فهرست مطالب

فیض - سال دهم شماره 1 (پیاپی 37، بهار 1385)

مجله فیض
سال دهم شماره 1 (پیاپی 37، بهار 1385)

  • 84 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1385/08/09
  • تعداد عناوین: 11
|
  • هادی شجاعی، یحیی سخنگویی، محمدرضا سروش، فرزاد پناهی، فرحناز فلاحتی صفحه 1
    زخم های فشاری به علت فشار مستمر بر روی یک ناحیه بدن ایجاد می شوند. این زخم ها از مشکلات عمده بیماران دارای ضایعات نخاعی هستند. امروزه درمان های مختلفی با نتایج متفاوت برای درمان این زخم ها به کار می رود در این مطالعه ما بر آن شدیم که تاثیر لیزر کم توان را در درمان زخم های فشاری جانبازان نخاعی تهران بررسی نماییم.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی تصادفی شده سه سوکور بر روی 16 نفر از جانبازان نخاعی تهران انجام شد. در این مطالعه به بررسی اثر لیزر کم توان از نوع دیود لیزر گالیوم – آلومینیوم - آرسناید و لیزر گالیوم – آلومینیوم - ایندیوم - فسفات با مارک Azor-2k ساخت کشور روسیه به شیوهContact، Continious Emission با دوز 4-6 J/mc2به طور یک روز در میان و به مدت 3 هفته انجام شد. وسعت و مرحله زخم ها توسط یک فرد به شیوه Blind ارزیابی شد و توسط دوربین دیجیتال از زخم ها عکس برداری به عمل آمد. گروه مورد، تحت درمان با لیزر کم توان همراه با درمان روتین (شستشو و پانسمان مرطوب) قرار گرفتند ولی گروه شاهد فقط درمان روتین زخم را دریافت کردند. پس از 3 هفته بار دیگر کلیه زخم ها توسط فرد اول مورد ارزیابی وسعت و مرحله قرار گرفتند و مجددا عکس برداری شدند.
    نتایج
    بررسی نشان داد که بیشترین محل زخم فشاری در دو گروه مورد مطالعه در ناحیه ایسیکال با (62.5 درصد) است. همچنین نتایج نشان داد درمان با لیزر کم توان به همراه درمان روتین (گروه مورد) نسبت به درمان روتین (گروه شاهد) تاثیر معنی داری در کاهش stage زخم و وسعت زخم دارد.
    نتیجه گیری
    استفاده از لیزر کم توان به همراه درمان های روتین موثرتر از استفاده از درمان روتین به تنهایی است. پیشنهاد می گردد برای تعمیم این نتایج مطالعه دیگری روی تعداد بیشتری از بیماران با شرایط مشابه انجام شود.
    کلیدواژگان: لیزر کم توان، زخم فشاری، بهبود زخم، جانباز نخاعی
  • اکبر بهداد، محمدرضا معماری، علی اکبر قاسمی، مهرداد حسین پور صفحه 7
    سابقه و هدف
    نکروز کبد به دنبال ترومای بلانت، تهدید کننده حیات فرد است. با توجه به ضرورت تعیین وسعت ضایعه نکروز کبد به منظور برداشت دقیق بافت آسیب دیده و کاهش عوارض ثانویه، در مطالعه حاضر، تاثیر ماده رنگی متیلن بلو در جداسازی مناطق نکروتیک و زنده کبد به دنبال تروما در خرگوش مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 20 خرگوش سالم انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی شاهد و مورد تقسیم شدند. با یک برش طولی در خط وسط، شکم خرگوش باز شد و کبد در میدان عمل قرار گرفت. در گروه مورد، بافت کبد با هموستات تروماتیزه و نکروز گردید. سپس از طریق ورید باب، یک کاتتر برانول آبی رنگ (شماره 22) داخل آن گذاشته شد. به 2/0 سی سی از محلول 2 درصد متیلن بلو، آب مقطر اضافه شد تا حجم آن به 2 سی سی برسد، آن گاه بر اساس وزن خرگوش توسط سرنگ و از طریق کاتتر برانول تزریق گردید. به محض تزریق محلول، زمان یادداشت شد. سپس زمان رنگ گرفتن و از بین رفتن رنگ نسج کبدی در هر دو گروه اندازه گیری گردید. ملاک تعیین اثر متیلن بلو در تعیین وسعت ضایعه نکروزان کبد، عدم رنگ پذیری بافت کبد بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به تفاوت زمان های رنگ پذیری و از بین رفتن رنگ در هر دو گروه با استفاده از آزمون ویلکاکسون و آنالیز رگرسیون خطی صورت گرفت.
    نتایج
    میانگین زمان رنگین شدن کبد در گروه شاهد 4/1±7/17 ثانیه و میانگین زمان محو شدن آن 2/3±6/53 ثانیه بود. نسج کبدی نکروز شده در هیچ یک از خرگوش های گروه مورد رنگ نگرفت (p<0.05). رابطه خطی بین زمان رنگ پذیری و زمان از دست دادن رنگ در گروه شاهد وجود داشت p<0.012) و (r=0.51
    نتیجه گیری
    نتایج تحقیق نشان داد که متیلن بلو می تواند به هنگام عمل جراحی برای تشخیص وسعت ضایعات نکروزان کبد مورد استفاده قرار گیرد و عوارض ثانویه بعد از عمل را کاهش دهد.
    کلیدواژگان: تروما، کبد، نکروز، متیلن بلو، خرگوش
  • منصوره مومن هروی، علیرضا شریف، سیدغلامعباس موسوی صفحه 11
    سابقه و هدف
    کارکنان بهداشتی، درمانی همواره در معرض خطر ابتلا به هپاتیت Bمی باشند. این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی آنتی بادی Anti HBs در پرسنل درمانی واکسینه شده علیه هپاتیت Bو تاثیر فاکتورهای موثر بر آن انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    مطالعه به روش توصیفی روی 128 نفر از پرسنل درمانی بیمارستان شهید بهشتی کاشان که همگی به طور کامل علیه هپاتیت B واکسینه شده بودند، در سال 1381، انجام گرفت. از افراد نمونه خون گرفته و تیتر سرمی آنتی بادی Anti HBs به روش ELISA اندازهگیری شد.
