فهرست مطالب
اندیش نامه شهر
پیاپی 1 (پاییز و زمستان 1401)
- تاریخ انتشار: 1402/06/20
- تعداد عناوین: 6
-
صفحات 11-12
"شهر" تاکنون بارها در آثار مختلف موضوع تشبیه یا نفی تشبیه بوده است. منظور کریستوفر الکساندر (1965) از "شهر، درخت نیست"در مقاله معروف خود، این بود که شهرهای طبیعی به تدریج و در طول تاریخ شکل گرفته اند و از این رو ساختاری پیچیده و شبکه - مانند دارند. در این شهرها، تنوع، کثرت و هم پوشانی فضاها و فعالیت ها موجب سرزندگی حیات شهری می شود، اما شهرهایی که به طور مصنوعی طراحی و ساخته می شوند ساختاری ساده و درختی دارند و ازاین رو بی روح و کسل کننده اند. کوین لینچ (1960) در کتاب "تصویر ذهنی از شهر"، تحت نفوذ رو به گسترش زبان شناسان و ساختارگرایان، شهر را به نوعی متن چاپی و نوشتاری تشبیه کرد و خود او از اولین کسانی بود که الفبای این متن را شناسایی و معرفی کرد. از نظر او شهر نیز همچون متن نوشته شده می تواند از نظر افراد روشن و خوانا و یا برعکس، مبهم و آشفته باشد. خوانایی، به خاطر سپاری و بازشناسی اجزای محیط شهر در ذهن، مفاهیم کلیدی در نظریه او بودند. اما پیش از آن دو و به احتمال زیاد الهام بخش آنان، لودویگ ویتگنشتاین (1986)، از شهر برای تشبیه موضوع پیچیده تر و انتزاعی تر زبان استفاده کرد و تعبیر "زبان همچون شهری قدیمی" را به کار برد. او در این تعبیر، زبان را به شهری قدیمی تشبیه می کند، هزارتویی از کوچه پس کوچه ها، میدانچه ها و خانه هایی با الحاقاتی از دوره های مختلف که خیابان ها و خانه های جدید آن را احاطه کرده اند.تعابیر فوق در برنامه ریزی و طراحی شهری و همچنین فلسفه تحلیلی زبان بسیار شناخته شده و جاافتاده اند. اما تعبیر "شهر، هتل نیست" جان فریدمن (1999) اگرچه نسبتا جدید و ناشناخته است در حوزه مدیریت شهری و جامعه شهری ایران معنادار و بهنگام است. بر اساس این تشبیه، ممکن است تصور شود شهر هم مثل هتل جایی برای اقامت ساکنانی و تحت اداره مدیرانی است. در این هتل که معمولا هتلی طبقاتی است ساکنان و میهمانان پردرآمد طبقات بالایی و گران قیمت را اشغال می کنند و بقیه به تدریج در سایر طبقات ساکن می شوند. حتی عده ای در بیرون از هتل و در گوشه و کنار خیابان جایی برای خود دست وپا می کنند. مدیریت هتل نیز در هنگام ارائه گزارش به سهام داران، بیش از هر چیز در اندیشه تراز مالی، سودآوری و افزایش سهم از بازار هتل داری منطقه است. به طور کلی و با این تلقی، بسیاری از مردم تمایل دارند طوری در شهر زندگی کنند که گویی در هتل به سر می برند. مدیران شهری نیز خود را همچون مدیران هتل و مردم را ساکنان هتل- شهر تلقی می کنند و هدف خود را بهبود خدمات، کاهش هزینه ها و افزایش سود می دانند.به نظر واضع این تشبیه، سه نکته یا ایراد مهم و اساسی در این طرز تلقی وجود دارد. نخست این که مردم، به مفهومی که در مورد بنگاه های اقتصادی به کار می رود مالک شهر نیستند. دوم، شهرها سودآور نیستند و سوم، که تفاوتی پنهان ولی عمیق دربردارد این است که ساکنان شهر به گوشه ای از شهر دلبسته اند و به آن احساس تعلق دارند. شهر، تصویری از هویت جمعی آنان را تشکیل می دهد. اما اگر شهر، موسسه اقتصادی و انتفاعی نیست و مدیران شهری هم هیات مدیره آن نیستند پس چیست؟ گروه مدیریت شهر باید به چه کسی گزارش دهد؟ اگر ساکنان شهر میهمانانی نیستند که فقط باید پول بپردازند و در آن اقامت کنند پس کیستند؟شهر برخلاف هتل، یک سیستم اجتماعی و نوعی جامعه سیاسی است. یکی از مواردی که شهر را از هتل متمایز می کند مفهوم شهروندی و حقوق و تکالیف مترتب بر آن است. بر این اساس، شهر یا جامعه سیاسی دارای مقتضیاتی است که بدون آنها به محلی مانند هتل تبدیل می شود. در تلقی "شهر همچون هتل"، انتظار مدیریت شهری آن است که ساکنان شهر مالیات و عوارض بپردازند و مدیران هم به ازای آن خدمات شهری ارائه دهند. در حالی که شهر، هویتی جمعی است که مدیریت آن باید پاسخگوی ساکنان درازمدت، یعنی شهروندان آن باشد. در تحلیل نهایی، شهروندان هستند که هیات مدیره شهر را تشکیل می دهند و باید قدرت روی کار آوردن و برکنار کردن مدیریت شهر را داشته باشند.
