نشریه ارمغان دانش
سال دهم شماره 4 (پیاپی 40، زمستان 1384)

پروپوفول هوشبر داخل وریدی غیرباربیتورات سریع الاثر است که می تواند برای القا، نگهداری بیهوشی و نیز جهت ایجاد اثرات ارام بخشی در خارج از اتاق عمل به کار رود، اما استفاده از این دارو به خاطر وجود درد در محل تزریق محدود می باشد. علت درد کاملا مشخص نیست، اما فنول موجود در آن ممکن است اثرات تحریکی موضعی روی وریدها ایجاد کند و موجب درد شود. در ایجاد درد تاثیر غیرمستقیم کینینوژن های ازاد شده از اندوتلیوم و تاثیر انها در انتهاهای عصبی را نیز نباید نادیده گرفت. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر افدرین در کاهش درد ناشی از تزریق این دارو در مرحله القا بیهوشی بود.
این مطالعه یک پژوهش کارازمایی بالینی تصادفی دوسوکور مورد شاهدی است که در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1383 انجام گرفت. 100 بیمار کاندید اعمال جراحی انتخابی با وضعیت فیزیکی یک تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا به روش نمونه گیری اسان انتخاب گردیدند و پس از اخذ رضایت آگاهانه و توجه به مونیتورینگ قلبی - عروقی و تنفسی، انژیوکت شماره 20 در ورید پشت دست تعبیه گردید. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد 50 نفری تقسیم شدند. بیماران گروه شاهد 2 سی سی سالین نرمال و گروه مورد 50 میکروگرم بر کیلوگرم افدرین به صورت رقیق شده با 2 سی سی سالین نرمال 30 ثانیه قبل از پروپوفول 2 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند. تنها فرد تزریق کننده در هر دو گروه از محتوی سرنگ های علامت گذاری شده اطلاع داشت. حین تزریق شدت درد با استفاده از مقیاس درجه بندی کلامی و ارزیابی علایم حیاتی 1 دقیقه پس از تزریق پروپوفول و سپس هر 3 دقیقه یک بار ثبت گردید. در این مطالعه ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری مان ویتنی، تی و مجذور کای تحلیل گردید.
میانگین و انحراف معیار سن بیماران 29.74±7.69 سال بود. از نظر شدت درد در گروه شاهد، 30 نفر از بیماران دچار درد متوسط، 19 نفر درد خفیف و فقط یک نفر بدون درد بودند. این میزان در گروه مورد به ترتیب؛ 0، 10 و 40 نفر بود (p<0.001) تاثیر جنس در احساس درد معنی دار گزارش نگردید. طول مدت درد بین دو گروه نیز تفاوت معنی داری داشت، به طوری که میانگین و انحراف معیار طول مدت درد در گروه شاهد 9.49±2.34 ثانیه و در گروه مورد 6.20±2.09 ثانیه بود (p<0.001) اختلاف بین دو گروه از نظر افت فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به جز فشار سیستولیک 1 دقیقه بعد از القا معنی دار بود (p<0.001) در این مطالعه افزایش تعداد ضربان قلب در گروه مورد، فقط 3 دقیقه پس از القا در مقایسه با گروه شاهد معنی دار گزارش گردید (p<0.001) این بررسی نشان داد تزریق قبلی افدرین نه تنها باعث تخفیف و یا عدم احساس درد در محل تزریق پروپوفول می شود، بلکه از افت فشار خون به دنبال تزریق پروپوفول به مقدار قابل توجهی می کاهد. لذا با در نظر گرفتن نیاز به توسعه روش های جراحی سرپایی، بیهوشی کامل داخل وریدی و همچنین به خاطر کاهش خطرات تماس با گازهای بیهوشی می توان با تزریق افدرین قبل از تجویز پروپوفول این داروی خواب اور سالم و مفید را با رضایت و اطمینان خاطر بیشتری از نظر عدم ایجاد درد و افت فشار خون به کار برد.

