مجله تحقیقات دامپزشکی
سال شصت و یکم شماره 3 (پاییز 1385)

تعیین میزان حضور آفلاتوکسین M1 در پنیرهای تولیدی توسط کارخانجات مختلف در استان تهران.
طرح: مطالعه مقطعی.
تعداد نمونه: 80 نمونه پنیر سفید ایرانی.
توسط کروماتوگرافیآنالیز آماری: آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی.
AFM1 در 83.3 درصد نمونه های پنیر مورد آزمایش یافت شد. محدوده مقادیر آلودگی در ماه های مختلف سال متفاوت بود. در ماه های خرداد، شهریور، آذر و اسفند مقادیر AFM1 به ترتیب در محدودهای 197-1423، 177-1274، 179-1506 و 219-2918 نانوگرم در هر کیلوگرم قرار داشت. در حالی که میانگین غلظت آفلاتوکسین M1 در این ماه ها به ترتیب 549.7، 503.9، 602.1 و 749.6 نانوگرم در هر کیلوگرم بود.
بالاترین میانگین AFM1 در نمونه های ماه اسفند 2918 ng/kg و پایین ترین میانگین AFM1 در نمونه های ماه شهریور 177 ng/kg ثبت گردید.
بررسی آماری نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین AFM1 در نمونه های پنیر جمع آوری شده در ماه های خرداد، شهریور، آذر و اسفند وجود ندارد (p>0.05) اما میانگین AFM1 مربوط به نمونه های پنیر جمع آوری شده در فصول بهار و تابستان به طور معنی داری پایین تر از نمونه های جمع آوری شده در فصول پاییز و زمستان می باشد.
تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون Tukey.
با توجه به حضور بالای AFM1 در نمونه های پنیر می توان نتیجه گرفت که احتمالا جیره غذایی دامهای تولید کننده شیر تحویلی به کارخانجات پنیرسازی، حاوی مقادیر بالای آفلاتوکسین بوده و این امر به طور قابل ملاحظه ای می تواند برای سلامتی انسان خطرناک باشد.

مقایسه نتایج بدست آمده از دو روش رادیوگرافی و الکتروکاردیوگرافی (ECG) در تشخیص عارضه بزرگ شدگی قلب سگ و ارزیابی علل ناهمگونی نتایج حاصله از این دو روش.
طرح: مطالعه توصیفی.
حیوانات: 22 قلاده سگ با نژادهای مختلف و جنسیت تصادفی و غالبا با سن بالا و مشکوک به عارضه قلبی در معاینات بالینی.
ارزیابی کامل بالینی با تحت نظر گرفتن حیوان به همراه تهیه آزمایش خون و بررسی کامل بیماری های احتمالی همراه و همچنین تهیه الکتروکاردیوگرام بدون استفاده از داروهای آرامبخش در شرایط استاندارد و تهیه رادیوگرافهای جانبی و پشتی - شکمی از ناحیه سینه ای. تعیین شاخص VHS (مقیاس تعیین اندازه قلب بر اساس مهره های سینه ای) در تمام حیوانات بر مبنای رادیوگراف های تهیه شده در حالت گماری جانبی.
تجزیه و تحلیل آماری: ارزیابی آماری مقایسه ای با استفاده از دو آزمون آماری نسبت درست نمایی (Likelihood Ratio) و فیشر (Fisher’s Exact test) و سنجش شدت همپوشانی تکنیک ها و شاخص های مورد مطالعه با استفاده از جدول فی (Phi).
از 22 بیمار مورد مطالعه تعداد 7 قلاده سگ 31.8) درصد(به لحاظ الکتروکاردیوگرافی و تعداد 5 قلاده 22.7) درصد(نیز به لحاظ رادیوگرافی بزرگ شدگی قلب را نشان دادند.
با توجه به نتایج بدست آمده از مقایسه دو تکنیک الکتروکاردیوگرافی و رادیوگرافی و همچنین مقایسه تکنیک رادیوگرافی و شاخص (Vertebral Heart Scale)VHS، ارتباط بین آنها به لحاظ آزمونهای آماری یاد شده معنی دار تلقی شدند که ضریب همپوشانی بین تکنیک رادیوگرافی و شاخص VHS از مقدار بیشتری برخوردار بود.

ارزیابی تغییرات کالبد گشایی و هیستوپاتولوژیک مثانه، پس از پیوند قولون به مثانه (کولوسیستوپلاستی).
حیوانات: پنج سگ سالم دورگ با وزنی بین 10-20 کیلوگرم.
طرح: مطالعه تجربی.
طی عمل جراحی قسمتی از مثانه حیوانات برداشته شد)حدود 50 درصد(و نقیصه فوق بلافاصله با قولون نزولی خود حیوان جایگزین گردید. مثانه های پیوندی پس از آسان کشی حیوانات از نظر کالبد گشایی و هیستوپاتولوژی در روز 45 پس از جراحی مورد مطالعه قرار گرفتند.
چسبندگی بین ناحیه پیوندی و احشای مجاور مهمترین یافته پس از کالبد گشایی بود. یافته های هیستوپاتولوژی شامل انواع مختلف آماس)هموراژیک 40 درصد، چرکی 40 درصد و فیبرینی 20 درصد(و امتداد بافت مخاطی مثانه بر روی لایه مخاطی قولون در ناحیه پیوندی بود) 60 درصد(. واکنش های ترمیمی در لایه سروزی مثل التهاب مزمن، تشکیل بافت گرانوله و فیبرینی نیز در 60 درصد از موارد دیده شد.
بر اساس این مطالعه قولون علیرغم چسبندگی و التهاب مثانه با توجه به دسترسی خوب و فقدان کشش زیاد قسمت مناسبی برای افزایش حجم مثانه در سگ ها است.