-
صفحات 15-29پارادایم جدید برنامه ریزی شهری و الگوهای توسعه ای متاخر مبتنی بر سطح محلی و اجتماع هستند. این در حالی است که مفهوم اجتماع در سال های اخیر بر اثر پیشرفت های صورت گرفته در حمل ونقل و ارتباطات، توسعه اینترنت و اقبال روزافزون جوامع به شبکه های مجازی دگرگون شده است و به ورای مفهوم سنتی و محدود به مرزهای محله پا گذاشته است. فرم های جدید اجتماع مبتنی بر روابط متقابل مردم در یک مکان نیست، بلکه وابسته به شبکه ای از مردمانی است که به واسطه اتحاد، هویت مشترک و مجموعه ای از هنجارها با یکدیگر پیوند خورده اند که ضرورتا ریشه در یک مکان ندارد. در این دیدگاه که رویکرد شبکه به اجتماع نامیده می شود، به منظور مطالعه اجتماع از روش تحلیل شبکه اجتماعی (SNA) استفاده می شود. اگرچه این روش از جمله روش های شناخته شده در علوم اجتماعی در کشور ما است، در زمینه شهرسازی و برنامه ریزی شهری چندان شناخته شده نیست و کمتر پژوهشی را در حوزه برنامه ریزی شهری می توان یافت که با استفاده از روش تحلیل شبکه اجتماعی به مطالعه اجتماع پرداخته باشد. با توجه به کمرنگ شدن نقش مکان در اجتماعات امروزی، تداوم بهره گیری از روش های مکان محور مطالعه اجتماع در ایران و عدم استفاده از روش هایی که با ماهیت کنونی اجتماع همخوانی بیشتری دارند، منجر به نادیده گرفتن بخش قابل توجهی از روابط اجتماع محور می شود که می تواند نقشی سازنده در توسعه محلات ایفا کند. از این رو پژوهش حاضر به معرفی روش تحلیل شبکه اجتماعی (SNA) با تاکید بر کاربست آن در مطالعه اجتماع در برنامه ریزی شهری پرداخته است. بر اساس این مطالعه، تحلیل شبکه اجتماعی (SNA) از طریق تمرکز بر پیوندها و روابط، امکان شناسایی طیف گوناگونی از اجتماعات، از اجتماعات مکانی تا اجتماعات مجازی را فراهم می کند. مطالعه اسنادی پژوهش های انجام شده نشان می دهد که روش تحلیل شبکه اجتماعی در مطالعه اجتماع در برنامه ریزی شهری دارای دو کاربرد عمده است: (1) درک ابعاد فضایی و اجتماعی اجتماع و (2) درک مشارکت عمومی در فرآیند برنامه ریزی و توسعه اجتماع. کاربرد نخست از طریق شناسایی میزان مکان محور بودن پیوندها، شناسایی فرآیندهای اجتماعی شکل گیری اجتماع و تاثیرات زمینه ای بر ساخت، تداوم و از بین رفتن اجتماع به واکاوی ماهیت اجتماع در سطوح گوناگون منجر می شود. کاربرد دوم نیز از طریق مطالعه ساختار، عملکرد و الگوهای تعاملی اجتماع به چگونگی تقویت مشارکت در اجتماع و تسهیل توسعه اجتماع کمک می کند.کلیدواژگان: اجتماع، تحلیل شبکه اجتماعی، رویکرد شبکه فردی، رویکرد شبکه کل، برنامه ریزی شهری
-
