Hormozgan Medical Journal
Volume:9 Issue: 3, 2005

تب و تشنج شایعترین نوع تشنج در دوران کودکی است و دارای پیش آگهی خوبی بوده و با گذشت زمان و بدون درمان خاصی بهبود می یابد. این بیماری ممکن است در نتیجه یک بیماری حاد عفونی نظیر سپسیس با مننژیت ایجاد شود. بنابر این بررسی علل تب و رد نمودن عفونت سیستم عصبی مرکزی در این بیماران بسیار ضروری می باشد. هدف این مطالعه بررسی فاکتورهای اپیدمیولوژی و اتیولوژی این بیماری در بستری شدگان بیمارستان کودکان بندرعباس می باشد. مطالعه به صورت توصیفی مقطعی با بررسی پرونده های کلیه بیمارانی که با تشخیص تب و تشنج از اول فرودین لغایت اسفند 1380 بستری شده اند می باشد...

به نظر می رسد بیماران مبتلا به سنگهای ادراری دچار اشکالاتی در متابولیسم کلسیم هستند که منجر به برداشت بیش از اندازه کلیسم از استخوان های آنها می شود و این افراد را در معرض ابتلا به استئوپروز قرار می دهد. این مطالعه جهت بررسی تراکم معدنی استخوان (BMD) در بیماران مبتلا به سنگهای ادراری در ایران انجام شده است.
این تحقیق یک مطالعه تحلیلی از نوع مورد شاهدی می باشد که از فروردین 1379 لغایت بهمن ماه 1380 در بیمارستان سینا انجام شده است. 24 بیمار مرد بین 50 – 30 سال که مبتلا به سنگهای عود کننده دستگاه ادراری بودند، در مطالعه وارد شدند. گروه کنترل از افراد هم سن و هم جنس که هیچگونه سابقه ای از تشکیل سنگهای ادراری نداشتند، انتخاب شدند. رژیم غذایی در دو گروه مشابه بود. روش نمونه گیری از نوع غیر تصادفی بود. سن و BMI به عنوان متغیرهای مخدوش کننده مطرح شدند. پس از تکمیل پرسشنامهBMD در نواحی مهره های کمری (L4 L2) و گردن استخوان ران اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون خطی و t-test استفاده شد.
BMD در هر دو ناحیه کاهش معنی داری در بیماران نسبت به گروه شاهد نشان داد(P<0.01). بعلاوه همبستگی قابل توجهی بین مدت زمان ابتلا به سنگ ادراری و BMD در هر یک از نواحی ذکر شده بدست آمد(P<0.001)، r=-0.73 در مهره های کمری، P<0.01 و r=-0.52. در گردن استخوان ران. BMD در هیچیک از نواحی ارتباط با سن و BMI نشان نداد.
کاهش تراکم استخوان در بیماران مبتلا به سنگهای ادراری راجعه می تواند دال بر یک اختلال اولیه در متابولیسم استخوان این افراد باشد. با توجه به اینکه 30 درصد بیماران مبتلا به استئوپنی بودند و به طور اعم بیماران مبتلا به سنگهای ادراری از مصرف کلسیم بر حذر می باشند، لازم است محدودیت مصرف کلسیم در این افراد پس از بررسی های کامل انجام شود.

(C-Reactive Protein) CRP که یک پروتئین فاز حاد است، امروزه به عنوان یک نشانه التهاب در نظر گرفته می شود و کاربرد اندازه گیری آن در طب بالینی بصورت یک نشانه زودرس از عفونت بوده است. این مطالعه به منظور بررسی روند طبیعی تغییر CRP در اعمال جراحی مربوط به شکستگی استخوانهای بلند در بخش ارتوپدی بیمارستان شهید محمدی بندرعباس انجام گرفت.
در این مطالعه توصیفی 54 بیمار وارد مطالعه شدند که نهایتا 39 نفر دوره مطالعه را به پایان رسانیدند. از کلیه بیماران به فواصل مشخص پس از عمل جراحی، آزمایش CRP انجام و تا زمان منفی شدن آن ادامه می یافت. نتایج با استفاده از آزمونهای t و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
در کلیه بیماران اوج افزایش CRP روز دوم بعد از عمل 48) ساعت) مشاهده شد و در تمام موارد بدون عارضهCRP ظرف سه هفته به منفی برگشت. تفاوت بین افزایش CRP در اندام فوقانی و تحتانی معنی دار بود (p<0.002).
بنظر میرسد بالا باقی ماندن CRP پس از سه هفته در بیمارانی که تحت عمل جراحی برای شکستگی یک استخوان بلند قرار گرفته اند، دلیل خوبی برای وجود عارضه و مخصوصا عفونت باشد.