شناسایی گونه های کنه های سخت (ایکسودیده) گاو در شهرستان آمل.
طرح: مطالعه توصیفی مقطعی.
نمونه ها: تعداد 696 نمونه کنه سخت جمع آوری شده از گاو در شهرستان آمل.
جمع آوری کنه ها از روی گاو در مناطق مختلف، انتقال به آزمایشگاه انگل شناسی در لوله های در پیچ دار محتوی الکل - گلیسیرین، آماده سازی نمونه ها، بررسی ویژگی های ریخت شناسی و تشخیص جنس و گونه کنه ها با استفاده از استریومیکروسکوپ.
از مجموع 696 نمونه کنه مورد آزمایش، 571 مورد 82.04) درصد(بووفیلوس آنولاتوس تشخیص داده شدند. این گونه، گونه غالب این شهرستان بود. کنه های دیگر عبارت بودند از ریپی سفالوس بورسا 102) مورد(14.66) درصد(، همافیزالیس کونسینا 17) مورد(2.44) درصد(وایکسودس ریسینوس 6) مورد(0.86) درصد(.
بر اساس نتایج به دست آمده، بووفیلوس آنولاتوس، کنه غالب در گاوان شهرستان آمل بود. این گونه ممکن است نقش مهمی در انتقال بابزیوز ناشی از بابزیا بایژمینا به گاو داشته باشد.

مطالعه اثرات مقادیر مختلف کادمیوم 100 ppm) و 50 و(5 بر روی سلولهای خونی و بررسی نوع کم خونی.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: تعداد 280 قطعه جوجه خروس یک روزه نژاد راس (Ross).
به صورت توزیع تصادفی جوجه ها به 4 گروه و هر گروه به سه تکرار جداگانه تقسیم و در 12 قفس به مدت هفت هفته 49) روز(در شرایط استاندارد، نور و تهویه نگهداری شدند. در طول رشد، جوجه های گروه شاهد با جیره پیش دان (Starter) و پس دان (Finisher) و گروه های یک، دو و سه با همین جیره ها که به ترتیب حاوی 100ppmو 50، 5 کادمیوم بودند تغذیه شدند. برای آزمایش های خون شناسی، در هر یک از سنین 1، 2، 4 و 7 هفتگی از جوجه ها خونگیری به عمل آمد و از نظر تعداد گلبول های قرمز، میزان هموگلوبین، هماتوکریت، میانگین حجم گلبول قرمز (MCV)، میانگین غلظت هموگلوبین گلبولی (MCHC)، تعداد گلبول های سفید، شمارش تفریقی گلبول های سفید و تعداد ترومبوسیت ها آزمایش شدند.
تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس دو طرفه و یک طرفه (p<0.05) و مقایسه چندگانه شفه.
هیچگونه اختلاف معنی داری بین تکرارهای هر یک از گروه های کنترل و گروه های تغذیه شده با جیره های کادمیوم در گروه 5 ppm مشاهده نگردید. در گروه 50 ppm، تعداد گلبول های قرمز، میزان PCV و هموگلوبین نسبت به گروه کنترل کاهش یافته (p<0.05) اما مقادیر MCV و MCHC تغییر معنی داری را نشان نمی دهند. بنابراین کم خونی از نوع نورموسیتیک نورموکرومیک است. تغییرات سایر پارامترهای خونی همچون گروه 5 ppm است. کاهش پلاکت ها از 7 روزگی آغاز شده تا 49 روزگی بطور معنی داری ادامه یافته است. در گروه 100 ppm نیز تعداد گلبول های قرمز، میزان PCV و هموگلوبین نسبت به گروه کنترل کاهش یافته اما مقادیر MCV و MCHC به ترتیب افزایش و کاهش نشان می دهند (p<0.05). بنابراین کم خونی از نوع ماکروسیتیک هیپوکرومیک می باشد. تغییرات سایر پارامترهای خونی همچون گروه های 5 ppm و 50 است. کاهش پلاکت ها که از 7 روزگی آغاز شده و تا 49 روزگی به طور معنی داری ادامه یافته، در کلیه گروه های 5 ppm؛ 50 و 100 مشاهده شد.
کادمیوم باعث تغییر تدریجی در پارامترهای خونی جوجه گوشتی می شود.

بررسی اثرات ضد باکتریایی روغن کبد شیر ماهی خلیج فارس.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: پنج شیر ماهی بالغ منطقه خلیج فارس.
اثرات ضد باکتریایی روغن کبد شیر ماهی در دو فاز کلروفرمی و -n بوتانولی بافت کبد با استفاده از روش های انتشار در آگار بوسیله دیسک و تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) سنجیده شد، میکروبهای مورد استفاده شامل 4 سویه باکتری استاندارد آزمایشگاهی ATCC (استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فیکالیس، اشریشیاکلی، سودوموناس آئروجینوزا) و باکتری باسیلوس سابتیلیس بودند.
هر دو فاز کلروفرمی و -n بوتانولی بافت کبد شیر ماهی دارای اثرات ضد باکتریایی قابل توجه بر دو باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سابتیلیس بودند.
اثرات ضد باکتریایی فاز -n بوتانولی وسیعتر بوده و بر روی باکتری های اشریشیاکلی و سودوموناس آئروجینوزا نیز موثر بود.

