که رابطه حمایت اجتماعی خانواده با استعداد اعتیاد نوجوانان معنادار و معکوس می باشد متغیر حمایت اجتماعی خانواده می تواند بخشی از تغییرات مربوط به استعداد اعتیاد را تبیین کند. بین ترکیب خطی متغیرهای پیش بین با استعداد اعتیاد رابطه معناداری وجود دارد (361/0-= R). براساس موضوع پژوهش که تعیین رابطه بین حمایت اجتماعی خانواده و استعداد اعتیاد می باشد.
نتایج این پژوهش حاکی از آن است که به طور کلی بین حمایت اجتماعی خانواده واستعداد اعتیاد رابطه معناداری وجود دارد.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دارودرمانی و تلفیق درمان دارویی با روش بیوفیدبک برکاهش علایم سردرد و افزایش خودکارآمدی مربوط به درد بیماران مبتلا به سردرد میگرن در شهرستان ماهشهر است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل می باشد.
  در این پژوهش روش نمونه گیری، تصادفی چندمرحله ای می باشد. که ابتدا با استفاده از پرسشنامه میگرن اهواز تعداد 41 نفر با نمره بالا شناسایی شدند، در مرحله بعد تعداد 30 نفر با انجام مصاحبه و تشخیص متخصص مغز و اعصاب و درنظر گرفتن معیارهای ورود به پژوهش به طور تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و یک کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل مقیاس علایم سردرد و پرسشنامه خودکارآمدی مربوط به درد بود. در مورد گروه آزمایش اول (دارودرمانی) بیماران نزد متخصص مغز و اعصاب طی 6 جلسه، به مدت 6 هفته، هر هفته 1 بار تحت درمان دارویی دقیق قرار گرفتند، درمورد گروه آزمایش دوم (تلفیق درمان دارویی و بیوفیدبک) مداخله درمانی شامل 12 جلسه روش بیوفیدبک و 6 جلسه معاینه و ویزیت نزد متخصص مغزو اعصاب بود، در حالی که آزمودنی های گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار گرفتند و در پایان پژوهش دو جلسه آموزش آرامیدگی و روش بیوفیدبک را گذراندند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) و آزمون کروسکال-والیس استفاده شد.
نتایج حاصل نشان داد که بین سه گروه از لحاظ علایم سردرد، خودکارآمدی مربوط به درد و خرده مقیاس های علایم سردرد تفاوت معنی داری به نفع گروه آزمایش دوم وجود دارد.
درمان دارویی به همراه روش بیوفیدبک در کاهش علایم سردرد و افزایش خودکارآمدی مربوط به درد در مقایسه با دارودرمانی به تنهایی موثرتر و کارآمدتر است.

این پژوهش، بررسی نیمرخ بهداشت روانی ورزشکاران زن شاغل در سازمان تربیت بدنی در راستای ارایه خدمات مشاوره و روان درمانی می باشد.
توصیفی از نوع زمینه یابی است و جامعه آماری را تمامی ورزشکاران زن شاغل در سازمان تربیت بدنی تشکیل می دادند که از بین آن ها تعداد 120 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری برای بررسی بهداشت روانی، فرم بازسازی شده پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا-2 بود که در ایران توسط کامکاری و شکرزاده (1389)، رواسازی، اعتباریابی و استاندارد شده است. بدین ترتیب که پس از اجرای پرسشنامه ها و استخراج داده ها با استفاده از نمرات استاندارد T مک گال و نقاط برش استاندارد، به تدوین نیمرخ بهداشت روانی پرداخته شد و سپس از طریق مدل آماری t تک گروهی به تحلیل داده های فوق پرداخته شد.
نتایج تحقیق نشان داد که میانگین کارمندان زن سازمان تربیت بدنی در مقیاس های «هیجانات مثبت پایین»، «ناخوشی»، «خودتردیدی»، «علایق ادبی- زیباشناسی» و «درون گرایی» بالاتر از حد متوسط (نرم جامعه) بوده و نیاز به ارایه خدمات مشاوره و روان درمانی دارند.
توصیه می گردد، برای افزایش بهداشت روانی در آن ها، به بهره گیری از خدمات مشاوره و روان درمانی پرداخته شود.

پژوهش تبیین رابطه ی احساس تنهایی و نگرش به عشق با ملاک های همسرگزینی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران، بود.
جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در سال تحصیلی 93-92 بود که تعداد 155 نفر از آن ها به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب گردیدند. در این پژوهش این ابزارها استفاده شد: پرسش نامه ی احساس تنهایی، پرسش نامه ی نگرش به عشق و پرسش نامه ی  ملاک های همسرگزینی. به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از دو بخش آمار توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی مربوط به متغیرهای جمعیت شناختی(جنسیت و. ..) و همچنین میانگین، انحراف معیار مربوط به متغیرهای پژوهش) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین رابطه ی متغیرها و رگرسیون همزمان برای پیش بینی متغیرها) استفاده شد، و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل گردید.
بیانگر این مطلب بود که: بین احساس تنهایی با ملاک های همسرگزینی رابطه ی معناداری وجود ندارد. از میان مولفه های نگرش به عشق، بین مولفه های اروس، پراگما و مانیا با ملاک های محتوایی و فرآیندی انتخاب همسر  رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. از میان مولفه های نگرش به عشق، دو حالت عشق اروس و پراگما، قوی ترین پیش بینی کننده های ملاک های محتوایی همسرگزینی هستند. مولفه های اروس، پراگما و آگاپه قوی ترین پیش بینی کننده های ملاک های فرآیندی همسرگزینی هستند.

مطالعه حاضر بررسی روابط بین اضطراب مرگ، نامیرایی نمادین و سپاس گزاری بوده است.
پژوهش همبستگی می باشد و جامعه آماری شامل دانشجویان دختر «دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب» و «دانشگاه آزاد تهران جنوب» بوده است. نمونه شامل 135 دختر به روش نمونه گیری خوشه ای بود. ابزارهای گردآوری داده ها در این پژوهش پرسش نامه سپاس گزاری (GQ-6)، پرسش نامه نامیرایی نمادین (SSIS) و مقیاس اضطراب مرگ (DAS) بودند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده انجام شده است.
نتایج نشان داد که بین متغیر سپاس گزاری و متغیر نامیرایی نمادین، نامیرایی نمادین زیستی- اجتماعی، خلاق، معنوی، تعالی و طبیعی همبستگی مثبت و معنی دار بوده است. بین اضطراب مرگ و نامیرایی نمادین رابطه منفی و معنادار وجود داشته است و نامیرایی نمادین پیش بینی کننده میزان اضطراب مرگ بوده است.