فهرست مطالب
نشریه رستنیها
سال بیست و پنجم شماره 2 (پیاپی 71، پاییز و زمستان 1403)
- تاریخ انتشار: 1403/10/08
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحات 101-106طی نمونه برداری های انجام شده از نارگیل های موجود در بازار در سطح استان کرمان نمونه های دارای پوسیدگی جمع آوری شد. این پژوهش به منظور شناسایی عوامل ایجاد کننده علایم انجام شد. برای جداسازی قارچ عامل بیماری، قطعات بافت از محل بین ناحیه دارای علایم و سالم از میوه نارگیل برداشته و روی محیط کشت PDA کشت داده شد. جدایه های قارچی به دست آمده، روی محیط کشت PDA، پرگنه های سفید با مرکز زیتونی رنگ تولید کرد. یاخته های کنیدیوم زا شفاف، سیلندری شکل با دیواره صاف و تورم اندکی در پایه بودند. کنیدیوم های نابالغ تک یاخته ای، تخم مرغی تا بیضوی و شفاف و کنیدیوم های بالغ دویاخته ای، قهوه ای تیره و با ابعاد 1/21 ± 2/1 × 5/10 ± 8/0 میکرومتر بودند. با استفاده از تلفیق داده های ریخت شناختی و داده های مولکولی نواحی ITS و tef1 تحت عنوان گونه Neodeightonia phoenicum A.J.L. Phillips & Crous شناسایی شد. براساس اطلاعات موجود، این نخستین گزارش از این گونه برای قارچ های ایران و نخستین گزارش آن روی میزبان Cocos nucifera L. (Arecaceae) در جهان است.کلیدواژگان: پوسیدگی میوه، کرمان، محصول گرمسیری، نخل، Cocos Nucifera، Botryosphaeriaceae
-
صفحات 107-122در این بررسی یک جدایه مخمر از نمونه شاخه بلوط ایرانی (Quercus brantii Lind) در جنگل های بلوط زاگرس (استان کرمانشاه)، جداسازی شد. ویژگی های ریخت شناختی، فیزیولوژیکی و تجزیه و تحلیل توالی ناحیه D1/D2 ژن زیر واحد بزرگ rRNA و فاصله ترانویسی شده داخلی (ITS) نشان داد که این جدایه مخمر به جنس Fonsecazyma (Tremellales, Bulleraceae) تعلق دارد. همچنین بر این اساس، توالی های D1/D2 و ITS نشان داد که سویه IRAN 18507F متعلق به جنس مذکور بیش ترین شباهت (58/97 %) را با گونه Fonsecazyma sp. KT301 دارد، لذا نام Fonsecazyma quercina sp. nov. برای این گونه پیشنهاد شد. سلول های این مخمر کروی بوده و توانست تا غلظت 1 مولار NaCl رشد کند. گونه مذکور در اسیدیته 4، 8 و 10 رشد کرد، اما قادر به رشد در pH اسیدی 2 نبود. این جدایه که مقاوم به سرما است می تواند به خوبی بین دماهای 6 تا 25 درجه سلسیوس رشد کند، اما در دمای خارج از این محدوده توانایی رشد ندارد. جدایه مورد آزمایش به خوبی قادر به استفاده از گلوکز، ترهالوز، ساکارز، مانوز، مالتوز و فروکتوز به عنوان منابع کربن بود، اما از سلوبیوز، سوربیتول و رامنوز به صورت خفیف استفاده کرد و قادر به استفاده از گالاکتوز، سوربوز، لاکتوز، ملیبیوز، آرابینوز، ریبوز و گلیسین به عنوان تنها منابع کربن نبود. سویه مرجع Fonsecazyma quercina sp. nov. در مجموعه هرباریوم وزارت جهاد کشاورزی (IRAN 18507F) به صورت غیرفعال نگهداری می شود.کلیدواژگان: جنگل های بلوط زاگرس، متحمل به سرما، مخمر بازیدیومیستی، ناحیه D1، D2، Quercus
