فهرست مطالب

پژوهش نامه ی علوی
سال سیزدهم شماره 1 (بهار و تابستان 1401)

  • تاریخ انتشار: 1401/06/30
  • تعداد عناوین: 12
|
  • محمدهادی امین ناجی*، سید محمدمهدی جعفری، مژگان حامی صفحات 3-27

    نهج البلاغه شامل قالب های متفاوت گفتگو با خداوند است. توجه امام علی (علیه السلام) به این مسیله، در بافت های گوناگون سخن، سبب شد تا عبارت تحمیدی امام در مواجهه با قاسطین به عنوان جامعه آماری برگزیده شود. عبارات تحمیدی نهج البلاغه کنش های گفتاری است که با روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی آن پرداخته شد. در پژوهش مشخص شد که این کارگفتها نه تنها دربردارنده تعبیر یا خوانش عاطفی است، که با گذر از ساختار صوری عبارات، هریک از کارگفتها دارای تعابیر و خوانش های متعدد است که گوینده از ساختارهای نهفته و پیچیده عبارات برای تبیین معانی و اقناع مخاطب بهره برده است. چارچوب نظری این مقاله نظریه کنش گفتاری جان سرل انتخاب شد. با کاربست این نظریه مشاهده شد کنش های عاطفی، ترغیبی، اظهاری پربسامدترین کنشها در عبارات تحمیدی نهج البلاغه است.

    کلیدواژگان: تحمید، نهج البلاغه، قاسطین، کنش گفتاری، جان سرل(John Searle)
  • زینب پورکاویان*، زهرا صرفی صفحات 31-58

    عدالت خواهی اصلی فرامکانی و فرازمانی و از مسایلی است که همواره، مطلوب بشر بوده است. به گواهی تاریخ امیرالمومنین امام علی علیه السلام در سیرهی حکومتی خود بیشترین اهتمام را برای تحقق عدالت داشتند و کارگزاران خود را نیز به رعایت عدالت سوق می دادند. توجه به مولفه هایی از عدالت که در سیره علوی مورد اعتنا بوده است، می تواند چراغ راه دیگران برای حرکت در این مسیر باشد. این پژوهش با روش تحلیل مضمون به تبیین مضامین عدالت فردی پرداخته است که در نامه های امیرالمومنین امام علی (ع) به کارگزاران خود اشاره شده است. از نگاه آن حضرت (ع) عدالت فردی، مقدمه ی عدالت اجتماعی است که شامل  مضامین تقوا، مراقبت از نفس، رعایت واجبات و دوری از محرمات، نهی از رذایل اخلاقی، اصول ارتباطی با خداوند، اصول معاشرت، زهد، شکرگزاری، استمداد از خداوند، تلاش برای اقامهی حق، انجام امور به موقع میشود.

    کلیدواژگان: عدالت فردی، کارگزار علوی، تقوا، مراقبت از نفس، رذائل اخلاقی
  • مچتبی جاویدی*، رحیم کاظمی، زهرا آتشی صفحات 61-91
    بر اساس فقه اسلامی هر کس مرتکب فعل حرامی شود مستحق عقاب اخروی است. در خصوص استحقاق مجازات دنیوی، برخی از محرمات، حسب مورد، مستوجب کیفر معین حد، قصاص و دیه هستند که موجب، نوع و میزان مجازات آن ها در شرع مقدس مشخص شده است. اما برخی از محرمات، کیفر معینی در شرع مقدس ندارند. در خصوص محرمات فاقد کیفر معین، قاعده ی «التعزیر لکل حرام» قاعده ای مشهور در بین فقها است که بر طبق آن هر عمل حرامی قابل تعزیر است. تمسک به اطلاق این قاعده در عرصه اجرایی باعث گسترش نامحدود سیاست های سرکوبگرانه می گردد. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی- انتقادی به دنبال آن است که روشن سازد اساسا روش مواجهه امام علی (ع) در برابر محرمات فاقد کیفر معین چگونه بوده است و بر اساس آن، اطلاق قاعده «التعزیر لکل حرام» را مورد نقد و بررسی قرار دهد. بر اساس نتایج حاصل از این مقاله، تدابیر امیر مومنان (ع) در مقابل محرمات اختصاص به کیفر ندارد. نحوه مواجهه حضرت در مقابل محرمات در دو قالب تدابیر بازدارنده و تدابیر واکنشی قابل تبیین است. هرکدام از این دو دسته طیف گسترده ای از تدابیر را شامل می شود و کیفر تنها یکی از اقسام تدابیر واکنشی بوده است. در سیره امام علی (ع) کارکرد کیفر برای مقابله با محرمات به شرط وجود ضرورت، نفی نمی شود، اما اعتماد کامل بر آن برای دفع محرمات و استفاده از آن در هر موردی بدون توجه به سایر تدابیر و تمهیدات زیر سوال می رود.
    کلیدواژگان: امام علی (ع)، فقه، کیفر، قاعده التعزیر لکل حرام
  • یدالله حاجی زاده* صفحات 93-111

