فهرست مطالب

مجله علمی پزشکی جندی شاپور - سال چهارم شماره 2 (پیاپی 45، تابستان 1384)

مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال چهارم شماره 2 (پیاپی 45، تابستان 1384)

  • تاریخ انتشار: 1384/07/02
  • تعداد عناوین: 12
|
  • محمود هاشمی تبار، فاطمه جوادنیا، محمد علی ملک عسگر، مریم باعزم، روشنک غضنفری صفحه 106
    هدف

    کلونی بدست آمده از توده داخلی جنین قادر است تا در محیط in vitro به طور نامحدودی تکثیر پیدا کرده و به صورت تمایز نیافته باقی بماند. همچنین این کلونی سلولی در طی پاساژهای متعدد قادر است کاریوتیپ طبیعی خود را به صورت دیپلوئید حفظ کند. در این تحقیق به منظور جداسازی سلول های بنیادی، جنین موش را در مرحله بلاستوسیستی کشت داده و وضعیت مرفولوژیک سلول های حاصل از کشت توده داخلی جنین را در طی مراحل مختلف بیرون زدگی، خرد کردن، گسترش سلولی و تولید کلونی و از نظر وضعیت کروموزومی در طی پاساژهای اولیه مورد بررسی قرار گرفت.

    روش بررسی

    تعداد 20 بلاستوسیست کامل غیر فعال شده توسط میتومایسین C از جنین های موش صحرایی بر روی لایه فیدر فیبروبلاستی منتقل شدند. پس از رسیدن به مرحله بیرون زدگی، به روش مکانیکی خرد شدند. هر 3-2 روز یکبار در محیط DMEM حاوی 1000 واحد بین المللی LIF و 20 درصد FBS پاساژ داده شدند. سلول ها تا پاساژ نهم کشت داده شدند. جهت بررسی وضعیت کروموزومی با روش رنگ آمیزی گیمسا از کلونی سلولی کاریوتیپ در پاساژهای 7 و 9 استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان دادند که در مرحله گسترش سلولی کلونی ها به صورت توده های پهن یک لایه سلولی با محدوده مشخص، سیتوپلاسم نامشخص و چند عدد هسته واضح مشاهده شد. در مرحله تولید کلونی، سلول ها از حالت پهن و یک لایه به صورت یک توده کروی با محدوده مشخص تغییر حالت دادند. از نظر وضعیت کروموزومی 86 درصد سلول ها در پاساژ هفتم و 67 درصد سلول ها در پاساژ نهم کاریوتیپ طبیعی داشتند. آنیوپلوئیدی بیشتر به صورت مونوزومی و همچنین متاسنتریک مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    به طور کلی تشخیص کلونی سلول های تمایز نیافته از روی معیار مرفولوژی، پاساژ پذیری و سرعت تقسیمات صورت پذیرفت. تشخیص کلونی سلول های بنیادی جنین در مرحله گسترش سلولی اولین علامت های موفقیت جدا سازی این سلولها است.

