مجله سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران
سال بیستم شماره 1 (پیاپی 77، بهار 1381)

هدف از مطالعه حاضر اندازه گیری مقادیر آمیلاز در کیسه صفرای بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا می باشد.
پنجاه بیمار که با علایم کوله سیستیت (حاد یا مزمن) به مرکز پزشکی آیت الله کاشانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه نموده بودند و در بررسی های انجام شده وجود سنگ کیسه در آنها به اثبات رسیده بود. جهت مطالعه انتخاب شدند. در حین عمل جراحی کوله سیستکتومی با سوزن شماره 18 مقدار 10 میلی لیتر از محتویات کیسه صفرا آسپیره شده و مقادیر آمیلاز آن به روش رنگ سنجی اندازه گیری گردید. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون t و رگرسیون استفاده گردید. مقادیر P کتر از 0.05 معنی دار تلقی شد.
میانگین سنی بیماران مونث (34 نفر) 59.5±14.27 سال و در بیماران مذکر (16 نفر) 53.5±10.7 سال بود (p=0.17) میانگین آمیلاز کیسه صفرا در بیماران مبتلا به کوله سیستیت مزمن 3016.35±93.7 واحد سوموجی در لیتر و در بیماران کوله سیستیت حاد 3729.77±87.6 واحد سوموجی در لیتر بود (p=0.8) طبق میانگین آمیلاز در بیماران که به صورت فوریتی عمل شده بودند، 3853.5±98.5 واحد سوموجی در لیتر و در مورد جراحی انتخابی 1106.7±54.8 واحد سرموجی در لیتر بود (p=0.3). میانگین آمیلاز در گروه زنان 3980±99.9 و در گروه مردان 1181.12±53.1 واحد سوموجی در لیتر بود (p=0.2) همبستگی خطی معنی داری بین سن و آمیلاز صفرا در بیماران وجود داشته است (r=0.3,p=0.027) نتایج این مطالعه نشان دهنده احتمال رفلاکس عصاره پانکراس به کیسه صفرا در بیماران مبتلا به کوله سیستیت ناشی از سنگ می باشد.

بیماری دیابت جوانان شایعترین بیماری غدد درون ریز دوران کودکی و نوجوانی است که نیاز به حمایت و خدمات درمانی تا آخر عمر دارند. از نظر علمی بیماری باید قبل از رسیدن به مراحل انتهایی مثل کتواسیدوز و کما، در مراحل اولیه پلی اوری پلی دیپسی تشخیص داده شود و بستری های مکرر به علت دیابت جای سئوال و ابهام در مورد شناخت بیماری توسط جامعه، آموزش و آگاهی گروه پزشکی و بیماران و اشکالات درمان دیابت دارد. بررسی انجام شده روی موارد بستری بیشتر از یکبار به علت دیابت، نتایج قابل تاملی داشت از جمله بستری های مجدد در دیابت در خانواده های پر جمعیت، سطح اقتصادی پایین، تک والدی، حوالی سن بلوغ به صورت واضح بیشتر دیده می شود که لزوم برخورد با این معزل به صورت یک مشکل اجتماعی پزشکی را مطرح می کند و حمایت همه جانبه را از کودک بیمار و خانواده پیشنهاد می کند.

تعیین علل خوش خیم و بدخیم انسداد پیلور در دوره مصرف داروهای وقفه دهنده گیرنده های هیستامینی دو و درمان هلیوباکترپیلوری از اهداف این مقاله می باشد.
گزارش آندوسکوپی و پرونده های بیمارستانی 52 بیمار مبتلا به انسداد پیلور در شمال شرق ایران در فاصله زمانی (1378-1365) مورد مطالعه قرار گرفت. تشخیص انسداد پیلور بر مبنای تظاهرات بالینی، رادیوگرافی یا آندوسکوپی فوقانی گوارش انجام شد و بیمارانی که گاستروپارزی یا از قبل سرطان داشتند از مطالعه حذف شدند.
در 57.7 درصد (20 بیمار) علت انسداد پیلور سرطان بود و در 42.3 درصد (22 بیمار) علل خوش خیم باعث انسداد شده بود بیماران سرطانی بیشتر مرد بودند، سن بیشتری داشتند، و تعداد کمتری سابقه اولسر پپتیک داشتند.
در بیماران مبتلا به انسداد پیلور در بیش از 50% موارد علت انسداد بدخیمی است. سبب شناختی انسداد پیلور را نمی توان بر اساس سن بیمار اولسر پپتیک و سابقه مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروییدی مشخص نمود. درمان آندسکوپیک انسداد پیلور باید با احتیاط انجام شود زیرا سبب شناختی را نمی توان با اطمینان به کمک رادیوگرافی و آندوسکوپی تعیین نمود.