بلوک شبکه بازویی رایج ترین بلوک اعصاب محیطی است که در موقعیت های مختلف آناتومی می توان به بلوک این شبکه اقدام کرد. با این بلوک می توان بر روی آرنج و نواحی پایین تر دست، جراحی انجام داد. گزارشهای متعددی در مورد افزایش طول مدت بی حسی با افزودن مواد مختلف مانند اپی نفرین و مواد مخدر به داروی بی حسی وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه بلوک اگزیلاری با لیدوکایین و مخلوط لیدوکایین و فنتانیل روی مدت بی حسی در اعمال جراحی اندام فوقانی است.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و دو سوکور بوده که بر روی 60 بیمار بالغ کاندید اعمال جراحی انتخابی اندام فوقانی که برای اولین بار مراجعه کرده بودند و وضعیت فیزیکی 1 و 2 تقسیم بندی انجمن بیهوشی آمریکا داشتند، در بیمارستان شهدا تبریز در سال 1383 انجام گرفت. نمونه گیری به روش غیر احتمالی آسان بود و بیماران به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. به بیماران گروه شاهد 400 میلی گرم لیدوکایین 1 درصد از ناحیه زیر بغل تزریق شد، ولی به بیماران گروه مورد 400 میلی گرم لیدوکایین 1 درصد همراه با یک میلی لیتر فنتانیل (50 میکروگرم) تزریق گردید. با روش کشیدن سر سوزن ته گرد و نیشگون گرفتن نواحی تحت بی حسی و کشش و فشار بر ساعد از صحت بلوک حسی و حرکتی اطمینان حاصل گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری کای دو و نمونه غیر وابسته آنالیز گردید.
نتایج نشان داد که از نظر سن و جنس بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین و انحراف معیار مدت عمل جراحی در گروه شاهد 16.43±73.33 دقیقه و در گروه مورد 15.53±65.80 بود که بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. میانگین و انحراف معیار زمان شروع بی حسی در گروه شاهد 2.50±14.73 و در گروه مورد 2.76±21.24دقیقه بود که بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (p<0.001) میانگین و انحراف معیار مدت بلوک در گروه مورد 13.63±176.20 دقیقه و در گروه شاهد 9.36±121.17 دقیقه بود که بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (p<0.001).
اضافه کردن فنتانیل به لیدوکایین سبب افزایش مدت بلوک اگزیلاری می شود، ولی باید در نظر داشت شروع اثر بی حسی با تاخیر واضح همراه است. نتایج این مطالعه از افزودن فنتانیل به لیدوکائین جهت افزودن مدت بی حسی حمایت می کند.

بیماری های قلبی - عروقی در آمریکا، آمار بیشترین عامل مرگ و میر را به خود اختصاص داده است. امروزه علاوه بر داروهای متداول، داروهای مکمل از جمله ویتامین ها تحت مطالعه و یا مصرف، برای این بیماران هستند. در این رابطه، ویتامین های آنتی اکسیدان بیش از بقیه مورد توجه می باشند. هدف از این تحقیق تعیین تاثیر ویتامین ای و یا مجموعه ویتامین های ای و ث بر کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتیین با دانسیته کم و لیپوپروتیین با دانسیته زیاد بیماران هیپرلیپیدمیک می باشد که تحت درمان با لواستاتین هستند.
در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور 93 بیمار هیپرلیپیدمیک به ترتیب مراجعه به یکی از مطب های پزشکان داخلی شهر کرد در سال 1383 در یکی از سه گروه دارویی زیر قرار گرفتند. گروه اول لواستاتین (40 20 میلی گرم) و پلاسبو (کپسول نشاسته)، گروه دوم لواستاتین (40-20 میلی گرم) و ویتامین ای (400واحد روزانه) و گروه سوم لواستاتین (40-20 میلی گرم) به اضافه ویتامین ای (400واحد روزانه) و ث (1000 میلی گرم روزانه) دریافت کردند. در ابتدای مطالعه و 10 هفته پس از مصرف دارو، میزان کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتیین با دانسیته کم و لیپوپروتیین با دانسیته زیاد بیماران اندازه گیری و مقایسه شدند. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون آماری تی آنالیز شد. کلسترول، تری گلیسرید و لیپوپروتیین با دانسیته کم بیماران در همه گروه ها بعد از 10 هفته مصرف دارو کمتر و لیپوپروتیین با دانسیته زیاد آنها بیشتر از شروع مصرف دارو بود (p<0.01) پارامترهای فوق بر همین روال در گروه های دوم و سوم با گروه اول متفاوت بود (p<0.01)، ولی در گروه سوم به جز لیپوپروتیین با دانسیته کم (p<0.05)که کمتر از گروه دوم بود، بقیه پارامترها با گروه دوم تفاوت معنی دار آماری نداشتند.