اختلالات بالا بودن فشارخون در حاملگی شایع هستند. ترکیب فشارخون بالا و پروتئینوری در حاملگی یا به عبارتی پره اکلامپسی، خطر مرگ و میر و عوارض پریناتال را به طور چشمگیری افزایش می دهد. با این وجود ادرار 2 ساعته همچنان استاندارد طلایی است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط پروتئین ادرار 2 ساعته و نمونه تصادفی ادرار با پروتئین ادرار 24 ساعته طراحی شده است.
این مطالعه به تحلیلی - مقطعی بر روی 32 خانم باردار مبتلا به فشارخون بالا با سن حاملگی بالای 20 هفته که جهت بررسی پروتئینوری و رد پره اکلامپسی در بخش زنان بیمارستان دکتر علی شریعتی بندرعباس بستری شدند، انجام گردید. از هر بیمار سه نمونه شامل نمونه تصادفی ادرار، نمونه ادرار 2 ساعته و 24 ساعته جمع آوری شد. پروتئین نمونه تصادفی به صورت کیفی و پروتئین نمونه 2 و 24 ساعته به صورت کمی محاسبه گردید. ضریب همبستگی پیرسون بین نمونه 2 و 24 ساعته و حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی نمونه تصادفی و نمونه 2 ساعته محاسبه شد.
ضریب همبستگی بین پروتئین ادرار 2 و 24 ساعته 59/0 محاسبه شد (P<0.0001). ادرار 2 ساعته دارای حساسیت78%، ویژگی66%، ارزش اخباری مثبت 64% و ارزش اخباری منفی 80% در پیشگیری پروتئینوری قابل توجه بود. نمونه تصادفی ادرار حساسیت78%، ویژگی77%، ارزش اخباری مثبت 73% و ارزش اخباری منفی 82%داشت. همه افراد دارای پروتئینوری همزمان در نمونه تصادفی و 2 ساعته بودند و پروتئینوری قابل توجه در ادرار 24 ساعته داشتند.
ارتباط متوسطی بین پروتئین ادرار 2 و 24 ساعته وجود دارد. نتیجه مثبت یا منفی همزمان از نظر پروتئینوری در آزمون ادرار 2 ساعته و نمونه تصادفی ارزش قابل توجهی در اثبات وجود یا رد پروتئینوری قابل توجه در جمع آوری 24 ساعته ادرار دارد.

اندازه گیری تابش زمینه، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا بشر همواره تحت تابش پرتوهای یونیزان محیطی قرار دارد. این تابشهای یونیزان در برخورد با بدن انسان انرژی به جا می گذارند که این انرژی برای بافتهای بدن مضر است. در این مطالعه تابش گامای محیطی در فضای خارجی شهرهای استان کرمان و آهنگ دوز تابشی از اشعه گاما در فضای داخل ساختمان ها در شهر کرمان با استفاده از دو روش دزیمتری ترمولومینسانس (TLD) و استفاده از سرویمتر RDS-110 اندازه گیری شده است.
تجهیزات مورد استفاده در این مطالعه تجربی عبارتند از سرویمتر مدل RDS-110، دزیمتر ترمولومینسانس LiF: Mg, Cu,P (H TLD-110)، دستگاه TLD – Reader مدل? ??? ساخت کمپانی هارشا و آمریکا.
به منظور تعیین آهنگ دز در فضای خارج چهار ایستگاه در امتداد چهار جهت اصلی جغرافیایی و یک ایستگاه در مرکز هر شهر انتخاب گردید. اندازه گیری های فضای داخل ساختمانها در شهر کرمان در بیست منزل مسکونی با استفاده از روش TLD و استفاده از سرویمتر RDS-110 انجام شد.
نتایج نشان داد که میانگین آهنگ تابش زمینه در شهر بردسیر بیش از دیگر شهرها و برابر mSv/y 0.32± 1.03 در فضای خارج و کهنوج دارای کمترین مقدار mSv/y0. 30± 0.61 در استان کرمان هستند. همچنین میانگین اختلاف آهنگ دوز داخل ساختمانها در شهر کرمان با استفاده از سرویمتر 110 – RDS و TLD در شهر کرمان 12 درصد برآورد گردید.
با توجه به نتایج بالا، آهنگ دوز سالانه در شهرهای کرمان، زرند، بافت، شهر بابک، سیرجان، بردسیر، رفسنجان، بم و جیرفت بالاتر از مقدار نظیر در مناطق نرمال است.

