فهرست مطالب
نشریه پژوهش در مهندسی عمران و معماری ایران
پیاپی 21 (تابستان 1400)
- تاریخ انتشار: 1400/06/23
- تعداد عناوین: 9
-
صفحات 1-20
از آنجایی که توجه به شاخص ها ونمادهای ایرانی-اسلامی، در طراحی معماری شهرها کمترمورد توجه قرارگرفته ودرمقابل استفاده از نمادهای مدرن, ناسازگاری با هویت ایرانی-اسلامی افزایش یافته است. بحران هویت بعنوان یک عارضه ی شهرنشینی به یکی از چالش های اجتماعی, فرهنگی معاصر بدل گشته است که انعکاس آن در شهرهایی آشفته ، تهی از ارزش های فرهنگی-اجتماعی نمود پیدامی کند. در مباحث شهری، المان ها عناصری مهم از لحاظ معماری و طراحی هستندکه در داخل شهر و در حیطه یک تجربه قراردادی ما بین شهروندان، معناگذاری می شوند، و از آن جا که بیانگر هویت شهر، کشور و حتی مذهب در یک ساختار نمایان هستند، در خوانش شهروندان از شهر و محیط زیستی شان تاثیر مستقیم بر جای می گذارند. یکی از مهم ترین وظایف متولیان امور شهری تلاش برای هویت دادن به فضاهای شهری به منظور ایجاد حس تعلقات مکانی در آن هاست. وجود نشانه هایی در شهر که یاد آور پیشینه تاریخی، ویژگی های جغرافیایی، با خصوصیات اجتماعی ساکنین آن محله یا شهر باشد، علاوه بر زیبایی های بصری از لحاظ روانی نیز باعث ایجاد آرامش، هویت بخشی به فضای کالبدی و یادآور خاطرات جمعی گذشته می گردد و القاء حس مسئولیت پذیری شهروندان در مقابل امور شهرشان را به دنبال دارد. در طراحی شهری، مبلمان و المان ها، می توانند آینه تمام نما از هویت و رویدادهای شهر باشند که در القا هویت و فرهنگ شهر حرف اول را می زنند و بهتر است طوری طراحی شوند که به حفظ حس مکان بیانجامند، چرا که مکانی، حرفی برای گفتن دارد که هویت داشته باشد، هویتی که ناشی از آثار تاریخی و بافت های با ارزش است. المان های شهری نه تنها به غنای بصری شهر و فضای زیست اجتماعی کمک می کنند، بلکه به عنوان نمادها و نشانه هایی از فرهنگ و هویت جمعی ما قابل استناد هستند. حال این پژوهش با این فرضیه که طراحی المان ها و نشانه های شهری متناسب با اقلیم و فرهنگ هر منطقه موجب تقویت هویت آن منطقه می شود سعی گردیده است تا با بررسی اهمیت المان های شهری در هویت بخشی به شهرها و ارتقاء آن در سطح ملی و بین المللی ضرورت نماد سازی برای شهرها را در نظر مدیران و طراحان و برنامه ریزان شهری برجسته نماید.
کلیدواژگان: المان، شهرهای ایرانی اسلامی، هویت -
صفحات 21-38
آسیب های اجتماعی از مهم ترین پیامدهای مختلف امنیت به شمار می روند و سکونتگاه های غیررسمی ازجمله مستعدترین مکان های شهری برای بروز ناامنی اجتماعی هستند. این نواحی دارای چالش های متعددی از جمله آسیب پذیری، جرایم، ناامنی، نبود عدالت فضایی و اجتماعی، اقتصادی و محیطی هستند که باعث گسترش ناامنی اجتماعی در شهرها خواهند شد. از آنجا که حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی خاص کشور ما نیست، تلاش های مربوط به حل آن سابقه زیادی دارد. این تلاش ها از یک جهت درپی نادیده گرفتن و تلاش برای نابودی این اجتماعات است و در سوی دیگر بدنبال ارایه مسکن، امکانات و شرایط زندگی به آنان بوده است. حاشیه نشینان کسانی هستند که در شهرها زندگی می کنند ولی به دلیل مجموعه عواملی نتوانسته اند جذب نظام اقتصادی، اجتماعی شهر شوند و به عنوان یک شهروند از امکانات و خدمات شهری بهره مند گردند. حاشیه ها اغلب دارای فرهنگ نابارور بوده و به مناطق جرم خیز و مشکل زا تبدیل می شوند. نظریه پردازان غربی اعتقاد دارند حاشیه نشینی عوارض جانبی گذار جوامع سنتی به سوی جوامع صنعتی و شهری است. امنیت اجتماعی بحث گسترده ای است که مطالعه آن در مناطق حاشیه نشین نیاز به مطالعه حوزه های مختلف علوم اجتماعی و رفتاری دارد از اینرو پژوهش حاضر در صدد آن است که این موضوع را بصورت همه جانبه در مناطق حاشیه نشین مورد بحث و بررسی قرار داده و راه کارهایی برای آن پیشنهاد نماید.
