ماهنامه نی شکر
پیاپی 71 (مهر و آبان 1383)

راندمان عملی آبیاری فارویی در تولید نیشکر در منطقه Burdekin استرالیا مورد مطالعه قرار گرفته است. متوسط راندمان آبیاری تجاری در این منطقه بین 31 تا 62 درصد و با آبیارهای جداگانه بین 14 تا 90 درصد متغیر بود. تفاوت های مشاهده شده در راندمان با طراحی مزرعه، نوع خاک تحت آبیاری و بخصوص عملکردهای مدیریتی ارتباط مستقیمی داشت. راندمان عملی با دو عامل افزایش طول فارو و میزان شخم کاهش یافت. فاکتورهای دیگری که در بازده تاثیر داشتند شامل زمان قطع آبیاری، میزان آب درخواستی، بافت خاک، شکل فارو و «سیستم چرخه پس آب» (1) بودند.

زهکش ها از عوامل حیاتی استفاده پایدار در کشاورزی، در مناطق گرم و خشک هستند. بر اساس شواهد تاریخی تمدن هایی بر اثر شور شدن خاک های کشاورزی آنها و در نتیجه ناتوانی شان در تولید غذا، از صحنه روزگار محو شده اند. آب آبیاری، از هنگام باریدن آن بصورت باران یا برف و نفوذ به داخل خاک تا پدیدار شدن مجدد آن در سطح زمین و همچنین از ابتدای مسیر خود تا رسیدن به مزارع کشاورزی که ممکن است مسیری بیش از صدها کیلومتر باشد از زمین ها و خاک هایی با کیفیت ها و حاوی مواد مختلف عبور می کند. اگر این مواد قابل حل در آب باشند، آب آنها در خود حل کرده و به مزارع کشاورزی منتقل می کند.