    عثمان بن عفان خلیفه سوم مسلمانان (23-35 ه) در شورشی که علیه وی در مدینه رخ داد، توسط عده ای از مسلمانان به قتل رسید. امام علی (ع) علی رغم مخالفت با چنین اقدامی، قاتلان او را مورد محاکمه قرار نداد و آنان را مجازات نکرد. بنابراین سوالی که در این جا هست این است که علت یا علل عدم قصاص قاتلان عثمان توسط امیرالمومنین (ع) چه بوده است؟ علی رغم پیچیده گی های خاص موضوع به جهت جواب های گوناگونی که در این خصوص مطرح شده، واکاوی این موضوع- با بهره گیری از روش توصیفی و تحلیلی- نشان می دهد، هر چند امیرالمومنین (ع) به دنبال رسیدگی به ماجرای قتل عثمان و مجازات قاتلان وی بوده، اما مشخص نبودن قاتلان مباشری عثمان و شرایط خاصی که حضرت در دوره زمامداری خویش با آنها مواجه شده، عملا به آن حضرت اجازه نداده است در این زمینه کاری صورت دهد.

    کلیدواژگان: امیرالمومنین(ع)، عثمان، قتل، قاتلان، قصاص
  • سید حسن حسینی* صفحات 115-135

    یکی از اهرم های مبارزه با فساد در سیستم حکومتی، شفافیت است. شفافیت مقوله ای است که در جهت تقویت رابطه حکومت با مردم، یک حرکت اساسی در بهبود سیاستگذاری قلمداد می شود و یکی از اهرم های مبارزه با فساد درسیستم حکومتی است. در این مقاله با تاکید برعظمت اندیشه ملکوتی امام علی (ع) و تفوق آن بر افکار و آرای بشری تلاش شده است به موانع تحقق شفافیت در اندیشه سیاسی علوی توجه شود. بدین منظور، باروش توصیفی- تحلیلی به شیوه اسنادی، از طریق گرد آوری اطلاعات و داده های تحقیق از اسناد و مدارک موجود در این موضوع، پاسخگویی به این سیوال دنبال می شود که در سلوک سیاسی علوی، موانع تحقق شفافیت در حکومت چه اموری است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که پنهان کاری و عدم ارایه اخبار و اطلاعات، عدم نظارت و کنترل، عدم پاسخگویی و مسیولیت پذیری، استبداد رای و خود کامگی، از جمله موانع تحقق شفافیت در حکومت اند، که روند کار را در حکومت مختل می کند. محصول چنین فرایندی؛ از یک سو توسعه نیافتگی و بی عدالتی اجتماعی و از سوی دیگر رانت خواری و انتقال منابع عمومی به سمت افراد و گروه های خاص می باشد.

    کلیدواژگان: حکومت، شفافیت، موانع شفافیت، امام علی (ع)، نهج البلاغه
  • مژگان قادر زاده، احمد زارع زردینی*، حسن زارعی محمود آبادی، سید سعید زاهد زاهدانی صفحات 139-168

    سرمایه اجتماعی در هر جامعه ای برخاسته از تجربه های تاریخی و تابع شرایط زمانی و مکانی آن است. از مهم ترین مولفه های سرمایه اجتماعی، هنجارهای اجتماعی است که در حیطه موضوعات جامعه شناسی قرار می گیرد. هنجارهای اجتماعی به منزله قاعده رفتاری هستند که در تعاملات و مناسبات اجتماعی به کار برده می شوند و منبعث از اعتقادات، باورها و ارزش های اجتماعی هستند. مقاله حاضر می کوشد تا با روش توصیفی - تحلیلی مکانیسم های نهادینه سازی هنجارهای اجتماعی را از نگاه امام علی (ع) بررسی نماید، یافته های پژوهش نشان می دهد، از نگاه امام علی (ع) مهمترین ویژگی هایی که سبب می شود هنجارهای اجتماعی در جامعه نهادینه شوند، عبارتنداز: عادلانه بودن هنجارها، هماهنگی و همسویی هنجارها با نیازهای ذاتی انسان، پایداری هنجارها، حق گرایی، هماهنگی هنجارها، همچنین آگاهی اجتماعی و پرهیز از فردگرایی، پذیرش الگوهای مرجع، خود کنترلی، آخرت گرایی، اعتقاد به نظارت الهی،وجدان اخلاقی،اعتقاد به کرامت ذاتی،معناگرایی، بخشی از ویژگی هایی است که افراد در جامعه انسانی، بایستی از آن برخودار باشند تا هنجارهادر اجتماع نهادینه شوند .از نتایج پژوهش می توان به بومی سازی و اسلامی سازی راهکارهای نهادینه سازی هنجارها در جامعه اسلامی اشاره نمود. .