اضافه شدن ویتامین های آنتی اکسیدان به خصوص ویتامین ای به رژیم درمانی بیماران هیپرلیپیدمیک احتمالا مفید خواهد بود.

بیماری های قارچی زیر جلدی عفونتهایی هستند که پوست، نسوج زیر جلدی و استخوانهای مجاور آن را درگیر می کند. این عفونتها حاصل ورود ارگانیزمهای ساپروفیت خاک و گیاهان از طریق صدمه و آزار پوستی می باشد. این بیماری ها بیشتر در بین جمعیت روستایی مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیری جهان متداول است. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع عفونتهای قارچی زیر جلدی و شناسایی عوامل مسبب آن در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های تخصصی پوست شیراز بوده است.
در این مطالعه توصیفی از کلیه بیماران (93 نفر) مراجعه کننده به درمانگاه های تخصصی پوست شیراز با ضایعات پوستی مشکوک به عفونتهای قارچی زیر جلدی، زخمهای مزمن، شدید، عفونی و مقاوم به درمان طی سالهای 1384-1381نمونه تهیه گردید و در محیط های سابورو دکستروز آگار، مایکوزیل آگار، محیط عصاره قلب و مغز و آگار خوندار حاوی آنتی بیوتیکهای کلرامفنیکل 200 میلی گرم در لیتر، استرپتومایسین 3/0 گرم در لیتر و پنی سیلین 200000واحد در لیتر کشت داده و در دمای 25 و 37 درجه سانتی گراد به مدت دو تا هشت هفته نگهداری شدند. عوامل قارچی به روش های معمول آزمایشگاهی و محیط کروم آگار کاندیدا مورد شناسایی قرار گرفتند. از شاخصهای توصیفی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.
نتایج نشان داد که در هیچ کدام از موارد، بیمار مبتلا به مایسه توما، اسپوروتریکوزیس و کروموبلاستومایکوزیس شناسایی نگردید. از این میان یک مورد اسپرژیلوزیس، یک مورد کاندیدیازیس و دو مورد نوکاردیازیس شناسایی شدند. در پنج مورد نیز عوامل مسبب بیماری فئوهیفومایکوزیس و هیالوهیفومایکوزیس در کشت بیماران جدا گردیدند، ولی بیماری آن به روش هیستوپاتولوژی و آزمایش مستقیم تایید نگردید.
این مطالعه نشان می دهد که علی رغم مساعد بودن شرایط آب و هوایی منطقه و مشاغلی نظیر کشاورزی و دامپروری در استان فارس، این بیماری ها هنوز هم نادر بوده و بایستی در مطالعات آینده به جستجوی عوامل مسبب این بیماری ها در منطقه پرداخته شود.

برای تعیین وضعیت بهداشتی یک جامعه نشانگرهای متعددی وجود دارد. یکی از مهمترین آنها وزن هنگام تولد نوزاد بوده که ارتباط مستقیمی با مرگ و میر نوزادان داشته و از طرفی باعث معلولیت، ناتوانی و زمینه ساز اکثر بیماری های عفونی، خونی و تغذیه ای در کودکان شده است. شناخت عوامل خطرزای کم وزنی نوزادان از آغاز تا پایان بارداری، هنگام زایمان و پس از آن ضروری می باشد. در این مطالعه هدف بررسی تاثیر همزمان عوامل خطرزای مادر به خصوص خشونتهای دوران بارداری بر روی وزن هنگام تولد نوزاد بوده است.