عوامل مختلفی باعث نارسایی اولیه و یا ثانویه فیستولهای شریانی - وریدی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی CRF میشود. گذشته از عیوب تکنیکی، افت فشار خون، محل کارگذاری و ظرافت عروق مربوطه، اتروسکلروز عروقی و دیابت از علل عمده از کار افتادن فیستولهای شریانی - وریدی هستند. هدف این مطالعه بررسی کار آمدی فیستولهای شریانی – وریدی در بیماران همودیالیز می باشد.
در این مطالعه توصیفی، عملکرد 100 فیستول گذاشته شده در 70 بیمار در طول چهار سال بررسی شده است. همه بیماران توسط یک جراح به روش یکسان End- to-side عمل شده و بطور متوسط 2 سال پیگیری شدند. در صورت از کار افتادن فیستول بطور اولیه یا ثانویه علل احتمالی مثل افت فشارخون، اتروسکلروز و دیابت ثبت و با محلهای کارگذاری شده فیستول با یکدیگر مقایسه شدند و نتایج بصورت توصیفی ارایه شدند.
در 70 بیمار مورد مطالعه، تعداد 100 فیستول A.V کارگذاری شد که 53 مورد در پشت دست چپ، 26 مورد دیستال ساعد چپ، 17 مورد در بازوی چپ و 4 مورد دیگر در مچ دست راست بوده است. از این میان 30% دچار نارسایی اولیه (قبل از استفاده جهت دیالیز) شدند که علت عمده 73% از آنها افت فشار خون بود و از 70% باقیمانده 47 نفر تا حداقل 20 ماه همچنان فیستول فعال بوده و 23 مورد دیگر بطور متوسط 7.5 ماه دارای عملکرد مناسب بوده و سپس به علل گوناگونی که باز عمده آنها افت فشارخون (70%) حین دیالیز بوده است، از کار افتاده اند.
بر اساس این مطالعه افت فشار خون علت عمده از کار افتادن فیستولهای شریانی - وریدی در بیماران CRF بطور اولیه و ثانویه است. لذا با کنترل و تعدیل فشارخون بخصوص در حین دیالیز و جلوگیری از افت فشارخون با استفاده از رژیم خشکبار نمکی در بیماران میتوان از نارسایی فیستولهای شریانی – وریدی که وسیله ای حیاتی جهت دیالیز متناوب و منظم این بیماران است، جلوگیری کرد.