کلیدواژگان: سکونتگاه های غیررسمی، امنیت اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی، حاشیه نشینی -
صفحات 39-50
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی عملکرد فاز اجرا مدیریت پروژه بر مدیریت بحران زلزله پروژه‌‌های عمرانی(مطالعه موردی: پروژه خط دو و سه قطار شهری مشهد) انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل 175 نفر از مهندسان و کارشناسان فعال در پروژه خط دو و سه قطار شهری مشهد در نظر گرفته شده است. با توجه به ویژگی‌های جامعه آماری و کم بودن تعداد و در دسترس بودن همه اعضا شیوه نمونه گیری تصادفی ساده برگزیده شد و با استفاده از جدول برآورد حجم نمونه مورگان تعداد 120 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از اینرو با توجه به روش نمونه گیری تصادفی ساده و مشورت با مشاور آمار، بطور تصادفی و قرعه کشی تعداد 125 نفر از مهندسان مسیول شاغل در این پروژه‌ها انتخاب و پرسش‌نامه توزیع که در نهایت پس از پی گیری‌های فراوان و در مجموع، 120 پرسش‌نامه تکمیل شده به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. وضعیت توزیع متغیرها با استفاده از آزمون کولوموگروف و اسمیرنف بررسی که همه آنها نرمال بودند. اطلاعات حاصل از پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون تحلیل مسیر تحلیل انجام شد و نتایج حاکی از آن است که بر اساس پرسش اصلی پژوهش‌مشخص شد میزان عملکرد فاز اجرا در مدیریت پروژه بر مدیریت بحران زلزله پروژه‌‌های عمرانی معادل 9/24 درصد و معنی‌دار میباشد.
کلیدواژگان: فاز اجرا، مدیریت پروژه، مدیریت بحران زلزله، آزمون رگرسیون -
صفحات 51-62
رابطه لاینفک انسان و طبیعت، سیرکولاسیونی دوسویه است که می‌توان بیان داشت هریک زیرمجموعه دیگری بوده و هردو زیرمجموعه کل می‌باشند. در بعدی دیگر، انسان بر روی زمین خلق شده است و عملکرد فیزیک و فرا فیزیکش منوط به زندگی بر روی زمین است. ارتباط مشروح، در بازه شکل‌گیری انقلاب صنعتی و تبدیل علم لاهوتی به ناسوتی به معنای هدف، فاقد ارزش و خانه فضایی مفرد از زمین تعریف شد. تعیین موضوع با اهمیت جدایی انسان از طبیعت و پیامدهای جبران‌ناپذیر آن، بدین مقصود طرح شده است که بدن و فرا بدن انسان در راستای فهم کامل از ارتباط با زمین، چراغی شود بر راه سلامت روح و جسم بشریت. در این راستا قابل پرسش است، زندگی در ارتفاع (زندگی در خلا و عدم تماس با زمین) چگونه مخل سلامت (تن و فرا تن) شده و انسان را از وجودیت خود جدا می‌سازد؟ منطبق با پرسش، فرضیه‌ای تحت عنوان «زمین‌درمانی» می‌تواند کلیتی باشد از برای احراز سلامت. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه‌ای، بررسی متون، مقالات و ادراکات شهودی انجام‌گرفته است.
