فهرست مطالب

غدد درون ریز و متابولیسم ایران - سال هفتم شماره 1 (پیاپی 25، بهار 1384)

مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران
سال هفتم شماره 1 (پیاپی 25، بهار 1384)

  • 97 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1384/04/31
  • تعداد عناوین: 12
|
  • سر مقاله
  • فریدون عزیزی، آرش اعتمادی صفحه 1
  • مقالات پژوهشی
  • حمیدرضا بذرافشان، سکینه محمدیان، آرش اردوخانی*، نفیسه عبداللهی، مهدی هدایتی، فریدون عزیزی صفحه 5
    مقدمه

    با گذشت یک دهه از مصرف همگانی نمک های یددار در کشور، بررسی حاضر به منظور ارزیابی شیوع گواتر در گرگان انجام شد.

    مواد و روش ها

    از فروردین تا خرداد 1382، 1400 (500 دختر و 900 پسر) کودک 11-7 ساله از 12 مدرسه که به طور تصادفی از میان مدارس گرگان انتخاب شدند برای ارزیابی گواتر با روش لمس مورد معاینه بالینی قرار گرفتند. 183 نمونه ادرار صبحگاهی (101 دختر و 82 پسر) به طور تصادفی از کودکان دارای گواتر برای اندازه گیری غلظت ید با روش هضم کالتوف گرداوری شد.

    یافته ها

    گواتر در 370 (26.4%) کودک، 173 (34.6%) دختر و 197 (21.9%) پسر شناسایی گردید. شیوع گواتر در دختران 9، 10 و 11 ساله به ترتیب 31، 37 و 52 درصد به دست آمد که بیش از شیوع آن در پسران 9، 10 و 11 ساله (به ترتیب 17.2، 20 و 23.3 درصد) بود (مقادیر p به ترتیب کمتر از 0.012 و0.003 و 0.0001) و بیشترین نسبت شانس برابر با 4/7 در جمعیت 11 ساله به دست آمد (فاصله اطمینان 2.71-8.00: 95%). میانه (محدوده؛ فاصله اطمینان 95%) مقادیر ید ادرار در کودکان 190μg/L (600-20؛ 230-190) بود. مقادیر مذکور در پسران 220μg/L (590-30؛ 261-212) و در دختران 170μg/L (600-20؛ 217-170) به دست آمد (P=0.001). مقادیر ید ادرار کمتر از50μg/L و 100 به ترتیب در 4 (2/2%) و 16 (8.7%) کودک دارای گواتر وجود داشت. مقادیر ید ادرار کمتر از 100μg/L در دختران 11-10 ساله بیش از پسران 11-10 ساله (P=0.02) و دختران 9-7 ساله (P=0.03) دیده شد. در میان کودکان دارای گواتر، 86 نفر (47%) دارای ید ادرار ≥200μg/L بودند. 9 نفر (22%) از دختران 11-10 ساله دارای گواتر، مقادیر ید ادرار کمتر از 100μg/L داشتند.

    نتیجه گیری

    بر اساس مقادیر ید ادرار، گرگان منطقه ای عاری از کمبود ید است ولی به نظر می رسد هنوز تعدادی از دختران 11-10 ساله در معرض کمبود ید باشند. بررسی گواتر، میزان ید دریافتی و تغییرات هورمونی در نوجوانان توصیه می گردد.

    کلیدواژگان: ید، ادرار، گواتر، جنس، سن، ایران، کمبود ید
  • حسین محمودزاده، مهناز لنکرانی، نغمه پورپزشک، وحید حق پناه*، رامین حشمت، بابک سلیمانپور، شهریار آقاخانی، پیمان شوشتری زاده صفحه 13
    مقدمه

    درباره بروز هیپوتیروییدی درپی عمل جراحی توافق نظر وجود ندارد. گاه پس از انجام جراحی ساب توتال تیروییدکتومی بدون تجویز هورمون جایگزین بیمار بی علامت باقی می ماند و گاه پس از لوبکتومی ایسمکتومی تا 36%. هیپوتیروییدی دیده می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان بروز هیپوتیروییدی و عوامل خطرساز آن پس از تیروییدکتومی است.

    مواد و روش ها

    102 بیمار که مبتلا به سرطان تیرویید نبودند و تحت جراحی های لوبکتومی ایسمکتومی ساب توتال و نزدیک توتال (near total) تیروییدکتومی قرار گرفته بودند، به مدت یک سال بدون تجویز هورمون جایگزین تحت نظر گرفته شدند. پس از عمل جراحی، آزمایش عملکرد تیرویید به عنوان پایه و پس از آن هر 3 ماه تا یک سال بررسی شد و در صورت بروز هیپوتیروییدی، هورمون جایگزین تجویز شد تا آزمایش عملکرد تیرویید طبیعی شود. پس از طبیعی شدن TSH، برای 3 ماه دارو تجویز شد و سپس برای یک ماه دارو قطع شد تا گذرا یا پایدار بودن هیپوتیروییدی بررسی شود.

    یافته ها

    در این مطالعه 30 مرد (29?) و 72 زن (71?) شرکت داشتند. متوسط سن تمامی افراد 39±13.6 سال (زنان 38.4±5.1 و مردان 40.5±14.2 سال) بود. 36 نفر از کل بیماران با زمان متوسط بروز حدود 5±3.2 ماه، به هیپوتیروییدی مبتلا شدند (35.2%). در میان متغیرهای مورد بررسی، افزایش سن، نوع عمل جراحی (تیروییدکتومی نزدیک توتال)، گزارش آسیب شناسی (گریوز و گواتر آدنوماتوز)، نوع بیماری اولیه (گواتر مولتی ندولر سمی و گریوز)، انفیلتراسیون لنفوستیک در لام پاتولوژی، افزایش طول مدت بیماری اولیه و مصرف لووتیروکسین قبل از عمل جراحی، موارد معنی دار در ارتباط با بروز هیپوتیروییدی پس از تیروییدکتومی بودند. در صورتی که جنس، درجه تیرومگالی قبل از عمل جراحی، عوارض پس از عمل و متوسط میزان TSH که بلافاصله پس از عمل چک شد، ارتباط معنی داری با بروز هیپوتیروییدی پس از عمل نداشت.