حملات تونیک کلونیک ژنرالیزه شایعترین شکل حملات صرع هستند. تشخیص تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه با مشاهده نوع حمله، شرح حال و یافته های پاراکلینیک (الکتروانسفالوگرام) آسان است اما افتراق آن از تشنج کاذب، سنکوب و حمله گذرای ایسکمیک گاهی اوقات مشکل می باشد.
تعیین سطح سرمی پرولاکتین بعد از حمله در تعدادی از موارد کمک کننده است. تعیین سطح سرمی کراتین کیناز (CK) بعد از حمله می تواند در تشخیص افتراقی تشنجهای تونیک کلونیک ژنرالیزه کمک کند. هدف این مطالعه ارزیابی میزان CK سرم بعد از تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه و بهترین زمان اندازه گیری آن بعد از یک حمله می باشد.
در این مطالعه مقطعی، 50 بیمار مبتلا به تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه بررسی قرار گرفتند. نمونه خون بیماران جهت اندازه گیری CK در ساعت 1، 6، 24 و 72 ساعت پس از حمله به آزمایشگاه ارسال شد و نتایج با استفاده از آزمونهای t و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین میزان CK سرم در 50 بیمار مراجعه کننده به اورژانس بعد از تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه در چهار نوبت1، 6، 24 و 72 از حداکثر مقدار زمان بالاتر بود. در تمامی زمانهای اندازه گیری بجز 72 ساعت بعد از حمله سطح آنزیم با حداکثر نرمال آن تفاوت آماری معنی داری داشت (P<0.05).
اندازه گیری میزان CK سرم می تواند یک آزمون مفید در تشخیص بیماران مبتلا به تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه باشد و اندازه گیری آن تا 24 ساعت بعد از حمله ارزش تشخیصی بیشتری را خواهد داشت.

آمفیزم لوبار مادرزادی از موارد نادر بیماری های تنفسی کودکان و نوزادان است که باعث بوجود آمدن علائم حاد و گاهی خطرناک و کشنده می شود و در اکثر مارد تصمیم گیری تشخیصی و درمانی را با مشکل مواجه می کند. هدف این مطالعه بررسی مشکلات و تشخیص در این گونه بیماران می باشد. در این مطالعه توصیفی، شش بیمار با تشخیص آمفیزم مادرزادی در طی سالهای 1373 لغایت خردادماه 1383 مورد مطالعه قرار گرفتند. تست های تشخیص گازهای خونی، عکس ساده قفسه سینه و ریه، سی تی اسکن قفسه سینه و برونکوسکوپی انجام شد...

فاصله گذاری مناسب بین فرزندان باعث افزایش سلامت مادر می گردد و او را قادر می سازد تا زمانی باردار شود که آمادگی لازم را دارا باشد. هدف این مطالعه بررسی فاصله بارداری و سرانجام بارداری در خانمهای مراجعه کننده به زایشگاه های بندرعباس می باشد.
در این مطالعه مقطعی 1093 زن حامله تک قلو که سابقه زایمان قبلی داشتند و جهت زایمان به زایشگاه های شهر بندرعباس مراجعه کرده اند بطور تصادفی انتخاب و از نظر مراقبتهای دوران بارداری، سقط، پره اکلامپسی، خونریزی اواخر بارداری، زایمان پیش از موعد، نوع زایمان، مرده زایی و وزن کم زمان تولد مورد بررسی قرار گرفتند. سپس نتایج با استفاده از آزمونهای کای اسکوئر و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل شدند.
بررسی انجام شده نشان می دهد که فاصله کوتاه بین بارداری (کمتر از 12 ماه) و طولانی (بیشتر از 60 ماه) به ترتیب 13.8 درصد و 32.1 درصد بود. بیشترین نمونه ها در فواصل بارداری کمتر از 12 ماه (39.7 درصد) در گروه سنی 25–21 سال و بیشترین نمونه ها در فاصله بارداری بیش از 60 ماه (36.8 درصد) در گروه سنی 30–26 سال مشاهده گردید. در این مطالعه فقط بین سن و فاصله بین بارداری ارتباط معنی داری دیده شد (P<0.05). در بین افرادی که برای مراقبتهای دوران بارداری مراجعه نداشتند (30.77 درصد) یعنی بیشترین میزان مربوط به فاصله بارداری 48–37 ماه بود.
در زنان با فاصله بارداری کمتر از 12 ماه میزان پلاسنتا پرویا، مرده زایی، زایمان پیش از موعد و وزن کم زمان تولد بیشتر بود و در زنان با فاصله بارداری بیشتر از 60 ماه خطر پره اکلامپسی افزایش داشت. فاصله کوتاه بین بارداری (کمتر از 12 ماه) و طولانی (بیشتر از 60 ماه) همراه با افزایش خطر برای مادر و جنین می باشد.