    نتایج
    افراد مورد مطالعه شامل 77 زن (1/60%) و 51 مرد (9/39%) بودند. تیتر سرمی آنتی بادی Anti HBs در73 مورد (57%) بالای (good responder) 100 IU/lit، در 33 مورد (25.8%) بین IU/lit (low respond) 10- 100 و در 22 مورد (2/17%) سطح آنتی بادی زیر (non respond) 10 IU/lit بود. 8/81 درصد افراد مونث و 3/84 درصد افراد مذکر responder و 2/18 درصد افراد مونث و 7/15 درصد افراد مذکرnon responder بودند. بین جنس و سن و سطح سرمی Anti HBs یعنی پاسخ به واکسن رابطه معنی دار آماری یافت نشد اما بین مدت زمان گذشته از آخرین دوز واکسن و سطح سرمی آنتی بادی رابطه معنی دار آماری وجود داشت.
    نتیجهگیری
    آنتی بادی Anti HBs در اکثریت پرسنل واکسینه شده در سطح موثر وجود داشت و با گذشت زمان با کاهش سطح آنتی بادی همراه بود. به نظر می رسد بررسی تیتر Anti HBs، یک تا سه ماه بعد از اتمام واکسیناسیون اولیه جهت اطمینان از پاسخ دهی به واکسن، در پرسنل درمانی ضروری باشد.
    کلیدواژگان: کاشان، آنتی بادی علیه هپاتیت B، هپاتیت B، پرسنل بیمارستان، واکسیناسیون
  • حسن قاسمی، حاجیه برنا، محمدرضا جلالی ندوشن صفحه 15
    سابقه و هدف
    کنژکتیویت یا التهاب ملتحمه بعد از عیوب انکساری شایع ترین بیماری چشمی است که باکتری ها از علل شایع آن می باشند، لذا بدین منظور این مطالعه جهت تعیین فراوانی پاتوژن های ایجادکننده کنژکتیویت باکتریال و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در مرکز آموزشی، درمانی شهید مصطفی خمینی انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    طی یک مطالعه توصیفی- مقطعی در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه چشم فراوانی پاتوژن های کنژکتیویت باکتریال، علایم بیماری و میزان پاسخ به درمان در رده های سنی مختلف طی سال های 1379-1378 مورد بررسی قرار گرفت. از بین 4600 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه چشم تعداد 150 نفر به کنژکتیویت مبتلا بودند که برای همه آن ها پرسشنامه های تکمیل شد و نتایج معاینه، کشت و آنتی بیوگرام ترشحات چشمی در فرم اطلاعاتی ثبت گردید.
    نتایج
    فراوانی کنژکتیویت در نمونه مورد بررسی 2/3 درصد و کنژکتیویت باکتریال معادل 1/2 درصد می باشد. محدوده سنی افراد مورد مطالعه از 3 روز تا 65 سال است. در 6/66 درصد افراد مبتلا به کنژکتیویت، کشت چشم مثبت گردید. فراوانی کنژکتیویت در هر دو جنس تقریبا یکسان می باشد. بیشترین میزان ابتلا به کنژکتیویت، در گروه سنی زیر یک سال می باشد. شایع ترین علامت بیماران مراجعهکننده پرخونی ملتحمه و اشک ریزش می باشد ولی در بیماران با کشت مثبت اگزودا شایع ترین علامت است. پاتوژن های جدا شده شامل: استافیلوکوک اورئوس (38 درصد)، پنوموکوک (11 درصد)، پسودوموناس (10 درصد)، هموفیلوس آنفلوانزا (8 درصد)، انتروباکتر، کلبسیلا، E.coli، استافیلوکوک اپیدرمیس (هر کدام 7 درصد)، انتروکوک (4 درصد)، و موراکسلا (1 درصد) می باشند. میزان حساسیت پاتوژن های جدا شده نسبت به کلرآمفنیکل 80 درصد، جنتامایسین 76 درصد، اریترومایسین 71 درصد و تتراسیکلین 65 درصد می باشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به این که اتیولوژی کنژکتیویت باکتریال اغلب استاف، پنوموکوک و هموفیلوس است درمان تجربی با آنتی بیوتیک های موضعی پوشاننده این سه پاتوژن موثر به نظر می رسد و لزوم انجام کشت به جز در موارد کنژکتیویت شدید، راجعه یا اپیدمیک توصیه نمی شود.
    کلیدواژگان: شیوع کنژکتیویت، عوامل باکتریایی، حساسیت آنتی بیوتیکی
  • اصغر اکبری، حسین کریمی، انوشیروان کاظم نژاد، مژده قبایی صفحه 21
    سابقه و هدف
    شایع ترین عامل ناتوانی بعد از سکته مغزی همی پارزی است. نقش تمرین های کانسنتریک در بهبود تنظیم آنتی سیپتوری پاسچر این بیماران با توجه به اختلاف نظرهای موجود در مورد اثرات این تمرین ها در ضایعات نورون حرکتی فوقانی مشخص نگردیده است. مطالعه به منظور تعیین اختلالات پاسخ های فیدفور وارد مکانیسم کنترل پاسچر و تاثیر تمرین های کانسنتریک عضلات اندام تحتانی مبتلا در درمان این اختلالات در بیماران همی پارزی آسایشگاه سالمندان کهریزک تهران در سال 1382 انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این کارآزمایی بالینی 34 بیمار همی پارزی ثانویه به سکته مغزی مورد مطالعه قرار گرفتند. بیمارانی انتخاب شدند که حداقل 12 ماه از شروع سکته مغزی آن ها گذشته باشد. بیماران به صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. قدرت (کیلوگرم) ایزومتریک هفت گروه عضلانی با دینامومتر اندازه گیری شد. پاسخ های فیدفور وارد با استفاده از آزمون رتبه ای FRT (Functional Reach Test) قبل و بعد از 12 جلسه درمان ارزیابی گردید. ارزیابی توسط دو آزمون گر که از دو گروه مطالعه اطلاعی نداشتند انجام گردید. گروه مورد علاوه بر تمرین های تعادلی و عملکردی، تمرین های تقویتی را دریافت کرد. به گروه کنترل فقط تمرین های تعادلی و عملکردی داده شد. از آزمون های t مستقل، t زوج، منویتنی و ویلکاکسون برای مقایسه نتایج قبل و بعد از درمان استفاده شد.
