فهرست مطالب
نشریه پژوهش های زبان شناسی
سال چهاردهم شماره 1 (پیاپی 26، بهار و تابستان 1401)
- تاریخ انتشار: 1401/12/11
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحات 1-24
از آنجایی که گذار سازه ای همخوان به واکه حاوی یکی از سرنخ های آکوستیکی برای تشخیص محل تولید همخوان است، بررسی میزان گذار سازه های یک واکه که همان شیب صعودی یا نزولی سازه در بافت cv است هدف اصلی پژوهش حاضر است. جهت نشان دادن مسیر تغییر مقادیر سازه های F1 و F2 هر یک از واکه های پیشین و پسین ترکی، شکل ها با نرم افزار اکسل ترسیم شد و از آنجایی که فضای سازه ها با توجه به ماهیت واکه در زنجیره گفتار تغییر قابل توجهی دارند تاثیر بافت آوایی برروی مقادیر فرکانسی سازه های F1 و F2 در ناحیه گذار مربوط به همخوان های لبی، تیغه ای و بدنه ای مورد بررسی قرار گرفت، به عبارتی با دسته بندی و تعمیم گذار سازه ها می توان پارامتری را تعیین کرد که به تشخیص محل تولید همخوان ها کمک کند. در نهایت مشخص شد گذار F1همه واکه ها به صورت صعودی است. افزایش مقدار گذار F1 واکه پس از پایان رهش همخوان های لبی، تیغه ای و بدنه ای یک سرنخ آکوستیکی برای بازبودن مجرای دهان و عدم وجود گرفتگی در دستگاه گفتار است. تحلیل های آماری برای مقایسه فرکانس سازه دوم هر یک از واکه ها در دو نقطه آغاز و مرکز گذار همخوان های لبی، تیغه ای، بدنه ای نشان داد که تنها در واکه های [o، u، a] تفاوت معناداری بین فرکانس سازه دوم در دو نقطه آغاز و مرکز گذار پس از همه همخوان های لبی، تیغه ای و بدنه ای وجود دارد و در بقیه موارد اختلاف این دو متغیر معنادار نیست.
کلیدواژگان: واکه، گذار، سازه، تکیه، هجا، شیب صعودی یا نزولی -
صفحات 25-48
ترجمه بیناوجهی و بینانشانه ای از بصری به کلامی، به طور سنتی، از دوره یونان، اکفراسیس نامیده شده است. با نظر به توسع انواع انتقال معنی از طریق ترجمه، اکفراسیس نیز تنوع و گستردگی یافته و امروزه انتقال معنی از بازنمود کلامی به بصری را نیز شامل می شود. پژوهش های موجود ترجمه بینانشانه ای کلامی-بصری را از منظر تفاوت ماهوی میان گسسته و پیوسته بودن دو نظام نشانه ای و یا از منظر تفاوت در رمزگان نگریسته اند. مساله اصلی در این پژوهش این است که تولید کننده هر کدام از متن ها چگونه معنا را بازنمایی نموده و انتقال می دهد. در مقاله حاضر با رویکرد نشانه شناسی اجتماعی، مبتنی بر زبانشناسی نقشگرای هلیدی و گرامر بصری کرس و لیوون (2006)، اکفراسیس نقاشی خط از مهدی زمانی با عنوان «تقدیر» -که برگردان یک متن شعری (هنر کلامی) است- بررسی شده است. فرضیه تحقیق این است که بازنمایی و انتقال معنا در هر کدام از متن مبدا و مقصد با تکیه به گرامر خاص هر کدام و با بهره گیری از ظرفیت های سطوح فرانقشی رخ می دهد. نتایج تحقیق نشان می دهد در برگردان از متن کلامی به بصری، معنی نه به صورت تطابقی بلکه به صورت سازواره ای از گرامر کلامی به بصری ترجمه شده و فرانقش های سه گانه به صورت غیرتطابقی به یکدیگر ترجمه شده اند. ترجمه فرانقش منطقی، دامنه استعاری ترجمه را در متن مقصد افزایش داده است.