    نتیجه گیری

    پس از تیروییدکتومی الزاما نیازی به تجویز هورمون تیرویید نیست؛ این در صورتی است که لزومی به درمان هیپوتیروییدی نباشد و بتوان با معاینات و آزمایش های متوالی بیمار را از نظر برگشت بیماری اولیه تحت نظر داشت. با توجه به درصد بالای هیپوتیروییدی در پی ابتلا به بیماری گریوز و انفیلتراسیون لنفوستیک در بررسی آسیب شناختی، این بیماران باید مورد توجه خاص قرار گیرند.

    کلیدواژگان: تیروئید کتومی، هیپوتیروئیدی، عوامل خطر، میزان بروز
  • مریم توحیدی، سید عبدالله موسوی، فرزاد حدائق، سید علیرضا سبحانی صفحه 21
    مقدمه
    پیدایش گره های تیرویید مشکل بالینی شایعی است که به دلیل احتمال بدخیمی دارای اهمیت است. بررسی سیتولوژی آسپیراسیون سوزنی ظریف (FNAC) به عنوان یک روش ساده، ایمن و دقیق در ارزیابی گره های تیرویید، پذیرش گسترده ای یافته است. مطالعات متعدد در زمینه ارزش تشخیصی FNAC تیرویید، با به کار بردن روش های متفاوت، میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و دقت تشخیصی متفاوتی را گزارش کرده اند.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه گذشته نگر، 1397 نمونه FNAC (1242 زن و 155مرد، نسبت زن به مرد=8) با محدوده سنی 85-7 سال، در یک دوره هشت ساله از مهر ماه 1375 تا پایان شهریور 1383 در گروه پاتولوژی دانشکده پزشکی بندرعباس بررسی شدند. نتایج سیتولوژی به 5 گروه ناکافی، زیر حد مطلوب، خوش خیم، بدخیم و مشکوک تقسیم شدند. در 101 مورد از بیماران (88 زن و 13 مرد، نسبت زن به مرد=7) با محدوده سنی 70-17 سال، امکان دسترسی به لام های نمونه تیروییدکتومی آنها وجود داشت.
    یافته ها
    در بررسی نمونه های FNAC، 11.3% نمونه غیرتشخیصی (شامل موارد ناکافی 5.4% و زیر حدمطلوب 5.9%) وجود داشت. 75.2% از گره ها خوش خیم، 3.8% بدخیم و 9.7% مشکوک بودند. تشخیص هیستوپاتولوژیک نهایی در 65/3% موارد خوش خیم و در 34.7% موارد بدخیم بوده، شایع ترین ضایعات خوش خیم گواتر آدنوماتوز و گواتر کولویید و شایع ترین بدخیمی کارسینوم پاپیلاری بود. پس از مقایسه نتایج FNAC با تشخیص های هیستوپاتولوژی، با در نظر گرفتن موارد مشکوک و بدخیم FNAC به عنوان مثبت سیتولوژیک و تشخیص نهایی بدخیم (بدون موارد کارسینوم پاپیلاری نهفته) به عنوان مثبت هیستوپاتولوژیک، حساسیت 91% FNAC، ویژگی67%، ارزش اخباری مثبت و منفی 58% و 94% و دقت تشخیصی برابر 75% بود.
    نتیجه گیری
    FNAC در ارزیابی گره های تیرویید و انتخاب مناسب بیماران برای جراحی دارای دقت تشخیصی قابل قبول است ولی در مناطقی که شیوع ضایعات فولیکولار بالاست، به دلیل محدودیت FNAC در افتراق دقیق ضایعات فولیکولار از یکدیگر، از میزان ویژگی و ارزش اخباری مثبت آن کاسته می شود. به هر صورت،FNAC تیرویید همواره در کنار قضاوت بالینی راهگشا بوده هرگز جایگزین آن نخواهد شد.
    کلیدواژگان: سیتولوژی آسپیراسیون سوزنی ظریف، گره های تیروئید، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی
  • نوشین افشار مقدم، علی کچویی صفحه 31
    مقدمه
    گره های تیرویید (Thyroid Nodule) از بیماری های شایع تیرویید هستند. در صورت وجود آنها بررسی جهت رد بدخیمی ضرورت دارد. روش های تشخیصی با ارزش دراین زمینه سونوگرافی و آسپیراسیون سوزنی ظریف (FNA) است. در این مطالعه این دو روش را با یافته های پاتولوژی بعد از عمل جراحی مقایسه می کنیم.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی طی 3 سال از سال 1379 تا 1381 در بیمارستان الزهرا (س) دانشگاه اصفهان انجام گرفت. در 96 گره قابل لمس تیرویید یافته های سونوگرافی داپلر رنگی و آسپیراسیون سوزنی ظریف از نظر همخوانی با یافته های پاتولوژی پس از عمل جراحی مقایسه شدند. برای هر دو روش ارزش تشخیصی به صورت میزان همخوانی، حساسیت و ویژگی تشخیصی برآورد شد.
    یافته ها
    از مجموع 96 نمونه، در 64 مورد (66.6%) جواب سونوگرافی و آسپیراسیون سوزنی ظریف با پاتولوژی بعد از عمل جراحی یکسان بوده است. میزان همخوانی سونوگرافی و سیتولوژی با پاتولوژی بعد از عمل به ترتیب 82.3% (79مورد) و 75% (72 مورد) بود. میزان همخوانی دو روش سونوگرافی و سیتولوژی با نتایج بعد از عمل برای ضایعات نئوپلاستیک به ترتیب 17.7% و 23.9% و در ضایعات غیرنئوپلاستیک به ترتیب 64/5% و 51% بود.
    نتیجه گیری
    با روش های سیتولوژی، گواترهای آدنوماتوئید را از نئوپلاسم های فولیکولر نمی توان تمیز داد در حالی که در روش سونوگرافی داپلر رنگی با رویت هاله محیطی هیپواکوی کپسول محیطی و تعداد ضایعه این افتراق به سهولت انجام می گیرد.
    کلیدواژگان: آسپیراسیون سوزنی ظریف (FNA)، سونوگرافی داپلر رنگی، گره تیروئید
  • مرجان باژن، ناصر کلانتری، معصومه غفارپور، آناهیتا هوشیار راد، حمید علوی مجد صفحه 37
    مقدمه
