فهرست مطالب

دانشکده پزشکی اصفهان - پیاپی 60 (زمستان 1379)

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 60 (زمستان 1379)

  • 70 صفحه، بهای روی جلد: 3,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1379/12/15
  • تعداد عناوین: 14
|
  • مقایسه دو روش درمان دارویی و فیزیوتراپی در زنان مبتلا به سندرم فیبر و میالژیا و افسردگی
    محمد ابراهیم عریضی، رحمت الله ربیعی، جواد باقری صفحه 4
    فیبرومیالژیا سندرمی است با شیوع کلی حدود 2 درصد که اغلب زنان را گرفتار می کند و تاکنون روش درمانی موثر بدون عارضه و پایایی برای آن یافت نشده است. هدف در این پژوهش مقایسه نتایج دو روش درمان دارویی و فیزیوتراپی در زنان مبتلا به فیبرومیالژیا و افسردگی است.
    این پژوهش یک کارآزمایی بالینی بر 62 بیمار زن مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان الزهرا (س) شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1379 انجام شده است. بیماران بطور تصادفی به دو گروه 31 نفری تقسیم شدند. یک گروه درمان دارویی و یک گروه دیگر فیزیوتراپی شدند معیارهای ورود به مطالعه، داشتن خصوصیات سندرم فیبرومیالژیا و افسردگی و نداشتن فیبرومیالژیای ثانویه و عدم مصرف داروی ضد افسردگی و شل کننده عضلانی در 6 ماه قبل از مراجعه بوده است. بیماران از نظر تعداد نقاط حساس به درد و شدت افسردگی در مدت 4 ماه بررسی شدند.
    در مقایسه دو روش درمان دارویی و فیزیوتراپی مشخص شد که هر دو روش نسبت به قبل از درمان در کاهش تعداد نقاط حساس به درد و شدت افسردگی موثر بودند ولی کاهش تعداد نقاط حساس به درد در پایان هفته های 4، 8 و 12 در گروه فیزیوتراپی آشکارتر است. همچنین کاهش شدت افسردگی در پایان هفته 6 و 12 نسبت به قبل از درمان در گروه فیزیوتراپی 58 درصد در گروه درمان دارویی 19.3 درصد بود.
    گرچه هر دو روش از کاهش تعداد نقاط حساس به درد و شدت افسردگی موثر بودند ولی روش فیزیوتراپی نسبت به درمان دارویی موثرتر و پایاتر عمل کرده و پیشنهاد می شود جایگزین یا مقدم به درمان دارویی قرار گیرد.
    کلیدواژگان: سندرم فیبرومیالوژیا، درمان فیزیکی، درمان دارویی، افسردگی، نقاط حساس به درد
  • بررسی اثرات و عوارض چشمی ناشی از نگاه خورشید گرفتگی در اصفهان بعد از کسوف بیستم مرداد ماه 1378
    سیدعلی اکبر مرتضوی، مهرداد کریمی صفحه 8
    با توجه به اثرات و عوارضی که می تواند بدنبال نگاه به خورشیدگرفتگی در چشمها ایجاد شود، در این مطالعه آینده نگر افرادی را که متعاقب خورشیدگرفتگی بیستم مرداد ماه 78 در اصفهان دچار ناراحتی چشمی شدند، مورد معاینه و پیگیری قرار دادیم. 609 نفر به علت تماشای خورشیدگرفتگی و با شکایت از ناراحتی های چشمی به مرکز چشم پزشکی فیض مراجعه و پس از معاینات لازم، نشانه ها و علایم ناراحتی ثبت گردیده و در فواصل زمانی یک هفته، یک ماه، سه ماه و شش ماه پس از خورشیدگرفتگی نیز مجددا معاینه گردیدند. بیشترین گروه سنی را افراد 16 تا 40 ساله تشکیل می داد 73.5) درصد(که 215 نفر 35.2) درصد(مراجعین از فیلترهای حفاظتی استفاده نموده بودند. بیشترین شکایات بیماران از سوزش، خارش، آبریزش، فتوفوبی و تاری دید بود. 42 نفر از کاهش دید، 5 نفر از وجود اسکوتوم بینایی و 2 نفر از متامورفوپسی شکایت داشتند. علایم سطحی چشمی طی معاینات یک هفته تا یک ماه بعد بطور کامل برطرف شده بود. موارد کاهش بینایی تا معاینه 6 ماه بعد عمدتا برطرف شده و تنها 5 نفر به میزان 1 تا 3 خط چارت اسنلن کاهش حدت بینایی داشتند که هر 5 نفر بدون استفاده از فیلتر حفاظتی و مدت نسبتا طولانی به تماشای خورشیدگرفتگی پرداخته بودند. معاینات فوندوسکوپی در 54 نفر رتینوپاتی خورشیدی را به صورت سوختگی ماکولا نشان می داد که فلورسئین آنژیوگرافی طبیعی داشتند و تغییر بارزی در کاهش بینایی آنها وجود نداشت. با توجه به نتایج این مطالعه و مطالعات دیگر در این زمینه می توان نتیجه گرفت چنانچه بطور نسبی مراقبتها و امکانات حفاظتی تامین گردد اثرات و عوارض خورشیدگرفتگی محدود بوده و عمدتا طی ماه های بعد برطرف می گردد.