-
صفحات 123-138مطالعه حاضر، نخستین بررسی در مورد ویژگی های ریزریخت شناسی اپیدرم پشتی و رویی گلبرگ های 15 گونه نسترن وحشی (گل سرخیان) را در ایران ارایه می دهد. ساختارهای سطح اپیدرم با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی با هدف مقایسه الگوهای اپیدرمی گلبرگ ها بین گونه های جنس مذکور مورد مطالعه قرار گرفت. ویژگی های کمی و کیفی مرتبط با گلبرگ ها از جمله تراکم سلولی، رنگ گل، نوع سلول و وجود روزنه ها و کرک ها در هر دو سطح پشتی و رویی، برای مقایسه و بررسی بین گونه های هر دو زیرجنس Rosa و Hulthemia در ایران در نظر گرفته شد. در نتیجه بررسی حاضر، هیچ شواهدی از کرک و روزنه روی هر دو سطح اپیدرم در گونه های مطالعه حاضر وجود نداشت، به طوری که آرایش سطح رویی گلبرگ در همه گونه ها از سلول های مخروطی (پاپیلا) با درجات متفاوت برجستگی و به هم پیوسته با یک لایه پوشش کوتیکولی تشکیل گردید. الگوی سطح پشتی بیشتر به صورت سلول های مسطح با خطوط موازی یا دارای چینه های نامنظم مشاهده گردید. همچنین، نتایج به دست آمده از آنالیز خوشه بندی با استفاده از نرم افزار Past در این بررسی نشان داد که اگرچه اپیدرم گلبرگ یک ویژگی ثابت در درون گونه بود، اما این صفت برای طبقه بندی گونه های جنس مورد مطالعه مناسب نبود. به علاوه در تحقیق حاضر، تفاوت در الگوی اپیدرم در برخی گونه ها مانند R. beggeriana و R. moschata برای شناسایی آن ها از یکدیگر مفید شناخته شد.کلیدواژگان: اپیدرم گلبرگ، تنوع صفات، گل سرخیان، میکروسکوپ الکترونی (SEM)، میکروسکوپ نوری (LM)
-
صفحات 139-156خصوصیات ریزریخت شناسی دانه 16 آرایه از Ochradenus Delile و .Reseda Tourn. ex L (اسپرکیان) به وسیله استریومیکروسکوپ و میکروسکوپ الکترونی نگاره مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه حاضر، سه صفت ریزریخت شناسی کمی (شامل طول و عرض و نسبت طول به عرض دانه) و 10 صفت ریزریخت شناسی کیفی (شامل نوع رنگ، درخشندگی، وضعیت سطح، حالت ناف، شکل، الگوی تزیینات سطح، شکل یاخته های اپیدرم بیرونی، خصوصیات دیواره ها و حضور یا عدم حضور بافت زایده) در دانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که صفات کمی ریزریخت شناسی دانه در آرایه های مورد بررسی متفاوت بودند. همچنین، تنوع خاصی در صفات کیفی ریزریخت شناسی یافت شد (به ویژه رنگ دانه با 11 حالت و تزیینات سطح آن با نه حالت). دندروگرام به دست آمده از خصوصیات ریزریخت شناسی دانه، چهار تیپ و دو زیرتیپ را شامل تیپ 1 یا Ochradenus-Reseda با دو زیرتیپ، تیپ 2 یا core section Reseda، تیپ 3 یا Reseda-luteola و تیپ 4 یا derived Reseda ایجاد نمود. شواهد ریزریخت شناسی دانه تا حدودی با یافته های آرایه شناسی و تبارزایی مربوط به تیره موردنظر در ایران مطابقت داشت.کلیدواژگان: استریومیکروسکوپ، تبارزایی، تیپ دانه، تزیینات دانه، میکروسکوپ الکترونی نگاره، Resedaceae