    چاقی مهمترین مشکل تغذیه ای بهداشتی نوجوانان در کشورهای توسعه یافته است. امروزه در کشورهای در حال توسعه نیز به دلیل تغییر در شیوه زندگی، مدرنیزه شدن و توسعه شهرنشینی، شیوع چاقی رو به افزایش است. به دلیل محدودیت اطلاعات در زمینه شیوع چاقی در دوره نوجوانی در ایران، مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه چاقی و نحوه توزیع چربی بدن با الگوی مصرف مواد غذایی بر روی نمونه ای از دختران دانش آموز 17-14 ساله شهر لاهیجان در سال 80-1379 انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    در این بررسی توصیفی تحلیلی، 400 دختر دبیرستانی به تفکیک مقطع تحصیلی با روش نمونه گیری طبقه ای و به طور تصادفی از 12 مدرسه انتخاب شدند. پرسشنامه های دموگرافیک، 24 ساعت یادآمد خوراک یک روزه، عادات غذایی و بسامد مصرف مواد غذایی برای تمامی نمونه ها تکمیل شد. وزن، قد، دور کمر و دور باسن اندازه گیری و BMI و WHR محاسبه شد. در این مطالعه BMI بیشتر یا مساوی صدکهای 85 و 95 استاندارد WHO برای سن و جنس به ترتیب به عنوان اضافه وزن و چاقی و WHR بیشتر یا مساوی 0.8 به عنوان چاقی شکمی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های –t غیرمزدوج، کای دو، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد.
    یافته ها
    براساس نتایج این بررسی شیوع چاقی و اضافه وزن در دختران نوجوان به ترتیب 5.3 و 14.8 درصد بود. 21.5 درصد کل نمونه های مورد بررسی و 66.7 درصد دختران چاق، چاقی شکمی داشتند. میانگین میزان دریافت انرژی، کربوهیدرات و چربی در دانش آموزان دارای اضافه وزن/ چاق در مقایسه با نمونه های کم وزن و طبیعی به مقدار معنی داری بیشتر بود (p<0.0001).
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که افزایش مصرف غذاهای پرچرب و حاوی مقادیر بالای کربوهیدرات نقش مهمی در افزایش دریافت انرژی و در نتیجه بروز چاقی در نوجوانان دارد. بعلاوه، در دختران چاق چربی بیشتر در نواحی مرکزی بدن ذخیره می شود. با توجه به اینکه چاقی شکمی عامل خطر انواع بیماری ها از قبیل بیماری های قلبی- عروقی، افزایش فشار خون و دیابت است، لزوم توجه به این گروه سنی و برنامه ریزی درجهت بهبود وضع تغذیه و تصحیح عادات غذایی آنان توصیه می شود.
    کلیدواژگان: دختران نوجوان، چاقی، توزیع چربی بدن، الگوی مصرف مواد غذایی
  • حسن مظفری خسروی، سیدعلی کشاورز، فریدون سیاسی، رضا اشراقیان، رضا مجدزاده، ربابه شیخ الاسلام صفحه 45
    مقدمه
    مطالعات مختلفی در زمینه اثر تجویز مکمل روی بر وضعیت آن در شیر انجام شده است ولی هنوز اثر آن بر وضعیت روی شیر و بر رشد شیرخواران به خوبی، به ویژه در نواحی دچار کمبود حاشیه ای روی مشخص نیست. هدف این مطالعه تعیین اثر تجویز روی تکمیلی در شش ماهه اول شیردهی بر غلظت روی شیر، روی پلاسمای مادران و وضعیت رشد طولی شیرخواران بوده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع کارآزمایی در فیلد بوده که به صورت دو سوکور در شهر یزد انجام گرفته است. 139 مادر شیرده در 5 تا 10 روز پس از زایمان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به یک گروه دو روز در هفته هر بار 250mg روی تکمیلی (سولفات روی) و به گروه دیگر دارونما به مدت شش ماه داده شد. در ماه اول و ششم شیردهی نمونه خون و هر ماه نمونه شیر گرفته شد. یادآمد خوراک 24 ساعته و مشخصات انتروپومتریک شیرخواران و برخی متغیرها ثبت شد. روی به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری شد.
    یافته ها
    پیروی مادران در مصرف کپسول ها، در کل 9/92 درصد و به تفکیک در گروه گیرندگان روی و دارونما به ترتیب 1/91 و 4/94 درصد بوده است. میانگین روی پلاسمای مادران در ماه اول و ششم شیردهی در گیرندگان روی تکمیلی به ترتیب 124.9±52.8 و (p=0.38) 121±27.1 و برای گیرندگان دارونما به ترتیب 134±49.1 و (p=0.005)? g/dL115.6±23 به دست آمد. میانگین غلظت روی شیر از ماه اول تا ششم در گیرندگان روی تکمیلی به ترتیب 310±138، 226±84، 182±79، 159±73، 111±54 و 118±64 و برای گیرندگان دارونما نیز به ترتیب322±161، 212±90، 152±69، 129±57ریال 103±66 و? g/dL 109±70 به دست آمد. غلظت روی شیر تا ماه ششم در هردو گروه سیر نزولی داشت ولی این روند در گروه گیرنده دارونما شیب بیشتری داشت، به طوری که ماه سوم و چهارم تفاوت بین دو گروه معنی دار شد. متوسط رواداشت تامین شده انرژی و روی در مادران گیرنده روی به ترتیب 97 و 76.5 و برای گروه دارونما نیز به ترتیب 99 و 74 درصد حاصل شده است. به طور کلی برای شیرخواران گروه گیرنده روی 3.28 درصد و برای شیرخواران گروه دارونما 4.26 درصد از رواداشت روی تامین شد. در مدت شش ماه، شیرخواران مادران گیرنده روی، 3.6 سانتی متر رشد طولی بیشتری داشتند. مقادیر خطر نسبی بازماندگی از رشد در شیرخواران از ماه سوم به بعد معنی دار به دست آمد.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه مشابه برخی مطالعات، تجویز روی به مادران شیرده در افزایش روی پلاسما و شیر مادران نسبتا موثر بوده و سرعت و میزان رشد شیرخواران، به ویژه رشد طولی آنها را افزایش داده است. از این رو، تجویز روی تکمیلی به مادران شیرده در شش ماهه اول شیردهی پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: روی تکمیلی، مادر شیرده، کمبود روی، رشد طولی، اطفال شیر مادرخوار
  • حبیب الله مصطفوی، محمدحسین دباغ منش*، نجف زارع صفحه 57
    مقدمه