    کلیدواژگان: توده سلولی داخلی، سلول های بنیادی جنینی، کاریوتیپ، موش
  • محمدحسن مرادی نژاد، بشیر چمیلی، سید طاهر اصفهانی صفحه 116
    هدف
    پورپورای هنوخ شوئن لاین یکی از شایع ترین بیماری های التهابی عروق کوچک و موئینه در کودکان است که با علائم پورپورای برجسته، التهاب مفصل، و درد شکم مشخص می شود. در این پژوهش خصوصیات بیماران، وضعیت بالینی، نتایج آزمایشگاهی و نحوه درمان 194 بیمار مبتلا به پورپورای هنوخ شوئن لاین مورد بررسی قرار گرفتند.
    روش بررسی
    سن متوسط بیماران 8.9 سال (انحراف معیار 2.782) بود. نسبت مذکر و مونث 69: 125 و همانند گزارش های خارجی حداکثر شیوع بیماری در فصول پاییز و بهار بوده است. عفونت های غیر اختصاصی در بیش از 61.4% موارد به عنوان برانگیزنده بیماری دخیل بود. در حالی که عفونت استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه آدر 26 نفر (20%) وجود داشت.
    نشانه های بارز بیماری به صورت تظاهرات پوستی در 95% موارد مشاهده شد. آرتریت و آرترآلژی در 91%، مشکلات گوارشی در 74.7% و گرفتاری کلیوی (به صورت هماتوری و پروتئینوری) در 47.4% کودکان مشاهده گردید.
    یافته ها
    از نظر آزمایشگاهی کم خونی در 38%، افزایش تعداد گلبول های سفید در 41% و سرعت رسوب گلبول های قرمز بالا در 64%، کشت مثبت حلق از نظر استرپتوکوک در 20% مثبت بود و تیتر بالا رونده ASOT در 14% موارد. سطح سرمی ایمونوگلوبولین آدر 12.1% از بیماران، بالاتر از طبیعی گزارش شد و میزان BUN و کراتنین به ترتیب در 9.7 و 6 درصد از موارد بوده است. کمپلیکاسیون بیماری در 47.7% و مشکلات کلیوی در 30 درصد از بیماران مشاهده شد. حدود 38% از بیماران بدون درمان تحت نظر قرار گرفتند ولی 22% با داروهای ضد التهاب های غیر استروئیدی، 53.6% با پردنیزولون خوراکی، 12.3% با داروهای سیتوتوکسیک و 5% موارد نیز با دریافت پالس متیل پردنیزولون و سیکلوفسفامید درمان شدند.
    نتیجه گیری
    برای دستیابی به نتایج دقیق تر، مطالعه کودکان مبتلا به هنوخ شوئن لاین بهتر است بیماران مراجعه کننده به درمانگاه عمومی و درمانگاه اورژانس نیز مورد ارزیابی قرار گیرند.
    کلیدواژگان: واسکولیت، آرتریت، درد شکم، پورپورا
  • علی اکبر اسدی پویا، زهره کرمی زاده، محمد هادی باقری، علیرضا راسخی، مهران کریمی، مهدی شهریاری، محمد سعید رحیمی نژاد صفحه 123
    هدف
    با توجه به شیوع زیاد و اهمیت خاص تغییرات رادیوگرافیک و به ویژه استئوپنی در بیماران مبتلا به لوکمی در پژوهش حاضر تلاش شده است که شیوع این یافته ها در اطفال مبتلا به لوکمی حاد لنفوبلاستیک، در زمان تظاهر بیماری و نیز پس از انجام شیمی درمانی مشخص گردد تا از این رهگذر نقش بیماری یا عوارض ناشی از شیمی درمانی در ایجاد استئوپنی بیشتر مشخص شود.
    روش بررسی
    برای انجام این پژوهش از کلیه بیماران یک تا ده ساله ای که در سال 1379 با تشخیص لوکمی حاد لنفوبلاستیک در بخش هماتولوژی- آنکولوژی اطفال دانشگاه علوم پزشکی شیراز تحت درمان قرار می گرفتند، بلافاصله پس از تایید تشخیص با آزمایش مغز استخوان و نیز حدود سه تا هشت ماه پس از مطالعه اتمام مرحله شیمی درمانی اولیه، از مچ دست و استخوان های ساعد عکس ساده رادیولوژی گرفته شد. برای خواندن عکس ها به دو رادیولوژیست به طور جداگانه مراجعه شد.
    یافته ها
    در مجموع 27 بیمار (14 پسر و 13 دختر) یک تا ده ساله مبتلا به لوکمی حاد لنفوبلاستیک مورد قرار گرفتند. میانگین سن بیماران 2.4±4.8 سال بود. در زمان تظاهر لوکمی حاد لنفوبلاستیک 26 تا 59 درصد بیماران به استئوپنی متوسط تا شدید مبتلا بودند و در 7.4 تا 11.1 درصد آنها نوار دنس در ناحیه متافیز و در 3.7 درصد نیز نوار لوسنت در این ناحیه مشهود بود. پس از انجام شیمی درمانی، استئوپنی متوسط تا شدید در 35 تا 80 درصد بیماران قابل رویت بود و نوار دنس در ناحیه متافیز در 22 تا 55 درصد آنها و نوار لوسنت در ناحیه متافیز در 5 تا 20 درصد مشهود بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این پژوهش مشخص شد که شیوع استئوپنی در این بیماران بعد از مرحله شیمی درمانی اولیه افزایش یافته است و به نظر می رسد که علاوه بر خود بیماری لوکمی، انجام شیمی درمانی هم نقش مهمی در ایجاد استئوپنی دارد. به همین علت لازم است کلیه اطفال مبتلا به لوکمی در بدو تشخیص بیماری و نیز پس از آن در فواصل زمانی مناسب از نظر استئوپنی و دانستیه میزان استخوان بررسی گردند تا در صورت مشاهده اختلال جدی، اقدامات درمانی مناسب برای آنان به کار گرفته شود.
    کلیدواژگان: لوکمی، رادیوگرافی، شیمی درمانی، اطفال، شیراز
  • مهوش زرگر، تقی رازی، راضیه محمد جعفری، میترا تدین صفحه 128
    هدف