این پژوهش یک مطالعه مورد - شاهدی گذشته نگر است. گروه مورد شامل 318 مادر دارای نوزاد زیر 2500 گرم وزن هنگام تولد و گروه شاهد شامل 318 مادر دارای نوزاد با وزن طبیعی هنگام تولد است. این مطالعه در مناطق شهری و روستایی استان کهگیلویه و بویراحمد در طی هفت ماه از اول اسفند 1383 تا پایان شهریور 1384 انجام شد. اطلاعات از طریق مصاحبه با استفاده از یک پرسشنامه ساختار یافته جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری تی، کای دو، نسبت شانس و رگرسیون لجستیک چندگانه تجزیه و تحلیل شد.
از 636 نوزادی که وارد مطالعه شدند میانگین و انحراف معیار وزن هنگام تولد نوزادان گروه مورد 324± 2217 گرم و گروه شاهد 392 ±3390 گرم بوده است. در مدل رگرسیون چندگانه پنج متغیر؛ دو قلویی و یا بیشتر با نسبت شانس 50 و فاصله اطمینان 84.3 6.5، مدت بارداری با نسبت شانس 5.9 و فاصله اطمینان 12.92 2.69، فاصله بین بارداری با نسبت شانس 0.46و فاصله اطمینان 0.72 0.29، رتبه تولد با نسبت شانس 38/0 و فاصله اطمینان 57/0 25/0 و خشونت فیزیکی با نسبت شانس 3و فاصله اطمینان 4.21 2 اثر و سهم خود را در مدل نشان داده است.
با توجه به نتایج به دست آمده هر چه مدت بارداری و فاصله بین آن بیشتر باشد خطر کم وزنی کمتر است و از طرفی هر چه رتبه تولد بالاتر رود وزن هنگام تولد بیشتر می شود. در بین انواع خشونتهای دوران بارداری، خشونت فیزیکی ارتباط معنی دار و مستقیمی با کم وزنی هنگام تولد نوزاد داشته است.

از آنجا که تشخیص و تعیین هویت انگلهای لیشمانیا با استفاده از ویژگی های خارجی کافی نیست، لذا از ویژگی های داخلی که در برگیرنده عمل و ساختمان مولکولی ارگانیزم است مانند ایزوانزیم استفاده می شود. برای انجام این آزمایش ها احتیاج به تعداد 1010 ارگانسم می باشد که جهت تهیه این حجم از انگل باید از محیطهای غنی جامد و مایع همراه با سرم جنین گوساله در دمای 26-22 درجه استفاده شود. از این رو معرفی محیطهای کم هزینه که بتواند به خوبی رشد انگل تضمین نماید ضروری است. هدف از این مطالعه طراحی یک محیط خون دار تغییر یافته ساده و سریع جهت کشت انبوه گونه های مختلف لیشمانیا برای کاهش هزینه ها و صرفه جویی در زمان کشت انگل می باشد.
این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در مرحله اول میزان رشد گونه های لیشمانیا ماژور، لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا اینفانتوم بر روی محیط جامد خون دار و محیط مایع مغزی قلبی حاوی بیست درصد سرم جنین گوساله مقایسه گردید. در مرحله دوم مقایسه تغییرات احتمالی ژنومی از واکنش زنجیره ای پلی مراز با روش برش انزیمی رشته دی ان ای بر روی لیشمانیا ماژور استفاده شد. در مرحله سوم میزان کارایی محیط جامد در انبوه سازی انگل های ایزوله شده از 10 بیمار مبتلا به لیشمانیوز پوستی مراجعه کننده به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1381 1380 بررسی گردید. داده های جمع آوری شده با شاخصهای توصیفی آنالیز گردید.