    نتایج
    میانگین سنی بیماران گروه مورد 49.3±7.1 سال و گروه کنترل 55.52±3 سال بود. تنظیم آنتی سیپتوری پاسچر در وضعیت موازی پاها فقط در گروه مورد از 1.29±0.2 به 2.9±0.17 ارتقا یافت (p<0.0001). در همین وضعیت و در مقایسه نتایج بعد از درمان بین دو گروه، میانگین تنظیم آنتی سیپتوری پاسچر در گروه مورد 2.9±0.17 نسبت به کنترل 1.18±0.18 بیشتر بود (p<0.0001). نسبت بهبودی میانگین FRT در گروه مورد 1.59±0.21 نسبت به گروه کنترل 0.12±0.8 ارتقا یافت (p<0.0001). قدرت همه گروه های عضلانی با نتایج FRT در وضعیت تاندم (r=0.483-0.726) و موازی پاها (r=0.401-0.645) همبستگی داشت.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه از موثر بودن تمرین های تقویتی عضلات اندام تحتانی مبتلا در بهبود پاسخ های فیدفوروارد مکانیسم کنترل پاسچر برای تنظیم آنتی سیپتوری پاسچر در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی حمایت می کنند. همچنین نتایج از اندازه گیری قدرت عضلات اندام تحتانی مبتلا برای ارزیابی کنترل آنتی سیپتوری پاسچر حمایت می کنند.
    کلیدواژگان: تمرین های تقویتی، تنظیم پاسچر، پاسخ های فیدفوروارد، همی پارزی، استروک
  • عباس درودگر، محسن اربابی، محمدعلی اسدی صفحه 28
    سابقه و هدف
    با توجه به نقش سوسری ها در حمل و توزیع عوامل مختلف بیماریزا، فراوانی آن ها در محیط های درمانی و بیمارستانی و عدم اطلاع از نوع آلودگی انگلی و قارچی آن ها در منطقه و به منظور تعیین نوع سوسری و عوامل انگلی و قارچی آن، این تحقیق در بیمارستان های کاشان در سال 1381 انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق به روش توصیفی و بر روی 158 سوسری صید شده از سه مرکز عمده درمانی کاشان انجام گرفت. نوع سوسری، آلودگی آن ها از نظر عوامل انگلی و قارچی، میزان آلودگی سطوح خارجی و داخلی و نوع انگل و قارچ جدا شده از آن ها تعیین گردید. شیوع آلودگی در سوسری ها تعیین و میزان واقعی آن در مراکز درمانی برآورد گردید.
    نتایج
    از 158 سوسری مورد بررسی، 85 سوسری آمریکایی (8/53 درصد) و 73 سوسری آلمانی (2/46 درصد) بودند. 58 سوسری (7/36 درصد) آلودگی انگلی داشتند. شیوع انگل های روده ای انسان در سوسری های آمریکایی 5/21 درصد و در سوسری های آلمانی 2/15 درصد برآورد گردید. بلاستوسیستیس هومینیس با 3/32 درصد بیشترین و آسکاریس لومبریکوئیدس با 2/3 درصد کمترین شیوع را در بین انگل های مورد مطالعه داشتند. از 158 سوسری بیمارستانی مورد مطالعه 101 سوسری (9/63 درصد) آلودگی قارچی داشتند. شیوع عوامل قارچی در سوسری های آمریکایی 1/41 درصد و در سوسری های آلمانی 8/22 درصد برآورد گردید. یافته های تحقیق نشان داد آسپرژیلوس با 3/27 درصد بیشترین و اپی کوکوم و کورولاریا با 8/0 درصد کمترین شیوع را در بین قارچ های مورد مطالعه داشتند. دو مورد کاندیدا آلبیکنس از سوسری های آمریکایی زایشگاه شبیه خوانی جدا گردید. سوسری های بیمارستان نقوی با 9/43 درصد آلودگی انگلی و 7/80 درصد آلودگی قارچی نسبت به سایر بیمارستان ها از آلودگی بیشتری برخوردار بودند.