    کلیدواژگان: خودشید گرفتگی، سوختگی ماکولا، رتینوپاتی خورشیدی
  • بررسی تاثیر عصاره سیر بر انگل Syphicia و Hymenolepis. nana بصورت Invivo
    بهزاد حق پناه، مهندس علی فرزان صفحه 14
    با توجه به سابقه درمان سنتی بیماری های انگلی با داروهای گیاهی، اقدام به بررسی تاثیر عصاره سیر بر روی برخی از آلودگی های کرمی گردید.
    از پیاز سیر پس از خشک کردن و پودر نمودن، با روش پرکولاسیون (Perculation) عصاره آبی و الکلی تهیه گردید. به منظور حذف اثر احتمالی الکل و تغلیظ عصاره با استفاده از روش تقطیر در خلا الکل موجود در عصاره خارج شد. به نحوی که هر یک میلی لیتر عصاره تهیه شده حاوی یک گرم پودر سیر باشد. از عصاره موجود به صورت محلولهایی با غلظت مختلف تهیه گردید.
    برای تعیین غلظت عصاره سیر و نیز حجم عصاره قابل تحمل برای موش های سفید آزمایشگاهی، در ابتدا با غلظت های مختلف 20، 60، 80 درصد عصاره الکلی و آبی به مدل آزمایشگاهی خورانده شد که در نهایت حجم 0.5 میلی لیتر و غلظت 5 و 20 درصد عصاره آبی و الکلی انتخاب گردید. چهار گروه موش های آلوده به دو شکل Syphocia, obvelata و Hymenolepis, nana. (var. fraterrna) انتخاب و از عصاره های الکلی و آبی به مدت 4 روز به هر گروه خورانده شد. یک گروه نیز به عنوان کنترل انتخاب گردید.
    عصاره های الکلی و آبی 5 و 20 درصد به ترتیب: 57.1، 85.7، 14.3 و 28.6 درصد موش های آلوده به S.obvelata را درمان نمود.
    عصاره های الکلی و آبی 5 و 20 درصد بر روی H.nana به ترتیب بر: 20 و 25، 20 و 40 درصد موش های آلوده اثر درمانی نشان داد. بطور کلی اثر عصاره الکلی در مقایسه با عصاره آبی بیشتر بود.
    بررسی حاضر نشان می دهد عصاره های الکلی سیر بر روی آلودگی با S.obvelata اثر قابل قبول ضد انگلی داشته و عصاره های الکلی در مقایسه با عصاره های آبی موثرتر می باشد.
    بنظر می رسد عصاره الکلی سیر در کنار درمان دارویی بتواند بر آلودگی خانواده اکسیوریده ها موثر باشد.