    هدف از این مطالعه مشخص کردن شیوع چاقی و اضافه وزن در نوجوانان و تغییرات شیوع چاقی در بزرگسالان ساکن شهر شیراز بوده است.

    مواد و روش ها

    از دی ماه سال 1380 تا فروردین ماه سال 1381 یک مطالعه مقطعی بر روی جمعیت ساکن شهر شیراز انجام شد و با نمونه گیری سیستماتیک تصادفی 4048 نفر انتخاب شدند که شامل 803 نوجوان (18-13 سال) و 3245 بزرگسال (بیش از 18 سال) بودند. اندازه گیری قد و وزن انجام شد و نمایه توده بدن مشخص شد؛ سپس میزان شیوع چاقی و اضافه وزن برای هر جنس در هرگروه سنی مشخص شد.

    یافته ها

    شیوع چاقی در نوجوانان 2.9% و اضافه وزن 11/3% به دست آمد در حالی که میزان شیوع چاقی در بزرگسالان 11.7% و اضافه وزن 33.3% بود. شیوع چاقی و اضافه وزن در زنان شایع تر از مردان بود (p<0.001). در زنان و مردان بیشترین شیوع چاقی در گروه سنی 50 تا 59 سال و بیشترین شیوع اضافه وزن در گروه سنی 40 تا 49 سال مشاهده شد. متوسط نمایه توده بدن در دختران 20.6±3.8، در پسران 19.4±3.4، در زنان 25.3±3.6 و در مردان 23.8±3.8 به دست آمد.

    نتیجه گیری

    این گزارش نشان داد که درصد قابل توجهی از نوجوانان در جمعیت شهرنشین شیراز دارای اضافه وزن بوده شیوع چاقی در بزرگسالان و نیز متوسط نمایه توده بدن در جمعیت بزرگسال شهرنشین جنوب ایران افزایش یافته است. به نظر می رسد باید راهکارها و برنامه های مشخص برای کاهش و کنترل وزن در اولویت های بهداشتی قرارگیرد.