    نتیجهگیری
    آلودگی سوسری ها به عوامل انگلی و قارچی در بیمارستان های کاشان نگران کننده است. از این رو بررسی مداخلهای برای کاهش سوسری ها و آلودگی های انگلی و قارچی آن ها پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: سوسری، آلودگی انگلی، آلودگی قارچی، بیمارستان، کاشان
  • محمدرضا بشارتی، محمدرضا شجاع صفحه 36
    سابقه و هدف
    قرمزی چشم علامت اصلی التهاب چشم و یکی از شایع ترین شکایات بیماران سرپایی است که می تواند نشانه طیف وسیعی از بیماری های چشمی از کنژکتیویت خفیف تا عفونت ها و بیماری های تهدیدکننده بینایی و یا تروما باشد. اکثر بیماری های چشمی که با قرمزی چشم تظاهر مینمایند نسبتا خوشخیم هستند اما افتراق بین علت های جدی و پرخطر از موارد خود محدود شونده، مشکل است و گاهی عدم تشخیص و اشتباه در درمان می تواند منجر به عوارض جدی بینایی گردد. با توجه به اهمیت موضوع و تناقضات موجود در خصوص شیوع بیماری، این مطالعه به منظور تعیین شیوع و علل قرمزی چشم در مراجعین به کلینیک شهید رهنمون یزد در سال 1383 صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق به روش Case Series روی 400 بیمار مبتلا به قرمزی چشم طی دو فصل تابستان و زمستان (در هر فصل 200 نفر) صورت گرفت. ملاک قرمزی چشم تغییر رنگ چشم و افزایش عروق ملتحمه یا اپیاسکلرا بود که با مشاهده و معاینه با اسلیت لامپ تعیین گردید. اطلاعات از طریق مصاحبه، معاینه کلینیکی و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید و با استفاده از آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
    نتایج
    بیماران از نظر سنی در سه گروه کمتر از 15 سال (18%)، 39 -15 سال (5/51%) و بالای 40 سال (5/30%) قرار گرفتند. از نظر توزیع جنسی 59 درصد مبتلایان را مردان و 41 درصد را زنان تشکیل میدادند. شایع ترین علل قرمزی چشم به ترتیب کنژکتیویت (8/35%)، تروماتیک (22%) و تغییرات دژنراتیو ملتحمه (ناخنک و پینگاکولا) (15%) بودند. شایع ترین علت قرمزی چشم در هر دو جنس کنژکتیویت بود (p<0.01). شایع ترین علایم همراه با قرمزی چشم، سوزش چشم (3/91%)، اشک ریزش (8/85%) و خارش چشم (8/68%) بود (p<0.01). تفاوتی بین علل قرمزی چشم در رابطه با فصل مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    قرمزی چشم در مردها شایع تر از زنان است ولی تفاوتی از نظر فصلی ندارد. شایع ترین علل قرمزی چشم به ترتیب کنژکتیویت، تروما و تغییرات دژنراتیو ملتحمه بود. آموزش صحیح جهت تشخیص علل پرخطر قرمزی چشم در آینده می تواند سبب کاهش عوارض جدی بینایی گردد.
    کلیدواژگان: قرمزی چشم، فصل، کنژکتیویت، بیماری های سیستمیک، شیوع و علل
  • نوشین بیات، فرهاد غریب دوست، فرهاد نصیری افشار، بتول زمانی صفحه 42
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع بالای استئوآرتریت و اهمیت تقسیم بندی آن، این مطالعه به منظور ارزیابی ارتباط بین شدت علایم بالینی، میزان درد و فونکسیون مفصل با طبقه بندی رادیولوژیک در بیمارستان بقیه اله تهران طی سال های 1383 -1382 انجام شد.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مقطعی، 100 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو که با کرایتریای تشخیصی بالینی استئوآرتریت ACR (انجمن روماتولوژی آمریکا) تشخیص داده شده بودند، در بیمارستان بقیه اله تهران طی سال های 1383– 1382 مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی کلینیکی با استفاده از اندکس شدت درد و فونکسیون Lequesne’s برای استئوآرتریت زانو انجام شد. رادیوگرافی های زانو توسط استفاده از روش طبقه بندی Kellgren -Lawerence، با رادیوگرافی ایستاده رخ و نیمرخ، طبقه بندی گردیدند. نتایج با استفاده از آزمون کای دو، بررسی آماری شدند.
    نتایج
    84نفر از بیماران زن و 16 نفر مرد با متوسط سن 52سال بودند. نتایج طبقه بندی علایم بالینی عبارت بود از: خفیف 10درصد، متوسط 21درصد، شدید 58درصد، بسیار شدید 11درصد. نتایج طبقه بندی یافته های رادیولوژیک عبارت بود از: نرمال 12درصد، خفیف 25درصد، متوسط 47درصد، شدید 16درصد. ارتباطی بین طبقه بندی علایم بالینی و رادیولوژیک وجود نداشت. زنان با مردان تفاوت معنی داری از نظر علایم بالینی و طبقه بندی رادیولوژیک نداشتند.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه ارتباط معنی داری بین شدت علایم بالینی و درجه بندی رادیولوژیک مشاهده نشد. مطالعه وسیع تر با تعداد بیماران بیشتر و بررسی و اظهار نظر قطعی تر لازم است.
    کلیدواژگان: اندکس درد، فونکسیون و Lequesne، استئوآرتریت زانو، طبقه بندی، Kellgren، Lawrence
  • صفرعلی طالاری، احمد خورشیدی، غلامرضا شجری، محمدرضا طالاری صفحه 46
    سابقه و هدف
    عفونت های باکتریایی در ضایعات پوستی ناشی از لیشمانیوز جلدی موجب مشکلات مختلفی از قبیل عدم تشخیص و درمان به موقع ضایعات پوستی، هزینه های سنگین درمانی و افزایش طول مدت درمان می شود. بدین منظور این مطالعه جهت تعیین عفونت های باکتریایی و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در ضایعات ناشی از لیشمانیوز جلدی در مراجعه کنندگان به آزمایشگاه مرکزی کاشان در سال 1382 انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    این تحقیق به روش توصیفی بر روی 164 نفر مشکوک به لیشمانیوز جلدی انجام شد. از 117 نفر مبتلا به لیشمانیوز، سن، جنس، محل ضایعه، تعداد زخم و ماه نمونه گیری در فرم اطلاعاتی ثبت شد. سپس در شرایط استریل از ضایعات ایجاد شده نمونه گیری و در محیط های آگار خوندار، ائوزین متیلنبلو آگار، تایوگلی کولات تلقیح و طبق روش استاندارد تعیین هویت گردید و حساسیت باکتری های جدا شده با روش دیسک دیفیوژن انجام گردید. در پایان داده های اطلاعاتی با استفاده از آزمون های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    نتایج
    آلودگی باکتریایی در 32 نفر (5/19 درصد) وجود داشت. شایع ترین ارگانیسم جدا شده، استافیلوکوکوس اورئوس بود که بیشترین حساسیت را به سفتریاکسون و اریترومایسین و کمترین حساسیت را به جنتامایسین نشان داد.