مطالعه تاثیر کلینوپتیلولیت ضایعات ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک بافت کبد، تغییرات وزن نسبی کبد و کلیه و پارامترهای بیوشیمیایی سرم در جوجه های گوشتی مبتلا به آفلاتوکسیکوز تجربی.
حیوانات: 320 قطعه جوجه گوشتی یک روزه از سویه تجاری راس.
تحلیل آماری: روش آنالیز مدل های خطی و مقایسه میانگین ها به روش دانکن با استفاده از نرم افزار SAS.
جوجه های مورد مطالعه به طور تصادفی در بین 16 قفس تقسیم و از یک روزگی با جیره تجاری مطابق NRC و در قالب جیره شاهد (بدون آفلاتوکسین)، جیره آلوده)حاوی 2 ppm آفلاتوکسین(، جیره حاوی 2 درصد کلینوپتیلولیت و جیره حاوی 2 درصد کلینوپتیلولیت و (2 ppm) آفلاتوکسین تغذیه شدند. آفلاتوکسین با استفاده از آلوده کردن برنج اتوکلاو شده با آسپیرژیلوس پارازیتیکوس NRRL-2999 تولید شد. در انتهای هفته سوم و ششم از هر قفس 3 قطعه جوجه به طور تصادفی خونگیری، کشتار و پس از اندازه گیری وزن نسبی کبد و کلیه، نمونه های بافتی مناسب از کبد در فرمالین ده درصد بافر خنثی پایدار گردیدند و به روش هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) رنگ آمیزی گردیدند.
آنالیز واریانس مقادیر بدست آمده از اندازه گیری وزن نسبی کبد و کلیه در گروه 3 نشانگر افزایش معنی دار (p<0.05) وزن نسبی کبد و کلیه در هر دو مقطع سنی 21 و 42 روزگی نسبت به گروه شاهد بود. بعلاوه غلظت سرمی کلسترول، پروتئین تام و آلبومین نیز)در گروه (3 کاهش معنی داری را نشان داد (p<0.05). در مقایسه با جوجه های گروه شاهد (فاقد آفلاتوکسین) تغذیه جوجه های گوشتی با جیره های حاوی کلینوپتیلولیت و آفلاتوکسین)گروه 4 (هیچ تغییری در شاخص های بیوشیمیایی کلسترول، پروتئین تام و آلبومین ایجاد نکرد. از میان آنزیم های سرم غلظت لاکتات دهیدروژناز (LDH) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) تحت تاثیر آفلاتوکسین افزایش معنی داری داشت (p<0.05). در حالی که غلظت آنزیم آلکالاین فسفاتاز در جیره حاوی آفلاتوکسین)گروه 3 (کاهش یافت (p<0.05). افزودن کلینوپتیلولیت به جیره آلوده با آفلاتوکسین تغییر معنی داری در غلظت آنزیم ها نسبت به گروه شاهد ایجاد نکرد (p<0.05).
نتایج حاصله نشان داد که کلینوپتیلولیت به تنهایی آثار پاتولوژیک بر بافت کبد نداشته و در مقادیر توصیه شده می تواند جهت غیر سمی کردن جیره های آلوده آفلاتوکسین بکار برده شود. این ماده می تواند شدت ضایعات کبدی ناشی از آفلاتوکسین را به مقدار زیادی کاهش دهد.

تاکنون اثرات دارویی مطلوبی از گیاهان دارویی مختلف شناخته شده و از این میان خواص.
ضد باکتریایی، ضد ویروسی و ضد قارچی آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر نیز بررسی اثرات ضد باکتریایی اوژنول (عصاره میخک) و نمک سدیم آن می باشد.
طرح: حساسیت آنتی بیوتیکی تعدادی از باکتری ها در مقابل اوژنول و نمک سدیم آن مورد بررسی قرار گرفت.
نمونه ها: در این بررسی گونه های گرم مثبت شامل استافیلوکوکوس آرئوس، استرپتوکوکوس آگالاکتیه، کورینه باکتریوم پسودوتوبرکولوزیس، انتروکوکوس فیکالیس، باسیلوس سرئوس، کلستریدیوم پرفرنژانس، ولیستریا مونوسیتوژنز سروتیپ b4 و گونه های گرم منفی شامل اشریشیاکولی سروتیپ K12، سالمونلاتیفی موریوم سروتیپ P649، پاستورلا مولتوسیدا، و پسودوموناس ائروژینوزا مورد آزمایش تعیین حساسیت دارویی قرار گرفتند.
حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) به روش رقیق سازی متوالی در محیط کشت مایع و کمترین غلظت کشندگی باکتری (MBC) به روش کشت بر روی محیط جامد تعیین شد.
مقادیر MIC برای گونه های مختلف باکتری از 10? g/ml برای پاستورلا مولتوسیدا تا بیشتر از 6 mg/ml برای پسودوموناس ائروجینوزا متغیر بود. مقادیر MBC کم و بیش شبیه MIC مربوطه بدست آمد. علاوه بر آن، پاستورلا مولتوسیدا و استرپتوکوکوس آگالاکتیه حساسیت های یکسان در برابر اوژنول و نمک سدیم آن نشان دادند، در صورتی که سایر میکروارگانیسم های مورد آزمایش حساسیت بیشتری در برابر اوژنول در مقایسه با نمک سدیم اوژنول از خود بروز دادند.
باکتری های تحت مطالعه درجات مختلف حساسیت در مقابل اوژنول و نمک سدیم اوژنول از خود نشان دادند. بررسی اثر این ماده در داخل بدن موجود زنده برای ارزیابی اثرات ضد باکتریایی اوژنول و کاربرد آن در درمان ضروری است.

