نشریه هفت شهر
پیاپی 17 (پاییز 1383)

اگر چه امروزه بشر توانسته است با توجه به پیشرفت هایی که در سطوح مختلف علمی و تکنولوژی کسب کرده بر بسیاری از مشکلات و آثار مخرب طبیعی فائق آید اما بلایای طبیعی همچون زلزله، سیل و طوفان همچنان خسارات مالی و جانی فراوانی به دنبال دارد و افزایش جمعیت و توسعه بیش از پیش سکونت گاه ها نیز بر این امور موثر می باشد. زلزله اخیر بم مجددا توجه دست در کاران امور شهری و به خصوص متخصصان شهرسازی را به خود معطوف داشت. زلزله ای که پیامدهای آن بر ابعاد مختلف فیزیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهر و منطقه تاثیر گذاشته و فرصتی است تا بتوان از تجربیات گذشته در جهت بازسازی ابعاد مختلف بهره گرفت...

با وقوع زمین لرزه به بزرگی 6/6 ریشتر و با شدت 9-8 درجه در مقیاس مرکالی، بامداد پنجم دی ماه 1382 در جنوب شرقی کشورمان، ویرانی شهرهای بم و بروات، مرگ 50-40 هزار نفر از اهالی منطقه و تخریب و از کار افتادن تاسیسات اساسی شهر بم نظیر فرمانداری، شهرداری. آتش نشانی، دادگستری، کلانتری ها، دانشگاه پیام نور، سینما، 100 مدرسه، 2 بیمارستان، کلیه ادارات، بانک ها، شبکه آب، برق، مخابرات و آسیب حدود 8 هزار هکتار از باغ های منطقه، آسیب 50 رشته قنات، تخریب 22 اثر از 24 اثر فرهنگی ثبت شده، ویرانی ارگ 2500 ساله بم و بالغ بر 22 هزار نفر مجروح، 75000 نفر بی خانمان و 5/1 میلیارد دلار، خسارت به دنبال داشت، که بار دیگر توجه مردم، مسؤولان و کارشناسان به ایمنی شهرها، ساختمان ها و بهینه سازی و بازسازی در مناطق ویران شده را جلب کرد...