    نتیجهگیری
    شناخت آلودگی های ثانویه باکتریایی در ضایعات ناشی از لیشمانیوز جلدی برای جلوگیری از اختلال در درمان این ضایعات و درمان آنتی بیوتیکی مناسب، ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: عفونت باکتریایی، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی لیشمانیوز جلدی، کاشان
  • عباسعلی کریمپور، غلامعلی جورسرایی، نادعلی موسی نژاد، محمدرضا آقاجانی میر، امیر اسماعیل نژاد مقدم صفحه 50
    سابقه و هدف
    واریکوسل یکی از مهم ترین عوامل خطر مرتبط با ناباروری مردانه شناخته می شود. تاثیر پیش رونده واریکوسل بر قدرت باروری مردان مبتلا مورد اختلاف است. یکی از راه های بررسی این موضوع می تواند مقایسه فراوانی واریکوسل در مردان با ناباروری اولیه و ثانویه باشد. هدف این مطالعه مقایسه فراوانی واریکوسل در مردان با ناباروری اولیه و ثانویه به منظور ارزیابی پیش رونده بودن تاثیر واریکوسل بر قدرت باروری می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی اطلاعات 2235 زوج نابارور با علت مردانه که به دو مرکز درمان ناباروری اصلی استان مازندران مراجعه کرده بودند مورد بررسی قرار گرفت. غیرطبیعی بودن شاخص های اسپرمی بر اساس معیار سازمان بهداشت جهانی (WHO) ملاک تعیین ناباروری با علت مردانه بوده است. اطلاعات مرتبط با فعالیت باروری ثبت شد. معاینه واریکوسل توسط اورولوژیست هر مرکز و با روش معاینه فیزیکی انجام پذیرفت و در نهایت نتایج با استفاده از آزمون آماری مورد بررسی قرار گرفتند.
    نتایج
    فراوانی ناباروری اولیه و ثانویه در بیماران مورد بررسی به ترتیب 1/82 و 8/17 درصد بود. میانگین سن مردان در گروه با ناباروری اولیه و 2/30 سال و در گروه با ناباروری ثانویه 8/33 سال و در همسرانشان به ترتیب 26 و 1/29 سال بود که در گروه با ناباروری ثانویه هر دو مورد به طور معنی داری سن بیشتری داشت. (p<0.001) فراوانی واریکوسل در مجموع، 6/42 درصد و در مردان با ناباروری اولیه و ثانویه به ترتیب 4/42 و 5/43 درصد بود که اختلاف معنی داری را نشان نمیداد.
    نتیجه گیری
    با توجه به عدم تفاوت فراوانی واریکوسل در مردان با ناباروری ثانویه که میانگین سنی بیشتری داشتند، در مقایسه با مردان مبتلا به ناباروری اولیه می توان گفت که ضایعه واریکوسل تاثیری پیش رونده بر قدرت باروری مردان بالغ ندارد.
    کلیدواژگان: واریکوسل، ناباروری مردانه، ناباروری اولیه، ناباروری ثانویه
  • گزارش مورد (Case Report)
  • مهردخت مزده، لیلا رضایی صفحه 55
    سابقه و هدف
    ADEM (Acute disseminating encephalomyelitis) یک بیماری اتوایمیون است که در آن به دنبال محرکی ناشناخته، واکنشی ایمونولوژیک در میلین فعال می شود و تشابه فراوانی با مالتیپل اسکلروزیس (MS) دارد. میزان بروز انسیدانس آن نامعلوم است. در کشورهای در حال توسعه در زمینه عفونت های تنفسی فوقانی آتیپیک رخ میدهد و سایر عوامل اتیولوژیک آن ناشناخته است. بزرگسالان جوانان و بچه ها بیشتر به آن مبتلا میشوند. علایم سیستمیک آن تب، بی حالی، سردرد و تهوع و استفراغ است که زودتر از علایم نورولوژیک ظاهر می شود اما علایم برجسته آن تسریع در ایجاد تظاهر اولیه عصبی شامل کما، همی پارزی، تشنج، فلج اعصاب کرانیال و ادامه تب می باشد، لذا یکی از علل کمای ناگهانی و غیر مترقبه در بزرگسالان جوان بیماری ADEM است. در برخورد اولیه با این بیماران ممکن است تشخیص نادیده گرفته شود. در این مقاله به معرفی یک مورد بیمار مبتلا به ADEM مراجعه کننده به بیمارستان سینا همدان در سال 84 پرداخته می شود.
    معرفی مورد: بیمار دختر مجرد 22 سالهای بود که با کمای بسیار ناگهانی و سریع و به دنبال آن صرع استاتوس به بیمارستان آورده شده بود. سابقه پزشکی و دارویی او منفی بود. در معاینه سیستمیک به جز تب مختصر، نکته دیگری نداشت. در معاینه نورولوژیک علایم درگیری راه کورتیکواسپاینال دوطرفه وجود داشت. بعد از باز نمودن راه هوایی و کنترل صرع استاتوس و درخواست آزمایش های معمول، CT اسکن و بررسی مایع مغزی نخاعی انجام شد که طبیعی بودند. با انجام MRI تصاویر هیپرسیگنال متعدد در کورتکس و ساب کورتیکال هر دو نیمکره دیده شد ولی ناحیه کورپوس کالوزوم سالم مانده بود. با تشخیص ADEM کورتیکوتراپی با دوز بالا به مدت 10 روز شروع شد که منجر به بهبودی بیمار گردید و جهت فیزیوتراپی ترخیص گردید.
    بحث: ضایعات ماده سفید مغز مسوول کمای نورولوژیک بیمار بود زیرا علل متابولیک، عفونی، توکسیک، تروما، ضایعات واسکولار (فقدان علایم لاترالیزه) و ضایعات فضاگیر، مادرزادی و تکاملی در این بیمار رد شد. وجود تب و تشنج و فقدان هوشیاری، فقدان الیگوکلونال باند در نمونه CSF، سالم ماندن کورپوس کالوزوم، عدم وجود ضایعه جدید در MRI بعد از حمله کلینیکی اول، کوتاه بودن دوره شروع علایم و شدت زیاد علایم اولیه، از بیماری های دمیلینیزان تشخیص ADEM (بر خلاف MS) را تایید می کند.