شناسایی جدایه های سالمونلا ها در نمونه های مدفوع گاو و با استفاده از ژن ompC.
طرح: مطالعه تجربی.
دویست نمونه مدفوع گاو)شامل 50 نمونه از مشهد، 20 نمونه از زنجان، 30 نمونه از موسسه تحقیقاتی امین آباد، 30 نمونه از بیمارستان مردآباد و 70 نمونه از گاوداری های اطراف تهران(جمع آوری و بر روی آنها به موازات کشت میکروبی و سروتایپینگ، PCR بر اساس ژن ompC انجام گرفت. همچنین تعداد 25 جدایه سالمونلای جدا شده از نمونه های مرضی مختلف از شهرستان شهر کرد نیز از نظر حضور ژن ompC با روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. بعد از غنی سازی نمونه های مدفوعی در آبگوشت سلنیت F، DNA نمونه ها با روش جوشاندن استخراج و با استفاده از پرایمرهای (S18) JPF و (S19) JPR آزمایش PCR انجام گرفت. در نهایت محصول PCR بر روی ژل آگاروز 1.5 درصد الکتروفورز شد و بعد از رنگ آمیزی ژل با اتیدیوم بروماید حضور باند 159 جفت بازی ژن ompC در نمونه ها و همینطور 25 سویه سالمونلا جستجو گردید.
از 200 نمونه مدفوع، 14 نمونه) 7 درصد(در آزمایش PCR از نظر ompC مثبت شدند. در صورتی که یک نمونه از آن ها در هر دو آزمایش PCR و کشت میکروبی مثبت بود. همه 25 جدایه سالمونلای جدا شده از نظر ژن ompC در آزمایش PCR مثبت بودند.
با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق می توان گفت که تعیین ژن ompC با روش PCR به دنبال غنی سازی مدفوع می تواند یک روش مناسب برای جستجوی سالمونلا ها در نمونه های مدفوع باشد.

شناخت ساختارهای مورفولوژیک و ریزبینی پیش معده و معده اصلی اسبچه.
طرح: مطالعه توصیفی.
نمونه ها: 5 راس اسبچه خزر بالغ و سالم.
پس از خون گیری دام ها و باز کردن محوطه شکمی ابتدا معده از نظر آناتومیک مورد بررسی قرار گرفته و سپس نمونه های بافتی تهیه گردیدند که پس از تثبیت و تهیه مقاطع بافتی به طریق هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی شدند و توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند.
معده اسبچه خزر از سه ناحیه کاردیاک، فوندوس و پیلوریک تشکیل شده است. پس از برش طولی بر روی معده در سطح داخلی آن دو قسمت کاملا متمایز از نظر رنگ و ساختار مخاطی مشاهده شد. بخش قدامی آن روشن و فاقد غدد بوده که بخش غیر غده ای یا پیش معده را تشکیل می دهد و بخش خلفی آن که تیره تر بوده و شامل غدد معدی می باشد که بخش غده ای معده را تشکیل می دهد. در بین این دو بخش یک چین مرزی (مارگوپلیکاتوس) قرار گرفته است. اپی تلیوم بخش غیر غده ای از نوع سنگفرشی مطبق است و در آن سه ناحیه عمیق، میانی و سطحی قابل تشخیص است. در پارین و زیر مخاط این بخش هیچگونه غددی مشاهده نشد، در حالی که اپی تلیوم بخش خلفی آن از نوع استوانه ای ساده می باشد و در پارین مخاط غدد معدی فراوانی وجود دارند که در ناحیه زیرین پارین علاوه بر آن تعدادی غدد موکوسی نیز مشاهده می شود.
بخش قدامی را به واسطه عدم حضور غدد ترشحی معدی می توان بعنوان پیش معده محسوب نمود که در سایر تک سیمان نیز این بخش مشاهده می شود و دارای ساختاری مشابه مری و در ادامه آن می باشد. با اینحال در پیش معده اسبچه خزر وجود سه ناحیه سلولی متمایز در اپی تلیوم از وجوه تمایز معده این حیوان از معده اسب می باشد. همچنین در بخش خلفی یا غده ای معده نیز وجود سلول های استوانه ای با ترشحات موکوسی از پیش معده متمایز نموده که علاوه بر آن حضور غدد موکوسی در عمق پارین از خصوصیات این بخش از معده اسبچه خزر می باشد که این ویژگی نیز در معده اسب مشاهده نمی گردد.