کلیدواژگان: ترجمه بیناوجهی، اکفراسیس، نقشگرایی، متن کلامی، متن بصری -
صفحات 49-68
آسیب های مغزی و زبان پریشی ناشی از آن بسیار شایع بوده و شناخت سریع آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. توصیف توانمندی های گفتار و زبان در بیماران زبان پریش، به تشخیص اختلالات مربوطه، ارزیابی و غربالگری آنان کمک می کند. از این رو، به منظور تعیین اختلالات زبانی ناشی از آسیب مغزی در بیماران زبان پریش و نیز برای نشان دادن تاثیر تفاوت های ساختاری زبان ها بر ماهیت علایم زبان پریشی این تحقیق انجام گرفته است. روش بررسی در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است. نمونه های مورد مطالعه، هفت بیمار آسیب مغزی بودند که با تشخیص قطعی زبان پریشی در مراکز گفتاردرمانی تهران تحت درمان بودند. گروه شاهد شامل ده فرد سالم بود که ازنظر سن، زبان و میزان تحصیلات با گروه مورد همخوانی داشتند. متغیر مورد بررسی در این مطالعه، آرایش جمله و تاثیر ویژگی معنایی جانداری و نقش های موضوعی بر ترتیب قرار گرفتن گروه اسمی در جمله های بیماران زبان پریش بود. آزمون شامل دو بخش شفاهی و کتبی بود. بخش شفاهی آزمون توصیف تصاویر و بخش کتبی آزمون جمله های به هم ریخته بود که می بایست توسط بیمار مرتب می شد. داده های به دست آمده در دو گروه مورد قضاوت آماری قرار گرفت. در تمامی آزمون ها صد در صد افراد شاهد بدون در نظر گرفتن ویژگی جانداری، برای توصیف تصاویر از توالی کنش گر/کنش پذیر استفاده کردند، اما در مورد بیماران، ویژگی جانداری بر ترتیب قرار گرفتن گروه های اسمی موثر بود و در برخی موارد سبب پیشی گرفتن کنش پذیر بر کنش گر شد. بر اساس داده های به دست آمده به نظر می رسد که افراد دچار آسیب مغزی علاوه بر استفاده از نقش های معنایی در تعیین توالی گروه های اسمی قادر به درک و تشخیص ویژگی معنایی جانداری در گروه های اسمی نیز بوده و در کنار نقش های موضوعی از آن به عنوان عاملی موثر بر ترتیب قرارگرفتن گروه های اسمی استفاده می کنند.
کلیدواژگان: آسیب مغزی، زبان پریشی، نقش های موضوعی، جانداری، آرایش جمله -
صفحات 69-86
حرکت خیالی نقش مهمی در زبان و شناخت داردکه بواسطه آن می توان به بررسی مسیر جهت یابی درحرکت خیالی از دیدگاه معنا شناسی شناختی پرداخت. حرکتی است که در آن، تصویری ممتد از حرکت شی ثابت در ذهن ایجاد می شود. تالمی (2000a:103) با دیدگاه شناختی به معرفی انواع دسته بندی های حرکت خیالی در زبان انگلیسی در قالب چندین جمله می پردازد. بر این اساس، پژوهش حاضر در بررسی مسیر جهت یابی در حرکت خیالی ابتدا حرکت دار بودن جملات مورد بررسی را از دیدگاه گویشور فارسی زبان ارزیابی می کند و سپس عنصرحرکت دار جملات را ازدیدگاه آنان مشخص می نماید. برای نیل به این مقصود، شانزده جمله به طور تصادفی از هریک از دسته بندی های تالمی استخراج و ترجمه شدند. برای هر جمله، جمله ای مشابه به لحاظ معنایی و متفاوت به لحاظ حرکت خیالی ساخته شد و همراه نه جفت جمله پرکننده در اختیار شرکت کنندگان قرارگرفت تا جمله های حاوی حرکت خیالی و عنصر حرکتی مشخص شود. برای برای بررسی کیفیت روایی محتوای آزمون ترجیحی و میزان انطباق جمله های ترجمه شده با هدف پژوهش، ارزیابی و آزمون مقدماتی با پنج زبانشناس و هشت شرکت کننده صورت گرفت. در این پژوهش صدوپنج نفر دانشجو براساس روش نمونه گیری در دسترس شرکت کردند که طی دو مرحله به انتخاب جمله و واژه حرکت دار پرداختند. نتایج حاکی از آن است که 9/86 درصد از شرکت کنندگان، جملات حرکت دار را انتخاب کرده اند که گروه حرف اضافه ای با بالاترین میانگین بیشترین حرکت را برای شرکت کنندگان تداعی کرده است. همچنین، فعل مرکب پس از گروه حرف اضافه ای تداعی گر بیشترین حرکت برای شرکت کنندگان بوده است. با استناد به کثرت وقوع حرف اضافه وگروه حرف اضافه ای، مسیر تداعی گر بیشترین حرکت خیالی در زبان فارسی است.