    نتیجهگیری
    در هر بیمار بزرگسال جوان با کمای نورولوژیک سریع و ناگهانی که علل متابولیک و زمینه عفونی و توکسیک و تروما را نداشت و از نظر ضایعات فضاگیر و تکاملی مادرزادی مغز منفی بود باید به فکر بیماری التهابی دمیلینیزان باشیم چون عدم درمان به موقع منجر به فوت خواهد شد.
    کلیدواژگان: ADEM، کما، بیماری های دمیلینیزان
|
  • Hadi Shojaei *, Yahya Sokhangoei, Mohammad Reza Soroush, Farzad Panahi, Farahnaz Falahati Page 1
    Background
    Pressure ulcers are the result of immobility and continuous pressure on an area of body. Aside from imposing further restriction of movements and thus creating a vicious circle in the healing process, these ulcers are of significant importance in decreasing the life quality and adding to the treatment costs of these patients. There are currently 1800 spinal cord handicapped war veterans in Iran and according to the 1998 figures, 21% of them are suffering from at least one ulcer at pressure sites.
    Materials And Methods
    In this study we compared the outcome of treatment of pressure ulcers with (Gallium- Aluminum-Arsenide) & (Gallium-Aluminum-Indium-Phosphate)-Diode LASERS, both made by Azor-2k TM, on Contact, Continuous Emission mode at an every other day dose of 4-6 J/cm2 for 3 weeks plus conventional treatments of pressure ulcers, with that of conventional treatment alone in 2 groups of veterans with spinal cord paralysis who reside in Tehran, the capital of Iran. The study was a triple blind clinical trial conducted on 16 veterans who were randomly divided into case and control groups.
    Results
    The diameter of the ulcers was measured and staged by one person who was unaware of the subjects’ case-control status. Digital photographs of the ulcers were initially taken and a combination of conventional treatment (wet dressing, irrigation) with low-level LASER and conventional treatment alone was allocated to the case and control groups respectively. After 3 weeks the subjects were evaluated again.
    Conclusion
    The result demonstrated a statistically significant enhancement of the healing process by combination of low-level LASER with conventional treatments of pressure ulcers.
  • Akbar Behdad, Mohammad Reza Memari, Ali Akbar Ghasemi, Mehrdad Hosseinpour * Page 7
    Background
    In this study, the effect of methylene blue in differentiation of necrotic and vital areas of traumatic liver of rabbit was studied.
    Materials And Methods
    Twenty healthy rabbits were selected and divided in two equal groups randomly. Through a midline incision, rabbit's abdomen was opened. In the case group liver was traumatized for necrosis by hemostat. Then, through portal vein a blue catheter (22 G) was inserted. Sterile water was added to 0.2 cc of 2% methylen blue whose volume reached to 2 ml. Then, it was injected through the catheter. the times related to painting and discoloration were recorded. Wilcixon and linear regression analysis were used to analyze the data.
    Results
    The mean time of liver painting and discoloration were 17.7 ± 1.4 and 53.6 ± 3.2 in controls. In the case groups, there was no painting. There was a linear correlation between painting and discoloration times (r=0.51, P=0.012).
    Conclusion
    Methylen blue can be used to differentiate necrotizing liver injuries.
  • Mansoure Momen Heravi *, Ali Reza Sharif, Sayed Gholam Abbas Moosavi Page 11
    Background
    Health care workers (HCW) are always at risk of hepatitis B. This study was carried out to evaluate the response to hepatitis B vaccination and determine Anti HBs Antibody serum level in the vaccinated HCW.
    Materials And Methods
    This descriptive study was performed in 128 HCW of Beheshti Hospital who were vaccinated against hepatitis B virus. Titer of Anti HBs antibody was determined by ELISA method. Statistical analysis were accomplished by using Chi-square, Fisher exact test.
    Results
    60.1% of HCW were females and the rest were males (39.9%). The titer of Anti HBs was above 100IU/lit (good responder) in 73 cases (57%), between 10-100IU/lit (low responder) in 33 cases (25.8%), and lower than 10IU/lit (non responder) in 22 cases (17.2%). 81.8% of the females and 84.3% of the males were responders. 18.2% of the females and 15.7% of the males were nonresponder. There was no statistically significant correlation between age/sex and Anti HBs titer. But there was a significant statistical correlation between the interval of the last vaccination and Anti HBs titer.
    Conclusion
    Enough level of Anti HBs antibody was detected in the majority of personnels. There was no statistical correlation between age/sex and Anti HBs titer but there was significant correlation between Anti HBs titer and the time.
  • Hassan Ghasemi *, Hajiye Borna, Mohammad Reza Jalali Nadooshan Page 15
    Background
    The most common form of ocular infection is conjunctivitis. The aim of this study is to determine the most prevalent causes of bacterial conjunctivitis and antibiotic sensitivity in Mostafa Khomeini Hospital.
    Materials And Methods
    In this descriptive cross-sectional study, we evaluated symptom, pathogen and effective antibiotic sensitivity in bacterial conjunctivitis. In the present research, 150 cases of conjunctivitis referred to Shaheed Mostafa Khomeini Hospital were studied from Jun. 1999 to Mar. 2000. Our study was carried out based on questionnaires, examinations, cultures and antibiograms.
    Results
    The prevalence of conjunctivitis and bacterial conjunctivitis were 3.2% and 2.1%, respectively. The age limit of the patients under study was 3 days to 65 years. Positive culture in cases was 66.6%. The frequency of conjunctivitis was equal in both males and females. The most frequent age of conjunctivitis was in 0-1 group. The most frequent symptoms in patients were hyperemia & tearing. The frequency of isolated pathogens were: staph. Aurous (38%) penumococcus (11%) pseudomonas (10%) haemophilus (8%) enterobacter, klebsiella, ecoli, staph. Epidermis (each 7%) entrococcus (4%) and moraxella catarrhal (1%). The percentages of antibacterial sensitivity of isolated pathogens were: chloramphenicol 80% gentamycin 76% erythromycin 71% and tetracycline 65%.