بیش از 60% نوزادان ترم در هفته نخست زندگی با افزایش غلظت بیلیروبین غیرمستقیم سرم مواجه هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان هیپربیلیروبینمی غیرمستقیم سرم روز سوم بعد از تولد نوزادان ترم با استفاده از شاخص تغذیه نوزاد انجام شده است.
در این مطالعه تحلیلی، 118 نوزاد ترم متولد شده در بیمارستان قدس اراک به روش نمونه گیری مورد بررسی قرار گرفته اند. گردآوری داده ها به روش مصاحبه، مشاهده، اندازه گیری فیزیکی و بیوشیمیایی انجام شده است. چک لیست مشتمل بر 23 سوال مربوط به مادر و نوزاد، تکمیل شد و کارت مشخصات تغذیه نوزاد در 3 روز اول بعد از تولد، در اختیار مادران قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t استفاده شد و P<0.05 معنی دار تلقی شد.
در این مطالعه، به ترتیب 61.1% و 69% نوزادان با متوسط دفعات کمتر از 5 بار و 7–5 بار تغذیه انحصاری با شیر مادر در 24 ساعت، بیلیروبین غیرمستقیم سرم روز سوم بعد از تولدشان، بیش از 11 میلی گرم در دسی لیتر بوده است. در حالی که به ترتیب40.3%، 80% و 69.2% نوزادان با متوسط دفعات کمتر از 2 بار و 3–2 بار و بیشتر از 3 بار تغذیه با آب قند در? ?ساعت، بیلیروبین غیرمستقیم سرم روز سومشان بیش از 11 میلی گرم در دسی لیتر بوده است. بین متوسط دفعات تغذیه انحصاری با شیر مادر در 24 ساعت و غلظت بیلیروبین غیرمستقیم سرم بعد از تولد ارتباط معکوس (P>0.01) و بین متوسط دفعات تغذیه با آب قند در 24 ساعت و غلظت بیلیروبین غیرمستقیم سرم روز سوم بعد از تولد، ارتباط مستقیم وجود دارد(P>0.01). بر این اساس، آموزش به مادران به منظور حفظ و ادامه شیردهی انحصاری با شیر مادر و عدم تغذیه نوزاد با آب قند جهت کاهش هیپربیلیروبینمی، پیشنهاد و تاکید می گردد.

خدمات مدارک پزشکی بعنوان یکی از خدمات شاخص در علوم بهداشتی و پیراپزشکی در جهت نشان دادن راندمان کار و کیفیت امور درمانی محک قابل ارزشی به شمار می رود. حصول اطمینان از ارایه خدمات مطلوب و ارتقای آن مستلزم ارزیابی عملکرد آن می باشد. مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی است که به منظور بررسی وضعیت بخش مدارک پزشکی بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان از لحاظ میزان فضای کافی، تجهیزات، پرسنل، تکنولوژی و فعالیت انجام گرفته است.
در این مطالعه توصیفی، جامعه مورد مطالعه مسوولین بخشهای مدارک پزشکی در 11 بیمارستان تابعه دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان می باشد که اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است.
81.8 درصد واحدهای تحت مطالعه با کمبود پرسنل مواجه می باشند. همچنین 91 درصد آنها با کمبود فضا و امکانات در بخش مدارک پزشکی روبرو هستند. ضمنا 81.8 درصد واحدهای تحت مطالعه کمیته مدارک پزشکی فعالی ندارند و هیچ یک از بخشها دارای شبکه کامپیوتری نیز نمی باشند.
از آنجا که کمیته مدارک پزشکی به بهبود کیفیت بخش مدارک پزشکی کمک می کند؛ لذا فقدان آن در این بیمارستانها سبب می شود علاوه بر اینکه مشکلاتی چون شبکه ای نبودن بخشهای مدارک پزشکی، کمبود پرسنل و کمبود فضا و تجهیزات حل نشود بلکه بررسی های کمی و کیفی نیز انجام نگیرد، توصیه می شود مسوولین مدارک پزشکی با فعال کردن این کمیته و مطرح کردن مشکلات در آن، پیش بینی فضا و امکانات و برنامه ریزی برای استخدام نیرو، سبب بهبود وضعیت مدارک پزشکی در این بخشها شوند.