تعیین اثرات التیامی صبر زرد بر روی زخم های پوستی.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: چهار راس گوسفند دنبه دار بومی با سنی بین 1-1.5 سال و وزنی بین 25-30 کیلوگرم.
دو زخم مربعی شکل تمام ضخامت پوست به ابعاد 2×2 سانتیمتر در قسمت های قدامی و خلفی هر طرف قفسه سینه توسط اسکالپل ایجاد شد. این چهار منطقه در هر حیوان به طور جداگانه با صبر زرد 9) درصد در اسرین(، فنی تویین 1) درصد در اسرین(، اسرین خالص و محلول نمکی ایزوتونیک دوبار در روز درمان شدند. به منظور حذف اثرات آناتومیکی بر التیام زخم، منطقه ای که دارو در زخم جراحی به کار رفت از یک گوسفند به گوسفند دیگر متفاوت بود. عکس های معمولی از زخم گرفته شد و پس از اسکن کامپیوتری آنها، مساحت کل زخم، مساحت بافت گرانوله و مساحت بافت پوششی تازه تشکیل به دقت توسط نرم افزار کامپیوتری ساین ایمیج (scion Image) اندازه گیری شد. همچنین درصد التیام زخم، انقباض زخم و تشکیل بافت پوششی محاسبه شد و تست t دانشجویی (آزمون جفت ها) برای آنالیز داده ها استفاده گردید.
در این مطالعه تجربی، صبرزرد هیچ اثر معنی دار آماری بر روی پارامترهای ژئومتریک زخم نشان نداد اما ارزیابی های میکروسکوپیک آشکار ساخت که تشکیل مجدد بافت پوششی، و تکثیر بافت گرانوله در زخم های درمان شده با صبرزرد بهتر از دیگر زخم ها بودند. همچنین در این گروه، فیبرهای کلاژن ضخیم تر بوده و سازمان دهی بهتری داشتند.
گرچه اندازه گیری های کمی، اثر التیامی صبر زرد را بر روی پارامترهای ژئومتریک زخم نشان نداد اما مشاهدات کیفی نشان دادند که صبرزرد می تواند بر روی مراحل التیام زخم اثر کند و ممکن است ظاهر بهتر زخم التیام یافته در گروه های درمان شده با صبر زرد حاصل آید.

مطالعه اثر تجویز کوتاه مدت داروی سیترات کلومیفن بصورت خوراکی در پیشگیری از بروز پوکی استخوان ناشی از بی حرکت سازی در سگ.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات ده قلاده سگ نر و ماده بومی با متوسط وزن 5.6 ±23 کیلوگرم در دو گروه 5 تایی آزمون و شاهد.
گچ گیری اندام خلفی راست در هر قلاده سگ. خوراندن داروی کلومیفن (5 میلی گرم بازا هر کیلو) به سگ های آزمون روزانه به مدت 42 روز. معدوم کردن سگ ها به روش انسانی پس از 42 روز، انجام آزمون خمش بر روی استخوانهای درشت نی اندام های گچ گیری شده و متحرک در هر قلاده سگ و رسم نمودارهای مربوطه. تهیه مقاطع بافتی از استخوان های درشت نی در سگ های دو گروه و انجام مطالعات آسیب شناسی.
تجزیه و تحلیل آماری: مقایسه بین گروه نتایج آزمون خمش توسط آزمون نمونه های غیروابسته تی.
اختلاف معنی دار آماری با p<0.05 در درصد کاهش کلیه فاکتورهای بیومکانیک مورد مطالعه بین سگ های دو گروه مورد مطالعه مشاهده شد. فاکتورهای مدول الاستیسیته یانگ، گشتاور ماگزیمم بر واحد سطح، حداکثر نیروی تحملی و نقطه شکست در استخوان درشت نی سگ های گروه آزمون کیفیت بالاتری برخوردار بودند.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مصرف کوتاه مدت خوراکی سیترات کلومیفن، دارای اثر مثبت در پیشگیری از پوکی استخوان در سگ می باشد. کاربرد بالینی این دارو در درمان شکستگی های با عارضه، نیاز به مطالعات تکمیلی دارد.

هدف از این بررسی تعیین نوع و شدت انگلهای کرمی و خارجی جوندگان شهر تبریز بوده است.
طراحی مطالعه: مطالعه مشاهده ای مقطعی.
حیوانات: 120 سر جونده)شامل 56 سر موس موسکلوس، 38 سرراتوس نروژیکوس و 26 سر کرایستولوس میگراتوریوس(که از مناطق مختلف شهرستان تبریز با استفاده از تله زنده گیر صید گردیدند.
پس از بیهوشی و شناسایی جنس و گونه جوندگان، ابتدا انگلهای خارجی از سطح بدن آنها جدا گردید. سپس جوندگان مورد کالبد گشایی قرار گرفتند و کرمهای دستگاه گوارش آنها جمع آوری گردید. شناسایی انگلها در حد جنس و گونه پس از شمارش، ثبوت در فرمالین 10 درصد و رنگ آمیزی توسط کلیدهای تشخیصی انجام پذیرفت.
تجزیه و تحلیل آماری: آمار توصیفی.
در مجموع از 120 سر جونده، 94 سر 78.3) درصد(حداقل به یک نوع انگل داخلی یا خارجی آلوده بودند. در بررسی انگل شناسی دو گونه نماتود: ماستوفوروس موریس 21.28) درصد(، سیفاسیا ابولاتا 17.02) درصد(و دو گونه سستود: اسکریا بینوتنیا اوراننسیس 21.28) درصد(، هیمنولپیس دیمینوتا 24.47) درصد(و یک متاسستود: سیستی سرکوس فاسیولاریس 7.45) درصد(و یک گونه آکانتوسفال: مونیلی فرمیس مونیلی فرمیس 8.5) درصد(و دو نوع کک: نوزوپسیلوس فاسیاتوس 47.22) درصد(، گزنوپسیلاکئوپیس 16.66) درصد(و دو نوع کنه: ریپیسفالوس سانگواینوس 13.88) درصد(، همافیزالیس پونکتاتا 16.66) درصد(و یک نوع جرب: اورنیتونیسوس باکوتی 5.55) درصد(جدا گردید.
در این بررسی برای اولین بار نماتود ماستوفوروس موریس (در معده)، سستود اسکریابینوتنیا اوراننسیس (در روده)، کنه ریپسفالوس سانگواینوس (در پوست) جوندگان ایران گزارش شده است. با توجه به نقش جوندگان در انتقال بیماری های مشترک و قرار گرفتن آنها در چرخه تکاملی انگلها به عنوان میزبان واسط لزوم مبارزه با این حیوانات در منطقه بیش از پیش احساس می شود.