    چرخش آدنکس های رحم یکی از علل درد حاد شکم در سنین باروری و نیز یکی از پنج علت شایع جراحی اورژانس در زنان می باشد. چنانچه تشخیص آن به تاخیر بیفتد می توان با نکروز، پریتونیت و مرگ همراه باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی موارد چرخش آدنکس به منظور پیدا کردن مشخصات آنها (نوع کیست، اندازه آن، سمت مبتلا)، علائم بالینی و آسیب شناسی می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه 50 بیمار که با تشخیص چرخش آدنکس تحت عمل سالپنگواوفرکتومی قرار گرفته بودند طی مدت 10 سال از نظر علائم بالینی، آزمایشگاهی و آسیب شناسی بررسی شدند.
    یافته ها
    شایع ترین طیف سنی ابتلا 25-16 سالگی (متوسط 20 سال) بود. علائم بالینی به ترتیب شیوع درد (100%)، تهوع و استفراغ (72%) و تب (26%) بود. شایع ترین یافته ها تندرنس و ریباندتندرنس (100%) بود. لکوسیتوز در (66%) موارد وجود داشت. بزرگترین اندازه تومور 25×30 سانتی متر و کوچک ترین آنها 4×6 سانتی متر بدست آمد. در 62% موارد ابتلا در سمت راست وجود داشت. در 18% موارد همراه با حاملگی و در 2.2% موارد همراه با مصرف داروهای تحریک تخمک گذاری بود. یافته های آسیب شناسی کیست ها به ترتیب فولیکولار یا کورپوس لوتئوم (فانکشنال کیست) (34%)، درموئید (26%)،موسینوس سیست آدنوما (4%)، دیس ژرمینوم (4%) و آدنوفیبروما (2%). در 30% موارد به دلیل نکروز شدید نوع تومور قابل تشخیص نبود.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که کیست های خوش خیم با اندازه متوسط (25- 10 سانتی متر) مستعد چرخش بیشتری می باشند و این عارضه در سنین 25-15 سالگی از بیشترین فراوانی بر خور دار می باشد. همچنین چرخش آندکس راست شایع تر است.
    کلیدواژگان: شکم حاد، چرخش آدنکس رحم، کیست تخمدان
  • احمد سلطانی شیرازی، سید کاظم علوی فاضل، لیلا مشعلی، مژگان صامت زاده صفحه 133
    هدف
    اسکیزوفرنی یکی از بیماری های مهم و شایع روانپزشکی است که هنوز علت اصلی آن دقیقا معلوم نشده است ولی بهر حال بیماری در مغز بوده و یکی از نظریه های شایع وجود تغییرات ساختمانی مغز در این بیماری است. یکی از روش های تشخیصی در این بیماری روش های تصویرنگاری از مغز است که امکان مشاهده مستقیم ساختمان مغز انسان زنده را ممکن می سازد. دردسترس ترین این روش ها سیتی اسکن مغز است. مطالعات قبلی انجام شده در این مورد یافته های متفاوت و بعضا متناقض در ساختمان مغز بیماران اسکیزوفرنی گزارش می کنند. با توجه به شیوع اسکیزوفرنی و اهمیت بررسی پاتوفیزیولوژی بیماری را مورد بررسی مجدد این یافته ها با استفاده از سی تی اسکن و همچنین بررسی ارتباط این یافته ها با جنس و تعیین میزان حساسیت و ویژگی هر کدام از یافته ها، هدف اصلی این مطالعه می باشد.
    روش بررسی
    این مطالعه در سال 82 در شهرستان اهواز به صورت موردی- شاهدی انجام شد و سی تی اسکن مغز 60 بیمار اسکیزوفرنی با 60 فرد سالم از لحاظ 15 پارامتر آناتومیک مورد مقایسه قرار گرفت. وضعیت کورتکس مغزی، میزان آتروفی مغزی در لوب های فرونتال و تمپورال، اتساع بطن های جانبی، اتساع شاخ تمپورال، افزایش قطر شیار سیلوین، افزایش قطر بطن سوم، افزایش قطر بطن چهارم، قطر هسته های قاعده ای مغز، اقطار تالاموس و بالاخره وضعیت کلسیفیکاسیون پینه آل و هبنو-له بررسی و مقایسه شد، داده های کمی توسط روش محاسبه و داده های کیفی توسط روش مجذورکاری تجزیه و تحلیل شدند. همچنین حساسیت «اختصاصی بودن» ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی به تفکیک برای همه اجزا محاسبه شد.
    یافته ها
    نتایج بدست آمده در این مطالعه شیوع بیشتر آتروفی لوب فرونتال (P<0.05)، بزرگ تر بودن حداکثر قطر بطن جانبی (Z=2.5)، بزرگ تر بودن حداکثر قطر شاخ تمپورال در سمت چپ (Z=3.8) و شیوع بیشتر کلسیفیکاسیون پینه آل (P<0.05) در بیماران اسکیزوفرنی را نشان می دهد.
    نتیجه گیری
    از نتایج برمی آید که روش ساده ای مثل سیتی اسکن، می تواند تا حد قابل قبولی شواهدی را به نفع اسکیزوفرنی نشان دهد که در کمک به تشخیص این بیماری یاریگر روانپزشکان باشد.
    کلیدواژگان: اسکیزوفرنی، سیتی اسکن مغز، تغییرات ساختمانی مغز
  • سید جلال هاشمی، اسکندر حاجیانی، عبدالرحیم مسجدی زاده، مهرداد عزمی، رضا زالی صفحه 139
    هدف
    پاتوژنر بیماری رفلاکس مری به معده چند فاکتوری می باشد. نقش اسفنکتر تحتانی مری در رفلاکس معده به مری به میزان زیادی مورد بررسی قرار گرفته و از آن جا که پریستالتیسم های مری نقش مهمی در پاک کردن مری از اسید دارند، اخیرا حرکات مری در بیماران مبتلا به رفلاکس بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط رفلاکس و عوارض آن با اختلالات حرکتی مری می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه 55 بیمار براساس نتایج اندوسکوپی و سنجش PH به سه گروه مبتلا به ازوفاژیت (18 نفر) گروه رفلاکس بدون ازوفاژیت (17 نفر) و بدون رفلاکس (20 نفر) تقسیم شدند. سپس یافته های مانومتری شامل فشار اسفنکر تحتانی مری، دامنه انقباضات مری، مدت زمان انقباضات مری و انقباضات غیر موثر مری (IEM) در سه گروه با یکدیگر مقایسه گردید.
    یافته ها
