فصلنامه زریبار
پیاپی 55 (زمستان 1383)

این تحقیق، تبعیض قومی را که پس از انقلاب اسلامی سال 1357 در مناطق کردنشین اعمال شده است؛ مورد بررسی قرار می دهد. برای تحلیل این مساله بر رویکرد دولت - محور تاکید شده است. به عبارت دیگر در این پژهش مهم ترین عامل محرومیت و عقب ماندگی کردها، تبعیض قومی معرفی شده است که از سوی دولت مرکزی اعمال می گردد. در این راستا تمایزات و تفاوت های قومی در میزان تبعیض قومی موثر می باشد، یعنی هر چه گروه های قومی از نظر ویژگی های فرهنگی و اجتماعی اعم از زبان، مذهب و... با دولت مرکزی تفاوت بیشتری داشته باشند سیاست های تبعیض آمیز افزایش می یابد...

در خلال چند دهه اخیر تغییر و تحولات اجتماعی متعدد و ژرفی در ساختار اجتماعی کردستان ایران رخ داده اند که بررسی فرایندها، پویائی ها و پیامدهای آنها از اهمیت و ضرورت قابل ملاحظه ای برخوردار است. کمیت و کیفیت حجم، دامنه و وسعت این دگرگونی ها به گونه ای است که نمی توان با بینش، روش و موضوع شناسی متعارف و سنتی به بررسی آنها پرداخت. از این رو این مسئله مطرح می شود که مطالعات کردشناسی اصولا نیازمند بازنگری هستند. متاسفانه، نظریه پردازی، روش شناسی و به کارگیری رویکردها و رهیافت های جامعه شناسی، مخصوصا جامعه شناسی توسعه و انسان شناسی فرهنگی در حوزه مطالعات کردشناختی در همه ابعاد آن تا حد زیادی غریب، ناآشنا و حاشیه ای بوده است...