میزان رشد انگل در محیط جامد خون دار در گونه لیشمانیا ماژور 1/5 برابر، لیشمانیا تروپیکا 7/5 برابر و لیشمانیا اینفانتوم 4/9 برابر میزان رشد انگل در محیط مایع بود. زمان رشد انگل بر روی این محیط برای لیشمانیا ماژور و لیشمانیا اینفانتوم یک هفته و برای لیشمانیا تروپیکا دو هفته بود. یکسان بودن الگوی برش انزیمی رشته دی ان ای لیشمانیا ماژور که به هر دو صورت انبوه گردیده بود، می تواند نشانگر عدم تغییر ماهیت انگل باشد. انبوه سازی از 10 نمونه جدا شده از بیماران بدون آلودگی ثانویه مشاهده شد، میزان کارایی 100 درصد بود.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از محیط جامد خون دار برای کشت انبوه انگلهای لیشمانیا باعث کاهش آلودگی محیط کشت، طولانی نشدن مدت نگهداری محیط کشت، در دسترس بودن مواد لازم، سادگی تهیه محیط، کاهش هزینه مواد و باعث افزایش رشد انگل می گردد.

صدمات حاد ستون مهره ها و نخاع، از شایع ترین علل ناتوانی های شدید و مرگ و میر پس از ضربه ها محسوب می شوند. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک صدمات ستون مهره ها و نخاع در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان نمازی شیراز است.
این مطالعه توصیفی به صورت آینده نگر بر روی همه بیماران دچار صدمات ستون مهره ها یعنی 85 نفر که از ابتدای فروردین ماه لغایت آخر سال 1381 در بیمارستان نمازی شیراز بستری شدند، انجام شده است. در این پژوهش، سعی شده است که جمعیت مورد مطالعه، بر اساس جنس، سن، علت صدمات و نقصهای عصبی بر اساس مقیاس فرانکل بررسی شوند. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و شاخص های توصیفی تحلیل گردید.
نتایج نشان داد که در این مطالعه سن متوسط بیماران 35±12 سال بود. بیشترین تعداد صدمات در گروه سنی 29-20 سال دیده شد. 68 (80 درصد) مرد و 17 (20 درصد) زن دچار صدمات ستون مهره ها شده بودند و نسبت مرد به زن 4 به 1 بود. شایع ترین علت صدمات ستون مهره ها تصادفات رانندگی (54.11 درصد) و در درجه دوم سقوط از ارتفاع (42.35 درصد) بود. شایع ترین ناحیه آسیب دیدگی منطقه توراکولومبار به دست آمد، اما بیشترین تعداد 64 نفر (75درصد) بیماران دچار نقص عصبی در شکستگی های توراسیک جای داشتند. به طور کلی در 60 درصد بیماران، درجاتی از نقص عصبی (فرانکل B تا(D دیده می شد، اما 32.44 درصد آنان فلج کامل (فرانکل (A بودند.
تاکید بر صدمات ستون مهره ها در اثر ضربه ها و علت عمده به وجود آورنده آن، این مطلب را می رساند که سعی و تلاش در جهت جلوگیری از تصادفات رانندگی باید معطوف شود، بنابراین احتیاج به برنامه ریزی پیشگیرانه کشوری در این زمینه و نیز مطالعه ای اپیدمیولوژیک در سطح کشور کاملا ضروری می باشد.

دیابت شیرین از بیماری های شایع غدد درون ریز در دوران کودکی و یک اختلال مزمن متابولیکی است که ناشی از کمبود مطلق یا نسبی انسولین می باشد. دیابت منجر به تغییر غلظت برخی از یونهای بدن می گردد که در این زمینه کاهش غلظت یون منیزیم نیز گزارش گردیده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان منیزیم سرم در کودکان مبتلا به دیابت نوع اول در شیراز است.
این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی و روش نمونه گیری به صورت نمونه در دسترس مبتنی بر هدف می باشد. در این مطالعه نمونه خون 27 کودک دیابتی) گروه مورد) مراجعه کننده به درمانگاه شهید مطهری شیراز در سه ماهه اول سال1380 با نمونه خون 27 کودک سالم (گروه شاهد) از نظر میزان منیزیم سرم مورد مقایسه قرار گرفت. پس از آماده کردن کودکان 2 میلی لیتر خون از آنها گرفته و لوله های حاوی خون را بعد از گذشت دو ساعت سانتریفیوژ کرده و سرم خون جدا گردید. سرم جدا شده را فریز کرده و پس از اتمام مراحل خونگیری، اندازه گیری منیزیم سرم به کمک روش اسپکتروفتومتری در آزمایشگاه انجام گرفت و پس از آن میزان منیزیم در دو گروه مقایسه گردید. داده های جمع آوری شده با نرم افزارSPSS و آزمون تی آنالیز گردید.