صفحات 31-48با اجرای ناموفق طرح های نوسازی و بهسازی طی چند دوره زمانی، توجه به رویکرد بازآفرینی شهری برای مواجهه با مسائل و مشکلات بافت های ناکارآمد شهری در دستورکار قرار می گیرد. بر این مبنا پروژه های متعددی با عنوان پروژه های محرک توسعه به عنوان سازوکاری مناسب برای تحقق رویکرد بازآفرینی شهری در مناطق فرسوده شهری اجرا شده اند که برخی از آنها در نیل به اهدافشان موفق و برخی نیز ناموفق بوده اند. پژوهش پیش رو با بررسی دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد به عنوان یک پروژه محرک توسعه واقع در برزن گودال مصلی به عنوان محدوده ای در بافت فرسوده شهری مصداقی از این دست پروژه ها را مورد مداقه قرار می دهد. بر این مبنا مهم ترین هدف تحقیق، بررسی نقش دانشکده هنر و معماری به عنوان پروژه محرک توسعه در بازآفرینی بافت فرسوده شهری است. این پژوهش در زمره پژوهش های کاربردی و توسعه ای قرار دارد و روش تحقیق نیز از نوع توصیفی (بررسی پیشینه نظری موضوع) بوده و نیز جهت بررسی میزان تاثیرگذاری پروژه نام برده بر تحریک توسعه محله از روش تحلیلی و همچنین از طریق مقایسه با محله مشابه (شیخداد) - به جهت عدم برخورداری از پروژه محرک - بهره گرفته شده است. همچنین به منظور گردآوری اطلاعات و استخراج شاخص ها و معیارها و تحلیل آنها از منابع کتابخانه ای، اسناد و مدارک موجود و تکنیک هایی همچون مصاحبه، پرسش نامه و نرم افزار GIS و SPSS بهره گرفته شده است. نتایج مقایسه شاخص ها در دو محله گودال مصلی و شیخداد بیانگر این موضوع است که دانشکده هنر و معماری به عنوان یک پروژه محرک توسعه آنچنان که انتظار می رفت نتوانسته بر تحرک و توسعه برزن گودال مصلی تاثیرگذار باشد.کلیدواژگان: بافت فرسوده، بازآفرینی شهری، پروژه های محرک توسعه، دانشکده هنر و معماری
-
صفحات 51-60
عناصر تاریخی نقش بسزایی در ارتقای کیفیات منظرهای شهری دارند. تحلیل های کیفی درخصوص تاثیر بصری عناصر تاریخی و شاخص بر منظر فضاهای شهری، اطلاعات دقیقی را ارائه نمی دهد، لذا کاربست روش های کمی در تحلیل منظر می تواند راهگشا باشد. رویکرد رویت پذیری با تکیه بر تکنیک هایی نظیر آیزوویست امکان تحلیل های دقیق کمی را از منظر شهر فراهم نموده است. این پژوهش با استفاده از تکنیک آیزوویست دوبعدی به تحلیل رویت پذیری مجموعه گلستان، به عنوان عنصری تاریخی و موثر در ایجاد کیفیت منظر شهری از منظر کاربران در محور مروی و محور پانزده خرداد می پردازد. بدین منظور نقشه های رویت پذیری این فضاها در محیط نرم افزار راینو تولید شده، با استفاده از ارزیابی معیارهای هندسی آیزوویست نظیر مساحت، محیط، مدوریت و جمع شدگی مورد تحلیل قرار می گیرد. تحلیل های صورت گرفته نشان می دهد مجموعه گلستان در فضای محور مروی از شدت رویت پذیری مطلوبی برخوردار بوده و در ساختار این محور، دید به مجموعه موجب کیفیت بصری این فضا شده است. اما در فضای میدان پانزده خرداد، رویت پذیری ساختمان های اداری بیش از کاخ گلستان است که این مسئله کیفیات بصری محور پانزده خرداد را تضعیف نموده است.