ارزیابی قدرت مهار کنندگی اسانس ژرانیوم در کنترل آلودگی های قارچی تخم قزل آلای رنگین کمان.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: 16 کیلوگرم تخم قزل آلای رنگین کمان)تعداد 232464 تخم(.
به منظور ارزیابی قدرت مهار کنندگی اسانس ژرانیوم در کنترل آلودگی های قارچی، تخم استحصالی از مولدین 4 ساله قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی بالینی و کارگاهی تاثیر این اسانس دردزاژ 1 pmm؛ 5، 10، 25، 50، 100 به مدت 1 ساعت روزانه تا رسیدن به مرحله چشم زدگی 18-20) روز(قرار گرفتند. گروه های کنترل با شرایط یکسان در معرض 1 ppm داروی مالاشیت گرین (به عنوان کاربردی ترین داروی ضد قارچ) و دیگری بدون هر گونه مداخله دارویی واقع شدند.
تحلیل آماری: با استفاده از نرم افزار SPSS، آنالیز واریانس و t-student.
کشت تخم های قارچ زده آلودگی به ساپرولگنیا پارازیتیکا و فوزاریوم سولانی را مشخص نمود. نتایج آزمایش تعیین حداقل غلظت مهار کننده اسانس نسبت به ساپرولگنیا 4.8 و نسبت به فوزاریوم 18.2 میکروگرم در میلی لیتر بوده است.
ژرانیوم در دزهای 25 pmm؛ 50؛ 100 اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشته و پوشش نسبتا مناسبی از نظر مهار رشد قارچهای آبی فراهم نموده است.

اثر تزریق داخل بطن مغزی باکلوفن و CGP35348 بر غلظت سرمی استرادیول و پروژسترون در مرحله پرواستروس در موش صحرایی ماده.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: بیست موش صحرایی ماده نژاد sperague Dawley با وزن 200-250 گرم.
برای تزریق داخل بطن مغزی بوسیله دستگاه استرئوتاکسیک کانولای راهنما در بطن جانبی مغز کاشته شد. جهت انجام آزمایش، در ابتدای مرحله پرواستروس، سه نمونه خون در ساعتهای 9، 11 و 13 تهیه گردید)تزریقات 30 دقیقه قبل از خونگیری انجام شد(. استرادیول و پروژسترون سرمی به روش رادیوایمنواسی اندازه گیری شدند.
تجزیه و تحلیل آماری: داده ها به روش آنالیز واریانس یکطرفه و آنالیز واریانس مکرر و تست تشخیصی توکی مورد بررسی قرار گرفتند. سطح معنی داری p<0.05 در نظر گرفته شد.
داده های حاضر نشان داد که با کلوفن در دوزهای 4.27 و 8.54 نانوگرم به ازای یک موش صحرایی به ترتیب باعث افزایش معنی دار (p<0.05) و کاهش معنی دار (p<0.05) غلظت سرمی استرادیول شد. باکلوفن در دوزهای مشابه موجب افزایش معنی داری (p<0.05) در پروژسترون سرمی در ساعت 11 صبح و 1 بعدازظهر گردید. CGP35348 اثر معنی داری بر غلظت استرادیول سرمی نداشت در حالی که در دوز 5 میکروگرم به ازای یک موش صحرایی به طور معنی داری (p<0.05) باعث افزایش پروژسترون شد.
نتایج، حاکی از آن است که گیرنده GABAB نقش مهمی بر

بررسی امکان چربی لاشه از طریق دورگ گیری، میش های زندی و دورگ نسل اول زل × زندی.
حیوانات: 65 راس میش نژاد زندی و 15 راس میش زندی × زل و 6 راس قوچ نژاد زندی.
طرح: کاملا تصادفی.
تجزیه و تحلیل آماری: از آنالیز واریانس و دانکن همچنین از کای دوومن - وایت نی استفاده شد.
برای همزمان کردن فحلی بره ها ماده ماده دو رنگ، از سیدر و هورمون eCG استفاده شد. در فصل زایش وزن تولد بره ها تعیین شد. سپس هر یک از ترکیب های نژادی خالص و دورگ دورگ (F1) با شرایط یکسان پرورش و به دلیل تعداد کم بره ها حاصل از آمیزش عقب گرد (R1)، بره های نر و ماده هر ترکیب نژادی در یک جایگاه مشترک پرورش داده شدند. پرواربندی بره ها به مدت 90 روز ادامه یافت. سپس دامها ذبح و لاشه آن به سردخانه منتقل و اندازه گیری های لازم انجام شد.
میانگین افزایش وزن بره های خالص، F1 و R1 به ترتیب برابر 165(±11)، 156(±11) و 162(±15) گرم بدست آمد که این تفاوت ها معنی دار نبود. میانگین ضریب تبدیل غذا برای بره های خالص، F1 و R1 به ترتیب برابر 8.0، 8.4 و 8.5 بود. میانگین درصد گوشت، چربی زیر جلدی و چربی بین عضلانی در بره های R1 بیشتر از بره های F1 و در بره های اخیر بیشتر از بره های خالص بود (p<0.001). درصد چربی احشایی در بره های R1 و F1 بیشتر از بره های خالص و درصد استخوان کمتر بود. درصد دنبه در بره های R1، F1 و خالص به ترتیب برابر 3.6، 6.0 و 13.3 درصد بدست آمد که این تفاوتها معنی دار بود (p<0.01). درصد مجموع چربی بدن (دنبه، چربی زیر جلدی، بین عضلانی و احشایی) در بره های خالص بیشتر از R1 و F1 بود (p<0.05). درصد مجموع چربی لاشه و درصد چربی اتری بره های R1 کمتر از بره های خالص بود (p<0.05). تفاوت میانگین درصد پروتئین، رطوبت و خاکستر لاشه بدون استخوان در بین گروه ها معنی دار نبود.
نتایج این تحقیق نشان داد که دورگ گیری میش های خالص زندی و دورگ زل × زندی (F1) با قوچ زل سبب کاهش مجموع چربی لاشه و بدن در بره های دورگ نمی شود. بعلاوه علیرغم کاهش درصد دنبه میزان ذخیره چربی در سایر نواحی بدن افزایش می یابد.