کلیدواژگان: حرکت، حرکت خیالی، دسته بندی حرکت خیالی، گروه حرف اضافه ای، مسیر -
صفحات 87-106
تولید داستان های منسجم و پیوسته برای کودکان با اختلال طیف اتیسم موضوعی پرچالش است. با این وجود، تفاوت های بین داستان های روایت شده توسط کودکان با و بدون اختلال طیف اتیسم ممکن است با کاهش نیازهای شناختی و زبانی کاهش پیدا کند. از این رو، پژوهش حاضر بر آن است تا مشخص کند که آیا استفاده از طرحواره فعال که داستان را حول رویدادهای مشترکی سازماندهی می کند، می تواند منجر به کاهش مشکلات کودکان در روایت داستان شود یا خیر. در راستای دستیابی به این هدف، توانایی 19 کودک با اختلال طیف اتیسم و 26 کودک سالم در بازگویی دو داستان که یکی از آن ها دارای طرحواره فعال (طرحواره فعال سینما رفتن) و دیگری بدون طرحواره فعال بود، ارزیابی شد. داستان ها از نظر ساختارهای ریز و کلان و نوع رویدادهای دارای طرحواره فعال و بدون طرحواره فعال رمزگذاری شدند. یافته های پژوهش نشان داد که عملکرد کودکان با اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان سالم به طور معنی داری هم در داستان دارای طرحواره فعال و هم در داستان بدون طرحواره فعال برحسب تولید ساختارهای ریز و ساختارهای کلان ضعیف تر بود. به طورکلی، داستان های روایت شده توسط کودکان با اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان سالم انسجام و پیوستگی کمتری داشتند. مقیاس کامل ضریب هوشی تعیین کننده انسجام و پیوستگی داستان در کودکان با اختلال طیف اتیسم بود. علاوه بر این، بررسی داستان دارای طرحواره فعال نشان داد که میزان استفاده از جزییات مربوط به طرحواره فعال توسط کودکان با اختلال طیف اتیسم مانند کودکان سالم بود. با این وجود، میزان استفاده از جزییات بدون طرحواره فعال در کودکان با اختلال طیف اتیسم در مقایسه با کودکان سالم کمتر بود. نتایج پژوهش نشان می دهد آسیب در روایت داستان ممکن است در انواع داستان ها وجود داشته باشد.
