ماهنامه بسپار (علوم و صنایع پلیمر)
سال هفتم شماره 5 (پیاپی 41، تیر 1384)

نسل حاضر پوشش های هواپیما براساس فن آوری های پلیمری دهه 1970 و استفاده از پیش آمایی (pretreatment) فلز بر پایه کرومات و آستری ها استوار است. امروزه پیشرفت هایی در جهت استفاده از الیگومرهای اپوکسی و پلی آمید بعنوان آستری و ایزوسیاناتها و پلی الهای قابل انعطاف بعنوان رو پوشه (Top Coat)، صورت گرفته است. همچنین از پوشش هایی با درصد جامد بالا جهت به حداقل رساندن آلاینده های زیست محیطی استفاده می شود. ولی واقعیت امر این است که هیچ گونه فن آوری نوینی جهت اعمال پوشش های هواپیما از آن زمان (دهه 1970) پیدا نشده است...

این مقاله نتایج تحقیق روی تخریب سریع پوششهای آلی با استفاده از روش جدید طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی دینامیک (DEIS) می باشد. پوشش پلی وینیل برای 60 ثانیه در محلول 01/0مولار تتراتیل آمونیوم تترافلوئوروبورات در متیلن کلراید قرار داده شده است. طی این زمان، اندازه گیری طیف امپدانس لحظه ای امکان بررسی فرآیند تخریب را به صورت دینامیک فراهم می کند. استفاده از تکنیک های DEIS در پدیده های غیر ساکن در زمینه پوشش های سطوح رو به پیشرفت است...

فلزاتی نظیر فولاد در صورتیکه طی یک دوره معین زمانی در مجاورت اتمسفر قرار گیرند. متحمل خوردگی می شوند. پوشش های آلی به دلیل قیمت پایین، قابلیت تغییر و جنبه های تزیینی، انتخاب معمول در کاربردهای حفاظت در برابر خوردگی می باشند. مکانیزم واقعی که توسط آن، این پوشش ها از واکنش های خوردگی جلوگیری می کنند هنوز کاملا شناخته شده نیست. اما آنچه که مسلم است آنست که طبیعت سدگری (barrier) پلیمر در برابر عبور آب و اکسیژن می تواند موجب حفاظت خوردگی شود...