    میانگین فشار اسفنکر تحتانی مری در سه گروه به ترتیب برابر با 24.49، 33.47 و 32.97 میلی متر جیوه بود و بین آنها تفاوت معنی داری وجود نداشت. متوسط زمان انقباضات مری در هر سه گروه 4.79 ثانیه بود و تفاوت معناداری بین سه گروه مشاهده نشد. دامنه انقباضات در سه گروه مبتلا به ازوفاژیت و رفلاکس کمتر از گروه کنترل بود (P<0.001) و به ترتیب برابر 39، 77 و 79.9 میلی متر جیوه بود. میزان انقباضات غیر پریستالتیک در سه گروه به ترتیب 40.53، 12.47 و 4.81 درصد بود IEM. (P<0.001) در 72.3 درصد افراد گروه 1 و 23.5 درصد افراد گروه 2 و 5 درصد افراد گروه 3 مشاهده گردید (P<0.001). گروه 3 که دارای ازوفاژیت بودند براساس شدت اختلالات مخاطی به 2 زیر گروه شامل افراد با ازوفاژیت خفیف و افراد با ازوفاژیت شدید تقسیم شدند. تمامی 7 نفر بیمار مبتلا به ازوفاژیت شدید (100%) و 6 نفر از افراد دارای ازوفاژیت خفیف (54.5 درصد) IEM نشان دادند.
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که فشار اسفنکتر تحتانی مری در حالت استراحت در ایجاد رفلاکس معده به مری نقش زیادی ندارد. کاهش حرکات مری که به صورت کاهش دامنه انقباضات مری و IEM مشخص می گردد، با بیماری رفلاکس و شدت ضایعات مخاطی رابطه دارد.
    کلیدواژگان: رفلاکس معده به مری، ازوفاژیت، مانومتری، اختلالات حرکتی مری
  • مرتضی پوراحمد صفحه 147
    هدف
    سکته قلبی از شایع ترین تشخیص های بیماران بستری شده در بیمارستان ها در کشورهای صنعتی است. امروزه معلوم شده است که میکروارگانیزم ها می توانند در پاتوژنز آن دخالت داشته باشند که یکی از این عوامل کلامیدیا پنومونیه است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط این عامل عفونی با سکته حاد قلبی بوده است.
    روش بررسی
    این مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی و روی 116 نفر متشکل از 40 نفر بیماری بستری شده با تشخیص سکته حاد قلبی (گروه مورد) و 76 نفر که سابقه ای از سکته قلبی و مشکلات ایسکمیک قلبی نداشتند (گروه شاهد) صورت پذیرفت. سپس وجود پادتن ضد کلامیدیا در هر گروه با روش الیزا به شکل کیفی ارزیابی شد.
    یافته ها
    میزان 32.5 درصد افراد بستری شده با سکته حاد قلبی و 18.4 درصد افراد گروه شاهد از نظر آنتی بادی ضد کلامیدیا پنومونیه مثبت بودند و اختلاف آماری معنادار بین دو گروه مشاهده نشد. نسبت شانس در گروه بیماران معادل 2.3 برآورد گردید.
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه نشان داد که ارتباط بارزی بین عفونت کلامیدیا پنومونیه و سکته حاد قلبی وجود ندارد.
    کلیدواژگان: سکته قلبی، کلامیدیا پنومونیه، آنتی بادی
  • محمد پدرام، حسین خویینی پورفر صفحه 152
    هدف
    لنفوم غیر هوچکینی شایع ترین لنفوما در کودکان است و سومین بدخیمی شایع در کودکان محسوب می شود. تشخیص بهنگام این بیماری در درمان آن حائز اهمیت بسیاری است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع انواع لنفوم ها و تظاهرات بالینی آن میان بیماران مراجعه کننده در خوزستان بود.
    روش بررسی
    طی یک مطالعه مقطعی- توصیفی تظاهرات و شیوع انواع لنفوم های غیر هوچکینی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شفا اهواز از سال 1376 لغایت 1381 به مدت 5 سال بوده مورد بررسی قرار گرفتند. برای این منظور 30 کودک (74% پسر) استفاده شده است.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع لنفوم به ترتیب اولویت، لنفوم نوع بورکیت، لنفوم لنفوبلاستیک و لنفوم سلول بزرگ است. بیشترین یافته ها در این بیماری درد و توده شکمی، بعد از آن تورم غدد لنفاوی و در درجه سوم درگیری غدد لنفاوی ریه و علائم نارسائی تنفسی بود. همچنین 60 درصد بیماران با مراحل پیشرفته برای اولین بار مراجعه و تشخیص داده شدند.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت بیماران اکثرا دیر مراجه می کنند؛ لذا باید در رابطه با معاینه کامل بیماران که با دردهای شکمی به مراکز درمانی مراجعه و در معاینات بالینی تورم غدد لنفاوی و علائم سیستمیک را نشان می دهند، توجه ویژه ای به این بیماری داشت. در بیمارانی نیز که با نارسائی تنفسی مراجعه می کنند، بررسی غدد لنفاوی در رادیوگرافی ریه در کمک به تشخیص این بیماری بسیار حائز اهمیت است.
    کلیدواژگان: لنفوم غیر هوچکینی، کودکان، تظاهرات بالینی
  • علی احمدزاده، ژاله جمشیدی مقدم صفحه 155
    هدف
    تنوع بسیاری در بروز سنگ ادراری در کودکان نقاط مختلف دنیا وجود دارد. گرچه بیماری ممکن است خود را با دفع سنگ نشان دهد، اما در اکثر موارد در حین بررسی کودک مبتلا به عفونت ادراری تشخیص داده می شود. هدف از این مطالعه تعیین نوع و علائم شیوع سنگ مجاری ادراری کودکان مبتلا به عفونت ادراری بود.
    روش بررسی