کلیدواژگان: اختلال طیف اتیسم، کودکان تک زبانه، بازگویی داستان، طرحواره فعال -
صفحات 107-128
آیا نوع صورت بندی زبانی یک رویداد می تواند بر ادراک افراد از میزان مسیولیتی که متوجه عامل رویداد است تاثیر بگذارد؟ در این پژوهش تاثیر اسم سازی بر قضاوت افراد از میزان مسیولیت عامل در گفتمان بررسی شده است. برای پاسخ به پرسش پژوهش، دو تکلیف طراحی شدند. در تکلیف اول تعداد 331 آزمودنی دو سناریو با موضوع حادثه در رستوران و آلودگی محیط زیست را یک بار در قالب افعال معلوم و یک بار در قالب افعال اسم سازی شده خواندند و میزان مقصر بودن عامل و میزان خسارت واردشده را در قالب طیف لیکرت قضاوت کردند. نتایج نشان داد آزمودنی ها عامل نسخه دارای اسم سازی از سناریوی «رستوران» را به طور معنی داری کمتر مقصر شناختند. اما در سناریوی «محیط زیست» تفاوت معنی داری در مقصر دانستن عامل در حالت اسم سازی و فاقد اسم سازی مشاهده نشد. همچنین، میزان صدمه واردشده نیز در هر دو نسخه از سناریوهای «رستوران» و «محیط زیست» فاقد تفاوت معنی دار بود. به منظور اطمینان از پایایی اثر مشاهده شده در سناریوی «رستوران»، تکلیف دومی مشابه با تکلیف نخست و با موضوع حادثه در جلسه مصاحبه طراحی شد و پرسش خسارت این بار با گزینه های ریالی طرح شد. در این تکلیف 146 آزمودنی غیر از آزمودنی های تکلیف اول به پرسش ها پاسخ دادند. نتایج نشان داد، همانند سناریوی «رستوران»، آزمودنی ها به طور معنی داری میزان مقصر بودن عامل در نسخه دارای اسم سازی را کمتر ارزیابی کردند؛ اما تفاوت معنی داری در پاسخ به میزان خسارت یافت نشد. یافته های این پژوهش نقش اسم سازی در کم رنگ سازی میزان عاملیت در گفتمان را تایید می کند.
کلیدواژگان: اسم سازی، عاملیت، درک گفتمان، زبان و تفکر، سببیت -
صفحات 129-152
پژوهش حاضر تاثیر دوزبانگی و اختلال طیف اتیسم بر روایت داستان را در کودکان بررسی کرده است. به این منظور، داستان های روایت شده توسط کودکان دوزبانه کردی-فارسی زبان با اختلال طیف اتیسم و بدون اختلال طیف اتیسم و کودکان تک زبانه با اختلال طیف اتیسم و بدون اختلال طیف اتیسم ارزیابی شدند. آزمودنی های پژوهش، یک داستان مصور سه صحنه ای را که هر صحنه از آن، روی یک کارت نشان داده شده بود، نگاه می کردند و همزمان با مرتب کردن ترتیب آن صحنه ها، شروع به روایت داستان کردند. تولید زبان (تعداد پاره گفتار ها، تعداد کل واژه ها)، عناصر کلان ساختار (ترتیب مناسب رویدادها، تعداد رویدادهای ذکرشده و پیوستگی) عناصر ریزساختار (معرفی شخصیت، حفظ ارجاع و استفاده از حروف ربط) ارزیابی شدند. یافته های پژوهش نشان داد که از نظر تولید زبان کودکان دوزبانه در مقایسه با کودکان تک زبانه، پاره گفتارهای بیشتری تولید کردند. از نظر عناصر کلان ساختار، کودکان طبیعی داستان های پیوسته تری تولید کردند. بین گروه ها از نظر عناصر ریزساختار تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین، یافته های پژوهش نشان داد که تعداد پاره گفتار های داستان های روایت شده توسط آزمودنی های دوزبانه (با اختلال طیف اتیسم و بدون اختلال طیف اتیسم) در مقایسه با تعداد آن ها در کودکان تک زبانه (با و بدون اختلال طیف اتیسم) با افزایش همراه بوده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که دوزبانگی تاثیر منفی بر مهارت های کودکان با اختلال طیف اتیسم ندارد.