    کلیدواژگان: امام علی(ع)، هنجارهای اجتماعی، نهادینه سازی، سرمایه اجتماعی، بومی سازی علوم انسانی
  • زهرا سلیمی، علیرضا نظری* صفحات 169-196

    در حوزه مطالعات ترجمه، صرفنظر از نظریهپردازی، نقد و بررسی ترجمه های موجود بر مبنای نظریات مطرح، هم به تحکیم یا تضعیف میزان کارآمدی این نظریات میانجامد و جایگاه آنها را در این حوزه مشخص میکند وهم به صورت کاربردی به نقاط ضعف وقوت ترجمه های موجود و تبیین جایگاه هر یک از این ترجمه ها کمک میکند. لذا با چنین راهبردی، ترجمه نهج البلاغه مرحوم دشتی با توجه به جایگاه آن، با تکیه بر نظریات ترجمه معاصر اهمیت و ضرورتی دوجانبه دارد. دیدگاه لادمیرال در کلیت آن رویکردی مقصدمحور است و میزان کارآمدی یک ترجمه در این دیدگاه به میزان بینیازی از متن مبدا و میزان تناسب آن با فرهنگ و فضای ذهنی مخاطب بستگی مستقیم دارد. از این رو این مقاله با روش توصیفی تحلیلی، به دنبال بررسی ده خطبه نهجالبلاغه  به عنوان پیکره تحقیق بر مبنای مقصدمحوری ترجمه دشتی و میزان هماهنگی و کارآمدی آن بر مبنای مولفه های دیدگاه لادمیرال از جمله حق انتخاب، تفسیر حداقلی، جابجایی، آنتروپی و دیگر مقوله های مندرج در این دیدگاه است و نتیجه حایز اهمیت تناسب ترجمه دشتی با عنصر جابجایی، بازآفرینی عبارات با تکیه بر روانسازی متن بر مبنای مقصدمحوری لادمیرال است.

    کلیدواژگان: نقد ترجمه، دیدگاه لادمیرال، نهجالبلاغه، ترجمه دشتی، عربی، فارسی
  • علی شیروانی شیری*، فاطمه حیدری صفحات 197-236

    هدف پژوهش حاضر تبیین مولفه ‏های سبک زندگی بر اساس آموزه های تربیتی امام علی (ع) و کاربرد آن در تربیت بود. این پژوهش، کیفی و بر اساس نظریه داده بنیاد و از روش کدگذاری استقرایی داده‏ ها انجام گرفت. نمونه مورد تحلیل، کل متن نامه ‏ها، خطبه‏ ها و حکمت‏های نهج ‏البلاغه با ترجمه محمد دشتی و روایات و ادعیه رسیده از حضرت علی (ع) بود که داده‏ ها به شیوه‏ ی هدفمند و با رعایت قاعده‏ ی اشباع نظری گرد‏آوری شد. در این پژوهش شش قلمرو تربیتی از آموزه ‏های امام علی (ع) استخراج و مولفه ‏های مربوط به هر قلمرو تبیین گردید. کاربرد های تربیتی نیز در تعیین اهداف، روش های یاددهی _ یادگیری، محتوای آموزشی و ارزشیابی مورد بررسی قرار گرفت. اهداف به دو دسته ی غایی (اطاعت و عبودیت حق تعالی) و واسطه ای (مولفه های بدست آمده در کد گذاری باز) تقسیم شده اند. روش های یاددهی _ یادگیری چون الگویابی، محبت، تمرین، تکرار و عادت‏دادن عملی، موعظه و نصیحیت، تشویق و تنبیه را یراساس مولفه های مستخرج از سبک زندگی امام علی (ع) می توان مطرح نمود. در ارزشیابی بر اصل توجه به تفاوت های فردی تاکید شده است.  محتوای آموزشی را  نیز می توان براساس مولفه‏ های اصلی سبک زندگی علوی و با نگاهی جامع و چند ساحتی به انسان، تدوین و ارایه نمود.