    کلیدواژگان: سیر، هیمنولیپیس نانا، سیفوسیا ابولاتا، Invivo
  • بررسی نقش آنتی بیوتتیک تراپی سیستمیک بعد از عمل در بیماران جراحی شده به علت عفونت مزمن گوش میانی
    سید مجتبی ابطحی، سید مصطفی هاشمی، سید مجتبی صفوی صفحه 19
    عفونت مزمن گوش میانی از شایعترین بیماری های گوش میانی است که به سبب پیدایش پاتولوژی غیر قابل برگشت در گوش میانی ایجاد می شود. برای درمان این بیماران، به دلیل مقاوم بودن به درمان دارویی، معمولا انجام عمل جراحی ضروری است. در اکثر مراکز درمانی پس از انجام عمل جراحی، آنتی بیوتیک تراپی برای بیماران تجویز می شود. امروزه در مورد لزوم انجام چنین درمانی تردیدهایی به وجود آمده است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه نتایج عمل جراحی با استفاده و یا بدون استفاده از آنتی بیوتیک سیستمیک است. مطالعه بر روی 112 بیمار که به علت COM (chronic otitis Media) تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انجام پذیرفت. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه تقسیم شدند. به گروه مورد 48 ساعت آمپی سیلین وریدی و سپس یک هفته آموکسی سیلین خوراکی داده شد. گروه شاهد هیچ گونه آنتی بیوتیکی دریافت نکردند. بیماران حداقل 3 ماه از نظر عفونت بعد از عمل و شکست گرافت معاینه شدند. هیچ گونه اختلاف معنی داری بین گروه مورد و شاهد از نظر بروز عفونت و شکست گرافت مشاهده نشد.
    با توجه به یافته های این مطالعه، استفاده از آنتی بیوتیک تراپی بعد از عمل در بیماران مبتلا به COM توصیه نمی شود.
    کلیدواژگان: اوتیت مدیا، اوتیت مدیای مزمن، آنتی بیوتیک تراپی، پروفیلا کتیک، شکست گرافت، عفونت بعد از عمل
  • گانگرن وسیع روده باریک ناشی از ولولوس اولیه در دوران حاملگی / گزارش مورد
    اکبر بهداد صفحه 23
    انسداد روده در دوران حاملگی نادر است. مرگ و میر مادر و جنین را نسبت به توده جامعه مبتلا افزایش می دهد.
    ولولوس روده 25 درصد از علل انسداد روده در دوران حاملگی را تشکیل می دهد، در حالی که در بیماران غیر حامله این میزان 3 تا 5 درصد می باشد. حاملگی ممکن است تشخیص زودرس بیماری را بپوشاند.
    مهمترین علت انسداد روده در دوران حاملگی، چسبندگی روده، ولولوس و انواژیناسیون می باشد. سایر علل انسداد Malrotation و باندهای مادرزادی است.
    ولولوس اولیه روده باریک در بالغین نادر است. تا سال 1994 در ژاپن 14 مورد از آن گزارش شده است. تشخیص قبل از عمل مشکل است زیرا معاینه بالینی و عکس ساده شکم از ارزش محدودی برخوردار می باشد.
    ولولوس روده باریک نادر و یک اورژانس جراحی است که حیات بشری را تهدید می کند. عامل ولولوس ممکن است اولیه باشد همان طوری که در افریقا و آسیا دیده می شود در حالی که نوع ثانویه که عوامل مستعد کننده در ایجاد آن دخیل می باشند را در کشورهای غربی می توان دید.
  • ارزشیابی الگوی مصرف وارفاین در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
    امیر هوشنگ زرگرزاده، علی محمد تمدن صفحه 26
    هدف مطالعه، سنجش کیفی و سیستماتیک الگوی تجویز و پایش داروی وارفارین به منظور یافتن نقاط بحرانی و اصلاح کیفیت مراقبتهای دارویی است.
    مطالعه به صورت مقطعی و گذشته نگر (Retrospective) انجام شده و داده های مربوط به الگوی تجویز پزشکان و پایش از پرونده 300 بیمار تحت درمان با وارفارین در بیمارستانهای الزهرا (س)، نور و چمران جمع آوری و چک لیست ارزشیابی مصرف برای هر نمونه تکمیل شد. درصد توافق شاخصهای الگوی تجویز و پایش بیمار در کل نمونه محاسبه شده و بر مبنای حد آستانه هر شاخص نسبت به پذیرفته شدن آن قضاوت شد.