کلیدواژگان: اختلال طیف اتیسم، دوزبانگی، روایت، عناصر ریزساختار، عناصر کلان ساختار -
صفحات 153-172
مفهوم مقایسه در قالب ساخت های زبانی متنوعی بیان می شود. از انواع مختلف ساخت های مقایسه ای می توان به ساخت های تشبیهی و ساخت های همسانی اشاره کرد. در این ساخت ها دو گروه ارجاعی که مقایسه شونده و معیار نامیده می شوند، به علت داشتن یک ویژگی یا صفت با یکدیگر مقایسه می شوند. در ساخت های همسانی مقایسه از جهت میزان یا اندازه صفت در دو گروه ارجاعی است؛ اما در ساخت های تشبیهی مقایسه از جهت شیوه یا حالت است. در جستار حاضر تلاش شد تا انواع ساخت های همسانی و تشبیهی در گویش لری سیلاخوری بحث و بررسی شود. در این راستا، به طور عمده از آرا و روش شناسی هسپلمت (2017) بهره برده ایم. داده های پژوهش حاضر متشکل از 117 جمله از ساخت های همسانی و 81 جمله از ساخت های تشبیهی از شش گویشور در منطقه سیلاخور هستند که ازطریق مصاحبه شفاهی تهیه شده اند. یافته ها موید آن است که گویشوران عمدتا از سه نوع راهبرد برای بیان مفهوم تشبیه و هشت نوع راهبرد برای رمزگذاری مفهوم همسانی در لری سیلاخوری استفاده می کنند. همچنین، داده ها نشان می دهند که گرایشی در جهت حذف پارامتر در هردو ساخت و به خصوص ساخت های تشبیهی وجود دارد.
کلیدواژگان: لری سیلاخوری، ساخت های تشبیهی، ساخت های همسانی -
صفحات 173-198
پیکره زبانی مجموعه ای بزرگ از داده های زبانی مبتنی بر کاربرد سخنوران زبان هاست که الگوهای واقعی کاربرد زبانی را در اختیار پژوهشگران قرار می دهند. برتری پیکره ها در مقایسه با سایر منابع داده ای علاوه بر حجم زیاد داده ، ایجاد امکان به کارگیری رایانه در بررسی های زبانی است. مقاله حاضر به معرفی اولین پیکره ساخت های فعل سبک زبان فارسی می پردازد. آشنایی با ماهیت این ساخت ها و دسترسی به فهرستی از آن ها، علاوه بر اهمیت نظری به لحاظ کاربردی نیزحایز اهمیت است. این یافته ها در حوزه بررسی های هوش مصنوعی مرتبط با پردازش زبان های طبیعی، ترجمه ماشینی، آموزش زبان فارسی، دستورنویسی و فرهنگ نگاری کاربرد می یابد. پیکره هدف این پژوهش «پیکره زبانی ساخت های فعل سبک زبان فارسی» یا LCP نام دارد. برای ایجاد آن پیکره تک زبانه پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات (بی جن خان، 1397) که حاوی 950000 فایل متنی است، به عنوان پیکره مبنا برگزیده شد. ساخت های فعلی مرکب مربوط به 21 فعل سبک زایای زبان فارسی از آن استخراج شده است و پس از برچسب زنی در چارچوب صرف توزیعی (Halle & Marantz, 1993; Marantz, 2013) در قالب پیکره ای مشتمل بر بیش از 6000 ساخت فعل سبک در بیش از 2000000 بافت زبانی ارایه شده است که در بیش از 200000 بافت زبانی ارایه شده اند. مقایسه تعداد فعل های واژگانی زبان فارسی با تعداد ساخت های فعل سبک موجود در پیکره حاضر، بدیهی ترین عاملی است که وجود چنین پیکره ای در میان منابع زبان فارسی را ضرورت می بخشد. از سوی دیگر، ماهیت این پیکره، یعنی نمایش ساخت های فعل سبک در بافت های زبانی متفاوت، می تواند به پژوهشگران در یافتن پاسخ پرسش های موجود در رابطه با این ساخت ها، رد یا تایید فرضیه ها و طرح نظریه های جدید کمک کند.