کلیدواژگان: رویت پذیری، آیزوویست دوبعدی، منظر شهری، کاخ گلستان -
صفحات 63-83
دوران کودکی یکی از مهم ترین و حساس ترین دوره های زندگی هر فرد محسوب می شود. مسیر خانه تا مدرسه و فضاهای شهری به عنوان فضاهای رابط بین خانه و مدرسه، نقش بسیار مهمی در جریان رشد کودکان از یک سو و نیز پایداری شهر، از دیگر سو، ایفا می کند. از این رو تعیین مسیرهای ویژه برای کودکان و طراحی آنها از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار بوده که تاکنون کمتر به آن توجه شده است. هدف اصلی این تحقیق مکان یابی مسیرهای بهینه خانه تا مدرسه برای دانش آموزان دو مدرسه ابتدایی دخترانه و پسرانه به روش اتوبوس پیاده در شهر تهران (محله پونک) است. این تحقیق رویکردی توصیفی تحلیلی داشته، تلاش دارد از طریق بررسی های اسنادی و تجربیات به معیارها دست یابد و پس از آن به تحلیل داده های حاصل از مطالعات میدانی به منظور مکان یابی مسیرهای بهینه بپردازد. در این تحقیق از دو روش کمی و کیفی (آمیخته) استفاده شده است. همچنین جهت بررسی اعتماد یا پایایی مقیاس ها از شاخص آلفای کرونباخ و نهایتا از ابزار GIS برای مکان یابی مسیرها بهره گرفته شده است. نتایج بخشی از تحقیق نشان می دهد که بهره گیری از روش اتوبوس پیاده علاوه بر ارتقای شرایط روحی و جسمی کودکان، کاهش هزینه ها، تعدیل ترافیک، کاهش آلاینده ها، ارتقای شرایط محلات، مشارکت اجتماعی را به همراه دارد. همچنین یافته های دیگر تحقیق گویای آن است که عواملی همچون میزان ترافیک، تقاطع های ایمن، کاربری ها، پوشش گیاهی، امنیت اجتماعی و جذابیت های محیطی از مهم ترین معیارها در مکان یابی مسیر خانه تا مدرسه به شمار می آید.
کلیدواژگان: مکان یابی، دانش آموزان، مسیر خانه تا مدرسه، اتوبوس پیاده، پونک -
صفحات 85-97
هسته اصلی برنامه ریزی شهری، تعیین کاربری زمین شهری است که با استفاده کارآمد از فضا، استقرار مناسب فعالیت ها در شهر و توزیع عادلانه خدمات شهری، کاربری های خدمات رفاهی شهروندان را که اساس اجتماعی دارند، فراهم می کند. کاربری های خدماتی در مقایسه با دیگر کاربری های بازارمحور از ارزش اقتصادی کمتری برخوردارند، ولی هدف ارتقای کیفیت سکونت و پاسخگویی به نیازهای شهروندان را در دستور کار خود دارند. متقابلا، افزایش جمعیت کاهش پهنه های خدمات عمومی و فضای ناشی از تغییرات آن، موجب نزول کیفیت زندگی ساکنان می شود. بی توجهی به مبانی طرح های توسعه شهری، نگاه سودجویانه سرمایه گذاران و صاحبان قدرت به تغییر کاربری زمین و کسب درآمد از آن را با پیامدهای ناعادلانه و نابخردانه اجرای طرح های شهری مواجه نموده است و دسترسی عادلانه مردم به خدمات عمومی شهری را تحت الشعاع قرار می دهد. هدف از این مطالعه، سنجش پیامدهای تغییرات کاربری اراضی در منطقه یک تهران بر دسترسی ساکنان به خدمات عمومی شهری، طی دوره ای پنج ساله (1392- 1397) است. در این مقاله، از روش اسنادی و تحلیل محتوا بهره گرفته شده و محتوای متون پس از تحلیل دسته بندی گردید، با مصوبات کمیسیون ماده 5 طی پنج سال گذشته، مقایسه شده و با استفاده از روش های کمی (نمودار، جدول و غیره) تحلیل شده است. نتایج بیانگر آثار مخرب و جبران ناپذیر تغییرات گسترده کاربری زمین در منطقه یک طی این دوره، افزایش جمعیت منطقه از سرحد پیش بینی شده اسناد فرادست و تضعیف دسترسی ساکنان به خدمات و فضاهای عمومی شهری است. افزایش غیرمنتظره جمعیت، تمایل روزافزون سرمایه گذاران به تبدیل کاربری های خدماتی و اراضی بایر به برج های مسکونی و تجاری با سودآوری قابل توجه، موجب توزیع ناعادلانه خدمات شهری در سطح منطقه و تشدید کمبود سرانه کاربری های فضای سبز، آموزشی، بهداشتی- درمانی و ورزشی در منطقه شده است.