-
صفحات 157-172هدف از مطالعه حاضر، شناسایی تنوع ژنتیکی گیاه گل گندم بوته ای (Centaurea virgata Lam.) متعلق به کاسنیان از طریق نشانگر SCoT است. به این منظور، 42 نمونه از گونه مذکور از 11 منطقه مختلف ایران جمع آوری شد. ده پرایمر 131 باند از اندازه 200 تا 3000 جفت باز را ایجاد کردند که 102 باند (86/77%) چندشکل بودند. محتوای اطلاعاتی چندشکلی (PIC) 37/0 تا 50/0 با میانگین 43/0، نسبت چندگانه موثر (EMR) از 1 تا 11/4 و شاخص نشانگر (MI) از 006/0 تا 59/0 متغیر بود. براساس تجزیه و تحلیل واریانس مولکولی (AMOVA) تنوع ژنتیکی، در درون جمعیت ها (72%) بیشتر از بین جمعیت ها (28%) وجود داشت. در مجموع، بیشترین میانگین تنوع ژنی Nei (18/0)، شاخص شانون (27/0) و درصد جایگاه های چندشکلی (83/47) در جمعیت های آذربایجان غربی مشاهده شد. همچنین، بیشترین میانگین هتروزیگوتی کل (HT) و هتروزیگوتی درون جمعیتی (Hs) به ترتیب با میزان 18/0 و 07/0 در جمعیت های آذربایجان غربی و گلستان به دست آمد. تمایز ژنتیکی بالا (GST = 1) تنوع ژنتیکی قابل توجهی را در جمعیت های خراسان رضوی، خراسان شمالی، کردستان و همدان نشان داد. آنالیز خوشه ای با روش NJ و تحلیل ساختار جمعیت، جمعیت های C. virgata را به شش خوشه اصلی تقسیم کرد. مطالعه حاضر نشان داد که نشانگر SCoT در ارزیابی تنوع ژنتیکی در بین جمعیت های مختلف گونه مورد بررسی کارآمد است.کلیدواژگان: انگشت نگاری دی ان ای، چندشکلی، فاصله ژنتیکی، کاسنیان، نشانگر مولکولی
-
صفحات 173-180
جنس نجم طلایی با نام علمیGagea Salisb. (سوسنیان)، گیاهی چندساله و پیازی است که اعضای آن به طور گسترده در مناطق کوهستانی و زیرآلپی سراسر اوراسیا، جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا پراکنش دارند. فلور عراق دارای نه گونه از این جنس است که همگی در استان کردستان عراق، بیشتر در مراتع کوهستانی، نزدیک مناطق ذوب برف، گاهی در جنگل های بلوط و مراتع استپی از ارتفاع 500 تا 3000 متری یافت می شود. مطالعه حاضر که به بررسی آرایه شناسی جنس Gagea در کردستان عراق پرداخته است، سه گونه از این جنس شامل G. bulbifera (بخش Bulbiferae)، G. vegeta (بخش Platyspermum) و G. chomutovae (بخش Stipitatae) برای نخستین بار برای فلور عراق گزارش می شوند. G. bulbifera با دارا بودن پیاز منفرد روی محور برگ های ساقه ایی و قاعده ای غیرتوخالی و برش عرضی نیم دایره ای؛ G. vegeta به واسطه گلپوش خطی-سرنیزه ای نوک دار کشیده، داشتن یک برگ قاعده ای و تخمدان تخم مرغی و G. chomutovae به خاطر برگ های قاعده ای بیضوی-واژتخم مرغی نوک تیز یا نوک کند، به طول 23-20 سانتی متر، با برش عرضی توخالی و چهار برگ ساقه ای شناسایی شدند. شرح ریخت شناسی دقیق گونه ها، تصاویر قسمت های مختلف و نقشه پراکنش آن ها به همراه کلید شناسایی براساس ویژگی های مربوطه نیز ارایه شده است.