سو مصرف (اعتیاد) از معضلات عمده جوامع منجمله کشور ما است و منجر به بسیاری از مشکلات اقتصادی اجتماعی شده و دستیابی به راه حل موثری برای رفع این معضل از اهمیت بالایی برخوردار است. پروتکلهای درمانی زیادی همچون درمان جامعه مدار (T.C) Therapeutic Community برای درمان معتادین و بهبود وضعیت روانشناختی آنان مطرح شده است. در مطالعات دیده شده است که مسایل روانی توام با سو مصرف مواد می تواند باعث شکست درمانی و عود اختلاف شود. لذا در این پژوهش ما تاثیر اقامت در مرکز T.C بر وضعیت روانی معتادان را مورد بررسی قرار می دهیم.
در یک مطالعه تجربی با انجام پیش آزمون – پس آزمون 30 فرد معتاد، از نظر وضعیت روانی قبل و بعد از اقامت در T.C با مقیاس Scl-90-R مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS توسط آزمون آماری Paired t-test مورد تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه تفاوت معنی داری (P<0.005) در وضعیت روانی معتادین به جز ترس مرضی قبل و بعد از اقامت در T.C مشاهده شد.
نتایج ما نشان داد که درمان T.C یک برنامه درمانی موثر در تغییر بهبود وضعیت روانی معتادین است که این بهبودی به احتمال زیاد می تواند در کاهش تمایل بیمار نسبت به برگشت به مواد و عود موثر باشد.

انسداد اولیه یا ایدیوپاتیک مجرای نازولاکریمال یک سندرم با علت نامعلوم بوده و شایعترین علت انسداد این مجرا در بالغین می باشد. گفته می شود که التهاب به علت نامعلوم سبب فیبروز در مجرا و نهایتا انسداد آن می شود (1). این انسداد نه تنها سبب اشک ریزش از چشم بلکه عوارضی چون اختلال دید، ترشحات چرکی و مشکلات پوستی در گوشه داخلی چشم نیز می گردد (2،1). از روش های جراحی داکریوسیستورینوستومی، داکرپوسیستوپلاستی با استفاده از بالون، کارگزاری لوله سیلیکون یا پلی یورتان در مجرای اشکی و پروبینگ جهت درمان این بیماری استفاده می شود (7،6،5،4،3) بجز پروبینگ اکثر روش های ذکر شده نیازمند بیهوشی عمومی و وسایل تجهیزات خاص می باشند. پروبینگ علاوه بر اینکه نیاز به امکانات خاصی ندارد، دارای فوایدی چون انجام راحت و سریع، بی خطر بودن، قابلیت انجام با بی حسی موضعی، مقرون به صرفه بودن، عدم احتیاج به بستری کردن بیمار و نداشتن تاثیر بر روی نتایج جراحی های بعدی نیز می باشد (7،1). البته نتایج حاصل از پروبینگ مانند عمل، به علت ترومایی که ایجاد می کند، می تواند با تحریک و فعال سازی فیبروبلاستها سبب انسداد مجدد مجرای اشکی بشود. لذا استفاده همزمان از میتومایسین می تواند مانعی برای بروز این مساله باشد. جهت بررسی تاثیر پروبینگ همراه با شستشوی مجرای اشکی با میتومایسین بر روی انسداد مجرای اشکی بالغین مطالعه ای (Interventional case series) بر روی 19 چشم از 14 بیمار (10 نفر مرد و 4 نفر زن) با میانگین سنی 17.4±42.1 سال انجام گردید. در صورت وجود هر کدام از شرایط زیر بیماران وارد مطالعه نشدند:آبریزش از تولد (انسداد مادرزادی مجرای اشکی)، آبریزش ناشی از کانالیکولیت هرپس، موکوسل کیسه اشکی، ترومای قبلی، انجام اعمال جراحی قبلی بر روی مجرای اشکی، بیماری های داخل بینی، نئوپلاسم کیسه اشکی، اشک ریزی رفلکسی، قرارگیری غیرطبیعی پانکتوم، اکتروپیون، داشتن علایم خفیف (آبریزش در محیط سرد)، مالفورماسیون های مجرای اشکی یا کانال استخوانی، آبریزش ناشی از غیرطبیعی قرار گرفتن پلکها.