کلیدواژگان: ارتفاع، سلامت روانی، ساختمان نشینی، میدان مغناطیسی، متافیزیک -
صفحات 63-74
ارگونومی علم مهندسی عوامل انسانی است که از یک سو به سلامت انسان می اندیشد و از سوی دیگر به سمت افزایش تولید و بهره وری حرکت می کند. این علم با هدف افزایش بهره وری، با عنایت بر سلامتی، ایمنی و رفاه انسان در محیط، شکل گرفته است. وبجای متناسب سازی انسان با محیط، محیط را با انسان متناسب سازد در این علم، برداشت و ادراک انسان از محیط پیرامون خود جایگاه ویژه ای دارد هدف اساسی از این علم، بهبود بخشیدن به نحوه کار، روش‌ها و وسایل کار، و انطباق بخشیدن آنها با خصوصیات روانی و بدن انسان است متخصصان ارگونومی تلاش می‌کنند تا با ایجاد تغییرات مطلوب در سیستم‌های کاری از طریق جایگزینی تجهیزات، کنترل فاکتورهای فیزیکی (دما، نور، ارتعاش و صدا)، چیدمان صحیح ابزارهای مورد نیاز ، کیفیت زندگی کاربران را ارتقا بخشند. ارگونومی، در حقیقت ترکیبی است از رشته‌های بیومکانیک، فیزیولوژی، آنتروپومتری و روانشناسی که به بررسی تناسب محیط و فضاهای داخلی با شرایط و تناسبات انسانی میپردازد ارگونومی در طراحی داخلی ,را شاخه‌ای از علوم کاربردی می‌دانند که به بررسی رابطه انسان با محیط میپردازد که در بستر همین انطباق است که با طراحی داخلی و دکوراسیون ارتباط دارد، چراکه بی‌انطباق دکوراسیون داخلی و نحوه ساخت و چینش عناصر فضاهای داخلی را نمی‌توان انتظار داشت که بهترین پاسخ به نیازهای بدنی و روحی کاربران از فضاهای داخلی، داده شود تا افزایش بهره‌وری و راندمان کار درمحیط‌های داخلی فراهم آورده شود..دراین پژوهش ایتدا به تعریف ارگونومی و طراحی داخلی پرداخته وسپس به معرفی عوامل موثر در ایجاد ارگونومی در فضای داخلی و به خصوص فضای زندگی میپردازد.ودر نهایت به ارایه راهکارها و پیشنهادات در جهت افزایش بهره وری و کبفیت زندگی فضاهای مسکونی و سلامت روانی ساکنین میپردازد.روش تحقیق مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای ورویکرد توصیفی و تحلیلی دارد.
کلیدواژگان: ارگونومی، طراحی داخلی، فضاهای مسکونی، سلامت انسان، کیفیت زندگی -
صفحات 75-92
سودمندی رویکرد مشارکت جویانه و استفاده از مزایای آن در پروژه های نوسازی و بهسازی بافت فرسوده شهری امری انکار ناپذیر است .بطوری که امروزه مسجل شده است حضور و مشارکت مردم در مداخلات صورت گرفته در بافت های فرسوده، نقش اصلی را در تحقق پذیری طرح ها ایفا می نماید .اجرای هر طرح و برنامه ای در شهرها مراحل متعددی دارد، که این مراحل شامل مطالعات توصیفی، شناخت دقیق منطقه، الویت ها و نیازهای ساکنان، ظرفیت های منطقه یا محل، نحوه و میزان مشارکت مردم و...می باشد .حال اگر این طرح ها برای هسته مرکزی شهرها باشد حساسیت آن افزایش یافته و نحوه عمل در مورد بافت های آسیب دیده و فرسوده متفاوت خواهد بود .مطالعات و تجارب صورت گرفته در زمینه بهسازی بافت های شهری با محوریت تجدید حیات بافت های آسیب دیده در مقیاس محله و با تاکیید بر مشارکت مردم است .در این راستا، تبیین جایگاه مشارکت در طرح های احیا بافت های آسیب دیده و دست یابی به فرآیندی کاربردی در جهت بهره گیری از مشارکت مردم در فرآیند باز آفرینی، نیازمند شناخت، تحلیل و ارزیابی طرح هاست .سیر تحول رویکردهای بهسازی شهری در ایران به ویژه پس از انقلاب اسلامی، نشان دهنده طرح های متعددی است که توسط وزارت مسکن و شهرسازی، شهرداری ها و وزارت کشور تهیه شده است .عدم هماهنگی بین طرح های فوق، مغایرت های بیشمار با طرح های بالادست و عدم جلب مشارکت مردم در تهیه و اجرای طرح پیشنهادی، موجب ناکارایی آنها و در برخی موارد افزایش نابسامانی های بیشتر در ساختار فضایی، اجتماعی و کارکردی بافت شده است . تعیین نیازها، خواست ها و الویت بندی برنامه های شهری در ابعاد اجتماعی، فرهنگی و فضایی و...جز با مشارکت مردم میسر نیست .مدیریت شهری برای اثرگذاری مشارکت شهروندی باید الزامات آن را فراهم سازد .بنابراین بهسازی و احیای کالبد محله و تامین امکانات درخواستی از سوی ساکنان محله ضروری است و باید همه این اقدامات باهم و به صورت مکمل و با در نظر گرفتن موقعیت و مشکلات موجود انجام پذیرد و تک تک این اقدامات به تنهایی قادر به رفع مشکلات موجود نیست که این مسئله بستری لازم را برای نگارش پژوهش حاضر فراهم کرده است .