به منظور بررسی و مقایسه CRP مایع مغزی نخاعی با سایر آزمایشهای CSF در مننژیت در کودکان 14-0 سال مطالعه و تحقیقی از آبان ماه 1375 تا مهرماه 1376 در تهران انجام گرفت. در این مدت از کودکان مراجعه کننده به سه مرکز آموزشی، درمانی کودکان در تهران با علایم بالینی مننژیت پس از تنظیم پرسشنامه، نمونه مایع مغزی و نخاعی کسب و تحت بررسی های بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی قرار گرفتند. همچنین تعدادی نمونه مثبت بیماران که از سالهای گذشته در شرایط استاندارد نگهداری شده بودند به نمونه های اخیر افزوده شد، بنابراین 80 نمونه باکتریایی و 50 نمونه ویروسی آماده بررسی گردیدند. شایعترین موارد در نمونه های باکتریایی شامل: هموفیلوس آنفلونزا 43.75 درصد، استرپتوکوک پنومونیه 37.5 درصد، نایسریامننژیتیس 13.75 درصد و استرپتوکوک آگالاکیته 3.75 درصد و در نمونه های ویروسی 50 درصد اوریون، 34 درصد آنتروویروس و 16 درصد هرپس ویروس مشخص گردیدند. در این مطالعه بین جنس بیماران و عفونت ایجاد شده اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p<0.001)در مطالعه حاضر نتایج مثبت نمونه های CSF مبتلایان به مننژیت باکتریایی با انجام آزمون حساس CRP مورد ارزیابی قرار گرفتند که 90 درصد از نمونه ها دارای پاسخ مثبت بوده، در صورتیکه هیچیک از نمونه های ویروسی این بیماران دارای CRP مثبت نبودند. در این تحقیق تعداد معدودی از کودکان با همان شرایط (جنس - سن) بیماران مورد بررسی، اما داراری CSF شفاف با کشت منفی که مراجعین بخش های جراحی بوده اند، با کسب موافقت خانواده به عنوان گروه کنترل مطالعه گردیدند، که آزمایش CSF در آنها فاقد جواب مثبت بود، ضمنا مقادیر حساسیت و ویژگی CRP تشخیص مننژیت باکتریایی و افتراق آن از مننژیت آسپتیک به ترتیب 90 درصد و 100 درصد محاسبه گردیده است.

چهل و پنج نوزاد نارس با سن جنینی کمتر از 37 هفته بین 24 تا 72 ساعت بعد از تولد در دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند. 25 نوزاد با متوسط وزنی 2073.33 گرم (بین1550-2500) در انکوباتور جدید و 20 نوزاد با متوسط وزنی 2076.50 (بین 1550-2500) در انکوباتور الکتریکی قرار داده شدند.
درجه حرارت پوست، مقعد، درصد اشباع اکسیژن خون، تعداد تنفس و ضربان قلب در دقیقه ثبت گردید. همچنین درجه حرارت، سطح رطوبت و اکسیژن داخل انکوباتورها و نیز درجه حرارت اتاق بطور مداوم اندازه گیری شد.
سطح اکسیژن داخل انکوباتور در طول مطالعه 21 درصد بود و کاهشی در آن مشاهده نشد. درصد اشباع اکسیژن، تعداد تنفس و ضربان قلب در دقیقه در محدوده طبیعی بود و هیچ شواهدی از نارکوز با دی اکسید کربن، هیپوکسی، اسیدوز یا رفتاری که حاصل اختلال درجه حرارت باشد مشاهده نشد و مقایسه آماری این اندکس ها در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان نداد.
بدین ترتیب انکوباتور جدید غیر الکتریکی کفایت خود را در ایجاد و نگهداری یک محیط حرارتی مناسب برای پیشگیری از هیپوترمی نوزادان بدون دیسترس نارس در طول 2 ساعت نشان داد.