نتایج به دست آمده منیزیم کمتری را در سرم کودکان دیابتی نسبت به کودکان سالم نشان داد، اما این کاهش معنی دار نبود. علاوه بر این مدت زمان ابتلا به دیابت تاثیر معنی داری بر روی سطح منیزیم سرم نداشت.
نتایج به دست آمده حاصل از این پژوهش کاهش منیزیم در کودکان دیابتی را نشان می دهد، اگر چه این کاهش معنی دار نمی باشد. با این حال بررسی دقیق ارتباط بین میزان منیزیم بدن و دیابت نیاز به مطالعات تکمیلی و اندازه گیری منیزیم داخل سلولی به وسیله تست های دقیق دارد که مهمترین این سلولها، سلولهای خونی می باشند.

سو مصرف مواد مخدر از جمله بارزترین آسیبهای اجتماعی است که نتایج و اثرات مهمی در سطح جامعه دارد، بنابراین پیشگیری از آن می تواند از عوارض آن جلوگیری نماید. در این راستا این مطالعه با هدف تعیین علل گرایش و روش های پیشگیری از استعمال مواد مخدر در جوانان و میانسالان استان کهگیلویه و بویراحمد انجام گرفت.
در این مطالعه توصیفی از کل جمعیت 65- 14سال استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1382 تعداد 3749 نفر به روش نمونه گیری خوشه ایو تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش؛ مشخصات دموگرافیک، علل گرایش و روش های پیشگیری از استعمال مواد مخدر بود. در ضمن روایی محتوایی پرسشنامه با نظر افراد متخصص و پایایی ان با روش دو نیمه سازی و آلفای کرونباخ 97/0 بررسی گردید و مورد تایید قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و شاخصهای توصیفی آنالیز گردید.
در این مطالعه 1.7 درصد از نمونه مورد بررسی مواد مخدر مصرف می کنند که مصرف 9/85 درصد آنها تریاک و نحوه مصرف تریاک در 4/59 درصد انان سیخ و سنگ می باشد. در این مطالعه 4/73 درصد معتادین اعلام کرده اند که اولین تجربه آشنایی آنها با مواد مخدر از طریق دوستان بوده و 50 درصد انها مواد مخدر لازم را از طریق دوستان تهیه می کردند. در این بررسی شیوع مصرف مواد مخدر در شهرستان گچساران بیشترین (8/2 درصد) فراوانی را داشته است و همچنین شیوع مصرف مواد مخدر در گروه میانسالان نسبت به سایر گروه ها سنی نسبت بالاتری (6/2 درصد) را نشان می دهد. همچنین در این مطالعه از دیدگاه نمونه مورد بررسی مهمترین روش موثر خانواده ها برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر به ترتیب؛ نظارت بر رفتار فرزندان (6/34 درصد)، آگاهی والدین و درک متقابل از فرزندان (3/27 درصد) و ایجاد محیطی امن و آرامش بخش در خانواده (4/ 24درصد) بوده است. همچنین مهمترین روش موثر آموزشی، آموزش عمومی مردم از طریق رسانه ها (6/33 درصد) و بهترین نوع آموزش، رادیو و تلویزیون (4/45 درصد) بوده است. بر اساس نتایج این بررسی مهمترین روش موثر نظارتی، تجدید نظر در قوانین مبارزه با مواد مخدر (2/46 درصد) است. مهمترین روش تنبیهی برای معتادین و توزیع کنندگان مواد مخدر به ترتیب؛ زندانی کردن (3/39 درصد و 5/37 درصد) و اعدام (4/21 درصد و 9/32 درصد (بوده است، اما مهمترین روش برای قاچاقچیان مواد مخدر به ترتیب؛ اعدام (2/53 درصد (و زندانی کردن (1/27) مطرح شده است. در این بررسی مهمترین روش اجتماعی برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر، ایجاد مراکز تفریحی، فرهنگی، آموزشی برای گذراندن اوقات فراغت (39.7 درصد) و ایجاد فضاها و مکانهای ورزشی (4/33 درصد) و مهمترین روش موثر اقتصادی برای این امر، ایجاد فرصتهای شغلی مناسب برای افراد بیکار (9/41 درصد) و مبارزه جدی و قاطع با رشوه خواری، رابطه بازی و تبعیض در جامعه (6/33 درصد) بوده است.