    کلیدواژگان: سبک زندگی، امام علی (ع)، کاربردهای تربیتی
  • مهین عنافجه*، علی گنجیان خناری صفحات 239-264

    احتجاج یکی از رویکردهای کاربردشناسی است که در این جستار در گستره تحلیل گفتمان بررسی می شود. البته به سختی می توان تحلیل گفتمان را از سایر تخصص هایی که به بررسی گفتارها می پردازد متمایز ساخت، زیرا تحلیل گفتمان، همان تحلیل کاربرد زبانی است و آن در واقع بررسی کاربرد کنشی گفتمان است. و احتجاج به مجموعه ای از تکنیک های گفتاری اطلاق می شود که هدف آن، جلب توجه مخاطبان به مسایل ارایه شده یا بالا بردن میزان توجه آنها به قصد اقناع است. این جستار به شیوه تحلیلی توصیفی به اثبات رویکرد اقناع با فرایند تاثیرگذاری مستقیم آن در نمونه هایی از خطبه ها و نامه های امام علی (ع) که در باب احتجاج است، می پردازد و البته آن تاثیرگذاری از طریق تبیین منظورشناسی زبان و کنش گفتاری آن به سبک تحلیل گفتمان احتجاجی به دست می آید که در این جستار به طور دقیق و کامل به آن پرداخته شده و با روش های نوین شرح داده و تبیین شده است. از مهم ترین یافته های این پژوهش، قدرت اقتدارگرایانه گفتمانی احتجاجی است که امام علی (ع) آن جایگاه را از قدرت گفتمانی زبان خود به دست آورده و نه از به کارگیری شواهد و امثال و حکم که به عنوان قاعده ابزاری برای قدرت بخشیدن به گفتمان به کار می رود.

    کلیدواژگان: کاربردشناسی، احتجاج، تحلیل گفتمان، اقناع، سلسله احتجاج
  • ابراهیم فلاح* صفحات 267-289
    یکی از روش های کشف معانی واژه ها، در نهج البلاغه توجه به مفاهیم همنشین است که نقش مکمل در فهم مقصود نهج البلاغه از ایراد واژگان دارد.پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی بر آن است که واژه علم را در نهج البلاغه بر پایه روابط هم نشین، مورد واکاوی و تجزیه و تحلیل قرار دهد. واژه علم از پربسامدترین واژه ها در قالب های مختلف اشتقاقی در نهج البلاغه است. حضرت علی علیه السلام با بهره مندی از معارف بلند الهی و برای تعالی جایگاه انسان و ارزشهای انسانی، به سوی فراگیری علم نافع دعوت و از پرداختن به علم غیر نافع بر حذر میدارد. برآیند پژوهش نشان میدهد. مولفه های معنایی علم در دو محور آثار ونتایج قابل ارایه است. واژگانی از قبیل : حلم،تفکر، تعقل وعمل از لوازم علم و واژگان فهم، بصیرت، حکمت، معرفت، یقین،منفعت و خیر ازآثار ونتایج علم ودر رابطه تقابلی واژگان جهل وجاهل با مرکزیت علم، پیکرهای را تشکیل می دهند که اجزای آن در یک حوزه معنایی به صورت هم نشین برای تقویت معنی علم، در کنار این واژه قرار می گیرند. نتایج حاصل نشان میدهد، واژگان همنشین تفکر، تعقل،عمل و حلم با علم دارای رابطه معنا داری بوده و تشدید کننده آن می باشد.
    کلیدواژگان: نهج البلاغه، هم نشینی، علم، معناشناسی
  • مجتبی گراوند، علی محمد ولوی، زهرا نظرزاده* صفحات 293-320

    توزیع منابع در میان گروه های مختلف اجتماعی (عدالت توزیعی) از دیرباز دغدغه رهبران سیاسی، متفکران و نظریه پردازان بوده است. مقاله پیش رو قصد دارد شیوه های توزیع منابع در میان گروه های مختلف اجتماعی توسط امام علی (ع) را مورد تحلیل قرار داده و به این پرسش پاسخ دهد که گفتمان عدالت توزیعی امام علی (ع) بر چه شیوه هایی استوار است؟ تبیین پرسش مذکور با استفاده از نظریه تحلیل گفتمان انتقادی نورمن فرکلاف که گفتمان را در ارتباط با عوامل سیاسی- اجتماعی و فرهنگی تحلیل و به بررسی بازتاب ایدیولوژی و قدرت در گفتمان ها و بررسی چگونگی جهت گیری گفتمان ها در تثبیت یا تغییر وضعیت سیاسی موجود می پردازد، امکان پذیر است. یافته های پژوهش نشان می دهد که امام علی (ع) پنج شیوه برای توزیع مناسب ثروت و درآمد پیشنهاد نموده اند: 1. شناسایی موقعیت اجتماعی سرشاخه ها و سطوح مختلف بهزیستی گروه ها. 2. افزایش توزیع ثروت و درآمد در سطوح پایین اجتماع و کاهش آن در سطوح بالای اجتماع.3. توزیع به میزان تلاش و استحقاق افراد.4. انتقال مالیات ها به بخش عمومی. 5. توجه به منفعت همگانی. نتیجه آنکه مزایای اقتصادی و اجتماعی باید به گونه ای معقول ساماندهی شوند که به سود همگان باشند و رفاه هیچ فردی از افراد جامعه نباید از سطح عمومی جامعه پایین تر باشد و نیازی نیست که ثروت و درآمد حتما برابر باشد، بلکه تنها باید به سود همگان باشد زیرا بی عدالتی همان نابرابری هایی است که به سود همگان نیست.