از اینرو این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با هدف بررسی عوامل تاثیر گذار بر میزان مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و ارایه راه حل های منطقی، اجرایی و قانونی جهت کاهش سرعت فرسودگی و تسریع روند احیای این بافت از طریق مشارکت مردمی می باشند شکل گرفته است که غالب مطالعات آن از نوع اسنادی (کتابخانه ایی) استوار بوده است .نتایج کلی حاصل از پژوهش حاضر حاکی از آن است که نقش مشارکت به عنوان مهم ترین و بهترین شیوه در زمینه مداخلات شهری بالاخص ساماندهی بافت فرسوده تاکید دارد و به عنوان یک ضرورت مهم برای نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری تلقی می شود.
کلیدواژگان: بافت فرسوده، رویکرد مشارکتی، بهسازی، نوسازی، مشارکت مردمی -
صفحات 93-116
داستان و داستان گویی، از جمله عرصه هایی است که خالق یکتا نیز در پیاده سازی تعالیم خویش از آن بهره گرفته است. در واقع این ابزار برای صیانت از آموخته های بشری است و از اینرو دور از انتظار نیست تا نقل سینه به سینه نیز شگرد داستان یافته و با ذات الوهیت پیوندی ناگسستنی برقرار نماید. معماری که هنری است آمیخته از علم و تجربه که صد البته تجربه در آن فوق علم است؛ هم به حفاظت و آنهم حفاظت تحریری محتاج است تا خطاها را در نقل و انتقال کاهش داده و باعث بکر بودن مسایل مطرح شده و زنده و ثابت ماندن آن گردد. این مقاله، برای ارزیابی و کاوش نظریات و دیدگاه های اولیا میباشد که حاصل تجربیات عمیق ایشان در حوزهی معماری است و در سلسله مراتبی از جریاناتی بروز و ظهور نموده که یا در لحظه نازل شده یا محل تکفر جمعی می باشد. بر این پایه پس از مرور کوتاهی بر زندگی ولی، با کاربست روش تحلیل محتوا، مجموعه ای از مباحث مطرح شده از سوی ایشان در جلسات برداشت از بناهای تاریخی و درس آشنایی با هنرهای سنتی ایران واکاوی و ارزیابی می گردد. در مجموع می توان نگاه اولیا را برای حفظ معماری اصیل و پایدار در دو محور شامل ضرورت توسعه و گسترش حفاظت تحریری و عطف توجه به شیوه های آموزش معماری بدور از شیوه های مرسوم و رسمی کنونی خالصه کرد.
کلیدواژگان: دکتر اولیاء، نظریه، معماری، حفاظت، آموزش، روش تحقیق -
صفحات 117-131
معماری معاصر ایران که ریشه عمیقی در معماری گذشته دارد، بنا به شرایط زمانی، مکانی و جریانات اجتماعی مختلف، در بستری شکل گرفته که از جریان های مدرنیته، صنعتی شدن و جهانی شدن به طور مداوم تاثیر پذیرفته و با تحولات گسترده جهانی برگرفته از دستاوردهای دنیای امروز و آرمان های جهانی همراه است. بناهای عمومی به عموم مردم تعلق دارند و با هزینه دولت یا مردم ساخته می شوند. نقش معماران خارجی و تحصیل کردگان ایرانی در خارج از ایران در دوره معاصر، بخش مهمی از عوامل بیرونی تاثیرگذار در بستر معماری و چه بسا فرهنگ و هنر دوره معاصر است که بدون توجه به این عوامل از میان عوامل متعدد داخلی، درک درستی از آن میسر نخواهد بود. در معماری به عنوان شاخه ای از هنر، همواره نماد، نشانه و رمز، جایگاه و کاربردی ویژه داشته اند. به طورکلی نماد فرصتی برای هنرمند است که در بعدی دیگر با مخاطب خود ارتباط ایجاد کرده و توانمندی های خالق و مخاطب اثر، محدوده و کیفیت این ارتباط را تعیین نماید. برج های ساعت، یادگار و نماد منطقه بوده و حافظ رفاه جوامع اند و در نمای ابنیه مهم عمومی و همچنین در نقاط کانونی قابل توجه، که می توان آن ها را از هم تشخیص داد، قرار داده شده اند. مطالعه حاضر با بررسی بناهای معاصر ایران که به روش تحلیلی- توصیفی و کیفی بوده، و طریقه گردآوری داده ها، مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک مکتوب و تاریخی در رشته های معماری، تاریخی، سیاسی، و استفاده از تحلیل نمونه های موردی می باشد. قرار دادن ساعت در نمای ساختمان موجب جلب توجه عابرین و نشان دهنده مهم بودن آن بنا بوده است. بناهای بررسی شده در این پژوهش، متقارن بوده و ساعت در بالاترین نقطه ساختمان قرار داشته که اهمیت زمان را نشان می دهد.