بررسی تاثیر کنجاله کلزا بر عملکرد، وزن اندامهای داخلی و پارامترهای خونی جوجه های گوشتی و تاثیر افزودن مکمل ید به جیره حاوی کنجاله کلزا.
طرح: بصورت کاملا تصادفی با 3 تیمار و 4 تکرار.
حیوانات: تعداد 120 قطعه جوجه یک روزه گوشتی سویه آرین به مدت 7 هفته تحت تاثیر 3 تیمار آزمایش.
مقدار و نوع گلوکوسینولات ها و درصد اسیدهای چرب موجود در کنجاله کلزا اندازه گیری و ارزیابی سه جیره غذایی جوجه های گوشتی حاوی کنجاله سویا، کنجاله کلزا، کنجاله کلزا و مکمل ید 2) میلی گرم در کیلوگرم جیره(به مدت 49 روز طی سه دوره آغازین، رشد و پایانی. اندازه گیری عملکرد در پایان هر دوره پرورش و وزن زنده، لاشه آماده طبخ، کبد، طحال، صفرا، چربی حفره بطنی، قلب و سنگدان و غلظت سرمی هورمون های تیرویید و آنزیم های گاماگلوتامیل ترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در پایان آزمایش.
تجزیه و تحلیل آماری: مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن.
اضافه وزن جوجه ها در دوره های آغازین، رشد و کل دوره با مصرف کنجاله کلزا کاهش یافته و افزودن ید به جیره تاثیری بر اضافه وزن جوجه ها نداشت. ضریب تبدیل غذایی جوجه ها با مصرف کنجاله کلزا در تمامی دوره ها افزایش یافت و مکمل ید تاثیری بر آن نداشت. بیشترین وزن و وزن نسبی کیسه صفرا در جوجه هایی که از کنجاله کلزا استفاده کردند مشاهده گردید و افزودن ید باعث کاهش آن شد. با استفاده از کنجاله کلزا با و بدون ید مقدار چربی حفره بطنی کاهش یافت. غلظت تیروکسین خون جوجه ها در تیمار کنجاله کلزا به همراه ید، کاهش یافت و غلظت تری ید و تیرونین آنها در اثر مصرف کنجاله کلزا، با و بدون ید کاهش یافت.
این تحقیق نشان داد که جایگزینی کامل کنجاله کلزای مورد آزمایش با کنجاله سویا در جیره غذایی جوجه های گوشتی باعث کاهش عملکرد، اختلال در فعالیت هورمون های تیرویید، آنزیم های کبدی و اندامهای داخلی مانند صفرا، قلب و کبد می گردد. افزودن ید به جیره های حاوی کنجاله کلزا هر چند تاثیری بر عملکرد جوجه ها نداشت اما به منظور بهبود فعالیت برخی اندامها مانند صفرا و آنزیم های کبدی به جیره غذایی جوجه های گوشتی بایستی اضافه گردد.