مصرف دخانیات به عنوان یک عامل خطرزای مهم در بسیاری از بیماری ها از بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی و برخی سرطانها شناخته شده است. بررس الگوی مصرف سیگار می تواند در مشخص کردن افرادیکه بیشتر از سایرین در معرض خطر هستند کمک نموده و در برنامه های کنترل و پیشگیری موثر باشد. هدف بررسی تعیین میزانهای شیوع مصرف این مواد خصوصا سیگار الگوی مصرف توزیع این میزانها در ارتباط با عواملی چون سن، جنس سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی است. این مطالعه که روی 1600 نفر از جمعیت بالغین شهر اهواز بصورت تکمیل پرسشنامه انجام شده است نشان داد که (%95,CI=28-33) 30درصد جمعیت 84-18 ساله مورد مطالعه عادت روزانه به مصرف سیگار دارند. از این عده44.7 درصد قبل از سن 18 سالگی شروع به کشیدن سیگار کرده اند مصرف سیگار در بیسواد و کم سواد، در مردان و در افراد محرومتر شایعتر از بقییه گروه ها بوده است (P<0.10)، ولی اختلاف معنی داری بین گروه های سنی مختلف و جود ندارد میانگین سن آغاز مصرف سیگار در جمعیت مورد بررسی 20.7 سال می باشد. پس از سیگار مصرف قلیان (3.5 درصد) پیپ (0.7 درصد) و چپق (0.2درصد) شایعترین مواد مصرفی دخانیات توسط جمعیت مورد مطالعه بوده است. باتوجه به شیوع بالای مصرف دخانیات در این جامعه به عنوان عاملی مهم در رخداد بیماری های مختلف است برنامه های کنترل و پیشگیری در خدمات بهداشتی جامعه مورد توجه قرار گیرد. آموزش نوجوانان، افراد دارای سطح تحصیلات پایین تر و افراد کم در آمد جامعه پیشگیری از مصرف دخانیات و فراهم نمودن امکانات مناسب جهت گذراندن اوقات فراغت می تواند مورد توجه قرار گیرد.

این مطالعه ارتباط بین روند افزایش وزن مادر و وزن نوزاد را بررسی می کند. 437 نفر زن باردار که در مدت یک سال به مراکز بهداشتی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی تهران مراجعه نموده بودند وارد مطالعه شدند. تغییرات مربوط به افزایش وزن مادر در پایان هر یک از سه ماهه های حاملگی و افزایش وزن کل مادر در بارداری ثبت گردید. هفت متغیر همراه نیز بعنوان متغیرهای مستقل از قبیل سن، رتبه تولد، قد، شاخص توده بدن BMI، وزن قبل از حاملگی مادر، جنس نوزاد و سن حاملگی در هنگام زایمان مورد بررسی قرار گرفتند.
با استفاده از ضریب همبستگی مشاهده شد که بین سن حاملگی، وزن قبل از بارداری، رتبه تولد، سن مادر، افزایش وزن مادر در سه ماهه دوم، افزایش وزن کل مادر، قد و شاخص توده بدن مادر با وزن نوزاد ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد (p<0.01). در آنالیز رگرسیون انجام گرفته مشاهده گردید که به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن کل مادر در دوره بارداری وزن جنین 76.5 گرم افزایش یافت (p<0.01)در مقایسه میانگین وزن نوزادان به ازای افزایش وزن مادر در هر یک از سه ماهه ها؛ مشاهده شد که فقط در سه ماهه دوم به ازای افزایش در وزن گیری مادر، میانگین وزن نوزادان با اختلاف معنی داری افزایش نشان می دهد (p<0.05)این پژوهش نشان داد که الگوهای ویژه وزن گیری مادر در طی دوران بارداری به خصوص افزایش وزن مادر در سه ماهه دوم با افزایش وزن نوزادی مرتبط است.