    کلیدواژگان: اضافه وزن، چاقی، شیوع، نوجوانان، بزرگسالان
  • محسن خلیلی نجف آبادی، علی باقری، علی هداوندخانی صفحه 67
    مقدمه
    محور هیپوتالاموس هیپوفیز در انواع وابستگی های دارویی، به خصوص اعتیاد به مواد مخدر تحت تاثیر قرار می گیرد. با توجه به نقش کلیدی تیرویید در فعالیت های حیاتی انسان و ارتباط مستقیم تیرویید با محور هیپوتالاموس هیپوفیز، این مطالعه به بررسی اثر مزمن مورفین (وابستگی به مورفین) بر ترشحات تیرویید پرداخته است. شاید بتوان از نتایج این مطالعه برای درمان بیماران معتاد که علاوه بر تغییرات روانی با تغییرات فیزیولوژیک بدن هم رو به رو هستند استفاده کرد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه بر روی موش های صحرایی نر نژاد ویستار انجام گرفت. اندازه گیری غلظت هورمون های T3، T4، و TSH در سرم جدا شده از خون رترو اوربیتال رت ها توسط کیت های هورمونی و به روش الیزا انجام پذیرفت (گروه شاهد n=50). سپس با مصرف 21 روزه مورفین (خوراکی و از طریق آب آشامیدنی) موش ها معتاد شدند. با خونگیری مجدد از موش ها اندازه گیری هورمون ها مجددا (گروه معتادn=50) انجام گرفت. در مرحله بعد موش های معتاد به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول با تزریق نالوکسان (2mg/kg) سندروم ترک فارماکولوژیک ایجاد شد (نالوکسان پس تیمار). در گروه دوم با قطع مصرف مورفین (بعد از 21 روز) علایم سندروم ترک فیزیولوژیک مشاهده و بررسی شد. پس از بروز علایم سندروم ترک در دو گروه فیزیولوژیک و فارماکولوژیک، خونگیری و اندازه گیری های هورمونی مجددا انجام گرفت. در گروه جداگانه ای قبل از مصرف مزمن مورفین، نالوکسان به صورت پیش تیمار تزریق و سپس مقادیر هورمونی اندازه گیری و با گروه های دیگر مقایسه شد (n=20).
    یافته ها
    مقادیر T3،T4 و TSH طی مصرف مزمن مورفین به ترتیب 17.83 و 39.15 درصد کاهش یافت،TSH بدون تغییر بود و T3UP به میزان 18.16 درصد افزایش معنی دار یافت. مصرف نالوکسان پس تیمار (ترک فارماکولوژیک) سبب افزایش معنی دار اثر کاهشی مورفین بر T3 و کاهش اثر افزایشی مورفین بر T3UP گردید. تزریق نالوکسان پیش تیمار در هیچ یک از اثرات مورفین بر هورمون های مذکور تغییر معنی داری ایجاد نکرد.
    نتیجه گیری
    کاهش T3 و T4 در دوره مصرف مزمن مورفین و عدم تغییر بارز میزان TSH در این دوره نشان دهنده عواملی است که خارج از محور هیپوتالاموس هیپوفیز در تغییر این هورمون ها موثر است. با توجه به افزایش معنی دار T3UP در دوره مصرف مزمن مورفین، احتمال افزایش ساخت پروتئین های متصل شونده به هورمون های تیروییدی بالا رفته به این ترتیب می توان کاهش هورمون های مذکور را طی مصرف مزمن مورفین توجیه کرد.
    کلیدواژگان: اعتیاد، سندروم ترک، تیروکسین، تری یدوتیرونین، هورمون تحریک کننده غده تیروئید، موش صحرایی
  • سعید نظیفی، مهدی صائب، مرتضی یاوری، جعفر جلایی صفحه 73
    مقدمه
    در این مطالعه تاثیر پودر پسته وحشی (بنه) بر چربی ها و لیپوپروتیین های سرم خون خرگوش (به عنوان مدل حیوانی برای انسان) بررسی شد.
    مواد و روش ها
    سی قطعه خرگوش نر سالم انتخاب و به طور تصادفی به 6 گروه مختلف تقسیم شدند. به هر گروه آزمایشی (شامل 5 قطعه خرگوش) درصدهای متفاوتی از پودر پسته وحشی (10% و 100%)، کلسترول، روغن نباتی و روغن دنبه داده شد. چربی ها و لیپوپروتیین های سرم خون به روش های متداول آزمایشگاهی مورد سنجش قرار گرفتند.
    یافته ها
    پس از مصرف جیره های حاوی 10 و 100 درصد پودر پسته وحشی غلظت تری گلیسرید، کلسترول، لیپیدتام،HDL کلسترول،VLDL کلسترول و -LDL کلسترول سرم در دفعات مختلف نمونه گیری اختلاف آماری معنی دار نشان دادند (P<0.05) به طوری که با پیشرفت زمان مصرف جیره های حاوی 10 و 100 درصد پودر پسته وحشی، روند کاهش معنی داری در غلظت تری گلیسرید، کلسترول، لیپیدتام، VLDL کلسترول وLDL کلسترول و افزایش معنی داری در غلظتHDL کلسترول سرم دیده شد (P<0.05). مصرف جیره حاوی 10% روغن نباتی در خرگوش های نر با افزایش معنی داری در غلظت تری گلیسرید، کلسترول و لیپوپروتیین های سرم (LDL، VLDL و HDL) همراه بود (P<0.05). مصرف جیره حاوی 10% روغن دنبه در خرگوش های نر منجر به کاهش معنی داری در غلظت HDL کلسترول و لیپیدتام سرم شد (P<0.05). در این حالت، سایر چربی ها و لیپوپروتیین ها روند کاهش یا افزایش مشخصی نشان ندادند. مصرف جیره حاوی 1% کلسترول با کاهش معنی داری در غلظت تری گلیسرید،HDL کلسترول و -VLDL کلسترول سرم و افزایش معنی داری در غلظت کلسترول و LDL کلسترول سرم همراه بود (P<0.05).
    نتیجه گیری
    به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که مصرف پودر پسته وحشی به دلیل داشتن درصد قابل توجهی از اسیدهای چرب غیراشباع و اسیدهای چرب ضروری، برای پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی و آترواسکلروز و کاهش مرگ و میر ناشی از این بیماری ها مفید و سودمند است. مصرف پودر پسته وحشی سبب کاهش LDL کلسترول و افزایش HDL کلسترول سرم می شود. این تغییرات در غلظت لیپوپروتیین های سرم برای پیشگیری از بروز بیماری های قلبی عروقی اهمیت زیادی دارد.
    کلیدواژگان: پودر پسته وحشی (بنه)، چربی، لیپوپروتئین سرم، خرگوش نر
  • گزارش موردی
  • فاطمه اصفهانیان، منوچهر نخجوانی، رویا حسینی صفحه 79
    مشخصات اصلی سندروم نئوپلازی متعدد آندوکرین نوع 1 (MEN1) عبارت است از درگیری پاراتیرویید، پانکراس و هیپوفیز قدامی؛ علاوه بر آن، تومورهایی همراه به صورت ضایعات آدرنوکورتیکال، کارسینویید، لیپوما و آنژیوفیبروما نیز در این بیماران دیده می شود. این سندروم می تواند نماهای بالینی متفاوتی را در هر زمان از سیر بیماری ایجاد کند. یکی از تظاهرات این سندروم هیپرکورتیزولیسم یا سندروم کوشینگ است. هیپرکورتیزولیسم در زمینهMEN1 می تواند ناشی از علل هیپوفیزی یا غیرهیپوفیزی (ضایعات آدرنال، تومورهای کارسینویید و پانکراس) باشد. کارسینویید تیموس یک بدخیمی نادر است که در یک چهارم موارد با سندروم نئوپلازی متعدد آندوکرین نوع 1 همراه است. در مقایسه با سایر نئوپلاسم های مرتبط با MEN1 اطلاعات اندکی درباره این بدخیمی در دست است. در این مقاله یک مرد 44 ساله مبتلا به MEN1 که درگیری پانکراس (انسولینوما و گاسترینوما)، درگیری هیپوفیز (پرولاکتینوما) و هیپرپاراتیروئیدی داشته است و در سیر بیماری خود دچار سندروم کوشینگ ناشی از تومور کارسینویید تیموس شده است، معرفی و مقالات موجود در این زمینه مرور می شود.
    کلیدواژگان: سندروم نئوپلازی متعدد آندوکرین نوع 1، سندروم کوشینگ، کارسینوئید تیموس
  • اخبار همایش ها
    صفحه 87
|
  • Hr Bazrafshan, S. Mohammadian, A. Ordookhani, N. Abdolahi, M. Hedayati, F. Azizi Page 5
    Introduction

    The present study was conducted after 10 years of Universal Salt Iodization (USI) in Iran, to assess goiter prevalence in Gorgan.