    در یک مطالعه مقطعی- توصیفی طی مدت 18 ماه، 196 کودک (2 ماهه تا 15 ساله) مبتلا به عفونت ادراری علامت دار بستری شدند. ضمن درمان، بیماران از نظر وجود سنگ های ادراری نیز توسط گرافی ساده شکم و اولتراسونوگرافی بررسی گردیدند و سپس نوع سنگ، محل آنها و اقدامات صورت گرفته مورد تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    شایع ترین ارگانیسم مسبب عفونت ادراری اشرشیاکولی بود. از این میان 15 نفر مبتلا به سنگ ادراری بودند که در پسران شایع تر بود. تب و سوزش ادرار شایع ترین تظاهر بالینی (80%) بودند. ارگانیسم های جدا شده در مبتلایان به عفونت ادراری و سنگ به ترتیب عبارت بودند از: اشرشیاکولی (67%) کلبسیلا (26%) و پروتئوس (7%). هیدرونفروز انسدادی در 40% از موارد مشاهده شد. مکان سنگ به ترتیب شامل سنگ های مجاری فوقانی 67%، مثانه 20% و حالب 13% بود. در 12 مورد تجزیه سنگ صورت گرفت که در 8 بیمار (53%) اگزالات کلسیم، 2 مورد سیستین، یک مورد اسید اوریک و یک مورد استروویت بود. در 80% بیماران سنگ ها متعدد و در 6.6% دوطرفه بودند. در 50% موارد مشکلات زمینه ای مشخص شدند. در هنگام مراجعه چهار بیمار نارسایی حاد کلیه داشتند که بعد از اقدامات درمانی، با بهبود عملکرد کلیه مرخص شدند.
    نتیجه گیری
    با توجه به این که 40% بیماران انسداد و 27% هنگام بستری نارسایی کلیه داشتند؛ لذا تشخیص سریع و درمان به موقع سنگ های ادراری در مبتلایان به عفونت ادراری به منظور پیشگیری از آسیب بیشتر کلیه بسیار ضروری است.
    کلیدواژگان: سنگ ادراری، عفونت ادراری، اسیدوز توبولر کلیوی
  • فاطمه کیانپور قهفرخی، خدامراد زندیان صفحه 163
    هدف
    انتشار جغرافیایی هموفیلی در دنیا به شکل یکسان (1در 10.000 نفر) گزارش شده است بنابراین با جمعیت رو به افزایش کشور بر تعداد آنان روز بروز اضافه خواهد شد، لذا در تمام پهنه کشور انتشار خواهند یافت هر کجا جمعیت بیشتر باشد تعداد آنان فراوان تر خواهد شد. با تصور اینکه امکان سقط تمام پسران هموفیلی قبل از تولد وجود داشته باشد باز هم 50% دختران که ناقل هستند باقی می مانند. چون حدود 30% هموفیلی با جهش جدید متولد می شوند. ینابراین هموفیلی در مقیاس امروز قابل ریشه کنی نیست. مخزن ژنی جامعه باقی می ماند پس فقط می توان در کاهش تعداد کوشید با افزایش کیفیت پیشگیری از تولد و (تنظیم خانواده) سطح سلامت را در جامعه بالا برد. هدف از این مطالعه شناسایی تاثیر اجرای برنامه تنظیم خانواده و همچنین بهبود نسبی درمان این بیماری بر روند زاد و ولد در این خانواده ها است.
    روش بررسی
    برای این منظور در این مطالعه 100 خانواده هموفیلی با 137 کودک مبتلا به هموفیلی در مقابل 534 نفر کودک سالم به عنوان اندکس کنترل استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج این بررسی مقطعی نشان داد که سن 65% بیماران زیر 20 سال است. درصد متوسط فرزندان در خانواده هموفیل 6.7 نفر، تقریبا کمی بیشتر از 3 برابر تعداد متوسط فرزندان تعیین شده مجاز به وسیله WHO است. حداکثر دختران در خانواده 6 نفر و حداکثر فرزندان 10 نفر بوده اند در این سرشماری وقتی که به خانواده های پرجمعیت در چهار دهه گذشته می رسیم هر چه بر تعداد فرزندان افزوده شده بر تعداد دختران ناقل کودکان مبتلا و سقط شده و مرده اضافه گردیده است تنظیم خانواده و فاصله گذاری به نحو احسن و یا به معنی علمی یا منطقی در خانواده های هموفیلی رعایت نشده است.
    نتیجه گیری
    برای پیشگیری از شیوع تولد کودک هموفیلی آسان ترین، ارزان ترین، موثرترین روش رعایت اصول کلی فاصله گذاری و تنظیم خانواده است که مصوب و مورد قبول سیستم بهداشتی و درمانی جامعه بوده و در سطح فراگیر ملی نیز مورد قبول واقع شده است با توجه به وسعت کشور و مناطق محروم فقط باید حرکت موتور آنرا تنظیم کرد و خانواده های هموفیلی را کارشناسانه در شبکه بهداشتی کشور زیر پوشش تنظیم خانواده مضاعف و خاص برد وگرنه هموفیلی با توجه به امکانات نسبی درمانی موجود به سیر پیشرونده خود ادامه خواهد داد. به علت افزایش تدریجی جمعیت در آینده نگهداری و درمان بیماران نیاز به بودجه های کلان خواهد داشت.
    کلیدواژگان: تنظیم خانواده و بیماری هموفیلی
  • نصرالله استادیان، تقی رازی صفحه 172
    گزارش یک مورد واژینوپلاستی با انسیزیون ساژیتال خلفی برای درمان بیماری مادرزادی آترزی واژن. بیمار دختر 13 ساله ای است که در تیرماه 77 با شکایت از درد پایین شکم همراه با توده قابل لمس در زیر ناف که تا داخل لگن ادامه داشت مراجعه کرده بود. درد بطور متناوب هر ماه بمدت چند روز تشدید می شده و بتدریج هم توده بزرگ تر شده است. هیچگونه علائم گوارشی نداشت. تکرار ادرار داشت اما همراه با سوزش ادرار و تب نبود ولی آمنوره داشت. در معاینه ژینوکولوژی واژن فقط تا حدود 1 سانتی متر عمق داشت.
    بیمار پس از سه عمل جراحی ناموفق با استفاده از روش ساژیتال خلفی برای واژینوپلاستی انتخاب و محل جراحی با موفقیت صورت گرفت.
    کلیدواژگان: واژینوپلاستی، روش ساژیتال خلفی، اترزی واژن
  • صفحه 175
|
  • Hashemitabar M., Javadnia F., Malekaskar Ma, Baazm M., Ghazanfari R Page 106
    Objective