نتایج نشان می دهد اولین تجربه آشنایی معتادان به مواد مخدر و چگونگی تهیه و مصرف ان از طریق دوستان بودند، از طرفی با توجه به نتایج نمی توان نسخه ای واحد را به عنوان مهمترین و موثرترین روش برای جلوگیری از مصرف مواد مخدر در استان تجویز نمود. تفاوتهای فردی، راهکاری چند بعدی را طلب می کند و مشارکت خانواده، جامعه و همه دستگاه های اجرایی را طلب می کند. آموزش و آگاه سازی خانواده ها و احاد جامعه، نوعی واکسیناسیون اجتماعی است که مقاومت افراد را بالا می برد، اشتغال جوانان و رفع بیکاری، ایجاد مراکز تفریحی و ورزشی برای گذراندن اوقات فراغت آنان، هدفمندی زندگی را تبیین می کند که همه و همه در جهت جلوگیری از مصرف مواد مخدر می توانند موثر باشند.

استفاده از آنتی بیوتیک ها جهت پیشگیری و درمان بیماری های عفونی از یک سو باعث از بین رفتن عوامل پاتوژن مولد بیماری و از سوی دیگر باعث پیدایش عوارض متعدد می گردند. تجویز آنتی بیوتیک یک فرایند پیچیده است که نیاز به آگاهی و رعایت اصول فارماکولوژیک و میکروبیولوژیک و قضاوت بالینی صحیح دارد. علاوه بر این، بایستی شرایط بیمار و خصوصیات بیماری را هم در نظر گرفت. در این راستا هدف از این مطالعه تعیین میزان تجویز آنتی بیوتیک در کودکان زیر چهارده سال در نسخ سرپایی پزشکان عمومی شهر یاسوج است.
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت گذشته نگر بعد از تعیین حجم نمونه قابل قبول با مراجعه به سازمان بیمه 441 نسخه اطفال از 58 پزشک عمومی شهرستان یاسوج به مدت شش ماه در سال 1383 1382 به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها فرم اطلاعاتی بود که اطلاعات در آن ثبت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و شاخصهای توصیفی و آزمون آماری کای دو آنالیز گردید. از تعداد 441 نسخه بررسی شده 285 نسخه (6/64 درصد) حاوی آنتی بیوتیک بودند. در این مطالعه، میانگین اقلام دارویی در هر نسخه 6/3 قلم و میانگین اقلام آنتی بیوتیکی 73/0 قلم بوده است. از فراوانترین آنتی بیوتیک های تجویز شده می توان به انواع پنی سیلینها (6/51 درصد)، ماکرولیدها (5/24 درصد) و سفالوسپورینها (2/11 درصد) اشاره کرد. 2/32 درصد نسخه ها واجد تشخیص بودند که بیشترین موارد شامل؛ پنومونی (7/31 درصد)، عفونت تنفسی فوقانی (9/21 درصد) و عفونت حلق (19 درصد) بود.
متوسط اقلام دارویی هر نسخه متناسب با آمارهای داخلی ولی بسیار بالاتر از آمار جهانی است. این شیوه تجویز آنتی بیوتیک که بیشتر جنبه پروفیلاکسی دارد تا درمان، باعث می شود شروع عفونتهای باکتریال تیپیک کمتر از گذشته باشد و از طرفی منجر به بروز میکروارگانیسمهای مقاوم و عوارض مصرف آنتی بیوتیک می شود. به نظر می رسد با توجه به تجویز بالای آنتی بیوتیک در نسخ موجود، نیاز به بازآموزی پزشکان فارغ التحصیل و توجه پزشکان به عوارض ناشی از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک وجود دارد.