بیماری گرانولوماتوز وگنر در پاره ای از موارد ناحیه ساب گلوت و نای را گرفتار می کند و باعث تنگی مجرای هوایی در این قسمتها می شود. به علاوه ممکن است این تنگی ها حتی بعد از فروکش کردن سایر تظاهرات بیماری باقی بمانند. انتخاب درمان مناسب این نوع تنگی ها که بعد از فروکش کردن بیماری باقی مانده است. مورد اختلاف نظر بوده و اکثرا روش هایی غیر از رزکسیون و آناستوموز برای درمان آنها توصیه شده است.
زن 37 ساله ای با تشخیص بیماری گرانولوماتوز وگنر، از 6 سال قبل تحت درمان دارویی قرار گرفته و در حالیکه کلیه تظاهرات عمومی بیماری فروکش کرده بود، به علت تنگی نفس شدید مراجعه نمود. بررسی های انجام شده رادیولوژی و برونکوسکوپی، تنگی واضح در ناحیه ساب گلوت و نای را نشان داد. بیوپسی از مخاط مجاری هوایی در ناحیه تنگ شده، ضایعات گرانولوماتوز تایید کننده بیماری گرانولوماتوز وگنر را مشخص نمود. اتساع مکرر با برونکوسکوپی سخت (ری ژید) برای برطرف کردن تنگی، موثر واقع نشد. بیمار تحت عمل جراحی برداشتن قسمت قدامی و جانبی ناحیه ساب گلوت و 2 سانتیمتر ابتدای نای قرار گرفت و تمام ناحیه تنگ شده خارج گردید و نای به غضروف تیروئید آناستوموز داده شد. بعد از عمل جراحی بیمار بهبود پیدا کرد و اکنون که 1 سال از عمل جراحی می گذرد بیمار در وضعیت عادی از نظر تنفس و صدا می باشد و علایمی از عود تنگی ندارد.
نتایج بدست آمده نشان دادند که: امکان انجام عمل جراحی برداشتن تنگی های نای و ساب گلوت و پیوند مجدد دو سر قطع شده نای و حنجره در بیمارانی که به علت گرانولوماتوز وگنر دچار این تنگی ها شده اند وجود دارد.

در آسیب شناسی امروزی بر آسیب شناسی مولکولی تاکید زیادی می شود. عده ای حتی معتقدند استاندارد قطعی تشخیصی در نماهای مولکولی قرار دارد. پیشنهاد عده ای بر آن است که طبقه بندی های آسیب شناسی تومورها بر مبنای مولکولی قرار گیرند زیرا موروفولوژی (ریخت شناسی) به تنهایی قادر نیست که همه ویژگی های تومورها را بیان کند.
در این مقاله با مدارک مثبت سعی شده است که اهمیت تشخیص آسیب شناسی بر مبنای ریخت شناسی نشان داده شود. ضمن تایید کمکهای قابل توجه آسیب شناسی مولکولی و ایمنی- بافتی- شیمیایی در تشخیص و پیگیری بیماری ها ولی هنوز کلید تشخیص قطعی نماهای ریخت شناسی می باشد و حتی بر آن پایه می توان بررسی های مولکولی را پی ریزی کرد. در مورد طبقه بندی تومورها نیز استفاده از آسیب شناسی مولکولی به همراه ریخت شناسی میتواند راه گشای تشخیصی باشد.

1- خانم 70 ساله ای به علت درد شدید پشت و تب مراجعه کرده است. توده بزرگی نزدیک مهره های پشتی 11 و 12 دارد که آبسه اکسترادورال بوده است در کشت خون بیمار بروسلا ملی تنسیس رشد می کند. بادرناژ آبسه و درمان بروسلوز بهبود کامل یافته است.
2- پزشک 62 ساله به علت درد شدید اندام تحتانی چپ همراه با آتروفی مشخص عضلات رانی و کاهش وزن به مقدار ده کیلوگرم مراجعه کرده است. در مسافرتی که حدود 6 ماه قبل به اصفهان داشته از پنیر تازه بدون نمک استفاده کرده است. درجه حرارت بیمار 37.5 بود و در معاینه نیز طحال قابل لمس است. آزمایش رایت 320/1 و رایت با 1/160 2ME مثبت است بیمار با درمان (داکسی سیکلین + ریفامپسین) بهبود کامل می یابد...