    The colony from inner cell mass of embryo has potential to proliferation unlimitedly in vitro and remain undifferentiated. These colonies can maintain their normal karyotype in eupleuidy in a cell population. In order to prepare the embryonic stem (ES) cells, we cultured the blastocyst and evaluted the morphology of inner cell mass during the outgrowth, disaggregation, expantion and production of the cell colonies. The karyptype of these cells was studied in the early passage.

    Methods

    For this purpose, 20 mitomycin C-treated intact blastocyst, taken from 15-day rat embryos, were transferred to a layer of embryonic fibroblasts. The outgrowth of inner cell mass was mechanically disaggregated and the cells were passaged every 2-3 days in DMEM 1000 IU /ml containing LIF and 20 % FBS. The cells were sub-cultured for up to nine passages. The colony of the cells during the 7 th and 9th passages were processed for karyotyping by Giemsa staining.

    Results

    The results showed that in the expantion stage the coloney appeared as a flat monolayer mass with strike boundaries and nondistinguished cytoplasm with a few nuclei. In coloney formation stage, the undifferentiated colonies of cell change their morphology to a round multilayer colony with clearly defined boundaries. Chromosomal status showed normal karyotype in 86% of cells at the 7 th passage and in 67% of cells at 9th passage. The anupleuidy of the chromosomes was mostly observed as monosomy and metacentric.

    Conclusion

    The overall findings from this study demonstrated that the ES undifferetiated colonies could be distinguish by morphological criteria, passage acceptability and division diplication rate. Furthermore, detection of ES cell colonieo during the expantion stage is the first signs of success in isolation of ES cell coloneies.