کلیدواژگان: نماد، برج ساعت، معماری معاصر ایران، ابنیه عمومی، معماران خارجی -
صفحات 132-139
گردشگری یکی از زمینه های مهم توسعه و پیشرفت در جوامع امروزی محسوب میشود و بسیاری از کشورها برنامه های مختلفی در این زمینه در نظر گرفته اند تا بتوانند حداکثر استفاده از مزایای آن را برای خود به ارمغان بیاورند. صنعت گردشگری از یک سو به علت مزایای اقتصادی و از سوی دیگر به دلیل اثرات اجتماعی و فرهنگی آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. یکی از انواع گردشگری، که امروزه نیز بسیار رونق یافته گردشگری فرهنگی است که به دنبال بالابردن آگاهی عمومی از محوطه های میراث و جلب رضایت گردشگران با رعایت اصالت آثار است. تاریخ، فرهنگ و ادب به عنوان یکی از ابزارهای مولد و یکی از ارکان ساختاری رشد فرهنگی نهادی است. مکانی برای احیا بروز سازی و اشاعه ارزشهای بومی بوده و سعی در پیوند مناسب جریان های فکری جهان معاصر و تعاملات اجتماعی دنیای امروز با این پیشینه تاریخی که وجود دارد. بروز تبادلات میان فرهنگی نیز یکی دیگر از اثرات مثبت توسعه گردشگری فرهنگی است. ازاینرو در راستای حفظ و ترویج اثار تاریخی وفرهنگی پتانسیل های استان خراسان و کلان شهر مشهد را به عنوان یک شهر توریستی درنظرگرفته شد که طبق امار معاون هماهنگی امور زایران استانداری خراسان رضوی گفت: در 10 ماهه اول سال 98، 37 میلیون زایر وارد شهر مقدس مشهد شده‌اند و میزبان 4 میلیون زایر غیرایرانی هم بوده‌ایم. که به طور میانگین سالانه 27میلیون گردشگر مذهبی را در خود جای میدهد. [1] چنانچه بتوانیم بستری برای گردشگری فرهنگی هم نیز بازکنیم خواهیم توانست ظرفیت جذب توریست های بین المللی را در این شهر بالا ببریم با توجه به بررسی های انجام شده، به هر دو عامل، یعنی شهری تاریخی با قدمت باستانی و دارای پتانسیل فرهنگی و تقاضای توریستی جهانی می توان به شهر توس زادگاه فردوسی شاعر حماسه سرای اشاره نمود. . در این تحقیق از روش توصیفی – تحلیلی و برای گردآوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای و اسنادی استفاده گردیده است. و نقش تاریخی دروازه رزان در ایجاد طرح معماری تاثیرگرفته است.