تعیین قابلیت هضم ایلئومی حقیقی و ظاهری اسیدهای آمینه محتوی گندم (کولتیوار مهدوی)، گندم اتوکلاو شده و ضایعات ماکارونی.
طرح: طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار در 4 تکرار و 4 مشاهده در هر تکرار.
حیوانات: تعداد 120 قطعه جوجه یکروزه گوشتی از سویه راس 308.
تیمارها شامل خوراک پایه، خوراکهای آزمایشی گندم، گندم اتوکلاو شده و ضایعات ماکارونی 50:50) وزنی با خوراک پایه(خوراک بدون پروتئین در اختلاط استفاده شد. به کلیه جیره ها اکسیدکرم به عنوان مارکر غیر قابل هضم افزوده شد. تمامی گروه ها به مدت 7 روز خوراکهای مورد نظر را مصرف نمودند و در سن 35 روزگی پس از 24 ساعت گرسنگی برای یک ساعت با خوراکهای مربوطه تغذیه شدند. چهار ساعت بعد پرنده ها توسط گاز CO2 خفه شده و بی درنگ حفره بطنی بازشده و ایلئوم جدا گردید. پس از خروج ایلئوم محتویات آن توسط آب مقطر استریل خارج گردید. قابلیت هضم ظاهری و حقیقی اسیدهای آمینه مواد خوراکی مورد آزمایش با استفاده از روش تفاوت خوراک پایه/ آزمایشی تعیین گردید.
تجزیه و تحلیل آماری: مدل عمومی خطی نرم افزار SAS و آزمون چند دامنه دانکن.
قابلیت هضم ظاهری و حقیقی محتوی مواد خوراکی تفاوت معنی دار داشت (p<0.01). قابلیت هضم اسیدهای آمینه گندم در اثر اتوکلاو کردن افزایش یافت (p<0.01). قابلیت هضم ظاهری و حقیقی اسیدهای آمینه محتوی ضایعات ماکارونی بیشتر از گندم اتوکلاو شده بود، اما کمتر از جیره پایه بود (p<0.01). همچنین تفاوت قابلیت هضم اسیدهای آمینه محتوی هر یک از مواد خوراکی معنی دار بود (p<0.01). قابلیت هضم حقیقی اسیدهای آمینه مواد خوراکی بالاتر از قابلیت هضم ظاهری آنها بود (p<0.01).
نتایج تحقیق بیانگر این است که قابلیت هضم ظاهری و حقیقی اسیدهای آمینه گندم مورد آزمایش (کولتیوارمهدوی) پایین تر از مقادیر ارایه شده در سایر منابع است. همچنین در اثر اتوکلاو کردن و فرآیند تولید ماکارونی قابلیت هضم اسیدهای آمینه گندم افزایش می یابد. لذا پرورش دهندگان جوجه های گوشتی و متخصصین تغذیه طیور در صورت دسترسی به این مواد خوراکی جهت تامین دقیق اسیدهای آمینه مورد نیاز جوجه های گوشتی می توانند از ضرایب قابلیت هضم بدست آمده در این تحقیق بهره مند شوند.

ارزیابی بالینی گوساله های مبتلا به سندرم اسهال ناشی از کلبسیلا و فراوانی این باکتری در ایجاد اسهال گوساله ها.
طرح: مطالعه مقطعی.
حیوانات: از 295 گوساله مورد مطالعه 209 گوساله مبتلا به سندرم اسهال و 86 گوساله شاهد با سن زیر یک ماه بوده است.
نمونه های مدفوع از ناحیه رکتوم گرفته شده و کشت بر روی محیط های باکتریولوژیک استاندارد انجام شد.
تجزیه و تحلیل آماری: نتایج به شکل توصیفی و آنالیز آماری داده ها توسط نرم افزار SPSS)نسخه (12 صورت گرفت.
از 31 مورد 23.9) درصد(کلبسیلای جدا شده 18 مورد 8.6) درصد(از گوساله های اسهالی و 13 مورد 15.3) درصد(از گوساله های شاهد بوده است.
میانگین سنی شروع اسهال در گوساله های اسهالی با عامل کلبسیلا 12.00 ±3.08 روز بوده است. از 18 گوساله اسهالی که کلبسیلا جدا شده بود 6 مورد 33.3) درصد(اسهال شدیدا آبکی داشتند، تمامی 18 مورد 100) درصد(وضعیت بدنی لاغر ولی چالاک، 9 مورد 50) درصد(از 18 مورد مدفوع زرد رنگ، 17 مورد 94.4) درصد(رفتار تغذیه ای ضعیف و 18 مورد 100) درصد(دهیدراتاسیون درجه دو را نشان دادند.
کلبسیلا می تواند یکی از عوامل ایجاد سندرم اسهال در گوساله های زیر یک ماه باشد.

تعیین خصوصیات شیردهی میش ها و رشد بره ها در نژاد قزل.
طرح: فاکتوریل 2×2.
حیوانات: تعداد 20 راس میش 4 تا 5 ساله یک قلو زاییده و یک قلو شیرده از گله ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز مورد مطالعه قرار گرفت.
تولید شیر میش در زمان شیرخواری بره)طی 15 هفته و هر هفته بمدت 24 ساعت(با استفاده از روش دوشیدن با دست و وزن کشی بره قبل و بعد از خوردن شیر برآورد گردید. پس از شیرگیری، میش ها هر روز دوشیده شدند و میزان شیر آنها یک روز در میان اندازه گیری و ثبت شد.
میانگین تولید روزانه در طول دوره شیرخواری بره و پس از شیرگیری به ترتیب 1210± 140 و 320 ±70 گرم بود. طول دوره شیردهی و کل تولید شیر به ترتیب 163.5 ±23.2 روز و 145.1± 23.2 کیلوگرم بود. تولید شیر در هفته دوم پس از زایش به اوج خود رسید و پس از شیرگیری بره به شدت کاهش یافت. جنس بره اثر معنی داری بر کل تولید شیر، اضافه وزن روزانه بره و وزن شیرگیری به نفع میش هایی که بره نر شیر می دادند داشت. طول دوره شیردهی و مجموع شیر تولیدی در میش های 5 ساله بیشتر از چهار ساله بود (p<0.05).
با توجه به تخمین تولید شیر میش های قزل به نظر می رسد که نژاد قزل استعداد خوبی برای تولید شیر به شرط مناسب بودن وضعیت تغذیه داشته باشد. از آنجا که تولید شیر در مدت شیرخوارگی عامل اصلی تغییر در وزن بره ها می باشد لذا به دلیل پتانسیل مطلوب شیردهی میش های قزل، سرعت رشد بره های این نژاد نیز مطلوب بود.