    درصد توافق شاخصهای دوز شروع، تنظیم دوز نگهدارنده، PT/INR بیمار ظرف دو روز قبل از مرخص شدن، زمان شروع مصرف وارفارین بعد از هپارین درمانی، تداخلات دارویی کمتر از حد آستانه پذیرش و درصد عارضه خونریزی بیش از حد مورد انتظار بود. بنابراین، عملکرد پزشکان در اغلب جنبه های درمان با وارفارین کمتر از حد مطلوب تشخیص داده شده و اصلاح کیفیت مراقبتها لازم به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: وارفاین، مصرف منطقی، ارزشیابی الگویی، مصرف دارو
  • پیشگیری از سردرد بعد از عمل جراحی اب مروارید / بررسی مقایسه ای سه پیش داروی مختلف
    خسرو نقیبی، مهرداد نوروزی، پروین مهذب نیا صفحه 33
    سر درد یک یافته شایع نورولوژیک بعد از اعمال جراحی و بخصوص بعد از اعمال جراحی سرپایی می باشد. در مواردی که از گازهای هوشبر استنشاقی در حین اعمال جراحی استفاده شود، احتمال بروز آن افزایش می یابد. با توجه به آمارهای بحث انگیزی که در خصوص فراوانی سردرد بعد از اعمال جراحی مختلف مطرح گردیده و همچنین نظر به اینکه در مورد شدت سردرد بعد از اعمال جراحی و مقایسه داروهای موثر در پیشگیری از آن مطالعات معدودی صورت گرفته است، اثرات سه پیش داروی موثر و متداول در پیشگیری از سردرد بعد از اعمال جراحی کاتاراکت مورد مقایسه قرار گرفت.
    در یک کارآزمایی بالینی دو سوکور، چهار گروه 40 نفری از بیماران 40 تا 65 ساله که در زمان آماده سازی برای عمل جراحی کاتاراکت به ترتیب ارگوتامین سی، ایندومتاسین، استامینوفن و دارونما دریافت کرده بودند، از نظر فراوانی و شدت سردرد بعد از عمل مورد مقایسه قرار گرفتند.
    فراوانی سردرد در 24 ساعت اولیه بعد از عمل جراحی کاتاراکت در گروه های ارگوتامین سی، ایندومتاسین، استامینوفن و پلاسبو به ترتیب: 47.5، 42.5، 62.5 و 72.5 درصد بوده و همچنین شدت سردرد پس از عمل در گروه های مختلف اختلاف معنی داری داشته و در مورد ایندومتاسین به صورت معنی داری کمتر از گروه های دیگر بوده است (p=0.01).
    ایندومتاسین داروی پیشگیری کننده مناسبی برای جلوگیری از سردرد بعد از عمل جراحی کاتاراکت در بیماران می باشد.
    کلیدواژگان: سردرد بعد از عمل، کاتاراکت، ارگتامین سی، ایندومتاسین، استامینوفن
  • شیوع ندول روماتوئیدی و بررسی عوامل مرتبط با آن در 1500 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید
    هادی کریم زاده، احمد بیات، شیدا اویس قرن صفحه 38
    آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن چند سیستمی با علتی ناشناخته و با شیوع حدود یک درصد جمعیت است. ندول روماتوئیدی یکی از معیارهای اصلی تشخیصی آن می باشد. در این مطالعه سعی در بررسی فراوانی ندول روماتوئیدی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و ارتباط آن با سن، جنس، سرعت رسوب گلبولهای قرمز، فاکتور روماتوئیدی، پلاکت و شدت بیماری شده است. بنابراین، طی دو سال، 1500 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به درمانگاه سرپایی روماتولوژی در شهر اصفهان مورد معاینه کامل بالینی قرار گرفتند. درصد فراوانی ندول روماتوئیدی در این بیماران، 2.53 درصد تشخیص داده شد. شیوع ندول روماتوئیدی در مردان در مقایسه با زنان بیشتر می باشد 3.6) درصد در مقایسه با 2.2 درصد(همچنین شیوع آرتریت روماتوئید در زنان نسبت به مردان حدود 3.5 برابر به دست آمد 78.2) درصد زن در مقابل 21.8 درصد مرد(. بیشترین فراوانی ندول در گروه سنی 41-50 سال مشاهده شد. بین فاکتور روماتوئیدی، سرعت رسوب گلبولهای قرمز و پلاکت در گروه سنی بیماران دارای ندول و بدون ندول ارتباط مشخصی به دست نیامد، در مقابل، در بیماران دارای ندول روماتوئیدی، بیماری از نظر فعالیت و وسعت از شدت بیشتری برخوردار بود. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که احتمالا آرتریت روماتوئید در جامعه ما سیر و پروگنوز بهتری نسبت به جوامع خارجی دارد.