کلیدواژگان: تاکسونومی، ریخت شناسی، سوسنیان، شناسایی، کردستان عراق -
صفحات 181-190ورود برخی گیاهان به محیط های جدید به دلیل توانایی آن ها در گذر از موانع زیستی و غیرزنده می تواند منجر به مهاجم شدن آن ها شود. ورود گیاهان مهاجم به عنوان یکی از مهم ترین تهدیدها برای تنوع زیستی است، به طوری که در کشورهای در حال توسعه، به عنوان یک چالش بزرگ برای کشاورزی و رفاه انسان تلقی می شود. براساس بررسی های میدانی حاضر، دو گونه زینتی و کشت شده با پتانسیل تهاجم بالا در برخی مناطق شمالی و جنوبی ایران به عرصه های طبیعی ورود کرده اند. گونه های لاله عباسی (.Mirabilis jalapa L) و کرچک (.Ricinus communis L) از محدوده کشت خود گریخته و در نتیجه به وضعیت تهاجم تغییر کرده اند. آن ها به طور گسترده در بسیاری از مناطق شهری ایران کشت و پرورش داده می شوند. در این تحقیق، طبقه بندی تاثیرات زیست محیطی IUCN گونه های بیگانه (EICAT-IUCN) و طبقه بندی تاثیر اجتماعی-اقتصادی گونه های بیگانه (SEICAT) برای ارزیابی خطرات احتمالی این گونه ها برای گیاهان و جانوران بومی و همچنین برای سلامت انسان به کار گرفته شد. خروجی سیستم ارزیابی EICAT نشان داد که کرچک و لاله عباسی از طریق مکانیسم رقابت، پتانسیل ایجاد اثر منفی بر گونه های بومی دارند. در رویکرد SEICAT، سلامت و ایمنی به عنوان اجزای تشکیل دهنده رفاه انسان شناسایی شد. بیشترین مکانیسم هایی که منجر به اثرات زیست محیطی می شود رقابت، انتقال بیماری و مسمومیت/سمیت بود. این نتایج نشان داد که این گونه ها ممکن است رقابتی تر از گونه های بومی در پوشش گیاهی شهری باشند. برای رفع این شکاف در داده ها و اطمینان از تصمیمات مدیریتی دقیق، درک عمیق تر از تاثیر واقعی آن ها بر گونه های بومی ضروری است. بنابراین، توصیه می شود که راهکارهای حفاظتی برای کنترل پراکندگی این گونه ها در اکوسیستم های شهری اختصاص داده شود.کلیدواژگان: جایگاه تهاجمی، جنگل های هیرکانی، فرفیونیان، گل کاغذیان، گونه های مهاجم
-
صفحات 191-206در این مطالعه، ریخت شناسی و ریزریخت شناسی میوه در گونه های آلاله، بزرگ ترین جنس آلاله ایان در ایران برای نخستین بار مورد بررسی قرار گرفت. میوه های 58 گونه از نمونه های هرباریومی با استفاده از استریومیکروسکوپ مطالعه و به کمک سیستم عکس برداری میکروسکوپ دیجیتالی، میکروکروگراف هایی از سطح پریکارپ تهیه شد. صفات مورد مطالعه شامل تعداد، اندازه و شکل میوه، شکل و اندازه منقارو تزیینات سطح میوه بود. شکل های میوه از دایره ای، بیضوی، تخم مرغی تا مثلثی مشاهده شد. تزیینات سطح میوه از صاف و صیقلی تا کرک دار، زگیل دار و منقوط متفاوت بود. همچنین، طول منقار از صفات مهم جهت تعیین گروه های گونه ای درنظر گرفته شد. بر این اساس، گروه های گونه ای مشخص شد و کلید شناسایی نیز با کمک ویژگی های میوه برای گونه های جنس ارایه شد. به علاوه، با استفاده از صفات تشخیصی، اختلاف و روابط گونه ها مورد بحث قرار گرفت.کلیدواژگان: آلاله ایان، تزیینات فندقه، ریزریخت شناسی، شکل منقار، گروه گونه ای
-