  • Moradi Nejad M. H, Choomali B., Esfhany T Page 116
    Objective
    Henoch Schoenlein Purpura (HSP) is a vasculitis of small vessels (capillaries, arteries and veins) with unknown etiology. In this report, we studied this disease in 194 children with HSP who admitted in the Pediatric Medical Center between (March 1986 – to Feb 2004).
    Methods
    Patients with mild to moderate severity form of the disease, the majority of cases, who are normally managed on out-patient basis were excluded from this study. The patients characteristics, clinical state, para-clinical findings and the type of treatment intervention were recorded.
    Results
    The results showed that the minimum age at onset of the disease was 2 years and maximum was 14 years with mean age of 7.6 with (SD ± 2.982). Male to female ratio of 1.81:1 (M:F 64: 36 %), with maximal seasonal occurrence, similar to European countries, was in Autumn and Spring. The mean duration between our visits and their last attack of disease was 48 months. History of infectious diseases, as possible predisposing factor, prior to HSP, mostly URI, was positive in 61.4 % of cases. While infections due to -hemolytic type A infections was 26 % which was lower than reported among European population. In addition, there was a history of prior drug consumption in 69.7 % of patients. The common signs and symptoms were: skin manifestation in 95%, artheralgia and arthritis in 91%, gasterointestinal involvement in 74.4 %, renal involvement in 47.7 %, of all patients. The latter findings was relatively higher to European estimates. Para-clinical data: Anemia was detected in 38 % of cases, increase of ESR in 64.9 %, positive CRP in 64 % Culture of pharynx was positive for Streptococcus  hemolytic Group A in 20 % of
    Results
    ASOT more than 625 in 14%, serum IgA was abnormal in 24.2 % and elevated BUN in 9.7 % and serum creatinine in 6 % of patients. Complications occurred in 47.7 % and renal problems in 30 % of cases. Haematuria was found in 23.7 %, proteinuria in 18% of cases. Gastrointestinal manifestation such as pain occult blood in stool was found in 74.7 % and severe gastrointestinal and hemorrhage in one case. Approximately 38 % of 194 patients were managed conservatively, 22 % were treated with NSAIDs, 53.6% with oral prednisolone, 12.3 % cytotoxic drugs and in 5% of cases were managed with intermittent administration of pulses of methylprednisolone and cyclophosphamide.
    Conclusion
    Since in this study we did not include mild and moderate forms of HSP, who are the majority of cases and are managed out-patiently, therefore, in order to gain more accurate picture of this disease in our community the results of this study suggest children attending both private and emergency departments to be included in future studies.
  • Asadi-Pooya A. A, Karamizadeh Z., Bagheri M. H, Rasekhi A. R, Karimi M., Shahriari M., Rahiminejad Page 123
    Objective
    This study was performed to determine the frequency and degree of osteopenia and other radiographic abnormalities in children with acute lymphoblastic leukemia at presentation and after completion of chemotherapy.
    Methods
    For this purpose, in this prospective investigation, patients, aged one to ten years, with acute lymphoblastic leukemia (ALL) were studied by radiographic evaluation of left hand, wrist and forearm at presentation of their disease and three to eight months after completion of induction chemotherapy. This study was conducted in Shiraz University hospitals and two radiologists reviewed the radiographs separately with single blind method.
    Results
    Twenty seven patients (14 boys and 13 girls) were the subjects of this study. The mean age was 4.8  2.4 years. Osteopenia, with varying degrees of severity, was observed in 26-59 % of patients with ALL at presentation of their disease and in 35-80% of them after completion of chemotherapy. Dense methaphyseal band was observed in 7.4 to11.1 % of patients and radiolucent methaphyseal band was observed in 3.7% of patients at presentation. These findings increased to 25-55 % and 5-20 % consecutively after completion of chemotherapy.
    Conclusion
    These results demonstrate that children with ALL are at risk of developing osteopenia especially after chemotherapy. Therefore, it is reasonable to evaluate bone mineral density especially after the completion of chemotherapy to identify patients at risk for osteopenia and appropriate interventions be undertaken to prevent further decrease in their skeletal mass.
  • Zargar M., Razit, Mohammad-Jafarir, Tadaionm Page 128
    Objective
    Uterine adnexal torsion is a significant cause of acute lower abdominal pain in women. If the torsion is complete and the diagnosis is delayed, it may lead to necrosis, peritonitis and death. Usually the medium-sized, non-adherent masses undergo torsion. Initially the venous and lymphatic circulations are involved and this can lead to oedema, ovarian enlargement and hemorrhage. The ovary can be saved if venous or arterial thrombosis has not occurred.
    Methods
    In this study 50 cases of adnexectomy for ovarian adnexal torsion, incurred over 10 years, were studied form patients files in order to find out the pre-existing pathological causes which predisposed adnexal twist.
    Results
    The results showed that the average age was 20 (ranged 16 to 25 years), with a history of sudden and sharp pain in 100 % of cases, accompanied by nausea and vomiting in 72 % of cases, followed by leukocytosis in 66 % and temperature of 38oC and above in 26 % of cases. Benign tumor size ranged from 4 x 6 cm to 25 x 30 cm. In 62 % of cases the right ovary was involved. The pathologic findings included: follicular and corpus luteum cyst (34 %), dermoid (26 %), mucinous cystadenoma (4 %), dysgerminoma (4 %), adenofibroma (2 %) and in 30 % of cases the pathology was not diagnostic due to severe necrosis.
    Conclusion
    The findings from this study conclude that average-sized benign cysts are amenable to adnexal torsion.
  • Soltani-Shirazi A., Alavifazels K., Mashali L., Sametzadeh M Page 133
    Objective
    Schizophrenia is an important and common psychiatric disorder with unknown etiology. This disorder involves the brain and one common theory on its etiology is the development of structural brain changes. Brain imaging techniques are among diagnostic modalities, which have made direct observation of human brain anatomy. Most suitable is brain CT scanning. Previous studies reported diverse and sometimes controversial findings on the structure of brain in schizophrenic patients. Our main aim was to study the anatomical structural changes in schizophrenic patients.
    Methods
    For this purpose, in this case-control study, 15 different anatomic parameters from the brain CT scans from 60 schizophrenic patients were compared to CT scans taken from 60 normal subjects. Quantitative and qualitative data were analyzed using Z-score and Chi square tests respectively. Furthermore, sensitivity, specificity, positive predictive values and data negative predictive values were calculated separately for each variable.
    Results
    Our results revealed higher rate of frontal lobe atrophy (P <0.05), larger maximum diameter of lateral ventricle and left temporal horn (Z= 2.5 and 3.8 respectively), and higher rate of pineal calcification (P<0.05) in schizophrenic patients.
    Conclusion
    The results point to the conclusion that a simple diagnostic method, such CT scan, might provide us with relatively reliable evidence for schizophrenia and act as a helpful diagnostic acceptable for psychiatrists.
  • Hashemi Sj, Hajiani E., Masjedizadeh A. R, Azmi M., R.Zali R Page 139
    Objective
    The pathogenic basis of gastroesophageal reflex (GERD) is multifactorial. The role of lower esophageal sphincter has been studied extensively. Since peristalsis governs esophageal acid clearance, recently researchers paid attention to the role of esophageal peristalsis in GERD. This study evaluates the relationship between esophagitis, esophageal acid exposure and manometric indicators of esophageal motility.
    Methods
    A total of 55 patients were divided in three groups according to endoscopic, manometric and on a 24 hr pH values: group 1- patient with esophagitis (n = 18), group 2- patients with GERD without esophagitis (Non-erosive reflex disease, NERD, n = 17) and group 3- patients without GERD (control, n = 20)..
    Results