کلیدواژگان: تغییرات کاربری زمین، دسترسی به خدمات، کمیسیون ماده 5، منطقه یک شهرداری تهران
-
Pages 11-12
“A city is not a Hotel”, a metaphor which has been used by John Friedmann (1999) to describe transformations of local governance, is relatively new and unknown, but in relation with urban society and management of Iran today is timely and meaningful. Based on this metaphor, it is assumed that the city would be like a hotel. As a hotel, well- paying guests occupy the top floors of the tower, whilst numbers of homeless people jostle in the alleys. According to Friedmann, there are three fatal flaws in this metaphor. No one can be said to “own” the city in the sense that stockholders own a capitalist enterprise. Cities are not supposed to be “profitable” and many of the city’s inhabitants harbor strong attachments to the small corner of the earth. But if the city is not a capitalist enterprise, and there is no distinguished Board of Directors, then what is it? ...The city is not a “hotel”, because it is, potentially at least, a political community, a collective entity whose management is ultimately accountable to its long- term residents, its “citizens”. It is citizens who constitute its “putative” Board of Directors”, with the implicit power to “hire and fire” the city’s management.
Keywords: Local Governance, Political Community, Citizenship -
Pages 15-29The community has a crucial role in the new urban planning paradigm. The notion of this community is different from the one before the emergence of diverse transportation systems and communication technologies. Nowadays, the community is not necessarily attached to a place nor limited to the boundaries of a neighborhood. Instead, it is considered as a network of people who are tied through common identity and a set of norms that do not necessarily emanate from a place. In this network approach toward the community, social network analysis (SNA) is deployed in community studies. Although SNA is a well-known method in social sciences in Iran, it is rarely used by urban planners specifically to study the community. While the importance of place has decreased in community notion and role, using the place-based methods to study the community will end up with a great lack of information about what community is indeed and how it properly works in the development process. Thus, this research is conducted to answer the following questions: (1) What is the social network analysis (SNA)? And (2) what are the usage of SNA in community studies in urban planning? Based on the study of documents, SNA makes it possible to recognize diverse types of communities from virtual to place-based with a specific focus on ties and relationships. The research shows that SNA in community studies in urban planning can be used in two different fields: (1) to investigate both the spatial and social aspects of the community and (2) to find out community participation in the planning and development process. The former focuses on how place-based a community is, what the social processes form a community, and the impact of context on the construct, evolution, and death of a community. The latter explores how community participation in the planning process can be increased through studying the structure, the function, and the communication patterns of a community.Keywords: Community, Social Network Analysis (SNA), Personal Network Studies, Whole Network Studies, Urban Planning
-
Pages 31-48Due to the unsuccessful implementation of renovation and rehabilitation plans over time, the urban regeneration approach has been placed on the agenda to face problems of urban deteriorated areas. On this basis, several flagship projects have been implemented as a mechanism for achieving urban regeneration approaches in old urban areas, some of which have been successful in achieving their goals and some not. Therefore, the main goal of this research is to investigate the role of the Faculty of Art and Architecture as a flagship project in the regeneration of deteriorated urban areas. This applied and development research was conducted based on a descriptive approach (reviewing the theoretical background of the topic). The main objective of this analytical and comparative work was to investigate the impact of this project on Regeneration of Goudal-e Mosala comparing it with a similar neighborhood (i.e., Sheykhdad) because it has no flagship project. Data were collected and analyzed through techniques such as documentary studies, interviews, questionnaires, and GIS and SPSS software. It can be concluded that the Faculty of Art and Architecture as a flagship project could not take effective steps toward the realization of regeneration goals and consequently stimulating the development of the Goudal-e Mosala community regarding the studied indicators.Keywords: Deteriorated Area, Urban Regeneration, Flagship Projects, Faculty Of Art, Architecture
-
Pages 51-60
Historical elements play an important role in enhancing the quality of urban landscapes. A qualitative analysis does not provide accurate information regarding the visual impact of historical and index elements on the urban landscape. Therefore, the application of quantitative methods in landscape analysis can be beneficial. The visibility approach, relying on techniques such as Isovist, has allowed for quantitative analysis of the city. In this research, a two-dimensional Isovist technique is employed to analyze the visibility of the Golestan palace complex as a historical and effective element in creating the quality of the urban landscape from the perspective of users on the Marvi and Panzdah-e Khordad streets. In this regard, the visibility maps of these spaces are produced in the Rhino software and analyzed by Isovist geometric criteria such as area, perimeter, circularity, and compactness. The results show that the Golestan palace complex in Marvi-centered space has very good visibility and boosts the visual quality of this space in the structure of this space. However, in the Panzdah Khordad Square, the visibility of the office buildings is more than the Golestan palace complex, which has weakened the visual quality of the Panzdah Khordad pedestrian way.