صفحات 207-214.Crepis pannonica (Jacq.) K.Koch، متعلق به کاسنیان (Asteraceae)، از منطقه حفاظت شده آق داغ در استان اردبیل (رشته کوه تالش) واقع در شمال غرب ایران جمع آوری و شناسایی شد. این گیاه در واقع یک عنصر قفقازی-پنتیکی است که پراکنش خود را از شرق اروپا تا ترکمنستان گسترش داده است و عمدتا در دره های مرطوب، جنگل ها، استپ های کوهستانی و دامنه های چمن زار خشک رشد می کند. این گونه با قد بلند، نوع گل آذین، اندازه فندقه و ویژگی های کپه از گونه های نزدیک خود متمایز می شود. این گونه تاکنون به طور رسمی از ایران گزارش نشده است و در این مقاله برای نخستین بار حضور آن در کشور تایید می گردد. همچنین، شرح آرایه شناسی، تصاویر رنگی، ویژگی های زیستگاهی و همچنین نکاتی در مورد تاریخچه آرایه شناختی و تمایز گونه با گونه های نزدیک ارایه می شود. براساس پایش های انجام گرفته، تا کنون گیاه C. pannonica تنها با دو جمعیت کوچک در ارتفاعات رشته کوه تالش مشاهده شده است، بنابراین در محدوده مرزهای سیاسی کشور گونه ای در معرض خطر (CR) محسوب می شود، به طوری که استقرار این گونه و پایداری رویشگاه های موجود به تدابیر حفاظتی ویژه ای نیاز دارد.کلیدواژگان: استان اردبیل، خلخال، گونه جدید، وضعیت پراکنش، Cichorieae
-
صفحات 215-221
Pottiaceae یکی از بزرگ ترین تیره های شناخته شده خزه ها، با داشتن نزدیک به 1400 گونه در جهان، بیش از 10% از کل گونه های این گیاهان را تشکیل می دهد. گونه های این تیره اغلب در سراسر جهان پراکنده اند و شاخص محیط های متغیر یا خشن هستند که بخش قابل توجهی از پوشش گیاهی را در مناطق خشک، آلپی، قطب شمال و به عنوان خرابه رست تشکیل می دهند. بسیاری از این گونه ها با آب و هوای خشک سازگار هستند و اغلب بر جمعیت خزه ها در مناطق خشک در سراسر جهان تسلط دارند. این تیره دارای 17 جنس، 65 گونه، هفت واریته و 1 زیرگونه شناخته شده در ایران است. در این پژوهش که به بررسی تنوع خزه ها در استان لرستان پرداخته شده، طی بررسی های میدانی و انجام سفرهای متعدد طی سه سال اخیر، تعداد 120 نمونه خزه جمع آوری و سپس با استفاده از منابع معتبر شناسایی شدند. از این تعداد، 32 نمونه متعلق به Pottiaceae شامل 14 جنس و 23 گونه بود. در این مقاله، چهار گونه از این تیره برای نخستین بار از ایران گزارش می شوند که عبارتند از: Leptobarbula berica (De Not.) Schimp. ،Phascum schreberianum (Dicks.) Brid. ،Protobryum bryoides (Dicks.) Guerra & M.J.Cano و Tortula leucostoma (R.Br.) Hook. & Grev. .T. leucostoma از نظر داشتن برگ باریکتر، رگبرگ پرزدار و تار کوتاهتر، از گونه T. hoppeana (Schultz) Ochyra متمایز بود. تفاوت P. schreberianum با گونه نزدیک آن .P. cuspidatum Hedw نیز در اندازه بزرگتر، دارای نه میلی متر طول و رگبرگ زرد بیرون زده از نوک برگ بود. همچنین، Leptobarbula berica از .Gymnostomum calacareum Nees & Hornsch. از نظر اندازه کوچکتر و برگ های کشیده به جای زبانی شکل و Protobryum bryoides با سلول های پهنک و هاگ های کمی پاپیلوزی از گونه های مجاور خود متمایز بود.