کلیدواژگان: زبان فارسی، منابع داده ای، پیکره زبانی، ساخت های فعل سبک، پردازش زبان طبیعی -
صفحات 199-217
با توجه به نقش مهم سینما در شکل گیری فرهنگ و زبان هر جامعه و همچنین، استقبال زیاد مخاطبان از فیلم های کمدی، استفاده از تابوها در پرفروش ترین فیلم های کمدی سینمایی می تواند باعث تغییر ارزش های جامعه شود. بنابراین، بررسی آن ها در سینمای کمدی موضوعی مهم در جامعه شناسی زبان است. هدف اول پژوهش حاضر بررسی موضوعات تابوهای جنسی در سینمای کمدی ایران است. بدین منظور با مراجعه به وبگاه cinetmag.com و بررسی فروش گیشه، پرفروش ترین فیلم های کمدی در تهران در بازه سال های 1382 تا 1398 مشخص شدند و در هر سال سه فیلم کمدی که بیشترین میزان فروش در تهران را داشتند انتخاب شدند. پس از مشاهده دقیق 51 فیلم ، 1005 تابوی جنسی کلامی و کنشی استخراج و براساس موضوع به شش طبقه اندام جنسی، اعمال جنسی، پوشاک جنسی، شرایط فیزیولوژیک زنانه، بازار جنسی و فحش و اصطلاحات جنسی طبقه بندی شدند. هدف دیگر این پژوهش بررسی همبستگی بین رخداد این تابوها با فروش فیلم بود. تحلیل های آماری نشان می دهد تابوهای جنسی با فروش فیلم همبستگی مثبت معناداری به میزان 0.482 دارد. همچنین، در بین طبقات مختلف تابوهای جنسی میزان فروش فیلم به ترتیب بیشترین همبستگی را با تابوی اعمال جنسی با شدت 0.516، اندام جنسی با شدت 0.373، فحش جنسی با شدت 0.292، و پوشاک جنسی با شدت 0.210 دارد و با دو گروه شرایط فیزیولوژیک زنانه و بازار جنسی همبستگی منفی به میزان 0.001- و 0.065- دارد.
کلیدواژگان: تابو، تابوی جنسی، سینما، کمدی، فروش گیشه
-
Pages 1-24
Acoustic correlates of consonantal place of articulation are numerous and varied. Burst information, onset spectra, and formant transition motion have all been implicated as the significant cues for consonant place of articulation within each labial, alveolar, and velar place category. The main purpose of this study was to investigate the transition rate of a vowel formant, which was the ascending or descending slope of the formant in CV syllables. Therefore, this analysis offered additional insights to the role of F2 transition at the onset and mid-points when serving as predictor variables. The results showed that F1 vowel transitions had an ascending slope. Increasing the value of F1 vowel transition after the releases of labial, alveolar, and velar consonants was an acoustic clue to the opening of the oral cavity and absence of obstruction/closure in the vocal tract. The statistical analyses demonstrated that only in the vowels [o, u, æ], there was a significant difference between the second formant frequencies at the two onset and the mid-points of the transition after all coronals, labials, and velars. The difference between these two variables was not significant in the other cases.
Keywords: vowel, transition, formant, syllable, ascending or descending slope -
Pages 25-48
In this research, based on socio-semiotic approach, an ekphrastic painting titled Destiny by Mehdi Zamani analyzed. the so called ekphrasis is a calligraphy painted as a representation of a poem by Rumi. The research method is functionalist visual grammar of Kress and Leeuwen (2006). For analyzing the verbal text (initial text), I used the Functional Linguistics of Halliday (1976, 2014). The results of the research show that in the ekphrastic representation, the meaning is not translated adaptively but as a structure and a metafunctional translation. The three metafunctions are translated non-adaptively to each other. Therefore, what the verbal text represents, for example, in the form of logical metafunction, is expressed by a different metafunction in the ekphrastic text; i. e. in an ideational or interactional metafunction. The complexity of logical metafunction has increased the metaphorical aspect of ekphrastic representation in the target text. The results show that a significant part of the meaning of the verbal text is represented beyond the self-awareness of the producer of the target text. Finally, the results demonstrate that contrary to intertextuality, which expands the borders of the "signified", the ekphrastic representation has expanded the borders of the "signifier".