    Materials And Methods

    From April to June 2003, 1400 (500 female and 900 male) children aged 7-11 years, from 12 randomly selected schools in Gorgan, were enrolled for goiter assessment by palpation. Morning spot samples were obtained from 101 female and 82 male children for urinary iodine concentration (UIC) by digestion method.

    Results

    Goiter was detected in 370 (26. 4%), 173 (34. 6%) female, and 197 (21. 9%) male children. Goiter rates in 9, 10, and 11-year females were 31, 37, and 52%, which were higher than those seen in males, of the same age, being 17. 2, 20, and 23. 3% (p values < 0. 012, < 0. 003, and < 0. 0001), respectively. The greatest odds ratio (95% confidence interval [95%CI]) was obtained in 11 year-old children (odds ratio 4. 7, 95%CI 2. 71-8.). Median (range 95%CI) UIC level in children was 190 (20-600, 190-230) µg/L. Corresponding values in males were 220 (30-590, 212-261) µg/L and in females were 170 (20-600, 190-230) µg/L, respectively (p = 0. 001). UIC < 50 and < 100 µg/L was present in 4 (2. 2%) and 16 (8.7%) goitrous children. UIC < 100 µg/L was more prevalent in 10-11 year-old girls than in boys of the same age (p=0.02) or in younger girls (p = 0. 03). Among goitrous children, 86 (47%) had UIC ≥ 200 µg/L. Nine (22%) of 10-11 year-old goitrous females had UIC < 100 µg/L.

    Conclusion

    According to UIC values, Gorgan is considered an iodine sufficient area, but it seems that some 10-11 year old females are at risk low iodine intake. Assessment of goiter, iodine intake, and hormonal changes in adolescents are recommended.

  • H. Mahmoodzadeh, M. Lankarani, N. Poorpezeshk, V. Haghpanah, R. Heshmat, B. Soleimanpour, Sh Aghakhani, P. Shooshtarizadeh Page 13
    Introduction

    The issue of hypothyroidism following thyroidectomy is still under debate. Currently all patients receive thyroid hormones while most of them really do not require such treatment. This study looks at the incidence of hypothyroidism among patients who underwent thyroidectomy in a major referral hospital and examines possible risk factors.

    Materials And Methods

    102 patients who underwent thyroidectomy in Shariati Hospital were investigated for their thyroid function profile on five occasions: just before surgery and after surgery and then three times, on a 3-monthly interval, for one year. All patients whose tests indicated hypothyroidism, were given hormone replacement therapy. The treatment continued for 3 months after normalization of the tests.

    Results

    Thirty men and 72 women were included in this study. Mean age of participants was 39±13.6 years (males: 40.5±14.2 and females: 38.4±5.1 years). Thirty-six patients developed hypothyroidism (35.2%) occurring on an average 5±3.2 months after surgery. Increased weight, operation type, histopathologic type (Grave's disease and adenomatous goiter), underlying diseases (Grave's disease and toxic multinodular goiter) and their duration, lymphocytic infiltration and use of levothyroxine before surgery were found to be associated with the incidence of hypothyroidism. On the contrary, no association between the occurrence of hypothyroidism and gender, grade of thyromegaly, post-surgical complications or immediate pre-surgical TSH level was seen.

    Conclusion

    The investigation can serve as a pilot study for more extensive studies examing the issue in the future. Indicators such as Grave's disease and lymphocytic infiltration in pathologic specimens may be used to predict the occurrence of hypothyroidism in patients undergoing thyroidectomy and limit the unnecessary usage of thyroid hormones.