    Manometric data collected included measurement of the lower esophageal sphincter (LES) pressure, amplitude and duration of esophageal contractions and ineffective esophageal motility (defined as amplitude of contraction less than 30 mmHg at distal esophagus or non-transmitting contractions after >30 % of wet swallowing) were compared in all these groups.The results showed that mean resting LES pressures were 24.49, 33.47 and 32.91 mmHg in groups 1, 2 and 3 respectively, showing no significant differences between the three groups (p>0.05). Furthermore, there were no significance differences in mean duration of contractions between the groups (p>0.05). However, the amplitude of contractions was lower in esophagitis group and NERD group relative to control group (p<0.001). In addition, non-peristaltic contractions were more frequent in esophagitis and NERD groups than in the control group. Ineffective esophageal motility was seen in 72.2 % of patients in esophagitis group, 23 % of NERD group and 5 % of controls (P < 0.001).
    Conclusion
    These results show that the resting LES pressure has no significant role in GERD. Furthermore, esophageal hypomotility was more prevalent in GERD and may have an important role in pathogenesis and severity determinant of GERD.
  • M. Pourahmad Page 147
    Objective
    Acute myocardial infarction (AMI) is one of the most common diagnoses in hospitalized patients in industrial countries. Today it is revealed that microorganisms may be implicated in the pathogenesis of AMI. One of these organisms is Chlamydia pneumoniae. The aim of this study was to evaluate the relationship of this organism with development of AMI.
    Methods
    In this case-control study 116 individuals were recruited and divided into two groups: 40 patients with diagnosis of AMI (test group) and 76 individuals (control group) who had no pervious history of myocardial infarction and/or ischemic heart disease. Serum anti-chlamydial antibody was measured in both groups. Odd’s ratio was used for statistical comparison.
    Results
    The results showed that 32.5 % of patients with acute myocardial infarctionand 18.4 % of control group had positive anti-chlamydial antibody, which was not significantly different (OR = 2.3).
    Conclusion
    The findings from this study demonstrated that there was no significant relationship between Chlamydia pneumonia and AMI. These findings come in agreement with other similar findings conducted in Taiwan, Ostrich and Seri Lanka.
  • Pedram M., Khoeinipoorfar H Page 152
    Objective
    Nonhodgkin Lymphoma is the most common lymphoma in children and is due to malignant proliferation of lymphoid linage cells. This disease involves 60 % of childhood lymphoma and is the third most common malignancy in children. Early diagnosis of this disease is detrimental in its treatment. The goal of this cross sectional study was to evaluate the presentation and the variants of this disease among children admitted to Shafa hospital Ahwaz Iran.
    Methods
    The data were collected from medical documents of all children with lymphoma over five years from 1996 to 2001.
    Results
    The results of this study showed that the commonest non-Hodgkin lymphoma was Burkit lymphoma followed by lymphoblastic lymphoma. Large cell lymphoma was the third most common type. The most common presentations were abdominal pain and adominal mass. While lymphadenopathy was the next common presentation and mediasternal involvement with dispnea was the third most common presentation. In this study, 74 % of patients were males and 60 % of patients were at stage III of their disease at first presentation, suggesting delayed diagnosis.
    Conclusion
    The findings of this study suggest the in order to come to correct and early diagnosis of non-Hodgkins lymphoma complete examination should be undertaken in children who present with abdominal pain with especial attention should be direct to enlarged lymphnodes and notified systemic signs, such as fever, weight loss and anorexia. Furthermore, for ruling out mediasternal involvement, chest radiography is very helpful in diagnosis in children with dyspnea.
  • Ahmadzadeh A., Jamshidi-Moghaddam Zh Page 155
    Objective
    Marked variation exists in the incidence of urolithiasis in children worldwide. Urolihiasis may be declared by the passage of stone, but is more commonly revealed during the investigation of a child for urinary tract infection (UTI). The aim of this study was to determine the rate of renal calculi in patients with symptomatic UTI.
    Methods
    Over an eight months period, 196 children (aged two months to 15 years) admitted with symptomatic UTI; were evaluated for renal calculi by plain abdominal x-ray and ultrasonography.
    Results
    The results showed that 15 (7.6 %) had urolithiasis which was more common in boys. Fever and dysuria were the commonest clinical features in 80% of cases. The implicated organisms isolated in both UTI and urolithiasis were as following: E.Coil (67 %), Klebseilla (26 %) and Proteus (7%). Obstructive hydronephrosis was detected in 40 % of cases leading to surgical intervention. The sites of stones were as follow: upper urinary (67 %), bladder (20 %), and urethra (13 %). Stone analysis was done in 12 cases revealing calcium oxalate in 8 (53 %), cysine in 2 (13 %), struvite and uric acid 1 (6.7 %) in each. In 80 % of patients, the stones were multiple and 66.6 % were bilateral. In 50 % of cases, the underlying disorders were identified. Two cases had distal renal tubular acidosis, Two brothers had cystinuria and one child had a staghorn struvite. On admission, 40 % of our cases had an obstruction and 27 % of them had ARF who on discharge had better renal function following treatment with antimicrobial drugs.
    Conclusion
    These findings suggest that early diagnosis and management of renal stones in children with UTI is necessary to prevent the development of renal failure.
  • Kianpour-Gharfarghi F., Zandian Kh Page 163
    Objective
    The global incidence of hemophilia is almost uniformly distributed and is estimated to be 1: 10 000. It is therefore logical that increase in birth rate has a direct influence on the incidence of hemophilia in a given community. At best conditions of control, with presume for legalization of abortion of all affected male fetuses, the female carriers will still transfer the genes in a given community and the problem persists. Therefore, the only other option that is left to control the incidence of this disabling and resources consuming disease is birth control.
    Methods
    In this retrospective study which was designed to find out the degree of impact of implementation of birth control law as well as the effects of administration of factors VIII and XI, and Blood, Bank, Productions, Material as Crayoprecipitate FFB in the treatment of this disease, on the incidence of birth of hemophiliac children over 30 years among 100 affected families (86 hemophic A, 14 hemophic B Family) in Khozestan. All patients in these families (113 hemophilia A, 24 hemophilia B) (totally 137) were participated in this study. Others 534 none hemophilic children (alive, dead, or aborted) were used as hemophilia patients indicators.
    Results
    The results showed a dramatic decrease in both the mortality and morbidity in years between 1972 to 2000, following the administration of factors VIII and XI and Blood, Bank, Productions, Material as Crayoprecipitate FFB for treatment of this disease. Correspondingly, due to low standards in implementation of family planning, birth rate in both hemophiliac and normal population increased during these years. With implementation of family planning in 1992, birth rates dropped resulting in decrease in incidence of hemophilia.
    Conclusion
    These findings confirms that the first step in the control of incidence of hemophilia is better implementation of family planning programmes as set by WHO standard scale of one or two child/family with 3 to 4 years apart. Strict implementation, possible by better educational propaganda, can have important impact on our community and can facilitate using the limited health funds in other more important fields of health promotion.
  • Ostadian N., Razy T Page 172
    Here we present a case of a patient with vaginal atresia who was operated on by posterior sagital technique. The patient was a 13-year girl who previously visited her first physician with the main complains of primary amenorrhea, periodic lower abdominal pain and a lower abdominal mass. The mass had enlarged gradually and her period pain increased in severity. There was no history of gastrointestinal symptoms.She had urinary frequency but no evidence of burning or fever. She previouosly under went three unsuccessful operations. She was operated on by posterior sagital technique. This operation successfully removed all the fibrotic tissues and reconstructive surgery was undertaken. After 3 years, the patient has no specific complains and has normal defecation and monthly periods.