Keywords: Visibility, 2D Isovist, Urban Land Scape, Golestan Palace Complex -
Pages 63-83
Childhood is the most important period of life. In this period, an individual acquires a personal identity and learns the norms, values, behaviors, and social skills. Family is recognized as the most influential agent in the socialization of the individual. School is another important agent of socialization. In this regard, urban spaces, which connect these two agents, have an important influence on the growth of the children. The distance between home and school and spaces connecting these two spaces such as paths, parks, playgrounds, and supermarkets are the most interesting spaces for the children in the city. Thus, it is necessary to pay attention to these components when designing urban areas. Nowadays, there are not any special designs available and these mentioned spaces do not have the security and functionality needed for an active presence of children. Probably, this is why the number of children using private transportation is highly increasing these days. As a result, children have less physically active, leading to traffic in the city and making more air and noise pollution. With the improvement in the accessibility to schools and surrounding spaces by creating sidewalks, which are a combination of playgrounds and other activities related to children’s characteristics, this problem can be fixed to some extent. With less independent mobility, children have a reduced ability to navigate and experience the city living in. Urban designers can help children by designing the safest crossing route. To design a safe route, many government and non-government organizations should corporate together. This safe walking route must be designed in a way to have enough attraction for children. In the present study, it is tried to locate and provide the principles of designing the route of home to school for children based on the Walking School Bus model in the Punak district of Tehran. This objective is realized using the survey method, field research, and fuzzy method in GIS software. From the results obtained by this study, it is possible to design safe walking routes to school by Walking Bus Model such that to improve the physical and spiritual conditions of children in the urban spaces. Such a design is accompanied by less pollution, traffic, expenses, and time, as well as developing social participation of children and their parents in the quarter. Furthermore, the results of this research show that the route from school back to home can be different, more attractive, and have more stops than the route from home to school.
Keywords: Locating, Home To School Route, Children, Walking School Bus, Tehran -
Pages 85-97
Land use as the core of urban planning provides services and facilities based on citizens’ social needs. This is realized based on efficient use of space, proper deployment of activities through the city, and justly distribution of urban services. Having less economic value than other market-based land-uses, they aim at improving the quality of housing and try to meet the needs of citizens. However, the quality of life in cities declines by population growth, public service reduction, and environmental changes. In this regard, the lucrative view of investors and power holders about land-use changes have caused unjust and unreasonable consequences of the implementation of urban plans undermining equitable access to public utilities. The purpose of this study is to evaluate the effects of land-use changes on accessibility to public utilities over a 5-years period (2013-2017) in District 1 of Tehran. In this paper, documentary and content analysis methods are used to categorize the content of the texts. Then, acts legitimized by the commission in charge over the past five years are compared using quantitative methods. The results illustrate devastating and irreparable effects of widespread land-use changes in the study area during this period that lead to the population increase beyond the anticipated boundaries of outlying documents, debilitating accessibility to urban public services and spaces. The unexpected population increase and investors’ growing willingness to convert lands into residential and commercial towers with substantial profitability lead to unequally distribution of urban services at the regional level. As a result, they exacerbate the per capita shortage of green, educational, health, and sports land-uses in this district.
Keywords: Land-Use Change, Accessibility To Urban Facilities, Services, LUC Commission, District One Of Tehran
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.