کلیدواژگان: استان لرستان، Leptobarbula Berica، Phascum Schreberianum، Prtobryum Bryoides، Tortula Leucostoma
-
Pages 101-106Coconut fruits showing rot symptoms were collected throughout Kerman Province (Iran) markets. The aim of this study was to identify the causal agent of the observed symptom. To isolate the pathogen, tissue pieces were taken from the interface of the symptomatic and healthy areas of the inner parts of the fruits and placed on potato dextrose agar (PDA) medium. A filamentous fungus was consistently isolated from the symptomatic tissues. Colonies on PDA were white with fluffy aerial mycelium gradually turning olivaceous in the center. Conidiomata formed on pine needles, pycnidial and dark brown to black Conidiogenous cells were hyaline, cylindrical, smooth and swollen at base. Immature conidia were single-celled, ovoid to ellipsoid and hyaline and mature conidia were septate, dark brown, measuring 21.1 ± 1.2 × 10.5 ± 0.8 μm. Based on morphological characterization coupled with molecular data of ITS and tef1, the fungus was identified as Neodeightonia phoenicum. This is the first report of N. phoenicum on Cocos nucifera worldwide and the first report of its occurrence in Iran.Keywords: Botryosphaeriaceae, Cocos Nucifera, Fruit Rot, Kerman, Palm, Tropical Crop
-
Pages 107-122A taxonomic study of yeast isolates collected from the Persian oak (Quercus brantii) branch in the Zagros oak forests (Kermanshah Province, West of Iran) revealed the presence of a novel yeast species. Morphological and physiological characteristics, as well as sequence analysis of the D1/D2 region of the large subunit rRNA gene and the internal transcribed spacer region, showed that, the novel species belonged to the genus Fonsecazyma (Tremellales, Bulleraceae). The name Fonsecazyma quercina sp. nov. is proposed for this new species. This novel species has the highest sequence similarity with Fonsecazyma sp. KT301 (97.58%). This isolate comprises spherical single cells and can grow in NaCl concentrations up to 1 M. It can thrive at pH levels of 4, 8, and 10 but not at a pH of 2. The isolate is psychrotolerant, exhibiting optimal growth between 6 and 25 °C but unable to grow outside of this temperature range. Regarding carbon sources, the isolate efficiently utilizes and assimilates glucose and trehalose. It also can utilize sucrose, mannose, maltose, and fructose to some extent but shows weak utilization of cellobiose, sorbitol, and rhamnose. However, this isolate cannot utilize galactose, sorbose, lactose, melibiose, arabinose, ribose, or glycine as sole carbon sources. The holotype of Fonsecazyma quercina sp. nov. was deposited at the Fungus Reference Collection of Herbarium Ministerii Iranici Agriculturae (IRAN) as an inactive form.Keywords: Basidiomycetous Yeast, D1, D2 Region, Psychrotolerant, Quercus, Zagros Oak Forests
-
Pages 123-138The micromorphological characteristics of the upper and lower epidermis of the petals of 15 Rosa species in Iran were investigated for the first time. The study used light microscopy (LM) and scanning electron microscopy (SEM) to compare epidermal patterns of petals among different species. Quantitative and qualitative characteristics related to the petals, including cell density, flower color, cell type, and stomata and trichomes on both surfaces, were compared between the Rosa and Hulthemia subgenera species in Iran. No evidence of hairs and stomata was found on either surface of the epidermis. The arrangement of the adaxial surface in all species consists of conical cells called papillae with different degrees of projection and interconnected and a cuticle layer covers their surface. The abaxial surface pattern is often seen as flat cells with parallel lines or irregular folds. The cluster analysis using Past software showed that, although the petal epidermis is a consistent feature within the species, this trait is unsuitable for classifying Rosa species. In addition, in the present study it was found that, the difference in epidermal pattern in some species such as R. beggeriana and R. moschata was found to be useful to identify them from each other.Keywords: Electron Microscopy, Light Microscopy, Petal Epidermis, Rosaceae, Variation