کلیدواژگان: منطقه گردشگری فرهنگی-جهانی شدن، حفاظت از اثار باستانی، توس
-
Pages 1-20
Since attention to the iranian-islamic indexes has been considered in designing cities architecture and using modern symbols, incompatibility with iranian - islamic identity has increased. Identity crisis as a consequence of urbanization has become one of the social and cultural challenges that it reflects in cities that are turbulent, devoid of socio-cultural values. In urban discussions, are the most important elements in terms of architecture and design that within the city and in the realm of our contractual experience between citizens and citizens, and as they represent the identity of the city, the country and even religion in the same structure , in reading the citizens from the city and their biological environment. One of the most important tasks of urban affairs authorities is trying to identity the urban spaces in order to create sense of place belonging. The presence of symbols in the city that is reminiscent of the historical background, geographical features, and the social characteristics of the inhabitants of the neighborhood or city, in addition to visual beauty, also causes relaxation, identity of part to the physical space and reminder of past collective memories. In urban design, furniture and furniture can be the mirror of the identity and events of the city that in inducing the identity and culture of the city, they can be designed so that it can lead to the preservation of the sense of place, because there is something to say that has identity, identity which is due to historical monuments and valuable context. Urban infrastructures not only contribute to the visual wealth of the city and the social environment, but also as symbols and symbols of our collective identity and identity. The aim of this research is to highlight the importance of urban infrastructures in the identity of cities and its promotion at the national and international level in order to highlight the importance of cities in the view of urban planners and planners .
Keywords: Identity, Iranian, islamic cities -
Pages 21-38
Social harms are one of the most important consequences of security and informal settlements are among the most prone urban areas for social insecurity. These areas have several challenges, including vulnerability, crime, insecurity, lack of spatial and social justice, economic and environmental, which will spread social insecurity in cities. Since marginalization and informal settlement are not specific to our country, efforts to resolve it have a long history. On the one hand, these efforts seek to ignore and try to destroy these communities, and on the other hand, they seek to provide them with housing, facilities and living conditions. Marginalized people are those who live in cities but due to a set of factors have not been able to absorb the economic and social system of the city and as a citizen to benefit from urban facilities and services. Margins often have an infertile culture and become crime and problem areas. Western theorists believe that marginalization is a side effect of the transition from traditional societies to industrial and urban societies. Social security is a broad issue that its study in marginalized areas requires the study of various areas of social and behavioral sciences. Therefore, the present study seeks to discuss this issue comprehensively in marginalized areas and Suggest solutions for it.
Keywords: Informal settlements, Social security, Sense of social security, Marginalization -
Pages 75-92
The usefulness of the participatory approach and the use of its benefits in renovation and improvement projects of worn-out urban fabric is undeniable. As it is recognized today, the presence and participation of people in the interventions made in worn-out tissues, plays a major role in the feasibility of projects. The implementation of each plan and program in cities has several stages, which include descriptive studies, accurate knowledge of the region, priorities and needs of residents, capacities of the region or place, how and how much people participate, and so on. Now, if these plans are for the central core of cities, its sensitivity will increase and the way of acting will be different for damaged and worn tissues. Studies and experiences in the field of urban tissue improvement with a focus on the revitalization of damaged tissues at the neighborhood scale and with an emphasis on people's participation. In this regard, explaining the position of participation in damaged tissue resuscitation projects and achieving a practical process in order to benefit from people's participation in the regeneration process, requires knowledge, analysis and evaluation of projects. The evolution of urban improvement approaches in Iran, especially after the Islamic Revolution, shows several projects prepared by the Ministry of Housing and Urban Development, municipalities and the Ministry of Interior. Lack of coordination between the above plans, countless discrepancies with the upstream plans and lack of public participation in the preparation and implementation of the proposed plan, has caused their inefficiency and in some cases increased further disorders in the spatial, social and functional structure of the tissue. Determining the needs, wants and prioritization of urban programs in social, cultural and spatial dimensions, etc. is not possible except with the participation of the people. Urban management must meet the requirements for effective citizen participation. Therefore, it is necessary to improve and revitalize the body of the neighborhood and provide the requested facilities by the residents of the neighborhood, and all these measures should be done together and in a complementary manner, taking into account the existing situation and problems, and each of these measures alone can not solve existing problems. This issue has provided the necessary basis for writing the present study. Therefore, this research is a descriptive-analytical method with the aim of investigating the factors affecting the level of people's participation in the improvement and renovation of worn-out tissues and providing logical, executive and legal solutions to reduce the rate of burnout and accelerate the process of recovery of this tissue through participation. They are people who have been formed and most of their studies have been based on documents (library). The general results of the present study indicate that the role of participation is emphasized as the most important and best method in the field of urban interventions, especially the organization of worn-out tissue and is considered as an important necessity for renovation and improvement of worn-out urban tissues.
Keywords: Texture deterioration, Participatory approach, Improvement, Renovation, Popular participation
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.