    کلیدواژگان: ارتریت روماتوئید، ندول روماتوئید، فاکتور روماتوئید، سرعت رسوب گلبولهای قرمز، پلاکت
  • مقایسه اثر تزریق خارج آمنیوتیکی هیدروکورتیزون با نرمال سالین در آینداکشن زایمان
    فاطمه مستاجران، صدیقه زارعی، هاله وفایی صفحه 44
    60 نفر از خانم های شکم اول با دیلاتاسیون زیر 3 سانتی متر و سرویکس نامناسب برای ایجاد لیبر انتخاب و به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند که از طریق سوندفولی داخل سرویکال هیدروکورتیزون و یک گروه نرمال سالین خارج آمنینوتیکی دریافت کردند. پس از 4-6 ساعت، سوند خارج و به طریق معمول با اکسی توسین اینداکشن زایمان شروع شد و فواصل زمانی اینداکشن زایمان تا رسیدن به فاز فعال و زایمان محاسبه گردید.
    با استفاده از روش های آماری T-test، مدت زمان آغاز اینداکشن تا فاز فعال زایمانی و ایندکشن تا زمان زایمان محاسبه و مقایسه گردید. مشخص شد که 2.5 ساعت تفاوت زمانی اینداکشن تا زایمان بین دو گروه وجود دارد و همچنین زمان آغاز اینداکشن تا فاز فعال زایمان 1.4 ساعت برای گروه دریافت کننده هیدروکورتیزون کوتاهتر بود.
    با توجه به موثرتر بودن هیدروکورتیزون نسبت نرمال سالین و عدم وجود عوارض جنینی مادری می توان به عنوان یک روش عملی و مقرون به صرفه در کوتاه کردن پروسه زایمانی از آن استفاده کرد.
    کلیدواژگان: کورتیکواستروئید، نرمال سالین، اینداکشن، زایمانی، فولی کاتتر
  • رابطه میزان بالا رفتن قطعه ST با عوارض ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد
    جعفر گلشاهی، ژیلا بهروز صفحه 48
    بیماری های عروق کرونر از علل عمده مرگ و میر در بسیاری از کشورها بوده و الکتروکاردیوگرافی وسیله تشخیصی سریع، مطمئن، ارزان و قابل دسترس برای انفارکتوس حاد میوکارد می باشد. تعداد 120 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد مراجعه کننده به بیمارستان نور از مهر لغایت اسفندماه 1377 مورد بررسی قرار گرفتند. میزان صعود قطعه ST در الکتروکاردیوگرام با عوارض ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین سنی افراد مورد مطالعه در مردان 58.24±11 سال و در زنان 63.12±11 سال بود. در این مطالعه میانگین ST elevation با وجود درجات مختلف نارسایی قلب 3.61± 1.81 mm و بدون نارسایی قلب 3.31± 1.52 mm، در کسانی که دچار پریکاردیت بودند 2.7±0.9 mm و بدون پریکاردیت 3.14±1.6 mm و در بیمارانی که دچار تاکیکاردی بطنی بودند 5.3± 2.24 mm و کسانی که تاکیکاردی بطنی نداشتند 3.28 ±1.31 mm بود. در این مطالعه میانگین ST elevation با عوارض انفارکتوس حاد میوکارد مثل نارسایی قلب، تاکیکاردی بطنی، پریکاردیت، بلوکهای قلبی تفاوت معنی داری نداشته است (P>0.05).
    کلیدواژگان: انفارکتوس، میوکارد، عروق کرونر
  • مقایسه سرعت اثر داروهای لیتیوم، کاربامازپین، سدیم والپروات و ترکیب آنها در حمله حاد مانیا
    صفحه 53
    حمله حاد مانیا که یک اختلال شدید و شایع روانپزشکی است، باعث از دست دادن کنترل روانی بیمار می شود. با توجه به کمبود تخت و امکانات بستری و اشغال دایم تختهای موجود، کنترل هر چه سریعتر این بیماری به وسیله یک داروی تثبیت کننده خلق و یا ترکیب آنها هدف این تحقیق قرار گرفت.