-
Pages 139-156Seed micromorphology of 16 taxa from Ochradenus and Reseda (Resedaceae) was examined using stereomicroscope and scanning electron microscope. In the present study, three quantitative (length, width, and ratio of seed length/seed width) and 10 qualitative micromorphological characteristics (color, brightness, the situation of surface, the state of hilum, shape, coat pattern sculpture, outer epidermal cell shape, the characteristics of anticlinal and periclinal walls, and the presence or absence of carunculoid tissue) of seed were examined. Results showed that, seed quantitative characteristics varied among studied taxa. In addition, significant diversity was found in all qualitative characteristics (especially seed color with 11 states and its coat pattern sculpture with nine states). Dendrogram of seed micromorphological characteristics constructed four seed types and two subtypes as follows: type 1 or Ochradenus-Reseda type with two subtypes, type 2 or core section Reseda type, type 3 or Reseda-luteola type, and type 4 or derived Reseda type. Seed micromorphology characteristics evidence partly verified the taxonomical and phylogenetical situation of the taxa from the above-mentioned family in Iran.Keywords: Phylogeny, Resedaceae, Scanning Electron Microscope, Seed Sculpture, Seed Type, Stereomicroscope
-
Pages 157-172The aim of the present study is the identification of the genetic variation of Centaurea virgata (Asteraceae) through start codon targeted (SCoT) markers. Forty-two specimens of said species were collected from 11 different regions of Iran. Ten primers revealed 131 amplifications ranging from 200 bp to 3 kbp, of which 102 (77.86%) were polymorphic. Polymorphism information content (PIC) ranged from 0.37 to 0.50 with an average of 0.43, effective multiplex ration (EMR) from 1 to 4.11 and marker index (MI) from 0.006 to 0.59. Based on the analysis of molecular variance (AMOVA), the genetic variation within populations (72%) was higher than that of those among populations (28%). Overall, the highest mean for Nei’s gene diversity (0.18), Shannon index (0.27) and percentage of polymorphic loci (47.83) were observed in W. Azarbaijan populations, similarly the highest mean of total heterozygosity (HT) and subpopulation heterozygosity (HS) were found to be 0.18 and 0.07 in W. Azarbaijan and Golestan populations, respectively. The high genetic differentiation (GST = 1) showed significant genetic variation in Razavi Khorasan, N. Khorasan, Kurdistan, and Hamedan populations. Neighbor-Joining and population structure analysis divided C. virgata populations into six main clusters. The current study showed that, SCoT marker was efficient in assessing the genetic variation among different populations of the studied species.Keywords: Asteraceae, DNA Fingerprinting, Genetic Distance, Molecular Marker, Polymorphism
-
Pages 173-180
Gagea is a perennial bulbous genus widely distributed in mountainous and subalpine areas throughout Eurasia, SW Asia, and N Africa. The Flora of Iraq includes nine species of the genus Gagea, all of which occur in the Kurdistan region, often in mountain meadows, near the melting zone of snow, sometimes in oak forests, and steppe meadows ranging from 800–3000 m altitudes. In this study, conducted on the taxonomy of the genus Gagea in the Kurdistan region of Iraq, three records of the genus Gagea, including G. bulbifera (sect. Bulbiferae), G. vegeta (sect. Platyspermum), and G. chomutovae (sect. Stipitatae), are reported for the first time for the flora of Iraq. Gagea bulbifera is identified by single bulbil in the axils of cauline leaves, and non fistulose radical leaves with semicircular in cross-section; G. vegeta is distinguished by linear-lanceolate, acuminate tepal with very acute apex, one radical leaf, ovate ovary, and G. chomutovae is recognized by elliptic-obovate tepal with acute to obtuse apex, radical leaf 20–23 cm, circular-fistulose in cross-section, with four cauline leaves. Detailed morphological descriptions of the new species, photographs of different parts, and their distribution map along with the identification key based on morphological features are also given.