    کلیدواژگان: امام علی(ع)، عدالت توزیعی، نامه 53 نهج البلاغه، تحلیل گفتمان انتقادی
  • سمیه امین رعیا جزه، هادی عالم زاده*، یونس فرهمند، معصومعلی پنجه صفحات 323-346
    تاریخ یعقوبی اثر احمد بن ابی یعقوب (د. 284ه‍) از جمله تواریخ عمومی است که به روش ترکیبی تالیف شده، بدین معنی که با حذف زنجیره اسناد و تلفیق محتوای چند روایت از یک رویداد گزارشی واحد و منسجم از آن عرضه کرده است. حذف زنجیره اسناد، نا هم خوانی برخی از گزارش ها با روایات دیگر منابع شناخته شده هم عصر (المغازی واقدی، الرده واقدی، السیره النبویه ابن هشام، الطبقات الکبری ابن سعد، الامامه و السیاسه ابن قتیبه و...) و به ویژه ارایه گزارش های نادر و تشیع وار یعقوبی بازیابی منابع و اعتبار سنجی روایات او را ضرور می سازد. پرسش های این پژوهش اینهاست: منابع یعقوبی کدام است؟ آیا این منابع اعتبار و وثاقت کافی دارند؟ و سرانجام این که معیار یعقوبی برای گزینش روایات چه بوده است؟ بنابر یافته های پژوهش اگرچه روایات یعقوبی در باب جانشینی امام علی (ع) در مدینه در غزوه تبوک، تصدی امام علی (ع) در جمع آوری زکات و جزیه از نجرانی ها، حجه الوداع و واقعه غدیر، استنکاف از بیعت با ابوبکر (جز یک روایت)، رایزنی عمر با امام علی (ع) در تعیین مبدا تاریخ، رایزنی عمر با امام علی (ع) در امور مالی، انتخاب خلیفه سوم (جز دو روایت) و مشاوره عثمان با امام علی (ع) در مسایل فقهی هم سو با سایر منابع و معتبر است؛ اما در جاهایی متاثر از گرایش های شیعی یا دلایل ناشناخته دیگر گزارش هایی متفاوت و کمیاب ارایه کرده که منبع آن ها مشخص نیست.
    کلیدواژگان: تاریخ نگاری یعقوبی، تاریخ یعقوبی، علی (ع)، تاریخ نگاری شیعی، اعتبار سنجی روایات
|
  • MohammadHadi Amin Naji *, MohammadMahdi Jafari, Mozhgan Hami Pages 3-27

    Nahj-al Balaghah, a pattern of divine man’s speech incorporates various types and templates of talking to God. Since Imam Ali (AS) paid special attention to admiration in diverse contexts, we have selected some of his praise expressions as the statistical society by which he used them to deal with people and his corps before they would face the Qasetins {Qasetins are said to have gone to war with Imam Ali (AS)}.The praise expressions mentioned all across Nahj-al Balaghah are considered as speech actions which have been studied by descriptive-analytical method and also obtained from library sources. At first it seemed that these speech actions merely contain an interpretation and/or a single emotional aspect (thanksgiving), but after surveying the formal and superficial structure of the expressions, it became evident that each of his speech action holds multiple interpretations and aspects and that the Imam has made use of hidden and complex expressions to explain the meaning and encourage the reader.In applying this theory, one observes that emotional, persuasive and expressive actions have the highest frequency respectively and declarative and obligatory actions have not been used for the sole reason that praise expressions carry emotions. Imam Ali (AS) has always expressed his feelings on the Greatness of God, the attributes of Divine beauty and glory, and His unlimited blessings, which has the highest frequency. The persuasive and declarative actions that were taken were meant to establish relations among his corps, to encourage them and give them fervor to face the enemy in the battlefield along with creating deep and correct knowledge of the corps about God, His Divine power, blessings, grace, favors, life, death and enemy have the highest frequency.