گمان می رود بیماران رینوپلاستی نسبت به سایر بیماران جراحی، بیثباتی و اختلال روانی بیشتری داشته باشند. گروهی از اختلالات روانی از جمله شخصیت پارانوئید، افسردگی و اختلالات دو قطبی از موارد منع عمل جراحی رینوپلاستی محسوب می شوند. هدف از این مطالعه مقایسه خصوصیات شخصیتی مراجعه کنندگان جهت رینوپلاستی با گروه کنترل بوده است.
این یک مطالعه مورد شاهدی همسان شده است که در سال 1380بر روی یک نمونه 60 نفری از مراجعه کنندگان جهت رینوپلاستی به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان امیراعلم تهران و یک نمونه 60 نفری از همراهان مراجعه کنندگان به این درمانگاه به عنوان گروه کنترل انجام شد. انتخاب نمونه ها به صورت تصادفی ساده انجام گرفت. دو گروه از نظر سن، جنس و تحصیلات همسان شدند. مطالعه با استفاده از پرسشنامه استاندارد چند مرحله ای ارزیابی شخصیت مینه سوتا ام. ام. پی. آی (فرم کوتاه ایرانی شده) انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تی آنالیز گردید.
از 10 ویژگی شخصیتی نابهنجار که بررسی شدند، سه ویژگی بین افراد گروه رینوپلاستی به طور معنی داری با گروه کنترل متفاوت بود. شخصیت رشد نیافته و نابالغ 21.6درصد در افراد گروه رینوپلاستی و 6/1 درصد در گروه کنترل(p<0.01)، تمایل به گوشه گیری و مردم گریزی 3/18 درصد در افراد گروه رینوپلاستی و 3/3 درصد در گروه کنترل (p<0.05)و هیپوکندریازیس 20 درصد در افراد گروه رینوپلاستی و 6/6 درصد در گروه کنترل (p<0.01) بود. در کل 6/71 درصد افراد گروه رینوپلاستی و 25 درصد گروه کنترل دارای یک یا چند ویژگی شخصیتی غیرطبیعی بودند.
ویژگی های شخصیتی غیرطبیعی در بیماران رینوپلاستی شایع است. داشتن اطلاعات از خصوصیات شخصیتی مراجعه کنندگان برای ارزیابی آنها قبل از جراحی برای جراحان رینوپلاستی قابل توجه است.

استئوژنزیس ایمپرفکتا یک اختلال ژنرالیزه بافت همبند است که اغلب به صورت اتوزومال غالب به ارث می رسد و خود را به صورت استخوان های شکننده و اسکلرای ابی و کاهش شنوایی نشان می دهد، در این گزارش به بررسی دو مورد بیمار مبتلا به استئوژنزیس ایمپرفکتا از یک خانواده پرداخته شده است.
معرفی بیمار: بیمار اول آقای 18ساله ای است که به علت کاهش شنوایی دو طرفه در گوش سمت چپ (گوش مورد عمل) با 40 دسی بل کاهش شنوایی هدایتی به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان خلیلی شیراز در سال 1382 مراجعه و تحت عمل جراحی استاپدوتومی قرار گرفت. بعد از عمل مشکل کاهش شنوایی بیمار مرتفع گردید. بیمار دوم آقای 13ساله ای است که برادر بیمار اول بوده و با کاهش شنوایی دو طرفه در گوش سمت چپ (گوش مورد عمل) با 45 دسی بل کاهش شنوایی هدایتی به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان خلیلی شیراز در سال 1383 مراجعه و تحت عمل جراحی استاپدوتومی قرار گرفت که میزان کاهش شنوایی بیمار به کمتر از 15دسی بل رسید.
اگر بیمار به طور مناسبی انتخاب شود نتیجه مناسبی از عمل جراحی خواهد گرفت.