    Conclusion
    This study showed that the most common causes of bacterial conjunctivitis are pneumococcus, haemophilus influenza and staphylococcus. Empiric therapy with new local antibiotics seems to be appropriate. Culture is not necessary except in severe, recurrent or epidemic form of conjunctivitis.
  • Asghar Akbari *, Hossein Karimi, Anoushirvan Kazemnezhad, Mogde Ghabaii Page 21
    Background
    Hemiparesis is the most common cause of disability after stroke. The role of concentric exercises has not been recognized in anticipatory postural adjustment due to controversy on the effects of these exercises on upper motor neuron lesions. The purpose of this study was to determine feed forward responses disturbances of postural control mechanism and the effects of concentric exercises of involved lower-extremity muscles on the treatment of these impairments in hemiparetic patients of Kahrizak Charity Foundation in 2003. Methods and Materials: Thirty four secondary hemiparetic patients to stroke were participated in this clinical trial. All patients were screened to ensure that their time since onset of stroke was at least 12 months. Patients were assigned randomly to either an experimental group or a control one. The isometric strength (kg) of seven muscle groups was measured with a hand-held dynamometer. Feed forward responses (ordinal scale) were assessed using Functional Reach Test (FRT) before and after 12 sessions of intervention. All patients were assessed by two raters who were blinded group allocation. The experimental group received strengthening exercises in addition to functional and balance exercises. The control group received only functional and balance exercises. Independent and paired t-tests, Mann-Whitney and Wilcoxon tests were used to compare the pretreatment and post-treatment results.
    Results
    The mean age of experimental group and control group was 49.3 ± 7.1 and 55.5 ± 3, respectively. In parallel feet position, anticipatory postural adjustments increased only in the experimental group, significantly from 1.29±0.2 to 2.9±0.17 after intervention (P<0.0001). In this position, the comparison of post-treatment results showed that mean of anticipatory postural adjustments in experimental group (2.9±0.17) was higher that in control that in (1.18±0.18) (P<0.0001). A significant improvement (P<0.0001) was seen in the experimental (1.59±0.21) compared to control group (0.12±0.08) with respect to mean difference of FRT. All muscular groups strength was correlated significantly with the FRT scores in tandem (r=0.483-0.726) and parallel (r=0.401-0.645) feet position.
    Conclusion
    The results of this study support the effectiveness of muscle strength training of involved lower extremity to improve feed forward responses of postural control mechanism for anticipatory postural adjustment in hemiparetic patients in the chronic stage of rehabilitation following stroke. The results also are in support of using the involved lower extremity muscle strength to evaluate postural anticipatory control.
  • Abbas Doroodgar *, Mohsen Arbabi, Mohammad Ali Asadi Page 28
    Background
    Considering the roles of cockroaches in transmission and distribution of pathogen agents, their prevalence and lack of data on this kind of parasitic and fungal infections in this region, this study was carried out to determine the cockroaches species and their parasitic and fungal agents at the Hospitals of Kashan, Iran in 2002.
    Materials And Methods
    This descriptive study was performed on 158 samples of cockroaches caught from three major medical centers. Species of cockroaches, their parasitic and fungal infections, external and internal levels of infection and isolated parasitic and fungal species were determined. Prevalent infection in cockroaches was determined and their exact amount was estimated.
    Results
    From 158 cockroaches, 85 (53.8%) were American and 73 (46.2%) were German. 58 (36.7%) of cockroaches had parasitic infection. The prevalence of human intestinal parasites in American and German cockroaches was 21.5% and 15.2%, respectively. Blastosystis huminis and Ascaris lumbricoides had maximum and minimum prevalences (32.3% and 3.2%), respectively. Of 158 Hospital cockroaches studied, 101 (63.9%) had fungal contamination. The prevalence of fungal agents in American and German cockroaches was 41.1% and 22.8%, respectively. Aspegillus had maximum (27.3%) and Epicocum and Curvularia had minimum prevalences (0.8%) among fungi observed. Two cases of Candida albicans were separated from American cockroaches. Cockroaches of Naghavi Hospital had more infection (43.9% parasitic and 80.7% fungi infection) than those of other Hospitals.
    Conclusion
    Parasitic and fungal infection of cockroaches is a worriment problem at Kashan Hospitals. Therefore further studies are suggested to reduce the cockroaches and their parasitic and fungal infection.
  • Mohammad Reza Besharati *, Mohammad Reza Shoja Page 36
    Background
    Red eye is the main sign of ocular inflammation rsulted from external eye vessels dilatation. red eye is one of the most common complaints in patients referring to eye clinics which can be a sign of wide variety of ocular problems, from mild conjunctivitis to vision- threatening infections, diseases or trauma. Most disorders characterized by a red eye are relatively benign. But more serious causes may be misdiagnosed from the Self-Limited ones. Inappropriate or delayed management may result in serious visual problems. This study was conducted to survey the effect of the variation of season on the causes of red eye and the ability of general practitioner on its management in 2004 at Shaheed Rahnemoon Hospital-Yazd.
    Materials And Methods
    In this descriptive case series study, 400 patients with red eye referred to eye clinic in summer and winter of 2004 were evaluated. The red eye criterion was episcleral or conjunctiva hyperemia that changes the external eye color which was detected by observation and slit lamp examination. Data were collected through questionnaires and analyzed by SPSS software and chi-square test.
    Results
    The patients were classified in three age groups: less than 15 years (18%), 15-39 years (51.5%) and more than 40 years (30.5%). In two first age groups conjunctivitis and trauma were the most common causes of the red eye while in the third age group conjunctival degenerative changes were most frequent. Conjunctivitis was the most common cause of the red eye (35.8%) and other causes were trauma (22%) and conjunctival degenerative changes (15%). 59% of patients were males and 41% were females. Conjunctivitis was the most common cause of red eye in both genders (P.V= 0/000). Irritation was the most common symptom (91.3%), followed by tearing (85.8%) and itching (68.8%) (P.V=0.000). There was no relationship between the causes of red eye and the variation of seasons.