    Keywords: praise, Nahj-al Balaghah, Qasetin, speech action
  • Zeinab Poorkavian *, Zahra Sarfi Pages 31-58

    Seeking justice is a principle that goes beyond times and places, and among those things always desirable to human beings. As evidenced by history, Imam Ali the Leader of the Faithful (PBUH) made the most effort to realize justice, and also steered his agents towards observing justice. Attention to the components of justice noted in Imam Ali’s conduct can be a beacon of guidance for others to move in that direction. This study has explained themes of individual justice pointed out in Imam Ali the Leader of the Faithful (PBUH)’s letters to his agents. In his view, individual justice is an introduction to social justice, and includes themes of God-wariness, self-monitoring, following and avoiding jurisprudential dos and don’ts, forbidding vices, principles of communication with God, principles of socializing, asceticism, thanking God, asking help from God, trying to realize the truth, and timely accomplishment of one’s tasks.

    Keywords: individual justice, Imam Ali’s agent, God-wariness, self-monitoring, vices
  • Mojtaba Javidi *, Rahim Kazemi, Zahra Atashi Pages 61-91
    According to Islamic jurisprudence, whoever commits a forbidden act deserves punishment in the Hereafter. Regarding the entitlement to the worldly punishment, some taboos, according to the circumstances, are subject to a certain punishment, namely, “hadd”, “qisas” and “compensation”; the cause, type and amount of each of them are specified in the Holy Shari’a. But there is no specific punishment assigned to some taboos in the Shari’a. Regarding those taboos lacking any assigned punishment, the rule of the “punishment for all forbidden acts” is a well-known law among the jurists, according to which all forbidden acts should be punished. Banking on the generality of this rule in the executive arena leads to unlimited expansion of repressive policies. Basically, this paper, using a descriptive-analytical-critical method, seeks to shed more light upon Imam Ali’s (AS) encounter with taboos lacking any assigned punishment. Based on that, the paper criticizes the generality of the law of “punishment for all forbidden acts”. According to the results, the measures taken by Imam Ali (AS) against such taboos does not necessarily end in punishment. The manner in which the Imam confronted the taboos can be explained in two forms: deterrent measures and reactionary measures. The punishment has been only one of the types of reactionary measures. In the biography of Imam Ali (AS), it says that, on condition of necessity, the act of punishment to deal with taboos is not denied, but is an absolute reliance on it for deterring taboos and using it in any case, regardless of other measures and arrangements, is debatable.
    Keywords: Imam Ali, jurisprudence, Punishment, The rule of “punishment for all forbidden acts”
  • Yadollah Hajizadeh * Pages 93-111

    Uthman ibn Affan, the third Muslim Caliph (644-656 AD) was killed in a riot against him by some Muslims. Imam Ali (PBUH), in spite of his disapproval of such an act neither tried nor punished his murderers. The question therefore is for what reason(s) the Leader of the Faithful did not exercise retaliatory punishment (qiṣāṣ) for murderers of Uthman. Despite complications peculiar to the subject arising from different answers proposed to answer the question, the analysis of the subject, using descriptive and analytic methods, shows that although the Leader of the Faithful (PBUH) sought to deal with the issue and to punish Uthman’s murderers, lack of clarity as to who were directly involved in the murder, and specific circumstances that Imam Ali (PBUH) faced during his reign did not in practice allow him to take any action in that regard.

    Keywords: the Leader of the Faithful (PBUH), Uthman, murder, murderers, retaliatory punishment
  • Seeyd Hasan Hosseini * Pages 115-135

    A lever to combat corruption in the governmental system is transparency, which is seen as a category fundamental to improvement of policy-making aimed at enhancing ties between the government and populace. Emphasizing the greatness of heavenly thoughts of Imam Ali (PBUH) and their superiority over human thoughts and views, an effort has been made in this article to pay attention, in Imam Ali’s political thought, to obstacles to realizing transparency. To this aim, using the analytic-descriptive and documentary research methods, the answer is sought to the question of what in Imam Ali’s political behavior are treated as obstacles to the realization of transparency. The research findings show that secrecy and refusing to provide news and information, lack of supervision and control, lack of accountability and responsibility, and despotism and arbitrary rule are among the obstacles disrupting work flow in government. These lead to underdevelopment and social injustice on the one side, and rent-seeking and diverting public resources towards privileged individuals and groups on the other side.