    در یک پژوهش Clinical Trial 213 بیمار که با تشخیص حمله حاد مانیا بستری شدند، در 5 گروه درمانی، شامل: 40 نفر با سدیم والپروات)گروه 1 (36 نفر با لیتیوم)گروه 2 (، 36 نفر با کاربامازپین)گروه (3، 38 نفر با ترکیب لیتیوم + کاربامازپین)گروه (4 و 37 نفر با ترکیب لیتیوم +سدیم والپروات)گروه (5 تحت درمان قرار گرفتند. در طول درمان بطور روزانه، مصاحبه روانپزشکی انجام گردید و تغییرات ثبت می شد. زمانی که کل علایم به نصف علایم بیماری در روز اول بستری تقلیل می یافت، زمان پاسخ به درمان محسوب می گردید.
    بیماران گروه یک پس از 10.1 روز، گروه دو بعد از 8.8 روز، گروه سه بعد از 12.6 روز، گروه چهار پس از 9.4 روز و گروه پنج پس از 7.1 روز به درمان پاسخ دادند. ترکیب سدیم والپروات + لیتیوم با اختلاف معنی داری زودتر از کاربامازپین، لیتیوم و ترکیب آنها و سدیم والپروات به تنهایی اثر کرد. از طرفی، کاربامازپین با اختلاف معنی داری نسبت به بقیه داروها و ترکیب آنها دیرتر اثر نموده است. در بین سایر گروه ها تفاوتهایی وجود دارد ولی در حد معنی دار نیست. بطور کلی میزان اثر داروی سدیم والپروات 80 درصد، لیتیوم 89 درصد، کاربامازپین 69 درصد، لیتیوم + کارباماپین 87 درصد و لیتیوم + سدیم والپروات 92 درصد به دست آمد.
    ترکیب دارویی لیتیوم + سدیم والپروات نسبت به سایر داروها تثبیت کننده خلق یا ترکیب آنها در زمان کوتاهتری باعث درمان حمله حاد مانیا می شود.
    کلیدواژگان: مانیای حاد، سدیم والپروات، کاربامازپین، لیتیوم کربنات
  • تاثیر اریتروپوئیتین نو ترکیب انسانی (rHu EPO) در کاهش سطح آنتی بادی های HLA در سرم بیماران نیازمند به پیوند کلیه
    منوچهر غروی، مینو ادیب، تاج سادات آجودانی صفحه 59
    برای بررسی اثرات درمانی اریتروپوئیتین، یازده بیمار)دارای آنتی بادی های ضد لکوسیتی anti HLA در سرم(که تحت درمان با همودیالیز بودند، انتخاب شدند. سطح آنتی بادی های HLA)درصد پانل راکتیو آنتی بادی = درصد (PRA قبل و بعد از درمان با اریتروپوئیتین به مدت 13±2 ماه در سرم آنها اندازه گیری شد.
    تعداد یازده بیمار نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند که از نظر سن، جنس، مدت دیالیز تزریق خونهای قبلی و مقدار PRA با گروه بیمار مطابق بودند. افراد گروه کنترل در مدت مطالعه اریتروپوئیتین دریافت ننمودند. درصد PRA در شروع مطالعه در تمامی بیماران حداقل 25 درصد بود. تشخیص آنتی بادی های HLA با استفاده از روش میکرولنفوسیتوتوکسیسیتی انستیتو ملی بهداشت آمریکا (NIH) و کاربرد بیست پانل لنفوسیتی متفاوت انجام گرفت.
    بعد از مدت 13±2 ماه درمان با اریتروپوییتین، میانگین درصد پانل راکتیو آنتی بادی در بیماران گروه مورد بصورت چشمگیری از 54.09 درصد به 10.9 درصد کاهش یافت و 5 نفر از بیماران با موفقیت پیوند شدند. در حالی که در گروه کنترل تغییرات میانگین PRA در همان مدت زمان تنها 1.8 درصد بود (P<0.01).
    این نتایج حاکی از آنست که در بیماران حساس شده و تحت درمان با همودیالیز، مصرف rHuEPO منجر به کاهش میزان آنتی بادی های HLA می شود. کاهش میزان آنتی بادی در بیماران تحت درمان با rHuEPO ممکنست نتیجه کاهش تعداد تزریق خونها و همچنین اثرات مستقیم اریتروپوئیتین بر واکنش های سیستم ایمنی باشد.