    Conclusion
    The red eye was more frequent in males than in female and there was no difference between the causes in two seasons. The most common causes of red eye are conjunctivitis, trauma, and conjunctival desenerative changes. Uncommon but high risk cases such as uveitis, scleritis and hidden globe rupture must be referred to ophthalmology at once to prevent serious consequences. Appropriate instrutruction can also decrease some serious problems.
  • Noushin Bayat *, Farhad Gharibdoost, Farhad Nasiri Afshar, Batool Zamani Page 42
    Background
    With regard to the high prevalence of osteoarthritis and importance of its classification we evaluated the association between the severity of clinical signs, level of pain and function of joints, and radiological classification.
    Materials And Methods
    This cross sectional study evaluated 100 knee osteoarthritis patients who were diagnosed by ACR (American College of Rheumatology) criteria. It was performed in Bagyiatallah Hospital in Iran during 2003-2004. In clinical evaluation, Lequesne’s index of pain and function were used. Knee radiographies were classified using Kellgrn-Lawerence. The results were analyzed statistically through chi-square test.
    Results
    There were 84 females and 16 males (mean age: 52 years old) in this study. The results of clinical classification were as follow: mild (10%), moderate (21%), severe (58%), and very severe (11%). The results of radiological classification were as follow: normal (12%), suspicious (0%), mild (25%), moderate (47%), and severe (16%). There was no significant association between clinical and radiological classifications (p=0.104). There was also no significant difference between males and females (p>0.2).
    Conclusions
    There was no significant association between clinical classification and radiological grading.
  • Safar Ali Talari *, Ahmad Khorshidi, Gholam Reza Shajary, Mohammad Reza Talari Page 46
    Background
    Concerning the adverse effects of bacterial infections in the lesions due to cutaneous leishmaniasis sush as: diagnosis, treatment and increased cost, duration of treatment and progress of healing in skin lesions, this study was carried out in cutaneus leishmaniasis patients refered to the central laboratory in Kashan, Iran, 2003.
    Materials And Methods
    A descriptive study was condacted on 117 of 164 patients with skin lesions in the central laboratory of Kashan, Iran, 2003. Speciemens were collected and inoculated in blood agar and cosin-methylen blue agars chioglycolate. Identification of the tsclates was determined baccording to a standard method and antimicrobial susceptibility of the isolated was done by disk diffusion method. The results were analyzed statistically
    Results
    There was bacterial infection in 32 acses (19.5%). Staphylococcus aureus was the most common pathogen and showed the most rate of antibiotic sensitivity to ceftriaxon and erythromycin.
    Conclusion
    To treat these lesions by antibiotic, diagnosing the secondary bacterial contamination due to cutaneous leishmaniasis is necessary.
  • Abbas Ali Karimpour Malekshah *, Gholam Ali Joursaraii, Nadali Mousanejad, Mohammad Reza Aghajani Mir, Amir Esmailnejad Moghaddam Page 50
    Background
    Varicoceles are vascular lesions of the pampiniform plexus and the most common identifiable abnormality found in men being evaluated for infertility. There are some reports in the literature indicating that varicocele may be a progressive lesion, however, this remains a controversial subject. The purpose of this study was to determine the incidence of varicocele in men with primary versus secondary infertility.
    Materials And Methods
    The records of 2234 consecutive couples with male factor infertility, refering to two infertility centers were studied. The incidence of varicoceles and also some other factors affecting male infertility were assessed in these patients.
    Results
    The frequency of primary and secondary infertility were 82.2% and 17.8%, respectively. The mean age of the men with primary infertility and their wives were 30.2 and 26.0 years, respectively. The men with secondary infertility and their wives were significantly older. (33.8 and 29.1 years, respectively). The incidence of varicoceles was not significantly different among the men with primary versus secondary infertility (42.4 and 43.5%, respectively).
    Conclusion
    The results of this study do not support the progressive adverse effect of varicoceles on men fertility overtime.
  • Mehrdokht Mazdeh *, Leila Rezaie Page 55
    Background
    ADEM (acute disseminating encephalomyelitis) is an autoimmune disease in which immunologic reaction to myelin is activated by an unknown factor. The incidence is not known and in the developed countries it is now seen most frequently after non-specific upper respiratory tract infections with the etiological agent remaining unknown. Young adults and children are most commonly affected. Systemic symptoms like fever, malaise, headache, nausea & vomiting often precede the neurological symptoms of ADEM but the hallmark is the development of initial clinical features including coma, hemiparesis, seizure, cranial nerve palsy and fever. ADEM is one of the causes of sudden coma in adolescents which has similar pattern of abnormalities on conventional MRI images with multiple sclerosis, but probably in primary approach with patients it is misdiagnosed. This paper presents a case of ADEM referring to Hamadan Sina Hospital in 2005. Case Report: The patient was a 22-year old female, complaining of sudden and acute coma and then status epilepticus.The patient’s past medical and drug history was negative. Positive finding in physical examination was low grade fever and in neurological exam, involvement of bilateral cortico spinal tract was remarkable. After intubation and control of status epilepticus and routine tests brain CT scan lumbar puncture was done which was normal. Patchy areas of increased signal intensity on conventional T2-weighted images in cortical and subcortical hemispheres was apparent on MRI. Corpus callosum was not involved. After diagnosis of ADEM high dose of cortico therapy within 10 days showed to improve the outcome So that, the patient was discharged for physiotherapy.
    Discussion
    White matter disorder is responsible for determining the occurrence of neurological coma in patient because metabolic, infectious, toxic, trauma, vascular lesion (absence of focal neurological deficit) sol, developmental and congenital factors could be ruled out. The criteria emphasizing ADEM disorder (against MS) are: 1-Fever, loss of consciousness & epilepsy 2- Absence of oligoclonal band in CSF 3- Intacted corpus callosum 4- Absence of new lesion after first attack in MRI and 5- shorter duration of symptoms & more severe initial symptoms.
    Conclusion
    According to the report, in every young adult patient with acute onset neurological coma without previous, metabolic, infectious, toxic, and traumatic etiology, and negative developing space occupying lesion, demyelinating disease should be suspected.