    Keywords: Government, transparency, obstacles to transparency, Imam Ali (PBUH), Nahj al-Balagha
  • Mozhgan Ghaderzadeh, Ahmad Zare Zardini *, Hashan Zarei, Sayyed Saeed Zahed Zahedani Pages 139-168

    Social capital in each and every society has its origin in historical experiences and is a function of temporal and spatial situation. Among the most important factors in social capital are social norms, which fall within the scope of sociology. Social norms are rules of behavior used in social interactions and relations and emanate from opinions, beliefs, and social values. Through the analytic-descriptive method, the present article tries to examine mechanisms of institutionalization of social norms from the standpoint of Imam Ali (PBUH). Research findings show that in his view the most important traits of individuals in society that engender institutionalization of social norms are justice of norms, harmony and alignment of norms with essential human needs, sustainability of norms, righteousness, coherence of norms, social awareness and avoidance of individualism, acceptance of reference groups, self-control, otherworldliness, belief in divine monitoring, moral sense, belief in essential dignity of human beings, and spiritualism. Localization and Islamization of the ways of institutionalizing norms in Islamic society can be referred to as the results of the research.

    Keywords: Imam Ali, social norms, Institutionalization, social capital, localization of human sciences
  • Zahra Salimi, Alireza Nazari * Pages 169-196

    in the field of translation, regardless of theory, critique, and review of existing theories on the basis of comments, either strengthening or weakening of the effectiveness of these theories, it is applied to the weak points of translation in the hands and explanation of the position of each of these texts therefore, with such a strategy, the Translation of the late Dashti, according to its place, is important to the theory of contemporary translation of importance and necessity. the ladmiral view is a Axial destination approach, and the effectiveness of a translation in this view depends on the level of the source text and its degree of fit with the culture and the mental space of the addressee (s))Audience(. Therefore, this article uses a descriptive-analytical method, following the analysis of ten sermons of Nahj al-Balaghah as a research body based on the purpose of plain translation and its coordination and efficiency based on the components of Ladmiral's view, including the right of choice, minimal interpretation, Displacement, entropy and other categories in this view, and the important result is the fit of plain translation with the element of displacement, the re-creation of expressions based on the psychoanalysis of the text based on the Ladmiral axis.

    Keywords: Translation Criticism, Ladmiral's view, Nahj al-Balaghah, Dashti translation, Arabic, Persian
  • Ali Shiravani Shiri *, Fateme Heidari Pages 197-236

    The present study is aimed at explaining the constituents of a lifestyle predicated on Imam Ali (PBUH)’s teachings, and their uses in education. It is a qualitative research on the basis of the grounded theory, and done through the method of inductive coding. The subject of analysis includes all the letters, speeches, and wisdoms in Nahj al-Balagha translated by Mohammad Dashti as well as prayers transmitted from Imam Ali (PBUH). The data were collected purposefully and in accordance with the theoretical saturation rule. In this study, six educational domains were extracted from the teachings of Imam Ali (PBUH). Constituents of each domain were explained, and their educational uses for setting goals, learning-teaching methods, educational content, and assessment were examined. The goals were categorized into “ultimate” (obedience and submission towards God) and “mediatory” (constituents obtained from open coding). Teaching-learning methods such as finding role models, affection, habituation through practice and repetition, counsel, and encouragement and punishment can be proposed based upon the constituents extracted from Imam Ali’s lifestyle. In the assessment, the principle of attention to individual differences has been emphasized. Educational content too can be codified and presented on the basis of the main constituents of Imam Ali oriented lifestyle and through a comprehensive and multifaceted look at human beings.

    Keywords: lifestyle, Imam Ali (PBUH), Nahj al-Balagha, educational uses
  • Mahin Anafjeh *, Ali Ganjian Khanary Pages 239-264

    Argumentation is an approach in pragmatics which is examined in this research within the scope of discourse analysis. It is difficult to distinguish discourse analysis from other specialized fields studying speech, since discourse analysis is the same as the analysis of language use, in fact the study of discourse’s practical use. Argumentation is referred to as a set of discursive techniques aimed at drawing the audience’s attention to problems raised, or at increasing the level of their attention for the purpose of persuasion. This research substantiates the persuasive approach through showing the process of its direct impact on some examples of Imam Ali’s speeches and letters. Impact of persuasion is grasped through explaining pragmatics and speech act thereof in the style of argumentative discourse analysis which is thoroughly examined in this study and described and explained with new methods. One of the most important findings of this research is the authoritative power of argumentative discourse, and Imam Ali (PBUH) has gained that position of power from the discursive power of his language rather than from using evidence, aphorisms, and wisdoms which are used as instrumental rules to empower discourse.