    کلیدواژگان: اریتروپوئیتین، پیوند کلیه، HLA
  • بررسی سکته قلبی و ارتباط آن با میزان ایزو آنزیمهای کراتین فسسفوکیناز
    حبیب الله ناظم صفحه 65
    ایزوآنزیمها، اشکال ملکوتی مختلف یک آنزیم می باشند که واکنشهای یکسانی را کاتالیز می کنند. دارای pHi یا pH ایزوالکتریک متفاوت هستند و بنابراین، توسط الکتروفورز قابل جداسازی از یکدیگر می باشند. آنزیم کراتین فسفوکیناز، آنزیمی است درون سلولی و مرکب از سه ایزوآنزیم که یک نوع آن به طور غالب در بافتهای عصبی، روده ها، کلیه ها و تیرویید یافت می شود. نوع دیگر در عضله قلب و عضلات اندامی و شکل سوم بطور شایع و در تمام بافتها مخصوصا در عضلات اسکلتی وجود دارد.
    مطالعه حاضر نوعی پژوهش توصیفی - مشاهده ای می باشد که بر روی 58 بیمار بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان تهران انجام گرفته و نتایج حاصل از آنالیز داده ها ذکر گردیده اند.
    در بررسی انجام گرفته مقدار طبیعی فعالیت کل این آنزیم حدود 22-135 IU/L و برای کراتین کیناز مونومر عضلانی حدود 0-2 IU/L بدست آمد.
    کلیدواژگان: ایزوآنزیم، کراتین فسفوکیناز، سکته قلبی
  • تاثیر آلودگی در بروز حاملگی، زایمان و وزن نوزاد رات
    عبدالرضا صباحی صفحه 103
    امروزه آلودگی صوتی به عنوان یکی از مشکلات جوامع بشری شناخته شده و بررسی تاثیر آن در زندگی انسانی، بسیار ضروری به نظر می رسد. نقش آلودگی صوتی به عنوان یک استرس پیرامون بیماری های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است و تاثیرات آن بر حاملگی نیز از قبیل: زایمان غیر طبیعی، زایمان زودرس و وزن نوزادان در حال بررسی می باشد. از آنجا که دوری از آلودگی صوتی در دوران حاملگی مورد تایید و تاکید قرار گرفته است. تاثیر آن بر حاملگی به منظور پژوهشی دقیقتر در این مقاله ارایه شده است.
    در این مطالعه مداخله گر، راتها به دو گروه نمونه و شاهد که هر کدام شامل تعداد کافی رات نر و ماده بودند تقسیم شده و گروه نمونه در معرض آلودگی صوتی قرار گرفت. ابتدا بروز حاملگی یا عدم آن در گروه نمونه با گروه شاهد مقایسه شد و سپس مراحل مختلف آن تا زایمان مورد مقایسه قرار گرفته و بعد از آن وزن و تعداد نوزادان گروه شاهد با نمونه مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که در گروه نمونه از تعداد کل 10 زایمان، 9 زایمان طبیعی و یکی منجر به مرگ شده است و در گروه شاهد از تعداد کل 10 زایمان، همگی طبیعی بوده اند. تعداد نوزاد در گروه نمونه 50 عدد و میانگین وزن آنها 47.76 و تعداد نوزاد در گروه شاهد 32 و میانگین وزن 41.87 بوده است.
    با توجه به نتایج، به علت اینکه از مجموع مادران باردار در گروه نمونه تنها یک مورد دچار زایمان غیر طبیعی (مرگ) شده است، اختلاف معنی داری بین دو گروه شاهد و نمونه وجود نداشته ولی بین تعداد نوزادان (P<0.003) و وزن نوزادان (P<0.005) بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود دارد، بطوریکه در گروه نمونه افزایش معنی دار وزن و تعداد نوزاد به چشم می خورد.
    با توجه به نتایج بدست آمده تحقیقات بیشتر برای روشن شدن علت افزایش تعداد و وزن نوزادان تحت تاثیر آلودگی صوتی پیشنهاد می گردد. همچنین با توجه به نتایج کلیه طرحهای انجام شده رعایت دوری از آلودگی صوتی بعنوان بهداشت دوران حاملگی ضروری می باشد.
    کلیدواژگان: آلودگی صوتی، حاملگی، استرس