Keywords: Identification, Iraqi Kurdistan, Liliaceae, Morphology, Taxonomy -
Pages 181-190Based on the present field surveys, two ornamental and cultivated species with high invasion potential have escaped in certain areas of northern and southern Iran. The four o'clock flower (Mirabilis jalapa) and castor bean (Ricinus communis) have been observed to have escaped from their cultivation ranges and have consequently undergone a change in invasion status, becoming naturalized. They are extensively cultivated and naturalized in urban areas across numerous regions of Iran. The IUCN Environmental Impact Classification of Alien Taxa (EICAT-IUCN) and the Socio-Economic Impact Classification of Alien Taxa (SEICAT) were employed to evaluate the potential risks these species may pose to native flora and fauna, as well as to human well-being. It was determined that, the castor bean and four o'clock flower have the potential to cause significant and moderate impacts on native species through competitive mechanisms. In the SEICAT approach, human health and safety were identified as constituents of human well-being. As a result, the most frequent occurring mechanisms leading to environmental impacts were competition, transmission of disease and poisoning/toxicity. These results suggest that, these species may be more competitive than the native ones in the urban vegetation. It is imperative to gain a deeper understanding of their actual impact on native taxa to bridge the gap in data and ensure accurate management decisions. Therefore, it is recommended that, conservation strategies be devoted to control the spread of these species in urban ecosystems.Keywords: Euphorbiaceae, Hyrcanian Forest, Invasive Status, Naturalized, Nyctaginaceae
-
Pages 191-206In this study, the morphology and micromorphology of achenes in the species of Ranunculus, the largest genus in the Ranunculaceae in Iran, were examined for the first time. Fifty-eight species were studied through herbarium samples using a stereomicroscope, and micrographs of the surface of the pericarp were taken with a Dino-Lite Digital Microscopy (DM) system. The characters studied included the number, size, and shape of the achene, as well as the shape and size of the beak and surface ornamentation of the achene. The fruit shapes ranged from circular, oval, and egg-shaped to triangular. Surface ornamentations varied from smooth and glossy to hairy, warty, and punctate. In addition, the length of the beak was found to be an important trait for distinguishing species groups. Based on these features, species groups were identified, and a key for identifying species of Ranunculus based mostly on achene characteristics considering leaves and life form characters was provided. In addition, considering diagnostic characteristics, differences and relationships among species were discussed here.Keywords: Achene Ornamentation, Beak Shape, Micromorphology, Ranunculaceae, Species Group
-
Pages 207-214Crepis pannonica, a member of the Asteraceae, was collected and identified from the Agh-Dagh Protected Area located at Talesh Mountains in Ardabil Province (NW of Iran). This plant is a Caucasian-Pontic element that has extended its distribution from Eastern Europe to Turkmenistan. It primarily grows in humid valleys, woodlands, mountainous steppes and dry grassy slopes, which is distinguished from its related species by its tall stature, inflorescence type, achene size, and capitulum characteristics. Until now, this species had not been officially reported in Iran, and this paper presents its first record in the country. It also provides taxonomic details, color images, habitat characteristics of the species, and further insights into its taxonomy. Based on these findings, C. pannonica is potentially classified as Critically Endangered (CR) in the current context of Iran, so that the establishment of this species and the preservation of its existing habitats necessitate specific protective measures.Keywords: Ardabil Province, Cichorieae, Distribution Status, Khalkhal, New Record
-
Pages 215-221
Pottiaceae is one of the largest known moss families, with nearly 1400 species embraces more than 10% of all known species in the world. Species in this family are often distributed worldwide and are characteristic of variable or harsh environments, constituting a significant portion of the vegetation cover in arid, alpine, arctic, and desert regions. Many of these species are adapted to dry climates and often dominate moss populations in arid regions worldwide. This family has 17 genera, 65 species, seven varieties, and 1 subspecies so far known in Iran. In this study, which investigated the diversity of mosses in Lorestan Province (SW of Iran), 120 moss samples were collected and identified during multiple field surveys using reliable sources. Of these, 32 samples belonged to Pottiaceae, which included 14 genera and 23 species. In this paper, four species of this family are reported for the first time from Iran, namely, Leptobarbula berica, Phascum schreberianum, Protobryum bryoides, and Tortula leucostoma.
Keywords: Leptobarbula Berica, Lorestan Province, Phascum Schreberianum, Protobryum Bryoides, Tortula Leucostoma
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.