    Keywords: Pragmatics, argumentation, discourse analysis, persuasion, chain of argumentation
  • Ebrahim Fallah * Pages 267-289
    A method to discover the meaning of words in Nahj al-Balagha is through attention to concepts sitting next to each other. This method plays a supplementary role in understanding what the book means by the words it uses. The present study seeks to analyze the word “science” (ilm) based on syntagmatic relations. The word is one of the most frequently used in Nahj al-Balagha in a variety of derivative forms. Enjoying divine eminent knowledge, Imam Ali (PBUH) invites, for the sake of the excellence of human beings’ status and of human values, to learning beneficial science, and proscribes non-beneficial science. The research results show that semantic components of knowledge can be presented on two syntagmatic axes: requirements, and effects and results. Words such as “forbearance”, “thought”, “reasoning”, and “practice” are the requirements of science and those such as “understanding”, “insight”, “wisdom”, “knowledge” (ma’rifat), “certainty”, “benefit”, and “good” are among the effects and results of science and centered upon science in an oppositional relation to words “ignorance” and “ignorant” form a configuration whose parts in one semantic field sit next to the word science in order to amplify its meaning. The words sitting next to “science”, namely, “thought”, “reasoning”, “practice”, and “forbearance” have a significant relation with the word and heighten its meaning.
    Keywords: Nahj al-Balagha, syntagmatic relations, science, Semantics
  • Mojtaba Garavand, Ali Mohammad Valavi, Zahra Nazarzadeh * Pages 293-320

    Proper distribution of resources among different communities (distributive justice) has long been a cause of concernamong political leaders, thinkers andtheorists.This article aims to analyze the methods of distribution of resources among different social groups by Imam Ali (AS) and questions on what his discourse of distributive justice is based on.Explaining this question using Norman Fairclough's theory of critical discourse analysis, the articleexamines the sermon or speech in relation to socio-political and cultural factors and inspects the reflection of ideology and power in discourses.  It also investigates how discourses are oriented in stabilizing or changing the existing political situation, which is acceptable. (Norman Fairclough is an emeritus professor of linguistics at the department of linguistics and English language at Lancaster University.)The outcome of this investigation shows that Imam Ali (AS) had proposed five methods for the appropriate distribution of wealth and income:1. Identification of the social status of different branches and levels of communities.2. Increase the distribution of wealth and income to low level communities and reduce them for the high level communities.3. Distribution should bebased on the amount of effort put in by individualsand their merit.4. Transfer of taxes to the public sector. 5. Paying attention to public interests. The end result is that economic and social benefits must be rationally organized in a way that benefits every individual. The well-being of no singleperson should be lower than the general level of society, and that wealth and income need not be equal, rather, it should be to the benefit of all, because injustice is the same inequality that does not benefit everyone.

    Keywords: Imam Ali (AS), distributive justice, Critical Discourse Analysis, letter 53 of Nahj-al Balaghah
  • Somayeh Amin Roaya Jazeh, Hadi Alem Zadeh *, Younes Farahmand, Masoomali Panjeh Pages 323-346
    History of al-Ya’qubi by Ahmad ibn Abi Ya’qubi (d. 897 AD) is a general history that is composed with the combined method, which means that through eliminating the chain of transmission of hadiths and combining the content of hadiths on an event, it has provided a unified coherent account of the event. Al-Yaqubi’s elimination of the chain of transmission, disagreement of some accounts in his book with other hadiths from its other known contemporary sources (Waqidi’s al-Maghazi, Waqidi’s al-Ridda, ibn Hisham’s al-Sira al-Nabawiyya, ibn Sa’d’s al-Tabaqat al-Kubra, ibn Qutayba’s al-Imama-wa-l-Siyasa, etc.), and, particularly, presentation by him of rare and Shiite-like accounts make it necessary to retrieve and verify the hadiths transmitted by him. The research questions are as follows: What are al-Ya’qubi’s sources? Do they have sufficient validity and reliability? And, finally, what was his criterion for choosing the hadiths? According to the research findings, although the hadiths transmitted by al-Ya’qubi on Imam Ali (AS)’s deputization in Medina during the Expedition of Tabuk, assignment of Imam Ali (AS) to collecting zakat and jizya from the Christian community of Najran, the Farewell Haj and Event of Ghadir, Imam Ali’s declining to pledge allegiance to Abu Bakr (except for one hadith), Umar’s negotiations with Imam Ali (AS) over determining the beginning of the Islamic calendar as well as over financial affairs, selection of the third caliph (except for two hadiths), and Uthman’s negotiations with Imam Ali (AS) over jurisprudential matters are in agreement with other sources and reliable, in some places, under the influence of Shiite trends or for some other obscure reasons, al-Ya’qubi’s work has presented different and rare accounts whose source is not clear.
    Keywords: al-Ya’qubi’s historiography, History of al-Ya’qubi, Imam Ali (AS), Shiite historiography, verification of hadiths