  • M. Tohidi, Sa Mousavi, F. Hadaegh, Sa Sobhani Page 21
    Introduction
    Thyroid nodules are common clinical problems, their importance being due to the possibility of malignancy. Fine needle aspiration cytology-FNAC is widely accepted as a simple, safe and accurate test in the assessment of nodular thyroid disease. Several studies based on different methodologies have reported different sensitivity, specificity, positive and negative predictive values and diagnostic accuracy for thyroid FNAC.
    Materials And Methods
    In this retrospective study, 1397 FNAC cases (1242 female, 155 male, F/M=8) with an age range of 7-85 years, were reviewed for an 8-year duration in the pathology department of the Bandar-Abbas Medical School. The cytologic results were categorized in 5 groups: inadequate, suboptimal, benign, malignant and suspicious. In 101 cases (88 female, 13 male, F/M=7) with age range of 17-70 years, slides of thyroidectomy specimens were prepared.
    Results
    Evaluation of FNAC specimens, revealed 11.3% nondiagnostic cases(including inadequate 5.4% and suboptimal specimens 5.9%). Other cytologic groups were: benign- 75.2%, malignant- 3.8% and suspicious nodules- 9.7%. Final histopathologic diagnoses were benign in 65.3% and malignant in 34.7% of nodule specimens. The most common benign lesions were adenomatous and colloid goiter and the most common malignancy was papillary carcinoma. For evaluation of diagnostic value of thyroid FNAC, malignant and suspicious cases were considered as positive cytologic results and final malignant diagnoses (excluding occult papillary thyroid carcinoma) as positive histopathologic results. The sensitivity of thyroid FNAC was 91%, specificity 67%, positive and negative predictive values 58% and 94% respectively and the diagnostic accuracy 75%.
    Conclusion
    FNAC has an acceptable diagnostic accuracy in the assessment of thyroid nodules and screening of patients for thyroidectomy but in areas with high prevalence of follicular lesions, because of the limitation of FNAC to differentiate follicular lesions, specificity and positive predictive value are decreased. FNAC however is useful only as an adjunct to clinical judgment and not as a replacement.
  • N. Afshar Moghadam, A. Kachouei Page 31
    Introduction
    Thyroid nodules are frequent occurrences, and whenever diagnosed, it is necessary to rule out of malignancy. Valuable diagnostic methods in this field are sonography and fine needle aspiration. In this study while investigating these two methods, we compared them with postsurgical pathologic findings.
    Materials And Methods
    This is a cross sectional, descriptive-analytical study. Data for this study has been collected during 3 years from 2000 to 2002 in Alzahra hospital of Isfahan university. In 96 palpable thyroid nodules, the correlation between color doppler sonography and fine needle aspiration with postsurgical pathology results were compared. The correlation, sensitivity and specificity were calculated.
    Results
    Out of 96 cases, in 64 cases (66. 6%) the results for sonography and FNA were similar to those of postsurgical pathology. In 79 cases (82. 3%), the sonography results were similar to those of postsurgical pathology. In 72 cases (75%) the results of cytology were similar to those of pathology. Regarding neoplastic lesions the rates of association of the two methods, sonography and cytology, with results after surgery are respectively 17. 7% and 23. 9%. Regarding non-neoplastic lesions, the rates of association for sonograply and cytology with postsurgical pathology are respectively 64. 5% and 51%.
    Conclusion
    Cytologic methods cannot be used to differentiate between adenomatoid goiters and follicular neoplasms, whereas color doppler sonography shows the peripheral hypoechoic halo of capsule, and the number of lesions, and can differentiate the two entities.
  • M. Bazhan, N. Kalantari, M. Ghaffarpoor, A. Houshiar-Rad, H. Alavi Majd Page 37
    Introduction
    Obesity is one of the most important public health problems of adolescents in developed countries. Recently, the prevalence of obesity has increased dramatically among adolescents of developing countries as a result of changes in life style and rapid urbanization of societies. As data on the prevalence of obesity in adolescents is very sparse in Iran, the present study was conducted between 2000-2001 in high school girls, aged 14-17 years, living in Lahijan to determine the relationship between obesity and fat distribution with food consumption patterns.
    Materials And Methods
    In this descriptive-analytical study, 400 students were selected by random stratified sampling from 12 schools. Data were collected on demographic status, 24-hour dietary recall, food habits and food frequency questionnaires for all subjects. Weight, height, waist and hip circumferences were measured and BMI and WHR were calculated. BMIs at or above the 85th and 95th percentiles for age and sex (based on WHO standard) were classified as overweight and obese, respectively. Also, WHR of 0. 8 or greater was considered as central obesity. Data were analysed by the SPSS program and independent t-test, chi-square, Pearson correlation and ANOVA tests.
    Results
    The prevalences of obesity and overweight were 5. 3% and 14. 8%, respectively. 21. 5% of subjects and 66. 7% of obese girls had a central pattern of fat distribution. Mean energy, carbohydrate and fat intakes were significantly higher for overweight/obese girls than for under weight and normal weight girls (p<0. 0001).
    Conclusion
    Results showed that an increase in the consumption of fattening and refined foods plays an important role in increasing energy consumption and prevalence of obesity in adolescents. Also, in obese adolescents, fat deposition occurs in the body’s central regions. Considering that central obesity has been associated with an increased risk of cardiovascular disease, hypertension and diabetes, more attention must be paid to improving the nutritional status and initiating changes in dietary patterns of adolescents through policy making and nutritional education.
  • H. Mozaffari Khosravi, Sa Keshavarz, F. Siyasi, R. Eshraghyan, R. Majdzade, R. Shaikholeslam Page 45
    Introduction
    Over the last 20 years various studies have been conducted investigating the effect of zinc supplementation on breast milk zinc status the relation however between zinc supplementation and breast milk zinc concentration, specially in areas with marginal zinc deficiency and its effect on growth trends of breast-fed infant is not yet clear. Our aim is to determine the effect of zinc supplementation during the first 6 months of lactation on maternal plasma and breast milk zinc status and the growth trend of these breast-fed infants.
    Materials And Methods
    This study was a double blinded field trial that was performed in Yazd city. 139 lactating mothers between 5th the 10th day after delivery were randomly categorized in two groups zinc (ZS) and placebo supplemented (P). ZS group received two zinc sulphate capsules weekly, each containing 50 mg zinc element. Blood samples were obtained at the 1st and 6th month of lactation and milk samples were collected monthly up to the 6th month postpartum. Infant anthropometric measurements and the mother’s 24 dietary recalls were also recorded monthly. Milk and plasma zinc concentrations were analyzed by the atomic absorption spectrophotometer method. Data was processed by Spss Win software.
    Results
    Overall maternal compliance for intake of capsules was 92.9% and corresponding figures for the ZS and P groups were 91.1 and 94.4% respectively. The means of mother plasma zinc in the ZS group at 1st and 6th month of lactation were 124.9±52.8 (X ± SD) and 121±27.1 μg /dl (p=0.38) respectively and corresponding means for the P group 134±49. 1 and 115.6±23 μg /dl (p=0.005). The means of milk zinc concentration from months 1-6 in the Z group were 310±138, 226±84, 182±79, 159±73, 111±54, and 118±64 μg /dl respectively and corresponding means for P group were 322±161, 212±90, 152±69, 129±57, 103±66, and 109±70 respectively. The mean monthly milk zinc in each group had a descending trend, but the rate of this decline in the P group had a higher slope than did the ZS group, so that differences between two the groups in the 3rd and 4th months of lactation were significant. Daily zinc and energy intakes for mothers in the Z group were 97% and 76.5% correspinding recommended daily allowonces (RDA) respectively and the corresponding figures for P group were 99% and 74%. In infants of the ZS group 28.3% and in those of the P group, 26.4% of zinc RDA were obtained. In general, during the first 6 months of lactation, infants of the ZS group were 3.6 cm taller than infants of the P group. The relative risk for stunted malnutrition in the two groups after the 3rd month was significant.
    Conclusion
    In this study, zinc supplementation for lactating women increased plasma and milk zinc concentration and linear growth velocity. Therefore, zinc supplementation in the first 6 months of lactation, especially in marginally zinc deficienct areas, can be recommended.
  • H. Mostafavi, Mh Dabagh Manesh, N. Zare Page 57
    Introduction

    The aim of this study is to determine the prevalence of obesity and overweight in adolescents and changes in prevalence of obesity among an adult population in Shiraz.