Keywords: Ekphrasis, Mahdi Zamani, Intersemiotics, Calligraphy, Verbal Text, Visual Text, Representation -
Pages 49-68
Brain damages and aphasia resulting from them are very common and their early detection is vital. Description of aphasic patients’ language and speech abilities can lead to the disorder diagnosis, its evaluation, and screening. By making use of a descriptive-analytic method, the present research intended to determine the language disorders caused by brain damages and show how the structural differences of languages affect aphasia symptoms among the patients at the speech therapy centers of Tehran. The control group included 10 safe and sound people, who were thoroughly the same as the case group composed of 7 patients in terms of age, education, and language. The tests included an oral and a written test. The studied people had to describe some pictures in the oral test and were supposed to unscramble some sentences in the written test. The findings indicated that the control group used agent-theme orders for describing the pictures without regarding animacy, while animacy was an effective factor on the order of noun phrases in the sentences and led to pre-posing of the themes in some cases. Additionally, it seemed that in patients with brain damages, animacy concept was an effective factor on the order of noun phrases in the sentences.
Keywords: Brain damage, Aphasia, Thematic Role, Animacy, word order -
Pages 69-86
Fictive motion, a figurative motion of an entity conjured up as a continuous motion of a stationary abstract object, plays a key role in language and caption (Talmy, 2000a). Accordingly, fictive motion paths and orientation paths were subject to scrutiny in the present study. From cognitive semantics, Talmy's (2000a, p. 103) classifications of fictive motion events were broached through several examples. To this end, a preference task entailing 16 extracted sentences from Talmy's (2000a) classifications was developed to scrutinize Persian speakers' intuitions in evaluating fictive motion. The sentences were translated into Persian, while a similar sentence was also reproduced for every translated sentence, as well as 9 pairs of filler sentences, to analyze the cognitive qualities of fictive motion events perceived by the Persian speakers. Prior to conducting a full-scale research project and to control the reliability and validity of the preference task, a pilot study was conducted with 8 participants and 5 linguists. 105 Persian students participated in a two-stage task based on a convenience sampling procedure to single out the fictive motion sentences and terms. As reported by the results, 86.9% of the participants marked the motion sentences. Prepositional phrases were selected as the motion constituents by the average number of 56 participants. This led to the conclusion that the paths were the most frequent semantic elements in Persian.
Keywords: fictive motion, Fictive Motion Category, motion, Path, Prepositional phrase -
Pages 87-106
Producing cohesive and coherent stories by children with Autism Spectrum Disorder (ASD) is a challenging issue. However, the differences between the stories retold by children with and without ASD may decrease by reducing cognitive and linguistic needs. The present study intended to determine whether the use of scripts that organize stories around shared events can lead to a decrease in children’s problems of narrative retelling. To achieve this goal, the abilities of 19 children with ASD and 26 healthy children in retelling two stories with and without a script were evaluated. The stories were coded in terms of micro- and macro-structures and types of events with and without a script. The findings showed that the performance of the ASD children compared to the healthy ones was significantly weaker in retelling the stories with and without the script in terms of micro- and macro-structures. In general, the stories retold by the children with ASD compared to the healthy children were less cohesive and coherent. The full-scale IQ determined cohesion and coherence of the story retold by the ASD children. In addition, the study of the story with the script showed that the amount of details related to the script performed by children with ASD was comparable to that of the healthy children. However, the use of details without the script by the ASD children compared to the healthy ones was higher. The results of the research revealed that impairment in story narration might be present across narrative types.
Keywords: Autism Spectrum Disorder (ASD), Monolingual Children, Story Retelling, script -
Pages 107-128
Could the way an event is encoded in language affect people’s perception of the responsibility attributed to the agent of the event? This article aimed to empirically investigate the effect of nominalization on the participants’ perception of the responsibility attributed to an agent in discourse. To answer the research question, two tasks were designed. In the first task, 331 participants read two scenarios, namely “An Accident in the Restaurant” and “Environmental Pollution”, in two nominalized and non-nominalized versions. Then, they answered two questions regarding the responsibility of the agent in bringing about the accident and the amount of damage on a Likert scale. The results showed that the nominalized version of the Restaurant scenario had caused participants to rate the responsibility of the agent in the accident significantly lower than in the non-nominalized version. No effect of nominalization was found for either question in the Environment scenario, nor for the question asking about the amount of damage in the Restaurant scenario. In order to test the reliability of the observed effect, a second task was designed in which an accident happened in an interview session. One hundred forty-six new participants participated in the second task. The results of the second task showed the same patterns as in the first task. Participants had rated the responsibility of the agent in the nominalized version of the scenario significantly lower compared to their responsibility in the non-nominalized version. The findings confirm the role of nominalization in concealing agency in discourse.
Keywords: Nominalization, Agency, Causation, Discourse comprehension, Language, Thought -
Pages 129-152
The present study investigated the effects of bilingualism and Autism Spectrum Disorder (ASD) on children’s abilities to narrate a story. To this aim, the stories narrated by monolingual and bilingual Kurdish-Persian-speaking children with and without ASD were compared. They were given a set of 3 picture cards depicting a scenario and were asked to sequence the cards and tell a story. Then, their language productions (number of utterances and total number of words), macrostructures (appropriate sequencing of events, number of events mentioned, and coherence), and microstructures (character introductions, maintenance of referential terms, use of grammatical gender, and use of connectives) were measured. The findings showed that the bilinguals produced more utterances compared to the monolinguals despite having marginally lower receptive vocabulary scores in Persian. Also, the typically-developing children provided more coherent narratives. No significant differences were found in their microstructures. There were no decrements in the narratives of the monolingual and bilingual children with and without ASD. In fact, an increased number of utterances were found in the bilinguals’ narratives. The current findings suggested that bilingualism does not negatively affect narrative skills in children with ASD.
Keywords: Autism Spectrum Disorder (ASD), Bilingualism, Narrative, microstructure, macrostructure -
Pages 153-172
The concept of comparison is expressed in the form of various linguistic constructions. Among the different types of comparative constructions, we can mention similative and equative constructions. In these constructions, two referential phrases, which are called comparee and standard, are compared with each other in terms of a shared characteristic (parameter). Equatives express equal extents and similatives express equal manners. In the present essay, we attempted to discuss and investigate the similative and equative constructions in Lori Silakhori. The findings confirm that the speakers mainly use 3 types of strategies to express the concept of similarity and 8 types of strategies to encode the concept of equality in Lori Silakhori. Also, the data show that there is a tendency to remove the parameter in both constructions, especially similative construction. In addition, due to the free nature of lexical order in Lori Silakhuri, it is not possible to introduce a fixed order for the elements in similative and equative constructions.
Keywords: lori silakhori, similative construction, equative construction, Comparison, word order -
Pages 173-198
A linguistic corpus is a collection of linguistic data derived from language texts, which represent the real patterns of language use to the researchers. The priority of the corpus over other linguistic resources stems from the amount of data it represents and the possibility of computer use in linguistic studies. In the present study, an annotated monolingual linguistic corpus of Light Verb Constructions (LVCs) of Persian language (LCP) developed by the authors was introduced. The corpus contained more than 6000 LVCs, which were used in more than 2000000 linguistic contexts. Just a comparison of the number of LVCs with the number of simple verbs in Persian is enough to indicate the importance of these types of language resources. This annotated corpus presented LVCs formed by 21 Persian Light Verbs (LVs) that are used in real contexts. This unprecedented work has the capacity to easily provide a large computational bulk of various data for the researchers to assess the existing hypotheses and put forward the new ones.
Keywords: Persian Language, Language Resources, Linguistic Corpus, Light Verb Constructions, Natural Language Processing -
Pages 199-217
Taboo is a part of language that is studied in sociolinguistics. It means all forbidden words, expressions, and actions. Compared to other taboos, sexual taboos have always been more prohibited and their use in Iranian cinema is against the culture of Iranian society. Considering that comedy movies have a significant effect on changing the discourse of any society, the purpose of the present study was to investigate sexual taboos and their correlation with movie sales. In this research, 51 best-selling Iranian comedy movies released between 2012 and 2018 were viewed in their entirety and sexual taboos were extracted and placed under different topics. The research results showed that sexual taboos were used under the topics of sexual organs, sexual acts, sexual profanity, sexual clothing, sexual market, and physiological conditions. Also, the results indicated a positive and significant correlation between these movies and box office sales.
Keywords: Taboo, sexual taboo, Cinema, comedy, box office
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.