    Materials And Methods

    From January 2001 to April 2002, a cross sectional study was conducted with a sample population (n: 4048) aged 13-99 years consisting of 803 adolescents (13-18 years) and 3245 adults (> 18 years), selected by systematic random sampling anthropometric measurements including height and weight were taken. BMI was calculated and prevalences of obesity and over weight were determined for each sex by age groups.

    Results

    Of the study population, 2. 9% of adolescents were obese and 11.3% were over weight. The prevalences of adult obesity and over weight were 11.7% and 33.3% respectively. The means for body mass index were 20.63.8 and 19.43. 4 for girls and boys respectively and 23. 8%±3.8% for men and 25. 3%3.6% for women. The prevalences of obesity and over weight are significantly higher among women obese women and men were more likely to be between 50-59 years of age and the among over weight men and women, a higher percentage were in the 40-49 year group.

    Conclusion

    This report showed a high percentage of over weight in adolescents the prevalence of obesity among adults has increased in southern Iran from several years ago. Intervention strategies and programs for weight reduction and control should be made a high public health priority.

  • M. Khalili Najafabady, A. Bagheri, A. Hadavandkhani Page 67
    Introduction
    Drug dependence, especially morphine addiction could markedly change the activity of the hypothalamic-hypophysial (H-H) axis. Thyroid secretion under the influence of H-H axis could play an important role in biological function. The present study was carried out to evaluate the effect of chronic consumption of morphine on thyroid function. For this purpose serum levels of T3, T4 and TSH were measured in male addicted rats.
    Materials And Methods
    Male wistar rats were used for this investigation. We took the blood from the retroorbital plexus, and following separation of the serum from the blood, T3, T4, and TSH were measured by special kits using the Elisa method (control group, n=50). Control animals received morphine sulfate for 21 days. At the end of 21 days, T3, T4, and TSH were again measured and the levels now introduced as those of the addict group (chronic morphine consumption, n=50). Finally, the addict group were divided into physiologic and pharmacological (post naloxone treatment) withdrawal groups (n=25 for each group). We used naloxone (2 mg/kg, i.p.) for the induction of the pharmacologic withdrawal syndrome and physiologic withdrawal was induced 24 h following discontinuation of morphine consumption. After occurrence of withdrawal signs, again (the animal’s) blood was collected for the mentioned hormone assay. Another group (naloxone pre-treatment group, n=20) received naloxone before morphine consumption.
    Results
    In addicted animals, serum levels of T3 and T4 were decreased by 17. 83 and 39. 15%, respectively and T3UP was augmented to 18. 16%. Post-treatment with naloxone (pharmacological withdrawal) could significantly enhance the decreasing effect of morphine on T3. However, the increasing effect of morphine on T3UP was reduced by naloxone post-treatment. Pre-treatment of animals with naloxone had no significant effect on morphine influence on T3, T4, and TSH.
    Conclusions
    The present study showed that the serum levels of T3 and T4 significantly decrease in chronic morphine consumption. Since no changes in TSH level were observed in addicted rats, factors other than H-H axis could affect the levels of the thyroid hormones. Considering the higher level of T3UP during morphine consumption, the increased synthesis of thyroid binding proteins may be responsible for lower levels of T3 and T4 in addicted rats.
  • S. Nazifi, M. Saeb, M. Yavari, J. Jalaee Page 73
    Introduction
    In this study the effects of turpentine powder on the concentration of lipids and lipoproteins of rabbits (as an animal model for human studies) were studied.
    Materials And Methods
    30 healthy male rabbits were chosen and then randomly allocated into 6 groups. Different percents of turpentine powder (10% and 100%) and oil compounds like vegetable oil, cholesterol and animal oil were given to each group (5 rabbits each) separately. Blood serum lipid and lipoprotein levels were analysed using routine laboratory methods.
    Results
    Treatment with 10% and 100% turpentine powder had a significant decreasing effect on triglycerides, cholesterol, total lipid, VLDL- cholesterol and LDL- cholesterol (p<0.05) and a significantly increasing effect on HDL- cholesterol (p<0.05). Treatment with 10% vegetable oil had a significantly increasing effect on triglyceride, cholesterol and lipoproteins (LDL, VLDL and HDL) (p<0.05). Following treatment with 10% animal oil, the concentrations of HDL-cholesterol and total lipid decreased significantly (p<0. 05). After treatment with 1% cholesterol, the concentrations of triglycerides, HDL- cholesterol and VLDL-cholesterol significantly decreased (p<0.05), whereas, the concentration of cholesterol and LDL-cholesterol significantly increased (p<0.05).
    Conclusion
    Treatment with turpentine powder has a significantly decreasing effect on the levels of serum lipids and lipoproteins (VLDL-cholesterol and LDL- cholesterol).
  • F. Esfahanian, M. Nakhjavani, R. Hoseyni Page 79
    Characteristic presentations of MEN1 syndrome include the involvement of parathyroid glands, pancreas & pituitary. In addition to these presentations, adrenocortical lesions, carcinoids, lipoma and angiofibroma may also be seen in these patients. MEN1 could show a variety of clinical presentations in each stage of the disease. One such presentation is Cushings syndrome. Hypercortisolism in the base of MEN1 could be a result of pituitary or nonpituitary causes (adrenal & pancreatic lesions & carcinoid tumors). Thymic carcinoid is a rare malignancy. Although, 25% of all reported cases of this tumor are MEN1 related, as compared to other MEN1 related neoplasia, there is limited information on this condition. This paper describes a 44 year-old man with MEN1, an involvment of pancreas (insulinoma & gastrinoma), pituitary (prolactinoma) and hyperparathyroidism that in the progression of the disease involved in Cushing syndrome from the thymic carcinoid. This paper also reviews literature availabe on the etiology of Cushing’s syndrome.